เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 414
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-06-30 17:00:00
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 415
หลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิงสองครอบครัวต่างก็มีชื่อเสียงเล็กน้อยในเมืองชูเฉิง ใช้คำพูดของพวกเธอ นี่เป็นเกียรติแก่บรรพบุรุษสิ่งเหล่านี้หลินตงให้พวกเธอทั้งหมดสิ่งที่ทั้งสองครอบครัวทุ่มเทคือ เพียงแค่ช่วยหลินตงในช่วงเวลาที่ยากลำบากและน่าสงสารที่สุดของเขาและพาเขาไปอาศัยอยู่ในบ้านของตัวเองในความคิดของหลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิง พวกเธอเป็นญาติของหลินตง และผู้อาวุโสของหลินตง และช่วยหลินตงก็สำเหตุสมผลหลินตงกลับตอบแทนพวกเธอมากมายแน่นอนว่าความคิดของหลินตงก็เป็นเช่นนี้ ในเมื่อเป็นญาติกัน ตัวเองมีความสามารถแล้วก็ควรช่วยพวกเธอลุงคนที่สองของหลินตงหลินกั๋วปังและลุงคนที่สี่หลินกั๋วเวย และยังมีอาของเขา ในปีนั้นทั้งหมดเป็นเพราะความไม่พอใจของค่าชดเชยของพ่อแม่หลินตง จนถึงตอนนี้หลินตงก็ไม่ได้ให้ประโยชน์แก่พวกเขาเลยทั้งสองครอบครัวยังคงจำสายตาอิจฉาของคนเหล่านี้ได้ตอนพวกเขากลับไป ทั้งแอบทั้งเปิดเผยขอร้องให้ช่วยพวกเขาหาทางออก ก็อยากจะตามมาพัฒนาที่เจียงเฉิงด้วยแต่ทั้งหลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิงก็ปฏิเสธหมดบอกว่าทำงานที่บริษัทของหลินตง ไม่มีคำพูดของหลินตง พวกเขาก็ไม่มีสิทธิ์พวกเธอรู้นิสัยของหลินตง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-01ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 416
วันรุ่งขึ้น หลินตงพายุนซีไปเยี่ยมบ้านป้าหลิวแย่นเหมยและบ้านป้าหลินกั๋วยิงทีละคนยุนซียังได้รับอั่งเปาขนาดใหญ่สี่ซอง ซึ่งเป็นมารยาทของบ้านเกิดหลินตงคนรุ่นหลังพาแฟนกลับบ้านเป็นครั้งแรก ผู้ใหญ่ต้องให้อั่งเปา ส่วนจะมากน้อยก็ขึ้นอยู่กับสภาพของตัวเองยุนซีดีใจมาก ไม่ใช่เพราะเงินในอั่งเปาเยอะ เธอไม่สนใจสิ่งเหล่านี้เลย สิ่งที่เธอดีใจคือการได้รับการยอมรับจากครอบครัวของหลินตงนี่มีความหมายต่อเธอมากกว่าสิ่งอื่นใดหลินตงเตรียมพายุนซีกลับไปยังชูเฉิง อีกสามวันจะเป็นงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนร่วมชั้น พวกเขาสามารถไปดูโรงเรียนที่เคยเรียนได้ยังสามารถไปเที่ยวรอบ ๆ ชูเฉิงได้ด้วย เพราะที่นั่นยังมีความทรงจำมากมายของพวกเขาหลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิงรู้ว่าหลินตงกำลังจะกลับไปที่ชูเฉิง ก็วางแผนที่จะกลับไปกับเขาด้วยแม้ว่าจะมาตั้งรกรากในเจียงเฉิง แต่ชูเฉิงก็เป็นบ้านเกิดของพวกเขา ญาติและเพื่อน ๆ ก็อยู่ที่นั่นปกติแล้วพวกเขาจะกลับไปเดือนละครั้งกลุ่มคนสิบคนขับรถหรูสี่คันจากเจียงเฉิงไปยังชูเฉิงหลินตงขับเมอร์เซเดสเบนซ์บิ๊กจีมูลค่ามากกว่าสามล้าน ไม่ใช่บูกาติที่มีมูลค่ามากกว่าแปดสิบล้านประการแรกบูกาติหรูเก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-01ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 417
"ลุงหลิว ยังจำผมฉันได้ไหม? ฉันหลินตง ผมมาเยี่ยมลุง"หลินตงกล่าวพลางหยิบถุงใหญ่สองถุงในมือเข้าไปในห้องรักษาความปลอดภัยและวางไว้บนโต๊ะเล็ก ๆ ยุนซีก็ตามเขาไปลุงหลิวมองดูหลินตงอย่างละเอียดและรู้สึกคุ้นเคยมากหลังจากคิดอยู่สักพัก ในที่สุดก็จำได้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าคือใครหลินตง！ เมื่อก่อนนักเรียนของมัธยมชูเฉิง เหตุผลที่เขาคุ้นเคยมากก็เพราะหลินตงมักจะใช้เวลาพักผ่อนส่งอาหารเดลิเวอรี่ให้เขาพอเวลานานเข้าก็ย่อมคุ้นเคยและทั้งคู่ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ซึ่งเขาก็ชื่นชมเด็กชายคนนี้มากในขณะที่นักเรียนคนอื่น ๆ กำลังเรียนและเล่นอยู่ ปกติเขาจะทำงานพาร์ทไทม์ข้างนอกสิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาทำงานพาร์ทไทม์ทุกวัน ผลการเรียนก็ไม่แย่ และโดยพื้นฐานแล้วอยู่ในสองอันดับแรกในรุ่นของพวกเขาหลินตงสำเร็จการศึกษาจากที่นี่เมื่อสามปีที่แล้วและได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนาน ด้วยผลการเรียนที่ยอดเยี่ยม ซึ่งเพิ่มความรุ่งโรจน์ให้กับโรงเรียนมัธยมชูเฉิงถ้าไม่ใช่เพราะรุ่นของเขามีผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผลการเรียนดีกว่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยชิงมู่ได้ หลินตงก็คือผู้ชนะการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของชูเฉิงในปีนั้นเอิ่ม? ? ?
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-01ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 418
หลังจากที่หลินตงและยุนซีเข้ามาในโรงเรียน ลุงหลิวก็เดินไปที่โต๊ะเล็กและเตรียมที่จะหยิบของขวัญที่หลินตงเอามาให้ลุงหลิวเห็นสิ่งที่อยู่ข้างในอย่างไม่เต็มใจนี่คือ? ? ?เขารีบเปิดถุงทั้งสองใบลุงหลิวมองดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกใจในถุงใบหนึ่งมีบุหรี่ยี่ห้อจงหัววางอยู่หลายหีบ นี่เป็นบุหรี่ที่ดีมาก เขาสูบบุหรี่มาทั้งชีวิตและไม่เคยสูบบุหรี่ยี่ห้อจงหัวสักมวนเลยว่ากันว่าหีบหนึ่งราคาหลายพัน?นี่ตั้งสิบหีบไม่ราคาตั้งหลายหมื่นเหรอ?อีกถุงหนึ่งมีเหมาไถอยู่ลังหนึ่งอยู่ด้วย เหล้านี้ก็แพงมากเช่นกัน!!!ตอนนี้ขวดเป็นหมื่นไหม?ลังนี้หกขวดก็ไม่ราคาหลายหมื่นเหรอ?ถุงใหญ่สองใบมีมูลค่าเป็นแสนลุงหลิวมองดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขา ไม่ได้สติเป็นเวลานานนี่แค่กี่ปีเอง???หลินตงก็สามารถมอบของมีค่าแบบนี้ให้คนอื่นได้แล้ว!ยังเจอแฟนสาวอย่างยุนซีด้วยดูเหมือนว่าไอ้หนุ่มหลินตงนี่จะได้ดีแล้วแม้ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยคิดว่าหลินตงจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอนในอนาคตแต่ไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้ยังไม่จบมหาลัยเลยมั้ง?เขาทำได้ยังไงเนี่ย?ลุงหลิวระงับความอยากรู้อยากเห็นและซ่อนของต่าง ๆ ไว้ในตู้อย่างระมั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-01ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 419
หลินตงและยุนซีเดินเข้าไปในห้องทำงานของครู มัธยมปลายปีที่สามด้วยกันในห้องทำงานมีครูเจ็ดแปดคนกำลังเก็บของอยู่ น่าจะเตรียมตัวไปกินข้าวแล้วทั้งสองเดินไปหาอดีตครูประจําชั้นของพวกเขาครูเหอ"ครูเหอ!!!""ครูเหอ!!!"พวกเขาทั้งสองเรียกพร้อมกันเหอกวงหรงก็หมกมุ่นอยู่กับการเก็บของบนโต๊ะเช่นกันจู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงเรียกเธอพอเงยหน้าขึ้นก็เห็นวัยรุ่นสองคนชายหนึ่งหญิงหนึ่ง ยืนอยู่ด้านหน้าไม่ห่างจากเธอเหอกวงหรงรู้สึกว่าสองคนนี้หน้าคุ้นมากนึกไปนิดหน่อย ไม่นานก็จำทั้งคู่ได้แม้ว่าทั้งคู่จะเปลี่ยนไปมาก แต่สองคนนี้ก็ทิ้งความประทับใจอันลึกซึ้งไว้กับเธอการสอบเข้าวิทยาลัยของหลินตงและยุนซีทำให้เธอได้รับเกียรติอย่างไร้ขีดจำกัด สองคนในชั้นเรียนได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยสิบอันดับแรกของต้าเซี่ยหนึ่งในนั้นเป็นผู้ทำคะแนนสูงสุดในการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของมณฑลเจียงหนาน และได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยชิงมู่ที่มีชื่อเสียงระดับโลกตําแหน่งงานของเธอในปีนั้นก็ได้รับการจัดอันดับเป็นระดับพิเศษเช่นกันทำให้เธอได้รับประโยชน์มากมายจริง ๆ"หลินตง ยุนซี พวกเธอมาได้ยังไง?" เหอกวงหรงพูดอย่างมีความสุขสองคนนี้เป็นนั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-02ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 420
ร้านอาหารเล็ก ๆ ธรรมดาแห่งหนึ่งหลินตง ยุนซี และอดีตครูประจำชั้นของพวกเขาเหอกวงหรง ทั้งสามรับประทานอาหารร่วมกัน"ตอนนี้เธอสองคนเป็นยังไงบ้าง?" เหอกวงหรงถาม"ก็ไม่เลว! ยุนซีอยู่ที่มหาวิทยาลัยชิงมู่ ผมก็เพิ่งกลับมาจากโครงการแลกเปลี่ยนที่มหาวิทยาลัยชิงมู่" หลินตงกล่าว"หลินตงนายไม่ได้อยู่ที่มหาวิทยาลัยเจียงหนานเหรอ?""อืม แต่เทอมที่แล้วทางมหาวิทยาลัยมีโควต้าไปแลกเปลี่ยนที่มหาวิทยาลัยชิงมู่ ผมก็เลยไปมหาวิทยาลัยชิงมู่""พูดแบบนี้นายก็เป็นคนเก่งของมหาวิทยาลัยเจียงหนานสิ? ไม่งั้นโอกาสแบบนี้จะถึงนายได้ยังไง?""ก็พอประมาณ!!!" หลินตงตอบนี่คือสิ่งที่เขาประสบความสำเร็จด้วยการใช้เงิน"ไม่เลว ไม่เลว ดีจริง ๆ เธอสองคนเป็นนักเรียนที่ขยันและก้าวหน้ามากที่สุดที่ฉันเคยสอน อนาคตต้องเป็นคนใหญ่คนโตแน่นอน" เหอกวงหรงชื่นชม"ครูเหออย่าชมเราอีกเลย ชมต่อไปอีกพวกเราก็จะลอยแล้ว""แล้วตอนนี้พวกเธอเป็นอะไรกัน???" เหอกวงหรงถามอย่างตรงไปตรงมาด้วยสายตาที่แหลมคมของเธอ ที่เป็นครูมาหลายปี ย่อมเห็นได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างหลินตงและยุนซีไม่ธรรมดา"ตอนนี้ยุนซีเป็นแฟนสาวของผม!!!""หลินตง ยุนซี ตอนนั้นฉันมั่นใจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-02ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 421
"คนนี้คือใคร?" ผู้อำนวยการเจียงมองไปที่หลินตงแล้วถามเขาจำหลินตงไม่ได้จริง ๆในฐานะผู้อำนวยการของโรงเรียนมัธยมชูเฉิงยุนซีเป็นแชมป์มณฑลคนแรกในประวัติศาสตร์ของมัธยมชูเฉิง เขาถึงจำได้หลินตงที่สอบเข้าโรงเรียนที่มีชื่อเสียงสิบอันดับแรกของต้าเซี่ย แม้ว่าก็ไม่เลว แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มัธยมชูเฉิงก็สอบได้ไม่น้อยตอนนั้นเขาอาจจะจำได้ แต่เวลานานนิดหน่อยก็จำไม่ได้แล้ว"ผู้อำนวยการ นักเรียนคนนี้ก็เป็นรุ่นยุนซี ชื่อหลินตง เขาสอบเข้ามหาวิทยาลัยเจียงหนานได้" เหอกวงหรงแนะนำ"โอ้? สอบติดมหาวิทยาลัยเจียงหนานเหรอ? ก็ไม่เลวเลย ก็นำความรุ่งโรจน์มาสู่โรงเรียนด้วยเหมือนกัน ฉันต้องขอบใจหลินตงด้วย""ผู้อำนวยการเจียงการเกรงใจเกินไปแล้ว! ผมต่างหากที่ควรขอบคุณโรงเรียนที่สั่งสอนผมมา" หลินตงกล่าว"ในเมื่อพวกเธอสองคนกลับมาแล้ว ก็เรียกนักเรียนที่กำลังเลื่อนชั้นมัธยมปลายปีที่สามมารวมตัวกัน พวกเธอสองคนเล่าประสบการณ์การเรียนของตัวเองให้รุ่นน้องฟัง และชีวิตในวิทยาลัยเป็นอย่างไรบ้าง? ให้กำลังใจทุกคน ให้พวกเขาสู้ให้เต็มที่""เอ่อ...ก็ได้ครับ!" หลินตงลังเลก่อนที่จะตกลงเนื่องจากเป็นโรงเรียนเก่าของตัวเองช่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-02ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 422
ทันทีที่ทั้งคู่ขึ้นเวที ข้างล่างก็เริ่มพูดคุยกันทันที"นี่ไม่ใช่สองคนที่สนามกีฬาเมื่อเช้าเหรอ? ฉันว่าอยู่ทำไมคุ้น ๆ ที่แท้ก็เป็นรุ่นพี่ในรายการเกียรติยศติ!!!""ว้าว!!! รุ่นพี่ยุนซีสวยมาก สวยกว่ารูปถ่ายในรายการเกียรติยศอีก ผลการเรียนก็ดี เธอเป็นเทพธิดาที่สมบูรณ์แบบจริง ๆ!!!""รุ่นพี่หลินตงก็หล่อมากเช่นกัน!!! ผลการเรียนของเขาก็ไม่ได้แย่เหมือนกัน ทั้งสองคนดูเป็นคู่สร้างคู่สม เหมาะสมกันมาก!!!""ใช่!!! อิจฉาพวกเขาจังเลย!!!"ผู้อำนวยการเจียงมอบไมโครโฟนให้กับยุนซียุนซีหยิบไมโครโฟนแล้วพูดว่า "สวัสดีค่ะน้อง ๆ ทุกคน พี่ชื่อยุนซี เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยชิงมู่จากโรงเรียนมัธยมชูเฉิงเมื่อสามปีที่แล้ว"ต่อมายุนซีเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์การเรียนของเธอและชีวิตของเธอหลังจากเข้าเรียนมหาวิทยาลัย คำอธิบายที่ชัดเจนทำให้นักเรียนที่มาร่วมงานที่นี่โหยหาผู้อำนวยการเจียงมองดูและพยักหน้าอย่างลับ ๆยุนซีสมแล้วที่เป็นแชมป์ระดับมณฑล คำพูดมีเหตุผลและหลักการณ์ ทำให้นักเรียนทุกคนอยากสัมผัสกับชีวิตในมหาวิทยาลัยนี่คือสิ่งที่เขาต้องการให้กำลังใจนักเรียน เพื่อให้พวกเขาขยันขึ้นเพื่อเผชิญกับชีวิตมัธยมปลา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-02
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1199
เรื่องราวบนดาวเคราะห์ปาเค่อเสร็จสิ้นลงอย่างสมบูรณ์แล้วเดิมที หลินตงเห็นใจปาหรู่ในการเดินทางครั้งนี้ ดังนั้นจึงยอมไปกับเขาด้วยไม่เคยคาดหวังว่าจะได้รับผลประโยชน์มากมายเช่นนี้เขาไม่เพียงแต่ได้รับสมบัติวิเศษอีกชิ้นหนึ่งคือศิลาแห่งมวลชีวิตเท่านั้น แต่เขายังได้รับแต้มศักดิ์สิทธิ์ 50,000 แต้มด้วยสิ่งนี้ทำให้เขาก้าวไปอีกขั้นหนึ่งในการก้าวผ่านด่านปัจจุบันของเขาฉันเชื่อว่าอีกไม่นานเขาจะกลายเป็นผู้พิชิตจักรวาลอย่างแท้จริงในกาแล็กซีทางช้างเผือกเช้าวันรุ่งขึ้น หลินตงออกจากดาวเคราะห์ปาเค่อพร้อมกับเย่ชิงหวู่และปาหรู่ ภายใต้การจ้องมองและความเคารพของผู้คนนับล้านบนดาวเคราะห์ปาเค่อเหลือเวลาอีกสามเดือนก่อนงานเลี้ยงระดับรัฐตอนนี้ยังเร็วเกินไปที่จะรีบกลับหลินตงตรวจสอบข้อมูลทั้งหมดที่ชายชราหลินตงจากอีกมิติเวลาทิ้งไว้ให้เขาเขาพบดาวเคราะห์พื้นเมืองที่อยู่ใกล้เคียง ด้วยความเร็วของยานรบดวงดารา ใช้เวลาเดินทางเพียงครึ่งเดือนเท่านั้น เขาไม่แน่ใจว่าผู้อยู่อาศัยบนดาวเคราะห์ถูกค้นพบและถูกประทับตราทาสหรือไม่ จึงตัดสินใจสืบสวนก่อนยานรบดวงดารากำหนดเส้นทางและออกเดินทางอย่างรวดเร็ว............หลัง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1198
เหรียญกาแลกติกห้าล้านล้านเหรียญสามารถติดอาวุธให้ดาวเคราะห์ขนาดเล็กที่มีประชากรเพียงไม่กี่ล้านคนได้ ซึ่งแน่นอนว่าสามารถติดอาวุธให้ทุกคนได้แม้แต่ผู้ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมทุกคนบนดาวเคราะห์ปาเค่อก็สามารถมีหุ่นยนต์หนักได้ในกรณีนั้น ความแข็งแกร่งของดาวเคราะห์ปาเค่อสามารถเพิ่มขึ้นแบบทวีคูณได้อย่างแน่นอนอูทัวปังเงียบไปหลังจากฟังคำพูดของหลินตงแนวคิดเดิมของเขาคือการมอบศิลาแห่งมวลชีวิตให้กับหลินตงโดยตรงเพื่อเป็นการตอบแทนความเมตตาอันยิ่งใหญ่ของเขาในการช่วยดาวเคราะห์ปาเค่อแต่ข้อเสนอแนะที่หลินตงเสนอมาทำให้เขาปฏิเสธได้ยากจริงๆนี่คือโอกาสที่จะทำให้ดาวเคราะห์ปาเค่อแข็งแกร่งขึ้นและแข่งขันได้มากขึ้น โดยมีความสามารถในการป้องกันตัวเองเมื่อต้องเผชิญหน้ากับศัตรูอูทัวปังในฐานะผู้ปกครองดาวเคราะห์ปาเค่อในปัจจุบัน ไม่สามารถปฏิเสธได้เพราะเขาเคยประสบกับความรู้สึกไร้พลังเมื่อถูกกองกำลังอันทรงพลังรุกราน และเห็นผู้คนของเขาล้มตายทีละคน จากเกือบพันล้านเหลือเพียงไม่กี่ล้านคนในตอนนี้ แต่เขากลับไร้พลังอย่างไรก็ตาม หากเห็นด้วยก็จะขัดแย้งกับเจตนาเดิมของอูทัวปังดังนั้น เขาจึงกำลังดิ้นรนทางอุดมการณ์อย่างดุเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1197
ศิลาศักดิ์สิทธิ์?นี่คืออะไร?ความอยากรู้กระตุ้นให้หลินตงมองดูการแนะนำด้านล่างระบบต่อไป!“ศิลาแห่งมวลชีวิตเป็นสสารพิเศษที่เติบโตในจักรวาล มันมีค่ามากและเป็นของสมบัติที่หายากของจักรวาล”"การก่อตัว: การกำเนิดศิลาศักดิ์สิทธิ์นั้นยากมาก ต้องตกผลึกจากน้ำอมตะในจักรวาล....""หน้าที่: ศิลาศักดิ์สิทธิ์จะปล่อยลมหายใจแห่งชีวิตที่แข็งแกร่ง ซึ่งสามารถดูดซับได้โดยเผ่าพันธุ์ทั้งหมดในจักรวาลและช่วยเพิ่มพลังชีวิต.....""มูลค่า: เหรียญกาแลกติกห้าล้านล้านเหรียญ"ระบบให้คำแนะนำโดยละเอียดเกี่ยวกับศิลาแห่งมวลชีวิตอย่างไรก็ตาม หลินตงได้พูดถึงการแนะนำสั้นๆ เท่านั้น และในที่สุดก็โฟกัสไปที่มูลค่ามูลค่าห้าล้านล้านเหรียญ?แม้จะไม่ดีเท่าเหล็กดาวเก้าแฉก แต่ก็ยังเป็นสิ่งที่พิเศษ!ไม่คาดคิดว่าจะพบสมบัติหายากเช่นนี้ในสถานที่เล็กๆ แห่งนี้ศิลาแห่งมวลชีวิตนั้น แทบไม่มีประโยชน์สำหรับหลินตงเลยแม้แต่น้อยแต่มันก็เป็นสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่งสำหรับการขยายอายุขัยของคนๆ หนึ่ง ซึ่งจะต้องมีประโยชน์ในที่สุดและที่สำคัญที่สุด เขาสามารถรับ 50,000 แต้มศักดิ์สิทธิ์จากสิ่งนี้ได้นี่คือสิ่งที่หลินตงต้องการมากที่สุดในขณะนี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1196
ล้อเล่นหรือเปล่า ตอนนี้เขาก้าวเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นไปแล้ว เขาต้องการอะไรอีกเหรอ?เขาไม่ได้ขาดอะไรเลยนอกจากแต้มศักดิ์สิทธิ์ของเขานอกจากนี้ ยังมีอะไรดีๆ จากสถานที่เล็กๆ อย่างดาวเคราะห์ปาเค่อล่ะ?อย่างไรก็ตาม ทันทีที่หลินตงพูดจบสายตาของเขาก็ถูกดึงดูดไปที่สิ่งของในกล่องที่อูทัวปังถือไว้ทันทีนี่คืออะไร?หินรูปวงรีเหรอ?หินรูปวงรีที่แผ่รัศมีออกมาจางๆทันทีที่อูทัวปังเปิดกล่อง ห้องก็เต็มไปด้วยบรรยากาศที่สดชื่นหลินตงรู้สึกว่าเซลล์ของเขากระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุราวกับว่าเขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความสบายใจนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้สัมผัสประสบการณ์แบบนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ต้องเป็นของดี!!!"นายท่าน ได้โปรดอย่าปฏิเสธเลย สิ่งที่ท่านทำเพื่อดาวเคราะห์ปาเค่อของเรา เราไม่มีอะไรจะตอบแทน นี่คือสมาชิกในเผ่าของเราที่ค้นพบมันเมื่อหลายสิบปีก่อนในเหมือง ตอนนั้นฉันเกือบจะตายแล้ว เมื่อหินก้อนนี้ถูกส่งมาให้ ฉันดีใจมากที่ได้เห็นและเก็บมันไว้ข้างกาย ฉันไม่เคยคิดว่าสุขภาพของฉันจะดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ตั้งแต่นั้นมาและจะมีชีวิตอยู่จนถึงทุกวันนี้""ฉันค่อยๆ เรียนรู้ว่าทุกอย่างเป็นเพราะหิน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1195
สามวันต่อมาหลินตงพบปาหรู่และบอกเขาว่าเขากำลังจะออกจากดาวเคราะห์ปาเค่อ"นายท่านกำลังจะไปที่ไหนเหรอ?" ปาหรู่ถาม"อืม! ดาวเคราะห์ปาเค่อกำลังไปในทิศทางที่ถูกต้อง ฉันควรจะจากไปแล้ว" หลินตงตอบ"นายท่านรออีกวันได้ไหม ปล่อยให้ฉันจัดการเรื่องต่างๆ เสร็จก่อน แล้วฉัันจะไปกับท่าน""ปาหรู่! นายควรอยู่ที่นี่ ประชาชนของดาวเคราะห์ปาเค่อต้องการนาย""นายท่าน! ฉันต้องไปกับท่าน ไม่ใช่แค่เพื่อตอบแทนความเมตตาของท่าน แต่เพื่อสิ่งนี้ด้วย"ปาหรู่ชี้ไปที่ตราทาสบนหน้าผากของเขาและพูดต่อ "ฉันจะปลดข้อจำกัดของตราทาสได้ก็ต่อเมื่อติดตามท่านเท่านั้น และให้เผ่าได้รับอิสรภาพอย่างแท้จริง"หลินตงมองดูท่าทางจริงใจของปาหรู่เมื่อรู้ว่าเขาได้ตัดสินใจในใจแล้ว"เอาล่ะ! ฉันจะให้เวลานายหนึ่งวันในการเตรียมตัว พรุ่งนี้เราจะออกจากดาวเคราะห์ปาเค่อ เนื่องจากนายจะติดตามฉัน จากนี้ไป ก็อย่าเรียกข้าว่านายท่านเลย เรียกฉันว่าคุณชายอย่างชิงหวู่ก็แล้วกัน"หลังจากหลินตงพูดจบ เขาก็หันหลังแล้วจากไปปาหรู่คำนับอย่างขอบคุณอยู่ด้านหลังเขาและกล่าวว่า "ขอบคุณคุณชาย!"ตอนกลางคืนหลินตงกำลังเตรียมตัวพักผ่อน"ก๊อกๆ!!"เสียงเคาะประตูดังข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1194
“นี่มัน...นี่มัน...นี่มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?”"จริงสิ! ลุงอู ถ้าไม่เชื่อฉัน มาดูกับฉันก็ได้""ฮ่าๆ...ในที่สุดสวรรค์ก็ลืมตาแล้ว! ฉันคิดว่าดาวเคราะห์ปาเค่อของเราจะไม่มีวันฟื้นคืนได้ในชีวิตนี้ แม้ว่าฉันจะตาย ฉันก็จะตายตาไม่หลับ ฉันไม่คาดหวังว่าตระกูลหยินจะต้องได้รับการชดใช้กรรมเร็วขนาดนี้ มันน่าพอใจจริงๆ ฮ่าๆ...."หลังจากยืนยันว่าสิ่งที่ปาหรู่พูดเป็นความจริง ชายชราก็หัวเราะออกมาปาหรู่ใช้ชีวิตเหมือนทาสภายใต้ตระกูลหยิน และผู้คนที่ยังคงอยู่บนดาวบัคก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้เลยจากประชากรเกือบพันล้านคนในอดีต ประชากรลดลงเหลือเพียงไม่กี่ล้านคนในช่วง 300 ปีที่ผ่านมา ชัดเจนว่าผู้คนในดาวเคราะห์ปาเค่อต้องทนทุกข์ทรมานกับชีวิตแบบไหนพวกเขาใช้ชีวิตทุกวันด้วยความหวาดกลัวการต่อต้านหมายถึงความตาย ส่วนการยอมจำนนหมายถึงการเป็นทาสในเหมืองแร่ ทำงานอย่างไม่รู้จักจบสิ้นทั้งกลางวันและกลางคืนหลังจากหัวเราะ ชายชราก็ลุกขึ้น เข้าหาหลินตง และคุกเข่าลงเพื่อคุกเข่าคำนับสามครั้งหลินตงไม่ได้ห้ามเขาเขายอมรับการคำนับนี้แม้ว่าชายชราจะแก่มากแล้วแต่เมื่อความแข็งแกร่งของหลินตงไปถึงอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น เขาก็กลา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1193
ชายชราและปาหรู่เดินลึกเข้าไปในป่าหลินตงและเย่ชิงหวู่ก็เดินเข้ามาเช่นกันภายใต้ร่มเงาของต้นไม้สูงตระหง่าน สภาพถนนค่อนข้างมืดมนแต่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อหลินตงเลยในระดับของเขา ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลางวันและกลางคืนและยังมีพลังจิตวิญญาณช่วยเหลือด้วยแม้แต่มดที่อยู่ใต้ใบไม้บนพื้นดินก็สามารถมองเห็นได้ชัดเจนเย่ชิงหวู่เดินตามหลังหลินตงอย่างใกล้ชิดเมื่อผ่านทางเดินที่มืดมิด ดวงตาของเธอก็เริ่มสว่างขึ้นอย่างช้าๆตลอดทาง ยอดไม้รอบๆ เต็มไปด้วยผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่อทุกคนต่างมองหลินตงและเย่ชิงหวู่ด้วยความสงสัยพวกเขาอยู่บนดาวแห่งนี้ ยกเว้นคนของดาวเคราะห์ปาเค่อที่มีตราทาสบนหน้าผาก พวกเขาเห็นแต่คนจากตระกูลหยินที่มาจับพวกเขาไปเป็นทาสในเหมือง คนเหล่านี้แต่ละคนล้วนดุร้ายหลินตงและเย่ชิงหวู่ไม่มีตราทาสบนหน้าผากของพวกเขา และพวกเขาไม่ดุร้ายและโหดร้ายเหมือนตระกูลหยินและพวกเขาก็ดูสวยหล่อมากพวกเขาไม่เคยเห็นคนที่สง่ามงามแบบนี้บนดาวเคราะห์ปาเค่อมาก่อนดังนั้นหลินตงและกลุ่มของเขาจึงเกือบจะดึงดูดความสนใจของทุกคนบนดาวเคราะห์ปาเค่อได้พวกเขาเดินต่อไปอีกสักพักชายชราและปาหรู่หยุดอยู่ใต้ต้น
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1192
มีผู้คนอย่างน้อยหลายหมื่นคนพื้นที่ที่ครอบครองก็ค่อนข้างใหญ่"ปาหรู่ มีฐานที่มั่นของผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่ออยู่ข้างหน้า ในฐานะผู้นำของดาวเคราะห์ปาเค่อ จะเหมาะสมกว่าถ้านายนำหน้า" หลินตงหันกลับมาและกล่าว"ครับ! นายท่าน!"หลังจากปาหรู่พูดจบ เขาก็เดินไปข้างหน้าสองสามก้าวจากนั้นเขาก็พูดเสียงดังไปข้างหน้าว่า "สวัสดีทุกคน! ฉันชื่อปาหรู่ ลูกชายของปาปู ผู้นำของดาวเคราะห์ปาเค่อ สามร้อยปีก่อน บัคประสบภัยพิบัติครั้งใหญ่และครอบครัวของเราถูกพรากจากบัค วันนี้ ฉันกลับมาแล้ว คราวนี้ ฉันจะนำคุณหลบหนีจากทะเลแห่งความทุกข์และกลับไปใช้ชีวิตไร้กังวลเหมือนอย่างที่คุณเคยมี ตระกูลหยินที่นำปัญหาใหญ่มาให้เรา ถูกทำลายไปแล้ว นี่คือความเมตตาของสวรรค์สำหรับพวกเราชาวดาวเคราะห์ปาเค่อ และให้โอกาสพวกเราได้เกิดใหม่"หลังจากป่าวประกาศเสร็จ ปาหรู่ก็คุกเข่าทั้งสองข้าง ไขว้มือบนหน้าอก และแตะหน้าผาก ทำท่าทางพิธีกรรมแบบดั้งเดิมของชาวดาวเคราะห์ปาเค่อปาหรู่คุกเข่าลงบนพื้นอย่างเงียบๆ แบบนี้ไม่นาน เสียงที่เบาบางก็เริ่มปรากฏขึ้นข้างหน้าดวงตาที่สดใสคู่หนึ่งปรากฏขึ้นในความมืดศีรษะทีละหัวเริ่มปรากฏขึ้นบนยอดไม้ขนาดใหญ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1191
หยวนหลินก็คิดถึงประเด็นสำคัญนี้เช่นกันงานเลี้ยงระดับรัฐของเซี่ยอวิ๋นชวนบนดวงดาวจักรพรรดิในอีกสามเดือนข้างหน้าจะต้องหยุดลงเผ่ามังกรเก้าหัวของพวกเขาชอบกินคน ซึ่งเป็นสัญชาตญาณและสามารถช่วยให้พวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็วได้ดังนั้นจึงมีความขัดแย้งที่ไม่อาจปรองดองได้ระหว่างสองเผ่าพันธุ์หากกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดรู้เกี่ยวกับความร่วมมือระหว่างเผ่ามังกรเก้าหัวและอาณาจักรสวรรค์ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทุกฝ่ายจะร่วมมือกันต่อต้านพวกเขาแน่นอนแม้ว่าพวกเขาจะมีพละกำลังมหาศาล แต่ก็ไม่ง่ายที่จะจัดการและหยวนหลินก็กลัวที่จะดึงดูดผู้คุมกฏจักรวาลจริงๆแม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าถึงยากเหล่านี้แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความกลัวของเผ่ามังกรเก้าหัวที่มีต่อพวกเขาลดน้อยลง"เมื่อพี่ชายหลี่เทียนพูดเช่นนั้น ฉันจะใช้เทคนิคลับของเผ่าเพื่อกระตุ้นให้พวกเขามาอย่างรวดเร็ว หากผู้คนที่ถูกส่งมาโดยเผ่าไม่สามารถมาถึงได้ภายในสามเดือน ฉันจะไปกับคุณเพื่อเยือนดวงดาวจักรพรรดิและดูว่าตระกูลเซี่ยมีความสามารถอะไรบ้าง" หยวนหลินพูดอย่างจริงจังแน่นอน!!!เมื่อได้ยินชื่อผู้คุมกฏจักรวาลแม้แต่เผ่ามังกรเก้าหัวอันยิ่งใหญ่ก็ยั
