69. เวลาแบบนี้ยังจะ... 18+

"ไปโรงพยาบาลกันเถอะคนดี " ลีโอเอ่ยบอกแพรนลินอย่างเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรค่ะ แพรแค่ตกใจ" แพรนลินเอ่ยบอกออกไป

"แต่หน้าแพร" ลีโอเอ่ยค้านแพรนลิน

"แพรไหวค่ะ เป็นเมียมาเฟียนิคะ แค่นี้จิ๊บๆ" แพรนลินพูดแล้วเอามือมาเช็ดน้ำตาของตัวเอง เมื่อเห็นลีโอเด็ดขาดแบบนี้ จนเธอรู้ตัวว่าต้องเข้มแข็งกว่านี้ เพราะไม่อยากให้เขาเป็นห่วง

"ก็ได้ แต่เราไปพักที่อื่นนะพี่ไม่ให้แพรไปพักที่โรงแรมนั่นแล้ว" ลีโอบอกออกไป เพราะยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำ

"ค่ะ ขอบคุณนะคะที่ปกป้องแพร แต่แพรพักที่เดิมก็ได้ค่ะ แพรอยากจะดูว่าใช่สองพ่อลูกนั่นรึเปล่าที่ส่งคนมาทำร้ายแพร แพรขอบคุณนะคะที่ตามมาช่วยแพร" แพรนลินเอ่ยอย่างขอบคุณพร้อมกับส่งสายตาให้ลีโอ

"พี่ปกป้องแพรกับลูกได้ แม้จะแลกกับชีวิตของพี่ก็ตาม" ลีโอพูดออกไปแล้วอุ้มแพรนลินขึ้นรถอีกคันที่เขานั่งมา

"เดี๋ยวค่ะ โทนี่จัดการศพคนของเราด้วย แล้วเอาเงินค่าทำขวัญให้ครอบครัวพวกเขาด้วยนะ ส่วนคนที่บาดเจ็บก็รักษาพวกเขาให้หายดีด้วยนะ " แพรนลินบอกลีโอให้หยุดเดิน แล้วบอกโทนี่ให้จัดการศพของลูกน้องที่ปกป้องเธอด้วยชีวิต

"ครับ นายหญิง" โทนี่ก็เอ่ยออกไป อย่างดีใจที่มีนายหญิงมีน้ำใจและห่วงลูกน้องไม่ต่างจากนาย