MasukShare
บทที่ 189
Bab terkait
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 190
"ใช่ค่ะ! ประธานหลิน สำนักงานของเราอยู่ที่ชั้นสามสิบหก!" จ้าวซวนตอบ"เช่า?""ใช่! แต่เราเช่าเพียงครึ่งชั้นเท่านั้น!""เช่าครึ่งชั้นเหรอ?" หลินตงถามด้วยน้ำเสียงที่สูงขึ้นคนที่อยู่ข้างหลังได้ยินสิ่งนี้และรู้สึกว่าหัวใจของพวกเขากระชับขึ้นเถ้าแก่โกรธเหรอ?โทษพวกเขาที่ไม่รู้จักประหยัดเหรอ?แต่พวกเขาสี่สิบกว่าคน การเช่าอาคารสํานักงานครึ่งชั้นค่อนข้างหรูหราเกินไปแล้วอาคารสำนักงานครึ่งชั้นสามารถรองรับคนได้อย่างน้อยร้อยคนบางบริษัทสามารถรองรับคนได้เกือบสองคนไม่น่าแปลกใจที่เถ้าแก่จะโกรธอย่างไรก็ตาม แม้ว่าเถ้าแก่คนนี้จะดูสุภาพนิดหน่อย แต่เขาก็ตระหนี่มาก!ดูเหมือนว่าไม่มีความหวังสูงสำหรับโบนัสสองเท่าในช่วงปลายปีนี้"พี่ซวน! ดูเหมือนว่าพี่จะไม่ใส่ใจคำพูดของผม!" หลินตง พูดด้วยความโกรธจ้าวซวนรู้สึกสับสนเล็กน้อยตอนแรกเธอก็คิดว่าหลินตงจะโทษเธอที่ไม่รู้จักประหยัดแต่จากความเข้าใจของเธอเกี่ยวกับหลินตง เขาจะไม่ตำหนิเธอต่อหน้าคนจำนวนมากในเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้อย่างแน่นอนก็เลยไม่รู้จะรับคำยังไงไประยะหนึ่งไม่ต้องพูดถึงคนที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดต่างหวาดกลัวบอสใหญ่เพิ่งมาถึงและกําล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 191
หลินตงมาที่สำนักงานบนชั้นสามสิบหก และนั่งอยู่ในสำนักงานของผู้จัดการทั่วไป ฟังจ้าวซวนอธิบายเรื่องนี้ให้เขาฟังอย่างละเอียดแต่จ้าวซวนปิดบังความจริงที่ว่าหลิวคุนต้องการพาเธอไปนอนด้วย และพูดเพียงว่าอีกฝ่ายต้องการให้พวกเขาขายที่ดินให้เขาในราคาครึ่งหนึ่งของราคาหลินตงคิดว่ามันไม่สำคัญจริง ๆ แค่ขายมันในราคาครึ่งหนึ่ง!ยังไงสิ่งที่เขาต้องการก็ไม่ใช่หาเงิน ขาดทุนหรือกําไรก็ไม่เป็นไร เขาแค่ต้องการแต้มศักดิ์สิทธิ์ตราบใดที่ใช้จ่ายเงินและได้รับแต้มศักดิ์สิทธิ์สิ่งอื่นก็ไม่สำคัญอย่างไรก็ตาม การทำเช่นนั้นดูเหมือนจะบั่นทอนความมั่นใจของจ้าวซวนยิ่งไปกว่านั้นก็จะสร้างภาพลักษณ์ที่ขี้ขลาดให้กับตัวเอง หากสิ่งนี้แพร่กระจายออกไป ทุกคนคงอยากกัดเขาไปหมด แล้วจ้าวซวนจะทำงานของเธอในหมอตูได้อย่างไร?บริษัทลงทุนตงไหลจะเติบโตต่อไปได้อย่างไรตอนนี้มีระบบอยู่แล้ว ยังมีชีวิตแบบนี้อยู่ แล้วจะมีระบบนี้ไปทำอะไรดังนั้นเราจึงต้องตอบโต้อีกฝ่ายอย่างแข็งแกร่งในเรื่องนี้ต้องสั่งสอนอีกฝ่าย ฆ่าไก่ให้ลิงดูนอกจากนี้ยังจะสร้างชื่อเสียงให้กับบริษัทลงทุนตงไหลในหมอตูด้วย เพื่อให้งานต่อไปของจ้าวซวนง่ายขึ้น"พี่ซวน ก่อนอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 192
หลิวคุนรีบไปยังสถานที่ที่ตกลงกันไว้พร้อมกับบอดี้การ์ดสองคนชายรูปร่างเตี้ยแต่มีพลังระเบิดอันแข็งแกร่ง เขาเป็นแชมป์มวยของเวทีมวยดำใต้ดิน เขาได้รับชัยชนะติดต่อกันยี่สิบเจ็ดครั้ง และเอาชนะคู่ต่อสู้ทั้งหมดได้อีกคนหนึ่งสูงอย่างน้อยสองเมตรและหนักมากกว่าร้อยห้าสิบกิโลกรัม เขาเป็นชาวต่างชาติ ว่ากันว่าครั้งหนึ่งเขาเคยทำงานเป็นทหารรับจ้างแม้ว่าหลิวคุนจะไม่เชื่อว่าจะมีใครกล้าทำอะไรเขาใน หมอตู แต่เขามีประสบการณ์ครั้งสุดท้ายที่โรงแรมแกรนด์สตาร์ บอดี้การ์ดหลายคนถูกคนสองคนที่อยู่ข้าง ๆ จ้าวซวนจัดการอย่างง่ายดายเขาโทรหาพี่ชายของเขาหลิวหม่าง และไปที่เวทีมวยสีดำเพื่อเลือกคนเก่งสองคนเพื่อปกป้องความปลอดภัยของเขาเป็นผลให้สองคนนี้ถูกเลือกบอกว่าเพื่อปกป้องความปลอดภัยของเขา แต่จริง ๆ แล้วต้องการจัดการคนสองคนที่อยู่ข้างจ้าวซวนในครั้งต่อไปที่ต้องการใช้กำลังไม่เช่นนั้นเขาจะมีโอกาสได้อย่างไร?เขาเคยเห็นคนสองคนนี้โจมตีในเวทีมวยสีดำ พวกเขาทั้งคู่แข็งแกร่งมาก คนธรรมดาโดยพื้นฐานแล้วขึ้นไปก็โดนจัดการทีละคน เขารู้สึกว่าอย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ อ่อนแอ ไปกว่าคนสองคนที่อยู่ข้างจ้าวซวนครั้งนี้เขาวางแผนที่จะยึดม
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 193
หลังจากที่หลิวคุนส่งข้อความ อารมณ์ของเขาซึ่งใกล้จะระเบิดแล้วก็สงบลงมากเมื่อมองไปที่หลินตงและจ้าวซวน เขาคิดอยู่ในใจ "เอาน่า แสดงต่อไป ให้ตายเถอะ ฉันจะแสดงให้คุณดูทีหลัง! มาดูกันว่าการแสดงที่แท้จริงคืออะไร!"เมื่อคิดว่าเขาจะสามารถเอาจ้าวซวนต่อหน้าหลินตงได้ในไม่ช้าหัวใจที่บิดเบี้ยวของหลิวคุนก็รู้สึกสบายใจขึ้นมากเพียงไม่กี่นาทีนับตั้งแต่หลิวคุนเข้าไปในห้องส่วนตัว และไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งพูดในเวลานี้หลินตงพูดว่า "คุณคือหลิวคุนใช่ไหม? ผมได้ยินมาว่าคุณต้องการแตะต้องพี่ซวน? ยังต้องการให้เราขายที่ดินที่เราซื้อให้คุณในราคาครึ่งหนึ่งอีกเหรอ?""คุณคงได้ยินผิดไปแล้ว!" หลิวคุนกล่าว"โอ้? งั้นความจริงคืออะไร? คุณบอกมาหน่อยสิ!" หลินตงถาม"ความจริงก็คือคุณไม่เพียงแต่ต้องให้ที่ดินแก่ผมฟรีเท่านั้น แต่คุณยังต้องการทำความสะอาดคุณจ้าวที่อยู่ข้างหลังคุณและส่งเธอไปที่เตียงของผมด้วย!" หลิวคุนพูดอย่างเย่อหยิ่ง"ผมอยากรู้จริง ๆ! ทำไมคุณถึงมั่นใจที่จะขอแบบนั้น?" หลินตงถามด้วยความไม่เข้าใจ"เพราะผมเป็นคุณชายคนที่สองของตระกูลหลิวเมืองหมอตู คนต่างเมืองอย่างพวกคุณต้องการตั้งหลักในเมืองหมอตู ก็ต้องเอาใจเราใ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 194
"คุณรู้จักพี่ชายผมเหรอ?" หลิวคุนถามอย่างผิดธรรมชาติหลินตงตกตะลึง เขาไม่คิดว่าหลิวหม่างและหลิวคุนจะเป็นพี่น้องกันถ้าอย่างนั้นก็ไม่มีอะไรจะพูด แม้ว่าเขาและหลิวหม่าง ต่างก็เป็นสมาชิกหลักเอสซีซี แต่หลิวหม่างและหลี่ปินไม่ถูกกันและเขาเป็นคนที่หลี่ปินลากเข้ามา ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วเขาจึงไม่ถูกกับหลิวหม่างควบคู่ไปกับความเป็นปรปักษ์ที่แข็งแกร่งของหลิวหม่างต่อตัวเขาเอง ในเมื่อเขาเป็นศัตรู เขาก็ต้องจัดการด้วยวิธีทําลายล้างและแม้ว่าหลิวหม่างจะไม่เป็นศัตรูกับเขา จากการกระทำของหลิวคุนก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะคืนดีกับเขาเงินเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขา แต่การแตะต้องคนรอบข้างเขาเป็นการละเมิดบรรทัดฐานของเขา"พี่ชายของคุณหลิวหม่างรู้เรื่องที่คุณทําไหม? จะโทรไปแจ้งให้เขาทราบไหม? คุณสามารถบอกเขาว่าผมชื่อหลินตง!"คำพูดของหลินตง ทำให้หลิวคุนรู้สึกโดยสัญชาตญาณว่าเขาอาจประสบปัญหาใครก็ตามที่กล้าตั้งชื่อตัวเองต่อหน้าพี่ชายก็หมายความว่าพี่ชายของเขารู้จักเขาด้วยและทั้งสองฝ่ายอาจมาจากกลุ่มเดียวกันแม้ว่าจะไม่เลวร้ายไปกว่าพี่ชายของเขามากนักเรื่องนี้อาจจะลำบากสักหน่อย!เขาไม่สามารถยุ่งกับคนชั้นเดียวกั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 195
จิตวิญญาณของหลินตงนั้นแข็งแกร่งมากจนเขาเห็นหลี่หยวนหัวทันทีที่เขาเปิดประตูอีกฝ่ายรีบวิ่งเข้ามาโจมตีเขา ซึ่งเขาคาดไม่ถึงแล้ว แต่ในขณะที่เขากําลังจะลงมือกําจัดอีกฝ่ายโดยตรง เว่ยโหย่งและหลี่กั๋วปิงก็เข้ามาขวางหน้าเขาอย่างรวดเร็วและโจมตีหลี่หยวนหัวในเวลาเดียวกันพวกเขาทั้งสองทำงานร่วมกันมาหลายปีแล้ว ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจึงมีความเข้าใจโดยปริยายภายใต้สถานการณ์เช่นนี้หลี่กั๋วปิงต่อสู้หมัดต่อหมัด เตรียมสกัดกั้นการโจมตีของหลี่หยวนหัวเว่ยโหย่งกวาดไปทั่วร่างกายส่วนล่างและกวาดคู่ต่อสู้ของเขาด้วยขาแส้เดิมทีหลี่หยวนหัวตั้งใจจะทำให้หลินตงพิการด้วยหมัดเดียว แต่ทันทีที่เขาไปถึงหลินตง คนสองคนก็รีบเข้ามาโจมตีเขาเมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของเว่ยโหย่งและหลี่กั๋วปิง Li หลี่หยวนหัวก็ไม่ตื่นตระหนกเลย ในขณะที่แลกเปลี่ยนหมัดกับหลี่กั๋วปิง เขาก็ยกเท้าขวาขึ้นเพื่อสกัดกั้นขากวาดเว่ยโหย่ง"ปัง!""ปัง!"เว่ยโหย่งและหลี่กั๋วปิงถอยหลังสองก้าวในเวลาเดียวกัน แต่หลินตงเอื้อมมือออกไปจับพวกเขาและคลายความเข้มแข็งของพวกเขาหลี่หยวนหัวรีบถอยกลับไปห้าหรือหกเมตรแล้วชนเข้ากับกำแพงโดยตรง ด้วยเสียง "ตู้ม" ผิว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 196
"นาย...นายน้อยหลิน! ผม...ผม...ผม...""ผมอะไร? บอกให้คุณโทรหาก็รีบโทร! คุณไม่โทรหาเขา งั้นผมก็ได้แต่ตีคุณแล้ว!"หลังจากที่หลินตงพูดจบ เขาก็เอื้อมมือออกไปและเตรียมที่จะตบเขาอีกครั้งหลิวคุนตกใจมากจนยื่นมือออกไปสกัดกั้น และพูดอย่างรวดเร็ว "โอเค... โอเค... โอเค! ผม... ผมจะ... จะโทรเดี๋ยวนี้! จะโทรเดี๋ยวนี้!"ทุกครั้งที่หลิวคุนพูดคำใด ๆ ก็เจ็บปวดจนเขาหายใจเข้าลึกการตบหลินตงเมื่อกี้รุนแรงมากจนทำให้เขาฝังใจหลิวคุนหยิบโทรศัพท์ออกมาด้วยมือที่สั่นเทาแล้วโทรหาหลิวหม่างเชื่อมต่อสายแล้ว!เสียงของหลิวหม่างดังมาจากข้างใน"ว่าไง!""พี่! รีบ...มาช่วย...ช่วยผมด้วย!" หลิวคุนตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเจ็บปากมากจริง ๆฟันครึ่งหนึ่งโดนหลินตงตบหน้าจนล่วงหมดแล้ว ไม่เจ็บถึงจะแปลก"นายเป็นอะไร? พูดจาไม่รู้เรื่องเลย? ฉันไม่ได้ให้หยวนหัวพาคนมาแล้วเหรอ? เขายังไม่ถึงเหรอ?" หลิวหม่างถามทางโทรศัพท์หลิวคุนเหลือบมองหลินตง และไม่รู้ว่าจะตอบยังไงหลินตงหยิบโทรศัพท์แล้วพูดว่า "หลี่หยวนหัวนอนอยู่บนพื้นแล้ว นายรีบมารับคนเลย! ถ้ายังไม่มา หลิวคุนก็จะนอนบนพื้นอีกคน!"เมื่อหลิวคุนได้ยินคำพูดของหลินตงในใจก็สั่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 197
หลินตงนั่งบนเก้าอี้และหลับตาเพลิดเพลินกับการนวดของจ้าวซวน รอการมาถึงของหลิวหม่างส่วนหลี่ปินจะมาหรือไม่นั้น เขาก็ไม่สนใจแม้ว่าจะไม่มีความช่วยเหลือของหลี่ปิน เขาก็ไม่ได้กลัวหลิวหม่างเลยตอนนี้เขาไม่ใช่หลินตงที่เพิ่งได้รับระบบอีกต่อไป ตอนนั้นเขาไม่มีอะไรเลย ทําอะไรก็ต้องระมัดระวัง กลัวจะถูกกองกําลังใหญ่บางคนสังเกตเห็นและตอนนี้เขาประสบความสําเร็จในการเข้าร่วมสององค์กรที่สุดยอดมากที่สุดในประเทศ มีพวกเขาเป็นผู้สนับสนุน ตราบใดที่เขาไม่ละเมิดกฎและข้อบังคับขององค์กร เขาก็ไม่กลัวหลิวหม่างเหล่านี้เลย แม้แต่ผู้สนับสนุนที่อยู่เบื้องหลังหลิวหม่าง หลินตงก็ไม่กลัวเลยแม้ว่าหลิวหม่างจะเป็นหนึ่งในสี่วีรบุรุษของหมอตู และเป็นคนเก่าแก่ของเอสซีซี แต่เมื่อเทียบกับหน่วยปฏิบัติการพิเศษและสมาชิกเหยี่ยวแล้ว เขายังห่างไกลมาก ทั้งสองฝ่ายไม่ใช่ระดับเดียวกันเลยไม่นานหลังจากนั้น ประตูห้องส่วนตัวก็ถูกผลักเปิดออกอีกครั้งคนแรกที่เข้ามาในครั้งนี้คือชายร่างสูงหน้าอวบอ้วนตามมาด้วยคนสองสามคนที่ดูเหมือนเป็นยอดฝีมือตั้งแต่แรกเห็นผู้นำแน่นอนว่าคือหลิวหม่าง นานน้อยคนโตของตระกูลหลิวแห่งหมอตู หนึ่งในสี่วีรบุรุษหมอ
Bab terbaru
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1323
"ไม่เป็นไร! ฉันสบายดี! ไม่ต้องกังวลนะทุกคน ฉันแค่กำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่และมัวแต่หมกมุ่นเกินไปหน่อย" หลินตงกล่าวอย่างรวดเร็วในที่สุดเรื่องนี้ก็ทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ ตราบใดที่หลินตงไม่เป็นไรก็พอแล้วแม้ว่าหลินตงจะฟื้นกลับมาแล้วแต่สิ่งที่เกิดขึ้นในใจนั้นน่าประทับใจกว่าความเป็นจริงเกิดอะไรขึ้นเมื่อกี้กันแน่?ทำไมภาพนั้นถึงผุดขึ้นมาในหัวเขาอย่างกะทันหันหลินตงรู้สถานการณ์ของตัวเองดีเขาไม่เคยคิดถึงแง่มุมนั้นเลยแม้ว่าผู้หญิงสวยอย่างไป๋หลี่เหยียนหงจะน่าดึงดูดใจผู้ชายมากก็ตามแต่หลินตงก็ถือได้ว่าเป็นคนที่ถูกล่อลวงมาเป็นเวลานานมีสาวสวยหลายคนอยู่รอบตัวเขา รวมถึงหวงฝู่ซีเยว่ ซึ่งล่อลวงเขาด้วยกลอุบายต่างๆ ทุกวันเขาจึงค่อยๆ กลายเป็นมีภูมิคุ้มกันในระดับหนึ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะพัฒนาความคิดที่สกปรกเช่นนี้ เมื่อเห็นสาวสวยไม่อย่างนั้นเขาจะไม่แตะต้องสาวสวยเหล่านี้ อย่างหวงฝู่ซีเยว่ได้อย่างไรจนกระทั่งตอนนี้?หลินตงกำลังครุ่นคิดว่าเกิดอะไรขึ้นในใจของเขาที่นี่หัวใจของไป๋หลี่เหยียนหงกลับเกิดคลื่นลูกใหญ่ขึ้นมานี่....นี่......นี่คือพลังจิตวิญญาณงั้นเหรอ?เป็นไปไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1322
หลินตงถูกผลักให้ถอยห่างออกไปหลายร้อยเมตรไป๋หลี่เหยียนหงยังคงยืนอยู่ข้างหวงฝู่ซีเยว่โดยไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆในขณะนี้ เฉินจิงจื่อหานปรากฏตัวในตำแหน่งระหว่างไป๋หลี่เหยียนหงและหลินตงด้วย"ทั้งสองคน! ทั้งสองคน! มีอะไรก็ค่อยพูดกัน อย่าได้ลงไม้ลงมือกันเลย"หลังจากเฉินจิงจื่อหานพูดจบ เขาก็มองไปที่ไป๋หลี่เหยียนหงและโค้งคำนับต่อ "ป้าหง! หลินตงคือคนที่ผมวางแผนจะพาเข้าไปในสำนักเทียนซิง ได้โปรดแสดงความเมตตาด้วย ฉันต้องขอโทษคุณแทนเขาด้วย ท้ายที่สุดแล้ว นี่เป็นอารยธรรมระดับต่ำ และเขาไม่รู้ตัวตนของคุณ โปรดยกโทษให้ฉันด้วย"จากนั้นเขาก็หันไปหาหลินตงและพูดว่า "น้องหลิน วางใจเถอะ! ฉันรับรองกับนายว่าป้าหงไม่มีเจตนาไม่ดีอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นด้วยความแข็งแกร่งของเธอ นายคงหายไปจากโลกนี้ไปนานแล้ว"หวงฝู่ซีเยว่ ยุนซี จ้าวซวน และคนอื่นๆ รีบไปหาหลินตง“หลินตง! คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”“พี่หลินตง! คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”พวกเขาทั้งหมดถามด้วยความกังวล“ฉันไม่เป็นไร!!!” หลินตงตอบจากนั้นเขาก็ส่ายหัว ซึ่งรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อยและขยับร่างกาย รู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัวบ้าเอ๊ย!ผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งชะมัด!แค่ปล่อย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1321
ไป๋หลี่เหยียนหงไม่สามารถอธิบายได้ว่า ทำไมหลินตงถึงยังไม่สะทกสะท้าน จึงหันไปมองตัวละครหลักในเรื่องนี้แล้วพูด: "น้องซีเยว่ เธออยากไปกับฉันไหม?""ฉันจะฟังหลินตง!" หวงฝู่ซีเยว่ตอบไป๋หลี่เหยียนหงพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่งและคิดสักครู่ก่อนจะพูดว่า "น้องซีเยว่! หลินตงได้เข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและมีอายุยืนยาวไม่สิ้นสุด ตราบใดที่เขาไม่พบศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าเขา เขาก็แทบจะอยู่ยงคงกระพัน แต่เธอไม่ใช่ หากไม่ได้เข้าสู่อาณาจักรนิรันดร สามพันปีคือขีดจำกัด และผู้คนจะค่อยๆ เสื่อมถอยและแก่ชราลงตามกาลเวลา อย่างไรก็ตาม หลินตงสามารถรักษาความเยาว์วัยเอาไว้ได้ตลอดไป เธอยอมรับได้ไหมว่า ภายในหนึ่งหรือสองพันปี คู่รักจะกลายเป็นปู่ย่าตายาย"นี่ไม่เพียงแต่เป็นสิ่งที่หวงฝู่ซีเยว่ไม่ต้องการเผชิญ แต่ยังเป็นสิ่งที่ยุนซี จ้าวซวน และคนอื่นๆ ไม่ต้องการเผชิญด้วยพวกเธอทั้งหมดจะแก่ในอนาคตหลินตงสามารถรักษารูปลักษณ์ปัจจุบันของเขาเอาไว้ได้เมื่อเดินเคียงข้างเขา ผู้คนจะคิดว่าพวกเขาอยู่คนละรุ่นกัน“ฉันไม่สนใจ! ไม่ว่าพวกเธอจะเปลี่ยนไปอย่างไร ฉันจะอยู่กับพวกเธอจนถึงวินาทีสุดท้าย” หลินตงกล่าวอย่างหนักแน่นอย่างไรก็ตาม ไป๋หลี่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1320
อีกไม่กี่ร้อยปีข้างหน้า คนในหมู่พวกเธอคงเหลือแค่หลินตงและหวงฝู่ซีเยว่เท่านั้น!เมื่อถึงเวลานั้น ทั้งสองคนก็คงสามารถสำรวจจักรวาลร่วมกันได้อย่างสบายใจไร้กังวล"ซีเยว่เป็นเพียงผู้หญิงที่เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ เธอจะทำให้ผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลอย่างพี่หงเห็นคุณค่ามากขนาดนั้นได้อย่างไร?"หลินตงไม่หวั่นไหวกับคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงได้ง่ายๆหากไป๋หลี่เหยียนหงต้องการพาตัวหวงฝู่ซีเยว่ไปต้องแจ้งให้เขาทราบอย่างชัดเจนว่าทำไมมิฉะนั้นหลินตงจะไม่เห็นด้วยอย่าไว้ใจใครง่าย ๆ ต้องรู้จักระวังตัวไม่สามารถไว้วางใจใครซักคนที่เพิ่งพบเจอเพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำแม้ว่าตอนนี้เขาจะได้สนทนาอย่างดีกับเฉินจิงจื่อหานแล้ว หลินตงก็จะไม่ไว้วางใจเขาอย่างเต็มที่ความไว้วางใจระหว่างผู้คนต้องสร้างขึ้นจากปฏิสัมพันธ์ที่สะสมมาเป็นเวลานาน"คุณคิดว่าฉันกำลังโกหกคุณอยู่หรือเปล่า?" ไป๋หลี่เหยียนหงถาม"ฉันรู้สึกสับสนนิดหน่อยเท่านั้น" หลินตงตอบ"คุณพูดไปแล้วว่าน้องซีเยว่เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ ในขณะที่ฉันเป็นผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลที่เหนือกว่า แล้วมีเหตุผลอะไรให้ฉันหลอกลวงเธอได้ล่ะ ส่วนเหตุผลที่แท้จริง ฉันยังบอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1319
แววตาของหวงฝู่ซีเยว่เต็มไปด้วยคำถาม หลินตงเองก็รับรู้ได้เป็นอย่างดีเมื่อพิจารณาจากตำแหน่งของคนทั้งหกคนนี้ในแถว ไม่มีข้อสงสัยเลยว่าเฉินจิงจื่อหานและหญิงงามวัยกลางคนที่อยู่แถวหน้ามีสถานะสูงสุดและเฉินจิงจื่อหานยังเรียกอีกฝ่ายว่าป้าหงด้วยเห็นได้ชัดว่าหญิงวัยกลางคนมีศักดิ์อาวุโสกว่าดังนั้นหญิงงามผู้เปี่ยมด้วยรัศมีเย้ายวนใจคนนี้คือผู้นำ?แล้วเหตุใดตอนนี้เธอถึงต้องการรับหวงฝูซียวี่เป็นลูกศิษย์ มีอะไรแอบแฝงหรือไม่?จริงหรือโกหกกันแน่?ความคิดของหลินตงก็เหมือนกับของหวงฝู่ซีเยว่หากอีกฝ่ายเป็นผู้ชายไม่ว่าหวงฝู่ซีเยว่จะตอบรับหรือไม่ หลินตงก็จะปฏิเสธโดยไม่ลังเลแต่ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์มากกว่าหวงฝู่ซีเยว่ และหลินตงก็เข้าใจได้ยากเล็กน้อยหากอีกฝ่ายต้องการรับหวงฝู่ซีเยว่เป็นศิษย์อย่างจริงใจ หลินตงก็ย่อมเห็นด้วยอย่างแน่นอนปีต่อๆ ไปนั้นทั้งเหงาและเดียวดาย หากมีใครสักคนที่คุ้นเคยอยู่ข้างๆ ก็คงจะดีไม่น้อยหลินตงหวังว่ายุนซีและคนเหล่านี้จะสามารถทะลุทะล่วงไปสู่อาณาจักรนิรันดร เป็นอมตะเหมือนเขา และเดินเคียงข้างกันตลอดไปน่าเสียดายที่เขารู้ว่าความปรารถนานี้ยากเกินไปที่จะบรรลุอาณาจักรนิรั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1318
และไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆแม้ว่าพรสวรรค์จะดี แต่ก็ไม่คุ้มที่จะพิจารณาเมื่อเทียบกับอัจฉริยะที่เคยต้องการสั่งสอนจากไป๋หลี่เหยียนหงแต่เนื่องจากไป๋หลี่เหยียนหงเป็นฝ่ายต้องการรับศิษย์ต้องมีบางอย่างที่เขาไม่รู้เป็นแน่สำหรับเรื่องที่ว่ามันคืออะไร!เฉินจิงจื่อหานก็ไม่รู้เช่นกันดูเหมือนว่าวิชาดวงตาจักรวาลของตนเอง ยังต้องพัฒนาอีกเยอะ!เขาต้องฝึกฝนต่อไปอย่างหนักเมื่อกลับไป"เอ๋???"หวงฝู่ซีเยว่ตกตะลึงไปชั่วขณะเกิดอะไรขึ้น?ทำไมผู้หญิงสวยคนนี้ถึงต้องการพาเธอไป?เพื่อดูโลกภายนอก?คำพูดแบบนี้เหมือนกับหลอกเด็กถ้าอีกฝ่ายเป็นผู้ชายหวงฝู่ซีเยว่ก็ยังพอคิดได้เพราะยังไง เธอเคยเจอผู้ชายหลายคนที่หลงใหลในความงามของเธอแต่คราวนี้อีกฝ่ายเป็นผู้หญิงที่สวยงามอย่างน่าทึ่ง ซึ่งแผ่รัศมีแห่งความเย้ายวนยิ่งไปกว่านั้นหวงฝู่ซีเยว่รู้สึกว่าอีกฝ่ายน่าดึงดูดใจกว่าตัวเธอเองเพียงแค่ดูท่าทางที่หลงใหลของผู้ชายบนโลกที่อยู่รายล้อมก็ชัดเจนแล้วตั้งแต่วินาทีที่ผู้หญิงคนนี้ปรากฏตัว พวกเขาก็หลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้นมีเพียงไม่กี่คนที่ไม่ได้รับผลกระทบคนที่ไม่ได้รับผลกระทบเหล่านี้ ยกเว้นคนหนุ่มอย่างหลินตง ส่วน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1317
"ยากไป! แต่ตอนนี้ฉันยังไปไม่ได้! บางทีฉันอาจจะออกไปดูในอนาคต แต่ไม่ใช่ตอนนี้!" หลินตงส่ายหัวและพูด"นาย...เฮ้อ! หลินตง พูดตามตรง ฉันชื่นชมนายมาก ฉันไม่อยากเห็นนายเสียเวลาในที่เล็กๆ แห่งนี้ ตอนนี้ถึงเวลาที่นายต้องทุ่มสุดตัวและไล่ตาม ไม่อย่างนั้นช่องว่างระหว่างนายกับคนพวกนั้นก็จะยิ่งกว้างไปเรื่อยๆ หากนายไม่ไล่ตามตอนนี้ ช่องว่างนั้นอาจไม่มีวันตามทันได้""ฉันรู้! แต่ฉันไม่สนใจ! ทุกคนต่างก็มีสิ่งที่มีค่าในใจ และหากนั่นไม่ใช่เป้าหมายของฉัน พี่เฉินก็ไม่จำเป็นต้องแนะนำอีกต่อไป"ทำไมนายถึงไม่เข้าใจ ทำไมนายต้องดื้อรั้นขนาดนั้น?" เฉินจิงจื่อหานพูดอย่างหมดหนทางบรรยากาศโดนรอบก็เงียบลงทุกอย่างที่ต้องพูดได้ถูกพูดไปแล้ว และเฉินจิงจื่อหานไม่รู้ว่าจะชักชวนหลินตงออกไปจากที่นี่ได้อย่างไรเขาได้ลดศักดิ์ศรีของตัวเองลงแต่หลินตงไม่ได้รู้สึกอะไรเลยถ้าเป็นคนอื่น เขาคงไม่เสียเวลาพูดไปมากมายขนาดนี้แน่เหตุผลที่หลินตงพยายามอย่างหนัก เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาคือเพื่อปกป้องบ้านเกิดเมืองนอนและคนที่เขารักเขาจะไม่จากโลกนี้ไปอย่างแน่นอนส่วนการพายุนซีและพวกเธอไปด้วยกันถ้าเป็นแบบนั้น มีปัจจัยที่ไม่แ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1316
คนอย่างหลินตงที่เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ จะได้รับอนุญาตให้เรียกเขาว่าพี่เฉินได้อย่างไร?นี่ไม่ใช่การดูหมิ่นเขาหรือ?ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานต้องการล่อหลินตงให้ออกจากกาแล็กซีทางช้างเผือก แล้วหาทางชักชวนให้เข้าร่วมสำนักเทียนซิงนี่อาจถือเป็นการคัดเลือกบุคคลที่มีศักยภาพสำหรับสำนักเทียนซิง ซึ่งอาจมีประโยชน์ในอนาคต"หลินตง! นายไม่คิดจะก้าวออกจากกาแล็กซีเล็กๆ แห่งนี้และออกสำรวจโลกภายนอกจริงๆ เหรอ?""พี่เฉิน! ตอนนี้ฉันไม่มีความคิดนั้นจริงๆ แม้ว่ากาแล็กซีทางช้างเผือกจะเป็นเพียงอารยธรรมระดับต่ำ แต่ที่นี่คือบ้านเกิดของฉัน มีทั้งครอบครัว เพื่อนและสิ่งที่ฉันห่วงใยอยู่ที่นี่ ดังนั้นฉันจะไม่จากที่นี่ไปในตอนนี้"หลินตงไม่ได้พูดในสิ่งที่คิด และไม่ได้บอกว่าจะไม่ออกจากกาแล็กซีทางช้างเผือกเด็ดขาดหลังจากเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและรู้แจ้งแล้ว หลินตงก็รู้ว่าเขาแตกต่างจากคนธรรมดาโดยสิ้นเชิงความแตกต่างที่ง่ายที่สุดคืออายุขัยของคนธรรมดามีจำกัด ในขณะที่อายุขัยของอาณาจักรนิรันดรนั้นไม่มีที่สิ้นสุดแม้แต่อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นอย่างองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวน ตราบใดที่ไม่อาจก้าวข้ามไปได้ อายุขัยของเขาก็ยังคง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1315
หลินตงและเฉินจิงจื่อหานพูดคุยกันอย่างถูกคอแม้ว่าบางครั้งเฉินจิงจื่อหานจะรู้สึกว่า ความไม่รู้ของหลินตงเป็นเรื่องตลก แต่เขาก็ยังคงอธิบายอย่างอดทนแค่นี้ก็อธิบายทุกอย่างได้แล้วเฉินจิงจื่อหานไม่ใช่แค่ผู้ผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลระดับสูงเท่านั้น จุดเริ่มต้นของเขานั้นยิ่งใหญ่ จนทำให้คนมากมายหมดหวังตั้งแต่ยังไม่เริ่มนี่คือชายผู้เกิดมาบนยอดปิรามิดการเติบโตในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ทำให้เขากลายเป็นคนที่เย่อหยิ่งและมองคนอื่นต่ำกว่าตัวเองแต่สำหรับหลินตง ผู้เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ เฉินจิงจื่อหานกลับให้ความสำคัญกับเขามากคนใช้สาวสวยทั้งสี่คนข้างหลังเขาเอง ก็ยังประหลาดใจคนหนึ่งอยู่บนยอดปิรามิดแห่งอารยธรรมระดับสูง ในขณะที่อีกคนเกิดมาในอารยธรรมชั้นล่างช่องว่างระหว่างทั้งสองคน กว้างเกินกว่าที่จะเปรียบเป็นเพียงฟ้ากับเหวมันไม่มีอะไรเทียบได้เลยแต่ทั้งสองกลับรู้สึกถูกชะตากันตั้งแต่แรกพบต้องเข้าใจว่า คนระดับนายน้อยของเรา ต่อให้เป็นอัจฉริยะจากอารยธรรมระดับสูงส่งแค่ไหน เขาก็ไม่เคยเห็นหัว เพราะฐานะของเขาที่สูงส่งนั้น เพียงพอที่จะไม่จำเป็นต้องใส่ใจแต่กับหลินตง นายน้อยกลับดูเป็นกันเองขึ้นเล็ก
