บทที่ 19 เหตุการณ์บนรถไฟ“คุณย่า!!! คุณย่า อย่าตีหนู อย่าขายหนูเลย!!! แม่ แม่จ้าช่วยด้วย …แม่ แม่มาแล้ว"หานหรูอี้ได้ยินที่ลูกสาวของเธอพูดแบบนั้นออกมาก็ยิ่งเสียใจและร้องไห้มากขึ้นก่อนจะพยายามสงบใจและปลอบลูกของเธอว่า“ไม่เป็นไรแล้วลูก ไม่เป็นไรแล้ว พวกเราออกมาจากนรกแห่งนั้นแล้ว ฮื่อออ!!”หานหรูอี้แม่
เสียงดังแผดออกมาจนชาวบ้านต้องปิดหู ส่วนหานหรูอี้นั้นก็ค่อยๆ เดินไปอุ้มลูกสาวของเธอขึ้นมา ไม่นานก็มีคนตามหัวหน้าหมู่บ้านมา เพื่อไกล่เกลี่ย นางหวังจงถูกสะใภ้คนอื่นๆ ประคองขึ้นนั่งพวกเธอทั้งหมดไม่มีใครเข้าไปช่วยแม่สามีเลยตอนที่ถูกหานหรูอี้ตี เพราะพวกเธอก็ได้รับความอยุติธรรมจากแม่สามีคนนี้มากเหมือนกัน พ
บทที่ 20 หานหรูอี้หยางซีซีพูดพร้อมกับให้ขวดน้ำทิพย์ไป หานหรูอี้มองไปที่หญิงสาวชาวบ้านที่หน้าตางดงามคนนี้ที่ยื่นมือเข้าช่วยเธอและลูกสาว ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่าหานหรูอี้นั้นเหมือนกับว่าได้นั่งอยู่กับองค์หญิงหรือฮองเฮาเหมือนในนิยายออนไลน์ที่เธอเคยอ่านก่อนที่จะทะลุมิติมาอยู่ในร่างของหานหรูอี้คนนี้นี
“หากว่าฉันเลือกที่จะไป...แล้วของวิเศษท่านจะให้อะไรฉันได้บ้างคะ เพราะว่าฉันเคยอ่านนิยายมาในหนังสือเหล่านั้นต่างก็บอกว่า หากมีการให้ไปเกิดในร่างของคนอื่นนั้นหมายถึงพวกท่านทำอะไรสักอย่างผิดพลาด…จริงหรือไม่คะ? ...”หานหรูอี้นั้นถึงแม้ว่าจะมีลูกไม่ได้และไม่ได้แต่งงานแต่ว่าตลอดชีวิตนั้นเธอคือ ยอดอัฉจริยะท
บทที่ 21 …พี่ใหญ่มาแล้ว!!!ต่อไปชีวิตของเธอและลูกกำลังจะเปลี่ยนแปลงไปแล้วเธอได้เจอฮองเฮาผู้นั้นแล้ว หานหรูอี้คิดก่อนจะค่อยๆหลับตาตามลูกสาวของเธอไป ….หยางซีซีมองสองแม่ลูกที่คนลูกนั้นนอนส่วนคนที่เป็นแม่นั้นนั่งให้ลูกสาวนอนหนุนตัก ตอนนี้หยางซีซีนั้นไม่ทราบเรื่องการตัดสินใจของหานหรูอี้ว่าจะยังกลับไปที่
เมื่อคิดได้เช่นนั้นหานหรูอี้ก็กลับเข้าห้องและนำซาลาเปามาหานอวี้ลูกสาวตัวน้อยร่างผอมของเธอกินทันที และตัวเธอเองก็กัดซาลาเปาเข้าไปคำใหญ่เลย ทันทีพวกเธอกันกินถึงเนื้อที่หมักอย่างดีความหอมกรุ่นของเครื่องเทศก็กระจายฟุ้งไปทั่วปากทันที เมื่อกลืนลงไป ร่างกายที่หนาวเหน็บของสองแม่ลูกก็รู้สึกถึงความอบอุ่นขึ้นม
บทที่ 22 พี่ใหญ่…เย่วเย่วเจ็บ!!..หยางซีซีที่นั่งมาในรถรับจ้างไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกถึงความไม่สบายใจและร้อนใจอย่างรุนแรงเช่นนี้..ความรู้สึกกระวนกระวายใจเริ่มก่อตัวขึ้นภายในจิตใจของเธออย่างรวดเร็ว เธอพยายามจะหาสาเหตุของความรู้สึกแปลกๆ นี้ แต่ก็หาคำตอบไม่ได้สักที จนกระทั่งนึกถึงความเป็นจริงที่ว่าร่
“ได้…ฉันจะพาน้องฉันออกไป ตอนนี้น้องสาวอยู่ห้องเดิมหรือเปล่าฉันจะขึ้นไปดู” หยางซีซีเอ่ยถามเสียงเย็นหลิวเจินทำตาลุกลิกเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า“พอดีว่าเจ้าใหญ่กำลังจะมีลูก ฉันก็เลยยกห้องเก่าของเธอให้กับเจ้าใหญ่ไป ส่วนชิงเย่วเธอขอย้ายไปอยู่ห้องด้านหลัง” พูดเสร็จก็แอบหันไปมองหน้าลูกชายคนเล็กแว๊บหนึ่ง“ห้อง
ท่านยมทูตที่ยืนมองทั้งสองคนพูดคุยกันเงียบๆ ค่อยๆ ก้าวเข้ามา พร้อมกล่าวขึ้นด้วยเสียงที่หนักแน่นและทรงพลัง "เจียงกุ้ยเฟย เจ้าจะต้องถูกจองจำในนรกที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน วิญญาณที่เจ้าทำร้ายจะได้รับการชดเชย และเจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับผลของการกระทำชั่วที่เจ้าก่อไว้ตลอดชั่วนิรันดร์…"วิญญาณที่อาฆาตของเจี
ท่านยมทูตดำพยักหน้าเบา ๆ และกล่าวทิ้งท้าย"ข้าขอให้ครอบครัวของเจ้าพบแต่ความสุขและความสงบ เจ้าได้ผ่านพ้นสิ่งที่ยากลำบากมาแล้ว และขอให้เวลาต่อจากนี้เป็นเวลาที่เจ้าจะได้พบกับความรักและความอบอุ่นที่แท้จริง"หลังจากนั้นเงาทะมึนของท่านยมทูตดำค่อยๆ หายไปในความมืด เหลือเพียงครอบครัวหยางที่เต็มไปด้วยความสุขแ
บทสุดท้าย : ฝาแฝดหงส์มังกร / การเผชิญหน้าครั้งสุดท้ายวันเวลาผ่านไปหลายเดือนจนกระทั่งครรภ์ของหยางซีซีนั้นตั้งครรภ์ครบเก้าเดือน ครอบครัวหยางก็กำลังเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์สำคัญของตระกูล พวกเขาจองห้องพิเศษที่โรงพยาบาลเอาไว้และหยางซีซีก็เข้าพักทันทีในวันคลอด หยางซีซีต้องเผชิญกับความเจ็บปวดอย่างหนัก
ท่านนายพลเซี่ยไม่ได้มีความคิดแบบครึ่งๆ กลางๆ หากเขาต้องการอะไรแล้ว เขาต้องทำให้ได้อย่างเด็ดขาด โดยเฉพาะเมื่อมันเกี่ยวกับครอบครัวของเขาเอง เมื่อตั้งใจว่าต้องการให้ ดร.หยางไป่หลง มาเป็นลูกเขยของเขา ก็ไม่มีอะไรจะหยุดยั้งได้ ท่านนายพลจึงตัดสินใจเริ่มต้นปฏิบัติการทันที โดยการให้ลูกสาวนั้นเชิญ ดร.หยางไป่ห
"อาจารย์หยางค่ะ ฉันคิดว่าเราอาจจะมีปัญหากับผลลัพธ์การทดลองนี้ ฉันไม่แน่ใจว่าเครื่องมือวิเคราะห์ข้อมูลทำงานถูกต้องหรือไม่"หยางไป่หลงเงยหน้าจากบันทึกการทดลองของเขา และเดินตรงมาที่โต๊ะของเซี่ยจื่อหาน เขามองเห็นหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงผลการวิเคราะห์ข้อมูลที่ผิดปกติ บนหน้าจอนั้นมีกราฟที่ไม่สอดคล้องกับค่
หยางไป่หลงหันมองเธอพร้อมกับยิ้มเล็กๆ“ใช่ครับ ผมกำลังทำงานวิจัยเกี่ยวกับการใช้ AI ในการช่วยวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ คุณสนใจมาร่วมงานด้วยหรือครับ?”เขาพูดอย่างสุภาพ แต่ในน้ำเสียงมีความเป็นทางการเล็กน้อย“สนใจค่ะ แต่ฉันคิดว่ามีหลายประเด็นที่คุณอาจจะมองข้ามไป เช่น ความเสี่ยงทางจริยธรรมในการใช้ AI ในก
เขาคิดว่าตัวเองนั้นมีภาษีดีกว่าคนอื่นจึงได้รีบลงมือทันที เขานั้นอยากจะให้ไม้กลายเป็นเรือข้าวสารเป็นข้าวสุกให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย คนเก่งๆ และนิสัยดีอย่างดร.หยางจะได้ไม่หลุดมือไปไหน เพราะว่าจะรอให้ลูกสาวของเขาจัดการนั้นคงยาก เพราะว่าตอนนี้ไม่รู้ว่ารู้ตัวหรือยังว่า ตัวเองนั้นชอบเพื่อนร่วมงานเข้าแล้วท่า
ความคิดแบบนี้ยิ่งทำให้เธอหงุดหงิดใจไปมากขึ้นเมื่อได้พบหยางไป่หลงในแต่ละครั้ง ไม่ว่าจะเป็นในห้องสอนหรือตอนเขาเดินผ่านไปในมหาวิทยาลัยที่มีแต่คนทักทายและให้ความเคารพ เขาทำท่าเหมือนกับว่าเขาคู่ควรกับการเคารพนั้นอย่างไม่มีที่ติ เซี่ยจื่อหานรู้สึกเหมือนมีอะไรกระตุกในใจทุกครั้งที่เห็นภาพนั้น เธอแอบหมั่นไส้
ตอนพิเศษ 2 ดร.หยางไป่หลงในวันที่อากาศสดใสวันหนึ่ง ดร.หยางไป่หลงกำลังยืนอยู่หน้าชั้นเรียน สอนนักศึกษาเกี่ยวกับแนวคิดการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ในการวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ เขามีท่าทีที่เป็นมิตรและเป็นกันเอง แต่ว่าขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความตั้งใจในการสอน หลังจบชั้นเรียน เขาได้ยินเสียงเคาะประตู