เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 133
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 134
จากนั้นทั้งคู่ก็ไม่มีใครพูดอะไรอีกต่อไปแก้มซุนซืออี๊แดงระเรื่อ และก็มองออกไปนอกหน้าต่างไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่!เดิมทีหลินตงต้องการทำให้บรรยากาศมีชีวิตชีวา แต่มันก็ดูน่าเบื่อยิ่งกว่าเดิมจะตอบเรื่องนี้อย่างไร?ตอบไม่ได้!ถ้าตอบจะมีปัญหาตามมาอีกหยางเฉิงเป็นเมืองระดับเทศบาล แม้ว่าจะไม่ดีเท่าเมืองระดับจังหวัดเช่นเจียงเฉิง แต่ก็มีความเจริญรุ่งเรืองมากกว่าเมืองระดับอำเภออย่างชูเฉิง ซึ่งเป็นบ้านเกิดของหลินตงมากในเวลามากกว่าสองชั่วโมง หลินตงก็มาถึงหยางเฉิง แต่เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่มาบ้าน จึงรู้สึกแย่จริง ๆ ที่มามือเปล่าหลินตงวนไปรอบ ๆ และซื้อของมากมายในเมืองหยางเฉิงอีกครั้ง นี่จึงมาถึงหมู่บ้านของเธอตามคําแนะนําของซุนซืออี๊ครอบครัวซุนซืออี๊อาศัยอยู่ในชุมชนระดับไฮเอนด์ใน หยางเฉิง ด้วยการเพิ่มทุนร้อยล้านของหลินตง ซุนเหว่ยเฉิงจ่ายเงินทั้งหมดที่เขาค้างอยู่ดังนั้นเขาจึงกลับไปที่บ้านเดิมเมื่อเข้ามาในหมู่บ้าน รถของหลินตงก็ดึงดูดความสนใจของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนในห้องรักษาความปลอดภัยแม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยเห็นรถของหลินตง แต่พวกเขาไม่ได้หยุดหลินตงและปล่อยเขาเข้าไปโดยตรง"พี่จาง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 135
เป็นผู้ชายที่ไม่เลวสุภาพ หน้าตาดี สภาพครอบครัวของเขาไม่ต้องพูดถึง และเขาไม่มีความเย่อหยิ่งแบบลูกคนรวยหลินตงเดินตามซุนเหว่ยเฉิงไปที่ห้องนั่งเล่นโดยถือของขวัญในมือ ปล่อยให้ซุนซืออี๊ยืนอยู่ที่โถงทางเข้า คิดมากมายเธอคงเดาได้ว่าพ่อแม่ของเธอหมายถึงอะไรต้องคิดว่าหลินตงเป็นแฟนของตัวเองอย่างแน่นอน และแน่นอนว่าตัวเองก็พูดแบบนั้นเมื่อรู้ว่าวันนี้ตัวเองพาหลินตงกลับมา ก็เลยโทรหาญาติสนิทเหล่านี้มา ในด้านหนึ่งอยากให้พวกเขาพบกับแฟนลูกสาวของตัวเองและในทางกลับกันก็อยากจะอวดด้วยเนื่องจากหลินตงสามารถใช้เงินร้อยล้านเพื่อช่วยเหลือครอบครัวของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทำได้ซุนซืออี๊เดินเข้าไปในห้องโถงอย่างเซ็ง เธอยังคิดอยู่ว่าจะอธิบายให้หลินตงฟังอย่างไรเดิมทีคิดว่าแค่พ่อแม่ตนและน้องสาวกินข้าวกับหลินตงเพื่อแสดงความขอบคุณ แต่ตอนนี้กลับมีคนมามากมายขนาดนี้หลินตงจะไม่พอใจไหม?เขาจะโกรธแล้วจากไปไหม?ซุนซืออี๊รู้สึกประหม่าเล็กน้อย เนื่องจากเธอรู้จักกับหลินตงได้ไม่นาน ไม่ค่อยเข้าใจนิสัยของลูกคนรวยคนนี้อาจจะไม่!ปกติเขาดูสุภาพมากฉันควรทำอย่างไรถ้าเขาไม่คุ้นเคยกับฉากดังกล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 136
ซุนเหว่ยเฉิงมองหลินตงเผชิญหน้ากับคำถามของคนมากมาย ไม่มีความใจร้อนแม้แต่น้อย ก็แอบพยักหน้าแม้ว่าหลินตงจะให้ยืมเงินหนึ่งร้อยล้านให้กับครอบครัวของพวกเขา ทำให้ครอบครัวของพวกเขาผ่านความยากลำบากไปได้ แต่ถ้าหลินตงเป็นลูกคนรวยที่ไม่รู้กาละเทศะและหยิ่งผยอง ซุนเหว่ยเฉิงก็ไม่อยากมอบลูกสาวให้เขาจริง ๆเนื่องจากสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความสุขในชีวิตของลูกสาว แต่เขาไม่มีทางคืนร้อยล้านให้กับหลินตงได้อย่างรวดเร็วและในใจก็สับสนมากว่าจะทําอย่างไรถ้าหลินตงเป็นลูกคนรวยที่ไม่รู้กาละเทศะโชคดีที่ได้เห็นการกระทำของหลินตงในตอนนี้ยังคงพอใจมาก ลูกคนรวยที่สามารถเผชิญหน้ากับคำถามของคนจำนวนมากและยังสามารถตอบได้อย่างถ่อมตัวและเหมาะสมพิสูจน์ได้ว่านิสัยของหลินตงยังคงดีมาก เขาก็โล่งใจหลินตงรู้สึกเหนื่อยมากเหนื่อยมาก!ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าเป็นแบบนี้ พูดยังไงเขาก็จะไม่มาคนที่ไม่เคยติดต่อกับพวกเขาเลยจะไม่รู้ถึงพลังของพี่ป้าน้าอาเหล่านี้ หลินตงรู้สึกว่าตัวเองต่อสู้กับฉินเจิงยังไม่เหนื่อยขนาดนี้คนหนึ่งประโยคหนึ่ง หลินตงรู้สึกสมองตัวเองงุนงงไปหมดประเด็นสำคัญก็คือคนเหล่านี้ยังดูถูกเขา ซึ่งทำให้เขารู้สึกหมดหนทางอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 137
ซุนเหว่ยเฉิงพูดจบสถานที่ทั้งหมดเงียบงันทุกคนมองดูหลินตงด้วยความตกใจ ด้วยความไม่เชื่อบนใบหน้าพวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเป็นหลินตงที่จ่ายเงินเพื่อช่วยซุนเหว่ยเฉิงเอาชนะความยากลำบากและจำนวนเงินสูงถึงร้อยล้าน?ญาติอย่างพวกเขา พึ่งพาซุนเหว่ยเฉิงในช่วงหลายปีที่ผ่านมาก็ถือว่ามีกินขึ้นมาเล็กน้อยคนที่ฉลาดกว่าก็มีสามถึงห้าล้านอยู่แล้ว และคนที่แย่กว่าก็มีหนึ่งหรือสองล้านแต่ร้อยล้านเป็นเพียงตัวเลขทางดาราศาสตร์สำหรับพวกเขามูลค่าสุทธิของซุนเหว่ยเฉิงมีมูลค่ารวมร้อยล้านหรือเปล่า?เดาว่ายาก!พวกเขารู้ด้วยว่าซุนเหว่ยเฉิงถูกหุ้นส่วนของเขาหลอกเมื่อไม่กี่วันก่อนและพวกเขาก็พยายามหาทางช่วยเหลืออย่างแข็งขัน เนื่องจากซุนเหว่ยเฉิงพังทลายลง ชีวิตของพวกเขาก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ทุกคนเจริญรุ่งเรืองด้วยกันก็ประสบความสูญเสียด้วยกันและหลินตงนักศึกษามหาวิทยาลัยที่หล่อเหลาและสุภาพตรงหน้า กลับสามารถใช้เงินร้อยล้านเพื่อช่วยเหลือซุนเหว่ยเฉิงไว้?เขาพึ่งอายุเท่าไหร่?ดูเหมือนแค่ยี่สิบเอ็ดยี่สิบสองเท่านั้น!อายุยังน้อยขนาดนี้ เขาสามารถมีเงินทุนร้อยล้านอยู่ในมือได้ โดยพื้นฐานแล้วเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหาเงินมา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 138
ตั้งแต่เที่ยง เธอกระตือรือร้นที่สุดและก็จับผิดหลินตงเยอะที่สุดซุนเหว่ยเฉิงไม่มีลูกชายและไม่สามารถสืบทอดตระกูลซุนได้ แต่เธอมีลูกชายคนหนึ่งและสามารถสืบทอดตระกูลซุนได้ดังนั้นแม้ว่าซุนเหว่ยเฉิงจะเป็นคนที่มีอนาคตไกลที่สุดในตระกูลซุน แต่ชายชราตระกูลซุนก็ยังคงชอบซุนเหล่าเอ๋อร์เสมอ เพราะเขาให้กําเนิดลูกชายให้กับตระกูลซุนซุนเหว่ยเฉิงเป็นคนที่ค่อนข้างกตัญญูอีกคนหนึ่ง มีชายชราตระกูลซุนขัดขวางอยู่ตรงกลาง ดังนั้นในบรรดาญาติเหล่านี้ซุนเหล่าเอ๋อร์ได้กำไรมากที่สุดพวกเขายังแอบบอกชายชราตระกูลซุนว่าหากทรัพย์สมบัติซุนเหว่ยเฉิงมอบให้กับลูกสาวสองคนของเขาทั้งหมด ก็จะไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลซุนเลยต้องการให้ชายชราขอส่วนแบ่งทรัพย์สินของครอบครัวให้พวกเขาตอนนี้ตัวตนของหลินตงลูกคนรวยมากถูกเปิดเผย คนที่มีความสุขที่สุดคือเธอแล้วหลินตงไม่สนใจทรัพย์สินของซุนเหว่ยเฉิงอย่างแน่นอน และยังจะช่วยตระกูลซุนให้ใหญ่ขึ้น เมื่อถึงเวลานั้นเขาจะได้รับส่วนแบ่งมากขึ้นบางทีวันหนึ่งครอบครัวของเธอจะมีทรัพย์สินมูลค่าหลายร้อยล้าน แล้วเธอก็ไม่ต้องทำงานหนักขนาดนี้ เป็นภรรยาที่รวยคงจะดี!เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เธอจึงมองดูหลินตงด้ว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 139
"ประธานซุน พูดแบบนี้มันก็ไม่ดีมั้ง! หยางเสี่ยวหมิงกับนายเป็นเพื่อนกันและเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัทนายด้วย ตอนนี้นายกลับมารุ่งเรืองแล้ว ใครจะไปรู้ว่าพวกนายสองคนร่วมมือกันหลอกฉันหรือเปล่า?" หลิวหย่งกล่าวจริง ๆ แล้วหลิวหย่งก็รู้เรื่องที่หยางเสี่ยวหมิงกวาดเงินของบริษัทไป และไม่หน้าจะเป็นเรื่องเท็จแต่เขาต้องหาแพะรับบาป!ไม่อย่างนั้นเงินของเขาจะทำยังไง?จู่ ๆ บริษัทซุนเหว่ยเฉิงก็กลับมาผงาดอีกครั้ง เขาก็ตั้งเป้าไปที่ซุนเหว่ยเฉิง"หลิวหย่ง นายอย่ามาอันธพาลที่นี่ หยางเสี่ยวหมิงกวาดทรัพย์สินทั้งหมดของบริษัทไป ฉันได้แจ้งตำรวจแล้ว ตำรวจได้ลงบันทึกแล้ว นายสามารถไปถามได้ว่าเราหลอกนายหรือเปล่า?""ฉันไม่สนใจเรื่องนี้ ฉันแค่ต้องการเงิน! ถ้านายไม่ให้เงิน ฉันจะไปที่บริษัทของนายทุกวัน ดูว่านายมีเวลาหรือว่ามีเวลา?"หลิวหย่งพูดพลางกวาดตาผู้คนที่อยู่ที่นั่นทันทีที่เห็นซุนซืออี๊ ดวงตาเล็ก ๆ ของหลิวหย่งก็ละไม่ได้อีกต่อไปเธอสวยมากและรูปร่างของเธอก็ดีมากแม้จะนั่งก็เห็นได้ว่าส่วนสูงของเธอร้อยเจ็ดสิบสองเซ็นอย่างแน่นอนเขาเล่นกับผู้หญิงหลายคนมาหลายปีแล้ว แต่ไม่มีใครดีเท่าซุนซืออี๊ แม้แต่หนึ่งในสามก็ไม่ได
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 140
"อืม?"หลิวหย่งกำลังจะทดสอบใบหน้าที่เรียบเนียนของซุนซืออี๊ แต่ไม่คิดว่าจะถูกมือข้างหนึ่งบีบีแน่นเขาพยายามขยับอย่างหนัก แต่มือก็จับเขาไว้แน่น ป้องกันไม่ให้เขาขยับแม้ว่าเขาจะต้องการก็ตามเมื่อหันศีรษะไปมอง เขาพบว่ามีชายหนุ่มที่อยู่ถัดจากซุนซืออี๊คว้ามือเขาไว้"ไอ้หนุ่ม! อย่ายุ่งเรื่องของคนอื่นดีกว่า ไม่งั้นฉันจะทำให้นายกลับไปไม่ทัน!" หลิวหย่งพูดกับหลินตงอย่างดุร้ายหลินตงไม่ได้พูด แต่เขาจับมือของหลิวหย่งแรงขึ้นเรื่อย ๆหลิวหย่งก็ค่อย ๆ รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ มือที่หลินตงบีบไว้เริ่มเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อย ๆ และหน้าผากของเขาก็เริ่มเหงื่อออกทีละน้อย"อ๊ะ! หยุด! หยุด! หยุด!"หลิวหย่งทนไม่ไหวอีกต่อไป และเขาก็กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด"พี่หย่ง!""พี่หย่ง!""พี่หย่ง!"ลูกน้องหลายคนที่ประตูเห็นหลิวหย่งถูกหลินตงบีบจนร้องและอยากจะเข้าไปช่วยแต่หลิวหย่งหยุดไว้"อย่า...อย่ามา!"หลายคนหยุดทันที"น้อง... น้องชาย นาย...นายยังเด็กอยู่ อย่า...อย่าทําอะไรโง่ ๆ เด็ดขาด วางมือลง วันนี้ฉัน...ฉันจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น...เกิดขึ้น! เป็น... เป็นยังไงบ้าง?" หลิวหย่งพูดอย่างตะกุกตะกักความ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 141
"หลิวหย่งใช่ไหม? ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่นี่ ฉันอยากดูว่าฉันเสร็จได้ยังไง! สำหรับครอบครัวลุงซุน นายสามารถรอดจากวันนี้ไปได้ค่อยพูดจาแบบนี้!" น้ําเสียงของหลินตงยังคงสงบมากและไม่ได้ให้ความสำคัญกับการข่มขู่หลิวหย่งแม้แต่น้อย"โอเค! นายรอฉันก่อน!" หลิวหย่งพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ด้วยมืออีกข้างและเริ่มโทรออกเขาจะเรียกคนมา ดูจากการแสดงออกเมื่อกี้ เห็นได้ชัดว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถจัดการได้แต่ไม่ว่านายจะเก่งแค่ไหนแล้วจะทำไม?อย่างที่บอกว่าสองหมัดจะสู้สี่มือได้ยังไง เรียกคนมาสามสิบห้าสิบคนไม่เชื่อว่าจะสู้ได้หลินตงก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาในเวลานี้ส่งข้อความในกลุ่มเอสซีซี"ในกลุ่มมีคนที่อยู่หยางเฉิงมณฑลเจียงหนานบ้างไหม?"เนื่องจากหลินตงเป็นสมาชิกหลักเอสซีซีอยู่แล้ว การเปลี่ยนแปลงตัวตนของเขาจึงจะสะท้อนให้เห็นในกลุ่มด้วยในฐานะหนึ่งในสมาชิกหลักไม่กี่คนของเอสซีซีทั้งหมด คำพูดของเขาดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมากได้อย่างเป็นธรรมชาติสมาชิกระดับต่ำ ระดับกลาง และระดับสูงจำนวนมากต้องการพึ่งพาเจ้านายใหญ่เช่นนี้ แต่พวกเขาไม่มีโอกาส เมื่อโอกาสมาถึง พวกเขาก็แห่กันไป
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 998
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 997
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 996
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 995
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 994
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 993
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 992
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 991
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 990
