บทที่ 1157

ฉากนั้นเงียบลงขณะที่ทุกคนเฝ้าดูหลินตงและหยินเทียนหงด้วยความกังวล!

"พร้อมหรือยัง? "หลินตงถามอย่างสบายๆ

"เข้ามาได้ทุกเมื่อ!" หยินเทียนหงตอบ

เขาไม่คิดว่าหลินตงจะแข็งแกร่งทั้งที่ยังเด็กขนาดนี้

เพียงแค่ต้องใส่ใจว่ามีคนอื่นแอบโจมตีจากภายในยานรบแปดเหลี่ยมหรือไม่

หยินเทียนหงจึงจับตาไปที่ยานรบแปดเหลี่ยมที่อยู่เบื้องหลังหลินตง

ส่วนหลินตงก็ไม่ได้ถูกเขาใส่ใจเลย

หยินเทียนหงเชื่อเสมอว่าควรมีบุคคลที่แข็งแกร่งนั่งอยู่ในยานรบแปดเหลี่ยม

ซึ่งเป็นเหตุผลที่หลินตง ชายหนุ่มผู้นี้ถึงหยิ่งผยองเช่นนี้

"โอเค! หยินเทียนหง เนื่องจากแกเต็มใจที่จะรับดาบเล่มนี้ ไม่ว่าแกจะประสบความสำเร็จหรือไม่ก็ตาม จากนี้ไป ฉัน หลินตง และตระกูลหยินของแกจะไม่ติดค้างอะไรกันอีก"

หลินตงหยุดพูดไร้สาระ หลังจากพูดจบ เขาก็หยิบดาบกำราบมารขึ้นมาในมือและตั้งดาบไว้บนหน้าอกอย่างสบายๆ แล้วฟาดฟันจากซ้ายไปขวา

การเคลื่อนไหวของเขาสง่างาม แต่ไม่ได้คล้ายกับการโจมตีที่หมายเข่นฆ่าสังหาร

ตรงกันข้าม ดูเหมือนการแสดงมากกว่า ซึ่งดูดีแต่ไม่สามารถใช้ได้จริง และไม่มีพลังมากนัก

ตระกูลหยินที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยกิโลเมตรต่างรู้สึกว่าหลินตงกำลังแกล้งพว