เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 735
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 736
หลินตงเห็นทุกคนส่ายหัวแสดงออกว่าไม่คัดค้านจึงพูดต่อว่า "ในเมื่อทุกคนไม่มีความคิดเห็น งั้นก็ดำเนินการตามกลุ่มและไปหาผู้ว่าราชการท้องถิ่นโดยตรงเมื่อไปถึงแล้วเขาจะจัดที่พักของพวกคุณและจะให้ความร่วมมือกับพวกคุณอย่างเต็มที่""ผมหวังว่าพวกคุณจะไม่ทำเป็นเบ่ง อย่างไรเสียก็เกี่ยวข้องกับชีวิตของตัวเอง ได้รับภารกิจแล้วก็ดำเนินการด้วยกัน ยอดฝีมือจุดสูงสุดของรายการมังกรบวกกับอาวุธแล้ว แม้จะเจอระดับครึ่งเทพ ก็มีโอกาสที่จะหลบหนีได้ เจอสถานการณ์ที่ไม่อาจเอาชนะได้ก็รีบรายงานอย่างรวดเร็ว เราจะหาทางแก้ไขให้""อีกอย่าง ถ้าให้ผมรู้ว่าพวกคุณสมรู้ร่วมคิดกับตระกูลถังและพันธมิตรซิงซู่เพื่อก่อความวุ่นวายในต้าเซี่ย อย่าโทษผมที่ไม่ไว้หน้า ถอนรากถอนโคนตระกูลและนิกายที่อยู่เบื้องหลังของพวกคุณ อย่าสงสัยในความแข็งแกร่งของต้าเซี่ย ต้าเซี่ยสามารถกลายเป็นหนึ่งในสองจักรวรรดิใหญ่ของโลกได้ ความแข็งแกร่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่พวกคุณจะจินตนาการได้""สำหรับระดับครึ่งเทพอีกหลายท่าน อีกเดี๋ยวผมมีเรื่องจะให้จัดการ!!!"หลินตงพูดจบก็เหลือบมองทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ทุกคนที่ถูกหลินตงกวาดสายตาไป ล้วนรู้สึกว่าตัวหนาวสั่นสายตาของผู้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 737
หลินตงจับเวลาที่จ้าวซวนลงจากเครื่องบินพอดี เพิ่งมาถึงไม่นาน เครื่องบินก็มาถึงแล้วเขายืนรออยู่ข้างทางออกของผู้โดยสารขาเข้าในไม่ช้าก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมแว่นกันแดดขนาดใหญ่ปกปิดใบหน้าครึ่งหนึ่ง ตัวสูงแต่งตัวทันสมัยและสวยงาม ลากกระเป๋าเดินทางออกมาหลินตงก้าวไปตอนรับ อยากรับกระเป๋าเดินทางในมือของผู้หญิงโดยไม่คาดคิดผู้หญิงโยนกระเป๋าเดินทางในมือทิ้งแล้วกอดหลินตงไว้แน่นหลินตงรู้สึกเขินอายเล็กน้อยรีบผลักจ้าวซวนออกไปแล้วพูดว่า "มีคนเยอะแยะ!!!""ฉันยังไม่กลัวเลย คุณจะกลัวอะไร?" จ้าวซวนพูดอย่างไม่พอใจเล็กน้อย"ไป! กลับไปก่อนค่อยว่ากัน!" หลินตงมือหนึ่งจับมือจ้าวซวน มือหนึ่งหยิบกระเป๋าเดินทางแล้วจากไป"ขี้ขลาดจริง ๆ!!!" จ้าวซวนพูดเพียงสองคำแล้วเดินตามหลินตงออกจากสนามบินการกอดกันอย่างเรียบง่ายของทั้งสองก็ดึงดูดความสนใจของชายหญิงในสนามบินจำนวนมากเนื่องจากทั้งคู่ไม่ว่าจะเป็นท่าทางหรือหน้าตาก็เป็นระดับบนสุดหลังจากขึ้นรถแล้ว จ้าวซวนก็ถอดแว่นกันแดดออก"หลินตง คุณจำฉันได้ยังไง? ฉันใส่แว่นกันแดดอันใหญ่ขนาดนี้ ตอนที่ฉันซื้อกลับมา พวกเขาบอกว่าจำไม่ได้แน่นอน ฉันคิดว่าคุณก็จะจำไม่ได้เหมือน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 738
เมื่อกล่องแพนโดร่าถูกเปิดออกก็ยากที่จะเก็บกลับคืนหลายวันก่อนตอนอยู่ที่เจียงเฉิง หานชือหยุนก็ทำให้เขาทรมานมากพอแล้วเดิมทีคิดว่าไม่กลับไปเมืองเจียงเฉิงก็จะหลุดพ้นจากการยั่วยวนของหานชือหยุน ไม่คิดว่าตอนนี้จะมาชนอ้อมแขนจ้าวซวนอีกแล้วนี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย???สำหรับหลินตง ความงามแบบนี้เป็นบททดสอบความมั่นคงของเขาจริง ๆหากไม่ระวังก็จะตกลงไปในเหว"พี่ซวน! อย่ายั่วยวนผมเลย! ถึงตอนนั้นผมกลัวว่าตัวเองจะทนไม่ได้จริง ๆ!" หลินตงพูดด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น"พี่สาวไม่ได้ให้คุณทนสักหน่อย!!! อยากทำอะไร เมื่อไหร่ก็ได้ พี่สาวพร้อมแล้ว ไม่ปฏิเสธหรอก" จ้าวซวนตอบอย่างมีนัยสำคัญ"ช่างเถอะ! เราอย่าคุยเรื่องนี้กันเลย พี่ซวนอยู่ต่างประเทศเป็นอย่างไรบ้าง?" หลินตงเปลี่ยนเรื่องแล้วถามขณะเดียวกันก็สตาร์ตรถเพื่อออกไป"ก็โอเคนะ!!! ตอนแรกไม่ค่อยชิน แต่นาน ๆ ไปก็ดีขึ้นและฉันก็ได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างจากต่างประเทศ ก็ถือว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่เสียเปล่าเลย!" จ้าวซวนตอบ"อ้อ??? ต่างประเทศมีอะไรน่าให้เราเรียนรู้บ้าง? เล่าให้ฟังหน่อย!""มีสิ! เยอะมาก! เช่นในต่างประเทศสนับสนุนให้ทำตามสิ่งที่ชอบอย่างกล้าหาญโ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 739
เนื่องจากจ้าวซวนเคยได้ยินเรื่องหายนะครั้งใหญ่ในต่างประเทศ ทำให้หลินตงรู้สึกหนักใจเล็กน้อยแต่ไม่ได้แสดงออกมา แค่ให้จ้าวซวนอย่าเชื่อคำพยากรณ์เหล่านี้ ต้องเชื่อในหลักวิทยาศาสตร์แต่ในใจเขาเริ่มเชื่อว่าหายนะครั้งใหญ่อาจจะเกิดขึ้นจริง ๆเนื่องจากขนาดระบบก็มีแล้ว มีอะไรที่จะเป็นไปไม่ได้อีก?แค่คนสองคนพูดแบบนี้มันเป็นข่าวลือ แต่เมื่อทุกคนพูดแบบนี้ เรื่องก็จะไม่ได้ง่ายขนาดนั้นแล้วเขารู้สึกว่าตัวเองควรให้ความสำคัญกับเรื่องนี้บ้างแล้ว หาเวลาไปทำความเข้าใจไม่แน่ว่าตัวเองอาจจะเป็นผู้กอบกู้โลกจริง ๆ"ในฐานะคนที่ได้รับการศึกษาระดับสูง จริง ๆ แล้วฉันไม่ค่อยเชื่อเรื่องการทำนายเลย แต่ได้ยินว่าเรื่องนี้แพร่กระจายอย่างกว้างขวางในแวดวงชนชั้นสูงในต่างประเทศ" จ้าวซวนกล่าว"ก็แค่ข่าวลือ พี่ซวนไม่ต้องไปสนใจมากนัก แค่ชื่อเรียกหนึ่งเท่านั้น อย่างอื่นก็ไม่รู้อะไรเลย จะแม่นยำได้อย่างไร? มนุษย์มีชีวิตอยู่มากี่ปีแล้ว คำพยากรณ์มีเยอะแค่ไหน มีกี่อันที่เป็นจริง? คำพยากรณ์ล้วนเป็นคำพูดเหลวไหลจากคนอวดรู้" หลินตงปลอบใจ"ฉันรู้แล้ว! แต่หลินตง ยังมีอีกเรื่องที่ฉันอยากบอกคุณหน่อย""พี่ซวนมีเรื่องอะไรก็พูดตรง ๆ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 740
ท่าทางของเธอช่างน่าดึงดูดจริง ๆทำให้หลินตงทนไม่ไหวอยู่สักพักรีบละสายตาไปแล้วพูดว่า "พี่ซวนไปอาบน้ำก่อนเถอะ! คลายความเหนื่อยล้าหน่อย เดี๋ยวเราออกไปทานข้าวด้วยกัน เป็นการเลี้ยงต้อนรับคุณ""แต่ฉันเหนื่อยมาก ไม่อยากออกไปแล้วทำยังไงดี"จ้าวซวนยังคงนอนอยู่บนโซฟาโดยไม่ขยับเขยื้อน"เอ่อ... ไม่งั้นผมทำอะไรง่าย ๆ ให้คุณทานหน่อย?" หลินตงถาม"คุณทำอาหารเป็นด้วยเหรอ?" จ้าวซวนถามอย่างสงสัยพร้อมแววตาเป็นประกายลูกคนรวยอย่างหลินตงคาดไม่ถึงว่าจะทำอาหารกินเองเป็น?ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย!!!จ้าวซวนราวกับง่าได้ค้นพบโลกใหม่"แน่นอน!!! คุณอย่าดูถูกผมนะ แม้ว่ารสชาติจะเทียบไม่ได้กับพ่อครัวติดดาวเหล่านั้น แต่ก็ยังพอทานได้" หลินตงพูดอย่างมั่นใจในตัวเองเล็กน้อยเมื่อก่อนเขาไม่ว่าจะอยู่บ้านป้าเล็กหรือบ้านป้าใหญ่เพื่อให้ได้รับความโปรดปราณจากพวกเขา เขาทำงานบ้านอย่างกระตือรือร้นมากการทำอาหารย่อมเป็นหนึ่งในนั้นตอนแรกก็แค่เป็นลูกมือนาน ๆ ไปตัวเองก็ทำเป็นมากมาย จึงเริ่มลงมือทำเองหลายปีที่ผ่านมา อาหารบ้าน ๆ ก็ทำได้ไม่เลว"งั้นก็ได้!!! คุณทำให้ผมชิมหน่อย! ดูว่าเจ้านายที่มีเงินเกือบสิบล้านล้านอย่างค
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 741
หลินตงรีบหันหลังกลับเข้าไปในห้องครัวเอาความยุ่งมาเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเองและทำเสร็จแล้วก็ไม่ยกออกมาวางวางไว้ในห้องครัวพอทำอาหารเสร็จเกือบหมดแล้ว หลินตงจึงยกออกไปข้างนอก"หลินตง!!! มาช่วยพี่สาวหน่อยสิ" ขณะที่หลินตงกำลังยุ่งอยู่ เสียงของจ้าวซวนก็ดังมาจากห้องน้ำ"พี่ซวน! เป็นอะไรเหรอ?" หลินตงตอบ"ช่วยเอาเสื้อผ้าบนโซฟามาให้ฉันหน่อย""โอ้! โอเค! จะมาเดี๋ยวนี้"หลินตงเดินไปที่โซฟาในห้องนั่งเล่น หยิบชุดนอนของจ้าวซวนขึ้นมาและกำลังจะเอาให้จ้าวซวนทันใดนั้นก็ตะลึงผู้หญิงคนนี้ตั้งใจใช่ไหม?ห้องน้ำใหญ่ขนาดนั้น แค่เสื้อผ้ายังจะวางไม่ได้เหรอ?นี่จงใจให้ตัวเองเอาไปให้เธอเหรอ?ไม่ได้แล้ว!!!เดี๋ยวกินข้าวเสร็จต้องรีบออกไปดีกว่า!อยู่ที่นี่อีกสักพัก เขาไม่รู้จริง ๆ ว่าจะควบคุมตัวเองได้หรือเปล่าหยิบชุดนอนของจ้าวซวนแล้วเดินไปหน้าห้องน้ำ"พี่ซวน! เอามาแล้ว!" หลินตงกล่าวในเวลานี้ประตูห้องน้ำเปิดช่องว่าง หัวของจ้าวซวนก็โผล่ออกมาแล้วยื่นมือออกมาหลินตงมอบชุดนอนให้กับจ้าวซวน"น้องหลินตง! อยากเข้ามาดูไหมว่าเสื้อผ้าของพี่สาวพอดีตัวหรือเปล่า?" จ้าวซวนกล่าว"พี่ซวน! ผมขอร้องล่ะ เลิกแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 742
เครื่องบินส่วนตัวสุดหรูลำหนึ่งลงจอดหลังจากเครื่องบินจอดนิ่งแล้วชายหนุ่มอายุประมาณสามสิบปีเดินออกจากเครื่องบินข้างหลังเขามีชายวัยกลางคนสองคนและสองคนนี้เป็นสองยอดฝีมือระดับครึ่งเทพระดับครึ่งเทพทั้งสองเดินตามหลังชายหนุ่มด้วยความเคารพนี่แสดงให้เห็นถึงสถานะอันสูงส่งของชายหนุ่มคนนี้"ต้าเซี่ย!!! ฉันมาแล้ว!!! พิชิตต้าเซี่ย มาเริ่มด้วยการพิชิตผู้หญิงของต้าเซี่ยกันเถอะ!" ชายหนุ่มเดินออกจากห้องโดยสารและตะโกนแต่นี่เป็นเครื่องบินส่วนตัว ไม่มีผู้โดยสารคนอื่นได้ยินแน่นอนว่าต่อให้มีคนอื่นอยู่เขาก็ไม่สนใจเพราะสถานะของเขาสูงมากชายหนุ่มเดินลงมาจากห้องโดยสารและพื้นได้ปูพรมสีแดงไว้รอแล้วสองข้างของพรมแดงเต็มไปด้วยผู้คนที่ยืนรอเห็นชายหนุ่มลงมาทุกคนตะโกนพร้อมกันว่า "ยินดีต้อนรับนายน้อยวอล์คเกอร์ที่มาเยี่ยมเยือน"ชายหนุ่มคนนี้เป็นหนึ่งในสามตระกูลที่ลึกลับที่สุดในโลก ทายาทลำดับที่สองของตระกูลโมเสส โมเสส วอล์คเกอร์ตระกูลโมเสสซึ่งเป็นหนึ่งในห้ามหาอำนาจของโลก บริษัทในเครือโมเสสกรุ๊ป มีการลงทุนอยู่ทั่วทุกมุมโลก ต้าเซี่ยก็ย่อมไม่มีข้อยกเว้นคนเหล่านี้เป็นพนักงานของโมเสสกรุ๊ปในต้าเซี่ย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 743
"ใช่แล้ว เธอก็คือคุณจ้าวซวน ผู้จัดการทั่วไปของบริษัทลงทุนตงไหล" โมเสสวอล์คเกอร์กล่าวด้วยสีหน้าหลงใหลนับตั้งแต่เขาได้พบกับจ้าวซวนในงานเลี้ยงระดับไฮเอนด์ เขาก็หลงใหลอย่างยิ่งจ้าวซวนตรงกับรสนิยมของเขาจริง ๆแน่นอนว่าการที่เขาเปลี่ยนรสนิยมเร็วเกินไปก็มีส่วนรอบตัวเขามีผู้หญิงนับไม่ถ้วน ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะพบคนที่ทำให้ตัวเองหวั่นไหวเดิมทีคิดว่าด้วยฐานะของเขาจะสามารถพิชิตมาได้ง่าย ๆคิดไม่ถึงว่าจะถูกอีกฝ่ายปฏิเสธถึงสามครั้งติดต่อกันนี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่กล้าปฏิเสธเขาหลังจากรู้ตัวตนของเขาสิ่งนี้ยังกระตุ้นให้เขาอยากเอาชนะยิ่งผู้หญิงสวยและเกเรมากเท่าไร การพิชิตก็ยิ่งรู้สึกถึงความสำเร็จมากขึ้นเท่านั้นแต่ก่อนที่โมเสสวอล์คเกอร์จะได้ดำเนินแผนต่อไป จ้าวซวนก็กลับมาที่ต้าเซี่ยอย่างกะทันหันผู้หญิงที่เขาโมเสสวอล์คเกอร์ชอบ ไม่ว่าจะหนีไปสุดขอบโลก ก็ไม่สามารถหนีออกจากเงื้อมมือของเขาได้ดังนั้นเขาจึงรีบมาต้าเซี่ยในทันทีเช่นกันโมเสสวอล์คเกอร์ไม่ขาดแคลนผู้หญิงแต่ตราบใดที่ถูกเขาชอบก็ต้องเป็นผู้หญิงของเขาใครก็ไม่มีข้อยกเว้นแน่นอนว่าจ้าวซวนก็ไม่ได้"นายน้อยวอล์ค
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 998
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 997
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 996
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 995
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 994
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 993
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 992
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 991
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 990
