Share
บทที่ 412
Related chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 413
"ถ้าอย่างนั้นจะปล่อยเขาไปแบบนี้ก็ไม่ได้นะ? ผู้ชายยิ่งปล่อยยิ่งเอาใหญ่""อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก ไม่มีหลักฐาน คนอื่นติดต่องานปกติก็ไม่ได้? ในฐานะเจ้านายของบริษัทลงทุนตงไหล หลินตงพาผู้จัดการทั่วไปและพนักงานไปพัฒนาที่ต่างประเทศ ใครก็เอาผิดอะไรไม่ได้""แต่...""ไม่ต้องแต่แล้ว ไปกันเถอะ! ออกไปซื้อกับข้าวกับผม ให้พวกเขาอยู่ตามลำพังกันสักพัก"ตอนเย็นหลังอาหารเย็นทั้งครอบครัวนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกสุดท้ายกวนเหม่ยหลิงก็อดกลั้นไว้ได้ ไม่ได้ถามหลินตงต่อ"ป้ากวน ลุงยุน พรุ่งนี้ผมจะเตรียมตัวกลับมณฑลเจียงหนาน อีกไม่กี่วันจะมีงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายที่จะต้องเข้าร่วม ผมอยากให้ยุนซีไปกับผม ตอนนี้ปิดเทอมก็ไม่ได้ทำอะไร และเธอก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของพวกเราด้วย" หลินตงพูดกับกวนเหม่ยหลิงและยุนจงไห่"ไปเลย! พายุนซีออกไปพักผ่อนหย่อนใจด้วยพอดี เธอไปคนเดียวเรายังไม่วางใจ มีนายพาไปเราก็สบายใจขึ้นเยอะ ในเมื่อออกไปแล้ว แถมยังเป็นวันหยุดอีก ก็ไปเที่ยวกันให้ทั่ว" กวนเหม่ยหลิงกล่าวเธอตอนนี้แทบอยากจะให้ยุนซีจะอยู่กับหลินตงทุกวัน ย่อมไม่ปฏิเสธคำขอเช่นนี้ของหลินตง"ขอบคุณแม่!!!" ยุนซีกล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 414
เช้าวันรุ่งขึ้น หลินตงและยุนซีบินตรงไปยังเจียงเฉิงมณฑลเจียงหนานด้วยกันหลังจากลงจากเครื่องบินแล้ว หลินตงก็พายุนซีกลับไปที่เจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลแม้ไม่ได้มาที่นี่นานแล้ว แต่ทุกสัปดาห์จะมีแม่บ้านเฉพาะเข้ามาทำความสะอาด ห้องจึงยังคงสะอาดเหมือนเดิมระหว่างทางหลินตงได้โทรหาโรงแรมโกลเด้นลิฟให้ส่งอาหารกลางวันไปที่เจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลเขาก็ขี้เกียจที่จะออกไปไหนแล้ว มีอำนาจนี้ก็ต้องใช้หลังจากเข้าไปในบ้านเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลแล้ว หลินตงพูดกับยุนซีว่า "ยุนซี ถ้าคุณเหนื่อยก็พักผ่อนสักหน่อยเถอะ อาหารกลางวันมาถึงแล้วผมจะเรียกคุณ""ฉันไม่เหนื่อย! หลินตง นี่คือที่พักคุณเหรอ? มันสวยมาก!" ยุนซีเดินเข้าไปในบ้านมองซ้ายมองขวาแล้วถาม"อืม! เมื่อก่อนผมพักอยู่ที่นี่ ถ้าคุณชอบช่วงนี้เราก็พักที่นี่เลย ถ้าคุณอยากพักที่โรงแรมก็ได้ ที่นี่มีโรงแรมระดับแปดดาวก็เป็นของผม""ไม่เอา ฉันไม่อยากพักโรงแรม พักที่นี่ก็ดีแล้ว" ยุนซีกล่าว"ก็ได้ งั้นก็พักที่นี่ ตอนบ่ายผมจะพาคุณไปพบกับป้าป้าของผม พวกเขาก็อยู่ในหมู่บ้านนี้ด้วย""เอ่อ...หลินตง ฉันต้องไปซื้อของอะไรไปพบไหม?" ยุนซีถามอย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 415
หลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิงสองครอบครัวต่างก็มีชื่อเสียงเล็กน้อยในเมืองชูเฉิง ใช้คำพูดของพวกเธอ นี่เป็นเกียรติแก่บรรพบุรุษสิ่งเหล่านี้หลินตงให้พวกเธอทั้งหมดสิ่งที่ทั้งสองครอบครัวทุ่มเทคือ เพียงแค่ช่วยหลินตงในช่วงเวลาที่ยากลำบากและน่าสงสารที่สุดของเขาและพาเขาไปอาศัยอยู่ในบ้านของตัวเองในความคิดของหลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิง พวกเธอเป็นญาติของหลินตง และผู้อาวุโสของหลินตง และช่วยหลินตงก็สำเหตุสมผลหลินตงกลับตอบแทนพวกเธอมากมายแน่นอนว่าความคิดของหลินตงก็เป็นเช่นนี้ ในเมื่อเป็นญาติกัน ตัวเองมีความสามารถแล้วก็ควรช่วยพวกเธอลุงคนที่สองของหลินตงหลินกั๋วปังและลุงคนที่สี่หลินกั๋วเวย และยังมีอาของเขา ในปีนั้นทั้งหมดเป็นเพราะความไม่พอใจของค่าชดเชยของพ่อแม่หลินตง จนถึงตอนนี้หลินตงก็ไม่ได้ให้ประโยชน์แก่พวกเขาเลยทั้งสองครอบครัวยังคงจำสายตาอิจฉาของคนเหล่านี้ได้ตอนพวกเขากลับไป ทั้งแอบทั้งเปิดเผยขอร้องให้ช่วยพวกเขาหาทางออก ก็อยากจะตามมาพัฒนาที่เจียงเฉิงด้วยแต่ทั้งหลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิงก็ปฏิเสธหมดบอกว่าทำงานที่บริษัทของหลินตง ไม่มีคำพูดของหลินตง พวกเขาก็ไม่มีสิทธิ์พวกเธอรู้นิสัยของหลินตง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 416
วันรุ่งขึ้น หลินตงพายุนซีไปเยี่ยมบ้านป้าหลิวแย่นเหมยและบ้านป้าหลินกั๋วยิงทีละคนยุนซียังได้รับอั่งเปาขนาดใหญ่สี่ซอง ซึ่งเป็นมารยาทของบ้านเกิดหลินตงคนรุ่นหลังพาแฟนกลับบ้านเป็นครั้งแรก ผู้ใหญ่ต้องให้อั่งเปา ส่วนจะมากน้อยก็ขึ้นอยู่กับสภาพของตัวเองยุนซีดีใจมาก ไม่ใช่เพราะเงินในอั่งเปาเยอะ เธอไม่สนใจสิ่งเหล่านี้เลย สิ่งที่เธอดีใจคือการได้รับการยอมรับจากครอบครัวของหลินตงนี่มีความหมายต่อเธอมากกว่าสิ่งอื่นใดหลินตงเตรียมพายุนซีกลับไปยังชูเฉิง อีกสามวันจะเป็นงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนร่วมชั้น พวกเขาสามารถไปดูโรงเรียนที่เคยเรียนได้ยังสามารถไปเที่ยวรอบ ๆ ชูเฉิงได้ด้วย เพราะที่นั่นยังมีความทรงจำมากมายของพวกเขาหลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิงรู้ว่าหลินตงกำลังจะกลับไปที่ชูเฉิง ก็วางแผนที่จะกลับไปกับเขาด้วยแม้ว่าจะมาตั้งรกรากในเจียงเฉิง แต่ชูเฉิงก็เป็นบ้านเกิดของพวกเขา ญาติและเพื่อน ๆ ก็อยู่ที่นั่นปกติแล้วพวกเขาจะกลับไปเดือนละครั้งกลุ่มคนสิบคนขับรถหรูสี่คันจากเจียงเฉิงไปยังชูเฉิงหลินตงขับเมอร์เซเดสเบนซ์บิ๊กจีมูลค่ามากกว่าสามล้าน ไม่ใช่บูกาติที่มีมูลค่ามากกว่าแปดสิบล้านประการแรกบูกาติหรูเก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 417
"ลุงหลิว ยังจำผมฉันได้ไหม? ฉันหลินตง ผมมาเยี่ยมลุง"หลินตงกล่าวพลางหยิบถุงใหญ่สองถุงในมือเข้าไปในห้องรักษาความปลอดภัยและวางไว้บนโต๊ะเล็ก ๆ ยุนซีก็ตามเขาไปลุงหลิวมองดูหลินตงอย่างละเอียดและรู้สึกคุ้นเคยมากหลังจากคิดอยู่สักพัก ในที่สุดก็จำได้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าคือใครหลินตง！ เมื่อก่อนนักเรียนของมัธยมชูเฉิง เหตุผลที่เขาคุ้นเคยมากก็เพราะหลินตงมักจะใช้เวลาพักผ่อนส่งอาหารเดลิเวอรี่ให้เขาพอเวลานานเข้าก็ย่อมคุ้นเคยและทั้งคู่ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ซึ่งเขาก็ชื่นชมเด็กชายคนนี้มากในขณะที่นักเรียนคนอื่น ๆ กำลังเรียนและเล่นอยู่ ปกติเขาจะทำงานพาร์ทไทม์ข้างนอกสิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาทำงานพาร์ทไทม์ทุกวัน ผลการเรียนก็ไม่แย่ และโดยพื้นฐานแล้วอยู่ในสองอันดับแรกในรุ่นของพวกเขาหลินตงสำเร็จการศึกษาจากที่นี่เมื่อสามปีที่แล้วและได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนาน ด้วยผลการเรียนที่ยอดเยี่ยม ซึ่งเพิ่มความรุ่งโรจน์ให้กับโรงเรียนมัธยมชูเฉิงถ้าไม่ใช่เพราะรุ่นของเขามีผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผลการเรียนดีกว่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยชิงมู่ได้ หลินตงก็คือผู้ชนะการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของชูเฉิงในปีนั้นเอิ่ม? ? ?
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 418
หลังจากที่หลินตงและยุนซีเข้ามาในโรงเรียน ลุงหลิวก็เดินไปที่โต๊ะเล็กและเตรียมที่จะหยิบของขวัญที่หลินตงเอามาให้ลุงหลิวเห็นสิ่งที่อยู่ข้างในอย่างไม่เต็มใจนี่คือ? ? ?เขารีบเปิดถุงทั้งสองใบลุงหลิวมองดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกใจในถุงใบหนึ่งมีบุหรี่ยี่ห้อจงหัววางอยู่หลายหีบ นี่เป็นบุหรี่ที่ดีมาก เขาสูบบุหรี่มาทั้งชีวิตและไม่เคยสูบบุหรี่ยี่ห้อจงหัวสักมวนเลยว่ากันว่าหีบหนึ่งราคาหลายพัน?นี่ตั้งสิบหีบไม่ราคาตั้งหลายหมื่นเหรอ?อีกถุงหนึ่งมีเหมาไถอยู่ลังหนึ่งอยู่ด้วย เหล้านี้ก็แพงมากเช่นกัน!!!ตอนนี้ขวดเป็นหมื่นไหม?ลังนี้หกขวดก็ไม่ราคาหลายหมื่นเหรอ?ถุงใหญ่สองใบมีมูลค่าเป็นแสนลุงหลิวมองดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขา ไม่ได้สติเป็นเวลานานนี่แค่กี่ปีเอง???หลินตงก็สามารถมอบของมีค่าแบบนี้ให้คนอื่นได้แล้ว!ยังเจอแฟนสาวอย่างยุนซีด้วยดูเหมือนว่าไอ้หนุ่มหลินตงนี่จะได้ดีแล้วแม้ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยคิดว่าหลินตงจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอนในอนาคตแต่ไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้ยังไม่จบมหาลัยเลยมั้ง?เขาทำได้ยังไงเนี่ย?ลุงหลิวระงับความอยากรู้อยากเห็นและซ่อนของต่าง ๆ ไว้ในตู้อย่างระมั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 419
หลินตงและยุนซีเดินเข้าไปในห้องทำงานของครู มัธยมปลายปีที่สามด้วยกันในห้องทำงานมีครูเจ็ดแปดคนกำลังเก็บของอยู่ น่าจะเตรียมตัวไปกินข้าวแล้วทั้งสองเดินไปหาอดีตครูประจําชั้นของพวกเขาครูเหอ"ครูเหอ!!!""ครูเหอ!!!"พวกเขาทั้งสองเรียกพร้อมกันเหอกวงหรงก็หมกมุ่นอยู่กับการเก็บของบนโต๊ะเช่นกันจู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงเรียกเธอพอเงยหน้าขึ้นก็เห็นวัยรุ่นสองคนชายหนึ่งหญิงหนึ่ง ยืนอยู่ด้านหน้าไม่ห่างจากเธอเหอกวงหรงรู้สึกว่าสองคนนี้หน้าคุ้นมากนึกไปนิดหน่อย ไม่นานก็จำทั้งคู่ได้แม้ว่าทั้งคู่จะเปลี่ยนไปมาก แต่สองคนนี้ก็ทิ้งความประทับใจอันลึกซึ้งไว้กับเธอการสอบเข้าวิทยาลัยของหลินตงและยุนซีทำให้เธอได้รับเกียรติอย่างไร้ขีดจำกัด สองคนในชั้นเรียนได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยสิบอันดับแรกของต้าเซี่ยหนึ่งในนั้นเป็นผู้ทำคะแนนสูงสุดในการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของมณฑลเจียงหนาน และได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยชิงมู่ที่มีชื่อเสียงระดับโลกตําแหน่งงานของเธอในปีนั้นก็ได้รับการจัดอันดับเป็นระดับพิเศษเช่นกันทำให้เธอได้รับประโยชน์มากมายจริง ๆ"หลินตง ยุนซี พวกเธอมาได้ยังไง?" เหอกวงหรงพูดอย่างมีความสุขสองคนนี้เป็นนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 420
ร้านอาหารเล็ก ๆ ธรรมดาแห่งหนึ่งหลินตง ยุนซี และอดีตครูประจำชั้นของพวกเขาเหอกวงหรง ทั้งสามรับประทานอาหารร่วมกัน"ตอนนี้เธอสองคนเป็นยังไงบ้าง?" เหอกวงหรงถาม"ก็ไม่เลว! ยุนซีอยู่ที่มหาวิทยาลัยชิงมู่ ผมก็เพิ่งกลับมาจากโครงการแลกเปลี่ยนที่มหาวิทยาลัยชิงมู่" หลินตงกล่าว"หลินตงนายไม่ได้อยู่ที่มหาวิทยาลัยเจียงหนานเหรอ?""อืม แต่เทอมที่แล้วทางมหาวิทยาลัยมีโควต้าไปแลกเปลี่ยนที่มหาวิทยาลัยชิงมู่ ผมก็เลยไปมหาวิทยาลัยชิงมู่""พูดแบบนี้นายก็เป็นคนเก่งของมหาวิทยาลัยเจียงหนานสิ? ไม่งั้นโอกาสแบบนี้จะถึงนายได้ยังไง?""ก็พอประมาณ!!!" หลินตงตอบนี่คือสิ่งที่เขาประสบความสำเร็จด้วยการใช้เงิน"ไม่เลว ไม่เลว ดีจริง ๆ เธอสองคนเป็นนักเรียนที่ขยันและก้าวหน้ามากที่สุดที่ฉันเคยสอน อนาคตต้องเป็นคนใหญ่คนโตแน่นอน" เหอกวงหรงชื่นชม"ครูเหออย่าชมเราอีกเลย ชมต่อไปอีกพวกเราก็จะลอยแล้ว""แล้วตอนนี้พวกเธอเป็นอะไรกัน???" เหอกวงหรงถามอย่างตรงไปตรงมาด้วยสายตาที่แหลมคมของเธอ ที่เป็นครูมาหลายปี ย่อมเห็นได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างหลินตงและยุนซีไม่ธรรมดา"ตอนนี้ยุนซีเป็นแฟนสาวของผม!!!""หลินตง ยุนซี ตอนนั้นฉันมั่นใจ
Latest chapter
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 422
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 421
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 420
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 419
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 418
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 417
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 416
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 415
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 414
