“อย่าทำร้ายเธอได้โปรด ฆ่าผมแทนเธอ... ฆ่าผม ฆ่าผมสิ ได้โปรดผมทรมาน...”
เขาโผมาหาเธอแล้วเขย่าร่างบางจนหัวสั่นคลอนและทำให้เธอตกใจมาก นี่เขากำลังถึงเรื่องฝันอะไร...
“ราฟ ปล่อยนะ นี่แทมมี่นะ แล้วฉันไม่คิดจะฆ่าใครด้วย ปล่อย อุ้ยไม่นะ อย่านะราฟ จะทำอะไร...”
แล้วก็เป็นแทนฤทัยเองที่ตกใจแทบสิ้นสติเมื่อร่างที่ดูอ่อนแอจนน่าสงสารเมื่อครู่คร่อมทับร่างของเธอไว้ ดวงตาที่ขลาดกลัวแปรเปลี่ยนเป็นกร้าวกระด้างใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำบิดเบ้ราวซาตานร้าย...
“แกมันมารร้าย แกฆ่าเธอ แกฆ่าลินดา ไอ้สารเลว ฉันจะแก้แค้นให้ลินดา ตายเสียเถอะ...”
ราฟาเอลเหมือนคนเสียสติมือใหญ่ของเขาบีบหมับมาที่ลำคอระหงแล้วออกแรงบีบเต็มแรง ดวงตาสีเขียวมืดหม่นจนหญิงสาวใจหาย แทนฤทัยทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ
“ปล่อยนะราฟ โอ๊ะ ปล่อย...” หญิงสาวดิ้นรนนัยน์ตาเหลือกลานหายใจติดขัดเพราะมือใหญ่ร้อนผ่าวราวเปลวเพลิงบีบแน่นที่ลำคอ
เธอต้องตายแน่ๆ หญิงสาวคิดอย่างหม่นเศร้าก่อนจะรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีสะบัดมือบางลงบนแก้มของเขาเต็มแรงจนหน้าหล่อเหลาหันไปตามแรงตบแล้วเธอก็อาศัยจังหวะนั้นถีบร่างสูงออกอย่างแรงจนเขาล้มคว่ำไม่เป็นท่า ตามด้วยการซัดสันมือลงบนท้าทายของเขาเต็มแรงจนราฟาเอลแน่นิ่งไป...
“ตายล่ะ เขาตายรึเปล่าเนี่ย.. โอ.. ขอบคุณสวรรค์ เขาแค่สลบไป ฮือออ...ทำไมสาวสวยอย่างแทมมี่จะต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย”
เมื่อเห็นเขาแน่นิ่งจนน่าวิตกแทนฤทัยจึงรีบเข้าไปดูแต่เมื่อเธอเห็นว่าเขายังหายใจอยู่และชีพจรยังเต้นหญิงสาวก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วซบหน้ากับฝ่ามือของตนร้องไห้ออกมากอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดี
สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจลากร่างสูงมานอนบนเตียงแล้วก็เช็ดตัวให้เขาเพราะราฟาเอลตัวร้อนมาก ซึ่งทั้งหมดที่เธอทำไปก็เพราะอยากไถ่โทษที่ทำให้เขาสลบไปและเห็นแก่ มนุษยธรรม ซึ่งมันทำให้เธอหมดแรงไปเลยทีเดียว ดวงตากลมโตหนักอึ้งแทบจะลืมไม่ขึ้น ในที่สุดหญิงสาวก็ผล็อยหลับไปอยู่ข้างเขาด้วยความเหนื่อยอ่อนและล้าเกินกว่าจะลากขากลับไปนอนที่ห้องของตน...
ร่างสูงขยับตัวเบาๆ อย่างเมื่อยล้าและรู้สึกปวดหนึบหน่วงหนักไปทั้งศีรษะและรู้สึกเหมือนมีอะไรทาบทับกายแกร่งอยู่ มันทั้งนุ่มนิ่มและหอมกรุ่นคุ้นจมูก ดวงตาสีมรกตหลุบมองใบหน้านวลใสที่ดูอ่อนเดียงสาไร้พิษสงของคนที่หลับสนิทอยู่บนร่างของตนอย่างงงๆ แทนฤทัยมาได้ยังไง ดูเหมือนเจ้าหล่อนหลับสนิทและคงคิดว่าเขาคือหมอนข้างแน่ๆ เพราะทั้งแขนทั้งขาของเธอพาดเกี่ยวเกาะเขาแน่นราวกับกลัวว่าเขาจะหายไปเสียอย่างนั้น แต่เขาเชื่อได้เลยว่าตื่นขึ้นมาเธอก็คงจะโวยวายต่อว่าเขาต่างๆ นานา อย่างแน่นอน...
“แล้วแทมมี่เข้ามาในห้องเราได้ยังไงกัน...”
ชายหนุ่มพึมพำเหมือนพูดกับตัวเองเสียมากกว่าแล้วค่อยๆ ขยับตัวเบาๆ กึ่งนั่งกึ่งนอนแล้วก้มลงมองใบหน้าอ่อนใสนั้นอย่างพิจารณา
ใบหน้าเรียวได้รูปขาวกระจ่างผุดผ่องอยู่ในกรอบเรือนผมสีน้ำตาลเข้มหนานุ่มกระจายอยู่เต็มหมอน ขนตายาวงอนทาบแก้มใสราวปีกผีเสื้อ กระเล็กๆ ประปรายบนปลายจมูกรั้นนั้นไม่ได้ทำให้ใบหน้าสวยดูน่าเกลียดแต่กลับทำให้เธอดูเป็นสาวน้อยแสนซนและดื้อรั้นมากกว่าจะเป็นหญิงสาวไปทั้งเนื้อทั้งตัวอย่างที่เขาได้สัมผัสมาแล้วว่ามันเต็มไม้เต็มมือขนาดไหน ริมฝีปากสีชมพู่ระเรื่อด้วยเลือดฝาดนั้นเผยอน้อยๆ ส่งเสียงกรนเบาๆ และมันก็น่าจูบอยู่ไม่น้อย...
ราฟาเอลพยายามละสายตาจากใบหน้างามนั้นด้วยลมหายใจที่เริ่มติดขัดเมื่อเธอพลิกกายเปลี่ยนท่าเป็นนอนหงายน้อยๆ ส่งผลให้กระดุมเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ซึ่งมันเป็นของเขาเองที่ให้เธอสวมใส่ไปพลางๆ ก่อนนั้นหลุดจากรังดุมสองเม็ดส่งผลให้ดอกบัวงามปริ่มน้ำที่เขาเคยได้สัมผัสดูดดื่มมันมาก่อนหน้านี้ไหวระริกท้าทายสายตาอยู่รำไรแม้ไม่ได้เห็นความเปลือยเปล่าเต่งตูมทั้งหมดแต่มันก็ทำให้เลือดร้อนๆ ในกายหนุ่มพุ่งกระฉูดได้ไม่ยากเลย...
โอ.. พระเจ้า ให้ตายเถอะ ฆ่าเขาให้ตายเสียตอนนี้ยังจะดีเสียกว่า..
ราฟาเอลสบถอย่างเดือดดาลในใจเมื่อมือน้อยของเธอพาดวางแหมะลงบนเป้ากางเกงที่เริ่มจะโป่งพองจากอารมณ์ตื่นเพริด อย่าขยับเชียวนะแทมมี่.. ชายหนุ่มเฝ้าภาวนาในใจอย่างลุ้นระทึก แต่ก็ไม่เป็นผลและได้แต่นิ่งงันเมื่อมือน้อยของเธอขยับไปมาแล้วก็คว้าหมับที่ตรงนั้น..
พระเจ้าช่วยลูกด้วยเถอะ.. ชายหนุ่มกัดกรามกรอดพยายามระงับอารมณ์พลุ่งพล่านของตน
“อื้มมม...” ในขณะที่ราฟาเอลกำลังพยายามระงับอารมณ์ของตน แทนฤทัยก็ครางอย่างแปลกใจคิ้วเรียวขมวดมุ่นแต่ก็ยังไม่ยอมลืมตาจากฝันหวานที่มันค่อนข้างแปลกๆ ไปสักหน่อย เธอกำลังจับอะไรอยู่นะ..
ในฝันเธอกำลังจะกินไอศกรีมแต่แล้วแท่งไอศกรีมตรงหน้ามันก็เปลี่ยนรูปร่างไปเป็น กล้วยหอมทอง..
เฮ้ย.. มันเป็นไปได้อย่างไร... ที่สำคัญกล้วยหอมมันขยับเหมือนมีชีวิตได้เสียด้วย.. กล้วยหอมพันธ์อะไรเนี่ย แน่ะ มีเสียงด้วย..
แทนฤทัยขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เข้าใจทั้งในฝันและความเป็นจริงใบหน้างามก็ดูยุ่งเหยิงเพราะความสงสัย ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นเพราะแสงจัดจ้าในยามสายของวันเริ่มร้อนแรงจนไม่อาจจะทนนอนอยู่ได้แต่มือน้อยก็ยังไม่ปล่อยจากสิ่งที่กอบกุมอยู่และเธอก็ยังอยู่ในอาการงัวเงีย
ตอนที่ 12.“เอ๊ะ.. เมื่อคืนนี้ ราฟาเอล..” หญิงสาวขมวดคิ้ววุ่นวายเมื่อเรื่องราวเมื่อคืนกระจ่างชัดขึ้นมา“นี่มัน กรี๊ดดดด...”แทนฤทัยลืมตาตื่นเต็มที่แล้วหันมามองมือตัวเองเพราะสงสัยมาตั้งแต่ในฝันว่าเธอกุมอะไรอยู่ ซ้ำพอตื่นขึ้นมาก็ยังรู้สึกได้ว่ามือของตนนั้นกุมอะไรสักอย่างไว้อยู่ และเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือหญิงสาวก็กรีดร้องลั่นจนราฟาเอลซึ่งกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับมือน้อยๆ ถึงกับผงะหงายหลังตกเตียงทันทีเพราะไม่ทันตั้งตัวทั้งตกเตียงทั้งตกสวรรค์กันเลยทีเดียว... “นาย ไอ้คนลามก ฉันจะฆ่านาย นี่แน่ะๆๆ”แทนฤทัยหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอายทั้งใจสั่นด้วยความตื่นเต้นหวิวไหวคว้าอะไรได้ก็ปาโครมๆ ใส่ร่างแกร่งที่สวมเพียงกางเกงนอนตัวเดียวอย่างบ้าคลั่ง“โอ๊ยๆ นี่พอ หยุด โอ๊ย แทมมี่ ฉันบอกให้หยุด... อูย...” เมื่อไม่ทันตั้งตัวทั้งอะไรต่อมิอะไรประดังเข้ามาจนหลบไม่ทันราฟาเอลก็ต้องร้องบอกเธอตอนนี้เขารู้สึกเหมือนหัวโนไปถึงไหนต่อไหน“ไม่หยุด... คนลามก คนหื่นกามคนเขาอุตส่าห์มาดูแลแล้วยังมาทำทุเรศ ต้องตีให้ตาย นี่แน่ะๆ” หญิงสาวพูดไปก็ฟาดหมอนข้างที่คว้าได้ใส่ร่างสูงไม่ยั้งด้วยความโมโห...“ได้ ไม่หยุดใช่มั้ย แล้วอย่าห
ตอนที่13.แทนฤทัยรู้สึกถึงความร้อนผ่าวของมือหนาเรียวยาวแบบผู้ชายของเขาที่สัมผัสทรวงสาวแผ่วเบา รู้สึกมึนงงเกินกว่าจะต่อต้านหรือปัดป้องเขาได้ ตอนนี้เธอมีเพียงความหวามไหวในอก ความเสียวซ่านรัญจวนมันมีมากกว่าความเจ็บปวดหรือทุกข์ทรมานและยากจะต่อต้านกระแสความร้อนระอุที่อัดแน่นรวมกันที่ใจกลางกายสาวโอ.. เธอใจจะขาดเพราะอากาศมันเริ่มน้อยลงอีกแล้ว..แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ยังสามารถหายใจได้อีก เธอไม่ได้ขาดใจตาย หญิงสาวคิดอย่างมึนงงเมื่อริมฝีปากร้อนแตะแต้มลงบนเนินอกขาวผ่องและมือหนาของเขากอบกุมฟอนเฟ้นมันอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ แล้วเธอก็ต้องหายใจสะดุดแอ่นอกขึ้นเหนือที่นอนนุ่มเมื่อริมฝีปากร้อนๆ ของเขาครอบครองลงบนยอดอกสาวสีหวานไหวระริกแล้วดูดกลืนมันอย่างหิวกระหาย เสียงเม็ดฝนกระทบหลังคาดังก้องอื้ออึงอยู่ในหัวของเธอยิ่งทำให้ความรัญจวนใจมีมากขึ้น มือเรียวสอดเสยเรือนผมสีทองอร่ามอย่างวาบหวามรู้สึกหลงใหลความนุ่มของมันให้ความรู้สึกดีเหลือเกิน หญิงสาวหลับตาพริ้มขณะแอ่นกายเข้าหาเขามากขึ้นและมากขึ้น“อืม ราฟ พี่ราฟ..” หญิงสาวครางอย่างลืมตัวเมื่อลิ้นร้ายผละจากทรวงสาวที่แทบชอกช้ำเพราะมือและปากของเขานั้นเลื่อนต่ำลงไป
ตอนที่14.แทนฤทัยนั่งร่างแบบเครื่องประดับที่จะนำเสนอให้กับลูกค้าคนสำคัญของราฟาเอลอย่างขะมักเขม้นและเพื่อให้ตัวเองลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้และเพื่อให้ตัวเองไม่หลงเสน่ห์ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีทองซึ่งกำลังถอดเสื้อโชว์กล้ามแข็งแรงและรอยสักงดงามของเขาอยู่ในขณะนี้ด้วย...คนบ้าจะไปทำงานที่อื่นก็ไม่ไปทำ มาทำโชว์พลังอยู่ตรงหน้าเธอด้วยน่าหมั่นไส้ที่สุด.. แค่ตัดแต่งกิ่งไม้แค่นี้ทำเป็นมาถอดเสื้อโชว์กล้าม เชอะ..หญิงสาวเมินหลบร่างสูงที่เดินมาใกล้กระจกแล้วเคาะเบาๆ ให้เธอเปิดให้เขา แทนฤทัยทำเป็นเมินไม่สนใจ แต่ราฟาเอลก็เคาะกระจกไม่หยุดจนในที่สุดเธอก็ต้องเปิดหน้าต่างบานใสให้เขาอย่างเสียไม่ได้...“มีอะไร.. คนจะทำงาน”หญิงสาวพูดห้วนๆ ไม่มองหน้าเขาแต่ในใจเต้นแรงเหลือเกินเธออยากให้งานนี้เสร็จสิ้นเสียที เพราะกลัวว่าจะห้ามใจตัวเองไม่ไหวแล้วหลงเสน่ห์ของเขาในที่สุด“พี่ราฟหิวน้ำครับคุณผู้หญิงแสนสวยน้ำใจงาม..”“หิวน้ำก็ไปหากินเองสิจะมาบอกทำไม วันนี้พี่นิดก็อยู่”“โถๆ ก็อยากกินน้ำจากแทมมี่นี่ครับ”คำพูดสองแง่สองง่ามทำให้หญ้านวลขึ้นสีแดงก่ำ แล้วหันมาถลึงตามองเขาอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ“คนบ้า ลามก..” หญิง
ตอนที่ 15.“อืม.. หวานเหลือเกินแทมมี่จ๋า..”ราฟาเอลครางชิดอกอวบเมื่อเขารั้งให้บราตัวสวยพ้นจากทรวงสาวอวบอิ่มนุ่มหยุ่นราวสปริงชั้นดี มือหนาทั้งบีบเฟ้นเคล้นคลึงปากร้อนก็ทั้งดูดกลืนกินมันอย่างหิวกระกายไม่ได้ยิ่งหย่อนกันข้างใดข้างหนึ่งจนผู้เป็นเจ้าของครางพลิ้วส่ายร่างอย่างรัญจวนใจกับพื้นโต๊ะไม้สักเงาวับยิ่งทำให้คนมองหัวใจสั่นสะท้านเพราะความงดงามของเธอ...เขาหลงใหลเธอเหลือเกินนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกลางใจที่เย็นชาและเหน็บหนาว...มือหนารั้งชายประโปรงตัวสวยขึ้นมากองที่เอวบางแล้วรูดกางเกงซับในสีหวานลงไปที่ข้อเท้าบางช้าๆ ก่อนจะลูบไล้สะโพกกลมมนอย่างหลงใหลและมันเขี้ยวเขาบีบลอนสะโพกมนหนักๆ ก่อนจะวกวนมาด้านหน้าเพื่อสัมผัสสิ่งที่เขาถวิลหาอยู่ตลอดเวลา ความอบอุ่นและฉ่ำชื้นของเธอทำให้ความแห้งแล้งในกายเขาหมดไปทั้งกายทั้งใจของเขาชุ่มชื้นพร้อมที่จะปลดปล่อยความรวดร้าวทรมานจากความปรารถนานี้อยู่ตลอดเวลาเลยก็ว่าได้ แต่เขาคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลา ราฟาเอลคิดขณะสอดนิ้วแกร่งเข้าไปหยอกเย้ากลีบดอกไม้เบ่งบานฉ่ำชื้นอย่างที่สุดโอ... เพียงแค่ได้สัมผัสความชุ่มชื้นจากดอกไม้งามเขาก็แทบแตกระเบิดเพราะความต้องการเสียในตอนนี้ น
ตอนที่16.แทนฤทัยนอนพลิกกายไปมาคิดอะไรหลายอย่างจนไม่สามารถข่มตาหลับได้ ลินดา... ชื่อนี้ยังก้องอยู่ในหัวของเธอ แม้ราฟาเอลจะมาใกล้ชิดสนิทสนมกับเธอราวคู่รักก็ไม่ปานแต่ในใจของเธอก็ยังรู้สึกหนักอึ้งทุกครั้งเมื่อนึกถึงท่าทางน่ากลัวของเขากับชื่อของผู้หญิงคนนั้น..“เฮ้อออ กลุ้ม..”หญิงสาวลุกขึ้นจากที่นอนแล้วเดินลงจากเตียงมาที่ระเบียงกว้างเงยหน้ามองดาวอย่างสับสนและครุ่นคิด เมื่อตอนเย็นเธอได้โทรศัพท์คุยกับมารดากับพี่ชาย แล้วทำทีคุยเรื่องอดีตตอนเด็กๆ ด้วยกัน แต่พี่ธามของเธอก็ไม่หลุดปากอะไรออกมา ตอนนั้นเธอยังเล็กเกินไปจึงไม่รู้เรื่องพี่ชายมากนักเพราะเธอนั้นถูกเลี้ยงโดยคุณย่า ซึ่งตอนนั้นบิดามารดาต้องเดินทางบ่อยๆ เพราะอยู่ในช่วงขยายกิจการใหม่เธอเองก็ค่อนข้างป่วยบ่อยจึงเข้าออกและนอนโรงพยาบาลเป็นว่าเล่นจึงทำให้เธอพลาดโอกาสที่จะได้รู้เรื่องของพี่ชายในช่วงไฮสคูล เธอรู้แต่เพียงว่าพี่ชายของเธอกับราฟาเอลเคยเรียนอยู่ห้องเดียวกัน จนมีเรื่องบางอย่างกเกิดขึ้นก่อนที่เธอกับพี่ชายจะย้ายมาอยู่เมืองไทย ส่วนพี่ชายของเธอก็จะเป็นคนที่เดินทางบ่อยแทนบิดามารดาเสียเอง และอีกเรื่องที่เธอรู้ก็คือ ราฟาเอลมักจะคอยขัดแข้งขัด
ตอนที่17.“ลินดาคือผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ฉันหวั่นไหว จะว่าเป็นรักแรกก็ไม่ผิดนัก.. แต่สุดท้าย เธอก็รับรักคนอื่น... แต่ทุกวันนี้ฉันก็ยังคงคิดถึงเธอ ฝันถึงเธอเสมอ ทุกคืน..”เสียงของราฟาเอลยังคงก้องอยู่ในหัวของเธอเหมือนว่ามันเป็นเทปอัดเสียงที่เปิดซ้ำไปซ้ำมาไม่รู้ว่ารอบที่เท่าไหร่เจ็บไหมล่ะ เจ็บไหม.. แทนฤทัยถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่ากับน้ำตาที่ไหลรินไม่ขาดสาย เธอตั้งคำถามกับตัวเองทุกครั้งด้วยความเจ็บปวด ทำไมต้องเจ็บปวดด้วยล่ะ.. ทำไม.. หญิงสาวร้องไห้อยู่บนเตียงสีหวานของตนเงียบๆ และเก็บตัวอยู่แต่ในห้องตั้งแต่กลับมาจากกาญจนบุรีโดยอ้างกับทุกคนว่าเธอรู้สึกไม่ค่อยสบายและท่าทางอิดโรยกับอาการตัวร้อนๆ ทำให้บิดามารดาไม่สงสัยอาการที่เหมือนคนตรอมใจของบุตรสาวเธอไม่น่าอยากรู้เลย เพราะเมื่อรู้แล้วก็ต้องมานั่งเจ็บปวดอยู่อย่างนี้ แทนฤทัยคิดอย่างปวดร้าว.. เมื่อวานก่อนจะกลับกรุงเทพฯ เธอได้ถามเขาเพราะทนความสงสัยไม่ไหวและทุกค่ำคืนเขาก็ละเมอถึงชื่อนี้อยู่ตลอดเวลา เขาบอกเธอว่าเขาฝันถึงผู้หญิงคนนั้นทุกค่ำคืนคือความจริงที่เธอได้รับรู้ เพราะตลอดสองสัปดาห์ที่ผ่านมา ราฟาเอลได้เข้ามานอนกับเธอทุกค่ำคืน เขานอนกอดเธอจูบเธอท
ตอนที่18.“ค่ะคุณพ่อ..” ในที่สุดหญิงสาวก็ยอมจำนนกับเหตุผลและความจริงข้อนี้“เอาล่ะพ่อจะกลับแล้วนะ ไปหาพี่เขาที่ห้องของพ่อนะลูก พี่เขารออยู่” พูดจบคุณธีร์ก็เดินออกไปแทนฤทัยมองตามหลังบิดาแล้วถอนหายใจ หญิงสาวทำหน้ามุ่ยก่อนจะค่อยๆ เยื้องกรายเดินไปห้องทำงานของบิดาซึ่งคนที่กำลังคิดถึงอยู่ทุกลมหายใจกำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่อย่างคร่ำเคร่ง เธอจึงลอบสังเกตเขาเงียบๆ ใบหน้าหล่อเหลาดูซูบลงและเรือนผมที่จัดให้อยู่ทรงรับกับศีรษะทุยสวยอยู่เสมอนั้นดูยุ่งเหยิงยาวระต้นคอแกร่ง แต่แล้วหัวใจของเธอก็เต้นแรงสะดุดลมหายใจตัวเองเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมา“คราวหลังจะคิดค่าแอบมอง” ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ แทนฤทัยทำตาเขียวใส่เขาทั้งหมั่นไส้ทั้งโมโหที่เขาตับได้ว่าตนแอบมองอยู่“ชิ ใครเขาแอบมองกัน”“โอเค ไม่ได้แอบ แต่มองตรงๆ เลย”“มาทำไม” หญิงสาวเชิดหน้าถามเสียงห้วนจัดปรายตามองเขาอย่างไม่ไว้ใจเมื่อร่างสูงลุกขึ้น..ราฟาเอลลุกขึ้นจากโซฟาตัวใหญ่ด้วยท่าทางแสนสบายโดยไม่สนใจคนที่มองเขาตาเขียวปัด“มาเยี่ยมคนคุ้นเคย...”“นี่อย่ามากวนประสาทนะ มีอะไรก็รีบๆ พูดมา ฉันมีงานเยอะแยะต้องทำ...” หญิงสาวเชิดหน้าพูดเสียงแข็ง“อะไรกันห่างกันแค่ไม่กี่ว
ตอนที่19.“หวาน..” ราฟาเอลครางแหบพร่าชิดยอดอกเปียกชื้นเพราะการดูดกลืนจากปากของตนในขณะที่มือก็ฟอนเฟ้นทรวงอวบอิ่มอย่างหลงใหล กายแกร่งเคลื่อนไหวเสียดสีกับกายบางอย่างเร่าร้อนเต็มไปด้วยความต้องการที่ระอุมากขึ้นจนเขาไม่อยากจะหยุด... และเขาไม่อยากจะหยุดเลย ราฟาเอลดูดกลืนขบเม้มผิวกายสาวเรื่อยมายังใจกลางร่างงามที่ส่งกลิ่นหอมยั่วยวนให้เขาหลงใหลและหิวกระหาย“อ๊ะ พี่ราฟ อย่า.. โอย..”หญิงสาวครางโหยเมื่อลิ้นร้อนไล้ผ่านหน้าท้องเนียนมาเลียไล้ที่แอ่งสะดือบุ๋มซึ่งมีจิวเวลรี่เม็ดเล็กๆ สีเดียวกับดวงตาของเขาประดับอยู่ ลิ้นร้อนไล้เบาๆ ก่อนจะไล้เรื่อยลงไปยังจุดที่เขาละเมอหาอยู่มิวาย...“ขอพี่นะคนดี.. พี่คงตายหากไม่ได้ชิมแทมมี่..”เขาพูดเสียงพร่าเหมือนจะขอแต่เขาไม่ได้รอคำตอบเพราะลิ้นร้อนผ่าวได้แตะแต้มลงไปบนยอดเกสรสาวชุ่มฉ่ำหวานหอมและมีรสชาติล้ำเลิศกว่าน้ำหวานชนิดใดๆ ในโลก...“อ๊า ระ ราฟ พี่ราฟขา..”หญิงสาวครางโหยกับเรียวลิ้นร้ายที่ตวัดกวัดแกว่งอยู่กับกายสาวอ่อนไหวอย่างเร่าร้อน สะโพกสาวสะบัดไหวราวใบไม้ต้องลม ในขณะที่มือบางจิกลงบนบ่าแกร่งจนแทบจะทะลุเสื้อสูทเนื้อดีของเขา เรียวขาเสลาก่ายเสียดส่ายกับสะโพกสอบด้วย
ตอนที่48. บทส่งท้าย อวสาน ราฟาเอลพูดเสียงพร่ามือใหญ่นำมือเล็กมายังตัวตนของเขาแล้วรั้งใบหน้าสวยเข้ามาใกล้เพื่อบดจูบเร่าร้อนในขณะที่มืออีกข้างกำลังขยับนำจังหวะแก่มือน้อยซึ่งกอบกุมแก่นกายใหญ่โตของเขาอยู่แทนฤทัยขยับมือช้าๆ พรมจูบหวานๆ มาตามกรามแกร่งเรื่อยมายังอกกว้างที่ยอดอกของเขากำลังหดเกร็งเป็นไตลิ้นเล็กของเธอจึงไล้เลียมันอย่างหยอกเย้าจนราฟาเอลครางกระเส่าราวคนใกล้ขาดใจ แต่แทนฤทัยตั้งใจจะทำให้เขาครางหนักยิ่งกว่านี้ แล้วหญิงสาวก็อ้าปากครอบครองแก่นกายในมือของตนช้าๆ ราฟาเอลสะดุ้งน้อยๆ แอ่นสะโพกเข้าหาปากสาวช้าๆ ด้วยความเสียวซ่านรัญจวนสุดใจ“ไม่ไหวแล้วเมียจ๋า เก่งเหลือเกินทูนหัว”ชายหนุ่มสูดปากครางกระเส่าแอ่นกายเข้าหาปากสาวอย่างเร่าร้อนก่อนจะเคลื่อนกายออกจากปากสาวชุ่มฉ่ำอย่างแสนเสียดายแต่เพราะเขาอยากจะยืดเวลาแห่งความเร้ารัญจวนนี้ออกไปให้นานที่สุด“แทมมี่ก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ แทมมี่คิดถึงปากของพี่ราฟเหมือนกัน..” หญิงสาวกระซิบเสียงพร่าขณะขยับสะโพกสาวเข้ามาใกล้ใบหน้าหล่อเหลา ราฟาเอลไม่รอช
ตอนที่47.“อืมมม.. นั่นสินะ ก็แม่สาวหัวดื้อคนนั้นน่ากินนี่นา พี่ราฟก็เลยต้องอ่อยให้เธออยากกินพี่ราฟบ่อยๆ”“บ้า.. เขาไม่ได้อยากกินพี่ราฟสักหน่อยพี่ราฟหลอกล่อเขาต่างหาก”“หึหึ พอพี่ราฟหลอกล่อให้เธออยากกินพี่ราฟแล้วก็หลงกลตกหลุมรักเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น ตอนแรกแค่อยากเอาชนะ ไปๆ มาๆ ก็อยากจะ เอาเธอ ขึ้นมาจริงๆ” ราฟาเอลพูดเสียงพร่าสองแง่สองง่ามแทนฤทัยหน้าแดงก่ำกับคำพูดของสามี“ก่อนหน้าที่จะได้เจอเธอแบบจริงจังแนบชิดพี่ราฟฝันร้ายเกี่ยวกับลินดามาเสมอ ภาพที่เห็นเธอนอนจมกองเลือดแดงฉาน ภาพที่ตัวเองวิ่งหนีคนร้ายอย่างขี้ขลาดก็ตามหลอกหลอนมาตลอดหลายปี และพี่ก็เฝ้าโทษตัวเองว่าเพราะความขี้ขลาดของพี่จึงทำให้เธอถูกข่มขืนฆ่าอย่างทารุณ..”น้ำเสียงของราฟาเอลที่พูดถึงเหตุการณ์ในอดีตนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดไม่น้อย แทนฤทัยเลื่อนมือเล็กขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาอย่างปลอบโยน“หากพี่ราฟเจ็บปวดที่จะพูดถึงเธอก็ไม่ต้องพูดต่อก็ได้นะคะ แทมมี่รู้เรื่องของเธอแล้ว&rdquo
ตอนที่46.แทนฤทัยเดินไปเดินมาอยู่ในห้องนอนใหญ่ของตนด้วยความรู้สึกกระวนกระวายใจเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นพูดกับราฟาเอลอย่างไรดีเพราะรู้ว่าตัวเองผิดเต็มๆ ที่หุนหันโกรธเขาไม่ถามให้รู้เรื่องแล้วยังทำตัวเป็นเด็กๆ อีก“จะเริ่มต้นยังไงดีเนี่ย โอ้ย.. แทมมี่นะแทมมี่ เธอนี่มันสวยใสไร้สติจริงๆ เลย..”หญิงสาวเดินไปล้มตัวลงบนเตียงแล้วหลับตาลงอย่างคิดไม่ตก“เอาล่ะ เป็นไงเป็นกัน ก็เราผิดเองนี่นะ”เมื่อตัดสินใจแล้วแทนฤทัยก็ค่อยๆ แง้มประตูออกไปเยี่ยมหน้ามองหาสามีของตนที่เธอเห็นเขาแวบๆ อยู่เมื่อครู่อยู่ในห้องนั่งเล่น แต่เพราะยังขัดเขินที่จะต้องงอนง้อเขาเธอจึงวิ่งเข้าห้องตัวเองมาเสียก่อน“ไปไหนของเขานะ เมื่อกี้ยังเห็นอยู่เลย”หญิงสาวเดินไป หาเขาที่ห้องนั่งเล่นก็ไม่เห็นเขาแล้วและทั้งบ้านเงียบกริบคนรับใช้ก็ไม่มีสักคนที่จะอยู่ให้ถาม“อ้าว ไปไหนกันหมดเนี่ย..”หญิงสาวบ่นกับตัวเองเบาๆ แล้วก็เดินไปรอบบ้านก็พบว่าพวกคนรับใช้กลับเรือนหมดส่วนคนที่พักอยู่บนเรือนใ
ตอนที่45.ราฟาเอลหัวเสียอย่างที่สุดเมื่อเป็นวันที่สามแล้วที่เขายังไม่รู้สาเหตุที่ภรรยาคนสวยมึนตึงด้วยแล้ว เขางงตั้งแต่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าข้างกายว่างเปล่า ยังดีที่เธอทิ้งโน้ตไว้ให้เขาว่าขอตัวกลับก่อนไม่อย่างนั้นเขาคงเดือดเนื้อร้อนใจกลัวว่าเธอจะเป็นอันตรายอะไร แต่เมื่อเขาตามเธอกลับมาที่บ้านแทนฤทัยก็มึนตึงเย็นชาใส่เขาแล้วก็บอกว่าจะขอหย่ากับเขาทั้งที่ก่อนจะกลับมาเธอกับเขาร่วมรักกันอย่างเร่าร้อนครั้นเขาจะทำอะไรที่เอาแต่ใจอย่างที่เคยทำมาก่อนหน้านี้ราฟาเอลก็ไม่กล้า ตอนนี้ไม่ว่าเมียจ๋าจะทำอะไรพูดอะไรเขาก็เชื่อฟังและไม่กล้าขัดขืนไม่กล้าทำให้เธอไม่พอใจแต่ตอนนี้ราฟาเอลอยากรู้เหลือเกินว่าตนทำอะไรให้เมียรักไม่พอใจ ซึ่งความมึนตึงของแทนฤทัยที่มีต่อเขาโดยไม่รู้สาเหตุก็เดือดร้อนพี่เขยต้องออกมาช่วยเหลืออย่างมืดแปดด้านพอๆ กัน เพราะธามรู้ดีว่าหากแทนฤทัยโกรธหรือเกิดดื้อดึงขึ้นมาจริงๆ ละก็ ก็ยากที่จะงอนง้อได้ง่ายๆ“นายต้องช่วยฉันนะ ไม่อย่างนั้นฉันอกแตกตายแน่ๆ ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าทำอะไรผิดทำไมแทมมี่จะขอหย่ากับฉัน นายต้องช่วยฉันนะธาม” ราฟาเอลฟูม
ตอนที่44.“อ๊า.. เมียจ๋า ดีเหลือเกิน อู้ววว อย่างนั้นล่ะ โอว...”ราฟาเอลครางระงมกับลีลาปากระเรื่อที่กำลังสนุกสนานกับการดื่มกินกายชายอย่างเอร็ดอร่อย แต่เขายอมให้เธอเป็นผู้กุมเกมได้ไม่นานก็ถอนแก่นกายออกจากโพรงปากนุ่มหญิงสาวจำต้องปล่อยกายแกร่งออกจากาปกอย่างแสนเสียดาย“น่ากินเหลือเกินเมียจ๋า..”ราฟาเอลเคลื่อนกายลงต่ำพร้อมกับเกี่ยวผ้าชิ้นน้อยออกให้พ้นทางจับแยกเรียวขาเสลาออกกว้างกลีบดอกไม้ฉ่ำพราวก็แย้มเปลือยเปล่ากลีบส่งกลิ่นหอมแรงชวนมึนเมา“อ๊ะ อ๊า พี่ราฟขา.. อ๊า โอ้ว..”เสียงหวานครางพลิ้วเมื่อลิ้นร้อนรุ่มแตะยอดเกสรสาวเบาๆ แล้วปาดไล้ดูดเลียไปทั่วกลีบดอกไม้งามอย่างหลงใหล มือบางดึงทึ้งแล้วก็กดให้ใบหน้าหล่อเหลาแนบชิดกลีบกายของตนพร้อมทั้งเรียวขางามแยกออกจากกันกว้างขึ้นเพื่อให้เขาเข้ามาชิดมากขึ้นสะโพกมนก็ส่ายพลิ้วด้วยความซ่านกระสัน ก่อนจะครางอย่างสุขสมเมื่อพุ่งทะยายไปสู่แดนสีรุ้งพร่างพราว ราฟาเอลยันกายขึ้นรวบเรียวขาเสลาทั้งรอบเอวสอบ จดจ่อแก่นกายแกร่งที่พรั่งพร้อมเข้าหากลีบดอกไม้งามช้าๆ
ตอนที่43.“ว้า.. แย่จังแทมมี่อุตส่าห์อยากว่ายน้ำออกกำลังกายบ้างหลังจากที่นอนซมมาหลายวัน..”หญิงสาวพูดเสียงแผ่วพร่าอย่างจงใจแล้วค่อยๆ หย่อนสะโพกนั่งลงบนเตียงผ้าใบแสนสวยริมสระว่ายน้ำซึ่งอยู่บนชั้นสองของบ้านที่มีความเป็นส่วนตัวเงียบสงบและสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์เขียวขจีของขุนเขาได้ในมุมกว้างและเธอก็ชอบมุมนี้ของบ้านมากที่สุด เพราะทำให้เธอรู้สึกสดชื่นผ่อนคลาย“อะ เอ่อ ถ้าแทมมี่อยากอาบแดดเดี๋ยวพี่ทาครีมกันแดดให้นะจ๊ะ”เร็วปานสายฟ้าไม่ถึงนาทีร่างสูงของราฟาเอลมานั่งแหมะอยู่ข้างๆ เตียงผ้าใบตัวสวยด้วยแววตาพราวพราย แทนฤทัยทำเป็นไม่ใส่ใจแววตาวาวๆ ของสามียื่นครีมกันแดดให้เขา แดดอ่อนๆ ยามสายไม่ได้ร้อนนักแต่ทำไมเธอถึงได้รู้สึกร้อนรุ่มเสียเหลือเกินแทนฤทัยคิดในใจด้วยความวาบหวาม ร่างระหงสั่นน้อยๆ เมื่อร่างแกร่งมานั่งซ้อนด้านหลังแล้วฝ่ามือร้อนๆ ก็ลูบไล้ครีมกันแดดลงบนไหล่บอบบางช้าๆ ปลายจมูกโด่งก็กดลงที่ลำคอระหงมือไม้ก็เริ่มไล้วนไปยังทรวงอกอิ่มภายใต้ผ้าชิ้นชิ้นเล็ก“อย่าซนสิคะ แทมมี่จะอาบแดดนะคะ&
ตอนที่42.ร่างแกร่งปวดหนึบด้วยความต้องการจะโจนจ้วงเข้าสู่กายอ่อนนุ่ม ความซ่านกระสันไม่ได้โจมตีแค่แทนฤทัยเพียงคนเดียวเพราะราฟาเอลก็ไม่อาจจะทัดทานความต้องการที่อัดแน่นอยู่ในกายได้ เขาต้องการเธอเหลือเกินและเขาก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป มือร้อนผ่าวแยกเรียวขางามเสลาออกกว้างเผยความงามแห่งอิสตรีก็เปิดเปลือยสู่สายตาหม่นมัวด้วยเพลิงวาทเร่าร้อนของเขา“พะ พี่ราฟ..” แทนฤทัยหลบตาคมอย่างเอียงอายได้แต่ครางแผ่วพร่าอย่างเสียวกระสัน“อา แทมมี่จ๋า พี่ราฟทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ขอพี่เถอะนะครับ..”ราฟาเอลครางลึกในลำคอเมื่อเขาเองก็ร้อนจนแทบทนไม่ไหว ก่อนจะค่อยๆ กดกายแกร่งแทรกผ่านกลีบกายสาวคับแน่น“อะ พี่ราฟ จะ เจ็บ..”หญิงสาวครางอย่างเจ็บปวด เมื่อความแข็งแกร่งแทรกผ่านกลีบเนื้อนุ่ม ร่างสาวรู้สึกเจ็บร้าวจนเหมือนร่างถูกฉีกออกเป็นเสี่ยงๆ ก่อนหน้านี้แม้ราฟาเอลจะเคยสอนสั่งเล้าโลมเธออย่างแนบชิดแต่ก็ไม่เคยล่วงเกินมากกว่าสัมผัสเพียงภายนอกเท่านั้นแต่ครั้งนี้คือความจริงอันเร่าร้อนที่เธอได้สัมผัสอย่างแท้จริง
ตอนที่ 41.“พี่ราฟคะ ลุกอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่าค่ะ นอนแบบนี้เดี๋ยวจะไม่สบายนะคะ”“หืม.. เพลียจังอยากนอนแล้ว”“ไม่ได้ค่ะ พี่ราฟต้องอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแทมมี่ผสมน้ำอุ่นให้แล้วค่ะ ลุกเถอะค่ะ”“ก็ได้ครับเมียจ๋า”ราฟาเอลค่อยๆ ลุกขึ้นไปอาบน้ำตามที่เมียรักต้องการ เพราะเขามีแผนในใจอยู่แล้วและการได้งีบหลับไปเมื่อครู่ก็ทำให้เขามีแรงขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่ออีกทั้งกลิ่นหอมจากครีมอาบน้ำของสาวเจ้าก็ทำให้เลือดร้อนๆ ในกายหนุ่มเดือดพล่าน ราฟาเอลซ่อนยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วแกล้งเทน้ำหนักตัวไปที่คนตัวเล็กกว่าที่เข้ามาประคอง“อุ้ย.. พี่ราฟ ลุกดีๆ สิคะ”“อยากได้คนช่วยถูหลังจัง”ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์และไม่รอให้คนช่วยถูหลังได้ปฏิเสธก็ช้อนอุ้มเธอเดินเข้าห้องน้ำไปด้วยกันอีกรอบ...“พี่ราฟ ปล่อยนะคะ แทมมี่อาบน้ำแล้วนะคะ อุ๊ย..”“แทมมี่อาบแล้วแต่พี่ราฟยังไม่อาบ ดังนั้นเ
ตอนที่40 .“อะ เอ่อ..” หญิงสาวดีใจจนตื้อตันและอึ้งจนพูดไม่ออก“หากแทมมี่ขัดขืนไม่ยอมรับรักไม่ยอมแต่งงานกับพี่ราฟ วันนี้จะเผด็จศึกเสียวันนี้เลยไม่ยอมให้กลับออกไปง่ายๆ หรอกนะ” แทนฤทัยตาโตกับคำพูดและท่าทางขึงขังของคนตรงหน้า“บ้า.. พี่ราฟ คนอะไรเอาแต่ใจชะมัด”“ตกลงจะแต่งไม่แต่ง พี่ราฟทนไม่ไหวแล้วนะ ดูสิพูดขนาดนี้แล้วยังไม่ตอบเลย พี่ราฟไม่เคยพูดอะไรแบบนี้กับใครเลยนะ ตอบมาเร็วๆ จะแต่งไม่แต่ง..” ใบหน้าหล่อเหลาดูยุ่งเหยิงน่าขันแต่ก็น่ารักที่สุด แทนฤทัยซ่อนความยินดีเอาไว้แล้วทำทีขึงขัง“ไม่..”“อะไร ไม่แต่งเหรอ ได้ ถ้าอย่างนั้นเสร็จพี่แน่ๆ”“ว้าย.. พี่ราฟ อย่านะคะ แทมมี่ยังพูดไม่จบเลยคนบ้าลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลยนะคะ”แทนฤทัยหวีดร้องอย่างตระหนกและขัดเขินเมื่อราฟาเอลผลักเธอให้นอนลงแล้วเกยร่างแกร่งขึ้นมาทาบร่างเล็กของเธอไว้“ตอบว่ายังไง แต่งไม่แต่ง” คนอยากแต่งงานก็ยังคงเอาแต่ใจอยู่ดี