“ถึงไหนแล้ว..”
“เจ็ดร้อยเมตรจากปั๊มครับ รถเพิ่งออกมาครู่..”
“ดี ตามไปห่างๆ แล้วรอสัญญาณจากฉัน”
“ครับ..”
ทางด้านปลายสายรับคำ ราฟาเอลยิ้มเหี้ยมเกรียมเมื่อถึงเวลาที่เขาจะได้จัดการลงโทษคนที่บังอาจเล่นเกมแมวจับหนูกับเขา คนที่ไม่เชื่อฟังเขาจะลงโทษอย่างไรดีนะ คิดแล้วร่างสูงสง่าก็เดินกลับไปที่รถพุ่งทะยานออกไปหาเป้าหมายทันที...
ในขณะเดียวกันคนตัวเล็กที่แอบหลบขึ้นรถตู้โดยสารที่มุ่งหน้าเข้ากรุงเทพฯ พอดีตอนที่เขาเข้าห้องน้ำก็ยิ้มย่องในใจเมื่อคิดว่าป่านนี้ราฟาเอลคงหัวฟัดหัวเหวี่ยงในการตามหาตนอยู่ที่ปั๊มน้ำมันและคงเสียหน้าที่เธอไม่เชื่อฟังคำสั่งของเขา
“หึ คนบ้าอำนาจคิดว่าตัวเองฉลาดอยู่คนเดียวล่ะสิ ปล่อยให้หัวหมุนเสียให้เข็ด ดูสิจะกลับไปบอกคุณพ่อว่ายังไง..”
แทนฤทัยยิ้มกริ่มอยู่ชั่วครู่ก็ต้องตกใจจนแทบสิ้นสติเมื่อรถตู้เกิดเบรกกะทันทันเสียงผู้โดยสารผู้หญิงในรถต่างกรีดร้องออกมาอย่างตื่นตระหนก คนขับรถหนุ่มเลือดร้อนถึงกับโวยวายหยาบคายเมื่อมีรถคันหนึ่งขับปาดหน้าซ้ำยังจอดกระชั้นชิดขวางทางอย่างอุกอาจ
“แม่.. เอ๊ย ขับรถยังไงวะ ไอ้..”
เสียงคนขับรถที่เปิดประตูลงไปโวยวายใส่คนที่ขับรถปาดหน้ารถของตนผู้โดยสารบนรถก็ต่างวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างหงุดหงิด แต่แล้วประตูรถตู้ก็เปิดออกอย่างแรง รัศมีจากเรือนผมสีทองอร่ามที่ผ่านเข้ามาในม่านตาทำให้แทนฤทัยรู้สึกเย็นเฉียบไปทั้งกาย หัวใจเธอราวจะหยุดเต้นเมื่อสบตากับเขา...
“ราฟาเอล..” หญิงสาวครางชื่อเขาอยู่ในอกทว่าดังกึกก้องอยู่ในหัว
“กรี๊ดดด ปล่อยนะไอ้บ้าไอ้หน้ารังแกผู้หญิง ราฟาเอลไอ้คนถ่อย คนใจร้าย กรี๊ดดด...”
แทนฤทัยกรีดร้องออกมาอย่างกราดเกรี้ยวทั้งโกรธทั้งอายเมื่อเขาแบกร่างเล็กๆ ของเธอเดินเข้าบ้านพักหลังงามท่ามกลางขุนเขาและสายน้ำใสที่ไหลเอื่อยๆ อยู่เบื้องล่าง แต่เธอไม่มีเวลาสนใจกับความงดงามของมันนักเพราะกำลังอยู่ในภาวะโกรธจัด...
เพียะๆๆ.. ราฟาเอลไม่ตอบไม่หือไม่อือ แต่ฟาดมือหนักๆ ลงบนก้นงอนนุ่มนิ่มเต็มแรงรัวๆ สามทีจนหญิงสาวน้ำตาเล็ดเพราะความเจ็บ เจ็บทั้งใจและเจ็บก้น...
“ฮือออ คอยดูนะฉันจะฟ้องคุณพ่อ ฟ้องพี่ธามว่านายรังแกฉัน...”
แทนฤทัยร้องไห้ด้วยความเจ็บใจเมื่อถูกโยนลงบนเตียงนุ่มอย่างไม่เบานัก ความเจ็บจนจุกในกายไม่เท่ากับเจ็บจี๊ดๆ ในใจแม้แต่นิดเดียว... เสียเหลี่ยมที่สุดเลย... หญิงสาวเงยหน้ามองเขาอย่างเดือดดาลทั้งน้ำตาคลอ...
“ก็เอาเลยฟ้องเลย ถ้าสามารถกลับไปฟ้องได้นะ”
“มะ หมายความว่ายังไง...”
หญิงสาวเช็ดน้ำตามองเขาตาโตอย่างระแวง ใบหน้างามแดงก่ำดวงตารื้นด้วยน้ำตาราวเด็กตัวเล็กๆ แสนซนที่ดื้อรั้นจนแทบจะหมดแรงแต่ยังแผลงฤทธิ์...
“ก็หมายความว่าฉันจะอยู่ที่นี่หนึ่งเดือน ไม่ก็สามเดือนจนกว่างานจะเสร็จหรือจนกว่าฉันจะพอใจน่ะสิ”
“ว่าไงนะ นี่นาย ลักพาตัวฉันเหรอ..” น้ำตาแห้งเหือดไปจากใบหน้างามทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเขาชัดๆ
“ใครบอกว่าฉันลักพาตัวเธอมา ฉันทำถูกต้องแล้วทุกอย่างคุณลุงกับคุณป้าก็รับรู้ว่าเธอต้องมาทำงานกับฉัน ดังนั้นฉันคือคนที่จะดูแลควบคุมยายตัวแสบอย่างเธอให้ทำงานสำเร็จตามเป้าหมายที่วางไว้ ชัดเจนมั้ยครับคุณแทนฤทัย”
“แก.. ไอ้ๆ ไอ้บ้าได้คนหลอกลวง ไอ้โจรในคราบผู้ดี ไอ้คนใจร้าย ไอ้คนโกหกผู้ใหญ่ ไอคนๆ”
แทนฤทัยไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าเขาให้สาแก่ใจแต่ชายหนุ่มกลับไหวไหล่อย่างไม่แยแส
“ฉันให้เวลาล้างหน้าล้างตาพักผ่อนสงบสติอารมณ์ แล้วหกโมงเย็นเจอกัน... อ้อ แล้วอย่าคิดจะเดินไปไหนมาไหนคนเดียวหรือไปจากที่นี่โดยที่ฉันไม่รู้ล่ะ เพราะฉันจะไม่รับรองความปลอดภัยของเธอ หรือถ้าเธออยากจะมีผัวทีเดียวหลายสิบคนก็เดินออกไปได้เลยไปทางไหนก็ได้รับรองสมปรารถนาแน่นอน..”
ราฟาเอลปิดประตูใส่หน้าเธอเสียงดัง แทนฤทัยได้แต่จ้องประตูที่ปิดลงอย่างเจ็บใจก่อนจะกรีดร้องออกมาด้วยความคับแค้นในอก
“กรี๊ดดดด ไอ้บ้า ฉันเกลียดนาย ไอ้ราฟ ไอ้คนบ้า..”
แล้วหญิงสาวก็คว้าของใกล้มือมาปาใส่ประตูด้วยความเดือดดาลส่วนคนที่เดินออกมาเมื่อครู่ก็ยืนกอดอกพิงประตูด้วยใบหน้าเรียบเฉยเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับคนตัวเล็กที่กรีดร้องโวยวายอาละวาดอยู่ด้านใน...
“หึหึ เด็กดื้ออย่างเธอมันต้องเจอแบบนี้ล่ะ...”
หลายวันผ่านไปแทนฤทัยก็ยังคงอยู่ที่บ้านพักของราฟาเอลที่กาญจนบุรี เธอเพิ่งรู้ว่านอกจากเขาจะเป็นนักธุรกิจแล้วเขายังแอบมาทำไร่ทำสวนไว้ที่นี่ด้วย และท่าทางไร่ของเขาก็ไปได้สวยมีผลผลิตมากมายออกสู่ท้องตลาด มีคนงานทำงานในไร่อยู่หลายสิบชีวิต หญิงสาวมองดูชายหนุ่มที่กำลังคุยอยู่กับกลุ่มคนงานผู้ชายอย่างเป็นการเป็นงาน ราฟาเอลดูโดดเด่นด้วยรูปร่างสูงใหญ่และเรือนผมสีทองอร่ามยามต้องแสงตะวันยามเย็นยิ่งส่งผลให้เขาดูงามสง่าราวเจ้าชายในฝันของสาวๆ แทนฤทัยใจสั่นไหวขึ้นมาทันทีอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเขาหันมาเธอรีบเมินหน้าหนีแล้วเชิดหน้าเดินไปยังลำธารเล็กๆ ที่ไหลผ่านหน้าบ้านหลังงาม
ตอนที่8.หญิงสาวนั่งเอาเท้าแช่น้ำเล่นไปมาขณะเงี่ยหูฟังว่าเขาพูดอะไรบ้างนั้นรู้สึกชื่นชมเขาอย่างไม่อาจจะปฏิเสธได้ที่เขาเห็นความสำคัญกับความเดือดร้อนของคนอื่นเนื่องจากเมื่อคืนมีพายุฝนตกหนักมากจนมีดินโคลนถล่มปิดกั้นเส้นทางเข้าหมู่บ้านและไฟฟ้าก็ดับอยู่หลายชั่วโมงราฟาเอลจึงพาคนงานไปช่วยกันจัดการกับดินที่ปิดกั้นเส้นทางและติดต่อเจ้าหน้าที่มาซ่อมไฟฟ้าจนสามารถใช้ได้ตามปกติวันนี้ทั้งวันเขาก็ขลุกอยู่ในหมู่บ้านกับชาวบ้านและก็เพิ่งจะกลับมาเมื่อครู่ เธอเห็นแล้วว่าชาวบ้านที่นี่รักเขามากและเรียกราฟาเอลว่า นายฝรั่ง ไม่ว่าเขาจะพูดหรือสั่งอะไรดูทุกคนจะให้ความร่วมมือและช่วยเหลือเป็นอย่างดี แล้วยังมีสาวๆ บางคนเหล่มองเธออย่างไม่ชอบใจเพราะคิดว่าเธอเป็นคู่แข่ง ซึ่งหญิงสาวเหล่านั้นก็คงอยากจะเป็นเมียของนายฝรั่งนั่นเอง พอคิดเรื่องนี้ใจสาวก็รุ่มร้อนขึ้นมาทันที “หึ เสน่ห์แรง จนสาวๆ ชาวบ้านแทบจะตีกันตายเพราะอยากได้ซาตานไปเป็นสามี เชอะ... ใครได้อีตานี่ไปเป็นสามีคงบ้าแน่ๆ คนอะไรเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย”แทนฤทัยเชิดหน้าขึ้นอย่างไม่พอใจเขาขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผลดวงตากลมโตละจากร่างแกร่งของเขาด้วยหัวใจเต้นกระหน่ำจนน่าโมโ
ตอนที่9.ร่างบางเปียกชุ่มจนเสื้อผ้าแนบชิดไปกับร่างสาวนั้นยังแนบชิดไปกับร่างแกร่งที่สวมเพียงกวางเกงยีนสีเข้มตัวเดียวซึ่งเปียกแนบชิดกายแกร่งที่เริ่มร้อนขึ้นมาเพราะการเคลื่อนไหวเสียดสีกันในน้ำ“นี่ปล่อยนะ ฉันจะขึ้นแล้ว หนาว..”ในที่สุดหญิงสาวก็แหวขึ้นเมื่อรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ขึ้นมาเพราะรู้สึกได้ว่าเธอกับเขาใกล้ชิดกันมากเกินไป“ก็ไปสิ ใครเขาห้าม”“แต่นายไม่ยอมปล่อยเอวฉัน...”“แน่ใจเหรอว่าฉันไม่ปล่อย ไม่ใช่เพราะเธออยากกอดฉันเองเหรอ...”ชายหนุ่มพูดกวนๆ ทำให้แทนฤทัยรู้สึกตัวรีบปล่อยมือที่เกาะบ่าแกร่งของเขาอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อเธอปล่อยมือจากบ่ากว้างร่างงามก็ร่วงลงในน้ำที่ลึกกว่าที่เท้าจะแตะพื้น และเธอก็คงจมน้ำอีกครั้งหากว่าเขาไม่รั้งเอวบางไว้เสียก่อนจึงทำให้เธอยังคงอยู่ในวงแขนแข็งแรงและใบหน้าของเธอกับเขาอยู่ใกล้กันแค่เส้นด้ายกางกั้น...“อะ เอ่อ ปล่อยได้แล้ว ฉันจะขึ้นบ้าน..”หญิงสาวบอกเขาเสียงติดขัดใบหน้าขาวซีดเพราะเริ่มหนาวร้อนเห่อขึ้นมาจนเธอไม่มั่นใจว่ามันจะแดงจัดออกมาประจานความหวั่นไหวของตนหรือไม่เมื่อเธอรู้สึกถึงความแกร่งกระด้างที่เคลื่อนไหวชิดหน้าท้องเนียน...“ขอบคุณสักคำก็ไม่มี..”“อะไร ทำ
ตอนที่ 10.“ผมจะมาถามว่าวันนี้จะให้นังนิดมันเอาอาหารมาส่งหรือคุณจะทำเองเหมือนเมื่อวานครับ”“เอามาส่งหน่อยก็แล้วกันวันนี้ฉันคงไม่ให้คุณแทมมี่ทำอาหารจนกว่าเธอจะไปเรียนทำอาหารกับนิดเป็นเรื่องเป็นราว” ชายหนุ่มตอบขณะปรายตามองคนที่ทำอาหารไม่ได้เรื่องจนเขาต้องอดข้าวไปหนึ่งมื้อซ้ำไฟเกือบไหม้บ้านเมื่อวานนี้อย่างขันๆ กับสายตาวาวๆ ของเธอ...“ครับ ถ้าอย่างนั้นอีกครึ่งชั่วโมงผมจะให้เด็กๆ เอาอาหารมาส่งนะครับ”“อืม ขอบใจ...”คนงานเดินจากไปเงียบๆ มิตร กับ นิด ภรรยาของเขาทำงานทีไร่ มิตรเป็นหัวหน้าคนงานและภรรยาของเขาเป็นแม่บ้านของราฟาเอลคอยดูแลความเรียบร้อยในบ้านหลังงาม และยามที่เขามาพักก็จะได้สามีภรรยาคู่นี้คอยดูแลอำนวยความสะดวกทุกอย่างให้ และสามีภรรยาคู่นี้ก็เป็นคนที่ไว้ใจได้ดีทีเดียว...“เอาล่ะขึ้นบ้านกันเถอะค่ำแล้วเดี๋ยวไม่สบาย งูที่นี่ชุมด้วย โดยเฉพาะงูน้ำ...”คำพูดของเขาทำให้คนที่หลบอยู่ในซอกหินโผมาหาเขาอย่างรวดเร็วและเกาะบ่ากว้างไว้แน่นอย่างลืมตัวเมื่อสัมผัสได้ถึงอกกว้างกระเพื่อมหัวเราะเบาๆ แทนฤทัยก็ค้อนเขาหน้าคว่ำ“คนบ้าที่หลอกกันอีกแล้วใช่มั้ย”“ไม่ได้หลอกหรือเธอจะเสี่ยงอยู่ต่อก็ตามใจ อ้อ ทีห
ตอนที่ 11.“อย่าทำร้ายเธอได้โปรด ฆ่าผมแทนเธอ... ฆ่าผม ฆ่าผมสิ ได้โปรดผมทรมาน...”เขาโผมาหาเธอแล้วเขย่าร่างบางจนหัวสั่นคลอนและทำให้เธอตกใจมาก นี่เขากำลังถึงเรื่องฝันอะไร...“ราฟ ปล่อยนะ นี่แทมมี่นะ แล้วฉันไม่คิดจะฆ่าใครด้วย ปล่อย อุ้ยไม่นะ อย่านะราฟ จะทำอะไร...”แล้วก็เป็นแทนฤทัยเองที่ตกใจแทบสิ้นสติเมื่อร่างที่ดูอ่อนแอจนน่าสงสารเมื่อครู่คร่อมทับร่างของเธอไว้ ดวงตาที่ขลาดกลัวแปรเปลี่ยนเป็นกร้าวกระด้างใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำบิดเบ้ราวซาตานร้าย...“แกมันมารร้าย แกฆ่าเธอ แกฆ่าลินดา ไอ้สารเลว ฉันจะแก้แค้นให้ลินดา ตายเสียเถอะ...”ราฟาเอลเหมือนคนเสียสติมือใหญ่ของเขาบีบหมับมาที่ลำคอระหงแล้วออกแรงบีบเต็มแรง ดวงตาสีเขียวมืดหม่นจนหญิงสาวใจหาย แทนฤทัยทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ“ปล่อยนะราฟ โอ๊ะ ปล่อย...” หญิงสาวดิ้นรนนัยน์ตาเหลือกลานหายใจติดขัดเพราะมือใหญ่ร้อนผ่าวราวเปลวเพลิงบีบแน่นที่ลำคอเธอต้องตายแน่ๆ หญิงสาวคิดอย่างหม่นเศร้าก่อนจะรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีสะบัดมือบางลงบนแก้มของเขาเต็มแรงจนหน้าหล่อเหลาหันไปตามแรงตบแล้วเธอก็อาศัยจังหวะนั้นถีบร่างสูงออกอย่างแรงจนเขาล้มคว่ำไม่เป็นท่า ตามด้วยการซัดสันมือลงบนท้าทา
ตอนที่ 12.“เอ๊ะ.. เมื่อคืนนี้ ราฟาเอล..” หญิงสาวขมวดคิ้ววุ่นวายเมื่อเรื่องราวเมื่อคืนกระจ่างชัดขึ้นมา“นี่มัน กรี๊ดดดด...”แทนฤทัยลืมตาตื่นเต็มที่แล้วหันมามองมือตัวเองเพราะสงสัยมาตั้งแต่ในฝันว่าเธอกุมอะไรอยู่ ซ้ำพอตื่นขึ้นมาก็ยังรู้สึกได้ว่ามือของตนนั้นกุมอะไรสักอย่างไว้อยู่ และเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือหญิงสาวก็กรีดร้องลั่นจนราฟาเอลซึ่งกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับมือน้อยๆ ถึงกับผงะหงายหลังตกเตียงทันทีเพราะไม่ทันตั้งตัวทั้งตกเตียงทั้งตกสวรรค์กันเลยทีเดียว... “นาย ไอ้คนลามก ฉันจะฆ่านาย นี่แน่ะๆๆ”แทนฤทัยหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอายทั้งใจสั่นด้วยความตื่นเต้นหวิวไหวคว้าอะไรได้ก็ปาโครมๆ ใส่ร่างแกร่งที่สวมเพียงกางเกงนอนตัวเดียวอย่างบ้าคลั่ง“โอ๊ยๆ นี่พอ หยุด โอ๊ย แทมมี่ ฉันบอกให้หยุด... อูย...” เมื่อไม่ทันตั้งตัวทั้งอะไรต่อมิอะไรประดังเข้ามาจนหลบไม่ทันราฟาเอลก็ต้องร้องบอกเธอตอนนี้เขารู้สึกเหมือนหัวโนไปถึงไหนต่อไหน“ไม่หยุด... คนลามก คนหื่นกามคนเขาอุตส่าห์มาดูแลแล้วยังมาทำทุเรศ ต้องตีให้ตาย นี่แน่ะๆ” หญิงสาวพูดไปก็ฟาดหมอนข้างที่คว้าได้ใส่ร่างสูงไม่ยั้งด้วยความโมโห...“ได้ ไม่หยุดใช่มั้ย แล้วอย่าห
ตอนที่13.แทนฤทัยรู้สึกถึงความร้อนผ่าวของมือหนาเรียวยาวแบบผู้ชายของเขาที่สัมผัสทรวงสาวแผ่วเบา รู้สึกมึนงงเกินกว่าจะต่อต้านหรือปัดป้องเขาได้ ตอนนี้เธอมีเพียงความหวามไหวในอก ความเสียวซ่านรัญจวนมันมีมากกว่าความเจ็บปวดหรือทุกข์ทรมานและยากจะต่อต้านกระแสความร้อนระอุที่อัดแน่นรวมกันที่ใจกลางกายสาวโอ.. เธอใจจะขาดเพราะอากาศมันเริ่มน้อยลงอีกแล้ว..แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ยังสามารถหายใจได้อีก เธอไม่ได้ขาดใจตาย หญิงสาวคิดอย่างมึนงงเมื่อริมฝีปากร้อนแตะแต้มลงบนเนินอกขาวผ่องและมือหนาของเขากอบกุมฟอนเฟ้นมันอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ แล้วเธอก็ต้องหายใจสะดุดแอ่นอกขึ้นเหนือที่นอนนุ่มเมื่อริมฝีปากร้อนๆ ของเขาครอบครองลงบนยอดอกสาวสีหวานไหวระริกแล้วดูดกลืนมันอย่างหิวกระหาย เสียงเม็ดฝนกระทบหลังคาดังก้องอื้ออึงอยู่ในหัวของเธอยิ่งทำให้ความรัญจวนใจมีมากขึ้น มือเรียวสอดเสยเรือนผมสีทองอร่ามอย่างวาบหวามรู้สึกหลงใหลความนุ่มของมันให้ความรู้สึกดีเหลือเกิน หญิงสาวหลับตาพริ้มขณะแอ่นกายเข้าหาเขามากขึ้นและมากขึ้น“อืม ราฟ พี่ราฟ..” หญิงสาวครางอย่างลืมตัวเมื่อลิ้นร้ายผละจากทรวงสาวที่แทบชอกช้ำเพราะมือและปากของเขานั้นเลื่อนต่ำลงไป
ตอนที่14.แทนฤทัยนั่งร่างแบบเครื่องประดับที่จะนำเสนอให้กับลูกค้าคนสำคัญของราฟาเอลอย่างขะมักเขม้นและเพื่อให้ตัวเองลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้และเพื่อให้ตัวเองไม่หลงเสน่ห์ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีทองซึ่งกำลังถอดเสื้อโชว์กล้ามแข็งแรงและรอยสักงดงามของเขาอยู่ในขณะนี้ด้วย...คนบ้าจะไปทำงานที่อื่นก็ไม่ไปทำ มาทำโชว์พลังอยู่ตรงหน้าเธอด้วยน่าหมั่นไส้ที่สุด.. แค่ตัดแต่งกิ่งไม้แค่นี้ทำเป็นมาถอดเสื้อโชว์กล้าม เชอะ..หญิงสาวเมินหลบร่างสูงที่เดินมาใกล้กระจกแล้วเคาะเบาๆ ให้เธอเปิดให้เขา แทนฤทัยทำเป็นเมินไม่สนใจ แต่ราฟาเอลก็เคาะกระจกไม่หยุดจนในที่สุดเธอก็ต้องเปิดหน้าต่างบานใสให้เขาอย่างเสียไม่ได้...“มีอะไร.. คนจะทำงาน”หญิงสาวพูดห้วนๆ ไม่มองหน้าเขาแต่ในใจเต้นแรงเหลือเกินเธออยากให้งานนี้เสร็จสิ้นเสียที เพราะกลัวว่าจะห้ามใจตัวเองไม่ไหวแล้วหลงเสน่ห์ของเขาในที่สุด“พี่ราฟหิวน้ำครับคุณผู้หญิงแสนสวยน้ำใจงาม..”“หิวน้ำก็ไปหากินเองสิจะมาบอกทำไม วันนี้พี่นิดก็อยู่”“โถๆ ก็อยากกินน้ำจากแทมมี่นี่ครับ”คำพูดสองแง่สองง่ามทำให้หญ้านวลขึ้นสีแดงก่ำ แล้วหันมาถลึงตามองเขาอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ“คนบ้า ลามก..” หญิง
ตอนที่ 15.“อืม.. หวานเหลือเกินแทมมี่จ๋า..”ราฟาเอลครางชิดอกอวบเมื่อเขารั้งให้บราตัวสวยพ้นจากทรวงสาวอวบอิ่มนุ่มหยุ่นราวสปริงชั้นดี มือหนาทั้งบีบเฟ้นเคล้นคลึงปากร้อนก็ทั้งดูดกลืนกินมันอย่างหิวกระกายไม่ได้ยิ่งหย่อนกันข้างใดข้างหนึ่งจนผู้เป็นเจ้าของครางพลิ้วส่ายร่างอย่างรัญจวนใจกับพื้นโต๊ะไม้สักเงาวับยิ่งทำให้คนมองหัวใจสั่นสะท้านเพราะความงดงามของเธอ...เขาหลงใหลเธอเหลือเกินนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกลางใจที่เย็นชาและเหน็บหนาว...มือหนารั้งชายประโปรงตัวสวยขึ้นมากองที่เอวบางแล้วรูดกางเกงซับในสีหวานลงไปที่ข้อเท้าบางช้าๆ ก่อนจะลูบไล้สะโพกกลมมนอย่างหลงใหลและมันเขี้ยวเขาบีบลอนสะโพกมนหนักๆ ก่อนจะวกวนมาด้านหน้าเพื่อสัมผัสสิ่งที่เขาถวิลหาอยู่ตลอดเวลา ความอบอุ่นและฉ่ำชื้นของเธอทำให้ความแห้งแล้งในกายเขาหมดไปทั้งกายทั้งใจของเขาชุ่มชื้นพร้อมที่จะปลดปล่อยความรวดร้าวทรมานจากความปรารถนานี้อยู่ตลอดเวลาเลยก็ว่าได้ แต่เขาคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลา ราฟาเอลคิดขณะสอดนิ้วแกร่งเข้าไปหยอกเย้ากลีบดอกไม้เบ่งบานฉ่ำชื้นอย่างที่สุดโอ... เพียงแค่ได้สัมผัสความชุ่มชื้นจากดอกไม้งามเขาก็แทบแตกระเบิดเพราะความต้องการเสียในตอนนี้ น
ตอนที่48. บทส่งท้าย อวสาน ราฟาเอลพูดเสียงพร่ามือใหญ่นำมือเล็กมายังตัวตนของเขาแล้วรั้งใบหน้าสวยเข้ามาใกล้เพื่อบดจูบเร่าร้อนในขณะที่มืออีกข้างกำลังขยับนำจังหวะแก่มือน้อยซึ่งกอบกุมแก่นกายใหญ่โตของเขาอยู่แทนฤทัยขยับมือช้าๆ พรมจูบหวานๆ มาตามกรามแกร่งเรื่อยมายังอกกว้างที่ยอดอกของเขากำลังหดเกร็งเป็นไตลิ้นเล็กของเธอจึงไล้เลียมันอย่างหยอกเย้าจนราฟาเอลครางกระเส่าราวคนใกล้ขาดใจ แต่แทนฤทัยตั้งใจจะทำให้เขาครางหนักยิ่งกว่านี้ แล้วหญิงสาวก็อ้าปากครอบครองแก่นกายในมือของตนช้าๆ ราฟาเอลสะดุ้งน้อยๆ แอ่นสะโพกเข้าหาปากสาวช้าๆ ด้วยความเสียวซ่านรัญจวนสุดใจ“ไม่ไหวแล้วเมียจ๋า เก่งเหลือเกินทูนหัว”ชายหนุ่มสูดปากครางกระเส่าแอ่นกายเข้าหาปากสาวอย่างเร่าร้อนก่อนจะเคลื่อนกายออกจากปากสาวชุ่มฉ่ำอย่างแสนเสียดายแต่เพราะเขาอยากจะยืดเวลาแห่งความเร้ารัญจวนนี้ออกไปให้นานที่สุด“แทมมี่ก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ แทมมี่คิดถึงปากของพี่ราฟเหมือนกัน..” หญิงสาวกระซิบเสียงพร่าขณะขยับสะโพกสาวเข้ามาใกล้ใบหน้าหล่อเหลา ราฟาเอลไม่รอช
ตอนที่47.“อืมมม.. นั่นสินะ ก็แม่สาวหัวดื้อคนนั้นน่ากินนี่นา พี่ราฟก็เลยต้องอ่อยให้เธออยากกินพี่ราฟบ่อยๆ”“บ้า.. เขาไม่ได้อยากกินพี่ราฟสักหน่อยพี่ราฟหลอกล่อเขาต่างหาก”“หึหึ พอพี่ราฟหลอกล่อให้เธออยากกินพี่ราฟแล้วก็หลงกลตกหลุมรักเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น ตอนแรกแค่อยากเอาชนะ ไปๆ มาๆ ก็อยากจะ เอาเธอ ขึ้นมาจริงๆ” ราฟาเอลพูดเสียงพร่าสองแง่สองง่ามแทนฤทัยหน้าแดงก่ำกับคำพูดของสามี“ก่อนหน้าที่จะได้เจอเธอแบบจริงจังแนบชิดพี่ราฟฝันร้ายเกี่ยวกับลินดามาเสมอ ภาพที่เห็นเธอนอนจมกองเลือดแดงฉาน ภาพที่ตัวเองวิ่งหนีคนร้ายอย่างขี้ขลาดก็ตามหลอกหลอนมาตลอดหลายปี และพี่ก็เฝ้าโทษตัวเองว่าเพราะความขี้ขลาดของพี่จึงทำให้เธอถูกข่มขืนฆ่าอย่างทารุณ..”น้ำเสียงของราฟาเอลที่พูดถึงเหตุการณ์ในอดีตนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดไม่น้อย แทนฤทัยเลื่อนมือเล็กขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาอย่างปลอบโยน“หากพี่ราฟเจ็บปวดที่จะพูดถึงเธอก็ไม่ต้องพูดต่อก็ได้นะคะ แทมมี่รู้เรื่องของเธอแล้ว&rdquo
ตอนที่46.แทนฤทัยเดินไปเดินมาอยู่ในห้องนอนใหญ่ของตนด้วยความรู้สึกกระวนกระวายใจเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นพูดกับราฟาเอลอย่างไรดีเพราะรู้ว่าตัวเองผิดเต็มๆ ที่หุนหันโกรธเขาไม่ถามให้รู้เรื่องแล้วยังทำตัวเป็นเด็กๆ อีก“จะเริ่มต้นยังไงดีเนี่ย โอ้ย.. แทมมี่นะแทมมี่ เธอนี่มันสวยใสไร้สติจริงๆ เลย..”หญิงสาวเดินไปล้มตัวลงบนเตียงแล้วหลับตาลงอย่างคิดไม่ตก“เอาล่ะ เป็นไงเป็นกัน ก็เราผิดเองนี่นะ”เมื่อตัดสินใจแล้วแทนฤทัยก็ค่อยๆ แง้มประตูออกไปเยี่ยมหน้ามองหาสามีของตนที่เธอเห็นเขาแวบๆ อยู่เมื่อครู่อยู่ในห้องนั่งเล่น แต่เพราะยังขัดเขินที่จะต้องงอนง้อเขาเธอจึงวิ่งเข้าห้องตัวเองมาเสียก่อน“ไปไหนของเขานะ เมื่อกี้ยังเห็นอยู่เลย”หญิงสาวเดินไป หาเขาที่ห้องนั่งเล่นก็ไม่เห็นเขาแล้วและทั้งบ้านเงียบกริบคนรับใช้ก็ไม่มีสักคนที่จะอยู่ให้ถาม“อ้าว ไปไหนกันหมดเนี่ย..”หญิงสาวบ่นกับตัวเองเบาๆ แล้วก็เดินไปรอบบ้านก็พบว่าพวกคนรับใช้กลับเรือนหมดส่วนคนที่พักอยู่บนเรือนใ
ตอนที่45.ราฟาเอลหัวเสียอย่างที่สุดเมื่อเป็นวันที่สามแล้วที่เขายังไม่รู้สาเหตุที่ภรรยาคนสวยมึนตึงด้วยแล้ว เขางงตั้งแต่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าข้างกายว่างเปล่า ยังดีที่เธอทิ้งโน้ตไว้ให้เขาว่าขอตัวกลับก่อนไม่อย่างนั้นเขาคงเดือดเนื้อร้อนใจกลัวว่าเธอจะเป็นอันตรายอะไร แต่เมื่อเขาตามเธอกลับมาที่บ้านแทนฤทัยก็มึนตึงเย็นชาใส่เขาแล้วก็บอกว่าจะขอหย่ากับเขาทั้งที่ก่อนจะกลับมาเธอกับเขาร่วมรักกันอย่างเร่าร้อนครั้นเขาจะทำอะไรที่เอาแต่ใจอย่างที่เคยทำมาก่อนหน้านี้ราฟาเอลก็ไม่กล้า ตอนนี้ไม่ว่าเมียจ๋าจะทำอะไรพูดอะไรเขาก็เชื่อฟังและไม่กล้าขัดขืนไม่กล้าทำให้เธอไม่พอใจแต่ตอนนี้ราฟาเอลอยากรู้เหลือเกินว่าตนทำอะไรให้เมียรักไม่พอใจ ซึ่งความมึนตึงของแทนฤทัยที่มีต่อเขาโดยไม่รู้สาเหตุก็เดือดร้อนพี่เขยต้องออกมาช่วยเหลืออย่างมืดแปดด้านพอๆ กัน เพราะธามรู้ดีว่าหากแทนฤทัยโกรธหรือเกิดดื้อดึงขึ้นมาจริงๆ ละก็ ก็ยากที่จะงอนง้อได้ง่ายๆ“นายต้องช่วยฉันนะ ไม่อย่างนั้นฉันอกแตกตายแน่ๆ ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าทำอะไรผิดทำไมแทมมี่จะขอหย่ากับฉัน นายต้องช่วยฉันนะธาม” ราฟาเอลฟูม
ตอนที่44.“อ๊า.. เมียจ๋า ดีเหลือเกิน อู้ววว อย่างนั้นล่ะ โอว...”ราฟาเอลครางระงมกับลีลาปากระเรื่อที่กำลังสนุกสนานกับการดื่มกินกายชายอย่างเอร็ดอร่อย แต่เขายอมให้เธอเป็นผู้กุมเกมได้ไม่นานก็ถอนแก่นกายออกจากโพรงปากนุ่มหญิงสาวจำต้องปล่อยกายแกร่งออกจากาปกอย่างแสนเสียดาย“น่ากินเหลือเกินเมียจ๋า..”ราฟาเอลเคลื่อนกายลงต่ำพร้อมกับเกี่ยวผ้าชิ้นน้อยออกให้พ้นทางจับแยกเรียวขาเสลาออกกว้างกลีบดอกไม้ฉ่ำพราวก็แย้มเปลือยเปล่ากลีบส่งกลิ่นหอมแรงชวนมึนเมา“อ๊ะ อ๊า พี่ราฟขา.. อ๊า โอ้ว..”เสียงหวานครางพลิ้วเมื่อลิ้นร้อนรุ่มแตะยอดเกสรสาวเบาๆ แล้วปาดไล้ดูดเลียไปทั่วกลีบดอกไม้งามอย่างหลงใหล มือบางดึงทึ้งแล้วก็กดให้ใบหน้าหล่อเหลาแนบชิดกลีบกายของตนพร้อมทั้งเรียวขางามแยกออกจากกันกว้างขึ้นเพื่อให้เขาเข้ามาชิดมากขึ้นสะโพกมนก็ส่ายพลิ้วด้วยความซ่านกระสัน ก่อนจะครางอย่างสุขสมเมื่อพุ่งทะยายไปสู่แดนสีรุ้งพร่างพราว ราฟาเอลยันกายขึ้นรวบเรียวขาเสลาทั้งรอบเอวสอบ จดจ่อแก่นกายแกร่งที่พรั่งพร้อมเข้าหากลีบดอกไม้งามช้าๆ
ตอนที่43.“ว้า.. แย่จังแทมมี่อุตส่าห์อยากว่ายน้ำออกกำลังกายบ้างหลังจากที่นอนซมมาหลายวัน..”หญิงสาวพูดเสียงแผ่วพร่าอย่างจงใจแล้วค่อยๆ หย่อนสะโพกนั่งลงบนเตียงผ้าใบแสนสวยริมสระว่ายน้ำซึ่งอยู่บนชั้นสองของบ้านที่มีความเป็นส่วนตัวเงียบสงบและสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์เขียวขจีของขุนเขาได้ในมุมกว้างและเธอก็ชอบมุมนี้ของบ้านมากที่สุด เพราะทำให้เธอรู้สึกสดชื่นผ่อนคลาย“อะ เอ่อ ถ้าแทมมี่อยากอาบแดดเดี๋ยวพี่ทาครีมกันแดดให้นะจ๊ะ”เร็วปานสายฟ้าไม่ถึงนาทีร่างสูงของราฟาเอลมานั่งแหมะอยู่ข้างๆ เตียงผ้าใบตัวสวยด้วยแววตาพราวพราย แทนฤทัยทำเป็นไม่ใส่ใจแววตาวาวๆ ของสามียื่นครีมกันแดดให้เขา แดดอ่อนๆ ยามสายไม่ได้ร้อนนักแต่ทำไมเธอถึงได้รู้สึกร้อนรุ่มเสียเหลือเกินแทนฤทัยคิดในใจด้วยความวาบหวาม ร่างระหงสั่นน้อยๆ เมื่อร่างแกร่งมานั่งซ้อนด้านหลังแล้วฝ่ามือร้อนๆ ก็ลูบไล้ครีมกันแดดลงบนไหล่บอบบางช้าๆ ปลายจมูกโด่งก็กดลงที่ลำคอระหงมือไม้ก็เริ่มไล้วนไปยังทรวงอกอิ่มภายใต้ผ้าชิ้นชิ้นเล็ก“อย่าซนสิคะ แทมมี่จะอาบแดดนะคะ&
ตอนที่42.ร่างแกร่งปวดหนึบด้วยความต้องการจะโจนจ้วงเข้าสู่กายอ่อนนุ่ม ความซ่านกระสันไม่ได้โจมตีแค่แทนฤทัยเพียงคนเดียวเพราะราฟาเอลก็ไม่อาจจะทัดทานความต้องการที่อัดแน่นอยู่ในกายได้ เขาต้องการเธอเหลือเกินและเขาก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป มือร้อนผ่าวแยกเรียวขางามเสลาออกกว้างเผยความงามแห่งอิสตรีก็เปิดเปลือยสู่สายตาหม่นมัวด้วยเพลิงวาทเร่าร้อนของเขา“พะ พี่ราฟ..” แทนฤทัยหลบตาคมอย่างเอียงอายได้แต่ครางแผ่วพร่าอย่างเสียวกระสัน“อา แทมมี่จ๋า พี่ราฟทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ขอพี่เถอะนะครับ..”ราฟาเอลครางลึกในลำคอเมื่อเขาเองก็ร้อนจนแทบทนไม่ไหว ก่อนจะค่อยๆ กดกายแกร่งแทรกผ่านกลีบกายสาวคับแน่น“อะ พี่ราฟ จะ เจ็บ..”หญิงสาวครางอย่างเจ็บปวด เมื่อความแข็งแกร่งแทรกผ่านกลีบเนื้อนุ่ม ร่างสาวรู้สึกเจ็บร้าวจนเหมือนร่างถูกฉีกออกเป็นเสี่ยงๆ ก่อนหน้านี้แม้ราฟาเอลจะเคยสอนสั่งเล้าโลมเธออย่างแนบชิดแต่ก็ไม่เคยล่วงเกินมากกว่าสัมผัสเพียงภายนอกเท่านั้นแต่ครั้งนี้คือความจริงอันเร่าร้อนที่เธอได้สัมผัสอย่างแท้จริง
ตอนที่ 41.“พี่ราฟคะ ลุกอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่าค่ะ นอนแบบนี้เดี๋ยวจะไม่สบายนะคะ”“หืม.. เพลียจังอยากนอนแล้ว”“ไม่ได้ค่ะ พี่ราฟต้องอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแทมมี่ผสมน้ำอุ่นให้แล้วค่ะ ลุกเถอะค่ะ”“ก็ได้ครับเมียจ๋า”ราฟาเอลค่อยๆ ลุกขึ้นไปอาบน้ำตามที่เมียรักต้องการ เพราะเขามีแผนในใจอยู่แล้วและการได้งีบหลับไปเมื่อครู่ก็ทำให้เขามีแรงขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่ออีกทั้งกลิ่นหอมจากครีมอาบน้ำของสาวเจ้าก็ทำให้เลือดร้อนๆ ในกายหนุ่มเดือดพล่าน ราฟาเอลซ่อนยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วแกล้งเทน้ำหนักตัวไปที่คนตัวเล็กกว่าที่เข้ามาประคอง“อุ้ย.. พี่ราฟ ลุกดีๆ สิคะ”“อยากได้คนช่วยถูหลังจัง”ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์และไม่รอให้คนช่วยถูหลังได้ปฏิเสธก็ช้อนอุ้มเธอเดินเข้าห้องน้ำไปด้วยกันอีกรอบ...“พี่ราฟ ปล่อยนะคะ แทมมี่อาบน้ำแล้วนะคะ อุ๊ย..”“แทมมี่อาบแล้วแต่พี่ราฟยังไม่อาบ ดังนั้นเ
ตอนที่40 .“อะ เอ่อ..” หญิงสาวดีใจจนตื้อตันและอึ้งจนพูดไม่ออก“หากแทมมี่ขัดขืนไม่ยอมรับรักไม่ยอมแต่งงานกับพี่ราฟ วันนี้จะเผด็จศึกเสียวันนี้เลยไม่ยอมให้กลับออกไปง่ายๆ หรอกนะ” แทนฤทัยตาโตกับคำพูดและท่าทางขึงขังของคนตรงหน้า“บ้า.. พี่ราฟ คนอะไรเอาแต่ใจชะมัด”“ตกลงจะแต่งไม่แต่ง พี่ราฟทนไม่ไหวแล้วนะ ดูสิพูดขนาดนี้แล้วยังไม่ตอบเลย พี่ราฟไม่เคยพูดอะไรแบบนี้กับใครเลยนะ ตอบมาเร็วๆ จะแต่งไม่แต่ง..” ใบหน้าหล่อเหลาดูยุ่งเหยิงน่าขันแต่ก็น่ารักที่สุด แทนฤทัยซ่อนความยินดีเอาไว้แล้วทำทีขึงขัง“ไม่..”“อะไร ไม่แต่งเหรอ ได้ ถ้าอย่างนั้นเสร็จพี่แน่ๆ”“ว้าย.. พี่ราฟ อย่านะคะ แทมมี่ยังพูดไม่จบเลยคนบ้าลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลยนะคะ”แทนฤทัยหวีดร้องอย่างตระหนกและขัดเขินเมื่อราฟาเอลผลักเธอให้นอนลงแล้วเกยร่างแกร่งขึ้นมาทาบร่างเล็กของเธอไว้“ตอบว่ายังไง แต่งไม่แต่ง” คนอยากแต่งงานก็ยังคงเอาแต่ใจอยู่ดี