เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 410
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 411
"ยุนซี เธอเคยได้ยินหลินตงพูดถึงคนที่ชื่อจ้าวซวนบ้างไหม?" กวนเหม่ยหลิงถามเธอให้ความสนใจกับบริษัทลงทุนตงไหล และค้นพบผู้หญิงคนนี้มาตั้งนานแล้วและก็ตรวจสอบข้อมูลของจ้าวซวนอย่างละเอียดแล้วพบว่าเป็นเพียงคนที่ออกมาจากหลังเขาที่ยากจน อาศัยต้นไม้ใหญ่อย่างหลินตง กลับกลายร่างเป็นสาวแกร่งธุรกิจหมื่นล้านและนี่ใช้เวลาเพียงไม่กี่เดือนเท่านั้นปัจจุบันเธอดำรงตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปของบริษัทลงทุนตงไหล นี่คือบุคคลที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากหลินตง ในบริษัทลงทุนตงไหลซึ่งเป็นบริษัทที่มีมูลค่าเป็นล้านล้านกวนเหม่ยหลิงสนใจผู้หญิงที่อยู่รอบข้างหลินตงมาก กลัวว่าจะมีใครเหนือกว่าลูกสาวของเธอและแย่งหลินตงไปลูกเขยที่หล่อ รวย อารมณ์ดีขนาดนี้จะไปหาได้ที่ไหน???นี่เป็นเรื่องที่หายากและขอไม่ได้จริง ๆ"ไม่เคยได้ยินมาก่อน! มีอะไรหรือเปล่าคะ?" ยุนซีถามอย่างสงสัย"แม่สาวน้อย ทำไมเธอไม่สนใจเรื่องนี้เลย? จ้าวซวนคนนี้เป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทลงทุนตงไหล ติดต่อกับหลินตงบ่อย ๆ และหน้าตาก็ไม่เลว เธอไม่กังวลว่าหลินตงจะถูกคนอื่นแย่งไปเหรอ?" กวนเหม่ยหลิงพูดด้วยน้ำเสียงช่วยอะไรไม่ได้"โอ๊ย! แม่! หลินตง หลินตงเก่งขนา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 412
หลังจากที่กวนเหม่ยหลิงและยุนจงไห่จากไป ยุนซีก็กล่าวขอโทษว่า " หลินตง คุณอย่ารังเกียจนะ! แม่ของฉันก็เป็นแบบนี้ ขี้สงสัย!!!""สาวน้อย! ผมมีอะไรต้องโกรธ! ป้ากวนแค่เป็นห่วงผม!" หลินตงพูดด้วยรอยยิ้มเขายังไม่รู้ความคิดของกวนเหม่ยหลิง เพียงแต่ว่าตัวเองไม่ได้มานานแล้ว ทำให้กวนเหม่ยหลิงคิดว่าตัวเองทะเลาะอะไรกับยุนซี จึงได้ถามแบบนี้พูดตามตรง อยู่กับผู้หญิงอย่างยุนซีใครจะโกรธลง"หลินตง คุณวางแผนที่จะอยู่ที่จิงตูครั้งนี้นานแค่ไหน?" ยุนซีถาม"อืม...วันสองวันมั้ง!""เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?" ยุนซีถามอย่างเหงา ๆ เล็กน้อยเธอยังคิดว่าหลินตงสามารถอยู่ได้นานหน่อย และไปเดินเล่นกับเธอให้ทั่ว! ไม่คิดว่าหลินตงจะจากไปเร็วขนาดนี้"ช่วยไม่ได้! ใกล้จะถึงงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนร่วมชั้นแล้ว ต้องกลับเร็วหน่อย ในเมื่อรับปากแล้วว่าจะไปแน่นอน และผมยังต้องกลับไปเยี่ยมพวกป้าป้าด้วย แต่ผมเตรียมว่าอีกเดี๋ยวจะคุยกับป้ากวนและลุงยุนว่าให้คุณไปกับผม""จริงเหรอ???" ยุนซีถามด้วยความประหลาดใจ"แน่นอน ผมคิดว่าพวกเขาน่าจะไม่ปฏิเสธ!""ตราบใดที่คุณเอ่ยปาก พวกเขาจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน" ยุนซีกล่าวอย่างตื่นเต้นเธอรู้จักแม่ขอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 413
"ถ้าอย่างนั้นจะปล่อยเขาไปแบบนี้ก็ไม่ได้นะ? ผู้ชายยิ่งปล่อยยิ่งเอาใหญ่""อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก ไม่มีหลักฐาน คนอื่นติดต่องานปกติก็ไม่ได้? ในฐานะเจ้านายของบริษัทลงทุนตงไหล หลินตงพาผู้จัดการทั่วไปและพนักงานไปพัฒนาที่ต่างประเทศ ใครก็เอาผิดอะไรไม่ได้""แต่...""ไม่ต้องแต่แล้ว ไปกันเถอะ! ออกไปซื้อกับข้าวกับผม ให้พวกเขาอยู่ตามลำพังกันสักพัก"ตอนเย็นหลังอาหารเย็นทั้งครอบครัวนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกสุดท้ายกวนเหม่ยหลิงก็อดกลั้นไว้ได้ ไม่ได้ถามหลินตงต่อ"ป้ากวน ลุงยุน พรุ่งนี้ผมจะเตรียมตัวกลับมณฑลเจียงหนาน อีกไม่กี่วันจะมีงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายที่จะต้องเข้าร่วม ผมอยากให้ยุนซีไปกับผม ตอนนี้ปิดเทอมก็ไม่ได้ทำอะไร และเธอก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของพวกเราด้วย" หลินตงพูดกับกวนเหม่ยหลิงและยุนจงไห่"ไปเลย! พายุนซีออกไปพักผ่อนหย่อนใจด้วยพอดี เธอไปคนเดียวเรายังไม่วางใจ มีนายพาไปเราก็สบายใจขึ้นเยอะ ในเมื่อออกไปแล้ว แถมยังเป็นวันหยุดอีก ก็ไปเที่ยวกันให้ทั่ว" กวนเหม่ยหลิงกล่าวเธอตอนนี้แทบอยากจะให้ยุนซีจะอยู่กับหลินตงทุกวัน ย่อมไม่ปฏิเสธคำขอเช่นนี้ของหลินตง"ขอบคุณแม่!!!" ยุนซีกล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 414
เช้าวันรุ่งขึ้น หลินตงและยุนซีบินตรงไปยังเจียงเฉิงมณฑลเจียงหนานด้วยกันหลังจากลงจากเครื่องบินแล้ว หลินตงก็พายุนซีกลับไปที่เจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลแม้ไม่ได้มาที่นี่นานแล้ว แต่ทุกสัปดาห์จะมีแม่บ้านเฉพาะเข้ามาทำความสะอาด ห้องจึงยังคงสะอาดเหมือนเดิมระหว่างทางหลินตงได้โทรหาโรงแรมโกลเด้นลิฟให้ส่งอาหารกลางวันไปที่เจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลเขาก็ขี้เกียจที่จะออกไปไหนแล้ว มีอำนาจนี้ก็ต้องใช้หลังจากเข้าไปในบ้านเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลแล้ว หลินตงพูดกับยุนซีว่า "ยุนซี ถ้าคุณเหนื่อยก็พักผ่อนสักหน่อยเถอะ อาหารกลางวันมาถึงแล้วผมจะเรียกคุณ""ฉันไม่เหนื่อย! หลินตง นี่คือที่พักคุณเหรอ? มันสวยมาก!" ยุนซีเดินเข้าไปในบ้านมองซ้ายมองขวาแล้วถาม"อืม! เมื่อก่อนผมพักอยู่ที่นี่ ถ้าคุณชอบช่วงนี้เราก็พักที่นี่เลย ถ้าคุณอยากพักที่โรงแรมก็ได้ ที่นี่มีโรงแรมระดับแปดดาวก็เป็นของผม""ไม่เอา ฉันไม่อยากพักโรงแรม พักที่นี่ก็ดีแล้ว" ยุนซีกล่าว"ก็ได้ งั้นก็พักที่นี่ ตอนบ่ายผมจะพาคุณไปพบกับป้าป้าของผม พวกเขาก็อยู่ในหมู่บ้านนี้ด้วย""เอ่อ...หลินตง ฉันต้องไปซื้อของอะไรไปพบไหม?" ยุนซีถามอย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 415
หลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิงสองครอบครัวต่างก็มีชื่อเสียงเล็กน้อยในเมืองชูเฉิง ใช้คำพูดของพวกเธอ นี่เป็นเกียรติแก่บรรพบุรุษสิ่งเหล่านี้หลินตงให้พวกเธอทั้งหมดสิ่งที่ทั้งสองครอบครัวทุ่มเทคือ เพียงแค่ช่วยหลินตงในช่วงเวลาที่ยากลำบากและน่าสงสารที่สุดของเขาและพาเขาไปอาศัยอยู่ในบ้านของตัวเองในความคิดของหลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิง พวกเธอเป็นญาติของหลินตง และผู้อาวุโสของหลินตง และช่วยหลินตงก็สำเหตุสมผลหลินตงกลับตอบแทนพวกเธอมากมายแน่นอนว่าความคิดของหลินตงก็เป็นเช่นนี้ ในเมื่อเป็นญาติกัน ตัวเองมีความสามารถแล้วก็ควรช่วยพวกเธอลุงคนที่สองของหลินตงหลินกั๋วปังและลุงคนที่สี่หลินกั๋วเวย และยังมีอาของเขา ในปีนั้นทั้งหมดเป็นเพราะความไม่พอใจของค่าชดเชยของพ่อแม่หลินตง จนถึงตอนนี้หลินตงก็ไม่ได้ให้ประโยชน์แก่พวกเขาเลยทั้งสองครอบครัวยังคงจำสายตาอิจฉาของคนเหล่านี้ได้ตอนพวกเขากลับไป ทั้งแอบทั้งเปิดเผยขอร้องให้ช่วยพวกเขาหาทางออก ก็อยากจะตามมาพัฒนาที่เจียงเฉิงด้วยแต่ทั้งหลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิงก็ปฏิเสธหมดบอกว่าทำงานที่บริษัทของหลินตง ไม่มีคำพูดของหลินตง พวกเขาก็ไม่มีสิทธิ์พวกเธอรู้นิสัยของหลินตง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 416
วันรุ่งขึ้น หลินตงพายุนซีไปเยี่ยมบ้านป้าหลิวแย่นเหมยและบ้านป้าหลินกั๋วยิงทีละคนยุนซียังได้รับอั่งเปาขนาดใหญ่สี่ซอง ซึ่งเป็นมารยาทของบ้านเกิดหลินตงคนรุ่นหลังพาแฟนกลับบ้านเป็นครั้งแรก ผู้ใหญ่ต้องให้อั่งเปา ส่วนจะมากน้อยก็ขึ้นอยู่กับสภาพของตัวเองยุนซีดีใจมาก ไม่ใช่เพราะเงินในอั่งเปาเยอะ เธอไม่สนใจสิ่งเหล่านี้เลย สิ่งที่เธอดีใจคือการได้รับการยอมรับจากครอบครัวของหลินตงนี่มีความหมายต่อเธอมากกว่าสิ่งอื่นใดหลินตงเตรียมพายุนซีกลับไปยังชูเฉิง อีกสามวันจะเป็นงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนร่วมชั้น พวกเขาสามารถไปดูโรงเรียนที่เคยเรียนได้ยังสามารถไปเที่ยวรอบ ๆ ชูเฉิงได้ด้วย เพราะที่นั่นยังมีความทรงจำมากมายของพวกเขาหลิวแย่นเหมยและหลินกั๋วยิงรู้ว่าหลินตงกำลังจะกลับไปที่ชูเฉิง ก็วางแผนที่จะกลับไปกับเขาด้วยแม้ว่าจะมาตั้งรกรากในเจียงเฉิง แต่ชูเฉิงก็เป็นบ้านเกิดของพวกเขา ญาติและเพื่อน ๆ ก็อยู่ที่นั่นปกติแล้วพวกเขาจะกลับไปเดือนละครั้งกลุ่มคนสิบคนขับรถหรูสี่คันจากเจียงเฉิงไปยังชูเฉิงหลินตงขับเมอร์เซเดสเบนซ์บิ๊กจีมูลค่ามากกว่าสามล้าน ไม่ใช่บูกาติที่มีมูลค่ามากกว่าแปดสิบล้านประการแรกบูกาติหรูเก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 417
"ลุงหลิว ยังจำผมฉันได้ไหม? ฉันหลินตง ผมมาเยี่ยมลุง"หลินตงกล่าวพลางหยิบถุงใหญ่สองถุงในมือเข้าไปในห้องรักษาความปลอดภัยและวางไว้บนโต๊ะเล็ก ๆ ยุนซีก็ตามเขาไปลุงหลิวมองดูหลินตงอย่างละเอียดและรู้สึกคุ้นเคยมากหลังจากคิดอยู่สักพัก ในที่สุดก็จำได้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าคือใครหลินตง！ เมื่อก่อนนักเรียนของมัธยมชูเฉิง เหตุผลที่เขาคุ้นเคยมากก็เพราะหลินตงมักจะใช้เวลาพักผ่อนส่งอาหารเดลิเวอรี่ให้เขาพอเวลานานเข้าก็ย่อมคุ้นเคยและทั้งคู่ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ซึ่งเขาก็ชื่นชมเด็กชายคนนี้มากในขณะที่นักเรียนคนอื่น ๆ กำลังเรียนและเล่นอยู่ ปกติเขาจะทำงานพาร์ทไทม์ข้างนอกสิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาทำงานพาร์ทไทม์ทุกวัน ผลการเรียนก็ไม่แย่ และโดยพื้นฐานแล้วอยู่ในสองอันดับแรกในรุ่นของพวกเขาหลินตงสำเร็จการศึกษาจากที่นี่เมื่อสามปีที่แล้วและได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนาน ด้วยผลการเรียนที่ยอดเยี่ยม ซึ่งเพิ่มความรุ่งโรจน์ให้กับโรงเรียนมัธยมชูเฉิงถ้าไม่ใช่เพราะรุ่นของเขามีผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผลการเรียนดีกว่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยชิงมู่ได้ หลินตงก็คือผู้ชนะการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของชูเฉิงในปีนั้นเอิ่ม? ? ?
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 418
หลังจากที่หลินตงและยุนซีเข้ามาในโรงเรียน ลุงหลิวก็เดินไปที่โต๊ะเล็กและเตรียมที่จะหยิบของขวัญที่หลินตงเอามาให้ลุงหลิวเห็นสิ่งที่อยู่ข้างในอย่างไม่เต็มใจนี่คือ? ? ?เขารีบเปิดถุงทั้งสองใบลุงหลิวมองดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกใจในถุงใบหนึ่งมีบุหรี่ยี่ห้อจงหัววางอยู่หลายหีบ นี่เป็นบุหรี่ที่ดีมาก เขาสูบบุหรี่มาทั้งชีวิตและไม่เคยสูบบุหรี่ยี่ห้อจงหัวสักมวนเลยว่ากันว่าหีบหนึ่งราคาหลายพัน?นี่ตั้งสิบหีบไม่ราคาตั้งหลายหมื่นเหรอ?อีกถุงหนึ่งมีเหมาไถอยู่ลังหนึ่งอยู่ด้วย เหล้านี้ก็แพงมากเช่นกัน!!!ตอนนี้ขวดเป็นหมื่นไหม?ลังนี้หกขวดก็ไม่ราคาหลายหมื่นเหรอ?ถุงใหญ่สองใบมีมูลค่าเป็นแสนลุงหลิวมองดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขา ไม่ได้สติเป็นเวลานานนี่แค่กี่ปีเอง???หลินตงก็สามารถมอบของมีค่าแบบนี้ให้คนอื่นได้แล้ว!ยังเจอแฟนสาวอย่างยุนซีด้วยดูเหมือนว่าไอ้หนุ่มหลินตงนี่จะได้ดีแล้วแม้ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยคิดว่าหลินตงจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอนในอนาคตแต่ไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้ยังไม่จบมหาลัยเลยมั้ง?เขาทำได้ยังไงเนี่ย?ลุงหลิวระงับความอยากรู้อยากเห็นและซ่อนของต่าง ๆ ไว้ในตู้อย่างระมั
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1010
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1009
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1008
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1007
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1006
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1005
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1004
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1003
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1002
