로그인공유
บทที่ 401
관련 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 402
เป้าหมายของเธอไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้นจูเก่อชางโฉงแทบอยากจะตบหน้าตัวเอง เพราะพูดมากเกินไปพูดตามตรงสำหรับผู้หญิงอย่างลั่วหงอวี๋ ผู้ชายธรรมดาจะต้านทานการยั่วยวนของเธอได้ยากไม่ใช่ว่าเขาสูงส่ง ไม่อยากได้ลั่วหงอวี๋ แต่ลั่วหงอวี๋เองก็เป็นดอกกุหลาบที่มีหนามเมื่อปนเปื้อนแล้วจะกำจัดได้ยากตอนนี้เขามีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องทำยั่วยุลั่วหงอวี๋ มู่หรงฉิงเกอก็ยังไม่ปรากฏตัว! ตัวเองจะแพ้ให้กับจ้าวซือเต้าก่อนนอกจากนี้ลั่วหงอวี๋ยังเป็นผู้หญิงที่ใจใหญ่มาก เธอชอบตัวเองจริง ๆ เหรอ???ไม่น่าใช่!!!บางทีเธออาจจะแค่อิจฉามู่หรงฉิงเกอเท่านั้น"หงอวี๋ ถ้าคุณคิดแบบนี้จริง ๆ! งั้นผมยอมฉีกสัญญากับจูเก่อ ก็ต้องจัดการกับหลินตงก่อน" เฟิงซิวพูดแทรกในเวลานี้"ได้เลย!!! เฟิงซิว ถ้าคุณจัดการหลินตงได้ ฉันลั่วหงอวี๋อยู่กับคุณก็ไม่เป็นไร???" ลั่วหงอวี๋ยุยงโดยไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่"พูดจริงเหรอ???""แน่นอน!!! ฉันลั่วหงอวี๋พูดแล้วไม่เป็นคำนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่!""พอได้แล้ว!!! พวกคุณสองคนหยุดคุยกันได้แล้ว ยิ่งพูดยิ่งไร้สาระ เฟิงซิว ผมขอบอกคุณ ตัวตนของหลินตงเกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณของต้าเซี่ย - เหยี่ยว รายละเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 403
"เรื่องนี้เป็นแบบนี้จริง ๆ ถ้าไม่ใช่กลัวว่าพวกคุณจะขัดแย้งกับหลินตง ผมคงไม่พูดออกมา หวังว่าพวกคุณจะดูแลตัวเองให้ดี"จูเก่อชางโฉงพูดจบก็หยุดพูด ลุกขึ้นยืนและจากไปเฟิงซิวและลั่วหงอวี๋มองหน้ากันหากตัวตนของหลินตงเกี่ยวข้องกับเหยี่ยว ก็ลำบากหน่อยแล้วไม่ใช่ว่าพวกเขากลัวขนาดนั้นตระกูลที่สามารถเป็นตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้น ๆ ของต้าเซี่ย ตระกูลไหนไม่มีรากฐาน? ตระกูลไหนไม่มีคนอยู่ในระดับสูงของต้าเซี่ย?ด้วยแบบนี้อยากจะแตะต้องหลินตงก็ลำบากหน่อยแล้วลั่วหงอวี๋ไม่เท่าไหร่ เธอไม่ได้มีความแค้นกับหลินตง เลย แค่อยากรู้อยากเห็นเท่านั้น อยากให้เฟิงซิวทดสอบความสามารถของหลินตงเนื่องจากสิ่งที่หลินตงทำในช่วงเวลานี้ค่อนข้างมีชื่อเสียงและคนก็ลึกลับใครก็อยากทดสอบความสามรถของเขามีความบาดหมางระหว่างเฟิงซิวกับหลินตงใครไม่รู้ว่าหลิวหม่างเป็นคนของเขา? แต่เพราะหลินตง ตระกูลหลิวทั้งหมดจึงถูกกำจัดไปแม้ว่าจูเก่อชางโฉงจะยอมสละผลประโยชน์มากพอ แต่นั่นเป็นจูเก่อชางโฉงไม่ใช่หลินตงสละออกมาด้วยเหตุนี้ ผู้คนจำนวนมากในหมอตูจึงพูดถึงเขาลับหลังโดยบอกว่าเขาพึ่งไม่ได้ลูกน้องของเขาถูกถอนรากถอนโคนก็ไม่ได้แสดงท่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 404
หลังจากที่หลินตงกลับมาจากสนามบิน เขาก็ตรงไปที่รูบิคคลับจูเก่อชางโฉงโทรหาเขาเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว พวกเขาถึงรูบิคคลับแล้วแต่ตอนนั้นเขาเพิ่งส่งพวกจ้าวซวนไปที่สนามบิน ก่อนที่จ้าวซวนจะขึ้นเครื่องบิน เขาจะไม่จากไปก่อนอย่างแน่นอนเมื่อมาถึงรูบิคคลับ หลังจากแสดงเจตนารมณ์การมาแล้ว ก็ถูกพนักงานคนหนึ่งพาขึ้นไปชั้นบนสุดหลังจากขึ้นไปถึงชั้นบนสุดของรูบิคคลับแล้ว พนักงานก็พาหลินตงไปที่หน้าประตูห้องส่วนตัวของพวกจูเก่อชางโฉงแล้วจากไป นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอสามารถเข้าไปได้หลินตงก็ไม่ได้เคาะประตู ผลักประตูเข้าไปโดยตรงด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงเวลานี้ หลินตงได้เริ่มปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากความแข็งแกร่งของตนเองอย่างช้า ๆแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยเข้าใจโครงสร้างอิทธิพลของต้าเซี่ย เนื่องจากรากฐานตื้นเขิน แต่ความแข็งแกร่งของเขาในปัจจุบัน แม้แต่โจวเจิ้งหัวและสวีว่านหลี่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ แม้กระทั่งถูกลุงซ่งเรียกพบเป็นการส่วนตัวหลินตงอายุไม่มากนัก แต่สถานะของเขาอาจกล่าวได้ว่าเหนือกว่าคนรุ่นใหม่อย่างจูเก่อชางโฉงและจ้าวซือเต้าโดยสิ้นเชิงหากจะพูดจริง ๆ ว่าใครเป็นอันดับหน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 405
ฉินเจิงและจางฮั่นเซินยังไม่ถึงรายการเสือด้วยซ้ำก็สามารถเป็นราชาแปดอันธพาลได้ ราชาอันธพาลอีกหกคนก็คงไม่ดีไปกว่านี้มากนัก!ยอดฝีมือรายการมังกรคนหนึ่ง พาคนที่แม้รายการเสือก็ยังไม่ถึงไปสร้างแก๊งอันธพาลอะไรนั่นนี่ไม่ใช่ผู้ใหญ่พาเด็กเล็ก ๆ สองสามคนไปเล่นดินเหรอ???ยิ่งไปกว่านั้นหากแก๊งอันธพาลมีจ้าวซือเต้าเป็นรายการมังกรเพียงคนเดียว พวกเขาจะต่อสู้กับรายการมังกรทั้งสามของเอสซีซีได้อย่างไร?หรือว่าแก๊งอันธพาลมีคนซ่อนอยู่ด้วย?ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าคนเหล่านี้ซ่อนตัวขนาดนี้ทำไม!หรือว่ามีศัตรูกันหมด???ต้องการเซอร์ไพรส์ศัตรู???"น้องหลิน ที่จิงตูครั้งนี้คุณตบหน้าแก๊งอันธพาลอย่างแรง และในที่สุดก็สร้างชื่อเสียงให้เอสซีซีของเรา หลายปีมานี้เราถูกแก๊งอันธพาลกดขี่มาตลอด" จูเก่อชางโฉงยิ้มแล้วกล่าว"พี่จูเก่อพูดเกินไปแล้ว ผมไม่ได้ทำอะไรเลย""หลินตง คุณฆ่าฉินเจิง ตระกูลฉินไม่มาเอาเรื่องคุณเหรอ???" ลั่วหงอวี๋ถามโดยตรง"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉินเจิงจ้างคนมาฆ่าผม แล้วผมก็ฆ่าเขา ตระกูลฉินคงไม่มีหน้ามาเอาเรื่องผมมั้ง? เนื่องจากฉินเจิงเป็นคนลงมือก่อน คนที่ฆ่าคนอื่นก็ต้องโดนคนอื่นฆ่า!" หลินตงกล่าวเห็นไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 406
หลินตงพูดจบทั้งสามคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตกตะลึงเล็กน้อยแม้แต่จูเก่อชางโฉงก็ไม่คิดว่าหลินตงจะพูดแบบนี้ เห็นได้ชัดว่ากำลังหาเรื่องคนอื่นเฟิงซิวหรี่ตาราวกับงูพิษและมองไปที่หลินตง ใครก็ตามที่รู้จักเขาก็จะรู้ว่าเขากำลังโกรธ"จูเก่อ นี่ไม่ใช่ว่าผมไม่ไว้หน้าคุณนะ! คุณก็ได้ยินแล้ว คนอื่นไม่สนใจเลย และไม่เห็นผมเฟิงซิวอยู่ในสายตาเลย""ทำไม? หรือว่าคุณไม่อยากจะขอโทษผม?" หลินตงถามโดยแสร้งทำเป็นไม่รู้"ฉันขอโทษนาย? นายคิดว่านายมีคุณสมบัติเพียงพอไหม? หลินตง อย่าคิดว่านายฆ่าฉินเจิง ตระกูลฉินทำอะไรนายไม่ได้ นายก็จะสามารถทำอะไรก็ได้ ฉันจะบอกนาย ในแวดวงชั้นนำของต้าเซี่ย ตระกูลฉินยังห่างไกลมาก" เฟิงซิวกล่าวด้วยสีหน้าดูถูก"หมายความว่าตระกูลเฟิงของคุณเก่งมากเหรอ?""ตระกูลเฟิงของฉันเก่งไม่เก่งต่อไปนายจะรู้เอง จูเก่อ วันนี้ผมมีธุระต้องขอตัวก่อน ไม่ต้องห่วง เรื่องที่รับปากคุณไว้ ผมทำได้แน่นอน แต่หลังจากจบเรื่องพันธะสัญญาสิบปี หวังว่าคุณจะไม่เข้าไปยุ่งอีก" เฟิงซิวพูดจบก็ยืนขึ้นแล้วจากไปวันนี้มีจูเก่อชางโฉงอยู่ที่นี่ คงแตะต้องหลินตงไม่ได้แน่ ๆ ไม่งั้นเขาไม่รังเกียจที่จะให้บทเรียนหลินตงความแข็ง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 407
แต่ตอนนี้มีการเปลี่ยนแผน งานเลี้ยงรุ่นน่าจะเลื่อนเวลาออกไปบ้าง เพิ่งปิดเทอม เพื่อนบางคนยังไม่กลับมาเลย จึงกำหนดชั่วคราวไว้เป็นอีกเดือนนี่เป็นการตัดสินใจโดยกลุ่มเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายเมื่อวานนี้เนื่องจากยังมีเวลาอยู่ หลินตงก็เตรียมที่จะพาซ่งเจียไปที่มุมมืดก่อน เรื่องนี้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาถึงตอนนั้นไม่ทันงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนร่วมชั้นจริง ๆ ก็ช่างเถอะ วันหลังยังมีโอกาส ความปลอดภัยของมุมมืดสำคัญที่สุดตราบใดที่มุมมืดใช้สนามแม่เหล็กได้และปลอดภัยอย่างสมบูรณ์ ตัวเองถึงจะไม่กลัวที่จะเปิดเผยตัวตนและไม่กลัวการถูกโจมตีโดยรัฐอินทรีหลังจากวางแผนแล้ว หลินตงก็บินกลับไปที่จิงตูในวันนั้น คราวนี้เขาไม่ได้แจ้งยุนซี จากนั้นก็พาซ่งเจียไปที่มุมมืดในวันรุ่งขึ้นจุดแรกของพวกเขาคือเมืองโหลเฉิง ซึ่งเป็นเมืองระดับจังหวัดที่ใกล้มุมมืดที่สุดหลินตงและซ่งเจียบินตรงจากจิงตูไปยังเมืองโหลเฉิง พักอยู่ที่นี่หนึ่งวัน และขึ้นเฮลิคอปเตอร์จากกองบัญชาการทหารในพื้นที่ไปยังมุมมืดในวันรุ่งขึ้นไม่กี่ชั่วโมงต่อมา พวกเขาก็มาถึงน่านฟ้าของมุมมืด แล้วลงจอดที่มุมมืดแม้ว่านี่จะเป็นเครื่องบินทหาร แต่หลังจากแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 408
มุมมืด!กลางปราสาทหลินตงให้หลัวซาจัดการประชุมกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงของกองทหารเปลวไฟไม่นานเจ้าหน้าที่ระดับหลายคนก็มาถึงทีละคนหลัวซารองหัวหน้าอันดับหนึ่งเซียวพ่อจวินรองหัวหน้าอันดับสองทิวลิปรองหัวหน้าอันดับสามนอกจากนี้ยังมีชายหนุ่มร่างผอมคนหนึ่ง หลินตงจำได้ว่าน่าจะเป็นคนของกระหายเลือดใช่ไหม?ทำไมเขาก็มาด้วย?หลินตงมองไปที่หลัวซาด้วยสายตาตั้งคำถามหลัวซาเห็นแล้วก็ยืนขึ้นและพูดว่า "กัปตัน! คนนี้เคยเป็นกุนซือของกองทหารรับจ้างกระหายเลือด ชื่ออี้เสี่ยวชวน เป็นคนท้องถิ่นของมุมมืด ผมตรวจสอบประวัติของเขาแล้ว ตอนอยู่กระหายเลือดไม่เคยฆ่าใคร โดยพื้นฐานแล้วช่วยกระหายเลือดจัดการกับเรื่องภายใน และมีความคิดมากมายที่เอื้อต่อการพัฒนาของเรา ชื่อเสียงที่มุมมืดก็ดีมาก ดังนั้นผมจึงเก็บเขาไว้""อี้เสี่ยวชวนคารวะกัปตัน!!!" ชายร่างผอมก้าวไปข้างหน้าและโค้งคำนับให้หลินตงแล้วพูดหลินตงพิจารณาผู้ชายคนนี้อย่างละเอียด อายุน่าจะไม่มาก ประมาณยี่สิบเจ็ดยี่สิบแปด ผอมและอ่อนแอเล็กน้อย ไม่มีความแข็งแกร่ง อยู่ในระดับประมาณชั้นที่สองและสาม แข็งแกร่งกว่าคนธรรมดาเล็กน้อย"คุณเป็นคนมุมมืดเหรอ???" หลินตงถาม"
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 409
เวลาผ่านไปในแต่ละวันแต้มศักดิ์สิทธิ์ของหลินตงโดยเฉลี่ยต่อวันจะเพิ่มขึ้นทีละร้อยกว่าแต้มตามความเร็มนี้ อีกไม่นานหลินตงจะสามารถปรับปรุงร่างกายและก้าวไปสู่ระดับต่อไปได้แล้วตอนนั้นเขาจะไม่กลัวอะไรอีกแล้วจริง ๆผ่านไปอีกประมาณสิบวันแต้มศักดิ์สิทธิ์ของหลินตงก็ไปถึงห้าพันแต้มทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของทุกคนในมุมมืดไม่สามารถโทรออกได้ในวันนี้การสื่อสารไร้สายทั้งหมดถูกตัดขาดต้องโทรผ่านสายเท่านั้นแต่กินเวลาเพียงไม่กี่นาทีก็หายแล้วทุกคนก็ไม่ได้สนใจมากนักและในปราสาทกลางมุมมืดสมาชิกหลักหลายคนของกองทหารรับจ้างเปลวไฟต่างส่งเสียงเชียร์อย่างดีใจในที่สุดการทดลองลากสนามแม่เหล็กก็ประสบผลสำเร็จต่อไปมุมมืดไม่ต้องกลัวการโจมตีด้วยขีปนาวุธที่ควบคุมจากระยะไกลอีกต่อไป ตราบใดที่ถูกค้นพบโดยเรดาร์ก็เปิดลากสนามแม่เหล็กทันที ขีปนาวุธจะสูญเสียทิศทางและแม้กระทั่งเป็นบอดนี่เป็นข่าวดีอย่างยิ่งสำหรับมุมมืดและมีเพียงหลินตงเท่านั้นที่ได้รับการสนับสนุนจากต้นไม้ใหญ่อย่างต้าเซี่ย ที่สามารถบรรลุเป้าหมายนี้ได้อย่างรวดเร็วไม่เช่นนั้นคาดว่าคงทำไม่ได้จนกว่าเทคโนโลยีนี้จะได้รับความนิยมปัจจุบันมีประเ
최신 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1413
คำพูดของเฉินจิงจื่อหาน เรียกได้ว่าด่าอสูรยักษ์สีทองเรียงแบบเหมารวมเลยพวกเขาคืออสูรดาราที่สูงส่ง เคยโดนเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่ ถึงกลับถูกด่าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานนี่มันเกินกว่าที่ใครจะทนได้แล้วจริง ๆแต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังไม่มีใครกล้าลงมือทันทีแต่เพราะกำลังรอการกระทำต่อไปของป้าเทียนป้าเทียนคือหนึ่งในสามปรมจารย์อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินของมังกรทลายฟ้าถูกซัดจนบาดเจ็บไม่พอ ยังโดนด่าเป็นสัตว์เดรัจฉานอีก แน่นอนว่าไม่มีทางปล่อยอีกฝ่ายไว้ได้"ดี! ดีมาก! ดีจริงๆ !"ป้าเทียนพูดคำว่าดีออกมาติดกันถึงสามครั้ง ก่อนจะตะโกนลั่น “พี่ใหญ่! พี่รอง! พวกท่านก็ได้ยินใช่ไหม ไอ้มนุษย์นั่นมันกล้าด่าพวกเรามังกรทลายฟ้าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานเลือดโสโครก มังกรทลายฟ้าเคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่กัน? แล้วพวกคุณ เมื่อครู่ก็โดนด่าเหมือนกัน ทุกคนยังจะทนได้อยู่อีกเหรอ?”คำพูดของเขายังไม่ทันจบดี ก็มีเสียงตอบรับดังกลับมา“ทุกคนลุยพร้อมกันเลยเถอะ! รีบจัดการให้จบเร็วๆ ตามที่น้องสามของฉันพูดเมื่อกี้ ของรางวัลจากศึกนี้ มังกรทลายฟ้าของฉันขอแค่สนับมือ ส่วนที่เหลือ พวกคุณก็เอาไปแบ่งกันเอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1412
ไม่ว่าจะเป็นหลินตง หรือมนุษย์ที่อยู่ข้างเขา ก็ไม่ต่างกันหลินตงสามารถข้ามระดับย่อยสองขั้น แล้วเอาชนะปรมาจารย์เซียนเดินดินตอนปลายอย่างหยวนเซิงได้มนุษย์หนุ่มคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน สามารถข้ามย่อยหนึ่งระดับ แล้วเอาชนะป้าเทียน ที่อยู่ระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินเหล่าอสูรยักษ์สีทองที่ล้อมอยู่รอบๆ ต่างก็อิจฉาตาร้อนพวกเขาแทบรอไม่ไหว อยากจะลงมือจัดการหลินตง เพื่อแย่งชิงศาสตราเทพมายาที่เขาครอบครองไว้ถ้าแย่งมาได้ ตัวเองก็จะมีพลังที่สามารถสู้ข้ามระดับเช่นกัน“อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดิน? มีแค่นี้เองเหรอ!!! ฮ่า ๆๆ” เฉินจิงจื่อหานหลังจากซัดป้าเทียน แล้วก็ยังยืนหัวเราะลั่นอยู่ที่เดิมเสียงหัวเราะของเขานั้น ป้าเทียนได้ยินเต็มๆ ช่างบาดหูมากการที่ตัวเองถูกมนุษย์ที่มีพลังต่ำกว่าหนึ่งขั้นเล่นงาน จนได้รับบาดเจ็บถือเป็นความอัปยศครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาเลยในอสูรกาแล็กซี มังกรทลายฟ้าคือเผ่าพันธุ์อันดับหนึ่ง ไม่มีเผ่าพันธุ์ใดกล้าท้าทายเคยชินกับการใช้กำลังข่มขู่ จนกลายเป็นนิสัยของพวกเขา และไม่เคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีแบบนี้มาก่อน?ในเวลานี้ ในใจของป้าเทียนเองก็เต็มไปด้วยความตกตะลึ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
