บทที่ 75 มหาวิทยาลัยแพทย์เซี่ยงไฮ้ในขณะที่หยางเฟยหลงกำลังยุ่งอยู่กับการตามหาความจริงว่าใครคือคนที่อยู่เบื้องหลังการก่ออาชญากรรมมากมายที่เมืองหลวงหยางซีซีได้รับการตอบรับเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยแพทย์เซี่ยงไฮ้ ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่เธอเลือกเรียนเพราะว่าใกล้บ้าน ในตอนแรกนั้นทางมหาวิทยาลัยชิงหัวได้ส่งอาจ
"นี่มันคงจะจบแล้วจริงๆ สินะ..." ใครบางคนพึมพำความเงียบห่มคลุมบรรยากาศไปทั่ว ทุกวินาทีที่ผ่านไปทำให้ความหวังลดน้อยลง แต่หยางซีซีที่มองเหตุการณ์ระทึกอยู่ครู่หนึ่ง เธอตัดสินใจลุกขึ้นจากที่นั่งและเดินตรงไปยังกลุ่มของเหล่าอาจารย์ที่พยายามช่วยชีวิตอาจารย์ชราอยู่ ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาว่า“ท่านอาจารย์ค่ะ ให้ฉัน
“ นักศึกษาคนนี้เป็นใครกัน น้องใหม่ปีหนึ่งที่เพิ่งเข้ามาหรือเปล่า”“เธอเป็นนักศึกษาปีหนึ่งที่เพิ่มมาวันนี้” “ฉันจำได้แล้ว เธอ..เธอคือคนที่สอบได้ที่สองที่มีคะแนน174 คะแนนและเลือกมาเรียนที่มหาวิทยาลัยของพวกเรา..ชื่อ..ชื่อหยางอะไรสักอย่างนี้แหล่ะ” “ หยางซีซี!!! ฉันจำได้แล้วเธอชื่อหยางซีซี” เสียงเหล่า
บทที่ 76 นี่มหาวิทยาลัยของพวกเรามีหมอเทวดามาเรียนหรือยังไรกัน!!!!เวลาผ่านไปแล้ว 8 เดือนนับตั้งแต่หยางซีซีเข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัยแพทย์เซี่ยงไฮ้ การเรียนการสอนที่นี่เข้มข้นและท้าทายอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหยางซีซีต้องเข้าร่วมการเรียนรู้ในทุกคณะ ทั้งแพทย์แผนปัจจุบันและแพทย์แผนโบราณ อย่างไรก็ต
"หมอหยางคุณเป็นหมอที่มากความสามารถที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมา ไม่เพียงแต่คุณมีความรู้ ยังมีทักษะที่สามารถเทียบเท่ากับอาจารย์ในแผนกนี้"เสียงหัวเราะและคำยกย่องจากเหล่าอาจารย์และเจ้าหน้าที่ในห้องผ่าตัดทำให้บรรยากาศในห้องนั้นเต็มไปด้วยความยินดี หยางซีซีรู้สึกอบอุ่นในใจ เธอไม่เคยคาดคิดว่าการมาที่มหาวิทยาลั
"ไม่ใช่แค่พวกเรานะที่ทึ่ง อาจารย์ยังทึ่งเหมือนกัน! พวกคุณรู้ไหมว่าอาจารย์หมอหลิวเองยังยอมรับว่าไม่มีอะไรจะสอนเธอแล้ว!" นักศึกษาอีกคนเสริมขึ้นมาพร้อมกับหัวเราะเสียงหัวเราะและเสียงชื่นชมดังก้องไปทั่ว ทุกคนรู้ดีว่าหยางซีซีไม่ใช่นักศึกษาแพทย์ธรรมดา เธอมีความรู้และความสามารถเกินกว่าที่ใครจะจินตนาการได้
บทที่ 77 ชีวิตของฉันมันไม่ได้ขับเคลื่อนด้วยความรัก…แต่คืออำนาจ!!..เฟิงอวี้ชิงนั่งอยู่ในห้องรับรองหรูหราแห่งหนึ่ง แสงไฟสลัวๆ ส่องประกายสีทองอ่อนทั่วห้อง ดวงตาของเธอจับจ้องมองไปที่ภาพวาดบนผนัง แต่ในใจกลับล่องลอยไปไกล ในห้วงความคิดของเธอ มีแต่เรื่องของเซียวจ้าน คนที่เคยเป็นหมากที่มีประโยชน์สำหรับเธอม
เซียวจ้านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ขณะที่มองเฟิงอวี้ชิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเศร้าเสียใจและความสับสนเฟิงอวี้ชิงมองเขาด้วยสายตาไร้ความรู้สึก ริมฝีปากบางยิ้มเล็กน้อยก่อนจะตอบ"เพราะนายมันไม่มีประโยชน์แล้ว เซียวจ้านเมื่อไม่มีประโยชน์ ก็ไม่มีเหตุผลที่จะเก็บเอาไว้ และรู้สึกว่าตอนนี้นายไม่ยอมอยู่ในที่
ท่านยมทูตที่ยืนมองทั้งสองคนพูดคุยกันเงียบๆ ค่อยๆ ก้าวเข้ามา พร้อมกล่าวขึ้นด้วยเสียงที่หนักแน่นและทรงพลัง "เจียงกุ้ยเฟย เจ้าจะต้องถูกจองจำในนรกที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน วิญญาณที่เจ้าทำร้ายจะได้รับการชดเชย และเจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับผลของการกระทำชั่วที่เจ้าก่อไว้ตลอดชั่วนิรันดร์…"วิญญาณที่อาฆาตของเจี
ท่านยมทูตดำพยักหน้าเบา ๆ และกล่าวทิ้งท้าย"ข้าขอให้ครอบครัวของเจ้าพบแต่ความสุขและความสงบ เจ้าได้ผ่านพ้นสิ่งที่ยากลำบากมาแล้ว และขอให้เวลาต่อจากนี้เป็นเวลาที่เจ้าจะได้พบกับความรักและความอบอุ่นที่แท้จริง"หลังจากนั้นเงาทะมึนของท่านยมทูตดำค่อยๆ หายไปในความมืด เหลือเพียงครอบครัวหยางที่เต็มไปด้วยความสุขแ
บทสุดท้าย : ฝาแฝดหงส์มังกร / การเผชิญหน้าครั้งสุดท้ายวันเวลาผ่านไปหลายเดือนจนกระทั่งครรภ์ของหยางซีซีนั้นตั้งครรภ์ครบเก้าเดือน ครอบครัวหยางก็กำลังเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์สำคัญของตระกูล พวกเขาจองห้องพิเศษที่โรงพยาบาลเอาไว้และหยางซีซีก็เข้าพักทันทีในวันคลอด หยางซีซีต้องเผชิญกับความเจ็บปวดอย่างหนัก
ท่านนายพลเซี่ยไม่ได้มีความคิดแบบครึ่งๆ กลางๆ หากเขาต้องการอะไรแล้ว เขาต้องทำให้ได้อย่างเด็ดขาด โดยเฉพาะเมื่อมันเกี่ยวกับครอบครัวของเขาเอง เมื่อตั้งใจว่าต้องการให้ ดร.หยางไป่หลง มาเป็นลูกเขยของเขา ก็ไม่มีอะไรจะหยุดยั้งได้ ท่านนายพลจึงตัดสินใจเริ่มต้นปฏิบัติการทันที โดยการให้ลูกสาวนั้นเชิญ ดร.หยางไป่ห
"อาจารย์หยางค่ะ ฉันคิดว่าเราอาจจะมีปัญหากับผลลัพธ์การทดลองนี้ ฉันไม่แน่ใจว่าเครื่องมือวิเคราะห์ข้อมูลทำงานถูกต้องหรือไม่"หยางไป่หลงเงยหน้าจากบันทึกการทดลองของเขา และเดินตรงมาที่โต๊ะของเซี่ยจื่อหาน เขามองเห็นหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงผลการวิเคราะห์ข้อมูลที่ผิดปกติ บนหน้าจอนั้นมีกราฟที่ไม่สอดคล้องกับค่
หยางไป่หลงหันมองเธอพร้อมกับยิ้มเล็กๆ“ใช่ครับ ผมกำลังทำงานวิจัยเกี่ยวกับการใช้ AI ในการช่วยวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ คุณสนใจมาร่วมงานด้วยหรือครับ?”เขาพูดอย่างสุภาพ แต่ในน้ำเสียงมีความเป็นทางการเล็กน้อย“สนใจค่ะ แต่ฉันคิดว่ามีหลายประเด็นที่คุณอาจจะมองข้ามไป เช่น ความเสี่ยงทางจริยธรรมในการใช้ AI ในก
เขาคิดว่าตัวเองนั้นมีภาษีดีกว่าคนอื่นจึงได้รีบลงมือทันที เขานั้นอยากจะให้ไม้กลายเป็นเรือข้าวสารเป็นข้าวสุกให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย คนเก่งๆ และนิสัยดีอย่างดร.หยางจะได้ไม่หลุดมือไปไหน เพราะว่าจะรอให้ลูกสาวของเขาจัดการนั้นคงยาก เพราะว่าตอนนี้ไม่รู้ว่ารู้ตัวหรือยังว่า ตัวเองนั้นชอบเพื่อนร่วมงานเข้าแล้วท่า
ความคิดแบบนี้ยิ่งทำให้เธอหงุดหงิดใจไปมากขึ้นเมื่อได้พบหยางไป่หลงในแต่ละครั้ง ไม่ว่าจะเป็นในห้องสอนหรือตอนเขาเดินผ่านไปในมหาวิทยาลัยที่มีแต่คนทักทายและให้ความเคารพ เขาทำท่าเหมือนกับว่าเขาคู่ควรกับการเคารพนั้นอย่างไม่มีที่ติ เซี่ยจื่อหานรู้สึกเหมือนมีอะไรกระตุกในใจทุกครั้งที่เห็นภาพนั้น เธอแอบหมั่นไส้
ตอนพิเศษ 2 ดร.หยางไป่หลงในวันที่อากาศสดใสวันหนึ่ง ดร.หยางไป่หลงกำลังยืนอยู่หน้าชั้นเรียน สอนนักศึกษาเกี่ยวกับแนวคิดการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ในการวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ เขามีท่าทีที่เป็นมิตรและเป็นกันเอง แต่ว่าขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความตั้งใจในการสอน หลังจบชั้นเรียน เขาได้ยินเสียงเคาะประตู