บทที่ 60 เตรียมความพร้อมสู่อนาคตใหม่ปี1976ประเทศจีนกำลังเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ หลังจากช่วงเวลาของความวุ่นวายและความไม่แน่นอน รัฐบาลได้ประกาศให้มหาวิทยาลัยกลับมาเปิดอีกครั้งในปี 1977 นับเป็นโอกาสสำคัญสำหรับคนรุ่นใหม่ที่จะได้ศึกษาและพัฒนาตนเอง รวมทั้งเหล่านักศึกษาเก่าที่ถูกส่งไปใช่แรงงานก็จะ
สำหรับครอบครัวหยาง พวกเขาไม่มีปัญหาเรื่องการแบ่งที่นาเลย พวกเขาไม่ได้มีแผนที่จะทำนา แต่สนใจเรื่องการค้าขายมากกว่า หยางซีซีและสมาชิกในครอบครัวไม่ได้ร้องขอที่นาดีๆ ด้วยซ้ำ ทั้งหยางซีซี หยางเฟยหลง และหานหรูอี้ กลับชอบที่ดินบริเวณใกล้ภูเขาติดแม่น้ำมากกว่า หรือแม้กระทั่งที่ดินรกร้างห่างไกล พวกเขาก็ยังสนใ
หยางไป่หลงที่นั่งฟังอยู่เงยหน้าขึ้นพูดด้วยความมั่นใจ"แต่ผมยังอยากไปปักกิ่งอยู่ดีครับ มหาวิทยาลัยชิงหัวคือความฝันของผม และผมคิดว่าการเรียนที่นั่นจะเปิดโอกาสให้ผมได้เรียนรู้และพัฒนาตัวเองให้มากยิ่งขึ้น"หยางฟู่เหยาสะใภ้รองเอ่ยสนับสนุนทันที "ความฝันของน้องสี่เป็นสิ่งสำคัญมาก ตอนนี้พวกเรามีอิสระที่จะท
บทที่ 61 วิญญาณที่อยู่ในของโบราณ / ภาพวาดนี้เป็นของผมเองวันต่อมาทั้งสามคนตื่นแต่เช้าและเดินทางไปยังร้านขายของเก่าที่หางออกไปนอกเมืองหางโจวไปประมาณ 5 กิโลเมตร ตอนนี้พวกเขาได้รับรถยนต์ยี่ห้อหงอี้ซึ่งเป็นรถยนต์ที่ท่านนายพลหลงเหยียนปังหามาให้ ถึงแม้ว่าราคาจะสูงถึง 60000 หยวนแต่ว่าหยางซีซีก็ซื้อ เพื่อที
วิญญาณของลูกสาวตระกูลหลี่แห่งราชวงศ์ต้าชิงที่เคยอ่อนน้อมเศร้าหมอง บัดนี้เปลี่ยนไปเป็นความโกรธแค้น ดวงตาของนางที่เคยว่างเปล่ากลายเป็นสีแดงก่ำ สายลมแรงพัดกระหน่ำไปทั่วบริเวณ เสียงของนางกรีดร้องอย่างน่ากลัว"เจ้าเพียงต้องทำตามที่ข้าบอก จงตามหาตระกูลหลี่ของข้า!"เสียงนั้นดังก้องและทิ่มแทงเข้าไปในโสตประส
ทันทีที่ภาพวาดถูกเปิดเผย ความงดงามที่ปรากฏทำให้เขาหายใจไม่ทั่วท้อง เส้นสายของพู่กันที่ละเอียดอ่อน ถ่ายทอดภูมิทัศน์ที่งดงามเหนือคำบรรยาย ภูเขาสูงตระหง่านถูกปกคลุมด้วยเมฆหมอก สายน้ำที่ไหลเอื่อยผ่านป่าไม้เขียวขจี และนกน้อยที่บินโฉบเฉี่ยวอยู่บนท้องฟ้า ทุกองค์ประกอบถูกวาดขึ้นอย่างมีชีวิตชีวา ราวกับว่าภาพ
บทที่62 ตาบอดหยางซีซีและหานหรูอี้ยังคงเดินดูของไปรอบๆ ร้านขายของเก่าที่ดูเก่าแก่และเงียบสงบ ราวกับเวลาในร้านนี้เดินช้ากว่าโลกภายนอก ทุกมุมของร้านเต็มไปด้วยข้าวของโบราณที่ถูกกาลเวลาทิ้งไว้ แต่ดูเหมือนว่าไม่มีสิ่งใดจะน่าดึงดูดใจไปกว่าภาพวาดที่หยางเฟยหลงถืออยู่หานหรูอี้เดินสำรวจร้านด้วยความสนใจหลายรอ
หยางจิ้งขมวดคิ้วขณะนั่งอยู่ในรถม้าที่กำลังเดินทางกลับบ้าน "ครั้งนี้ของที่ส่งไปน้อยลงมาก ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป เราอาจต้องหาทางออกอื่น"พี่สะใภ้รองพยักหน้าเห็นด้วย "ฉันเองก็รู้สึกว่าความเสี่ยงมันเพิ่มขึ้นอย่างมาก ไม่แน่ว่าอาจจะต้องเลิกทำการค้ากับพวกแก๊งมังกรขาวไปชั่วคราว ถ้าทางการยังคงเข้มงวดแบบนี้"ห
ท่านยมทูตที่ยืนมองทั้งสองคนพูดคุยกันเงียบๆ ค่อยๆ ก้าวเข้ามา พร้อมกล่าวขึ้นด้วยเสียงที่หนักแน่นและทรงพลัง "เจียงกุ้ยเฟย เจ้าจะต้องถูกจองจำในนรกที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน วิญญาณที่เจ้าทำร้ายจะได้รับการชดเชย และเจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับผลของการกระทำชั่วที่เจ้าก่อไว้ตลอดชั่วนิรันดร์…"วิญญาณที่อาฆาตของเจี
ท่านยมทูตดำพยักหน้าเบา ๆ และกล่าวทิ้งท้าย"ข้าขอให้ครอบครัวของเจ้าพบแต่ความสุขและความสงบ เจ้าได้ผ่านพ้นสิ่งที่ยากลำบากมาแล้ว และขอให้เวลาต่อจากนี้เป็นเวลาที่เจ้าจะได้พบกับความรักและความอบอุ่นที่แท้จริง"หลังจากนั้นเงาทะมึนของท่านยมทูตดำค่อยๆ หายไปในความมืด เหลือเพียงครอบครัวหยางที่เต็มไปด้วยความสุขแ
บทสุดท้าย : ฝาแฝดหงส์มังกร / การเผชิญหน้าครั้งสุดท้ายวันเวลาผ่านไปหลายเดือนจนกระทั่งครรภ์ของหยางซีซีนั้นตั้งครรภ์ครบเก้าเดือน ครอบครัวหยางก็กำลังเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์สำคัญของตระกูล พวกเขาจองห้องพิเศษที่โรงพยาบาลเอาไว้และหยางซีซีก็เข้าพักทันทีในวันคลอด หยางซีซีต้องเผชิญกับความเจ็บปวดอย่างหนัก
ท่านนายพลเซี่ยไม่ได้มีความคิดแบบครึ่งๆ กลางๆ หากเขาต้องการอะไรแล้ว เขาต้องทำให้ได้อย่างเด็ดขาด โดยเฉพาะเมื่อมันเกี่ยวกับครอบครัวของเขาเอง เมื่อตั้งใจว่าต้องการให้ ดร.หยางไป่หลง มาเป็นลูกเขยของเขา ก็ไม่มีอะไรจะหยุดยั้งได้ ท่านนายพลจึงตัดสินใจเริ่มต้นปฏิบัติการทันที โดยการให้ลูกสาวนั้นเชิญ ดร.หยางไป่ห
"อาจารย์หยางค่ะ ฉันคิดว่าเราอาจจะมีปัญหากับผลลัพธ์การทดลองนี้ ฉันไม่แน่ใจว่าเครื่องมือวิเคราะห์ข้อมูลทำงานถูกต้องหรือไม่"หยางไป่หลงเงยหน้าจากบันทึกการทดลองของเขา และเดินตรงมาที่โต๊ะของเซี่ยจื่อหาน เขามองเห็นหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงผลการวิเคราะห์ข้อมูลที่ผิดปกติ บนหน้าจอนั้นมีกราฟที่ไม่สอดคล้องกับค่
หยางไป่หลงหันมองเธอพร้อมกับยิ้มเล็กๆ“ใช่ครับ ผมกำลังทำงานวิจัยเกี่ยวกับการใช้ AI ในการช่วยวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ คุณสนใจมาร่วมงานด้วยหรือครับ?”เขาพูดอย่างสุภาพ แต่ในน้ำเสียงมีความเป็นทางการเล็กน้อย“สนใจค่ะ แต่ฉันคิดว่ามีหลายประเด็นที่คุณอาจจะมองข้ามไป เช่น ความเสี่ยงทางจริยธรรมในการใช้ AI ในก
เขาคิดว่าตัวเองนั้นมีภาษีดีกว่าคนอื่นจึงได้รีบลงมือทันที เขานั้นอยากจะให้ไม้กลายเป็นเรือข้าวสารเป็นข้าวสุกให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย คนเก่งๆ และนิสัยดีอย่างดร.หยางจะได้ไม่หลุดมือไปไหน เพราะว่าจะรอให้ลูกสาวของเขาจัดการนั้นคงยาก เพราะว่าตอนนี้ไม่รู้ว่ารู้ตัวหรือยังว่า ตัวเองนั้นชอบเพื่อนร่วมงานเข้าแล้วท่า
ความคิดแบบนี้ยิ่งทำให้เธอหงุดหงิดใจไปมากขึ้นเมื่อได้พบหยางไป่หลงในแต่ละครั้ง ไม่ว่าจะเป็นในห้องสอนหรือตอนเขาเดินผ่านไปในมหาวิทยาลัยที่มีแต่คนทักทายและให้ความเคารพ เขาทำท่าเหมือนกับว่าเขาคู่ควรกับการเคารพนั้นอย่างไม่มีที่ติ เซี่ยจื่อหานรู้สึกเหมือนมีอะไรกระตุกในใจทุกครั้งที่เห็นภาพนั้น เธอแอบหมั่นไส้
ตอนพิเศษ 2 ดร.หยางไป่หลงในวันที่อากาศสดใสวันหนึ่ง ดร.หยางไป่หลงกำลังยืนอยู่หน้าชั้นเรียน สอนนักศึกษาเกี่ยวกับแนวคิดการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ในการวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ เขามีท่าทีที่เป็นมิตรและเป็นกันเอง แต่ว่าขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความตั้งใจในการสอน หลังจบชั้นเรียน เขาได้ยินเสียงเคาะประตู