LOGINShare
บทที่ 1342
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1343
หลินตงออกจากมหาวิทยาลัยเจียงหนานเขาไม่ต้องการให้ใครสังเกตเห็น เพื่อหลีกเลี่ยงการสร้างความตื่นตระหนกหลังจากเปิดเผยตัวตนปัจจุบัน บริษัทลงทุนตงไหลให้เงินทุนจำนวนมากทุกปีเพื่อสนับสนุนสถาบันที่หลินตงเคยเข้าเรียนเขาไม่จำเป็น ต้องไปสอบถามในท้ายที่สุดซูยิงเสวี่ยยังคงไม่สามารถตัดสินใจได้ในทันทีเธอเพียงบอกให้หลินตงรอจนกว่าเธอจะคิดเรื่องนี้ดูตามที่หลินตงบอก เมื่อจากไป มีแนวโน้มว่าจะกลับไม่ได้ท้ายที่สุดแล้ว โลกคือสถานที่ที่ซูยิงเสวี่ยอาศัยอยู่มานานกว่า 20 ปี ซึ่งเธอมีพ่อแม่ ญาติ และเพื่อนๆ อยู่ที่นั่นทันใดนั้น เธอถูกขอให้ปล่อยวางทุกสิ่งและติดตามหลินตงไปยังสถานที่ที่ไม่รู้จักจากส่วนลึกของหัวใจของเธอ ซูยิงเสวี่ยยังคงยอมรับไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียวหลินตงคิดว่าซูยิงเสวี่ยไม่น่าจะไปแน่นอนว่านี่ก็เป็นเป้าหมายของเขาเช่นกัน การไม่ไปคือสิ่งที่ดีที่สุดไปแล้ว ก็จะเป็นภาระให้หลินตงไม่น้อยถึงตอนนี้ เมื่อต้องเผชิญกับความสัมพันธ์ที่วุ่นวายระหว่างผู้หญิงอย่างหวงฝู่ซีเยว่ เขาก็ปวดหัวพอแล้วซูยิงเสวี่ยอีกคน นั่นก็เท่ากับว่ากำลังหาเหาใส่หัวคงมีแค่ผู้หญิงนิสัยแบบยุนซีเท่านั้น ที่ไม่คิดมากเร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1344
เมื่อเห็นหลินตง ทั้งสามคนต่างก็ตื่นเต้นดีใจ แต่ในขณะเดียวกัน ก็ไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดีหลินตงก็ไม่ได้พูดอะไรเช่นกันแค่ยืนอยู่ในลานบ้านแบบนี้ทั้งสองฝ่ายต่างเงียบไปนานกว่าสิบวินาทีจางกุ้ยฟางดึงชายเสื้อของหลินกั๋วปังเบาๆ เพื่อทำท่าให้เขาพูดในที่สุดหลินกั๋วปังก็รวบรวมความกล้าที่จะกลั้นใจพูดออกมา"หลิน... หลินตง คะ... คุณกลับมาแล้ว!""ฉันกลับมาดูบ้านเก่า พวกคุณไปทำธุระของคุณเถอะ ฉันต้องไปแล้ว"หลินตงพูดขณะที่ก้าวไปข้างหน้าเพื่อจากไปเขาไม่อยากเผชิญหน้ากับครอบครัวนี้จริงๆความเจ็บปวดที่พวกเขาเคยสร้างนั้น ยากที่จะลืมได้ไม่เช่นนั้น หลินตงก็คงไม่ตัดขาดทุกอย่างถึงขนาดนี้อย่างน้อยก็เหมือนกับการหลับตาข้างหนึ่งต่อครอบครัวของลุงสี่ขอให้ป้าช่วยจัดการงานให้ครอบครัวของพวกเขาที่โรงแรมโกลเด้นลิฟเมื่อเห็นว่าหลินตงกำลังจะจากไป จางกุ้ยฟางก็รู้สึกวิตกกังวลมากไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้พบหลินตงเธอปล่อยให้หลินตงจากไปแบบนี้ได้อย่างไร?ตอนนี้ตัวตนของหลินตงแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงแค่ประโยคเดียว ก็เปลี่ยนชะตากรรมของครอบครัวพวกเขาได้อย่างพี่สาวคนโต หลินกั๋วยิงก็เป็นเหมือนกันครอบครั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1345
"หลิน... หลินตง! ไหนๆ ก็มาถึงแล้ว อยู่กินข้าวสักมื้อก่อนค่อยไปสิ!"จางกุ้ยฟางกล่าวอย่างรีบร้อน"ใช่ๆๆ! ในที่สุดพี่หลินตงก็กลับมาแล้ว มากินข้าวก่อน แล้วค่อยกลับกันเถอะ!" หลินฉวนก็พูดแทรกขึ้นมาเช่นกันพ่อและลูกสาวอีกคน แม้ว่าจะไม่ได้พูดอะไรแต่เขาก็แสดงท่าทีคาดหวังอย่างเห็นได้ชัด หวังว่าหลินตงจะอยู่ต่อได้"ไม่ล่ะ! ฉันกินอาหารเหลือจากครอบครัวของคุณมาหลายปีแล้ว และฉันก็กินมาพอแล้ว" หลินตงกล่าวด้วยรอยยิ้มคำพูดของเขาทำให้บรรยากาศตรงนั้นเย็นยะเยือกหลินกั๋วปังและครอบครัวทั้งสี่คนเงียบสนิทเพราะไม่มีอะไรจะพูดเมื่อตอนที่หลินตงอยู่กับพวกเขา ไม่ได้รับอนุญาตให้กินข้าวที่โต๊ะด้วยซ้ำ เและกินได้แต่ของเหลือเท่านั้นบางครั้ง ถ้ามีเนื้อเหลือ พวกเธอก็อยากจะเอาให้หมากินมากกว่าจะให้หลินตง"หลินตง! เรื่องนั้นมันผ่านมานานแล้ว ทำไมถึงต้องพูดถึงมันอีก!" หลินกั๋วปังยิ้มอย่างอับอาย"สำหรับพวกคุณ มันผ่านไปแล้ว แต่ฉันจะจำช่วงเวลาอันมืดมนนั้นไว้เสมอ"หลินตงส่ายหัวและพูดต่อ "พวกคุณจะไม่ให้ฉันกินข้าวที่โต๊ะก็ไม่เป็นไร แต่ถึงขนาดไม่ยอมให้แม้แต่ของเหลือ แถมยังเอาไปโยนให้แมวหมากินแทนอีก หลินกั๋วปัง คุณเป็นล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1346
"พอแล้ว! ฉันไม่มีเวลามาไร้สาระกับพวกคุณที่นี่ ใครทำอะไรก็รู้อยู่แก่ใจ ฟ้าดินรับรู้ คนที่คิดร้ายกับคนอื่นสุดท้ายกรรมก็ตามสนองเอง พวกคุณเตรียมรับผลกรรมไว้เถอะ!"หลินตงพูดจบ และเตรียมตัวจะจากไปโดยไม่คาดคิดจางกุ้ยฟางคุกเข่าลงและพูดเสียงดังว่า "หลินตง! ป้ารู้ว่าป้าผิด โปรดยกโทษให้ฉันด้วย! ฉันไม่กล้าทำอีกแล้ว"จากนั้นหลินฉวนและหลินเฟยก็คุกเข่าลงกับพื้นเช่นกัน"พี่หลินตง! ในอดีตเป็นความผิดของฉันที่ทำให้คุณต้องโดนทุบตีบ่อยๆ ตอนนั้นฉันไม่มีเหตุผล โปรดยกโทษให้ฉันด้วย""หลินตง! พี่เฟยเป็นคนขอโทษคุณก่อนหน้านี้ โปรดยกโทษให้ฉันด้วย"หลังจากพูดจบ จางกุ้ยฟางหันศีรษะและจ้องมองหลินกั๋วปังเป็นสัญญาณบอกว่าให้เขาคุกเข่าลงด้วยนี่คือแผนเรียกคะแนนสงสารที่พวกเขาวางแผนกันไว้หากได้พบหลินตงอีกครั้งถ้าไม่สำเร็จจริงๆ ทั้งครอบครัวจะคุกเข่าลงและอ้อนวอนเขาขอแค่ได้รับสิทธิพิเศษแบบเดียวกับพี่คนโตอย่างหลินกั๋วยิง จะให้พวกเขาทำอะไรก็ยอมหมดหลินกั๋วปังค่อนข้างลังเลและไม่เต็มใจที่จะคุกเข่าลงหลินกั๋วปังยังคงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อต้องให้เขาคุกเข่าต่อหน้าหลานชายตัวเองแต่เมื่อเขาคิดถึงความไร้กังวลและควา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1347
เมื่อครอบครัวหลินกั๋วปังกำลังชี้หน้าโทษกันเอง และจางกุ้ยฟางกำลังอาละวาดและกลิ้งไปบนพื้นหลินตงได้ออกจากลานบ้านไปแล้วการหลอกล่อพวกคนธรรมดาเหล่านี้ ง่ายเสียจนไม่ต้องออกแรงด้วยซ้ำแต่คำพูดของจางกุ้ยฟาง เขาได้ยินทุกถ้อยคำอย่างชัดเจนผู้หญิงคนนี้เปลี่ยนสีเร็วยิ่งกว่ากิ่งก่าอีกเพิ่งจะคุกเข่าลงและขอให้ยกโทษให้ทันทีที่หันหลังกลับ ก็เริ่มสาปแช่งทันทีหลินตงรู้จักจางกุ้ยฟางเป็นอย่างดีเธอเป็นคนหยิ่งยโส หน้าใหญ่และให้ความสำคัญกับผลประโยชน์เหนือสิ่งอื่นใดฉากที่ครอบครัวคุกเข่าเมื่อกี้ ต้องเป็นจางกุ้ยฟางคิดขึ้นมาอย่างแน่นอนเธอคิดว่าถ้าเธอทำแบบนี้ หลินตงก็จะให้อภัยพวกเธอ เพราะเลือดข้นกว่าน้ำน่าเสียดายที่หลินตงไม่ยอมเล่นตามน้ำเขารู้ดี ถ้าตัวเองไม่มีประโยชน์อีกต่อไป คนพวกนั้นคงไม่แม้แต่จะชายตามองไม่อย่างนั้นครอบครัวนี้ จะไม่ทำอย่างนั้นแน่นอนพวกเขาอาจไม่สามารถแม้แต่จะมองหลินตงด้วยสายตาเป็นมิตร นับประสาอะไรกับการเชิญเขาไปทานอาหารเย็นที่บ้านจางกุ้ยฟางต้องการเอาเงินของหลินตงไปใช้ชีวิตอย่างสบายใจและอวดความร่ำรวย หลินตงจะสนองความปรารถนาของเธอได้อย่างไรถึงจะเป็นสายเลือดเดียวกัน หลิน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1348
"นายท่านหลินมาพบพวกเราด้วยตัวเองจริงๆ เหรอ?""ฉันเพิ่งพบกับนายท่านหลินตัวเป็นๆ? นี่ไม่ใช่ความฝันใช่ไหม หยิกฉันหน่อยสิ""อะ... โอย! แรงเกินไปแล้ว! โอเค ฉันไม่ได้ฝัน นายท่านหลินอยู่ที่นี่จริงๆ!"สมาชิกทั้งทีมเหยี่ยวตื่นเต้นกันมากนี่คือนายท่านหลิน หลินตงเชียวนะ!บุคคลในตำนานระดับโลกตัวจริงแถมเคยเป็นสมาชิกของเหยี่ยวมาก่อนนี่คือสิ่งที่เหยี่ยวภูมิใจมาโดยตลอดจนถึงตอนนี้ ชื่อของเขาถูกจารึกไว้ในรายชื่อเกียรติยศประวัติของเหยี่ยวสมาชิกทุกคนในทีมเหยี่ยวต่างจดจำเขา"ไม่ต้องกังวล นายท่านหลิน! พวกเราจะทำงานหนักอย่างแน่นอนและไม่ทำให้คุณผิดหวัง" สมาชิกในทีมทุกคนตะโกนขึ้นสู่ท้องฟ้าพร้อมกันด้วยความตื่นเต้นการได้พบหลินตงสักครั้ง และได้รับคำพูดให้กำลังใจจากเขา ถือเป็นเกียรติสูงสุดในชีวิตของพวกเขาเพียงพอสำหรับพวกเขาที่จะอวดและภูมิใจไปตลอดชีวิตในตอนนี้ หลินตงได้มาถึงค่ายลับของเหยี่ยวแล้วเขาพบสำนักงานของโจวเจิ้งหัวเข้าไปโดยตรงและพูดคุยกับโจวเจิ้งหัวเล็กน้อยทุกวันนี้ โจวเจิ้งหัวก็กลายเป็นกำลังสำคัญที่จุดสูงสุดของระดับเทพเมื่อออกจากเหยี่ยวแล้ว หลินตงก็ไปที่หน่วยปฏิบัติการพิเศษต้าเซี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1349
คุนหลุนกรุ๊ปตั้งอยู่ในถนนการค้าที่พลุกพล่านที่สุดแห่งหนึ่งในจิงตูขณะนี้ บนถนนการค้าหญิงวัยกลางคนสวยกำลังเดินเล่นอยู่เธอคือไป๋หลี่เหยียนหงหลังจากระงับความปรารถนาในร่างกายของเธอแล้ว ไป๋หลี่เหยียนหงรู้สึกว่าเธอไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ จึงออกมาเดินเล่นเธอเดินเล่นไปมาสองสามวันก่อนจะมาถึงที่นี่มองดูเสื้อผ้าผู้หญิงหลากสไตล์บนถนนการค้าที่พลุกพล่านไป๋หลี่เหยียนหงก็รู้สึกผ่อนคลายเช่นกันไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ไม่ชอบเสื้อผ้าสวยๆ และเธอก็เช่นกันช่วงนี้เธอยังซื้อของเยอะมากแม้ว่าไป๋หลี่เหยียนหงจะไม่มีเงินต้าเซี่ยไม่ว่าเธอจะหยิบอะไรออกมาขาย ก็มีมูลค่ามหาศาลแม้ว่าจะเดินฝ่าฝูงชนในย่านที่คึกคัก ทว่ากลับไม่มีใครมองเห็นใบหน้าของไป๋หลี่เยียนหงได้ชัดเจน และยิ่งแปลกกว่านั้น ไม่มีใครรับรู้ถึงตัวตนของเธอเลยนี่เป็นมาตรการป้องกัน ที่เธอทำเพื่อหลีกเลี่ยงความสนใจที่ไม่จำเป็นไม่อย่างนั้นเมื่อชายคนใดเห็นเธอ พวกเขาจะตกตะลึงจนตาค้าง แล้วเธอจะไปช้อปปิ้งได้อย่างไร"หืม???"ทันใดนั้นไป๋หลี่เหยียนหงก็ได้กลิ่นอายจาง ๆ ซึ่งทำให้หัวใจของเธอสั่นสะท้านเป็นไปได้ยังไง?ที่นี่มีกลิ่นอายแบบนี้ได้ยังไง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1350
"มู่หรงฉิงเกอ? ชื่อที่ยอดเยี่ยมมาก! ชื่อของฉันคือไป๋หลี่เหยียนหง คุณสามารถเรียกฉันว่าพี่หงได้แล้ว สำหรับตำแหน่งในอนาคตของเรา เราจะพูดถึงในภายหลัง"ไป๋หลี่เหยียนหงยื่นมือของเธอออกมาโดยสมัครใจหลังจากพูดมู่หรงฉิงเกอก็ยื่นมือของเธอออกมาเช่นกัน และทั้งสองฝ่ายก็จับมือกันสั้นๆ"พะ...พี่หง! คุณมาที่นี่ได้ยังไง คุณต้องการอะไรที่นี่?" มู่หรงฉิงเกอถาม"เข้ามาที่นี่มันง่ายจะตาย?! ส่วนที่มาหาคุณน่ะ ก็แน่นอนสิ จะเป็นอะไรไปได้นอกจากมาหาคุณ" ไป๋หลี่เหยียนหงตอบพร้อมรอยยิ้ม"มาหาฉัน? มาหาฉันทำไม? ฉันดูเหมือนจะไม่รู้จักคุณนะ!""เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน! ตอนนี้เรายังไม่รู้จักกันเหรอ แล้วเราจะมีเวลามากมายที่จะใช้เวลาร่วมกันในอนาคต""พี่หง! ฉันไม่ค่อยเข้าใจว่าคุณหมายถึงอะไร"“ขอพูดแบบนี้แล้วกัน คุณกับฉันเป็นประเภทเดียวกัน คุณต้องมาด้วยกันกับฉัน! ไม่อย่างนั้นถ้าหากคุณอยู่ที่นี่ ชะตากรรมของคุณคงจะย่ำแย่”มู่หรงฉิงเกอส่ายหัวแสดงออกอย่างชัดเจนว่ายังไม่เข้าใจไป๋หลี่เหยียนหงต้องบอกข้อมูลพื้นฐานบางอย่างเกี่ยวกับร่างเสน่ห์ให้เธอทราบสำนักงานถูกกั้นด้วยกำแพงของไป๋หลี่เหยียนหงแล้ว และจะไม่มีใครเข้ามารบ
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1402
น่าเหลือเชื่อจริงๆแม้แต่สองเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งในอสูรกาแล็กซี ที่ได้ครอบครองศาสตราเทพมายา ก็ยังตกตะลึงในขณะนี้ศาสตราเทพมายาในมือของพวกเขา ยังไม่ถึงกับทรงพลังขนาดที่จะก้าวข้ามสองระดับ และช่วยเหลือให้ผู้ใช้เอาชนะได้มากสุดก็แค่ข้ามระดับหนึ่งเท่านั้นศาสตราเทพมายาในมือหลินตง เห็นชัดเจนว่าเหนือกว่าของพวกเขามากผู้ชมจำนวนมากต่างเผยท่าทางแสดงออกถึงความโลภหยวนเซิงมองลำแสงจากดาบสีแดงที่ทำลายการโจมตีเต็มกำลังของเขา และพุ่งมาหาเขาอีกเขาก็รู้สึกงงงวยเหมือนกันครั้งก่อนที่ถูกหลินตงฟันหัวขาด เดิมทีคิดว่าเป็นเพราะเขาตอบกลับอย่างเร่งรีบ จึงไม่มีเวลารวบรวมพลังครั้งนี้เขาจะเป็นฝ่ายลงมือก่อน จึงเรียกรวมพลังมังกรเก้าหัวพร้อมกัน เพื่อตอบโต้ด้วยการโจมตีอย่างรุนแรง และแก้แค้นการฟันครั้งก่อนไม่คาดคิดเลยว่าจะได้ผลลัพธ์เหมือนเดิมนี่ทำให้เขารู้สึกยอมรับไม่ได้ชั่วขณะลำแสงจากดาบสีแดงที่หลินตงฟาดออกมา หลังจากทำลายลูกบอลพลังงานขนาดยักษ์ของหยวนเซิงแล้ว ก็ได้ใช้พลังเกือบหมด จึงทำให้ความเร็วไม่เหมือนตอนเริ่มต้นแต่ก็ยังสามารถไปถึงหยวนเซิงในชั่วพริบตาในขณะที่ลำแสงจากดาบสีแดงเตรียมที่จะฟันกายาทอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1401
หยวนเซิงกับหยวนหมิงต่างก็เห็นศาสตราเทพมายาในมือของหลินตงเหมือนกันความปรารถนาที่ต้องการครอบครองอย่างรุนแรงวูบผ่านในสายตาของพวกเขาก่อนจะหายไปพวกเขาก็อยากได้เช่นกันแต่ทั้งสองคนรู้ดีจากสถานการณ์ตอนนี้มังกรเก้าหัวไม่มีโอกาสเลยแต่การที่หลินตงใช้ศาสตราเทพมายานั้น กลับเป็นเรื่องดีสำหรับพวกเขาในสายตาของทั้งสองคนต่างก็เผยออกถึงความดีใจยอดเยี่ยมไปเลย ถือว่าสวรรค์เข้าข้างจริงๆตอนนี้หลินตงเอาศาสตราเทพมายาออกมา คือการรนหาที่ตายด้วยตัวเองหยวนหมิงกำลังคิดในใจ ว่าจะพูดอย่างไรเพื่อให้ทุกคนยอมร่วมมือกันจัดการกับหลินตงตอนนี้โอกาสมาถึงแล้วหลินตงถือศาสตราเทพมายาอยู่ในมือ ลองถามดูว่าในอสูรกาแล็กซี มีใครไม่อยากครอบครองบ้าง?ไม่ว่าจะเป็นใครในอาณาจักรนิรันดรที่ได้ครอบครองมัน ก็สามารถท้าทายผู้ที่เหนือกว่าได้ไม่มีใครที่สามารถปฏิเสธการล่อลวงแบบนี้ได้ตอนนี้ถ้าเขาเรียกออกไปรับประกันว่าจะมีหลายคนที่ออกมาจัดการกับหลินตงแค่จัดการหลินตงได้ศาสตราเทพมายาในมือของเขา คือเจ้าเหนือทุกสรรพสิ่งแบบนั้น ทุกคนก็มีโอกาสที่จะได้ครอบครองหลินตงยังไม่รู้ว่า ดาบกำราบมารในมือของเขากำลังดึงดูดสายตาจา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1400
เจ้าหลินตงโชคดีมากจนเกินไปแล้วแม้แต่เฉินจิงจื่อหานในตอนนี้เอง ก็ยังรู้สึกอิจฉาเดิมทีเขากังวลว่า หลินตงคงไม่ใช่คู่มือของหยวนเซิงที่อยู่ในระดับเซียนเดินดินตอนปลายดูเหมือนว่าเขาคิดมากเกินไปมีศาสตราเทพมายาอยู่ในมือหลินตงสามารถท้าทายตัวต้นระดับที่เหนือกว่าของตัวเองได้จริง ๆไม่แปลกใจที่เขาจะมั่นใจขนาดนั้นเมื่อครู่นี้เจ้าเด็กคนนี้ซ่อนความลับเอาไว้ไม่น้อยเลยสมกับที่เป็นชายที่แม้แต่วิชาดวงตาจักรวาล ยังไม่สามารถมองทะลุได้ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องพาหลินตงเข้าร่วมสำนักดาวสวรรค์ให้ได้การพาคนที่ดวงชะตาพิเศษมาก เช่นหลินตงมาเข้าร่วมกับสำนักดาวสวรรค์ ก็นับว่าเป็นการทำคุณงามความดีอย่างใหญ่หลวงให้กับสำนักดาวสวรรค์ถึงตอนนั้นพ่อของเขาจะต้องให้รางวัลเขาอีกครั้งแน่นอนเฉินจิงจื่อหานมองไปที่หลินตงด้วยสายตา ที่เรียกว่าตื้นเต้นโชคดีที่ตอนนี้หลินตงกำลังยุ่งกับการรับมือท่าไม้ตายของหยวนเซิงอยู่ ไม่อย่างนั้น ถ้าเขาเห็นสายตาของเฉินจิงจื่อหานแล้ว คงจะเข้าใจผิดไปแล้วในคฤหาสน์หรูหราบนหลังของเต่ายักษ์ห้องหนึ่งที่แทบจะกลายเป็นทะเลสีแดงไป๋หลี่เหยียนหงเองก็เฝ้าสังเกตการต่อสู้ที่เกิดขึ้นภายนอกเมื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1399
"ปัง!!!"เสียงปังดังขึ้นหมัดเทพแห่งความว่างเปล่าของหลินตง อัดเข้าไปกระแทกเข้าเต็มกลางอกของหยวนเซิงอย่างจังๆแต่ในจังหวะที่หยวนเซิงถูกหมัดซัดเข้าเต็มๆ ก็หมุนตัวอย่างรวดเร็ว แล้วฟาดหางด้านหลังใส่หลินตงอย่างเต็มกำลัง"พลั๊ก!!!"ทั้งสองต่างก็รับการโจมตีเต็มกำลังจากฝ่ายตรงข้าม แล้วกระเด็นถอยร่นไปด้านหลังคนละทิศทุกที่ที่พลังกวาดผ่าน ทำให้ทะเลปั่นป่วน ภูผาสะเทือน ดวงดาวแตกสลายหายไปในพริบตามังกรเก้าหัวมีชื่อเสียงด้านพลังป้องกัน ร่างกายแข็งแกร่งราวเหล็กกล้าส่วนร่างกายของหลินตง หลังจากผ่านการหลอมขัดโดยระบบอย่างเข้มข้น ก็ไม่ด้อยกว่าแม้แต่น้อยถ้าวัดกันด้วยร่างกาย ทั้งสองก็เรียกได้ว่าสูสีไม่มีใครยอมใครแต่ถึงอย่างไรหลินตงก็ยังอยู่แค่ระดับเซียนเดินดินตอนต้น ขณะที่หยวนเซิงนั้นอยู่ตอนปลายแล้ว ห่างกันถึงสองขั้นย่อยนอกจากนี้ หยวนเซิงมีชีวิตอยู่มาเกือบหมื่นปี มีประสบการณ์การต่อสู้เหนือกว่าหลินตงอย่างมากเพราะฉะนั้น ตั้งแต่เริ่มแรก หลินตงก็เป็นฝ่ายตั้งรับ ถูกหยวนเซิงเป็นฝ่ายรุกใส่อย่างต่อเนื่องแต่เป้าหมายของหลินตงในตอนนี้ คือการสั่งสมประสบการณ์การต่อสู้เพื่อไม่ให้เมื่อเข้าสู่อาณาจักรดว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1398
ในขณะนั้น เฉินจิงจื่อหานก็พุ่งเข้ามาและต่อยหมัดหนักเข้าที่ศีรษะของหยวนเซิงที่กำลังรวบรวมพลัง"ปัง!!!"ลูกบอลพลังงานเบี่ยงเบนไปจากตำแหน่งและยิงเข้าไปในความว่างเปล่าขณะที่เฉินจิงจื่อหานกำลังเตรียมช่วยหลินตงยกการปิดล้อม หยวนหมิงก็มาถึงด้วยเช่นกันเข้าไปพัวพันกับเฉินจิงจื่อหานในทันทีหลินตงพยายามดิ้นรนเพื่อหลุดพ้นจากการพันธนาการของหยวนเซิงที่จริงแล้ว แม้จะไม่มีเฉินจิงจื่อหานช่วยเหลือ หลินตงยังคงมีทางที่จะหลบหนีพลังจิตวิญญาณของเขายังไม่ได้ใช้!ร่างสีทองขนาดใหญ่สี่ร่างต่อสู้กันในความว่างเปล่าทุกคนใช้วิธีการดั้งเดิมที่สุด การต่อสู้ระยะประชิดหยวนเซิงกับหยวนหมิงจะรวบรวมลูกบอลพลังงานทันทีเ พื่อโจมตีหลินตงกับเฉินจิงจื่อหานเมื่อใดก็ตามที่มีโอกาสอย่างไรก็ตาม พวกเขาถูกโจมตีทุกครั้งในการต่อสู้ระยะประชิด การใช้การโจมตีระยะไกลแบบนั้นไม่มีประสิทธิภาพอย่างไรก็ตาม ลูกบอลพลังงานลูกหนึ่งกำลังโจมตีตำแหน่งของเต่ายักษ์มันสามารถทำให้หวงฝู่ซีเยว่และคนอื่นๆ ที่กำลังดูการต่อสู้ด้วยความกังวลตกใจได้พวกเธอทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ในขณะที่ลูกบอลแสงขนาดใหญ่เข้ามาใกล้ทันทีที่พวกเขาคิดว่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1397
หลินตงและเฉินจิงจื่อหานกำลังลูบไม้ลูบมือ พร้อมที่จะลงมือ!หยวนหมิงขมวดคิ้ว“เราจะปล่อยให้คนจากกาแล็กซี่ทางช้างเผือกทำอะไรก็ได้ที่ต้องการในอสูรกาแล็กซีของเราจริงๆ เหรอ?” หยวนหมิงตะโกนเสียงดังถามฝูงชน“หยวนหมิง! เนื่องจากหลินตงมาหาแก งั้นก็สู้กับเขาสิ! เขาพาคนมาแค่สองคน ไม่ได้รุมแกด้วยจำนวนเลยสักนิด นอกจากนี้ หลินตงเพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร แกยังคาดหวังอะไรจากพวกเราอีก? แกกำลังจะบอกว่ามังกรเก้าหัวของแกไม่สามารถรับมือกับความท้าทายเช่นนี้ได้เลยเหรอ?” เสียงทุ้มทรงพลังตอบเมื่อได้ยินเสียงนี้หยวนหมิงปิดปากเห็นได้ชัดว่าตัวตนของอีกฝ่ายทำให้เขารู้สึกระแวดระวังมากขณะนั้นเอง!!!"บึ้ม...บึ้ม...."เสียงดังสองครั้งปรากฏขึ้นติดต่อกันหลินตงและเฉินจิงจื่อหานได้แสดงกายาทองคำนิรันดร์ของพวกเขาสองร่างสีทองขนาดใหญ่ยืนอยู่ในความว่างเปล่า ราวกับยักษ์ใหญ่ที่สูงตระหง่านหากมองอย่างละเอียด ก็จะเห็นร่างยักษ์สีทองที่หลินตงแสดงนั้น มีขนาดเล็กกว่าของเฉินจิงจื่อหานเล็กน้อยขนาดของกายาทองคำอมตะนั้นไม่เท่ากัน มันจะเปลี่ยนไปตามความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นยิ่งความแข็งแกร่งแข็งแกร่งขึ้น กายาทองคำอมตะก็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1396
ทั้งหมดนี้เป็นการกระทำของมังกรเก้าหัวเองทำไมพวกเขาต้องลุยน้ำโคลนนี้ด้วย?หยวนหมิงยังคงพูดอยู่ตามลำพังเขาคิดว่าสิ่งนี้จะกระตุ้นให้ทุกคนต่อสู้กับหลินตงร่วมกันหากไม่มีสิ่งที่ไท่ซานพูดเมื่อกี้นี้ อาจมีใครบางคนออกมาพูดจริงๆในขณะนี้ หลินตงหมดความอดทนจนถึงตอนนี้ เขาพูดเพียงสองประโยคเท่านั้นแต่หยวนหมิงกลับพูดไม่หยุดไป๋หลี่เหยียนหงบอกเขาโดยเฉพาะว่าให้รีบจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยถ้าเรื่องนี้ยืดเยื้อต่อไปอีก ใครจะรู้ว่าหยวนหมิงตั้งใจจะทำการแสดงของเขาไปอีกนานแค่ไหน"หยวนหมิง! แกจะพูดพล่ามอีกนานแค่ไหน แกย่อมรู้ชัดเจนเกี่ยวกับจุดประสงค์ในการมาเยือนของฉันในวันนี้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แกรุกรานกาแล็กซี่ทางช้างเผือกของฉัน ทำไมแกต้องอธิบายให้ฉันฟังด้วย" หลินตงพูดขึ้นหลินตงขัดจังหวะหยวนหลินในใจของเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมากเขารอสักพักไม่มีใครเต็มใจที่จะก้าวออกไปข้างหน้าเขาหวังว่าข้าจะฉีกไท่ซานออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้ถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดของเขาสถานการณ์นี้เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดขึ้น"หลินตง! ฉันไม่รู้ว่าแกกำลังพูดถึงอะไร และฉันก็ไม่มีอะไรจะอธิบายแก คราวที่แล้ว ตอนที่แกเข้าสู่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1395
หลินตงมองหยวนหมิงซึ่งอยู่ในอาการโกรธจนพูดไม่ออกเกิดอะไรขึ้นที่นี่?เขาพูดไปแค่สองประโยคมังกรเก้าหัวก็จะเริ่มต่อสู้กับคนอื่นแล้วแต่เขากลับกลายเป็นตัวประกอบแทนเมื่อกี้ หลินตงจำได้ว่าโจมตีหยวนหมิงผู้นี้ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเป็นผู้นำวานรยักษ์ครั้งก่อนที่เขาเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร เขาก็ปรากฏตัวขึ้น และหยวนหมิงซึ่งกำลังโกรธเช่นกันก็พูดไม่ออกไม่คาดว่ามันจะเกิดขึ้นอีกครั้งในครั้งนี้ดูเหมือนว่าจะมีความแค้นฝังใจอย่างลึกซึ้งระหว่างวานรยักษ์กับมังกรเก้าหัว“เป็นอะไรไป หยวนหมิง ดูจากท่าทางของแกแล้ว คิดจะประลองฝีมือกับฉันก่อนหรือเปล่า? งั้นก็รีบมาสิ! เมื่อไหร่ที่ฉัน ไท่ซานเคยกลัวแกบ้าง น้องหลินตง! ให้ฉันทดสอบเจ้านี่ก่อนเถอะ เมื่อถึงเวลานั้น แกก็สามารถโจมตีได้เมื่อเห็นโอกาส”เสียงของไท่ซานดังออกมาจากความว่างเปล่าหยวนหมิงถูกไท่ซานยั่วยุและกำลังจะระเบิดกำลังจะเปิดใช้งานกายาทองคำอมตะของเขาและสั่งสอนบทเรียนให้แก่ไท่ซานแต่หลังจากได้ยินความเห็นสุดท้ายของไท่ซาน ความโกรธแค้นของเขาส่วนใหญ่ก็มลายหายไปเรื่องที่เผชิญหน้ากับสามอาณาจักรนิรันดรที่หลินตงนำมายังไม่ได้รับการจัดการ การพัวพันกับ
