ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าชีวิตหากไม่มีชีวิต ก็ไม่มีอะไรเหลืออยู่ตราบใดที่ยังมีชีวิตและครอบครัวเขาก็ยังคงเป็นนายน้อยของตระกูลหยินต่อหน้าคนนอกเย่ชิงหวู่มองหยินไห่เหลียงที่คุกเข่าอยู่ไกลๆ ราวกับว่าเป็นความฝันเมื่อไหร่ที่นายน้อยของตระกูลหยิน ซึ่งอยู่ในอันดับที่สี่จากแปดตระกูลใหญ่ คุกเข่าลงและขอความเมตตาจากเธอ?คนอย่างนายน้อยของตระกูลหยินก่อนที่เธอจะเกี่ยวข้องกับหลินตงเขามักจะเป็นคนที่เธอสามารถมองขึ้นไปได้เท่านั้นแต่ตอนนี้ เขากำลังคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอและร้องขอความเมตตา"คุณชายหลิน! ฉันรู้ว่ามีความเข้าใจผิดระหว่างคุณกับไห่เหลียง ตอนนี้เขาคุกเข่าที่นี่และขอโทษสำหรับความผิดพลาดของเขา โปรดละเว้นเขาด้วย จากนี้ไป คุณจะเป็นแขกผู้มีเกียรติของตระกูลหยินของฉัน ถ้ามีอะไรก็คุณต้องการก็สามารถบอกมาได้ ตระกูลหยินของฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้สำเร็จ" หยินเทียนหง ท่านผู้เฒ่าของตระกูลหยินกล่าวจากด้านข้างเช่นกันเขาไม่มั่นใจที่จะเอาชนะอีกฝ่ายได้ไม่ว่าหลินตงจะจัดการทำลายยานรบนับไม่ถ้วนด้วยเสียงเดียวและผลักยักษ์ใหญ่ระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลทั้งสี่คนออกไปได้อย่างไร หยินเทีย
"หลินตง เราเลิกกันเถอะ!"ถัดจากสนามกีฬาของมหาวิทยาลัยเจียงหนาน ในป่าเล็ก ๆ ที่ซ่อนอยู่เจียงซานพูดกับหลินตงซึ่งเป็นแฟนของเธอ"ซานซาน ทำไม? ผมทำอะไรผิด? ทำไมคุณถึงใจร้ายขนาดนี้?"หลินตงถามอย่างตื่นเต้นเขาและเจียงซานเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลาย และพวกเขาเป็นคู่รักกันในช่วงปีสามที่โรงเรียนมัธยมปลายแม้ว่าสภาพครอบครัวของหลินตงจะไม่ค่อยดีนัก แต่เขาหล่อและเรียนเก่ง เขาเป็นผู้ชายอบอุ่นมาตรฐาน ตอนมัธยมปลาย แน่นอนว่าเป็นที่รักของเพื่อนร่วมชั้นหญิงเจียงซานก็ไม่เลวเช่นกัน เธอเป็นสาวสวยประจำชั้นเรียน เธอเรียนแย่กว่าหลินตงเล็กน้อย แต่ก็อยู่ในอันดับต้น ๆตอนที่ทั้งสอนคนคบกันแรก ๆ มักถูกครูดุบ่อยครั้ง ทั้งสองคนสัญญาหลายครั้งว่าจะไม่ให้เสียการเรียน และตราบใดที่ผลการเรียนลดลงก็จะเลิกกัน จึงจะทำให้ครูไม่สนใจเรื่องของพวกเขาความจริงก็เป็นอย่างที่พวกเขาพูดกัน ทั้งคู่ได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนาน ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยสำคัญของประเทศ ไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนที่อิจฉาพวกเขาแต่หลินตงไม่เคยคาดหวังเลยว่าภายในหนึ่งปีหลังจากเข้ามหาวิทยาลัย เจียงซานก็เริ่มห่างเหินเขา ตอนนี้ถึงกับบอกเลิกเขาจริง ๆ แล้วใ
หลินตงยังคงคิดถึงความเป็นจริงของระบบศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงนี้ เมื่อประตูห้องพยาบาลที่เขาอยู่ถูกเปิดออกหญิงสาวสวยในวัยสามสิบสวมชุดแพทย์สีขาวเดินเข้ามานี่คือหมอจากห้องพยาบาลของโรงเรียน ชื่อเฉินซวน อายุสามสิบสองปี แต่งงานมาหลายปีแล้วและไม่มีลูก สามีเป็นเจ้าของบริษัทเล็ก ๆแต่ได้ยินมาว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับสามีไม่ค่อยดีนัก ช่วงนี้กําลังทะเลาะหย่ากันอยู่มีข่าวลือในโรงเรียนว่าสามีของเธอเพื่อร่วมมือกับบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง ให้เธอไปดื่มเป็นเพื่อน วางยาในเหล้า อยากให้เธออยู่กับเจ้าของบริษัทอีกฝ่ายหนึ่งคืนปรากฏว่าเธอรู้เรื่องก่อน จึงฉวยโอกาสเข้าห้องน้ำวิ่งกลับมาที่โรงเรียน แล้วก็อยู่ที่โรงเรียนตลอดไม่เคยกลับไปเลย ล่าสุดกำลังหาทนายฟ้องหย่ากับสามีอยู่"นักศึกษา นายตื่นแล้วก็ไปได้แล้ว กลับไปแล้วก็อย่าลืมกินของช่วยบำรุงเลือดและฟื้นฟูร่างกายให้มากขึ้น ร่างกายของนายแย่มาก ทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้ มองทุกอย่างให้เปิดกว้างหน่อย เอะอะก็โมโหจนเลือดลมโจมตีหัวใจ"เฉินซวนมองดูหลินตงลืมตาและนอนอยู่บนเตียงแล้วพูดกับเขา"ขอบคุณคุณหมอเฉิน ผมรู้แล้ว" หลินตงลุกขึ้นและเดินออกจากห้องพยาบาล ตอนนี้เขายังคงเวียนห
จ้าวซวนทำงานเป็นผู้จัดการล็อบบี้ของโรงแรมระดับแปดดาวแห่งนี้มานานกว่าสามปีแล้ว เคยเห็นคนรวยมาเยอะ เศรษฐีหลายพันล้านหรือหลายหมื่นล้านก็เห็นมาไม่น้อย อย่างไรก็ตามคนที่สามารถเข้าออกที่นี่ได้ล้วนแต่มีฐานะแม้ว่าบัตรสมาชิกที่นี่จะสามารถคืนเงินได้และยังมีบริษัทใหญ่ ๆ มากมายที่รับลูกค้าที่นี่เติมเงินหลายสิบล้านตลอดทั้งปี แต่เติมเงินทีเดียวร้อยล้าน พึ่งเคยเจอครั้งแรกจริง ๆ คนแบบนี้มีทรัพสินเกินหมื่นล้านแน่นอน ไม่อย่างนั้นจะไม่กล้าทำแบบนี้แม้ว่าคนที่มีทรัพสินหลายร้อยหลายแสนล้านในฟอร์บส์จะเป็นคนอันดับต้น ๆ แต่จ้าวซวนเพิ่งรู้เมื่อเข้าไปใกล้ชิดกับวงการนี้ว่ามีเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวมากมายในโลกนี้ ในฟอร์บส์อาจจะมีไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำเศรษฐีส่วนใหญ่เป็นคนถ่อมตัว เห็นได้ชัดว่าคนนี้เป็นหนึ่งในเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวและเป็นอันดับต้น ๆ อย่างแน่นอนอายุก็ยังน้อย เป็นรุ่นที่สองของตระกูลเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวแน่นอนในความเป็นจริงเมื่อกี้ตอนมาเห็นหลินตง จ้าวซวนก็ดูถูกเขา เสื้อผ้าทั้งหมดที่สวมน่าจะรวมแล้วไม่ถึงสองร้อย คนแบบนี้มีอยู่เต็มถนนเมื่อได้ยินแผนกต้อนรับบอกว่าหลินตงต้องการเติมเงินบัตรสมาชิกร้อยล้
หลินตงรับประทานอาหารเสร็จและเดินออกจากโรงแรมระดับแปดดาว มองไปที่ประตูโรงแรมที่อยู่ด้านหลัง จ้าวซวนพาพนักงานหลายคนโค้งคํานับและส่ง หลินตงรู้สึกว่าโลกสวยงามมากในทันทีเจียงซานแล้วไง?ตอนนี้พี่ก็ตั้งฮาเร็มสาวงามสามพันได้ถ้าต้องการทำอะไรต่อไป?แน่นอนว่าต้องซื้อบ้านหอพักของโรงเรียนหลินตงก็ไม่อยากอยู่มานานแล้ว หอพักสี่คนต่อหนึ่งห้อง ตอนนี้พักอยู่แค่สองคน อีกสองคนมีแฟนจึงเช่าบ้านอยู่ข้างนอกและได้ข่าวมาว่าอีกคนหนึ่งก็หลงใหลแฟนสาวมากและมีแผนจะย้ายออกเดิมทีหลินตงเคยคิดที่จะเช่าบ้านเพื่ออาศัยอยู่กับเจียงซานข้างนอก แต่เจียงซานไม่เห็นด้วยพอนึกถึงเจียงซานเพิ่งคบกับหวงจุนหลางไม่กี่วันเองก็นอนด้วยกัน หลินตงก็เจ็บปวดในใจ"ให้ตายเถอะ รู้งี้ควรใช้ไม้แข็งตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้กลับเสียท่าให้ไอ้สารเลวหวงจุนหลางนั่น" หลินตงแอบด่าในใจในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือมือสองที่พังรุ่งริ่งของหลินตงดังขึ้นหลินตงหยิบมันขึ้นมาและตรวจสอบสาย มันเป็นสายจากเพื่อนร่วมห้องของเขาหลิวเผิงแม้ว่าตอนนี้เขาจะย้ายออกไปและใช้ชีวิตอย่างไร้ยางอายกับแฟนสาวแล้ว แต่พวกเขาก็อยู่ด้วยกันมานานกว่าหนึ่งปีแล้วและความสัมพันธ์ของทั้
ทันทีที่เข้าไป หลินตงก็ตกใจมาก สมกับเป็นห้องราชา การตกแต่งหรูหราสุดขีดหลินตงเดินไปที่หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานที่สูงสามเมตรและยาวสิบกว่าเมตร มองทิวทัศน์ตรงหน้า กลับให้ความรู้สึกว่า "อยู่ในจุดสูงสุดมองดูภูเขาที่ดูเล็ก ๆ""คุณหลิน นี่คือราชาแห่งอาคาร 1 หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานตรงหน้าคุณทำจากกระจกกันกระสุนนำเข้าจากต่างประเทศ มีความหนาสิบเซนติเมตรและไม่สามารถเสียหายจากขีปนาวุธธรรมดาได้ แถมยังโปร่งใสมากและไม่กระทบแสงแดดเลย หน้าต่างบานนี้ เพียงอย่างเดียวมีมูลค่ากว่า 10 ล้าน และโคมระย้าอันงดงามเหนือศีรษะของคุณนำเข้าจากฝรั่งเศสและสามารถเปลี่ยนสีได้มากกว่าสิบสี""นี่คือห้องครัว""นี่คือห้องนอน""นี่คือห้องหนังสือ""นี่คือห้องเก็บไวน์""นี่คือห้องน้ำ""นี่คือห้องรับแขก""นี่คือห้องสันทนาการ"จากนั้นทั้งสองก็มาถึงชั้นที่ยี่สิบแปด"ที่นี่มีสระว่ายน้ำในร่ม สามารถเปลี่ยนน้ำเป็นประจําทุกเช้า และน้ำที่เปลี่ยนเป็นน้ําปลอดเชื้อที่บริสุทธิ์ สามารถดื่มได้โดยตรง"หลังจากชุยเจียพูดจบ เธอก็หยิบน้ำเข้าปากและจิบ จุดประสงค์คือทำให้หลินตงรู้สึกว่าน้ำสะอาดมากการดูบ้านของทั้งสองได้ผ่านไปอีกหนึ่งช
ออกจากไลน์หลินตงก็เปิดแอปติ๊กต๊อก!เวลาไม่มีอะไรทำหลินตงก็ชอบดูติ๊กต๊อกเมื่อเห็นว่าเสวี่ยเวยเอ่อที่วีเจเขาติดตามกำลังไลฟ์สด หลินตงจึงกดเข้าไปเสวี่ยเวยเอ่อคนนี้เป็นวีเจที่หลินตงติดตามติ๊กต๊อกมาเป็นเวลานานแล้ว เขาติดตามเธอมานานกว่าหนึ่งปีแล้วนับตั้งแต่เธอเริ่มไลฟ์สดครั้งแรกหลินตงถือได้ว่าเป็นแฟนกลุ่มแรกของเธอ จากแฟน ๆ เพียงไม่กี่คน ตอนนี้เธอมีแฟน ๆ ถึง 50,000 คนห้องถ่ายทอดสดก็เพิ่มขึ้นจากคนไม่กี่คน เป็นสิบกว่าคนเป็นสองถึงสามร้อยคนแต่หลินตงไม่เคยให้ของขวัญแก่เธอเลย แค่ชอบฟังเสียงของเธอและชอบฟังเพลงของเธอในความเป็นจริงเสวี่ยเวยเอ่อสามารถทำได้ดีกว่าด้วยความสามารถของเธอ แต่การไลฟ์สดของเธอมีแต่เสียงไม่โชว์หน้า ไลฟ์สดแบบนี้ในติ๊กต๊อกมัดใจพี่ใหญ่ได้ยาก อย่างไรเสียก็มีกี่คนที่ตั้งใจฟังเพลงโดยเฉพาะ ส่วนมากจะมาหาสาว ๆดังนั้นแม้ว่าเสียงของเธอจะไพเราะและการร้องเพลงของเธอไพเราะ แต่เธอก็ยังคงเป็นแค่วีเจธรรมดาไม่ได้ดังอะไรช่วงนี้เนื่องจากเรื่องของเจียงซาน หลินตงไม่ได้ดูช่องไลฟ์สดของเสวี่ยเวยเอ่อมาเกือบหนึ่งเดือนแล้วทันทีที่เขาเข้าไปในช่องไล์สด หลินตงก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยร้องเพลง หล
หลี่เสวี่ยเวยนอนอยู่บนเตียงในหอพักยังคงนอนไม่หลับคืนนี้เพื่อนร่วมห้องทั้งสามคนในหอพักไปสังสรรค์กับเด็กผู้ชายคนอื่นในหอพักเธอหาข้ออ้างบอกว่าไม่สบายก็เลยไม่ได้ไป จริง ๆ แล้วเธอไม่ค่อยเข้าร่วมกิจกรรมแบบนี้ อย่างไรเสียครอบครัวของเธอก็สู้อีกสามคนไม่ได้ เพื่อที่เธอจะเข้าเรียนที่วิทยาลัยดนตรี ก็ทำให้ครอบครัวลำบากแล้ว บางครั้งหลีกเลี่ยงไม่ได้จริง ๆ จึงจะไปบ้างเธอดีใจมากที่เธอไม่ไป ไม่เช่นนั้นเธอคงพลาดรางวัลของพี่ใหญ่ไม้ขีดไฟอันเล็กให้รางวัลครั้งเดียวสองหกแสน แม้แต่วีเจที่มีชื่อเสียงหล่านั้นก็ไม่ค่อยได้เจอสถานการณ์แบบนี้ นับประสาอะไรกับวีเจธรรมดาอย่างเธอเพิ่งเลิกไลฟ์ก็มีทีมงานติดต่อเธอแล้ว บอกว่าอยากจัดแต่งเธอ โฆษณาให้เธอ ติดต่อวีเจที่มีชื่อเสียงให้ต่อสายกับเธอ กระตุ้นใหญ่ไม้ขีดไฟอันเล็กนี้ ด้วยความใจใหญ่ของพี่ใหญ่คนนี้ ไม่แน่ว่าอาจจะให้รางวัลครั้งละหลายสิบล้านก็ได้ทีมงานรู้นิสัยของพี่ใหญ่พวกนี้ชัดเจนมาก พี่ใหญ่สนใจอะไรมากที่สุด? แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องของการรักษาหน้า ห้ามเสียหน้าต่อหน้าวีเจคนโปรดของตัวเองเด็ดขาด แค่จับจุดนี้ได้ ก็สามารถให้พี่ใหญ่เหล่านี้มอบของขวัญได้อย่างต่อเนื่อง
ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าชีวิตหากไม่มีชีวิต ก็ไม่มีอะไรเหลืออยู่ตราบใดที่ยังมีชีวิตและครอบครัวเขาก็ยังคงเป็นนายน้อยของตระกูลหยินต่อหน้าคนนอกเย่ชิงหวู่มองหยินไห่เหลียงที่คุกเข่าอยู่ไกลๆ ราวกับว่าเป็นความฝันเมื่อไหร่ที่นายน้อยของตระกูลหยิน ซึ่งอยู่ในอันดับที่สี่จากแปดตระกูลใหญ่ คุกเข่าลงและขอความเมตตาจากเธอ?คนอย่างนายน้อยของตระกูลหยินก่อนที่เธอจะเกี่ยวข้องกับหลินตงเขามักจะเป็นคนที่เธอสามารถมองขึ้นไปได้เท่านั้นแต่ตอนนี้ เขากำลังคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอและร้องขอความเมตตา"คุณชายหลิน! ฉันรู้ว่ามีความเข้าใจผิดระหว่างคุณกับไห่เหลียง ตอนนี้เขาคุกเข่าที่นี่และขอโทษสำหรับความผิดพลาดของเขา โปรดละเว้นเขาด้วย จากนี้ไป คุณจะเป็นแขกผู้มีเกียรติของตระกูลหยินของฉัน ถ้ามีอะไรก็คุณต้องการก็สามารถบอกมาได้ ตระกูลหยินของฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้สำเร็จ" หยินเทียนหง ท่านผู้เฒ่าของตระกูลหยินกล่าวจากด้านข้างเช่นกันเขาไม่มั่นใจที่จะเอาชนะอีกฝ่ายได้ไม่ว่าหลินตงจะจัดการทำลายยานรบนับไม่ถ้วนด้วยเสียงเดียวและผลักยักษ์ใหญ่ระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลทั้งสี่คนออกไปได้อย่างไร หยินเทีย
ในขณะที่สมาชิกหลักของตระกูลหยินทุกคน กำลังจ้องมองยานรบแปดเหลี่ยมด้วยความตกตะลึง ไม่รู้จะทำอย่างไรประตูของยานรบแปดเหลี่ยมก็เปิดออกสมาชิกทุกคนของตระกูลหยินหรี่ตาลงหลินตงก้าวออกมาเป็นคนแรกเย่ชิงหวู่เดินตามหลังมาอย่างใกล้ชิด โดยแบกกล่องไม้ไว้บนหลังทั้งสองยืนอยู่ในความว่างเปล่า จ้องมองสมาชิกตระกูลหยินที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยกิโลเมตร"หยินไห่เหลียง เมื่อมองดูทั้งหมดนี้แล้ว ฉันสงสัยว่าแกจะเสียใจกับการตัดสินใจเมื่อตอนนั้นหรือไม่?" หลินตงถามเสียงดัง"กะ....แก... แกทำแบบนี้ได้ยังไง?" หยินไห่เหลียงชี้ไปที่หลินตง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจไม่ว่าเขาจะลองพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถเข้าใจได้ด้วยคำพูดครั้งเดียว หลินตงก็สามารถทำลายยานรบของตระกูลหยินนับไม่ถ้วนยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่ท่านผู้เฒ่าทั้งสี่ยังถูกซัดถอยหลังไปร้อยกิโลเมตรนี่คือสิ่งที่หยินไห่เหลียงไม่สามารถจินตนาการได้หยินไห่เหลียงเพิ่งพูดจบมีเสียงดังมาจากด้านหลัง“คุกเข่า!”จากนั้นเขาก็รู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งโจมตีเขาร่างกายคุกเข่าลงโดยไม่ได้ตั้งใจในความว่างเปล่าหยินไห่เหลียงหันหน้ามองด้วยความไม่เชื่อบุคคลที่
นี่มันหมายความว่ายังไง?เป็นไปได้ไหมว่ายานรบแปดเหลี่ยมนี้ ซ่อนบุคคลระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงปลาย หรือแม้กระทั่งขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาล?เป็นไปไม่ได้!!!เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!!!สถานะของตัวตนระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงปลายคืออะไร? ในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดมีไม่มากนักจะมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร?เป็นไปไม่ได้ที่ตัวตนเช่นนี้จะเดินทางบนยานอวกาศระดับต่ำเช่นนี้ต้องเป็นวิชาลับบางอย่าง ซึ่งสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นและไม่สามารถใช้ซ้ำได้หยินเทียนหงปลอบใจตัวเองด้วยวิธีนี้แม้แต่ตัวเขาเองก็คิดว่าความเป็นไปได้นี้น้อยมากแต่ก็อดไม่ได้ที่จะยึดติดกับความคิดนั้นเพราะถ้ามันเป็นความเป็นไปได้อื่นใดวันนี้ตระกูลหยินจะต้องพังทลายอย่างสิ้นเชิงและไม่มีความหวังที่จะฟื้นคืนได้อีกในอนาคตภายในยานรบแปดเหลี่ยมเย่ชิงหวู่ก็ตกตะลึงกับฉากนี้เช่นกันเมื่อหลินตงเอ่ยคำว่า 'ไสหัวไป' เมื่อกี้ เสียงของเขาไม่ดังเหมือนคำพูดปกติของเขาและเธอไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเมื่ออยู่เคียงข้างหลินตง แต่ภายนอกกลับเกิดความปั่นป่วนครั้งใหญ่ยานรบนับไม่ถ้วนของตระกูลหยิน ที่ล้อมรอบถูกทำลายด้วยคำ
ภายในยานรบแปดเหลี่ยมเมื่อเห็นหยินเต๋อหลินพุ่งเข้าหาเธอ เย่ชิงหวู่ก็รู้สึกเจ็บแปลบในใจ เธอคว้าตัวหลินตงไว้แน่นและตะโกนด้วยความกังวลเล็กน้อย "คุณชาย!!!"แม้ว่าหลินตงจะบอกว่าตนเองแข็งแกร่งเพียงใด แต่เย่ชิงหวู่ก็ไม่เคยเห็นด้วยตาตนเองยิ่งกว่านั้น ตระกูลหยินก็ไม่สามารถเทียบได้กับตระกูลเฟิง เพราะที่นี่ก็เป็นฐานที่มั่นของตระกูลหยินเช่นกันหากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น พวกเขาคงไม่สามารถออกจากดวงดาวหยินหยวนได้ในวันนี้ในขณะนี้ หลินตงหันศีรษะไปมองเย่ชิงหวู่ ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ไม่มีอะไรต้องกลัว ฉันอยู่นี่แล้ว!"เมื่อเห็นรอยยิ้มของหลินตง หัวใจของเย่ชิงหวู่ก็สงบลงทันทีรอยยิ้มของชายผู้นี้ทำให้ผู้คนรู้สึกปลอดภัยจริงๆ!หยินเต๋อหลินมาถึงด้านนอกของยานรบแปดเหลี่ยมอย่างรวดเร็วและเตรียมที่จะเปิดเปลือกนอกของมันในขณะนี้ สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่เขาหยินไห่เหลียงแสดงรอยยิ้มที่บ้าคลั่งปู่ลงมือแล้ววันนี้หลินตงจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขามีไม้เด็ดบางอย่าง?ยังมีท่านผู้เฒ่าสี่คนอยู่ที่นี่!หลินตงไม่สามารถหลบหนีได้หยินเทียนหงและท่านผู้เฒ่าะดับยักษ์ใหญ่สี่คนของตระกูลหยิ
หยินไห่เหลียงที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา ก็ถามขึ้นทันที่ว่า "แกคือหลินตงใช่ไหม?""ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคุณชายหยิน! ฉันดีใจที่แกยังจำฉันได้" หลินตงทักทายด้วยรอยยิ้ม"แกมาทำอะไรที่นี่ ขอโทษฉันเหรอ? ส่งเย่ชิงหวู่มาหาฉันหรือไง? น่าเสียดายจริงๆ! แม้ว่าแกจะทำแบบนี้ ฉันก็จะไม่ปล่อยแกไป ในเมื่อแกกล้าแตะต้องสิ่งที่เป็นของชั้น แกต้องเตรียมใจชดใช้ และราคานั้นก็คือความตาย!" หยินไห่เหลียงพูดอย่างโกรธเคืองหลินตงได้ชิงตัวเย่ชิงหวู่ไปนี่เป็นความแค้นครั้งใหญ่ในชีวิตของเขาอย่างแน่นอนจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาได้เย่ชิงหวู่ตอนนี้?ผู้คนยังคงนินทาเขาลับหลัง เขาหยินไห่เหลียง ผู้นำตระกูลหยินในอนาคต จริงแล้วเขากลับเอาเศษอาหารของคนอื่นไปดังนั้นหลินตงต้องตายสิ่งนี้อาจทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้น"นายน้อยหยิน แกหลงตัวเองไปรึเปล่า? แกคิดว่าฉันมาที่นี่เพื่อขอโทษแกงั้นเหรอ?""แล้วแกมาทำอะไรที่นี่?” หยินไห่เหลียงถาม"ฉันมาที่ตระกูลหยินของแกเพื่อขอคำอธิบาย""คำอธิบายเรื่องอะไร?""แกใช้ข้ออ้างเรื่องการซื้อขายสมาคมการค้า เพื่อล่อลวงฉันและชิงหวู่ไปที่ดาวว่างเปล่า เสียเวลาของฉันไปมาก นอกจากนั้น แกยังต้องการฆ่าฉันและครอบค
หลินตงสั่งการยานรบแปดเหลี่ยม และทันทีที่เรือมาถึงดาวหยินหยวน ก็ถูกยานตรวจการณ์หลายลำล้อมรอบทันที"ใครอยู่ข้างหน้า? บอกชื่อแซ่มาซะ! ทำไมเรื่องถึงมาที่ดาวหยินหยวน?"ทันใดนั้นก็มีเสียงออกมาจากภายในยานตรวจการณ์ในขณะนี้ หลินตงขี้เกียจเกินกว่าจะพูดเรื่องไร้สาระกับอีกฝ่ายเขาได้เสียเวลาไปมากพอสมควรแล้วพลังจิตวิญญาณปะทุขึ้นในทันที ก่อให้เกิดลมพายุพลังจิตวิญญาณล้อมรอบยานรบแปดเหลี่ยม ซึ่งแผ่กระจายออกไปอย่างกะทันหัน“ปัง!!!”ยานตรวจการณ์หลายลำ ที่ล้อมรอบยานรบแปดเหลี่ยมถูกพัดออกไปทันทีเป็นระยะทางหลายสิบกิโลเมตรครั้งนี้ หลินตงไม่ได้ฆ่าใครแค่พัดไปคงไม่ทำให้ใครได้รับบาดเจ็บ"ไสหัวไป!!! เรียกหยินไห่เหลียงออกมาพบฉัน" เสียงทุ้มลึกของหลินตงดังขึ้นลูกเรือในยานตรวจการณ์หวาดกลัวอย่างยิ่ง ต่อการแสดงพลังของหลินตงพวกเขารีบติดต่อเจ้าหน้าที่บนดาวหยินหยวน“ปะ....ปะ....โปรดรอสักครู่ นายท่าน! เราจะติดต่อนายน้อยทันที”หลินตงไม่สนใจพวกเขาเขาสั่งให้ยานรบแปดเหลี่ยมลงจอดต่อไปยานตรวจการณ์ไม่กล้าขัดขวางเขาอีกต่อไปแค่ติดตามไปอย่างเงียบๆภายในห้องทำงานของผู้นำตระกูลหยินหยินไห่เหลียงยังคงหารือกับ
ขณะที่หยินไห่เหลียงกำลังจมดิ่งอยู่กับความคิด เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นขัดจังหวะเขา"ฉันเข้าใจแล้ว!" หยินไห่เหลียงตอบจากนั้นก็หันหลังและเดินตามคนๆ นั้นไปพบท่านผู้เฒ่าไม่นาน พวกเขาก็มาถึงห้องทำงานของผู้นำตระกูลหยิน"ก๊อกๆ!!"หยินไห่เหลียงก้าวไปข้างหน้าและเคาะประตูพร้อมพูดว่า "ท่านผู้เฒ่า ผมมาแล้ว"มีเสียงดังขึ้นจากข้างในทันที"เข้ามา!"หยินไห่เหลียงผลักประตูให้เปิดออกและเข้าไปมีคนห้าคนอยู่ในห้องท่านผู้เฒ่าทั้งสี่ของตระกูลหยินในระดับปรมาจารย์มหาจักรวาล เช่นเดียวกับหยินเต๋อหลิน ผู้นำตระกูลหยินคนห้าคนนี้เป็นสมาชิกระดับสูงสุดห้าคนของตระกูลหยินโดยพื้นฐาน"หยินไห่เหลียงคารวะท่านผู้เฒ่าทั้งสี่ และท่านปู่" หยินไห่เหลียงกล่าวอย่างเคารพ"ไห่เหลียงมาแล้วเรอะ นั่งลงสิ!" ชายชราผมหงอกกล่าวด้วยน้ำเสียงเป็นมิตรคนคนนี้คือท่านผู้เฒ่าที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลหยิน หยินเทียนหง ซึ่งความแข็งแกร่งของเขาไปถึงช่วงกลางของปรมาจารย์มหาจักรวาลการเข้าสู่ปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงกลางของเขา บรรลุได้เมื่อหยินไห่เหลียงเกิดหยินเทียนหงจึงชอบหยินไห่เหลียงมากเขารู้สึกว่าหยินไห่เหลียงเป็นตัวนำโชคสำหรับตัวเข
ยานรบแปดเหลี่ยมเข้าใกล้ดาวหยินหยวนพลังจิตวิญญาณของหลินตงถูกปลดปล่อย กวาดผ่านไปทั่วดาวหยินหยวนทั้งหมดทันใดนั้น ก็ตรวจพบรัศมีอันทรงพลังสี่จุดระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงกลางหนึ่งคน และระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงต้นสามคนตระกูลหยินเป็นตระกูลอันดับสี่อย่างแท้จริง ในบรรดาแปดตระกูลใหญ่แข็งแกร่งนี้แข็งแกร่งกว่าตระกูลเฟิงมากแต่สำหรับหลินตง ก็แค่เท่านั้นไม่ว่าจะมีมดกี่ตัว พวกมันก็ยังเป็นมดและไม่สามารถกลายเป็นช้างได้หลังจากกำหนดตำแหน่งของท่านผู้เฒ่าหลายคนของตระกูลหยินแล้ว หลินตงก็สั่งให้ยานรบแปดเหลี่ยมเตรียมลงจอดบนดาวหยินหยวนท่านผู้เฒ่าทั้งสี่ของตระกูลหยิน เมื่อรู้ว่าตระกูลหลิวค้นพบช่องโหว่ในหัตถ์เพลิงนิลและมีแนวโน้มที่จะบุกโจมตี ทุกคนต่างก็ออกจากที่หลบซ่อนไปพวกเขากำลังรอให้ตระกูลหลิวโจมตีแถมยังหารือถึงมาตรการตอบโต้ด้วยหลังจากประสบความพ่ายแพ้อย่างยับเยินต่อหลิวเจียหลิง หยินไห่เหลียงเป็นอาชญากรของตระกูลหยินในตอนแรกด้วยเหตุนี้ เขาจึงได้ค้นพบความลับที่น่าตกตะลึงของตระกูลหลิวและกลายมาเป็นดวงดาวนำโชคของตระกูลหยินทันทีแถมรวมถึงตอนที่เขาเกิดมา ท่านผู้เฒ่าคนหนึ่งของตระกูลหยิน
"แกยังใช้หัตถ์เพลิงนิลได้ไหม?""ได้แน่นอน!!!""ดีมาก!!!"ไม่นานหลังจากนั้นทหารยามสองคนจากตระกูลหยินคุมนักโทษที่สภาพไม่สู้ดีเข้าไปในห้องโถง“คุกเข่า!”ทหารยามเตะข้อเท้าของนักโทษและเตะเขาให้คุกเข่าลงบนพื้นจากนั้นทหารยามทั้งสองก็คุกเข่าลงบนพื้นและพูดอย่างเคารพ "คารวะผู้นำตระกูล คารวะผู้อาวุโสตระกูลทุกท่าน""ลุกขึ้น เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับพวกนาย พวกนายสามารถออกไปได้" หยินเต๋อหลินสั่ง"ขอรับผู้นำตระกูล!"ทหารยามพูดจบและออกจากห้องโถงไปในขณะนี้ หยินไห่เหลียงรู้ว่าถึงเวลาที่เขาต้องก้าวไปข้างหน้าแล้ว เขาจึงยืนขึ้นและเดินไปข้างหลังนักโทษนักโทษดิ้นรนอย่างรุนแรงเมื่อเห็นใครบางคนเดินเข้ามาหาเขา แต่ปากของเขาถูกปิดไว้และเขาพูดไม่ได้หยินไห่เหลียงจับนักโทษด้วยมือซ้ายและมือขวาปล่อยวิชาหัตถ์เพลิงนิล โดยมีรัศมีสีดำจางๆ ล้อมรอบเขาจากนั้นฝ่ามือก็ถูกกดลงบนหลังของนักโทษสายตาของทุกคนจับจ้องไปที่นักโทษตรงหน้าเมื่อพิษของเพลิงนิลสัมผัสกับนักโทษ มันก็แทรกซึมเข้าไปในร่างกายของเขาความเจ็บปวดอย่างรุนแรงเกิดขึ้นทำให้ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นถึงขีดสุด เต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงก่ำเนื่องจากปาก