บทที่ 72 สอบเกาเข่าวันเวลาผ่านไปไวราวกับสายลมพัด ในที่สุดมหาวิทยาลัยก็ประกาศวันที่จะสอบเกาเข่าออกมา นักศึกษาที่ถูกส่งไปใช้แรงงานในชนบทต่างก็ตื่นเต้นเมื่อได้ทราบข่าวนี้ พวกเขามีโอกาสที่จะกลับบ้านและได้ทบทวนบทเรียนเพื่อเตรียมตัวสำหรับการสอบครั้งสำคัญ ทุกคนต่างตั้งอกตั้งใจอ่านหนังสือเท่าที่จะหามาได้ แ
เมื่อถึงเวลาผู้อำนวยการใหญ่เดินขึ้นหน้าเวทีพร้อมกับถือไมโครโฟน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความยินดีและความภาคภูมิใจที่แทบจะปิดไม่มิด ตอนนี้โรงเรียนของเขานั้นต้องโด่งดังแน่นอนที่สามารถสอนจนนักเรียนของเขานั้นสอบได้ที่หนึ่งของประเทศ จะไม่ให้เขาตื่นเต้นได้อย่างไร"นักเรียนทุกคน ขอแสดงความยินดีกับความพยายามขอ
บทที่ 73 ลอบสังหารหยางเฟยหลงกลับเข้ากรมทหารหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจที่หมู่บ้านหลี่ฮวา เขาเริ่มทำงานประจำของเขาเช่นเดิม หน้าที่ของเขาคือการดูแลความปลอดภัยและการฝึกฝนทหารในกรม รวมถึงการปฏิบัติหน้าที่พิเศษตามคำสั่งที่ได้รับจากผู้บังคับบัญชา หยางเฟยหลงรู้สึกว่าชีวิตทหารกลับมาสู่สภาพปกติ และเขายินดีที่ได้
“อ้ากก!!”“อ๊ากก!!”“โอ้ย อ๊าก!!!”ทหารในทีมของเขาก็ทำงานอย่างเต็มที่เพื่อช่วยกันเปิดทางให้กับหยางเฟยหลงได้เข้าไปถึงตัวนายพลเซี่ยจงในช่วงเวลาที่ทุกสิ่งดูเหมือนจะหมดหวัง หยางเฟยหลงสามารถเข้าถึงรถของนายพลได้สำเร็จ เขาเปิดประตูและพบนายพลเซี่ยจงที่ยังมีสภาพไม่ดีนัก เขาแบกนายพลขึ้นหลังและแอบใช้พลังส่งเข้
เมื่อการประลองสิ้นสุดลง หลี่เฉียงล้มลงบนพื้นด้วยความเหนื่อยล้าและหายใจหอบ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อและความตื่นตกใจที่ไม่คาดคิดว่าจะถูกจัดการได้อย่างรวดเร็ว หยางเฟยหลงยื่นมือไปช่วยดึงเขาขึ้นมา พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเมตตา"คุณเก่งมาก แต่ยังต้องฝึกฝนอีกมาก สิ่งสำคัญไม่ใช่แค่ความแข็ง
บทที่ 74 สืบหาความจริงหลังการที่ได้เลือนตำแหน่งหยางเฟยหลงและถูกย้ายไปยังหน่วยของนายพลเซี่ยจง นายพลอันดับที่หนึ่งของประเทศที่ดูแลด้านกลาโหม ซึ่งเป็นหน่วยงานสำคัญในการรักษาความมั่นคงของชาติ การเลื่อนตำแหน่งและการย้ายหน่วยครั้งนี้ทำให้หยางเฟยหลงต้องเผชิญกับความท้าทายใหม่ ไม่เพียงแต่ภาระหน้าที่ที่เพิ่ม
"ตามมันไปเร็วเข้า….อย่าให้มันรอดไปได้! ฆ่ามันซะ!"เสียงของคนร้ายดังขึ้นตามหลัง เซียวหลงหายใจหอบหนักและมองหาที่หลบซ่อนอีกครั้ง ในขณะที่เลือดไหลจากบาดแผลไม่หยุดเขารู้สึกเริ่มรู้สึกหมดแรง แต่เขารู้ว่าหยุดไม่ได้ เขาไม่สามารถยอมแพ้ได้ในตอนนี้ จากนั้นเขาก็นึกถึงเม็ดยามี่ลูกพี่ให้มาบอกว่าให้กินหากว่าบาดเจ็
บทที่ 75 มหาวิทยาลัยแพทย์เซี่ยงไฮ้ในขณะที่หยางเฟยหลงกำลังยุ่งอยู่กับการตามหาความจริงว่าใครคือคนที่อยู่เบื้องหลังการก่ออาชญากรรมมากมายที่เมืองหลวงหยางซีซีได้รับการตอบรับเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยแพทย์เซี่ยงไฮ้ ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่เธอเลือกเรียนเพราะว่าใกล้บ้าน ในตอนแรกนั้นทางมหาวิทยาลัยชิงหัวได้ส่งอาจ
ท่านยมทูตที่ยืนมองทั้งสองคนพูดคุยกันเงียบๆ ค่อยๆ ก้าวเข้ามา พร้อมกล่าวขึ้นด้วยเสียงที่หนักแน่นและทรงพลัง "เจียงกุ้ยเฟย เจ้าจะต้องถูกจองจำในนรกที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน วิญญาณที่เจ้าทำร้ายจะได้รับการชดเชย และเจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับผลของการกระทำชั่วที่เจ้าก่อไว้ตลอดชั่วนิรันดร์…"วิญญาณที่อาฆาตของเจี
ท่านยมทูตดำพยักหน้าเบา ๆ และกล่าวทิ้งท้าย"ข้าขอให้ครอบครัวของเจ้าพบแต่ความสุขและความสงบ เจ้าได้ผ่านพ้นสิ่งที่ยากลำบากมาแล้ว และขอให้เวลาต่อจากนี้เป็นเวลาที่เจ้าจะได้พบกับความรักและความอบอุ่นที่แท้จริง"หลังจากนั้นเงาทะมึนของท่านยมทูตดำค่อยๆ หายไปในความมืด เหลือเพียงครอบครัวหยางที่เต็มไปด้วยความสุขแ
บทสุดท้าย : ฝาแฝดหงส์มังกร / การเผชิญหน้าครั้งสุดท้ายวันเวลาผ่านไปหลายเดือนจนกระทั่งครรภ์ของหยางซีซีนั้นตั้งครรภ์ครบเก้าเดือน ครอบครัวหยางก็กำลังเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์สำคัญของตระกูล พวกเขาจองห้องพิเศษที่โรงพยาบาลเอาไว้และหยางซีซีก็เข้าพักทันทีในวันคลอด หยางซีซีต้องเผชิญกับความเจ็บปวดอย่างหนัก
ท่านนายพลเซี่ยไม่ได้มีความคิดแบบครึ่งๆ กลางๆ หากเขาต้องการอะไรแล้ว เขาต้องทำให้ได้อย่างเด็ดขาด โดยเฉพาะเมื่อมันเกี่ยวกับครอบครัวของเขาเอง เมื่อตั้งใจว่าต้องการให้ ดร.หยางไป่หลง มาเป็นลูกเขยของเขา ก็ไม่มีอะไรจะหยุดยั้งได้ ท่านนายพลจึงตัดสินใจเริ่มต้นปฏิบัติการทันที โดยการให้ลูกสาวนั้นเชิญ ดร.หยางไป่ห
"อาจารย์หยางค่ะ ฉันคิดว่าเราอาจจะมีปัญหากับผลลัพธ์การทดลองนี้ ฉันไม่แน่ใจว่าเครื่องมือวิเคราะห์ข้อมูลทำงานถูกต้องหรือไม่"หยางไป่หลงเงยหน้าจากบันทึกการทดลองของเขา และเดินตรงมาที่โต๊ะของเซี่ยจื่อหาน เขามองเห็นหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงผลการวิเคราะห์ข้อมูลที่ผิดปกติ บนหน้าจอนั้นมีกราฟที่ไม่สอดคล้องกับค่
หยางไป่หลงหันมองเธอพร้อมกับยิ้มเล็กๆ“ใช่ครับ ผมกำลังทำงานวิจัยเกี่ยวกับการใช้ AI ในการช่วยวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ คุณสนใจมาร่วมงานด้วยหรือครับ?”เขาพูดอย่างสุภาพ แต่ในน้ำเสียงมีความเป็นทางการเล็กน้อย“สนใจค่ะ แต่ฉันคิดว่ามีหลายประเด็นที่คุณอาจจะมองข้ามไป เช่น ความเสี่ยงทางจริยธรรมในการใช้ AI ในก
เขาคิดว่าตัวเองนั้นมีภาษีดีกว่าคนอื่นจึงได้รีบลงมือทันที เขานั้นอยากจะให้ไม้กลายเป็นเรือข้าวสารเป็นข้าวสุกให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย คนเก่งๆ และนิสัยดีอย่างดร.หยางจะได้ไม่หลุดมือไปไหน เพราะว่าจะรอให้ลูกสาวของเขาจัดการนั้นคงยาก เพราะว่าตอนนี้ไม่รู้ว่ารู้ตัวหรือยังว่า ตัวเองนั้นชอบเพื่อนร่วมงานเข้าแล้วท่า
ความคิดแบบนี้ยิ่งทำให้เธอหงุดหงิดใจไปมากขึ้นเมื่อได้พบหยางไป่หลงในแต่ละครั้ง ไม่ว่าจะเป็นในห้องสอนหรือตอนเขาเดินผ่านไปในมหาวิทยาลัยที่มีแต่คนทักทายและให้ความเคารพ เขาทำท่าเหมือนกับว่าเขาคู่ควรกับการเคารพนั้นอย่างไม่มีที่ติ เซี่ยจื่อหานรู้สึกเหมือนมีอะไรกระตุกในใจทุกครั้งที่เห็นภาพนั้น เธอแอบหมั่นไส้
ตอนพิเศษ 2 ดร.หยางไป่หลงในวันที่อากาศสดใสวันหนึ่ง ดร.หยางไป่หลงกำลังยืนอยู่หน้าชั้นเรียน สอนนักศึกษาเกี่ยวกับแนวคิดการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ในการวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ เขามีท่าทีที่เป็นมิตรและเป็นกันเอง แต่ว่าขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความตั้งใจในการสอน หลังจบชั้นเรียน เขาได้ยินเสียงเคาะประตู