บทที่ 42

"โอ้ ยอดเยี่ยมมากเลย..."

เมื่อเกาหยางเห็นว่าสีหน้าของเธอผิดปกติไป เขาก็บ่นพึมพำอยู่ในใจ ทำไมพอเอ่ยถึงเทียนชื่อกรุ๊ป เธอถึงไม่พอใจเอาเสียเลยล่ะ?

ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกแล้วสองคนเดินเข้ามา

เมื่อเสี่ยวอิ๋งหันหน้ามาก็ตะลึงงันไปทันที...

คนที่เข้ามาคือหลี่ชิงเฟิงกับหลานหลานจริง ๆ เหรอ?

ทั้งสามคนมองหน้ากันอยู่ไม่กี่อึดใจ เสี่ยวอิ๋งก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาขึ้นมาว่า "แกมาทำอะไรที่นี่? ที่นี่ใช่สถานที่ที่แกควรจะเข้ามางั้นเหรอ? ไสหัวออกไปซะ!"

เกาหยางที่อยู่อีกด้านรู้สึกสับสนอยู่บ้าง "เสี่ยวอิ๋ง พวกเขาสองคนคือ..."

เสี่ยวอิ๋งยิ้ม "คน ๆ นี้เป็นแค่ขยะชิ้นหนึ่ง เป็นไอ้พวกเกาะผู้หญิงกิน ฉันไม่แน่ใจเรื่องผู้หญิงคนนั้นหรอก คนที่มาพัวพันกับเศษสวะพรรค์นี้ก็น่าจะไม่ใช่คนดีอะไรนักหรอก! บางทีอาจจะเป็นโสเภณีตามถนนก็ได้!"

"คุณพูดอะไรน่ะ!"

หลานหลานทนไม่ไหวอีกต่อไปและกำลังจะพุ่งไปข้างหน้า!

แต่หญิงปากร้ายอย่างเสี่ยวอิ๋งมีประสบการณ์มากกว่าเธอ ดังนั้นจึงเตรียมไวน์แดงแก้วหนึ่งเอาไว้แล้วสาดใส่หน้าเธอ!

หลานหลานเซถอยหลังจนหลี่ชิงเฟิงต้องก้าวออกมารับตัวเธอไว้ จากนั้นเขาก็มองเสี่ยวอิ๋งด้วยสายตาเย็นชา