로그인공유
บทที่ 438
관련 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 439
"ถังอู่ นายอยากทำอะไร?" เหอกวงหรงถามเธอก็พบว่าไอ้หมอนี่กำลังหาเรื่องในฐานะอดีตครูประจำชั้นของนักเรียนเหล่านี้ แม้ว่านักเรียนเหล่านี้จะเรียนจบไปแล้วเมื่อสามปีที่แล้ว แต่อิทธิพลยังคงอยู่เมื่อก่อนเคยควบคุมมันได้ ตอนนี้ก็ยังทำได้อยู่"ครูเหอ ผมไม่ต้องการทำอะไรเลย นี่ไม่ใช่สิ่งที่หลินตงยอมทำเองเหรอ? ผมไม่ได้บังคับเขา" ถังอู่พูดด้วยท่าทางไร้เดียงสา"ฮึ่ม!!! ขอบอกก่อนว่า หลินตงเป็นคนรู้แจ้งมากกว่านาย เขาได้ดีแล้ว สามารถคิดจะทำอะไรบางอย่างให้กับโรงเรียนได้ แล้วนายล่ะ?""ใช่ ใช่ ใช่!!!! ครูเหอพูดถูก หลินตงเป็นนักเรียนที่ดีในใจคุณมาโดยตลอด แต่เรา! ไม่มีใครเทียบเขาได้""ตอนที่ฉันสอนพวกนาย ฉันไม่ได้เข้าข้างหลินตงคนเดียว ทุกคนได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน มันเป็นปัญหาของคุณเองที่คุณไม่สามารถเปรียบเทียบกับคนอื่นได้ หลินตงยังคงทำงานและเรียนไปพร้อม ๆ กัน! และในฐานะหัวหน้าห้อง ฉันปฏิบัติต่อนายดีไม่น้อย"ถังอู่พูดไม่ออก!เหอกวงหรงปฏิบัติต่อเขาอย่างดีตั้งแต่เริ่มต้นอย่างน้อยถ้าเรียนอย่างเดียว ตำแหน่งหัวหน้าห้องก็ไม่ถึงคิวเขาอยู่แล้ว"ทุกคนจะมารวมตัวกันสักครั้ง อย่าทำร้ายความรู้สึกกัน ค
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 440
หลินตงหลีกเลี่ยงไม่ให้เจียงซานมองเห็นเขาอย่างไรก็ตามมีโต๊ะอีกตัวหนึ่งอยู่ระหว่างพวกเขาทั้งสอง และเจียงซานก็ก้มหน้าลงและไม่มองไปรอบ ๆ ดังนั้นเธอจึงไม่เคยสังเกตเห็นเขาเลยเมื่อมื้ออาหารเริ่มต้น ทุกคนลืมเรื่องความไม่พึงใจเมื่อกี้ไปและเริ่มมีชีวิตชีวาดื่มได้ก็ดื่มดื่มไม่ได้ก็ดื่มน้ำผลไม้นักเรียนบางคนที่กระตือรือร้นและดื่มดีเริ่มดื่มอวยพรแต่ละโต๊ะถังอู่ก็ดื่มอวยพรเช่นกันเมื่อพวกเขามาถึงโต๊ะของหลินตง ถังอู่ก็ดื่มอวยพรให้เหอกวงหรงก่อน"ครูเหอ เมื่อกี้ผมผิดเอง ผมขอโทษ ผมไม่ควรพูดกับครูแบบนั้น ดังคำกล่าวที่ว่า เป็นครูวันหนึ่ง เป็นพ่อตลอดชีวิต แม้ว่าเราจะเรียนจบแล้ว แต่ก็จะไม่ลืมคำสอนของครู""ถังอู่ นายเป็นคนฉลาด ถ้าใส่ใจกับการเรียน อาจจะไม่แย่ไปกว่าหลินตง เพียงแต่สนใจด้านสังคมมากกว่า ดังนั้นตำแหน่งหัวหน้าห้องฉันจึงให้นายเป็น ให้นายติดต่อนักเรียนในชั้นเรียนมากขึ้น จัดกิจกรรมกับชั้นเรียนอื่น ๆ ฝึกให้ดี ๆ ก็เห็นดีกับนายเหมือนกัน" เหอกวงหรงถือเครื่องดื่มแก้วหนึ่งแล้วพูด"ผมรู้!!! ขอบคุณครับครูเหอ สำหรับการฝึกฝนของครู เมื่อกี้ผมประมาท ผมขอโทษ!!! ผมขอโทษคุณ" ถังอู่กล่าวอย่างจริงใจ"ไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 441
ในขณะที่ทุกคนกำลังจะถามหลินตงว่าเจ้านายใหญ่ที่ครูเหอพูดถึงหมายถึงอะไรเจียงซานก็ลุกขึ้นยืนทันที"ซานซาน เป็นอะไร?" หญิงสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เจียงซานถามทุกคนมุ่งความสนใจไปที่เจียงซาน"ฉินฉิน ขอบคุณนะ!!!" เจียงซานกล่าว"ซานซาน เธอหายแล้วเหรอ??? เยี่ยมมาก หมอพูดถูกต้องจริง ๆ พาเธอมางานเลี้ยงรุ่นถือว่าทำถูกแล้ว ต่อไปลุงป้ารู้ต้องดีใจมากแน่นอน" ผู้หญิงที่ชื่อฉินฉินพูดด้วยความดีใจ"ขอบคุณ ขอบคุณทุกคน!!!"หลังจากที่เจียงซานพูดจบ เธอก็ออกจากที่นั่งแล้วเดินตรงไปที่หลินตงหลินตงทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อยถูกค้นพบแล้วจริง ๆ"หลินตง คุณยกโทษให้ฉันได้ไหม? ฉันรู้ว่าตัวเองผิดไปแล้ว! ตอนนั้นฉันน่าจะฟังคุณ" เจียงซานพูดพร้อมกับสะอื้น"จริง ๆ แล้วผมไม่โทษคุณหรอก! ทุกคนมีสิทธิ์เลือกความสุขของตัวเองได้!" หลินตงพูดอย่างจริงจัง"แต่ความสุขของฉันอยู่กับคุณ เรายังมีความหวังไหม? ขอโอกาสฉันอีกครั้งได้ไหม?""ขอโทษด้วย!!! ตอนนี้ผมมียุนซีแล้ว ตอนนี้ยุนซีเป็นแฟนของผมแล้ว ผมหวังว่าคุณจะพบความสุขของตัวเองเช่นกัน" หลินตงพูดพร้อมกับจับมือของยุนซีเจียงซานมองไปที่ยุนซียุนซีก็มองไปที่เจียงซานเช่นกัน"ยุนซี ฉัน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 442
งั้นเขามีเงินเท่าไหร่กันแน่???ร้อยล้าน???หรือสองร้อนล้าน???"เอ่อ...เอ่อ หลินตง คุณ...ล้อเล่นหรือเปล่า?" เพื่อนร่วมชั้นอีกคนถาม"นี่จะล้อเล่นตรงไหน ครูเหออยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ ฉันจะกล้าพูดเลอะเทอะที่ไหน!" หลินตงพูดจนใจเล็กน้อยทุกคนมุ่งความสนใจไปที่เหอกวงหรงอีกครั้ง"เป็นเรื่องจริง!!! หลังจากหลินตงได้ดีแล้ว ยังสามารถใส่ใจกับโรงเรียนเก่าได้ ในนามของมัธยมชูเฉิง ฉันขอขอบคุณหลินตงมาก ทุกคนควรเอาหลินตงเป็นตัวอย่าง" เหอกวงหรงกล่าวบูม!!!!!ห้องส่วนตัวทั้งหมดระเบิดทุกคนตกใจมากหลินตงบริจาคเงินสองร้อยล้านให้กับโรงเรียนจริง ๆนี่... นี่คือหลินตงคนเดียวกับที่ยังส่งอาหารเมื่อสามปีก่อนหรือเปล่า???คาดไม่ถึงว่าจะใช้เวลาเพียงสามปีก็บรรลุเป้าหมายนี้"หลินตง คุณทำได้ยังไง?" เพื่อนร่วมชั้นถามนี่เป็นคำถามที่อยู่ในใจของทุกคนเช่นกันเป็นไปได้อย่างไรที่เด็กยากจนที่ยังส่งอาหารเดลิเวอรี่เมื่อสามปีก่อน จะบริจาคเงินสองร้อยล้านให้กับโรงเรียนในเวลาเพียงสามปี?และตัวเขาเองอาจไม่สามารถระบุจำนวนเงินที่เหลือ!!!เหลือเชื่อ!!!คิดไม่ถึง!!!ไม่เข้าใจ!!!ไม่น่าเชื่อ!!!คำพูดนับไม่ถ้วนเข้ามาในใจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 443
การรวมตัวของเพื่อนร่วมชั้นทั้งหมดกลายเป็นการแสดงเดี่ยวของหลินตงเพื่อนร่วมชั้นทุกคนต่างมาประจบประแจงหลินตง โดยพยายามเข้าใกล้เขาและวางแผนสำหรับอนาคตตราบใดที่คุณประจบประแจงหลินตง คุณต้องกังวลเกี่ยวกับอนาคตด้วยเหรอ?นี่เป็นโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตทุกคนมีอายุเกินยี่สิบปีแล้วไม่มีใครโง่ ในเวลานี้ทำไมต้องสนใจเรื่องหน้าตาด้วย?และตอนนี้ทุกคนก็ทำแบบนี้ คุณไม่ทำก็ดูแปลก คนอื่นจะไม่คิดว่าคุณสูงส่ง แต่กลับมองว่าคุณงี่เง่า โอกาสดี ๆ ไม่คว้าไว้ ไม่ใช่คนโง่คืออะไร?แม้แต่ถังอู่ก็ละทิ้งศักดิ์ศรีของเขาและชื่นชมหลินตงอย่างมากบ้านของเขามีทรัพย์สินเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ไม่เลว แต่มีโอกาสแบบนี้ ใครไม่อยากปีนขึ้นไปบนที่สูงกว่านี้คนที่สามารถบริจาคเงินได้สองร้อยล้าน คุณลองจินตนาการดูว่าเขามีเงินเท่าไหร่?นอกจากนี้เขายังคิดว่าเขาถือว่าดีกับหลินตงในช่วงเรียนมัธยม ตราบใดที่เขาหรือเพื่อนต้องการอาหารเดลิเวอรี่ก็จะให้หลินตงส่งแม้ว่ามันจะเป็นการอวดดี แต่หลินตงก็ได้รับประโยชน์เช่นกัน และเขาไม่เคยพูดอะไรที่ดูถูกหลินตงความกระตือรือร้นของทุกคนทำให้หลินตงรู้สึกหนักใจเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงพูดโดยตรงและขอให้พวกเข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 444
จนกระทั่งครึ่งปีที่แล้ว ตอนกอริลลาเฝ้าไซต์ก่อสร้างในเวลากลางคืน เขาก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลืออยู่ไม่ไกลเขาเดินไปดูปรากฏว่าชายหนุ่มสามคนที่เมาสุรากำลังลวนลามผู้หญิงวัยยี่สิบ และพยายามดึงเธอเข้าไปยังสถานที่ก่อสร้าง ผู้หญิงคนนั้นพยายามดิ้นรนและขอความช่วยเหลือผู้หญิงคนนี้กอริลลาไม่เพียงแต่รู้จักเธอเท่านั้น แต่ยังคุ้นเคยกับเธอเป็นอย่างดีอีกด้วย เธอเป็น พนักงานร้านอาหารใกล้ ๆ ชื่อเฉินฟางเดิมทีกอริลลามีความรู้สึกที่ดีต่อเฉินฟางอยู่แล้ว เพื่อที่จะได้เห็นเธอบ่อย ๆ จึงมักจะไปทานอาหารที่ร้านอาหารนั้นตอนนี้พบว่าเธอถูกลวนลาม จากมุมมองของกอริลลา มันเหมือนกับว่าพระเจ้ากำลังช่วยเหลือฉันเขาหยิบท่อนเหล็กขึ้นมาจากสถานที่ก่อสร้างและรีบเข้าไปโดยไม่คิดอะไรเตรียมเป็นฮีโร่มาช่วยสาว แค่ช่วยเฉินฟางได้ ก็อาจจะได้ลงเอยกันสมบูรณ์แบบบางทีอีกฝ่ายอาจจะตกลงเป็นแฟนของเขาก็ได้กอริลลามีรูปร่างสูงใหญ่และแข็งแรง ชายหนุ่มทั้งสามดื่มเหล้ากันนิดหน่อย เป็นคู่ต่อสู้ของกอริลลาที่ไหน สองสามครั้งก็โดนตีจนหนีไปกอริลลายังรู้ถึงพลังของแท่งเหล็ก จึงไม่กล้าตีหัว เพียงแต่ตีที่ขาและหลังไม่กี่ครั้งกอริลลาช่วยเห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 445
"คุณพูดจริงเหรอ???" หลินตงถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม!"พี่ตง! คุณยังไม่เชื่อผมอีกเหรอ? ผมเคยโกหกคุณเมื่อไหร่ และเราอยู่ด้วยกันมานานขนาดนี้ คุณยังไม่รู้นิสัยของกอริลลาเหรอ? เขาจะทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไง!" ฟ่านถงกล่าว"เอาล่ะ! ผมรู้แล้ว!!!" หลินตงตอบ"พี่ตง คุณต้องหาทางช่วยกอริลลาให้ได้นะ เขาต้องถูกทุบตีทุกวันในนั้น ผมกลัวว่าเขาจะทนไม่ไหว"หลินตงไม่ได้พูดอะไร ในขณะนี้หัวใจของเขารู้สึกเหมือนลาวาพลุ่งพล่านพร้อมที่จะปะทุเหมือนภูเขาไฟทุกเมื่อเขายืนขึ้นแล้วพูดว่า "เพื่อน ๆ ทุกคน เนื่องจากมีธุระกะทันหัน ตอนกลางคืนผมจะไม่อยู่กับทุกคนแล้ว ผมจะจ่ายค่าใช้จ่ายในวันนี้ทั้งหมด ถังอู่คุณก็อย่าแย่งกับผมเลย ถือซะว่าผมขอโทษทุกคน ต่อไปทุกคนมีอะไรสามารถส่งข้อความส่วนตัวกับผมหรือโทรหาผมได้ ตราบใดที่ผมหลินตงทำได้ ก็จะพยายามช่วยเหลือทุกคน"หลังจากพูดจบ หลินตงก็พูดกับยุนซี "ยุนซี ไม่งั้นคุณสนุกกับพวกเขาก่อนไหม? ผมกับฟ่านถงจะไปทำธุระนิดหน่อย! ตอนกลางคืนผมจะมารับคุณ""ฉันจะไปกับคุณด้วย!!!" หลังจากที่ยุนซีพูดแล้ว เธอก็ลุกขึ้นและเดินไปข้างหลินตง และกอดแขนของหลินตงไว้"งั้นทุกคนก็ค่อย ๆ สนุกนะ สนุกให้เต็มที่ มีเรื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 446
"โอเค!!! แต่ร่างกายค่อนข้างอ่อนแรง ต้องมีคนตีเขาอยู่ข้างในแน่ ๆ" หลินตงกล่าว"แล้วจะทำยังไงดี??? พี่ตง คุณต้องรีบคิดหาวิธี! กอริลลาจะทนได้ไม่นานแน่นอน นี่ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งปี ยังเหลืออีกสิบสี่ปีครึ่งนะ!" ฟ่านถงพูดอย่างกระวนกระวายใจเล็กน้อย"วางใจได้!!! มีผมอยู่ กอริลลาจะไม่เป็นอะไรหรอก" หลินตงตบไหล่ของฟ่านถงและกล่าวหลินตงหยิบโทรศัพท์ออกมาและแท็กสมาชิกทุกคนในกลุ่มเอสซีซีโดยตรงและส่งข้อความหลินตง (สมาชิกหลัก) "สมาชิกทั้งหมดรอบ ๆ เมืองชูเฉิงในมณฑลเจียงหนานมารวมตัวกันที่เมืองชูเฉิง"ไม่นานสมาชิกหลายคนก็ตอบรับ"ลูกพี่ อีกหนึ่งชั่วโมงถึง!!!""ลูกพี่ อีกหนึ่งชั่วโมงครึ่งถึง!!!""ลูกพี่ อีกสองชั่วโมงถึง!!!"ตัวตนของหลินตงในฐานะสมาชิกหลักเอสซีซี อยู่ในระดับลูกพี่อย่างแน่นอน เรียกปุ๊ปตอบเป็นร้อยแม้แต่จูเก่อชางโฉงนายใหญ่ของเอสซีซีที่ไม่ค่อยได้พูดคุยในกลุ่มจูเก่อชางโฉง (นายใหญ่) "น้องหลิน! มีอะไรให้ผมช่วยมั้ย???"ลั่วหงอวี๋ก็ตอบกลับข้อความเช่นกันลั่วหงอวี๋ (นายใหญ่) "หลินตง ถ้าคุณต้องการอะไร โปรดติดต่อฉัน!!!"บูม!!!!!กลุ่มเอสซีซีทั้งหมดระเบิดสมาชิกหลักคนหนึ่งพูดนายใหญ่ทั้ง
최신 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
