เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 460
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 461
ได้ยินรายงานจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของหมู่บ้านสิบกว่าคนในบ้านที่มองซุนหาวสีหน้าเต็มไปด้วยความรังเกียจโดยเฉพาะผู้หญิงหลายคนยิ่งแสดงสีหน้ารังเกียจพวกเขาไม่คิดว่าซุนหาวที่แกล้งทำเป็นลูกคนรวยในมหาวิทยาลัยแท้จริงแล้วจะเป็นคนจนแม่ซีอีโอของบริษัทจดทะเบียนที่ซุนหาวพูดถึงนั้น แท้จริงแล้วกลับเป็นแม่บ้านของบริษัททำความสะอาด"คุณหลิน คุณลองดูว่าในบ้านมีของมีค่าหายไปไหม? พวกเราจะส่งเขาไปสถานีตำรวจจัดการเลยทีเดียว ครั้งหน้าเราจะส่งคนมาคอยดูแม่บ้านทำความสะอาด และขอให้คุณอย่าได้เอาเรื่องพวกเราเลย" เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกล่าวอย่างระมัดระวังเนื่องจากพวกเขาก็มีความรับผิดชอบอย่างมาก ถ้าหลินตงจับไม่ปล่อย งานของพวกเขาอาจจะไม่ได้รับประกัน"เอาล่ะ!!! อย่างอื่นไม่หาย ส่งเขาเข้าไปขังสองวันก็พอแล้ว ถือว่าเป็นบทเรียนให้เขา" หลินตงพูดอย่างสบาย ๆ"ครับครับครับ!!! ขอบคุณคุณหลินมากครับที่ใจกว้าง นักศึกษาเหล่านี้ ผมส่งพวกเขาออกไปนะครับ?" เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองคนอื่น ๆ สิบกว่าคนในบ้านและถาม"ไม่เป็นไร! คุณพาไอ้หมอนี่ออกไปก่อน! คนอื่นผมยังมีเรื่องต้องถามอีก""เอาล่ะ!!! งั้นลาก่อนครับคุ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 462
นี่จะทำยังไงดี???ถ้ามันพัฒนาไปทางที่เขาจินตนาการไว้จริง ๆ เมื่อเกิดอะไรขึ้นกับคนเหล่านี้สักคนหลินตงรู้สึกว่าตัวเองทำร้ายอีกฝ่ายฉันไม่ได้อยากฆ่าเขา แต่เขากลับตายเพราะฉันและเนื่องจากเรื่องนี้สามารถหลีกเลี่ยงได้ หลินตงก็จะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นยังไงเขาก็เป็นถึงสมาชิกของรัฐสภาต้าเซี่ยคนพวกนี้คืออนาคตของต้าเซี่ย"พวกคุณเพิ่มผมเป็นเพื่อนเถอะ! เมื่อซุนหาวออกมา พวกคุณบอกผมหน่อย ถือโอกาสสังเกตสถานการณ์ของเขาไว้ตลอดเวลา ถ้ารู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ ต้องแจ้งให้ผมทราบก่อน" หลินตงกล่าว"ครับครับครับ!!! ลูกพี่! ผมจะเพิ่มคุณเป็นเพื่อน และผมจะรายงานสถานการณ์ของซุนหาวให้คุณทราบตลอดเวลา""ผมเพิ่มด้วย! ผมเพิ่มด้วย!""ฉันก็จะเพิ่มด้วย! ฉันก็จะเพิ่มด้วย!!!"พอหลินตงบอกว่าจะเพิ่มพวกเขาเป็นเพื่อนแน่นอนว่าต้องการมากสาวสาวหลายคนยิ่งแห่กันไปนี่คือลูกคนรวยมากอย่างแท้จริงแตกต่างจากการปลอมตัวอย่างซุนหาวมากพอมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเจ้านายใหญ่แบบนี้ชีวิตนี้จะได้ประโยชน์อย่างไม่รู้จบอย่างแน่นอนหลังจากเพิ่มเพื่อนทั้งหมดแล้ว หลินตงก็เตรียมที่จะจากไปที่นี่เคยถูกคนอื่นอยู่ไม่พอ ยังเป็นบ้านที่เค
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 463
วันถัดไป!หลินตงไปที่บ้านของยุนซีในตอนเช้าตอนนี้เขาอยู่จิงตูก็ไม่มีอะไรทำอยู่กับยุนซีสองวันก็เตรียมที่จะกลับไปมณฑลเจียงหนานจากนั้นก็ไปที่หมอตูไปสั่งการให้ทุกคนใช้เงินด้วยตัวเองแม้ว่าตอนนี้จะมีหลายที่กำลังเผาเงินอยู่ แต้มศักดิ์สิทธิ์ก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วแต่ยังไม่พอ!แต้มศักดิ์สิทธิ์หมื่นแต้มไม่ใช่เป้าหมายของเขา หลังจากการพัฒนาร่างกายแล้ว ยังมีการพัฒนาจิตวิญญาณที่ต้องทำและหลังจากพัฒนาแล้วยังต้องปรับปรุงต่อไปทั้งหมดนี้ต้องใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์เป็นจำนวนมากหลังจากที่สนทนากับซ่งซือหมินแล้ว ความรู้สึกเร่งรีบของหลินตงก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆเขาจะต้องเติบโตไปสู่ระดับที่สามารถยับยั้งกองกำลังทั้งหมดได้ก่อนที่ซ่งซือหมินจะจากไปไม่เช่นนั้นต้าเซี่ยจะตกอยู่ในอันตรายตอนหลินตงมาอยู่กับยุนซีจิงตู มีการประชุมสภาต้าเซี่ยสมาชิกสภาต้าเซี่ยสิบคนมาครบแล้วซ่งซือหมินท่านประธานต้าเซี่ยฉู่โฉงโจวรองประธานต้าเซี่ย ซึ่งมีฉายาว่าเทพเจ้าสงคราม ปกครองท้องถิ่นและกลุ่มปฏิบัติการพิเศษเซวียกังรองประธานต้าเซี่ย ซึ่งมีฉายาว่าทหารเทพ ปกครองทหารและเหยี่ยวทั้งสามคนนี้ล้วนเป็นผู้พิทักษ์ระดับเทพ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 464
สามวันต่อมาหลินตงกำลังเยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยวแห่งหนึ่งกับยุนซีในเวลานี้เขาได้รับภารกิจเร่งด่วนในพื้นที่ป่าดงดิบบริเวณชายแดนต้าเซี่ย มีบุคคลนิรนามปรากฏตัวมากมายแม้ว่าจะส่งคนไปแล้วแต่ตอนนี้ยังไม่ได้ข้อมูลที่แน่นอนให้หลินตงไปดูหน่อยเนื่องจากการเพิ่มสมาชิกสภาต้าเซี่ย กองกำลังจำนวนมากจึงต้องการตรวจสอบความจริงวัตถุประสงค์หลักคือเพื่อพิจารณาว่าสมาชิกรัฐสภาคนใหม่นี้มีอยู่จริงหรือไม่ถ้ามีอยู่จริง ต้าเซี่ยสามารถซ่อนตัวได้ดีขนาดนี้ จะมีตัวละครอื่นซ่อนอยู่อีกไหม? จะมีผู้พิทักษ์ระดับเทพปรากฏตัวในอีกไม่นานหรือเปล่า?นี่เป็นปัญหาที่กองกำลังจำนวนมากกังวลมากเมื่อซ่งซือหมินเข็มวิเศษที่รักษาเสถียรภาพของต้าเซี่ยมาถึงไม้ใกล้ฝั่งในปัจจุบัน และผู้พิทักษ์ที่เหลืออีกสองคนของต้าเซี่ย ฉู่โฉงโจวและเซวียกังยังไม่สามารถไปถึงความสูงนั้นได้จนถึงตอนนี้ต้าเซี่ยยังไม่มีใครสามารถออกมาแทนที่ซ่งซือหมินได้กองกำลังจำนวนมากโลภสำหรับชิ้นเนื้อใหญ่อย่างต้าเซี่ยบนโลกปัจจุบันนี้ การจัดสรรทรัพยากรโดยทั่วไปได้รับการแก้ไขแล้ว ถ้าอยากได้ก็ต้องปล้นสะดมและจักรวรรดิต้าเซี่ยกับจักรวรรดิอินทรีเป็นประเทศที่ครอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 465
เสียงเพิ่งพูดจบ!"ปัง!!!!!"ก็มีเสียงที่เปรียบได้กับการระเบิดของขีปนาวุธดังขึ้นแรงสั่นสะเทือนมหาศาลทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนในสนามรบแทบจะยืนไม่ได้และในจุดที่ผู้พิทักษ์ทั้งสองปะทะกันต้นไม้ที่ครอบคลุมรัศมีหลายร้อยเมตรถูกกวาดล้างเศษไม้นับไม่ถ้วนลอยไปทั่ว!!!ต้องรู้ว่านี่คือป่าดงดิบต้นไม้อะไรก็แล้วแต่คนเดียวอุ้มไม่รอบการต่อสู้ของผู้พิทักษ์นั้นน่ากลัวจริง ๆสมกับเป็นกำลังรบสูงสุดของโลกในปัจจุบันมันน่ากลัวจริง ๆทุกคนในสนามรบต่างตกตะลึงกับฉากนี้แม้แต่ระดับครึ่งเทพที่กำลังต่อสู้กันเองก็ไม่มีข้อยกเว้นนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นผู้พิทักษ์ระดับเทพสองคนต่อสู้กันในระยะใกล้เช่นนี้"เซวียกัง!!! นายไม่เลว!!! อีกรอบ!!!"หลังจากการโจมตีครั้งหนึ่ง ผู้พิทักษ์ของจักรวรรดิอินทรีก็พูดเสียงดังอีกครั้ง"เอาล่ะ!!! ตามที่นายต้องการ!!!" เซวียกังตอบ"ปัง!!!!"เสียงดังอีกครั้ง!หลังจากนั้น..."ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง!!!!!"เสียงดังนับไม่ถ้วนดังก้องไปทั่วสนามรบทุกคนในสนามรบแทบจะหยุดต่อสู้และมองไปที่ผู้พิทักษ์ทั้งสองที่ต่อสู้กันในอากาศในฐานะที่เป็นกำลังรบที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกในปัจจุบัน ก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 466
ตามคำแนะนำหลินตงมาถึงที่หมายแล้วป่าดงดิบอันกว้างใหญ่ตรงข้ามป่าดงดิบเป็นประเทศขนาดกลางบางแห่งพวกเขาต่างอิจฉาทรัพยากรจำนวนมหาศาลที่ต้าเซี่ยครอบครองดังนั้นหลังจากที่จักรวรรดิอินทรีครอบครองอำนาจส่วนใหญ่ของต้าเซี่ย ประเทศเหล่านี้ก็เริ่มส่งคนบางส่วนไปทดสอบด้วยต้าเซี่ยได้ส่งคนเข้าไปข้างในตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้ว แต่ยังไม่ทราบสถานการณ์เฉพาะเจาะจง เนื่องจากข้อมูลไม่สามารถส่งออกได้เนื่องจากการรบกวนของสนามแม่เหล็กแต่คาดว่าน่าจะเจอปัญหาไม่อย่างนั้นต้องส่งคนออกมาส่งข่าวกรองแล้วดังนั้นจึงเรียกหลินตงมาดูสมาชิกสภาคนอื่น ๆ อีกหลายรายในระดับครึ่งเทพก็ถูกส่งไปยังสถานที่ต่าง ๆ เช่นกันประเทศขนาดกลางไม่มีผู้พิทักษ์มีเพียงประเทศขนาดใหญ่และสองจักรวรรดิใหญ่เท่านั้นที่มีผู้พิทักษ์แน่นอนว่ามันเป็นแค่ผิวเผินเท่านั้นหากประเทศขนาดกลางถูกควบคุมโดยตระกูลที่สืบทอดกันมาแต่โบราณ จะต้องมีผู้พิทักษ์อยู่อย่างลับ ๆหลินตงกระโจนเข้าไปในป่าดงดิบพอเข้าไปในป่าดงดิบแสงก็สลัวลงเพราะแสงถูกบังด้วยต้นไม้สูงและพืชพรรณหลินตงวิ่งไปอย่างรวดเร็วจากข้อมูลที่เขาได้รับ ทีมหมาป่าหนึ่งทีมและทีมอีแร้งสองคนสมาชิก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 467
"พวกเราตายไม่เป็นไร แต่ต้องส่งข่าวกลับไป ไม่เช่นนั้นพวกเราต้าเซี่ยจะประสบความสูญเสียมากขึ้น ไปเร็ว นี่คือคำสั่ง!!!" ติงห้าวสั่งอย่างเฉียบขาด"ผม...ผม...""อย่าชักช้าอยู่เลย ถ้ายังไม่ไปก็ไม่ทันแล้ว"ติงห้าวเพิ่งพูดจบเสียงล้อเลียนดังขึ้นในหูของทุกคน"ตอนนี้เหมือนจะไม่ทันแล้ว ทำยังไงดี?""ใครครับ???""ใครพูด???"ติงห้าวและสมาชิกในทีมที่แข็งแรงทั้งสี่ของเขาลุกขึ้นอย่างรวดเร็วจากที่ซ่อนของพวกเขาเห็นคนสวมหน้ากากสามคนยืนอยู่บนกิ่งไม้ที่อยู่ตรงข้ามสูงไม่กี่เมตรเป็นคนกลุ่มนี้แหละ!!!คนที่เพิ่งโจมตีพวกเขาคือคนกลุ่มนี้ที่สวมหน้ากาก"พวกนายเป็นใครกันแน่? ทำไมต้องสวมหน้ากาก? ไม่อยากให้คนอื่นค้นพบโฉมหน้าที่แท้จริงของพวกนายเหรอ? หรือพวกนายอยากจะโยนความผิดให้ใคร?" ติงห้าวถาม"อยากหลอกถามเราเหรอ? นายไม่มีคุณสมบัติที่จะรู้ตัวตนของเรา!!!" ชายสวมหน้ากากด้านขวากล่าว"ทำไม? กลัวต้าเซี่ยของเราไปแก้แค้นเหรอ? เลยไม่กล้าบอกฉัน?""ฮ่าฮ่าฮ่า!!! น่าขำ!!! ในเมื่อพวกเรากล้าลงมือกับพวกนายยังจะกลัวต้าเซี่ยของพวกนายแก้แค้นด้วย? ตอนนี้ต้าเซี่ยเป็นเพียงมังกรแก่ตัวหนึ่งเท่านั้น พอซ่งซือหมินตาย มังกรอย่าง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 468
คนที่มาถึงคือหลินตงโดยธรรมชาติในเวลานี้เขาจับคอของชายสวมหน้ากากด้วยมือเดียว ทำให้เขาไม่สามารถขยับได้ติงห้าวรู้สึกว่าคนที่ช่วยเหลือพวกเขาดูคุ้นเคย แต่เขาจำไม่ได้ในทันที"หัวหน้าติง เขา...เขา...เขาไม่ใช่ลูกคนรวยสมาชิกนอกระบบที่เราไปรับเมื่อครั้งที่แล้วเหรอ?" สมาชิกในทีมคนหนึ่งกล่าว"คนไหน?" ติงห้าวถามพวกเขาไปรับลูกคนรวยสมาชิกนอกระบบมามากมาย เขาจะจำได้อย่างไรว่าเป็นคนไหน?"ก็คนที่โค่นล้มพวกเราทั้งหมดคนนั้น!"ด้วยคำใบ้ดังกล่าว ติงห้าวก็จำได้ทันทีเพราะพวกเขารับคนใหม่ทั้งทีมถูกโค่นล้มลงกับพื้นเพียงครั้งเดียว เขาจะลืมได้อย่างไรที่แท้เป็นเขา!!!คนนี้แข็งแกร่งมาก!!!ดูเหมือนว่าครั้งที่แล้วที่เขาต่อสู้กับเรา เขาไม่ได้ใช้เต็มกำลังเลยหลินตงยืนอยู่บนกิ่งไม้และบีบคอของชายสวมหน้ากาก"พวกนายเป็นใคร? ครั้งนี้มากี่คน? ทั้งหมดมีพลังระดับไหน? จุดประสงค์คืออะไร?" หลินตงถามหลังจากเขาเพิ่งเข้าไปในป่าดึกดงดิบ เขาก็วิ่งมาตลอดทาง พลังจิตวิญญาณก็ขับเคลื่อนอย่างเต็มที่ ไม่นานก็พบคนที่เขาคุ้นเคยทีมหมาป่าซ่อนตัวอยู่ที่นี่สมาชิกในทีมสองคนได้รับบาดเจ็บสาหัสและมีลูกทีมน้อยกว่าตอนที่ไปรับเขาค
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1014
ในอวกาศใกล้กับมหาดวงดาวยานอวกาศที่เซี่ยมู่เคยขึ้นไปกำลังมุ่งหน้าไปยังมหาดวงดาวอย่างรวดเร็วทันใดนั้น ยานอวกาศก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วจากด้านหลังเพียงชั่วพริบตา ยานอวกาศก็แล่นผ่านและหยุดอยู่ตรงหน้าคนสวมชุดดำกว่าสิบคนลงมาจากยานอวกาศยืนอยู่ตรงหน้ายานอวกาศ แล้วขวางทางหลังจากที่ยานอวกาศเข้ามาหาพวกเขาคนสวมชุดดำคนหนึ่งยืนขึ้น ยืดกรงเล็บที่เป็นเกล็ดคู่หนึ่ง และกดมันลงบนยานอวกาศหยุดยานอวกาศในความว่างเปล่าโดยตรงจากนั้น คนสวมชุดดำอีกคนก็เดินไปที่ช่องทางเข้าของยานอวกาศ โดยยังคงยื่นอุ้งเท้าที่เป็นเกล็ดออกมาและเหวี่ยงมันออกไป ทำให้สามารถเปิดช่องทางออกได้อย่างง่ายดายร่างนั้นคลานเข้าไป“บัดซบ!!!”ไม่นานหลังจากนั้น ชายสวมชุดดำที่เข้ามาในยานอวกาศก็ส่งเสียงคำรามออกมา“ปัง!!!”ยานอวกาศทั้งลำแตกเป็นเสี่ยงๆ จากแรงกระแทกชายชุดดำยืนอยู่ในความว่างเปล่า รัศมีอันทรงพลังของเขาแผ่กระจายไปในทุกทิศทาง“เกิดอะไรขึ้น? คนไปไหนกันหมด?" ผู้นำในชุดคลุมดำถาม“ท่านครับ ยานอวกาศว่างเปล่าและผู้คนได้หลบหนีไปแล้ว”ผู้นำในชุดคลุมดำไม่ได้พูดอะไรอีกแต่ความตึงเครียดอันหนักหน่วงก็ปกคลุมความว่างเปล่าร่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1013
สำหรับหลินตงแล้ว สามารถเรียกได้ว่าน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟตอนนี้เขาไปถึงจุดสูงสุดของพลังการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลแล้วถ้าต้องการไปให้ไกลกว่านี้และกลายเป็นผู้ทรงพลังระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลครึ่งขั้นต้องยกระดับพลังจิตวิญญาณของเราจากระดับจ้าวจักรวาลขั้นสิบ ไปเป็นระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลขั้นสิบสิ่งนี้ต้องใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์ 1,900 แต้มแต่ตอนนี้หลินตงมีแต้มเพียงร้อยกว่าแต้มเท่านั้นยังห่างไกลเกินไปดังนั้นจึงควรยอมแพ้โดยตรงและไม่เสียเวลาอีกต่อไปหลังจากงานเลี้ยงที่มหาดวงดาวสิ้นสุดลง เขาจะไปที่ศูนย์กลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกกับเย่ชิงหวู่แสดงทักษะของเขาในการประมูลอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้หลินตงหดหู่ก็คือเวลางานเลี้ยงดูเหมือนจะถูกเลื่อนออกไปอีกครั้งเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรอโชคดีที่ตอนนี้ไม่มีการเคลื่อนไหวมากนักจากตระกูลเฟิงไม่มีข่าวคราวเกี่ยวกับบรรพบุรุษของตระกูลเฟิงที่ออกจากดาวของเขาทำให้หลินตงรู้สึกสบายใจขึ้นอีกหน่อยณ มหาดวงดาว พระราชวังที่เล่ยชางชิงอาศัยอยู่บรรยากาศที่คึกคักภายนอก ไม่สามารถบรรเทาความเย็นชาในใจของเล่ยชางชิงได้เลยเขาขังตัวเองอยู่ในห้องและไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1012
เซี่ยมู่เดินไปที่ห้องของเธอ นั่งบนเก้าอี้ และถามว่า "โม้โม่ คุณต้องปิดบังบางอย่างจากฉันอยู่แน่ๆ ใช่ไหม?”“ต้องขอโทษด้วย องค์หญิง! จริงๆ แล้ว ตอนที่เราออกมาครั้งแรกเมื่อปีที่แล้ว ฉันส่งข้อความกลับไปและติดต่อกับยังองค์จักรพรรดิตลอดเวลา ที่อยู่ของคุณอยู่ภายใต้การควบคุมของจักรพรรดิด้วย”“เรื่องนั้นฉันรู้! ถ้าพ่อไม่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน เราคงถูกจับได้และพาตัวกลับไปนานแล้ว สิ่งที่ฉันถามไม่ใช่แบบนั้น แต่ว่าคุณดูเหมือนจะคุยโทรศัพท์กับพ่อเมื่อกี้ และฉันต้องการรู้เนื้อหา”ดังนั้น องค์หญิงจึงทราบเกี่ยวกับรายงานนั้นมาโดยตลอดณ จุดนี้ ไม่มีเหตุผลที่จะต้องปกปิดอะไรยิ่งไปกว่านั้น หากพวกเขาต้องการยืดเวลาและหนีจากภัยพิบัตินี้ พวกเขาต้องร่วมมือกับองค์หญิงเห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเก็บเป็นความลับจากเธอ“องค์หญิง เราตกเป็นเป้าหมาย แม้ว่าผู้คนที่จักรพรรดิส่งมาจะอยู่ระหว่างทางแล้ว แต่คงต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะมาถึง ในช่วงเวลานี้ เราต้องปกป้องตัวเองและไม่ตกอยู่ในมือศัตรู”“ใครกำลังเล็งเป้าฉันอยู่? "เซี่ยมู่ถามด้วยความสับสนเธอไม่เข้าใจหรือว่าทำไมใครถึงกล้าโจมตีเธอในแกนกลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1011
อย่างไรก็ตาม ม่านแสงนี้สามารถทนต่อการโจมตีจากระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลครึ่งขั้นได้ชายชุดดำยังยื่นมือขวาของเขาออกมา โดยหันหน้าไปทางมือขวาของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิอีกฟากของม่านแสงนี่คืออะไร???ดวงตาของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิหรี่ลง และแววตาตกใจที่ไม่มีใครเทียบได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าภายใต้เกราะจักรวรรดิมือของอีกฝ่ายกลายเป็นกรงเล็บที่เต็มไปด้วยเกล็ด“แคร้ก!!!”กรงเล็บของชายชุดดำแทงทะลุม่านแสง คว้ามือของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิ บิดมันและหักข้อมือของเขาอย่างง่ายดาย“กรอด…..”กัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิเบิกตากว้างด้วยความตกใจ และไม่เชื่อบนใบหน้าของเขาอีกฝ่ายจะทำลายผนึกสวรรค์แปดทิศได้อย่างง่ายดายแบบนี้ได้ยังไง?โดนไม่สนความเจ็บปวดแสนสาหัสที่มือของเขากระบี่แสงปรากฏขึ้นที่มือซ้ายฟันกรงเล็บของชายชุดดำอย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะถูกฟัน เขาถูกกรงเล็บอีกข้างคว้าเอาไว้ก่อนที่เขาจะทันโต้ตอบ ชายชุดดำก็พุ่งไปข้างหน้า พุ่งเข้าชนหน้าอกขององครักษ์เกราะจักรพรรดิโดยตรงแม้จะผ่านเกราะจักรพรรดิพลังถูกดูดซับไปแล้วมากกว่า 90%กัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิก็ยังรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1010
ไม่นานหลังจากองค์หญิงสิบเก้าและสหายของเธอจากไปในความว่างเปล่าเหนือดาวเคราะห์นี้ยานอวกาศมาถึงที่นี่และจอดลงประตูยานอวกาศเปิดออกและคนสวมชุดดำมากกว่าสิบคนลงมาและยืนอยู่ในความว่างเปล่า“ออกมา! องครักษ์เกราะจักรพรรดิ ฉันรู้ว่าพวกแกอยู่ที่นี่” ผู้นำในชุดดำกล่าวในขณะนี้ มิติข้างหน้าก็สั่นสะเทือนชายสวมหน้ากากสีขาวที่มีตราจักรพรรดิสลักอยู่บนเสื้อผ้าของเขาปรากฏตัวต่อหน้าชายในชุดดำนี่คือกลุ่มองครักษ์เกราะจักรพรรดิ ที่ทำให้กองกำลังนับไม่ถ้วนหวาดกลัว“เศษซากอาณาจักรสวรรค์!" ชายผู้เพิ่งปรากฏกายกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก“ไม่ได้เจอกันนานเลย องครักษ์เกราะจักรพรรดิ ฉันดีใจที่แกยังจำเราได้ ออกมาทุกคน! ฉันรู้ว่าตราบใดที่องครักษ์เกราะจักรพรรดิออกมาแบบนี้ กลุ่มนึงก็จะมีแปดคน”ทันทีที่ชายในชุดดำเพิ่งพูดจบในเจ็ดทิศทางอื่นๆ ทางฝั่งเดียวกับชายหน้ากากสีขาว มิติก็สั่นสะเทือนพร้อมกันชายอีกเจ็ดคนที่สวมหน้ากากสีดำก็ปรากฏตัว ล้อมรอบชายในชุดคลุมสีดำองครักษ์เกราะจักรพรรดิ แปดคนขวางชายชุดดำจากแปดทิศทางคนหนึ่งสวมหน้ากากสีขาว ในขณะที่อีกเจ็ดคนสวมหน้ากากสีดำชายสวมหน้ากากสีขาวเป็นกัปตันทีมองครักษ์
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1009
เซี่ยมู่มองตามสายตาของสาวใช้เสี่ยวชิงและมองดูผีเสื้อหลากสีสันขนาดเท่าฝ่ามือกำลังเกาะดอกไม้ไม่ไกลนัก“อืม! สวยจริงๆ! สวยไม่แพ้ผีเสื้อฟีนิกซ์บนดวงดาวจักรพรรดิเลย ดาวเคราะห์ดวงนี้มีทัศนียภาพที่สวยงามที่สุดที่ฉันเคยเห็นมาเลย" เซี่ยมู่กล่าวอย่างมีความสุข“คุณหนู ถ้าท่านต้องการให้จักรพรรดิส่งคนไปย้ายดาวเคราะห์ดวงนี้ไปยังบริเวณใกล้เคียงดวงดาวจักรพรรดิ เพื่อที่ท่านจะได้เห็นบ่อยๆ ก็ย่อมทำได้" หญิงรับใช้ชราแนะนำ“ฉันยังไม่อยากทำเลย มันจะทำให้คนและสัตว์บนดาวเคราะห์ดวงนี้หวาดกลัวอย่างแน่นอน ฉันไม่สามารถทำลายชีวิตดั้งเดิมของพวกเขาเพียงเพื่อประโยชน์ส่วนตัวได้" เซี่ยมู่ปฏิเสธ“คุณหนูก็เหมือนคุณผู้หญิง ใจดีและคิดถึงผู้อื่นเสมอ" หญิงรับใช้ชราถอนหายใจ“โม้โม่ นี่ไม่ใช่ความใจดี ในจักรวาลอันกว้างใหญ่และท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต่างก็มีความหมายของการดำรงอยู่ แม้แต่ต้นไม้หรือใบหญ้า เราไม่ควรพึ่งพาความแข็งแกร่งของเราเองเพื่อเปลี่ยนแปลงพวกมัน เพราะมันไม่ยุติธรรมกับพวกมัน" เซี่ยมู่กล่าวอย่างสบายๆ“คุณหนูมีเหตุผล!" โม้โม่ตอบถึงแม้เธอจะพูดแบบนั้น แต่ในใจเธอก็รู้สึกสงสัยเล็กน้อยเผ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1008
ใกล้บริเวณมหาดวงดาว มีดาวเคราะห์ที่มีสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กอาศัยอยู่ดาวเคราะห์ดวงนี้มีขนาดไม่ใหญ่กว่าโลกมากนัก และภายในแกนกลางของกาแล็กซีทางช้างเผือก ดาวเคราะห์ดวงนี้ก็เป็นดาวเคราะห์ขนาดเล็กที่มีสิ่งมีชีวิตอยู่อย่างไรก็ตาม แม้จะมีขนาดเล็ก แต่ดาวเคราะห์ดวงนี้ก็มีทิวทัศน์ที่สวยงามพื้นที่มากกว่า 90% ถูกปกคลุมด้วยป่าไม้ และมีต้นไม้สูงตระหง่านมากมายบนดาวเคราะห์นี้ ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของนกและสัตว์ป่านับไม่ถ้วนมนุษย์อาศัยอยู่เพียงประมาณ 5% ของพื้นที่เท่านั้นระดับเทคโนโลยีบนดาวเคราะห์ยังล้าหลังมาก และยังคงอยู่ในสถานะพึ่งพาตนเองทุกคนหาเลี้ยงชีพด้วยการล่าสัตว์ในป่าเหตุผลที่สภาพแวดล้อมทางนิเวศวิทยาเดิมยังคงไม่ถูกรุกราน ก็เพราะว่าครั้งหนึ่งเคยมีบุคคลที่แข็งแกร่งอาศัยอยู่ที่นี่อย่างสันโดษเขาซื้อดาวเคราะห์ดวงนี้และทำให้มันเป็นดาวเคราะห์พลเมืองระดับสูงของอาณาจักรกาแล็กซี ซึ่งไม่มีใครกล้าแตะต้องหลังจากที่ชายผู้แข็งแกร่งจากไป ไม่มีใครกล้าแตะต้องที่นี่ ดังนั้นจึงยังคงอยู่ในสถานะเดิมณ ขณะนี้ บนโลกใบนี้หญิงสาวสวมผ้าคลุมหน้าที่มีรูปร่างสง่างาม คล้ายกับเทพธิดาที่ลงมายังโลกมนุษย์ กำลังเดิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1007
เล่ยชางชิงเริ่มออกคำสั่งเป็นชุดงานเลี้ยงที่จะจัดใน 3 วัน ไปเป็นอีก 5 วันในเวลาเดียวกัน คำเชิญก็ยังส่งไปบุคคลทรงพลังทั้งหมดบนดาวเคราะห์ต่างๆ ในอาณาเขตของมหาดวงดาว โดยม่เว้นแม้แต่คนเดียว และถือเป็นคำสั่งที่ต้องทำตาม คนที่ได้รับคำเชิญทั้งหมดจะต้องมาถึงมหาดวงดาวภายในหนึ่งสัปดาห์ ไม่อย่างนั้น พวกเขาจะต้องรับผลที่ตามมาบางคนที่กำลังเก็บตัวบำเพ็ญเพียรอยู่ ก็ต้องออกมาชั่วคราวและรีบไปที่มหาดวงดาวโดยเร็วตระกูลเล่ยของเล่ยชางชิง ซึ่งเป็นเจ้าแห่งมหาดวงดาวนั้น ก็ถือเป็นตระกูลใหญ่ของกองทัพจักรวรรดิด้วยดังนั้นจึงไม่มีใครกล้า ทำให้เล่ยชางชิงขุ่นเคืองเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พวกเขาไม่กล้าเมื่อเทียบในกาแล็กซีทางช้างเผือก มหาดวงดาวทั้งหมดก็ยังคงเป็นเพียงเรือลำเล็กในมหาสมุทรเท่านั้นอย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับระบบสุริยะแล้ว มันใหญ่กว่ามากที่นี่ยังมีดาวเคราะห์ที่มีสิ่งมีชีวิตอีกมากมายอย่างน้อยก็มีหลายร้อยดวงเมื่อเทียบดาวเคราะห์ที่มีสิ่งมีชีวิตนับล้านดวงในกาแล็กซีทางช้างเผือก ถือว่าไม่สำคัญเท่าไหร่ มหาดวงดาวยังเข้าสู่สถานะเตรียมพร้อมรับมือ กับสถานการณ์ฉุ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1006
หลังจากที่เล่ยชางชิงได้เรียนรู้ว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์ ได้ปรากฏขึ้นใกล้กับอาณาเขตมหาดวงดาวทำให้รู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่งแม้ว่าเขาจะไม่ได้มีชีวิตอยู่ในยุคนั้นแต่ตระกูลเล่ยได้บันทึกความน่ากลัวของเศษซากอาณาจักรสวรรค์ไว้ครบถ้วนผู้คนเหล่านี้ไม่เพียงแต่ทรงพลังเท่านั้น แต่ยังจับตัวได้ยากและคาดเดาไม่ได้อีกด้วยหากองค์หญิงสิบเก้าตกอยู่ในมือเศษซากอาณาจักรสวรรค์จริงๆก็จะจบสิ้นจักรพรรดิจะต้องกริ้วอย่างมากทั้งมหาดวงดาวจะต้องทนทุกข์ทรมานและเขายังเป็นเจ้าแห่งมหาดวงดาวอีกจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาถูกกล่าวหาว่าสมคบคิดกับเศษซากอาณาจักรสวรรค์ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น แต่ทั้งตระกูลเล่ยก็จะถูกกวาดล้างไปด้วยสิ่งที่ดูเหมือนเป็นโอกาสทองตอนนี้กลับกลายเป็นฝันร้ายที่ใกล้เข้ามา“พ่อ ฉันขอโทษ! ฉัน……..”เล่ยชางชิงถูกขัดจังหวะโดยเล่ยเมิ่งก่อนที่เขาจะพูดจบ“แกไม่ได้ผิด! แม้ว่าองค์หญิงสิบเก้าและเศษซากอาณาจักรสวรรค์จะไม่ปรากฏตัวในอาณาเขตมหาดวงดาว ถึงจะปรากฏตัวในอาณาจักรดวงดาวอื่น ๆ ตระกูลเล่ก็ยังหนีไม่พ้นเช่นเดิม เพราะฉันถูกเลือกให้เป็นหนึ่งในคนที่ช่วยองค์หญิงในครั้งนี้ หากภารกิจล้มเหลว เราต้องได้รับการบั
