เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 307
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-05-11 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 308
เห็นแต่ตอนนี้หน้าเธอก็เต็มไปด้วยความสับสน!เห็นได้ชัดว่าเธอก็พบจุดสำคัญของปัญหาแล้วจะเสียสละความสุขของลูกสาว หรือละทิ้งทุกอย่างที่มีอยู่ในตอนนี้ไม่มีทางเลือกที่สาม!"สามี! ตอนนี้เราควรทำอย่างไรดี?" กวนเหม่ยหลิงถาม"จะทำยังไงดี? สองทาง คือเสียสละความสุขของลูกสาวตัวเอง รักษาทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าไว้ ไม่แน่อาจจะอาศัยต้นไม้ใหญ่อย่างตระกูลจาง ธุรกิจของคุณอาจจะยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ผมก็อาจจะก้าวหน้าไปทีละขั้น หรือละทิ้งทุกสิ่งที่มีอยู่ในปัจจุบัน พาลูกสาวและหลินตงออกจากจิงตูไปชูเฉิงมณฑลเจียงหนาน ใช้ชีวิตแบบคนธรรมดา""นี่..." กวนเหม่ยหลิงไม่รู้จะตอบยังไงสักพักให้ลูกสาวเลิกกับหลินตงและคบกับจางอะไรนั่น บางทีลูกสาวอาจทำเพื่อครอบครัวนี้ แต่จะไม่มีวันให้อภัยเธอ เธอมีแค่ลูกสาวคนนี้ จะยอมได้อย่างไร?แต่ถ้าให้สละทุกสิ่งที่เธอมีอยู่ตรงหน้า เธอก็ยอมไม่ได้! ทั้งหมดนี้เป็นผลมาจากการทำงานหนักของเธอมาเกือบตลอดชีวิตทำยังไงดี? ? ?เธอไม่รู้จะเลือกยังไงเหมือนกัน!"ไม่งั้นเราลองถามความคิดเห็นของยุนซีดูไหม!" ยุนจงไห่กล่าว"จะถามยังไง? ถ้ายุนซีรู้สถานการณ์ตอนนี้ เธออาจจะเลิกกับหลินตงเพื่อครอบครัว เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-12ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 309
วันเสาร์ หลินตงตื่นขึ้นมาก็เห็นข้อความที่ยุนซีส่งให้เขาเมื่อคืนนี้ลองคิดดูแล้วหลายวันมานี้เขาก็ไม่มีเรื่องอะไร เลยส่งข้อความกลับไปหายุนซี ชวนเธอออกมาเดินเล่นเมื่อยุนซีเห็นข้อความย่อมเป็นที่ปรารถนาอย่างยิ่ง ดีใจจนแทบกระโดดหลังจากยุนจงไห่และกวนเหม่ยหลิงถามคำถามยุนซีสองสามข้อในตอนเช้าแล้ว ก็รีบออกไปข้างนอกทั้งคู่ได้นัดพบกันที่สวนสาธารณะป่าไม้ที่ใหญ่ที่สุดในจิงตูจากนั้นยุนซีก็พาหลินตงไปเที่ยวเล่นแม้ว่าดวงอาทิตย์จะร้อน แต่ก็ไม่สามารถหยุดฝีเท้าของยุนซีได้เลยพาหลินตงไปเดินเที่ยวซ้ำแล้วซ้ำเล่าเลือกสถานที่ที่มีคนน้อย ๆเธอชอบความรู้สึกที่ได้อยู่กับหลินตงตามลำพังแบบนี้บอกว่ายุนซีพาเขาไปเที่ยว แต่จริง ๆ แล้วเป็นหลินตงที่มาเป็นเพื่อนเธอพวกเขาทั้งสองอยู่ในสวนสาธารณะตลอดทั้งวันตอนแยกจากกันในช่วงเย็น ยุนซีก็ยังไม่อยากแยกเล็กน้อย ถามหลินตงว่าพรุ่งนี้เขาจะมาไหมหลินตงรีบพูดอย่างรวดเร็วว่าพรุ่งนี้เขามีธุระต้องทำและค่อยนัดกันวันอื่นไม่ใช่ว่าเขาไม่เต็มใจ เขากลัวว่าสาวน้อยคนนี้จะเหนื่อยเขาไม่เป็นไร ร่างกายไม่ได้อยู่ในขอบเขตของคนธรรมดาแล้ว ร่างกายแบบนี้ทุกวันก็ไม่มีปัญหาแต่ร่าง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-13ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 310
พนักงานเรียกร้องค่าจ้างและลูกค้าฟ้องค่าชดเชย!นี่คือพลังของครอบครัวชั้นหนึ่งของจิงตู ทรงพลังมากจนทำให้คนธรรมดาหวาดกลัวสำนักงานใหญ่บริษัทหยูเหม่ยเหรินห้องประธานบริษัท!แม้ว่าจะเป็นเวลาเย็นแล้ว แต่กวนเหม่ยหลิงและสามีก็ยังไม่ได้จากไปหลังจากทำงานหนักมาทั้งวัน ไม่เพียงแต่ไม่ได้เงินออกมาเท่านั้น แต่ยังเป็นหนี้ก้อนใหญ่อีกด้วยทั้งคู่ท้อแท้เล็กน้อย!ดูเหมือนว่าความปรารถนาที่จะแบ่งเบาภาระให้กับพวกยุนซีในอนาคตคงจะไม่มีแล้วไม่เพียงเท่านั้น ยังจะเพิ่มแรงกดดันให้กับพวกเขาอีกด้วยตอนนี้ค่าผิดสัญญาของลูกค้าต่าง ๆ ค่าชดเชยของลูกค้า เงินเดือนของพนักงาน ทั้งหมดรวมกันแล้ว ไกลเกินกว่าเงินทุนที่มีอยู่ของหยูเหม่ยเหรินแล้วแม้ว่าบริษัทจะยื่นฟ้องล้มละลาย เอาอาคารของบริษัทไปจำนองหมด แต่คาดว่าก็คงยังไม่เพียงพอเมื่อถึงตอนนั้นหุ้นสี่สิบหกเปอร์เซ็นต์ของกวนเหม่ยหลิงในมือเป็นภาระมหาศาล"สามี! ทำอย่างไรดี?" กวนเหม่ยหลิงถามด้วยความเสียใจเล็กน้อยเมื่อวานยังเป็นประธานรวยเป็นพันล้าน วันนี้กลายเป็นคนจนที่มีหนี้สินล้นพ้นตัวสำหรับคนที่เห็นแก่หน้าตาอย่างกวนเหม่ยหลิง นี่ถือเป็นเรื่องใหญ่ตอนนี้เธอได้แต่ห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-14ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 311
หลังจากที่จางฮั่นหลินพูดจบก็มองดูคนทั้งสองรอการตัดสินใจของพวกเขา!ถ้าจัดการกับเขาทั้งสองคนได้ด้วยนิสัยอ่อนโยนของยุนซี ที่จะไม่ยืนหยัดคบกับหลินตงโดยไม่คำนึงถึงความเป็นความตายของพ่อแม่ยุนจงไห่และกวนเหม่ยหลิงมองหน้ากันทุกอย่างเป็นอย่างที่เขาวิเคราะห์ไว้ในตอนเช้าจริง ๆ!ทายาทตระกูลจางเกลียดยุนซีเพราะรัก! จึงลงมือกับพวกเขากวนเหม่ยหลิงกำลังอยากจะพูด ให้จางฮั่นหลินให้เวลาพวกเขาพิจารณาแต่กลับถูกหยุนจงไห่แย่งพูดก่อนว่า "ขอโทษครับ นายน้อยจาง เรื่องของยุนซีเธอมีทางเลือกของเธอเอง แม้ว่าเราจะเป็นพ่อแม่ของเธอ แต่เราไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจแทนเธอ เธอชอบคุณ เลือกคุณ เราจะไม่คัดค้าน ในทำนองเดียวกัน เธอชอบคนอื่น เลือกคนอื่น เราก็ไม่คัดค้าน!"กวนเหม่ยหลิงหน้าแดงเล็กน้อย เธอไม่คิดว่าสามีของเธอจะปฏิเสธง่าย ๆ แบบนี้ เดิมทีเธอต้องการโน้มน้าวยุนซี!"โอ้? พูดแบบนี้พวกคุณเลือกทางเลือกที่สองใช่ไหม?" จางฮั่นหลินถามอย่างมืดมน"ไม่ใช่พวกเราเลือกทางเลือกที่สอง แต่พวกเราไม่มีสิทธิ์เลือก!" ยุนจงไห่ตอบเขาเป็นคนซื่อตรงทั้งในเรื่องงานและการใช้ชีวิต ไม่เช่นนั้นกวนเหม่ยหลิงคงไม่เข้าสู่ระบบธุรกิจด้วยความโกรธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-15ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 312
หลังจากหยุนจงไห่และกวนเหม่ยหลิงปล่อยข่าวการขายหุ้นออกไป พวกเขาก็กลับบ้าน เดิมทีพวกเขาก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมากนักแต่หลังจากกลับมาถึงบ้านได้ไม่นาน กวนเหม่ยหลิง ก็ได้รับโทรศัพท์แปลก ๆ อีกฝ่ายต้องการซื้อหุ้นหยูเหม่ยเหรินของเธอนี่ทำให้พวกเขาดีใจมากตราบใดที่อีกฝ่ายเต็มใจที่จะซื้อ พวกเขาก็ยินดีที่จะขายไม่ว่าจะราคาเท่าไหร่ หรือแม้แต่แจกฟรีก็ตามเฉินฮุยถามคำถามกวนเหม่ยหลิงตรง ๆนั่นก็คือสาเหตุที่ต้องขายหุ้นมูลค่าสามพันล้านในราคาห้าร้อยล้านกวนเหม่ยหลิงบอกแค่ว่าตัวเองยั่วยุคนที่ไม่ควรยุ่ง และต้องการออกจากจิงตูเลยขายต่ำขนาดนี้แม้ว่าเฉินฮุยจะรู้สึกว่าเรื่องนี้อาจไม่ง่ายขนาดนั้น แต่เขาก็ยังตัดสินใจซื้อมัน ห้าร้อยล้านเป็นจำนวนเล็กน้อยสำหรับเขาที่ซึ่งจัดการเงินมาแล้วหลายหมื่นล้าน และมันก็คุ้มค่าที่จะเสี่ยงส่วนเรื่องทำให้ใครขุ่นเคือง?ตอนนี้เขาไม่กลัวจริง ๆ ว่าจะทำให้ใครขุ่นเคือง!ตอนอยู่หมอตูพวกเขาก็ได้ทำให้คนอื่นขุ่นเคือง ผลลัพธ์เป็นยังไง? จบลงด้วยการถล่มทลายอีกฝ่าย แถมยังเปิดตลาดหมอตูถ้าลองทำสิ่งนี้ในจิงตู ก็จะสามารถยืนหยัดได้ตอนนี้เขายังคงกลัวว่าอีกฝ่ายจะไม่กล้าทำให้เขาขุ่นเคือง!
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-16ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 313
รถของจางฮั่นหลินอยู่ใกล้มาก เขาแทบจะลากยุนซีไปที่รถของตัวเองยุนซีดิ้นรนและตะโกนตลอดทางก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ระหว่างที่เขากำลังจะเปิดประตูรถเพื่อเอาตัวยุนซีขึ้นรถ แต่กลับคนหนึ่งขัดขวางไว้ซ่างกวนหมิงเยว่ก็ออกมาเดินเล่นซื้อของในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่น่าเบื่อแน่นอนว่าผู้หญิงชอบช้อปปิ้ง ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงที่อ่อนแออย่างยุนซีหรือเทพธิดาที่เย็นชาอย่างซ่างกวนหมิงเยว่ไม่คิดว่าที่หน้าห้างได้ก็ได้เจอกับยุนซีแฟนสาวในข่าวลือของหลินตง กำลังดึงไปดึงมากับผู้ชายคนหนึ่งตอนแรกคิดว่ายุนซีจับปลาสองมือ เธอก็ไม่ได้เตรียมที่จะยุ่งเรื่องของคนอื่น แต่ยิ่งดูมากเท่าไรก็ยิ่งมีบางอย่างผิดปกติมากขึ้นเท่านั้นเห็นได้ชัดว่ายุนซีไม่อยากตามอีกฝ่ายไป แต่ถูกอีกฝ่ายลากออกไปอย่างแข็งขันนี่ถ้าถูกลากขึ้นรถ ต้องมีปัญหาแน่ ๆในฐานะผู้หญิงเหมือนกัน เธอไม่สามารถปล่อยให้เรื่องนี้พัฒนาไปได้อย่างแน่นอน ไม่ต้องพูดถึงแฟนสาวข่าวลือของหลินตง เธอกำลังกังวลว่าเธอจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับหลินตงยังไง!ไม่ว่าเหตุหรือผล เรื่องนี้เธอต้องเข้าไปยุ่ง!ดังนั้นเมื่อจางฮั่นหลินกำลังจะพายุนซีขึ้นรถ เธอจึงลงมือห้ามจางฮั่นหลินมองไปที่ซ่างกวนห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-17ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 314
หลังจากหลายคนพูดจบก็จากไปด้วยความหดหู่จางฮั่นหลินมองหลายคนจากไป จึงหันกลับมามอง ซ่างกวนหมิงเยว่ด้วยสายตามืดครึ้มและพูดว่า "ผมขอแนะนำคุณยุ่งเรื่องของคนอื่นให้น้อยลง! บางเรื่องไม่ใช่สิ่งที่คุณสามารถยุ่งได้! ระวังจะหาเรื่องใส่ตัว ไม่เพียงแต่ทำร้ายตัวเอง แต่ยังทำร้ายครอบครัวด้วย""โอ้? ฉันอยากจะยุ่งเรื่องนี้จริง ๆ! มาดูกันว่าคุณจะสามารถทำอะไรกับฉันได้!" ซ่างกวนหมิงเยว่เพิกเฉยต่อคำขู่ของจางฮั่นหลินโดยสิ้นเชิงและพูดด้วยรอยยิ้มแม้ว่าเธอจะไม่เป็นที่พึงปรารถนาของตระกูลซ่างกวน แต่จะพูดอย่างไรเธอก็เป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลซ่างกวน ไม่ใช่เธอดูถูกจางฮั่นหลิน ถ้าจางฮั่นหลินดึงตระกูลซ่างกวนที่อยู่ข้างหลังเธอมาเกี่ยวข้องจริง ๆ เธอแทบจะขอร้อง!เพียงช่วยเธอทำลายแผนในปัจจุบัน!ส่วนจะเป็นแก๊งอันธพาลหรือไม่แก๊งอันธพาล เธอก็ไม่ได้ใส่ใจเลยได้ยินมาว่าฉินเจิงดูเหมือนจะเป็นราชาแปดอันธพาลใช่ไหม?ผลลัพธ์ล่ะ?การยั่วยุคนที่ไม่ควรยั่วยุ ก็ไม่สามารถหลบหนีความตายได้!แม้แต่ตระกูลฉินก็ไม่กล้าออกหน้าแทนเขา ไม่ต้องพูดถึงแก๊งอันธพาล"คุณอยากยุ่งจริง ๆ เหรอ?" จางฮั่นหลินถามอย่างกัดฟันวันนี้เขาต้องพายุนซีไปให้ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-18ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 315
จางฮั่นหลินจากไป ซ่างกวนหมิงเยว่และยุนซียังคงอยู่ที่เดิม รอบ ๆ ยังมีฝูงชนที่มุงดูอยู่ไกล ๆ"ยุนซี ช่วยพยุงฉันไปที่ที่สงบกว่านี้หน่อยสิ" ซ่างกวนหมิงเยว่กล่าว"พี่สาว ฉันพาคุณไปโรงพยาบาลดีกว่า! คุณเลือดออก!" ยุนซีพูดอย่างกังวล"ฉันไม่เป็นไร ยุนซี เปลี่ยนที่กันก่อนเถอะ!""อ๋อ! ได้ค่ะ!"ทั้งสองคนย้ายไปอยู่ในที่ที่มีคนน้อยกว่าเดิม"พี่สาว ขอบคุณนะ! ใช่แล้ว คุณรู้ชื่อฉันได้ยังไง?" ยุนซีถาม"ฉันรู้จักหลินตง ฉันเคยเห็นพวกคุณอยู่ด้วยกัน ตอนนี้คุณรีบโทรหาหลินตงเถอะ ให้เขามารับคุณ ฉันกลัวว่าคนเมื่อกี้คนนั้นจะมีแผนอื่น ถึงตอนนั้นพวกเราก็ไปไหนไม่ได้แล้ว" ซ่างกวนหมิงเยว่กล่าว"อ๋อ! ได้ค่ะ!"ยุนซีหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้วโทรหา หลินตงตอนได้รับโทรศัพท์จากยุนซี หลินตงกำลังอาบน้ำอยู่เพิ่งใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์ไปร้อยแต้ม และร่างกายก็ได้รับการอัพเกรดจากเหนือมนุษย์ระดับห้าเป็นเหนือมนุษย์ระดับหก ร่างกายร้อนนิด ๆ ก็เลยไปแช่น้ำเย็นเมื่อได้ยินว่ายุนซีเกือบถูกลักพาตัว หลินตงก็ตกใจมาก รีบลุกขึ้นแต่งตัวและรีบไปยังที่ที่ยุนซีบอกเมื่อเขามาถึงสถานที่นั้น ก็พบว่าซ่างกวนหมิงเยว่ก็อยู่ที่นั่นด้วย แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-19
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1195
สามวันต่อมาหลินตงพบปาหรู่และบอกเขาว่าเขากำลังจะออกจากดาวเคราะห์ปาเค่อ"นายท่านกำลังจะไปที่ไหนเหรอ?" ปาหรู่ถาม"อืม! ดาวเคราะห์ปาเค่อกำลังไปในทิศทางที่ถูกต้อง ฉันควรจะจากไปแล้ว" หลินตงตอบ"นายท่านรออีกวันได้ไหม ปล่อยให้ฉันจัดการเรื่องต่างๆ เสร็จก่อน แล้วฉัันจะไปกับท่าน""ปาหรู่! นายควรอยู่ที่นี่ ประชาชนของดาวเคราะห์ปาเค่อต้องการนาย""นายท่าน! ฉันต้องไปกับท่าน ไม่ใช่แค่เพื่อตอบแทนความเมตตาของท่าน แต่เพื่อสิ่งนี้ด้วย"ปาหรู่ชี้ไปที่ตราทาสบนหน้าผากของเขาและพูดต่อ "ฉันจะปลดข้อจำกัดของตราทาสได้ก็ต่อเมื่อติดตามท่านเท่านั้น และให้เผ่าได้รับอิสรภาพอย่างแท้จริง"หลินตงมองดูท่าทางจริงใจของปาหรู่เมื่อรู้ว่าเขาได้ตัดสินใจในใจแล้ว"เอาล่ะ! ฉันจะให้เวลานายหนึ่งวันในการเตรียมตัว พรุ่งนี้เราจะออกจากดาวเคราะห์ปาเค่อ เนื่องจากนายจะติดตามฉัน จากนี้ไป ก็อย่าเรียกข้าว่านายท่านเลย เรียกฉันว่าคุณชายอย่างชิงหวู่ก็แล้วกัน"หลังจากหลินตงพูดจบ เขาก็หันหลังแล้วจากไปปาหรู่คำนับอย่างขอบคุณอยู่ด้านหลังเขาและกล่าวว่า "ขอบคุณคุณชาย!"ตอนกลางคืนหลินตงกำลังเตรียมตัวพักผ่อน"ก๊อกๆ!!"เสียงเคาะประตูดังข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1194
“นี่มัน...นี่มัน...นี่มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?”"จริงสิ! ลุงอู ถ้าไม่เชื่อฉัน มาดูกับฉันก็ได้""ฮ่าๆ...ในที่สุดสวรรค์ก็ลืมตาแล้ว! ฉันคิดว่าดาวเคราะห์ปาเค่อของเราจะไม่มีวันฟื้นคืนได้ในชีวิตนี้ แม้ว่าฉันจะตาย ฉันก็จะตายตาไม่หลับ ฉันไม่คาดหวังว่าตระกูลหยินจะต้องได้รับการชดใช้กรรมเร็วขนาดนี้ มันน่าพอใจจริงๆ ฮ่าๆ...."หลังจากยืนยันว่าสิ่งที่ปาหรู่พูดเป็นความจริง ชายชราก็หัวเราะออกมาปาหรู่ใช้ชีวิตเหมือนทาสภายใต้ตระกูลหยิน และผู้คนที่ยังคงอยู่บนดาวบัคก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้เลยจากประชากรเกือบพันล้านคนในอดีต ประชากรลดลงเหลือเพียงไม่กี่ล้านคนในช่วง 300 ปีที่ผ่านมา ชัดเจนว่าผู้คนในดาวเคราะห์ปาเค่อต้องทนทุกข์ทรมานกับชีวิตแบบไหนพวกเขาใช้ชีวิตทุกวันด้วยความหวาดกลัวการต่อต้านหมายถึงความตาย ส่วนการยอมจำนนหมายถึงการเป็นทาสในเหมืองแร่ ทำงานอย่างไม่รู้จักจบสิ้นทั้งกลางวันและกลางคืนหลังจากหัวเราะ ชายชราก็ลุกขึ้น เข้าหาหลินตง และคุกเข่าลงเพื่อคุกเข่าคำนับสามครั้งหลินตงไม่ได้ห้ามเขาเขายอมรับการคำนับนี้แม้ว่าชายชราจะแก่มากแล้วแต่เมื่อความแข็งแกร่งของหลินตงไปถึงอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น เขาก็กลา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1193
ชายชราและปาหรู่เดินลึกเข้าไปในป่าหลินตงและเย่ชิงหวู่ก็เดินเข้ามาเช่นกันภายใต้ร่มเงาของต้นไม้สูงตระหง่าน สภาพถนนค่อนข้างมืดมนแต่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อหลินตงเลยในระดับของเขา ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลางวันและกลางคืนและยังมีพลังจิตวิญญาณช่วยเหลือด้วยแม้แต่มดที่อยู่ใต้ใบไม้บนพื้นดินก็สามารถมองเห็นได้ชัดเจนเย่ชิงหวู่เดินตามหลังหลินตงอย่างใกล้ชิดเมื่อผ่านทางเดินที่มืดมิด ดวงตาของเธอก็เริ่มสว่างขึ้นอย่างช้าๆตลอดทาง ยอดไม้รอบๆ เต็มไปด้วยผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่อทุกคนต่างมองหลินตงและเย่ชิงหวู่ด้วยความสงสัยพวกเขาอยู่บนดาวแห่งนี้ ยกเว้นคนของดาวเคราะห์ปาเค่อที่มีตราทาสบนหน้าผาก พวกเขาเห็นแต่คนจากตระกูลหยินที่มาจับพวกเขาไปเป็นทาสในเหมือง คนเหล่านี้แต่ละคนล้วนดุร้ายหลินตงและเย่ชิงหวู่ไม่มีตราทาสบนหน้าผากของพวกเขา และพวกเขาไม่ดุร้ายและโหดร้ายเหมือนตระกูลหยินและพวกเขาก็ดูสวยหล่อมากพวกเขาไม่เคยเห็นคนที่สง่ามงามแบบนี้บนดาวเคราะห์ปาเค่อมาก่อนดังนั้นหลินตงและกลุ่มของเขาจึงเกือบจะดึงดูดความสนใจของทุกคนบนดาวเคราะห์ปาเค่อได้พวกเขาเดินต่อไปอีกสักพักชายชราและปาหรู่หยุดอยู่ใต้ต้น
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1192
มีผู้คนอย่างน้อยหลายหมื่นคนพื้นที่ที่ครอบครองก็ค่อนข้างใหญ่"ปาหรู่ มีฐานที่มั่นของผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่ออยู่ข้างหน้า ในฐานะผู้นำของดาวเคราะห์ปาเค่อ จะเหมาะสมกว่าถ้านายนำหน้า" หลินตงหันกลับมาและกล่าว"ครับ! นายท่าน!"หลังจากปาหรู่พูดจบ เขาก็เดินไปข้างหน้าสองสามก้าวจากนั้นเขาก็พูดเสียงดังไปข้างหน้าว่า "สวัสดีทุกคน! ฉันชื่อปาหรู่ ลูกชายของปาปู ผู้นำของดาวเคราะห์ปาเค่อ สามร้อยปีก่อน บัคประสบภัยพิบัติครั้งใหญ่และครอบครัวของเราถูกพรากจากบัค วันนี้ ฉันกลับมาแล้ว คราวนี้ ฉันจะนำคุณหลบหนีจากทะเลแห่งความทุกข์และกลับไปใช้ชีวิตไร้กังวลเหมือนอย่างที่คุณเคยมี ตระกูลหยินที่นำปัญหาใหญ่มาให้เรา ถูกทำลายไปแล้ว นี่คือความเมตตาของสวรรค์สำหรับพวกเราชาวดาวเคราะห์ปาเค่อ และให้โอกาสพวกเราได้เกิดใหม่"หลังจากป่าวประกาศเสร็จ ปาหรู่ก็คุกเข่าทั้งสองข้าง ไขว้มือบนหน้าอก และแตะหน้าผาก ทำท่าทางพิธีกรรมแบบดั้งเดิมของชาวดาวเคราะห์ปาเค่อปาหรู่คุกเข่าลงบนพื้นอย่างเงียบๆ แบบนี้ไม่นาน เสียงที่เบาบางก็เริ่มปรากฏขึ้นข้างหน้าดวงตาที่สดใสคู่หนึ่งปรากฏขึ้นในความมืดศีรษะทีละหัวเริ่มปรากฏขึ้นบนยอดไม้ขนาดใหญ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1191
หยวนหลินก็คิดถึงประเด็นสำคัญนี้เช่นกันงานเลี้ยงระดับรัฐของเซี่ยอวิ๋นชวนบนดวงดาวจักรพรรดิในอีกสามเดือนข้างหน้าจะต้องหยุดลงเผ่ามังกรเก้าหัวของพวกเขาชอบกินคน ซึ่งเป็นสัญชาตญาณและสามารถช่วยให้พวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็วได้ดังนั้นจึงมีความขัดแย้งที่ไม่อาจปรองดองได้ระหว่างสองเผ่าพันธุ์หากกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดรู้เกี่ยวกับความร่วมมือระหว่างเผ่ามังกรเก้าหัวและอาณาจักรสวรรค์ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทุกฝ่ายจะร่วมมือกันต่อต้านพวกเขาแน่นอนแม้ว่าพวกเขาจะมีพละกำลังมหาศาล แต่ก็ไม่ง่ายที่จะจัดการและหยวนหลินก็กลัวที่จะดึงดูดผู้คุมกฏจักรวาลจริงๆแม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าถึงยากเหล่านี้แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความกลัวของเผ่ามังกรเก้าหัวที่มีต่อพวกเขาลดน้อยลง"เมื่อพี่ชายหลี่เทียนพูดเช่นนั้น ฉันจะใช้เทคนิคลับของเผ่าเพื่อกระตุ้นให้พวกเขามาอย่างรวดเร็ว หากผู้คนที่ถูกส่งมาโดยเผ่าไม่สามารถมาถึงได้ภายในสามเดือน ฉันจะไปกับคุณเพื่อเยือนดวงดาวจักรพรรดิและดูว่าตระกูลเซี่ยมีความสามารถอะไรบ้าง" หยวนหลินพูดอย่างจริงจังแน่นอน!!!เมื่อได้ยินชื่อผู้คุมกฏจักรวาลแม้แต่เผ่ามังกรเก้าหัวอันยิ่งใหญ่ก็ยั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1190
แน่นอนว่านี่หมายถึงเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งและมีความทะเยอทะยานหากคุณเป็นเพียงเผ่าพันธุ์ที่อ่อนแอและต้องการใช้ชีวิตอย่างสงบของตัวเองเท่านั้น ก็ไม่จำเป็นต้องกลัว และพวกเขาก็จะไม่สนใจเผ่าพันธุ์ที่เหมือนมดนี้แต่หากคุณเปิดฉากสงครามกับอารยธรรมที่ต่ำกว่าโดยไม่มีเหตุผล เพื่อความทะเยอทะยาน เพื่อความแข็งแกร่งและการพัฒนาของเผ่าพันธุ์ของคุณ ส่งผลให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต้องสูญพันธุ์และต้องทนทุกข์ทรมานก็จงระวังไว้ควรภาวนาอย่าให้เจอคนพวกนี้จะดีกว่าไม่อย่างนั้นการสูญสิ้นอาจใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีสนธิสัญญาจักรวาลเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นโดยผู้คุมกฎจักรวาลจุดประสงค์คือเพื่อจำกัดการเกิดสงครามรุกรานระหว่างกาแล็กซีสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ อารยธรรมระดับสูงไม่ควรพึ่งพาความแข็งแกร่งของตนเองและโจมตีอารยธรรมระดับล่างอย่างไม่สมควรเมื่อถูกผู้คุมกฎจักรวาลจับได้ ก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ อารยธรรมนั้นอาจกลับคืนสู่รูปแบบดั้งเดิมหรือถูกกำจัดโดยตรงก็ได้การต่อต้าน?ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ต้องการต่อต้านแต่พวกเขาไม่มีความสามารถแบบนั้นเลยในฐานะผู้คุมกฎจักรวาล ต้องคอยดูแลระเบียบของจักรวาลทั้งหมด เราจะอยู่ได้อย่างไรหากขา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1189
ดวงดาวรุ่งอรุณยอดหอคอยสูงตระหง่านชายสองคนกำลังนั่งดื่มชาตรงข้ามกันคนหนึ่งขมวดคิ้ว ในขณะที่ชายที่อยู่ตรงข้ามเขาดูผ่อนคลายชายที่ขมวดคิ้วไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลี่เทียน ท่านผู้นำแห่งอาณาจักรสวรรค์ และอีกคนคือหยวนหลิงจากเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากนั้นไม่นาน หลี่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะถาม "พี่หยวนหลิน เมื่อไหร่สมาชิกของเผ่ามังกรเก้าหัวจะมาถึง ช่วงนี้เราก็ออกมาเคลื่อนไหวบ่อยๆ และเซี่ยอวิ๋นชวนเองก็ขยับตัวได้แล้ว อาการบาดเจ็บของเขาก็ควรจะดีขึ้น ยิ่งเราลงมือเร็วเท่าไหร่ ก็จะยิ่งเป็นประโยชน์สำหรับเรามากขึ้นเท่านั้น"หยวนหลินจิบชาอย่างสบายๆ ก่อนจะตอบช้าๆ "ท่านผู้นำหลี่เทียน ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป คุณรู้ว่าต้องใช้เวลาพอสมควรในการข้ามช่องว่างระหว่างกาแล็กซี ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถทำอะไรอย่างเร่งรีบเกินไปได้ เมื่อถึงเวลา พวกเขาก็จะมาถึงเอง"หยวนหลินเพลิดเพลินกับตำแหน่งของเขาที่อยู่บนลำดับชั้นสูงสุดของกาแล็กซีทางช้างเผือกและเพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตที่เชื่องช้ามนุษย์เป็นวิญญาณของทุกสรรพสิ่งอย่างแท้จริง และพวกเขาก็มีคุณสมบัติเฉพาะตัวของตนเอง ไม่น่าแปลกใจเลยที่เผ่าพันธุ์ทั้งหมดในจักรวาลต้องการเล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1188
คุณสามารถบอกได้จากการแสดงออกของหลิวนิ่งเหยียนเมื่อนึกถึงเรื่องนี้เซี่ยมู่ก็ฟังด้วยความปรารถนาในใจเช่นกันเธอยังหวังว่าเธอและหลินตงจะเป็นเหมือนเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของเธอ............กาแล็กซีทางช้างเผือกตั้งอยู่ใกล้กับขอบแห่งความว่างเปล่า ดวงดาวรุ่งอรุณตั้งแต่ถูกเศษซากอาณาจักรสวรรค์ครอบครอง มนุษย์ทุกคนบนโลกก็ถูกต้อนไว้เหมือนสัตว์เลี้ยง ถูกทำให้เหลือเพียงอาหารดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้ปัจจุบันน่ากลัวกว่าดาวเคราะห์ปาเค่อร้อยเท่าผู้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อถูกทารุณ กลายเป็นทาสในเหมือง และตายจากความอ่อนล้าแต่ดวงดาวรุ่งอรุณนั้นแตกต่างออกไปมนุษย์ทุกคนถูกจองจำและใช้เป็นอาหารเพื่อเลี้ยงเศษซากอาณาจักรสวรรค์ที่ผสานยีนของเผ่ามังกรเก้าหัวเข้าด้วยกันลองนึกภาพดูสิว่าผู้คนบนดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้รู้สึกกลัวขนาดไหนความหวาดกลัวที่ชาวเมืองได้พบเจอเป็นสิ่งที่ไม่อาจจินตนาการได้ สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาสูงและมีสติสัมปชัญญะจะรู้สึกอย่างไรหากต้องใช้ชีวิตทุกวันด้วยความหวาดกลัวว่าจะถูกกินเกรงว่ามีเพียงดวงดาวรุ่งอรุณเท่านั้นที่รู้เกือบจะอยู่ในภาวะตื่นตระหนกตลอดเวลาในบรรยากาศเช่นนี้ มันสามารถทำให้ผู้คนบ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1187
ในขณะที่เซี่ยมู่กำลังวิตกกังวลมีคนเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอมีเพียงคนเดียวในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดที่กล้าเข้าไปในห้องนอนขององค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่โดยไม่เคาะประตูนั่นคือจักรพรรดินีหลิวนิ่งเหยียน ซึ่งเป็นแม่แท้ๆ ของเซี่ยมู่นั่นเองนอกจากเธอแล้ว องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนยังต้องเคาะประตูก่อนเข้าไปด้วย เนื่องจากลูกสาวของเขาโตมากแล้วไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ไม่มีใครกล้าทำเช่นนี้ เว้นแต่พวกเขาไม่อยากรักษาชีวิต"ลูกคิดอะไรอยู่ ลูกสาวที่รักของแม่" หลิวนิ่งเหยียนเดินไปหาเซี่ยมู่และกระซิบที่หูของเธอทันที"อ๊าก!!!"เซี่ยมู่ตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นกะทันหัน"เสด็จแม่! เสด็จแม่ทำให้ลูกกลัวแทบตาย" เซี่ยมู่พูดด้วยแก้มป่อง"ถ้าแม่ไม่พูด ลูกคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการที่ใครสักคนเข้ามาในห้องนั้นเป็นอันตรายแค่ไหน จะเป็นยังไงถ้าคนไม่ดีมา"เซี่ยมู่กลอกตา"เสด็จแม่ นี่คือห้องส่วนตัวของลูก ใครอีกที่กล้าเข้ามาเงียบๆ แบบนี้นอกจากเสด็จแม่""โอเค โอเค มันเป็นความผิดของจักรพรรดินีผู้นี้ บอกสิว่าเมื่อกี้ลูกมัวแต่คิดอะไรอยู่? ถึงมัวนั่งเหม่ออยู่ได้"“ไม่...ลูกไม่ได้คิดอะไรเลย!”"ลูกกำลังคิดถึงหลินตงคนนั้นอ
