เมื่ออุทกภัยครั้งใหญ่เกิดขึ้น น้ำป่าหลากมาจากภูเขาและไหลบ่าลงมายังหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว ลุงเหลียวไม่ได้ลังเลแม้แต่น้อย เขารีบออกจากบ้านของตัวเองและมุ่งตรงไปยังลานกลางหมู่บ้านที่ชาวบ้านกำลังรวมตัวกัน เสียงคลื่นน้ำที่โหมกระหน่ำดังกึกก้องไปทั่ว ลุงเหลียวเห็นภาพความตื่นตระหนกของชาวบ้าน บางคนกำลังพยายามอุ
ภาพครอบครัวที่เขาเคยมีแต่ว่าพวกเขานั้นได้ตายจากลุงเหลียวไปหลายปีแล้วผุดขึ้นมาในความคิดของเขา ใบหน้านุ่มนวลของภรรยาที่เคยยิ้มให้ทุกเช้า และเสียงหัวเราะของลูกชายที่เขารักเหมือนแก้วตาดวงใจ ชีวิตที่เรียบง่ายในหมู่บ้าน ความทรงจำเหล่านี้ฉายผ่านเหมือนภาพที่รางเลือน แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่น“ฉันทำดีที่สุดแล้
บทที่ 70 ความเสียหายที่ถูกทิ้งเอาไว้แสงแดดยามเช้าทอแสงลงมายังหมู่บ้านหลี่ฮวา เมื่อหมอกจางลงและน้ำลดลงไปทีละน้อย ความเสียหายที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังกลายเป็นภาพที่ปวดใจ บ้านเรือนที่เคยตั้งอยู่เรียงรายกันอย่างสงบเงียบตอนนี้กลายเป็นเศษซากที่พังทลาย ไม่มีใครคาดคิดว่าน้ำป่าที่โหมกระหน่ำจะทำให้หมู่บ้านที่เ
และอีกมุมเป็นพวกเสื้อผ้า ผ้าขนหนูที่พวกเขาพยายามขนมาให้ได้มากที่สุด เมื่อขนของลงเสร็จพวกเขาก็กลับไปขนมาอีกหลายรอบ หานหรูอี้ผู้มาจากอนาคตนั้นรู้ดีเรื่องโรคระบาดหากว่าเกิดความสกปรก เธอให้คนชองแก๊งมังกรขาว ตั้งถุงขยะเอาไว้หลายมุมทั่วบริเวณที่พักชั่วคราวแห่งนี้และให้ชาวบ้านบอกต่อเรื่องการทิ้งขยะให้เป็นท
ตระกูลหยางรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมด รวมถึงอาหารการกินและเสื้อผ้าของเด็กๆ พวกเขายังขอความร่วมมือจากหัวหน้าหมู่บ้านในการหาครูมาสอนเด็กๆ เพื่อให้พวกเขามีความรู้และทักษะติดตัว เป็นการวางแผนอนาคตที่มั่นคงให้กับเด็กๆ เหล่านี้ หัวหน้าหมู่บ้านเห็นด้วยอย่างเต็มที่ และยินดีช่วยเหลืออย่างเต็มกำลังบรรยากาศของ
บทที่ 71 ความขัดแย้งในยามเช้าที่แสงแดดอ่อนๆ ทอแสงลงมายังหมู่บ้านหลี่ฮวา หมู่บ้านที่เต็มไปด้วยเศษซากของบ้านเรือนที่เคยตั้งอยู่ บรรยากาศที่เคยอบอุ่นกลับกลายเป็นภาพแห่งความสิ้นหวังและความเจ็บปวด การฟื้นฟูเริ่มต้นขึ้นทีละเล็กทีละน้อย แต่ก็เต็มไปด้วยความยากลำบาก ชาวบ้านที่เหลืออยู่เริ่มแยกย้ายกันกลับไปย
นายท่านฉู่นั้นถึงแม้จะโดนหางเลขบ้างแต่ก็ไม่มากมายอะไร และเขายังรีบเปลี่ยนข้างแปลงสีเข้าหาผู้นำคนใหม่แล้วด้วย ช่างรวดเร็วสมกับเป็นนักการเมืองจริงๆ หยางซีซีนั้นบอกว่าให้หยางเฟยหลงไปหานายท่านฉู่เทียนอี้พร้อมเธอและเสนอให้เขาช่วยชาวบ้านที่ประสบภัยในช่วงนี้ และยังแนะนำสามีของเธอให้นายท่านฉู่รู้จักด้วย ซึ่
บทที่ 72 สอบเกาเข่าวันเวลาผ่านไปไวราวกับสายลมพัด ในที่สุดมหาวิทยาลัยก็ประกาศวันที่จะสอบเกาเข่าออกมา นักศึกษาที่ถูกส่งไปใช้แรงงานในชนบทต่างก็ตื่นเต้นเมื่อได้ทราบข่าวนี้ พวกเขามีโอกาสที่จะกลับบ้านและได้ทบทวนบทเรียนเพื่อเตรียมตัวสำหรับการสอบครั้งสำคัญ ทุกคนต่างตั้งอกตั้งใจอ่านหนังสือเท่าที่จะหามาได้ แ
ท่านยมทูตที่ยืนมองทั้งสองคนพูดคุยกันเงียบๆ ค่อยๆ ก้าวเข้ามา พร้อมกล่าวขึ้นด้วยเสียงที่หนักแน่นและทรงพลัง "เจียงกุ้ยเฟย เจ้าจะต้องถูกจองจำในนรกที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน วิญญาณที่เจ้าทำร้ายจะได้รับการชดเชย และเจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับผลของการกระทำชั่วที่เจ้าก่อไว้ตลอดชั่วนิรันดร์…"วิญญาณที่อาฆาตของเจี
ท่านยมทูตดำพยักหน้าเบา ๆ และกล่าวทิ้งท้าย"ข้าขอให้ครอบครัวของเจ้าพบแต่ความสุขและความสงบ เจ้าได้ผ่านพ้นสิ่งที่ยากลำบากมาแล้ว และขอให้เวลาต่อจากนี้เป็นเวลาที่เจ้าจะได้พบกับความรักและความอบอุ่นที่แท้จริง"หลังจากนั้นเงาทะมึนของท่านยมทูตดำค่อยๆ หายไปในความมืด เหลือเพียงครอบครัวหยางที่เต็มไปด้วยความสุขแ
บทสุดท้าย : ฝาแฝดหงส์มังกร / การเผชิญหน้าครั้งสุดท้ายวันเวลาผ่านไปหลายเดือนจนกระทั่งครรภ์ของหยางซีซีนั้นตั้งครรภ์ครบเก้าเดือน ครอบครัวหยางก็กำลังเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์สำคัญของตระกูล พวกเขาจองห้องพิเศษที่โรงพยาบาลเอาไว้และหยางซีซีก็เข้าพักทันทีในวันคลอด หยางซีซีต้องเผชิญกับความเจ็บปวดอย่างหนัก
ท่านนายพลเซี่ยไม่ได้มีความคิดแบบครึ่งๆ กลางๆ หากเขาต้องการอะไรแล้ว เขาต้องทำให้ได้อย่างเด็ดขาด โดยเฉพาะเมื่อมันเกี่ยวกับครอบครัวของเขาเอง เมื่อตั้งใจว่าต้องการให้ ดร.หยางไป่หลง มาเป็นลูกเขยของเขา ก็ไม่มีอะไรจะหยุดยั้งได้ ท่านนายพลจึงตัดสินใจเริ่มต้นปฏิบัติการทันที โดยการให้ลูกสาวนั้นเชิญ ดร.หยางไป่ห
"อาจารย์หยางค่ะ ฉันคิดว่าเราอาจจะมีปัญหากับผลลัพธ์การทดลองนี้ ฉันไม่แน่ใจว่าเครื่องมือวิเคราะห์ข้อมูลทำงานถูกต้องหรือไม่"หยางไป่หลงเงยหน้าจากบันทึกการทดลองของเขา และเดินตรงมาที่โต๊ะของเซี่ยจื่อหาน เขามองเห็นหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงผลการวิเคราะห์ข้อมูลที่ผิดปกติ บนหน้าจอนั้นมีกราฟที่ไม่สอดคล้องกับค่
หยางไป่หลงหันมองเธอพร้อมกับยิ้มเล็กๆ“ใช่ครับ ผมกำลังทำงานวิจัยเกี่ยวกับการใช้ AI ในการช่วยวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ คุณสนใจมาร่วมงานด้วยหรือครับ?”เขาพูดอย่างสุภาพ แต่ในน้ำเสียงมีความเป็นทางการเล็กน้อย“สนใจค่ะ แต่ฉันคิดว่ามีหลายประเด็นที่คุณอาจจะมองข้ามไป เช่น ความเสี่ยงทางจริยธรรมในการใช้ AI ในก
เขาคิดว่าตัวเองนั้นมีภาษีดีกว่าคนอื่นจึงได้รีบลงมือทันที เขานั้นอยากจะให้ไม้กลายเป็นเรือข้าวสารเป็นข้าวสุกให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย คนเก่งๆ และนิสัยดีอย่างดร.หยางจะได้ไม่หลุดมือไปไหน เพราะว่าจะรอให้ลูกสาวของเขาจัดการนั้นคงยาก เพราะว่าตอนนี้ไม่รู้ว่ารู้ตัวหรือยังว่า ตัวเองนั้นชอบเพื่อนร่วมงานเข้าแล้วท่า
ความคิดแบบนี้ยิ่งทำให้เธอหงุดหงิดใจไปมากขึ้นเมื่อได้พบหยางไป่หลงในแต่ละครั้ง ไม่ว่าจะเป็นในห้องสอนหรือตอนเขาเดินผ่านไปในมหาวิทยาลัยที่มีแต่คนทักทายและให้ความเคารพ เขาทำท่าเหมือนกับว่าเขาคู่ควรกับการเคารพนั้นอย่างไม่มีที่ติ เซี่ยจื่อหานรู้สึกเหมือนมีอะไรกระตุกในใจทุกครั้งที่เห็นภาพนั้น เธอแอบหมั่นไส้
ตอนพิเศษ 2 ดร.หยางไป่หลงในวันที่อากาศสดใสวันหนึ่ง ดร.หยางไป่หลงกำลังยืนอยู่หน้าชั้นเรียน สอนนักศึกษาเกี่ยวกับแนวคิดการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ในการวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ เขามีท่าทีที่เป็นมิตรและเป็นกันเอง แต่ว่าขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความตั้งใจในการสอน หลังจบชั้นเรียน เขาได้ยินเสียงเคาะประตู