MasukShare
จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 17 | สลาฟ
Terakhir Diperbarui:
2025-04-18 03:03:33
Bab terkait
จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 18 | BUDDY
EPISODE 18BUDDY“ไม่ไหวมั้ง… ถ้าพวกมึงสั่งอะไรทุเรศ ๆ ขึ้นมาน้องมันจะกล้าทำได้ไง?”และไม่น่าเชื่อว่าเฮียครามจะเป็นคนแย้งออกมา คนอื่นพากันหันมองหน้ากันอีกครั้ง ก่อนที่เฮียรามจะหันไปขอความเห็นจากเพื่อน และดูเหมือนเจ๊พริกจะเห็นใจคนเป็นผู้หญิงเหมือนกันรีบเอ่ยเสนอ“งั้นถ้าหยีโดน… แค่กินเบียร์ก็พอ”“เอาบัดดีด้วยไหม กูอยากเล่นบัดดีด้วย” เฮียยักษ์ที่นั่งทำหน้านึกอะไรอยู่คนเดียวมาสักพักรีบเอ่ยเสริม“เอาก็เอา”“ไปดูดบุหรี่ก่อนสักรอบ”ว่าแล้วพวกผู้ชายก็พากันเดินออกจากบ้านไป ในขณะที่เจ๊พริกขอตัวขึ้นไปดูลูกก่อนอีกรอบหนึ่ง ฉันนั่งรออยู่ได้แค่ชั่วครู่ ใครคนหนึ่งก็เดินกลับเข้ามา เป็นเฮียยักษ์ที่ทำท่าทางลุกลี้ลุกลนแปลก ๆ ชะเง้อมองออกไปทางที่เพื่อนกำลังยืนพ่นควันกันอยู่ข้างนอก ทั้งยังปิดประตูลงทำตัวมีพิรุธอย่างเห็นได้ชัด“ทำไรอะเฮีย?”“มึงกับไอ้ครามนี่ยังไง? ถึงไหนแล้ว?”“…”คนตัวโตไม่ตอบคำถามแต่รีบเดินมานั่งข้างกัน สีหน้าเป็นจริงเป็นจังขึ้นมาแบบที่ต่างไปจากเมื่อครู่ลิบลับ เล่นเอาฉันทำหน้างง“ยังไงไหนเล่า… มันทำตัวดีขึ้นบ้างไหม?” เมื่อเห็นว่าฉันเงียบไป คนข้าง ๆ ก็รีบเอ่ยต่อ“ก็ไม่ไงอะเฮีย… เฮียหมายถึง
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 19 | ทดสอบ
EPISODE 19ทดสอบหนึ่งชั่วโมงต่อมา“อ้วก!”“…”“โอ้ก!”“…”“เฮีย ขอน้ำหน่อย”“…”ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะไม่เอาด้วยเด็ดขาดเลย! นี่มันเป็นการช่วยกันยังไงวะเนี่ย! นอกจากเฮียครามจะไม่เมาแล้ว ยังเป็นฉันเองที่กำลังโก่งคออาเจียนไม่หยุดโดยที่ก็มีคนเป็นผัวนี่แหละที่ต้องมายืนลูบหลังให้ เฮียครามราดน้ำเย็น ๆ ลงบนหน้าพร้อมทั้งจัดการลูบให้ เสียงหัวเราะยังคงดังมาจากวงสนทนาที่โซฟาเป็นระยะ สรุปคนที่เละเป็นขี้ในวันนี้ก็คือฉัน… แค่คนเดียว! “ไอ้คราม ไอ้เจินมันเรียกไปคุยอะ” เสียงที่จำได้ว่าเป็นเฮียยักษ์เดินเข้ามาหา และทันทีที่เห็นหน้าฉัน เฮียมันก็หัวเราะก๊ากออกมา ไอ้เฮียบ้านี่… “กูต้องดูหยี” “ไปเหอะ เดี๋ยวกูดูให้เอง” “เดี๋ยวค่อยคุย” “เดี๋ยวกูดูน้องมันเอง มึงไปเหอะ มันจะกลับคอนโดแล้ว” “…” “ยังไง? ห่วงเมียไรขนาดนั้น?”เสียงกลั้วหัวเราะของไอ้เฮียยักษ์ทำให้ฉันเกิดจะหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา แม้ว่าอ้วกจะยังพุ่งเป็นสายก็ตาม และประโยคถัดมาของไอ้เฮียครามก็ทำเอาสำลักอ้วกหน้าดำหน้าแดง “…ระวังหัวมุดลงไ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 20 | ร้อนแรง
EPISODE 20ร้อนแรง สิบนาทีต่อมา ตัวฉันถูกอุ้มไว้ในอ้อมแขนของเฮีย ขากวัดเกี่ยวอยู่กับเอวแกร่งถูกพาเดินออกจากห้องน้ำทั้งที่เรายังไม่ได้หยุดจูบกันเลยแม้แต่วินาทีเดียว เฮียครามประคองร่างฉันเอาไว้ แต่ริมฝีปากก็ยังคงบดจูบหนักหน่วงเข้าใส่แบบที่รุนแรงขึ้นทุกวินาที ความเปียกชื้นจากหยดน้ำบนเรือนร่างฉันทำให้อีกคนเปียกไปด้วย ตัวฉันถูกวางลงบนเตียงในขณะที่เฮียกำลังปลดเอากางเกงออกไปก่อนจะตามลงมากอดกันไว้ จูบแก้มกันแรง ๆ อีกที ถึงจะเมามากแต่ฉันก็เขินจนทำอะไรไม่ถูก ไม่คิดว่าจู่ ๆ เฮียจะเปลี่ยนอารมณ์กะทันหันได้ขนาดนี้ ดูราวกับไม่ใช่คนเมื่อครู่ที่เอาแต่ยืนนิ่งสะกดกลั้นตัวเองเหมือนไม่มีความรู้สึกอื่นใดอยู่แบบนั้น “ทีหลังไม่ให้กินเหล้าแล้ว” เสียงแหบพึมพำแผ่วเบา ใบหน้าซุกไซ้เข้าที่ลำคอ สูดดมเรือนกายกันฟอดใหญ่โดยไม่รักษาอาการใดทั้งสิ้น “ทำไม…” “เมาแล้วเป็นแบบนี้ทุกที” “เป็นยังไง…” “…น่ารัก” และเป็นฉันเองที่เขินหนักจนลมแทบจะออกหู ตอนที่คนบ้าเอียงคอมองมา สายตาแบบที่เปลี่ยนไปโดยสิ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 21 | คิดการใหญ่ใจต้องนิ่ง
EPISODE 21คิดการใหญ่ใจต้องนิ่ง วันต่อมา ฉันตื่นนอนขึ้นมาด้วยความรู้สึกเมื่อยล้าปวดหนักไปทั่วทั้งสรรพางค์กายแบบที่แทบจะลุกไม่ขึ้น เพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เล่นเอาเกือบฟ้าสาง เฮียครามยังคงคอนเซปต์ตื่นเช้าเหมือนทุกวันแม้เมื่อคืนเขาจะใช้เรี่ยวแรงมหาศาลขนาดนั้นก็ตาม และแค่คิดถึงฉากเร่าร้อนระหว่างเราทั้งคู่ขึ้นมา ฉันก็รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งกาย เลื่อนสายตามองดูร่างกายตัวเองก็พบว่ามีรอยแดง ๆ ที่โดนดูดทิ้งเอาไว้ให้ดูต่างหน้าอยู่เต็มไปหมดโดยเฉพาะบริเวณเนินอก เต้าทั้งสองข้างแทบไม่เหลือพื้นที่สีเนื้อเลย แม้จะยังไม่รู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน สำหรับเฮียแล้วเป็นเพราะอารมณ์พาไป หรือเพราะเริ่มจะคิดอะไรขึ้นมาจริง ๆ แต่ถึงงั้นฉันก็ไม่ได้โฟกัสอะไรขนาดที่จะเก็บเอามาคิดมาก อย่างน้อยการที่เราได้ใกล้กันอีกขั้นก็ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี ใครจะมองว่าแปลกก็ช่าง… แต่ฉันก็คิดแบบนั้นจริง ๆ การจะเดินหน้าต่อได้ ถึงมันจะไม่ใช่เรื่องอย่างว่าอย่างเดียว แต่แน่นอนสำหรับชีวิตคู่มันก็ค่อนข้างสำคัญ ประตูห้องเปิดออกตอนที่ฉันกำลังชันกายลุกขึ้นนั
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 22 | การแสดงออกที่เปลี่ยนไป
EPISODE 22การแสดงออกที่เปลี่ยนไป หลายชั่วโมงต่อมา เรามาถึงที่พักในเวลาดึกสงัด แต่โชคยังดีที่ทางรีสอร์ตเปิดรับวอล์กอินตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง พอมาถึงปุ๊บก็แยกย้ายกันไปห้องใครห้องมัน คงมีแค่เฮียยักษ์คนเดียวที่ร้องโอดร้องโอยไม่อยากนอนคนเดียว จนสุดท้ายคนเป็นแม่อย่างอีเจ๊ต้องยอมให้นอนด้วย ก็ยังดีที่ไม่โดนเฮียรามงาบหัวเท่าที่ฟังคนอื่นคุยกัน ดูเหมือนทุกคนจะผ่านการนอนห้องรวมกันเป็นเรื่องปกติไปแล้วตั้งแต่สมัยเรียน เลยไม่มีใครคิดจะสนใจอะไร หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จออกมาก็เห็นว่าเฮียครามกำลังยืนอยู่ด้านนอก ปากกำลังพ่นควันบุหรี่อยู่ตรงนั้น ฉันเดินออกไปหาเพื่อที่จะเรียกเขาให้เข้ามานอน แต่พอเห็นว่าเจ้าตัวกำลังทำอะไรอยู่ฉันก็ต้องชะงักเท้าลง ร่างสูงยืนสงบนิ่ง ลมทะเลโชยเบาบางเพราะเป็นเวลากลางคืนทำให้เสื้อผ้าผมเผ้าขยับตามแรงลม คนที่ยืนอยู่ตรงหน้ากำลังเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามค่ำคืนราวกับกำลังทอดอารมณ์ ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงได้หยุดยืนอยู่ตรงนี้ กอดอกมองดูเขาที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่ก้าว ไม่อยากจะเข้าไปกวน แต่แล้วก็เหมือนเขาจะรู้ตัว หันกลับมามองในที่สุด เฮ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 23 | ใกล้หัวใจ
EPISODE 23ใกล้หัวใจ ตกดึก จากที่ทุกคนแพลนกันว่าจะดื่มต่อในคืนนี้อีกคืน แต่กลับต้องล่มไม่เป็นท่าเพราะว่าเฮียยักษ์ท้องเสียหนัก ตดปู้ดป้าดออกมากลางวงอยู่หลายรอบ ในที่สุดอีเจ๊ก็ทนไม่ไหว ล้มเลิกการตั้งวงก๊งเหล้าที่ว่านั่น ต้นเหตุแบบไอ้เฮียขอโทษขอโพยยกใหญ่ แต่ไม่มีใครสนใจจะฟัง รีบหนีกลับเข้าที่พักใครที่พักมัน และถึงจะมาทะเล แต่ฉันยังไม่ได้แตะน้ำทะเลเลยแม้แต่นิดเดียว เฮียครามกำลังนอนหลับอยู่ข้างใน ส่วนฉันก็ถือโอกาสนี้ออกมานั่งทำตามความฝันด้วยการหอบเอาโน้ตบุ๊กออกมานั่งพิมพ์นิยายรับลม ฟังเสียงคลื่นเพลิน ๆ แต่นั่งอยู่ได้ไม่นานก็ต้องวางโน้ตบุ๊กทิ้งเอาไว้ เดินลงไปที่ชายหาดเปลี่ยวสงบไร้ซึ่งผู้คน เพราะป่านนี้คงไม่มีใครพากันเดินลงทะเลแล้ว “หนาวขนาดนี้เดินออกมาตากลมอยู่ได้” “เฮีย หยีอยากเล่นน้ำอะ ยังไม่ได้เล่นเลย” ฉันร้องตอบคนที่กำลังเดินเท้าเปล่าตามลงมา เฮียครามสภาพเพิ่งจะตื่นจากการนอนขมวดคิ้วมองไปรอบ ๆ ตัวอย่างไม่เห็นด้วย “ใครเขาลงเล่นน้ำตอนกลางคืน” “หยีไง” “ไร้สาระ อันตราย” “ก็เ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 24 | ตอบไม่ได้
EPISODE 24ตอบไม่ได้หนึ่งเดือนต่อมาระยะหลังระหว่างฉันกับเฮียครามดูเหมือนจะราบรื่นไปหมดทุกเรื่อง แทบจะไม่มีอะไรให้ต้องกังวล แม้ว่าเราจะไม่เคยบอกรักกัน หรือแม้เฮียจะยังคงทำเป็นนิ่งในบางครั้ง แต่ทุกอย่างก็นับได้ว่าดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และฉันก็ไม่คิดว่าจะมีอะไรที่มาทำให้ความสัมพันธ์ที่กำลังก้าวหน้าของเราสั่นคลอนลงได้แต่… ก็ไม่แน่เหมือนกัน ใครจะไปรู้อนาคตช่วงนี้ฉันกลับมาโหมงานหนักแบบที่เรียกได้ว่าไฟลุก เพราะก่อนหน้านี้เอาแต่พะนอคลอเคลียอยู่กับอีกคน ซ้ำบ้านข้าง ๆ ก็จัดปาร์ตีบ่อยยิ่งกว่าอะไร เลยแทบจะไม่ได้ทำงานทำการ ฉันละแปลกใจจริง ๆ ว่าคนพวกนั้นว่างอะไรกันขนาดนั้น ก็เห็นบอกว่าทำงานกันบ้าง แต่ก็ยังดวดเหล้าดวดเบียร์กันอยู่ได้ทุกคืนแต่ก็นั่นแหละ ชีวิตใครชีวิตมัน ดูเหมือนพวกเฮียไม่ได้อยู่เฉย ๆ กันแบบที่เห็นหรอก เห็นว่ากำลังคุยกันเรื่องทำธุรกิจร่วมกันสักอย่าง เห็นแบบนั้นได้ยินมาว่าเฮียเจินเป็นคนฉลาดมาก ทั้งยังรวยมากอีกต่างหาก ส่วนเฮียยักษ์ที่ดูว่าไม่ค่อยได้เรื่อง แต่เวลาคุยกันเรื่องงานก็ดูจะจริงจังผิดหูผิดตาไปคนทำงานหนักใช่ว่าจะประสบความสำเร็จมากกว่าคนทำงานน้อย แต่มีช่องทางในการเดินเกมธุร
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 25 | สับสนและไม่แน่ใจ
EPISODE 25สับสน และ ไม่แน่ใจ วันต่อมา ตลอดทั้งคืนที่ผ่านมาฉันนอนไม่หลับเลยแม้แต่วินาทีเดียว ถึงจะยังทำตัวเป็นปกติกับเฮีย แต่ใจมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ตอนเราจูบกันฉันยังเหม่อลอยไปไกล ขนาดตอนนี้ที่ยืนล้างจานมาได้สิบนาทีเข้าไปแล้วก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมยังวนล้างอยู่ที่จานใบแรกไม่เปลี่ยนใบสักที กว่าจะรู้สึกตัวก็ตอนที่ใครอีกคนเดินเข้ามากอดซ้อนกันจากทางด้านหลัง กลิ่นหอมของเฮียทำให้ฉันต้องดึงสติกลับมา เงยหน้าขึ้นมองพร้อมทั้งยิ้มหวานให้ “ไปคุยกับลูกค้าเหรอ?” “อืม… วันสุดท้ายแล้ว เซ็นสัญญา” “หยีทำอาหารไว้ให้ เฮียกินก่อนไหม?” “…” ฉันไม่พูดเปล่า แต่ล้างมือรีบเดินไปจัดแจงตักข้าวให้คนที่ยืนหล่อรออยู่ เฮียครามมองตามการเคลื่อนไหวทุกย่างก้าวแทบไม่ละสายตา และฉันก็ไม่ชอบบรรยากาศกระอักกระอ่วนใจแบบนี้เลย “กินข้าวกัน” ฉันทำเป็นไม่สนใจสายตาอ่านไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรของเขา แต่รีบเดินเข้าไปดึงแขนให้มานั่งลงตรงโต๊ะอาหาร ก่อนที่ตัวเองจะไปนั่งฝั่งตรงกันข้าม มันเป็นแบบนี้มาได้เดือนกว่าแล้วที่
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18
Bab terbaru
จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | SPECIAL | EPISODE 3
EPISODE 50ตอนพิเศษ 3 วันต่อมา ผมตื่นแล้ว… เพราะเสียงรัวกดกริ่งดังไม่หยุดที่หน้าบ้านนั่น ให้เดาก็คงเป็นไอ้พริกกับไอ้รามนั่นแหละ แต่ต่อให้เสียงกริ่งจะดังแค่ไหนก็ดูเหมือนคนข้าง ๆ จะไม่ได้ยิน รู้อีกทีผมก็อุ้มหลานพาดบ่า ถือตะกร้าขวดนมเดินลงมาข้างล่าง สภาพสะลึมสะลือขีดสุดเพราะแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน นัยน์ตาต้องหรี่ลงเพราะแสงอาทิตย์จ้าในช่วงสายของวัน “สภาพน่ารักแบบนี้กูต้องอัดรูปใส่กรอบแล้วมั้ง” เสียงร่าเริงของไอ้ห่ารามดังขึ้น พร้อมกันมันก็รีบยกโทรศัพท์รัวถ่ายรูปยกใหญ่ “ยิ้มเป็นไงบ้าง?” พอประตูเปิด คนเป็นแม่รีบรับลูกต่อไป ท่าทางเป็นห่วง ผมส่งต่อตะกร้านมให้ไอ้ราม ก่อนจะยกฝ่ามือขึ้นลูบใบหน้าอย่างเหนื่อยอ่อน “ขี้ทั้งคืน มึงรีบพาไปหาหมอเลย” “โถ…” “แค่นี้นะ กูจะไปนอน” “ตอนเย็นมาแดกข้าวด้วย” เสียงไอ้รามยังคงดังต่อ ผมไม่ได้สนใจเพียงแค่หมุนตัวเดินกลับเข้าบ้าน โบกมือให้มันนิดหน่อยเท่านั้น พอขึ้นมาถึงห้องนอนก็พบว่าหยีเหมือนจะเพิ่งตื่น หัวผงกขึ้นมองเล็กน้อย นัยน์ตาใสปรือมองก่อนจะตบที่นอน
จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | SPECIAL | EPISODE 2
EPISODE 49ตอนพิเศษ 2 หลายชั่วโมงต่อมา “เฮียชงนมเสร็จรึยัง?” “แป๊บ” “ยิ้มร้องไม่หยุดเลยทำไงดี?” “เดี๋ยวเฮียอุ้มเอง หยีไปอาบน้ำได้แล้ว” “ไม่เอาอะ” ผมเดินกลับมาหาคนที่กำลังยืนอุ้มหนูยิ้มพาดบ่า เสียงร้องไห้โยเยดังมาได้ร่วมชั่วโมงแล้วแบบไม่มีพัก ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมยิ้มถึงได้ร้องไม่หยุดแบบนี้ แต่จะให้โทรไปบอกให้พริกก็ไม่ได้อีก เดี๋ยวแม่งไม่เป็นอันทำห่าอะไรกันพอดี หยีไม่ยอมให้เอายิ้มมา กลับเดินหนีไปอีกทาง วางร่างเล็กของหลานไว้บนเตียงก่อนจะป้อนนมเข้าปากเล็กนั่น และพอได้จับขวดนม นัยน์ตาใสแป๋วที่เมื่อครู่มีน้ำตาคลอก็ชะงักเงียบไป มืออ้วนป้อมจับขวดนมถือเอง พลิกตัวไปทางเมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว ผมเม้มปากกลั้นยิ้ม ยกแขนขึ้นปาดเหงื่อ แม้ว่าในห้องจะเปิดแอร์จนเย็นฉ่ำแต่เพราะสถานการณ์เมื่อครู่ทำให้แอบเหนื่อยไม่น้อย ทั้งที่ปกติหนูยิ้มเป็นเด็กที่ไม่ค่อยร้อง แต่อาจจะเป็นเพราะห่างพ่อห่างแม่ทำให้เกิดอาการร้องไม่หยุดแบบนี้ ก็เด็กนั่นแหละ แถมเป็นหลานผมด้วย จะบอกว่ารักเหมือนลูกตัวเองก็คงไม่ผิดนัก
จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | SPECIAL | EPISODE 1
EPISODE 48ตอนพิเศษ 1 KRAM TALKS เวลาผ่านเลยไปก็หลายเดือน ทุกอย่างดูสงบสุขดี เว้นก็แต่… หยีไม่ยอมกินข้าวเลย เอาแต่ทำงาน ซ้ำยังไม่มีเวลาให้คนเป็นสามีแบบผมด้วย และใช่… มันน่าหงุดหงิด อยากจะจับมาฟัดสักทีสองที บรรยากาศในบ้านช่วงบ่ายอ่อน ๆ ที่แสนจะเงียบเชียบ มีเสียง ‘ต๊อกแต๊ก ๆ’ ดังอยู่เหมือนเช่นทุกวัน ต่อให้ผมเดินผ่าน หรือเปิดประตูบ้านเข้ามา คนที่กำลังนั่งห่อตัวอยู่ในผ้าห่มผืนหนา ใส่แว่นตาทรงโต ในรูจมูกข้างหนึ่งมียาดมเสียบเอาไว้ ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะหันมาสนใจกันเลยแม้แต่นิด ช่วงนี้หยีจริงจังกับการเขียนนิยายมากจนผมไม่อยากจะไปกวน แต่บางทีมันก็แอบอยากอยู่ด้วย อยากชวนไปข้างนอก ไม่ก็ชวนหาอะไรทำ… เราไม่ได้เข้านอนพร้อมกันมาร่วมเดือนแล้ว และเรื่องพวกนั้นก็แทบไม่ได้ทำกันเลย เพราะน้องมันเอาแต่ทำงาน พอหัวถึงหมอนปุ๊บก็หลับเป็นตาย ใครแม่งจะไปกล้ากวน แต่เพราะระยะนี้เจ้าตัวออกจะอาการหนักเกินไปสักหน่อย ถึงขั้นไม่กินข้าวกินปลาเหมือนตอนก่อนนู้นสมัยที่เราย้ายมาอยู่ด้วยกันแรก ๆ ผมเลยตั้งใจว่าอาจจะต้องบังคับให้เมียหยุดทำงาน
จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 47 | ก้าวไปข้างหน้า
EPISODE 47ก้าวไปข้างหน้า หลายเดือนต่อมา “กรี๊ด!!!!!!” “อะไร…” “เฮีย! ตื่นมาดูนี่เร็ว!” “…” คนข้าง ๆ ยกหัวขึ้นมามองในตอนที่ฉันกำลังส่องหน้าจอโทรศัพท์ให้เขาดู มือไม้สั่นหนักจนเฮียครามต้องดึงไปดูเอาเอง คิ้วหนาเลื่อนเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจจนฉันต้องดึงมันกลับมาดูอีกครั้ง ส่งเสียงวี้ดว้ายไปมาอย่างหยุดไม่อยู่ “เฮีย! นิยายของหยี… ได้ขึ้นหน้าหนึ่งขายดีแล้วนะ!!!” “อืม…” “เฮียอะ!! ไม่ดีใจหน่อยเหรอ?” “ดีใจดิ” “เฮียดูสิ ๆ ๆ หยีตื่นเต้นอะ!” “ใจเย็น” คนข้าง ๆ ขยับตัวลุกขึ้นนั่งหัวเราะออกมาเบา ๆ ดึงเอาตัวฉันไปกอดจูบลงบนเรือนผมกันสองสามที ถึงจะไม่ได้แสดงอาการดีอกดีใจได้มากไปกว่านี้ แต่แค่นี้สำหรับคนแบบเฮียแล้วก็ถือว่าโอเค… และใช่… หลังจากที่ฉันตั้งอกตั้งใจเขียนนิยายต่อเนื่องกันอยู่หลายเดือนแบบที่เรียกได้ว่าข้าวปลาไม่สนใจจะกิน ตอนนี้ก็ราวกับว่าความพยายามนั้นสัมฤทธิ์ผลเข้าให้แล้ว การตั้งตารอให้นิยายที่ตัวเองเขียนขึ้นหน้าขายดีของ
จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 46 | งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา
EPISODE 46งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา ฉันยังคงนั่งนิ่ง พยายามเก็บอาการตระหนกตกใจเอาไว้ไม่ให้ผิดสังเกต คนข้าง ๆ กำลังทำเป็นส่งยิ้มให้คนอื่น ๆ แบบที่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเฮียจะฝืนใจตัวเองทำแบบนี้ได้ลง แต่ก็อย่างที่เห็นว่าเขากำลังทำ “เฮียทำไรอะ?” พอเห็นว่าอีกสามคนไม่ได้มองอยู่ ฉันก็รีบกระซิบถามทันที เฮียครามไหวไหล่เล็กน้อยราวกับไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร “แค่มาอยู่เป็นเพื่อนหยีไง” “ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย” “บอกแล้วไงว่าเป็นของขวัญ” “แต่…” “ไม่เป็นไร… เฮียตั้งใจจะช่วยเด็ก ๆ อยู่แล้ว” คนข้าง ๆ ยิ้มใจดี เลื่อนมือมากุมมือฉันไว้เมื่อเห็นว่าฉันผู้ซึ่งได้รับความช่วยเหลือแบบที่ว่านี้ไม่ได้ยินดีอะไรนัก ดูก็รู้ว่าเฮียคงอยากจะช่วยทำให้ฉันหายเป็นกังวลในเรื่องสังคมป่วย ๆ นี่ และใช่… ฉันไม่เห็นด้วยที่เฮียจะทำถึงขนาดนี้ แต่ถ้าเขาพูดมางั้นว่าอยากช่วยน้อง ๆ ฉันจะไปทำอะไรได้ ก็แค่… ไม่คิดว่าเฮียจะเต็มใจมาจนถึงขั้นแต่งองค์ทรงเครื่องเบอร์นี้ “เอ… จริง ๆ ยิหวาคุ้นหน้าเฮียครามมากเลยนะคะ” เสียงคนตรงหน
จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 45 | ครบรอบ
EPISODE 45ครบรอบ หลายวันต่อมา ฉันกำลังแต่งตัวเตรียมไปงานเปิดตัวกระเป๋าอะไรสักอย่างนั่นของคุณส้มที่ลิลลี่พูดถึง ถึงใจจะไม่อยากไป แต่ด้วยความที่ไม่อยากจะเป็นคนเดียวที่ถูกนินทาก็เลยจำใจต้องไป เฮียครามเพิ่งกลับมาจากข้างนอก กำลังถอดเสื้อเชิ้ตโยนใส่ตะกร้า เท้าสะเอวมองมาเงียบ ๆ ตลอดหลายวันที่ผ่านมาฉันก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้ให้เฮียฟังอีก ก็รู้อยู่หรอกว่าเขาไม่ชอบที่จะให้ฉันไปปั้นหน้าเข้าสังคมแบบนั้น แต่ถึงงั้นเจ้าตัวก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่แน่นอนว่าก็ไม่ยอมไปด้วยอยู่ดี “หยีน่าจะกลับดึก ๆ หน่อย”ฉันว่าพลางใส่ต่างหูที่กลั้นใจซื้อมาเมื่อไม่กี่วันก่อน ที่บอกว่ากลั้นใจซื้อเพราะว่าระยะหลังมานี้ฉันไม่ได้มีเงินให้ใช้ฟุ่มเฟือยเหมือนเมื่อก่อน ถึงสถานการณ์ที่บ้านกำลังอยู่ในช่วงที่ดีขึ้นตามลำดับ แต่ฉันก็ไม่อยากจะไปรบกวนอะไรให้มากนัก อีกทั้งเฮียเองก็บังคับให้ใช้เงินเขา เพราะงั้นไอ้ของฟุ่มเฟือยนี่ก็คือเงินเก็บของฉันเองที่ได้จากการขายงานนั่นแหละ“สวยไหม?”หลังจากแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็หันกลับไปหมุนตัวให้คนเป็นสามีดู เฮียที่ยังคงอยู่ในสภาวะหน้านิ่งชำเลืองข
จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 44 | ความสุขของเมีย
EPISODE 44ความสุขของเมีย KRAM TALKS คนในอ้อมแขนนอนหลับไปแล้วชนิดที่ว่าต่างไปจากหลายวันก่อนหน้า ที่กว่าจะหลับได้ก็เล่นเอาผมกล่อมแทบตาย หยีคิดมากมาหลายวันเรื่องไอ้เครื่องรางบ้าบอคอแตกนั่น ปากก็บอกว่าไม่ได้เชื่อขนาดนั้นแต่เจ้าตัวก็เอาแต่เครียดจนไม่เป็นอันทำอะไร เดี๋ยวก็ดู ๆ และเพราะรู้ว่าผมไม่เชื่อหลายวัน ที่ผ่านมาก็เลยไม่ได้มาพูดถึงให้ฟังอีก แต่เห็นน้องมันเครียดขนาดนั้น จะให้คนเป็นผัวอยู่เฉยได้ยังไง… ก็แหงอยู่แล้ว ไอ้อะไรที่ว่านั่นจะหายไปเองได้ยังไง… ผมเป็นคนเอาออกเอง… หลังจากที่หยีหลับไปแล้ว แบบที่ว่านอนน้ำลายยืด กรนเสียงเบา ๆ ผมก็เลื่อนตัวออกจากผ้าห่ม เดินไปยังไอ้ถุงสีแดงที่เห็นแล้วขัดหูขัดตามาหลายวัน เทเอาทรายที่บรรจุอยู่ในถุงออกใส่ฝ่ามือจำนวนหนึ่งก่อนจะทิ้งไปง่าย ๆ แล้วเก็บมันกลับเข้าที่เดิมโดยที่เจ้าของของมันไม่รู้ตัว ก็ปล่อยให้ไม่รู้ไปนั่นแหละดีแล้ว… แต่เห็นหยีเครียดแล้วผมก็เครียดไปด้วย เลยคิดว่าแอบจัดการไปเงียบ ๆ ดีกว่า และก็อย่างที่เห็น… ว่าพอสบายใจหยีก็กลับมาสดใสเหมือนเดิม ผมอาบน้ำ
จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 43 | เรื่องเหลือเชื่อ
EPISODE 43เรื่องเหลือเชื่อ หลายวันต่อมา ถึงจะบอกว่าไม่ได้เชื่ออะไรขนาดนั้น แต่ตอนนี้ฉันชักจะเป็นกังวลหนักขึ้นทุกที เพราะอะไรที่อยู่ในถุงผ้าสีแดงนั่นดูเหมือนจะยังอยู่เต็มถุง ไม่ได้ลดขนาดลงเลยสักนิดตามที่แม่หมอบอก และใช่… ฉันเริ่มจะแอบกังวลขึ้นมานิด ๆ แล้วเหมือนกัน… ไม่ได้เชื่อขนาดนั้นเลยจริง ๆ “เป็นไร?” “เปล่า” “ทำหน้าเครียดขนาดนั้น ทะเลาะกับไอ้ครามเหรอ?” “เปล่าหรอกเจ๊” “แล้วเป็นอะไร?” “จำหมอดูคนนั้นที่หยีซื้อเครื่องรางกลับมาได้ไหม?” “…” “ตอนนี้อะไรที่ควรจะหายไปมันยังเต็มถุงอยู่เลย” “จริงเหรอ!!” แทนที่คนถามซึ่งเป็นอีเจ๊จะทำหน้าตกอกตกใจ แต่กลายเป็นว่าคนที่กำลังนอนเลื่อนโทรศัพท์เล่นอยู่ที่โซฟาผงกหัวขึ้นมามองแทน อ้ายรีบกระโดดลุกขึ้นเดินเข้ามาหา สีหน้าตระหนกตกใจ บ่งบอกได้ว่าเป็นคนเชื่อเรื่องพวกนี้ระดับไหน ในขณะที่เจ๊พริกทำหน้าบอกบุญไม่รับกับสิ่งที่ได้ยิน เดินหมุนตัวไปเก็บของโดยไม่ใส่ใจจะถามต่อ “ก็ที่
จะรักหรือจะร้าย จะรักหรือจะร้าย | EPISODE 42 | สายมู
EPISODE 42สายมู หลายวันต่อมา เรากลับมาจากทริปกระชับความสัมพันธ์อะไรที่ว่านั่นได้หลายวันแล้ว ทุกคนกลับไปใช้ชีวิตตามปกติ และฉันก็เพิ่งรู้เมื่อวานนี้เองว่าเฮียเจินกำลังจะซื้อบ้านหลังฝั่งตรงกันข้าม เพราะถ้าอ้ายเรียนจบเมื่อไรคงจะได้แต่งงานกันทันที เจ๊พริกก็กลับมาเลี้ยงลูก กลับมาทำอาหารเลี้ยงทุกคนเหมือนเดิม พวกเฮียทั้งสี่กำลังลงขันทำธุรกิจอะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับแอปพลิเคชันออนไลน์ซึ่งฉันไม่รู้เรื่องหรอก เพราะเป็นคนไม่สันทัดทางด้านนั้น เฮียยักษ์ยังคงแวะเวียนมาหาทุกวัน มีเรื่องมาเล่าให้ฟังเหมือนทุกที และแน่นอนว่าตอนนี้ตัวฉันเองก็กลับมาทำงานหามรุ่งหามค่ำเหมือนเดิม เฮียครามดูเหมือนจะชินแล้วที่เห็นเมียตัวเองกำลังนั่งยัดยาดมเข้ารูจมูก รัวนิ้วใส่แป้นพิมพ์อย่างเมามันในช่วงเช้าของวัน แต่ถึงอย่างนั้นก่อนที่เฮียจะตื่น ฉันก็ทำอาหารรอไว้เรียบร้อย และใช่… กว่าจะได้นอนก็เป็นเวลาสายของวัน ยอดการดาวน์โหลดนิยายเรื่องใหม่ที่วางขายอยู่ที่หน้าเว็บฝากขายวรรณกรรมอิเล็กทรอนิกส์ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เพราะในกราฟดาวน์โหลดมีแนวโน้มสูงขึ้
