เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 194
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 195
จิตวิญญาณของหลินตงนั้นแข็งแกร่งมากจนเขาเห็นหลี่หยวนหัวทันทีที่เขาเปิดประตูอีกฝ่ายรีบวิ่งเข้ามาโจมตีเขา ซึ่งเขาคาดไม่ถึงแล้ว แต่ในขณะที่เขากําลังจะลงมือกําจัดอีกฝ่ายโดยตรง เว่ยโหย่งและหลี่กั๋วปิงก็เข้ามาขวางหน้าเขาอย่างรวดเร็วและโจมตีหลี่หยวนหัวในเวลาเดียวกันพวกเขาทั้งสองทำงานร่วมกันมาหลายปีแล้ว ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจึงมีความเข้าใจโดยปริยายภายใต้สถานการณ์เช่นนี้หลี่กั๋วปิงต่อสู้หมัดต่อหมัด เตรียมสกัดกั้นการโจมตีของหลี่หยวนหัวเว่ยโหย่งกวาดไปทั่วร่างกายส่วนล่างและกวาดคู่ต่อสู้ของเขาด้วยขาแส้เดิมทีหลี่หยวนหัวตั้งใจจะทำให้หลินตงพิการด้วยหมัดเดียว แต่ทันทีที่เขาไปถึงหลินตง คนสองคนก็รีบเข้ามาโจมตีเขาเมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของเว่ยโหย่งและหลี่กั๋วปิง Li หลี่หยวนหัวก็ไม่ตื่นตระหนกเลย ในขณะที่แลกเปลี่ยนหมัดกับหลี่กั๋วปิง เขาก็ยกเท้าขวาขึ้นเพื่อสกัดกั้นขากวาดเว่ยโหย่ง"ปัง!""ปัง!"เว่ยโหย่งและหลี่กั๋วปิงถอยหลังสองก้าวในเวลาเดียวกัน แต่หลินตงเอื้อมมือออกไปจับพวกเขาและคลายความเข้มแข็งของพวกเขาหลี่หยวนหัวรีบถอยกลับไปห้าหรือหกเมตรแล้วชนเข้ากับกำแพงโดยตรง ด้วยเสียง "ตู้ม" ผิว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 196
"นาย...นายน้อยหลิน! ผม...ผม...ผม...""ผมอะไร? บอกให้คุณโทรหาก็รีบโทร! คุณไม่โทรหาเขา งั้นผมก็ได้แต่ตีคุณแล้ว!"หลังจากที่หลินตงพูดจบ เขาก็เอื้อมมือออกไปและเตรียมที่จะตบเขาอีกครั้งหลิวคุนตกใจมากจนยื่นมือออกไปสกัดกั้น และพูดอย่างรวดเร็ว "โอเค... โอเค... โอเค! ผม... ผมจะ... จะโทรเดี๋ยวนี้! จะโทรเดี๋ยวนี้!"ทุกครั้งที่หลิวคุนพูดคำใด ๆ ก็เจ็บปวดจนเขาหายใจเข้าลึกการตบหลินตงเมื่อกี้รุนแรงมากจนทำให้เขาฝังใจหลิวคุนหยิบโทรศัพท์ออกมาด้วยมือที่สั่นเทาแล้วโทรหาหลิวหม่างเชื่อมต่อสายแล้ว!เสียงของหลิวหม่างดังมาจากข้างใน"ว่าไง!""พี่! รีบ...มาช่วย...ช่วยผมด้วย!" หลิวคุนตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเจ็บปากมากจริง ๆฟันครึ่งหนึ่งโดนหลินตงตบหน้าจนล่วงหมดแล้ว ไม่เจ็บถึงจะแปลก"นายเป็นอะไร? พูดจาไม่รู้เรื่องเลย? ฉันไม่ได้ให้หยวนหัวพาคนมาแล้วเหรอ? เขายังไม่ถึงเหรอ?" หลิวหม่างถามทางโทรศัพท์หลิวคุนเหลือบมองหลินตง และไม่รู้ว่าจะตอบยังไงหลินตงหยิบโทรศัพท์แล้วพูดว่า "หลี่หยวนหัวนอนอยู่บนพื้นแล้ว นายรีบมารับคนเลย! ถ้ายังไม่มา หลิวคุนก็จะนอนบนพื้นอีกคน!"เมื่อหลิวคุนได้ยินคำพูดของหลินตงในใจก็สั่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 197
หลินตงนั่งบนเก้าอี้และหลับตาเพลิดเพลินกับการนวดของจ้าวซวน รอการมาถึงของหลิวหม่างส่วนหลี่ปินจะมาหรือไม่นั้น เขาก็ไม่สนใจแม้ว่าจะไม่มีความช่วยเหลือของหลี่ปิน เขาก็ไม่ได้กลัวหลิวหม่างเลยตอนนี้เขาไม่ใช่หลินตงที่เพิ่งได้รับระบบอีกต่อไป ตอนนั้นเขาไม่มีอะไรเลย ทําอะไรก็ต้องระมัดระวัง กลัวจะถูกกองกําลังใหญ่บางคนสังเกตเห็นและตอนนี้เขาประสบความสําเร็จในการเข้าร่วมสององค์กรที่สุดยอดมากที่สุดในประเทศ มีพวกเขาเป็นผู้สนับสนุน ตราบใดที่เขาไม่ละเมิดกฎและข้อบังคับขององค์กร เขาก็ไม่กลัวหลิวหม่างเหล่านี้เลย แม้แต่ผู้สนับสนุนที่อยู่เบื้องหลังหลิวหม่าง หลินตงก็ไม่กลัวเลยแม้ว่าหลิวหม่างจะเป็นหนึ่งในสี่วีรบุรุษของหมอตู และเป็นคนเก่าแก่ของเอสซีซี แต่เมื่อเทียบกับหน่วยปฏิบัติการพิเศษและสมาชิกเหยี่ยวแล้ว เขายังห่างไกลมาก ทั้งสองฝ่ายไม่ใช่ระดับเดียวกันเลยไม่นานหลังจากนั้น ประตูห้องส่วนตัวก็ถูกผลักเปิดออกอีกครั้งคนแรกที่เข้ามาในครั้งนี้คือชายร่างสูงหน้าอวบอ้วนตามมาด้วยคนสองสามคนที่ดูเหมือนเป็นยอดฝีมือตั้งแต่แรกเห็นผู้นำแน่นอนว่าคือหลิวหม่าง นานน้อยคนโตของตระกูลหลิวแห่งหมอตู หนึ่งในสี่วีรบุรุษหมอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 198
หลายคนที่อยู่ข้างหลังหลิวหม่างพร้อมที่จะลงมือตลอดเวลา ตราบใดที่หลินตงออกคําสั่ง พวกเขาจะจัดการพวกหลินตงทันทีเว่ยโหย่งและหลี่กั๋วปิงก็เดินจากด้านหลังไปข้างหน้าหลินตงด้วยสีหน้าจริงจัง ความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามไม่อ่อนแอ และอาจมีการต่อสู้ที่ยากลำบากรออยู่ข้างหน้าแต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาต้องดูแลความปลอดภัยให้หลินตง ซึ่งเป็นหน้าที่ของพวกเขาในฐานะบอดี้การ์ดตอนอยู่ต่างประเทศ เพื่อความปลอดภัยของนายจ้าง พวกเขาอยู่ในดงกระสุน แม้แต่ชีวิตก็ไม่คิด นับประสาอะไรกับฉากเล็ก ๆ แบบนี้หลิวหม่างยืนขึ้นและจ้องมองไปที่หลินตง ในตอนแรกเขายังลังเลเล็กน้อย แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรแล้ว เตรียมที่จะโค่นหลินตงลงก่อนค่อยว่ากันแม้ว่าหลินตงจะมีจูเก่อชางโฉงอยู่เบื้องหลัง แต่เขาก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีผู้สนับสนุนก่อนอื่นต้องเอาหน้าตระกูลหลิวกลับมาก่อน ไม่งั้นปล่อยหลินตงไปวันนี้ วันหลังอยากจะเอาคืนก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายแล้วหลินตงต่อสู้กับฉินเจิง ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ สุดท้ายก็สามารถยืนอยู่ที่นี่ได้โดยไม่บุบสลาย ก็ไม่ใช่บุคคลธรรมดามีเพียงหลินตงเท่านั้นที่ยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยสีหน้าสงบ เขาอยากเห็นว่าหลิวหม่างจะทำอะไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 199
คนเหล่านี้ไม่มีใครธรรมดาแต่หลี่ปินไม่มีทางเลือก นายใหญ่เพิ่งบอกเขาให้หยุดคนสองคนนี้ อย่าให้พวกเขาลงมือตอนนี้เด็ดขาดเขาไม่มีทางเลือกนอกจากห้ามหลี่ปินยังตระหนักถึงข้อกังวลของนายใหญ่อีกด้วยตอนนี้ใกล้จะถึงเวลาที่นายใหญ่จะทำสัญญาสิบปีกับมู่หรงฉิงเกอและจ้าวซือเต้า นี่เป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับเขาแม้แต่ช่วงนี้เขาก็มุ่งความสนใจไปที่เรื่องนี้หากหลินตงและหลิวหม่างปะทะกันในเวลานี้ จะทําให้เกิดปฏิกิริยาหลายอย่างอย่างแน่นอนหลินตงคือบุคคลที่เขาเสนอชื่อให้เข้าร่วมสมาชิกหลักของเอสซีซี และเขายังเป็นผู้ช่วยคนสำคัญของข้อตกลงสิบปีของเขา เขาจะไม่นิ่งดูดายแน่นอนสิ่งนี้จะสร้างความโกรธเคืองให้กับคนที่อยู่เบื้องหลังหลิวหม่างอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ นอกจากนี้เขาจะต้องใช้พลังทั้งหมดของเอสซีซีเพื่อจัดการกับแก๊งอันธพาลและจ้าวซือเต้าในช่วงเวลาวิกฤตินี้ นายใหญ่ไม่ต้องการสร้างปัญหาและปล่อยให้สนามหลังบ้านของเขาลุกเป็นไฟอย่างแน่นอน"หลี่ปิน นายก็ได้ยินแล้ว เขาไม่เพียงแต่แตะต้องคนของตระกูลหลิวของฉัน ยังไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาอีก นายคิดว่าเรื่องวันนี้นายจะห้ามได้เหรอ?" หลิวหม่างกล่าวด้วยน้ำเสียงโกรธตอนนี้เขาใ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 200
หลินตงมองดูการต่อสู้ของทั้งสองฝ่าย ใบหน้าของเขาค่อย ๆ มืดลง!เว่ยโหย่งและหลี่กั๋วปิงเริ่มหมดแรง แม้ว่ารูปแบบการต่อเอาเป็นเอาตายของพวกเขาจะทำให้อีกฝ่ายวุ่นวายเล็กน้อยแต่ถึงอย่างไรอีกฝ่ายก็เป็นสี่คน และความแข็งแกร่งก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าพวกเขามากนัก ดังคำกล่าวที่ว่า สองหมัดจะเอาชนะคนสี่คนได้ยาก หากเป็นเช่นนี้อีกไม่นานคู่ต่อสู้ก็จะเอาชนะพวกเขาได้เอื้อมมือออกไปและตบมือจ้าวซวนบนไหล่ของตัวเองแล้วพูดว่า "พี่ซวน ถอยหลังไปหน่อย!"จ้าวซวนเข้าใจ หยุดการนวด ถอยกลับไปสองสามก้าว และมองหลินตงอย่างประหม่า"หลินตง ฉันเคยบอกแล้วนี่คือหมอตู ไม่ใช่ที่ที่นายจะมาเพ่นพ่านได้ คำนับขอโทษฉันซะดี ๆ ฉันจะเอาแค่มือนายสองข้าง ไม่เอาชีวิตนาย!" หลิวหม่างกล่าวด้วยรอยยิ้มราวกับว่าชัยชนะนั้นอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้วหลินตงมองไปที่หลิวหม่างที่มีรอยยิ้มบนใบหน้าและพูดว่า "ฉันหวังว่านายอีกเดี๋ยวจะยังคงยิ้มได้!"ทันทีที่พูดจบ ออร่าของเขาก็ระเบิดออกมา เขาก้าวไปบนโต๊ะข้างหน้า และคว้าหลิวหม่างด้วยมือเดียวหลิวหม่างยังไม่ทันตั้งท่า ก็เผชิญหน้ากับออร่าที่เหมือนภูเขาของหลินตง แค่รู้สึกว่าแน่นหน้าอกและไม่สบายอย่างอธิบายไม่ถู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 201
แต่ชายชราผู้อยู่ยงคงกระพันในใจของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากหมัดหลินตงมันจะทำให้เขารับได้ยังไง?หลี่ปินก็ตกใจมากเช่นกันแม้ว่าจะมีข่าวลือว่าหลินตงมีพลังมากจนแม้แต่ฉินเจิงก็ถูกขับออกจากเจียงเฉิง แต่ข่าวลือก็เป็นเพียงข่าวลือ เขายังคงไม่เชื่อถ้าไม่ได้เห็นด้วยตาของตัวเองขนาดนายใหญ่จูเก่อชางโฉงขอให้เขาไปที่เจียงเฉิงเพื่อพบกับหลินตงด้วยตนเอง และตอนที่กล่อมหลินตง เขาก็ยังรู้สึกว่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนอย่างจูเก่อชางโฉงตราบใดที่เขาพูดมา หลินตงก็ต้องไปพบเขาอย่างแน่นอนแต่ตอนนี้เมื่อเขาได้เห็นความแข็งแกร่งของหลินตงอย่างแท้จริงแล้ว ก็เปลี่ยนความคิดของตัวเองอย่างสิ้นเชิงสมแล้วที่เป็นนายใหญ่ มีวิสัยทัศน์ที่ไม่เหมือนใคร!ลุงเฉินเขาก็รู้จักนี่คือผู้พิทักษ์ที่ตระกูลหลิวส่งมาปกป้องหลิวหม่างซึ่งเป็นทายาทลำดับแรกทุกครอบครัวที่มีฐานะดีจะมอบผู้พิทักษ์ให้กับทายาทลำดับแรกเพื่อปกป้องคุ้มครองการเติบโตของเขาเขาไม่มีผู้พิทักษ์เพราะเขาไม่ใช่ทายาทลำดับแรกของตระกูลหลี่แม้ว่าจะไม่เต็มใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ส่วนที่เขาสามารถเข้าเอสซีซีเป็นสมาชิกหลักได้นั้น เป็นเพราะติดตามจูเก่อชางโฉงทั้ง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 202
"ไป? เรื่องยังไม่จบเลย! จะไปที่ไหน?" หลินตงนั่งบนเก้าอี้ไขว่ห้างแล้วพูด!"หลินตง นายต้องการอะไร?" หลิวหม่างข่มความโกรธแล้วถามเขาก็ไม่คิดว่าหลินตงจะเก่งขนาดนี้เนื่องจากลุงเฉินถูกหลินตงต่อยจนได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังนั้นคนที่เขาพามารวมกันก็ไม่พอหลินตงคนเดียวตีการอยู่ที่นี่จะไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากการถูกหลินตงเหยียดหยามดังนั้นเขาอยากจะจากไปตอนนี้รอระดมพลก่อนค่อยมาโจมตีหลินตงทีเดียวยิ่งไปกว่านั้นอาการบาดเจ็บของลุงเฉินยังสาหัสมาก ต้องรีบนำส่งโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด"เมื่อกี้นายเพิ่งอยากหักมือทั้งสองข้างของฉันไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ฉันอยากเอาคืน! ไม่มากเกินไปใช่ไหม?""น้องหลิน! ได้โปรด…" หลี่ปินถูกหลินตงขัดจังหวะก่อนจะพูดจบ"พี่หลี่ พี่อย่าเพิ่งพูดอะไร!" หลินตงพูดอย่างไม่แสดงอารมณ์หลี่ปินได้แต่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้!ตอนนี้หลินตงทำให้เขารู้สึกกดดันมากไม่คิดว่าหลินตงจะเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้หลังจากการพบกันครั้งล่าสุดไม่นานอาจไม่ใช่ว่าเขาเปลี่ยนไปมาก แต่เขาซ่อนมันไว้อย่างดีเพียงแต่เจอกันครั้งที่แล้วตนดูไม่ออกเลยหลินตงมีความแข็งแกร่งที่จะต่อสู้กับบอสทั้งสามคนได้แล้ว และทิ้งพวกเขา
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1402
น่าเหลือเชื่อจริงๆแม้แต่สองเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งในอสูรกาแล็กซี ที่ได้ครอบครองศาสตราเทพมายา ก็ยังตกตะลึงในขณะนี้ศาสตราเทพมายาในมือของพวกเขา ยังไม่ถึงกับทรงพลังขนาดที่จะก้าวข้ามสองระดับ และช่วยเหลือให้ผู้ใช้เอาชนะได้มากสุดก็แค่ข้ามระดับหนึ่งเท่านั้นศาสตราเทพมายาในมือหลินตง เห็นชัดเจนว่าเหนือกว่าของพวกเขามากผู้ชมจำนวนมากต่างเผยท่าทางแสดงออกถึงความโลภหยวนเซิงมองลำแสงจากดาบสีแดงที่ทำลายการโจมตีเต็มกำลังของเขา และพุ่งมาหาเขาอีกเขาก็รู้สึกงงงวยเหมือนกันครั้งก่อนที่ถูกหลินตงฟันหัวขาด เดิมทีคิดว่าเป็นเพราะเขาตอบกลับอย่างเร่งรีบ จึงไม่มีเวลารวบรวมพลังครั้งนี้เขาจะเป็นฝ่ายลงมือก่อน จึงเรียกรวมพลังมังกรเก้าหัวพร้อมกัน เพื่อตอบโต้ด้วยการโจมตีอย่างรุนแรง และแก้แค้นการฟันครั้งก่อนไม่คาดคิดเลยว่าจะได้ผลลัพธ์เหมือนเดิมนี่ทำให้เขารู้สึกยอมรับไม่ได้ชั่วขณะลำแสงจากดาบสีแดงที่หลินตงฟาดออกมา หลังจากทำลายลูกบอลพลังงานขนาดยักษ์ของหยวนเซิงแล้ว ก็ได้ใช้พลังเกือบหมด จึงทำให้ความเร็วไม่เหมือนตอนเริ่มต้นแต่ก็ยังสามารถไปถึงหยวนเซิงในชั่วพริบตาในขณะที่ลำแสงจากดาบสีแดงเตรียมที่จะฟันกายาทอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1401
หยวนเซิงกับหยวนหมิงต่างก็เห็นศาสตราเทพมายาในมือของหลินตงเหมือนกันความปรารถนาที่ต้องการครอบครองอย่างรุนแรงวูบผ่านในสายตาของพวกเขาก่อนจะหายไปพวกเขาก็อยากได้เช่นกันแต่ทั้งสองคนรู้ดีจากสถานการณ์ตอนนี้มังกรเก้าหัวไม่มีโอกาสเลยแต่การที่หลินตงใช้ศาสตราเทพมายานั้น กลับเป็นเรื่องดีสำหรับพวกเขาในสายตาของทั้งสองคนต่างก็เผยออกถึงความดีใจยอดเยี่ยมไปเลย ถือว่าสวรรค์เข้าข้างจริงๆตอนนี้หลินตงเอาศาสตราเทพมายาออกมา คือการรนหาที่ตายด้วยตัวเองหยวนหมิงกำลังคิดในใจ ว่าจะพูดอย่างไรเพื่อให้ทุกคนยอมร่วมมือกันจัดการกับหลินตงตอนนี้โอกาสมาถึงแล้วหลินตงถือศาสตราเทพมายาอยู่ในมือ ลองถามดูว่าในอสูรกาแล็กซี มีใครไม่อยากครอบครองบ้าง?ไม่ว่าจะเป็นใครในอาณาจักรนิรันดรที่ได้ครอบครองมัน ก็สามารถท้าทายผู้ที่เหนือกว่าได้ไม่มีใครที่สามารถปฏิเสธการล่อลวงแบบนี้ได้ตอนนี้ถ้าเขาเรียกออกไปรับประกันว่าจะมีหลายคนที่ออกมาจัดการกับหลินตงแค่จัดการหลินตงได้ศาสตราเทพมายาในมือของเขา คือเจ้าเหนือทุกสรรพสิ่งแบบนั้น ทุกคนก็มีโอกาสที่จะได้ครอบครองหลินตงยังไม่รู้ว่า ดาบกำราบมารในมือของเขากำลังดึงดูดสายตาจา
