LOGINShare
บทที่ 1153
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1154
นี่มันหมายความว่ายังไง?เป็นไปได้ไหมว่ายานรบแปดเหลี่ยมนี้ ซ่อนบุคคลระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงปลาย หรือแม้กระทั่งขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาล?เป็นไปไม่ได้!!!เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!!!สถานะของตัวตนระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงปลายคืออะไร? ในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดมีไม่มากนักจะมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร?เป็นไปไม่ได้ที่ตัวตนเช่นนี้จะเดินทางบนยานอวกาศระดับต่ำเช่นนี้ต้องเป็นวิชาลับบางอย่าง ซึ่งสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นและไม่สามารถใช้ซ้ำได้หยินเทียนหงปลอบใจตัวเองด้วยวิธีนี้แม้แต่ตัวเขาเองก็คิดว่าความเป็นไปได้นี้น้อยมากแต่ก็อดไม่ได้ที่จะยึดติดกับความคิดนั้นเพราะถ้ามันเป็นความเป็นไปได้อื่นใดวันนี้ตระกูลหยินจะต้องพังทลายอย่างสิ้นเชิงและไม่มีความหวังที่จะฟื้นคืนได้อีกในอนาคตภายในยานรบแปดเหลี่ยมเย่ชิงหวู่ก็ตกตะลึงกับฉากนี้เช่นกันเมื่อหลินตงเอ่ยคำว่า 'ไสหัวไป' เมื่อกี้ เสียงของเขาไม่ดังเหมือนคำพูดปกติของเขาและเธอไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเมื่ออยู่เคียงข้างหลินตง แต่ภายนอกกลับเกิดความปั่นป่วนครั้งใหญ่ยานรบนับไม่ถ้วนของตระกูลหยิน ที่ล้อมรอบถูกทำลายด้วยคำ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1155
ในขณะที่สมาชิกหลักของตระกูลหยินทุกคน กำลังจ้องมองยานรบแปดเหลี่ยมด้วยความตกตะลึง ไม่รู้จะทำอย่างไรประตูของยานรบแปดเหลี่ยมก็เปิดออกสมาชิกทุกคนของตระกูลหยินหรี่ตาลงหลินตงก้าวออกมาเป็นคนแรกเย่ชิงหวู่เดินตามหลังมาอย่างใกล้ชิด โดยแบกกล่องไม้ไว้บนหลังทั้งสองยืนอยู่ในความว่างเปล่า จ้องมองสมาชิกตระกูลหยินที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยกิโลเมตร"หยินไห่เหลียง เมื่อมองดูทั้งหมดนี้แล้ว ฉันสงสัยว่าแกจะเสียใจกับการตัดสินใจเมื่อตอนนั้นหรือไม่?" หลินตงถามเสียงดัง"กะ....แก... แกทำแบบนี้ได้ยังไง?" หยินไห่เหลียงชี้ไปที่หลินตง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจไม่ว่าเขาจะลองพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถเข้าใจได้ด้วยคำพูดครั้งเดียว หลินตงก็สามารถทำลายยานรบของตระกูลหยินนับไม่ถ้วนยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่ท่านผู้เฒ่าทั้งสี่ยังถูกซัดถอยหลังไปร้อยกิโลเมตรนี่คือสิ่งที่หยินไห่เหลียงไม่สามารถจินตนาการได้หยินไห่เหลียงเพิ่งพูดจบมีเสียงดังมาจากด้านหลัง“คุกเข่า!”จากนั้นเขาก็รู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งโจมตีเขาร่างกายคุกเข่าลงโดยไม่ได้ตั้งใจในความว่างเปล่าหยินไห่เหลียงหันหน้ามองด้วยความไม่เชื่อบุคคลที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1156
ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าชีวิตหากไม่มีชีวิต ก็ไม่มีอะไรเหลืออยู่ตราบใดที่ยังมีชีวิตและครอบครัวเขาก็ยังคงเป็นนายน้อยของตระกูลหยินต่อหน้าคนนอกเย่ชิงหวู่มองหยินไห่เหลียงที่คุกเข่าอยู่ไกลๆ ราวกับว่าเป็นความฝันเมื่อไหร่ที่นายน้อยของตระกูลหยิน ซึ่งอยู่ในอันดับที่สี่จากแปดตระกูลใหญ่ คุกเข่าลงและขอความเมตตาจากเธอ?คนอย่างนายน้อยของตระกูลหยินก่อนที่เธอจะเกี่ยวข้องกับหลินตงเขามักจะเป็นคนที่เธอสามารถมองขึ้นไปได้เท่านั้นแต่ตอนนี้ เขากำลังคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอและร้องขอความเมตตา"คุณชายหลิน! ฉันรู้ว่ามีความเข้าใจผิดระหว่างคุณกับไห่เหลียง ตอนนี้เขาคุกเข่าที่นี่และขอโทษสำหรับความผิดพลาดของเขา โปรดละเว้นเขาด้วย จากนี้ไป คุณจะเป็นแขกผู้มีเกียรติของตระกูลหยินของฉัน ถ้ามีอะไรก็คุณต้องการก็สามารถบอกมาได้ ตระกูลหยินของฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้สำเร็จ" หยินเทียนหง ท่านผู้เฒ่าของตระกูลหยินกล่าวจากด้านข้างเช่นกันเขาไม่มั่นใจที่จะเอาชนะอีกฝ่ายได้ไม่ว่าหลินตงจะจัดการทำลายยานรบนับไม่ถ้วนด้วยเสียงเดียวและผลักยักษ์ใหญ่ระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลทั้งสี่คนออกไปได้อย่างไร หยินเทีย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1157
ฉากนั้นเงียบลงขณะที่ทุกคนเฝ้าดูหลินตงและหยินเทียนหงด้วยความกังวล!"พร้อมหรือยัง? "หลินตงถามอย่างสบายๆ"เข้ามาได้ทุกเมื่อ!" หยินเทียนหงตอบเขาไม่คิดว่าหลินตงจะแข็งแกร่งทั้งที่ยังเด็กขนาดนี้เพียงแค่ต้องใส่ใจว่ามีคนอื่นแอบโจมตีจากภายในยานรบแปดเหลี่ยมหรือไม่หยินเทียนหงจึงจับตาไปที่ยานรบแปดเหลี่ยมที่อยู่เบื้องหลังหลินตงส่วนหลินตงก็ไม่ได้ถูกเขาใส่ใจเลยหยินเทียนหงเชื่อเสมอว่าควรมีบุคคลที่แข็งแกร่งนั่งอยู่ในยานรบแปดเหลี่ยมซึ่งเป็นเหตุผลที่หลินตง ชายหนุ่มผู้นี้ถึงหยิ่งผยองเช่นนี้"โอเค! หยินเทียนหง เนื่องจากแกเต็มใจที่จะรับดาบเล่มนี้ ไม่ว่าแกจะประสบความสำเร็จหรือไม่ก็ตาม จากนี้ไป ฉัน หลินตง และตระกูลหยินของแกจะไม่ติดค้างอะไรกันอีก"หลินตงหยุดพูดไร้สาระ หลังจากพูดจบ เขาก็หยิบดาบกำราบมารขึ้นมาในมือและตั้งดาบไว้บนหน้าอกอย่างสบายๆ แล้วฟาดฟันจากซ้ายไปขวาการเคลื่อนไหวของเขาสง่างาม แต่ไม่ได้คล้ายกับการโจมตีที่หมายเข่นฆ่าสังหารตรงกันข้าม ดูเหมือนการแสดงมากกว่า ซึ่งดูดีแต่ไม่สามารถใช้ได้จริง และไม่มีพลังมากนักตระกูลหยินที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยกิโลเมตรต่างรู้สึกว่าหลินตงกำลังแกล้งพว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1158
หยินเทียนหงจ้องมองหลินตงที่กำลังจะก้าวเข้าไปในยานรบแปดเหลี่ยมและพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจขณะที่หลินตงก้าวขึ้นไปบนยานรบแปดเหลี่ยมด้วยเท้าข้างเดียว เขาก็หยุดและหันไปมองสมาชิกตระกูลหยินที่อยู่ไกลออกไปหัวเราะและพูด: "มันสนุกไหมล่ะ? ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับพวกแกจริงๆ นะ ส่วนเรื่องที่ว่าฉันจะดูถูกตระกูลหยินของแกหรือไม่นั้น พูดตามตรง ฉันดูถูกพวกแก ถ้าพวกแกอยากให้ฉันอยู่ต่อ ก็รอก่อนจนกว่าพวกแกรับดาบเล่มนี้ก่อนเถอะ!"เมื่อพูดจบ หลินตงก็หันหลังกลับ ยกมือซ้ายขึ้น และดีดนิ้วก่อนจะก้าวเข้าไปในยานรบแปดเหลี่ยมโดยตรง"เปาะ!!!"เสียงดีดนิ้วแหลมคมก้องอยู่ในหูของตระกูลหยินหยินเทียนหงที่กำลังจะทำบางอย่างเพื่อหยุดหลินตงทันใดนั้นก็รู้สึกว่าขนบนร่างกายของเขาลุกชูชันขึ้นไม่ใช่แค่เขาคนเดียวแต่สมาชิกตระกูลหยินคนอื่นๆ ก็รู้สึกถึงรัศมีแห่งความตายพุ่งเข้ามาหาพวกเขา ทุกคนตกตะลึง"เร็วเข้า!!! ออกไปจากที่นี่!!!" หยินเทียนหงตะโกนเสียงดังไปยังสมาชิกตระกูลหยินที่อยู่ข้างหลังเขาในเวลาเดียวกัน พลังต่อสู้ทั้งหมดที่อยู่ในช่วงกลางของระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลก็ปะทุขึ้น พยายามต้านทานคลื่นแห่งความตายที่จู่ๆ ก็ปรากฏน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1159
เย่ชิงหวู่มองดูสมาชิกตระกูลหยินที่หายตัวไปจากดวงตาของเธออย่างอธิบายไม่ถูกตอนนี้จิตใจของเธอยังคงสับสนวุ่นวายเป็นเพราะดาบของคุณชายที่ทำให้เป็นแบบนี้เหรอ?เป็นไปได้ยังไง?ดาบของคุณชายดูเหมือนว่าจะเป็นเพียงการแสดงเท่านั้น ดูเหมือนจะไม่มีพลังใดๆแล้วทำไมถึงสามารถสร้างความเสียหายร้ายแรงเช่นนี้ได้?แม้แต่ท่านผู้เฒ่าตระกูลหยิน ซึ่งเป็นจ้ปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงกลาง ก็ไม่สามารถต้านทานมันได้เมื่อคิดเช่นนี้เย่ชิงหวู่ก็ตกตะลึงทันทีท่านผู้เฒ่าในช่วงกลางของระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลของตระกูลหยินไม่สามารถหยุดดาบของคุณชายได้?ความแข็งแกร่งของนคุณชายคือเท่าไหร่กันแน่?ปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงปลาย? หรือขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาล?แม้ว่าหลินตงจะย้ำกับเย่ชิงหวู่เสมอว่าเขาแข็งแกร่งมาก แต่เขาก็แข็งแกร่งจริงๆแต่ระดับความแข็งแกร่งนี้มันเกินกว่าจะจินตนาการได้แล้ว?"ชิงหวู่ คุณกำลังทำอะไรอยู่? ไปกันเถอะ"ทันใดนั้น เสียงของหลินตงก็ดังขึ้น"โอ้...โอ้! มาแล้วมาแล้ว"เย่ชิงหวู่เข้าไปในยานรบแปดเหลี่ยมอย่างรวดเร็วทันทีที่เธอเข้าไป เธอก็เห็นหลินตงกำลังดื่มชาอย่างสบายๆดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1160
"ฉันพูดเลย! การแก้แค้นของตระกูลหยินมาถึงแล้ว! นี่คือผลจากความโลภและการปล้นสะดมของพวกแก! ฮ่าๆ… ตระกูลหยินจบสิ้นแล้ว!"ในขณะที่การต่อสู้กำลังจะปะทุขึ้นรัศมีแห่งความอึดอัดก็แผ่กระจายปกคลุมลงมาบนที่ดินทุกคนไม่กล้าขยับตัวอีกต่อไป“ใครสักคนจากตระกูลหยินก้าวออกมาเป็นตัวแทน” หลินตงสั่งทั้งคฤหาสน์ตระกูลหยินเงียบงัน ไม่มีใครกล้าก้าวออกมาเพราะการก้าวออกไปอาจหมายถึงความตายก็ได้ทุกคนเป็นสาขาย่อยของตระกูลหยิน หรือคนรับใช้ของตระกูลหยินไม่มีใครเต็มใจที่จะออกมาและตายในขณะนี้ ชายวัยกลางคนลุกขึ้นยืนทันใดและคุกเข่าลงบนพื้น ถามเสียงดัง "นายท่าน ผมขอถามหน่อยได้ไหมว่าผู้นำตระกูลหยินและท่านผู้เฒ่าของเราตายไปแล้วหรือยัง?"น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวังอย่างแรงกล้า"ใช่แล้ว! ผู้นำระดับสูงของตระกูลหยินทั้งหมดตายไปแล้ว แต่พวกเขาไปล่วงเกินใครบางคนซึ่งพวกเขาไม่สามารถยั่วยุได้ บัดซบ! และส่วนพวกคุณที่เหลือ ตราบใดที่มีคนมาพาฉันไปเอายานรบมาได้ ฉันจะไม่เพียงแค่ปล่อยตัวพวกคุณเท่านั้น แต่ยังจ่ายเงินให้พวกคุณด้วย" หลินตงกล่าวทันทีที่หลินตงพูดจบเสียงหัวเราะดังขึ้น“ฮ่าๆ…”เป็นชายวัยกลางคนที่คุกเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1161
ในอวกาศอันว่างเปล่ายานรบดวงดาราเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วภายในนั้นมีหลินตงและสหายของเขาคราวนี้ หลินตงออกจากดาวหยินหยวน ไม่เพียงแต่พร้อมกับยานรบดวงดาราเท่านั้น แต่ยังรวมถึงชายวัยกลางคนที่ถูกตระกูลหยินจับเป็นทาสไปด้วยควรกล่าวว่าชายคนนั้นต้องติดตามหลินตงและบูชาเขาในฐานะเจ้านายเพราะหลินตงได้ล้างแค้นให้เขาและดาวเคราะห์ของเขาสำหรับคนแบบนั้นหลินตงยังคงมีหัวใจที่เห็นอกเห็นใจท้ายที่สุดแล้ว เขาเกือบจะกลายเป็นหนึ่งในนั้นชายวัยกลางคนชื่อปาหรู่ครั้งหนึ่งเคยอาศัยอยู่บนดาวเคราะห์ดวงเล็กมาก ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขคล้ายกับที่บรรยายไว้ในฤดูใบไม้ผลิดอกท้อตามคำอธิบายของปาหรู่ ดาวเคราะห์ดวงนั้นเล็กมาก เทียบไม่ได้กับดวงจันทร์ด้วยซ้ำ และไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่มากนัก และยังคงอยู่ในสถานะการพัฒนาที่ยังไม่พัฒนาเต็มที่แต่หลายร้อยปีก่อน ตระกูลหยินได้มาถึงและทำลายความสงบสุขของพวกเขาและปาหรู่ยังเด็กมากในเวลานั้น และพ่อของเขาเป็นผู้นำของดาวเคราะห์ดวงนั้นตั้งแต่ถูกตระกูลหยินประทับตราทาส ครอบครัวทั้งหมดของพวกเขาจึงถูกพาตัวไปที่ดาวหยินหยวนตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พวกเขาก็ใช้ชีวิตเหมือนทาสหลายร
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1299
เต่ายักษ์ลึกลับปรากฏตัวขึ้นในกาแล็กซีทางช้างเผือก มุ่งหน้าสู่ใจกลางกาแล็กซี มุ่งหน้าสู่ทิศทางของดวงดาวจักรพรรดิขณะนี้ ภายในอาคารอันงดงามบนหลังเต่าชายและหญิงกำลังเล่นหมากรุกกันชายคนนี้มีอายุประมาณยี่สิบเจ็ดหรือยี่สิบแปดปี มีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลา สวมเสื้อผ้าสีขาวและถือพัด ใครก็ตามที่เห็นเขาจะต้องชื่นชมเขาอย่างไม่ลังเลว่า คนหล่อนี่หลุดมาจากนิยายเรื่องไหนคนนี้เป็นคนที่ดึงดูดใจคนทุกวัยอย่างแน่นอน สามารถดึงดูดใจสาวๆ และผู้หญิงได้นับไม่ถ้วนส่วนผู้หญิงคนนี้ดูแก่กว่าผู้ชายประมาณสิบปี แต่งกายเหมือนสาวสวยวัยกลางคนแม้ว่าเธอจะดูเหมือนสาวสวยวัยกลางคนก็ตามแต่ผิวที่เปิดเผยออกมา กลับขาวผ่อง เต่งตึงและมีสีอมชมพูมากกว่าเด็กสาววัยแรกแย้มเธอเป็นหญิงงามที่มีเสน่ห์ไร้กาลเวลา ตั้งแต่วัยหนุ่มไปจนถึงชายวัยกลางคน หากได้พบเจอ คงต้องตกอยู่ในมนต์เสน่ห์ของเธอแม้ว่าทั้งสองจะกำลังเล่นหมากรุกอยู่ แต่เกมที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาไม่ใช่เกมหมากรุก แต่เป็นแผนที่จักรวาลสามมิติชื่อของชายหนุ่มรูปหล่อคือเฉินจิงจื่อหานหญิงสาวสวยอีกคนชื่อไป๋หลี่เหยียนหงทั้งสองคนคือผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลในตำนานในใจของทุกคน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1298
"น้องซีเยว่! เธอมีพลังที่แข็งแกร่งที่สุด อาณาจักรนิรันดรคืออะไร? เจ้าแห่งกาแล็กซีคืออะไร? "ยุนซีถามต่อไปจ้าวซวนและกลุ่มของเธอหันกลับไปมองหวงฝู่ซีเยว่อีกครั้ง"แม้ว่าฉันจะมีพละกำลังที่แข็งแกร่งบนโลก แต่เมื่อฉันออกจากโลก พลังของฉันก็ยังเล็กกระจ้อยร่อย ดังนั้น ฉันจึงไม่ค่อยแน่ใจว่าอาณาจักรนิรันดรเป็นของอาณาจักรแบบใด สำหรับเจ้าแห่งกาแล็กซี จากความหมายที่แท้จริงของสิ่งที่หลินตงพูด เขาน่าจะเป็นผู้ปกครองกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดแล้ว" หวงฝู่ซีเยว่ไม่แน่ใจปกครองกาแล็กซีทางช้างเผือก???ยุนซี จ้าวซวน ลู่เซียวเซียว ซ่งเจีย และหานชือหยุนจ้องมองหวงฝู่ซีเยว่ด้วยดวงตากลมโต ไม่สามารถเชื่อได้กาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดนี้ ใหญ่แค่ไหน?สำหรับพวกเธอ มันไร้ขอบเขตหลินตงอยู่ห่างจากโลกไปนานแค่ไหนแล้ว?เขาได้เป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีทางช้างเผือกแล้วงั้นเหรอ?นี่มันเหลือเชื่อจริงๆ!"พี่ซีเยว่ คุณพูดความจริงหรือเปล่า? พี่หลินตงได้เป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดแล้วจริงๆ เหรอ? เขาไม่ได้ออกไปจากโลกนานเลยใช่ไหม? มนุษย์ต่างดาวพวกนี้ก็ไม่ดีเหมือนกัน"เอาล่ะ... จริงๆ แล้วฉันไม่ค่อยแน่ใจ แต่จากสิ่งที
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1297
ณ สุดขอบกาแล็กซีทางช้างเผือก โลก!เวลาได้ย้อนกลับไปยังช่วงเวลาที่หลินตงเพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร"ฉันหลินตง! วันนี้ฉันบรรลุสู่ความเป็นนิรันดร์ จากนี้ไปฉันคือเจ้าแห่งกาแล็กซี ทุกสิ่งทุกอย่างในทางช้างเผือกจะได้รับการปกป้องโดยฉัย หากใครกล้าเข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญและทำลายระเบียบของทางช้างเผือกของฉัน อย่าโทษฉันที่ไร้ความปรานี"เสียงของหลินตงเดินทางผ่านระยะทางที่ไม่มีที่สิ้นสุดและไปถึงหูของทุกคนบนโลกรวมถึงจูหงจื่อและกลุ่มของเขาที่เพิ่งมาถึงโลก"อะไรนะ? มีคนเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซี? เป็นไปได้ยังไงกัน?" เฟิงเฮิงอุทานด้วยความตกใจ"หลินตงเป็นใคร? คนแรกในกาแล็กซีทางช้างเผือกที่เข้าสู่อาณาจักรนิรันดรควรเป็นองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนไม่ใช่หรือ? หลินตงผู้นี้มาจากไหน? ทำไมเราถึงไม่รู้จัก? เมื่อไหร่กันที่คนแข็งแกร่งเช่นนี้จึงปรากฏตัวในกาแล็กซีทางช้างเผือก?" จูหงจื่อเองก็ไม่เชื่อเช่นกันแต่การสามารถส่งเสียงในระยะไกลเช่นนี้ เป็นสิ่งที่เฉพาะผู้แข็งแกร่งในอาณาจักรนิรันดรเท่านั้นที่ทำได้แม้แต่องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนก็ยังไม่สามารถทำได้พลังของอาณาจักรนิรันดรนั้นน่าทึ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1296
ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยตัวตนและความแข็งแกร่งในปัจจุบันของหลินตง การกำจัดกองกำลังใดๆ ในกาแล็กซีทางช้างเผือกก็เป็นเรื่องง่ายซึ่งรวมถึงอาณาจักรกาแล็กซีด้วยหลังจากการทำลายล้าง การสร้างอำนาจใหม่มาอาณาจักรกาแล็กซีก็เป็นเรื่องง่ายมากเช่นกัน"พวกคุณเข้าใจไหม?" หลินตงถามเป็นครั้งสุดท้าย"เข้าใจแล้ว!!!" กองกำลังทั้งหมดของดวงดาวจักรพรรดิตอบเสียงดัง"เข้าใจแล้ว! เซี่ยอวิ๋นชวน ฉันจะฝากเรื่องในกาแล็กซีทางช้างเผือกไว้กับคุณ ฉันจะไปก่อน ชิงหวู่ ส่วนคุณจะรอฉันอยู่บนดวงดาวจักรพรรดิไปก่อน"หลังจากหลินตงพูดจบ เขาก็ฉีกรอยแยกในอากาศตรงหน้า จากนั้นก็เดินเข้าไปและหายตัวไปต่อหน้าทุกคนจนกระทั่งรอยแยกในอากาศปิดลง ผู้แข็งแกร่งบนจักรพรรดิสตาร์จึงถอนหายใจด้วยความโล่งใจและลุกขึ้นช้าๆเผชิญหน้ากับอาณาจักรนิรันดรแรงกดดันยังคงค่อนข้างสูงแม้ว่าอาณาจักรนิรันดรผู้นี้จะไม่มีความเป็นศัตรูต่อพวกเขาก็ตามในจำนวนนั้น ยังมีกองกำลังจำนวนเล็กน้อยที่ถูกอาณาจักรสวรรค์โน้มน้าวได้สำเร็จ และในเวลานี้ พวกเขากำลังเหงื่อท่วมตัวเมื่อหลินตงเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร เขาได้กลายเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีหลี่เทียน ท่านผู้นำแห่งอาณาจักรส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1295
หลินตงมองดูทุกคนบนดวงดาวจักรพรรดิคุกเข่าลงและโค้งคำนับเขาด้วยท่าทางตื่นเต้นเขารู้ว่าเมื่อพลังของเขาแข็งแกร่งขึ้น ภาระที่เขาแบกรับก็หนักขึ้นด้วยนี่คือสิ่งที่เราเรียกว่ายิ่งพลังมากเท่าไหร่ ความรับผิดชอบก็ยิ่งมากเท่านั้น!ในตอนแรก เขาต้องการปกป้องครอบครัวและเพื่อนฝูงของเขาเท่านั้น และปล่อยให้พวกเขามีชีวิตที่ดีแค่ค่อยๆ พัฒนาความแข็งแกร่งของเขา เขาก็กลายเป็นผู้พิทักษ์ต้าเซี่ย ต่อมา เมื่อหายนะครั้งใหญ่มาถึง เฟิงรั่วก็บุกเข้ามาบนโลกและเริ่มปกป้องมันอีกครั้ง ตอนนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับเผ่ามังกรเก้าหัวในอสูรกาแล็กซีและความทะเยอทะยานของพวกมันที่จะกักขังมนุษย์ไว้ในกาแล็กซี เขาต้องปกป้องทั้งกาแล็กซีทั้งหมดนี้เกิดขึ้นทีละขั้นตอนพร้อมกับพลังที่เพิ่มขึ้นของเขาจริงๆ แล้ว หลินตงเองก็ไม่มีความทะเยอทะยานใดๆเขาไม่ต้องการเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในกาแล็กซีทางช้างเผือก และเขาไม่ต้องการเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีด้วยเพียงแต่ว่าความแข็งแกร่งของเขามาถึงจุดนี้แล้ว และเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำถ้าเขาไม่ต้องการหากมีความสามารถ หลินตงก็คงไม่สามารถเฝ้าดูอย่างช่วยอะไรไม่ได้ในขณะที่มนุษย์ในกาแล็กซีทางช้างเผื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1294
หยวนหมิงเพิ่งพูดจบเสียงหยาบดังขึ้น"ฮ่าๆ... หยวนหมิง แมลงสาบเก้าหัวอย่างแกก็มีวันตกต่ำเหมือนกัน? พี่หลิน อย่ากลัวแมลงสาบเก้าหัวพวกนี้เลย พวกเราเผ่าวานรยักษ์สนับสนุนคุณ ฉันไม่คาดคิดว่าคุณจะมีพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งขนาดนี้ในตอนที่คุณก้าวเข้าสู่ความเป็นนิรันดร์ แม้ว่าคุณจะอยู่ห่างไกล แต่คุณก็ยังสามารถตัดหัวกายาทองคำนิรันดร์ของหยวนเซิงได้ คนรุ่นใหม่นั้นน่าเกรงขรามจริงๆ!"ผู้พูดคือไท่ซาน ผู้นำเผ่าของวานรยักษ์วานรยักษ์และมังกรเก้าหัวเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันในอสูรกาแล็กซีความแตกต่างของความแข็งแกร่งระหว่างสองเผ่าพันธุ์นั้นไม่ต่างกันมากความขัดแย้งในระดับเล็กมักเกิดขึ้น"ไท่ซาน แกอยากประกาศสงครามหรือเปล่า?" หยวนหมิงถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก“สงครามก็สงคราม! พวกเราซึ่งเป็นวานรยักษ์คิดว่าจะกลัวแมลงสาบเก้าหัวงั้นเหรอ?” ไท่ซานกล่าวอย่างไม่เกรงกลัวผู้นำเผ่าที่เป็นศัตรูสองคนเริ่มเผชิญหน้ากันอย่างไรก็ตาม ไม่มีการลงมือลงไม้กัน แค่เพียงโต้เถียงกันไปมาผลที่ตามมาจากการที่อาณาจักรนิรันดรสองคนทำสงครามกันนั้นไม่อาจคาดเดาได้แม้ว่าพวกเขาต้องการจะทำสงคราม เผ่าพันธุ์อื่นในอสูรกาแล็กซีก็จะเข้ามาขัดขวาง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1293
หยวนเซิงต้องการถอนกายาทองคำนิรันดร์กลับและจากไปหลินตงไม่เห็นด้วยเขาเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรในวันนี้ แต่การแสดงพลังของเขายังไม่จบเนื่องจากมีคนมาปรากฏตัวเขาจะไม่คว้าโอกาสเพื่อการทดสอบได้อย่างไรและหลังจากไปถึงอาณาจักรนิรันดรแล้วหลินตงยังต้องการดูด้วยว่าช่องว่างระหว่างตัวเขาและอาณาจักรนิรันดรคนอื่นๆ เป็นอย่างไรหากพลาดโอกาสครั้งนี้ไป การจะหาคู่ต่อสู้ระดับเดียวกันในอนาคตก็คงเป็นเรื่องยากหลินตงเคลื่อนไหวอย่างไม่ใส่ใจ และดาบกำราบมารจากลานพระราชวังหลวงก็พุ่งเข้าใส่มือของเขาอย่างรวดเร็วในขณะที่ถือดาบกำราบมาร ดาบยาวสีแดงขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นในมือของกายาอรหันต์ทองคำนิรันดร์ของหลินตงด้วยดาบกำราบมารยังสามารถเผยกายได้เหมือนกับเทคนิคกายาทองคำนิรันดร์อาวุธศักดิ์สิทธิ์นั้นสมกับเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์อย่างแท้จริง"วิชาดาบกำราบมาร!!!"หลินตงส่งเสียงคำรามต่ำๆ ในใจจากนั้นร่างหลักก็ฟันดาบกายาทองคำนิรันดร์ก็ฟันดาบออกไปเช่นกันดาบสีแดงพุ่งผ่านท้องฟ้าและบินไปทางอสูรกาแล็กซีความเร็วของดาบสีแดงนั้นเร็วมาก จนแม้แต่อวกาศก็ไม่สามารถทนต่อแรงกดดันของแรงนี้ได้ไม่ว่าจะผ่านไปที่ใดก็ตาม และมันก็เร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1292
ทันใดนั้นก็มีเสียงเข้ามาในหูของเขา"เซียนเดินดินหลิน! ฉันคือผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่ามังกรเก้าหัว - เซียนเดินดินหยวนเซิง เพื่อเห็นแก่หน้าของฉัน โปรดยกโทษให้เด็กๆ เหล่านี้ พวกเขาต่างก็โง่เขลาและได้ล่วงเกินกาแล็กซีของคุณ เผ่ามังกรเก้าหัวของเรายินดีที่จะชดเชยอย่างงาม"สายตาของหลินตงมองตามทิศทางของเสียง ผ่านความว่างเปล่าที่ไม่มีที่สิ้นสุด และเห็นสัตว์ประหลาดที่ใช้กายาอรหันต์ทองคำนิรันดร์ด้วยสัตว์ประหลาดตัวนี้มีหัวคล้ายงูเก้าหัวต่างจากหัวงู หัวทั้งเก้าหัวมีเขาเล็กๆ งอกออกมาสองเขาแล้วนี่คืออาณาจักรนิรันดรของเผ่ามังกรเก้าหัว"ผู้อาวุโสสูงสุด ช่วยเราด้วย พวกเรายังไม่อยากตาย" หยวนหลินตะโกนเสียงดังแม้ว่ามังกรเก้าหัวจะเป็นหนึ่งในสิบเผ่าพันธุ์ที่ทรงพลังที่สุดในอสูรกาแล็กซีแต่หากสี่อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นต้องตายในคราวเดียว แม้ว่าจะไม่สามารถทำให้เกิดการบาดเจ็บใดๆ ก็ตาม มันก็ยังคงเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่นี่คืออาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น เสาหลักของของมังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนธรรมดาๆและยังมีเผ่าพันธุ์ที่เป็นศัตรูในอสูรกาแล็กซีอีกด้วยหลินตงเยาะเย้ยอีกฝ่ายและพูดว่า "เผ่ามังกรเก้าหัวของแกเป็นเพีย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1291
ความพยายามของหลี่เทียนและสหายของเขาที่จะหลบหนีจากกาแล็กซีทางช้างเผือกไม่สามารถหนีรอดจากหลินตงได้มองดูคนทั้งห้าวิ่งหนีด้วยความตื่นตระหนกหลินตงพูดอีกครั้งและพูด: "เผ่ามังกรเก้าหัว เนื่องจากพวกแกกล้าส่งคนมาสร้างความโกลาหลในกาแล็กซีทางช้างเผือกของเรา อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คนต้องตกตายอยู่ที่นี่"หลังจากพูดจบ กายาทองคำนิรันดร์ของหลินตงก็หันเล็กน้อยและหันหน้าไปทางทิศทางที่หลี่เทียนและคนอื่นๆ กำลังหลบหนี โดยคว้าความว่างเปล่าด้วยมือขวาของเขาในระหว่างกระบวนการนี้ รอยร้าวในอวกาศปรากฏขึ้นตรงหน้ามือขวาของหลินตงหลินตงยื่นมือของเขาเข้าไปในรอยร้าวในอวกาศโดยตรงและต่อหน้าหลี่เทียนและคนอื่นๆ ที่กำลังหลบหนี รอยร้าวในอวกาศขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นทันใดมือของหลินตงยื่นออกมาจากด้านในหลี่เทียนและคนอีกห้าคนจ้องมองไปที่มือยักษ์สีทองที่โผล่ออกมาจากรอยร้าวในอวกาศอย่างกะทันหันข้างหน้าอย่างว่างเปล่า ทุกคนตะลึง"นี่....นี่... นี่คืออะไร? มันคือ....."หลี่เทียนยังไม่ได้พูดเสียงสั่นเครืออีกเสียงตามมา"กายาทองคำนิรันดร์!!!" หยวนหลินเบิกตากว้างและพูดด้วยความตกใจก่อนที่พวกเขาจะทันได้ทันตั้งตัวมือยั
