Home / มาเฟีย / คู่หมั้นมาเฟีย / คู่หมั้นมาเฟีย [14] สิ่งตอบแทน NC+++

Share

คู่หมั้นมาเฟีย [14] สิ่งตอบแทน NC+++

last update Last Updated: 2025-04-03 23:53:32

อังเดรวางลูเซียร์ลงเบาะข้างคนขับ จากนั้นเดินอ้อมไปฝั่งคนขับ พาตัวเองเข้ามานั่งหลังพวงมาลัยรถพลางดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดลำตัว ก่อนจะเบือนสายตาไปมองคนข้างกายที่เอาแต่นั่งเงียบ

เขาถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยหน่าย ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดลำตัวให้ลูเซียร์ เหตุการณ์เมื่อกี้คงส่งผลกระทบต่อจิตใจเธอไม่น้อย

"ขอบคุณนะคะที่ช่วยเซียร์" ไม่รู้ว่าเขาตั้งใจมาช่วยหรือเพียงแค่บังเอิญผ่านมาเห็น แต่อย่างน้อยเธอก็รอดมาเพราะเขา

เหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นกับเธอตอนเรียนม.ปลาย คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้ตัวเองจะโดนแบบนี้อีก ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าตอนนี้น้ำตาได้ซึมผ่านดวงตาหยดลงมายังพวงแก้ม

"ฉันช่วยเธอในฐานะคู่หมั้น ถ้าเธอไม่ได้เป็นคู่หมั้นของฉัน ป่านนี้..."

ลูเซียร์ปลดเข็มขัดนิรภัยออกแล้วโผกอดอังเดร มาเฟียหนุ่มที่ยังพูดไม่จบประโยคต้องชะงักกับการกระทำนี้ของคู่หมั้นสาว รับรู้ถึงของเหลวอุ่นที่ซึมผ่านเสื้อเชิ้ตเข้ามาสัมผัสกับร่างกาย

บ่อน้ำตาแตกหรือยังไง ถึงเอาแต่ร้องไห้ไม่เลิก

แม้ภายในใจจะบ่นออกไปแบบนั้น ทว่ากลับยอมนั่งนิ่งๆ เป็นที่พักพิงความอ่อนแอให้ลูเซียร์ชั่วคราว

"ฮึก..."

"ปล่อยได้รึยัง เสื้อฉันเปียกห
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [15] หัวใจพองฟู

    ครืด ครืด~สายเรียกเข้าจากโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ทำให้มาเฟียหนุ่มซึ่งกำลังนั่งทำงานอยู่ปรายสายตาไปมองเพียงนิด พอรู้ว่าใครเป็นเจ้าของเบอร์ก็ถึงกับลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ ทันทีเขาคว้าโทรศัพท์มามองเบอร์คนเป็นพ่อ ชั่งใจสองนานควรปัดหน้าจอรับสายหรือเปล่า รู้ดีว่าอีกฝ่ายโทรมาเรื่องอะไร คงหนีไม่พ้นเรื่องของลูเซียร์ ว่าที่ลูกสะใภ้คนโปรด"ครับพ่อ"(เย็นนี้พาหนูเซียร์มาทานข้าวที่บ้านด้วยนะ)"ผมไม่รู้จะว่างไหม เพราะช่วงเย็นงานผมเยอะ"(หัดมีเวลาให้ตัวเองหน่อย อย่าบ้างานให้มันมาก)ปลายสายบ่นให้ลูกชาย ครั้งหนึ่งตัวเองเคยบ้างานจนละเลยครอบครัว แถมยังเกือบหย่ากับแม่ของอังเดรด้วยเหตุผลที่ไม่มีเวลาให้ครอบครัว พลาดวันสำคัญของลูกและภรรยาหลายครั้ง ซึ่งเขาไม่อยากให้อังเดรเป็นเหมือนตัวเองที่ผ่านมา"ผมขอคิดดูก่อนนะครับว่าว่างไหม"(ไม่รู้แหละ ยังไงเย็นนี้ก็ต้องพาหนูเซียร์มาทานข้าวเย็นที่บ้าน แม่แกจะเข้าครัวลงมือทำอาหารด้วยตัวเองเลยนะ)"ชอบเอาแม่มาเป็นข้ออ้างอยู่เรื่อยเลย"(เย็นนี้มานะเดย์ เดี๋ยวแม่ทำของโปรดไว้ให้)เสียงคนเป็นแม่ดังลอดลำโพงออกมา (ทีนี้จะเลิกกล่าวหาว่าฉันเอาแม่แกเป็นข้ออ้างได้รึยัง)"ผมขอดูก่อนแล้วกัน

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [16] อย่ากลืนน้ำลายตัวเอง

    รถหรูสีดำราคาหลายล้านขับแล่นเข้ามายังคฤหาสน์หลังงามแห่งหนึ่ง ลูเซียร์มองออกไปนอกกระจกรถด้วยความตื่นเต้น นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้เหยียบย่ำเข้ามาในเขตที่พักของครอบครัวอังเดร บริเวณตามจุดต่างๆ มีชายชุดดำยืนประจำ โดยแต่ละคนมีอาวุธครบมือ ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมไม่ต่างจากหลายปีที่แล้ว ภาพในวันวานผุดขึ้นมา จำได้ว่าตอนนั้นเธอและอังเดรเคยวิ่งเล่นกันที่สนามแห่งนี้ เธอเบือนสายตามามองอังเดรที่เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดจาอะไร น่าแปลก...ตอนนั้นเขาเคยเป็นพี่ชายที่แสนดีและคอยช่วยเหลือเธอทุกอย่าง หากแต่วันนี้กลับกลายเป็นคนเย็นชาที่ทำตัวห่างเหินราวกับคนไม่เคยรู้จักกัน"เดย์จำได้ไหมคะ เราเคยวิ่งเล่นด้วยกันที่สนามตรงนั้น" เธอพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ นิ้วพลางชี้ไปยังสนามดังกล่าวที่เคยมีความทรงจำกับคนข้างกาย"จำไม่ได้""เซียร์ก็นึกว่าพี่เดย์จำได้ซะอีก" "ฉันลืมมันไปหมดแล้ว" ลูเซียร์นิ่งเงียบไปกับประโยคนั้นของอังเดร เธอมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาด้วยแววตาที่อ่อนไหว เขาบอกว่าลืมทุกอย่างไปหมดแล้วจริงๆ อย่างนั้นเหรอ เขาลืมไปแล้วจริงๆ หรือว่า...แกล้งจำไม่ได้กันแน่คนสนิทมาเฟียทั้งสองคนเดินลงมาเปิดประตูให้อังเดรและ

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [17] รอดตัวไป

    อังเดรก้มมองคนตัวเล็กที่นอนหลับบนตักตัวเองแล้วถอดถอนหายใจออกมาอีกรอบ เขาเอื้อมมือไปสะกิดปลุกลูเซียร์ให้ตื่นจากการหลับใหล แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ไหวติงใดๆ มีเพียงเสียงในลำคอดังออกมาแผ่วเบาเท่านั้นนี่เขาต้องอุ้มเธอขึ้นไปอีกแล้วอย่างนั้นเหรอ..."ลูเซียร์ ตื่น ถึงเพนท์เฮาส์แล้ว" ตัดสินใจใช้เสียงในการปลุก แต่ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน ลูเซียร์ก็ไม่ไหวติงอยู่ดี"ให้ผมช่วยไหมครับ" ไทจิถามเจ้านาย"ไม่ต้อง เดี๋ยวกูจัดการเอง" เขาตอบไทจิกลับไปเสียงเข้ม ก่อนจะจับศีรษะลูเซียร์ออกจากตักวางบนเบาะนั่งแล้วก้าวลงจากรถ จากนั้นหันกลับไปช้อนร่างบางในท่าเจ้าสาวออกมาแล้วเดินตรงไปยังลิฟต์ส่วนตัวติ้ง...ประตูลิฟต์เปิดออกเมื่อมาถึงชั้นเป้าหมาย อังเดรยกนิ้วขึ้นไปสแกนประตูที่พักแล้วใช้เท้าดันเปิดออก ก่อนจะเดินเข้ามาโดยมีลูเซียร์อยู่ในอ้อมแขนเขาวางเธอลงบนเตียงนอนอย่างเบามือพร้อมดึงผ้าห่มคลุมกายให้ หลังจากนั้นหมุนตัวเตรียมเดินออกไป ทว่ากลับโดนลูเซียร์คว้าชายเสื้อเชิ้ตเอาไว้ ทำให้เขาชะงัก เอียงใบหน้ามามองการกระทำนั้นของเธอ"อยู่กับเซียร์ก่อนนะ เซียร์ไม่อยากอยู่คนเดียว...เซียร์กลัว" หญิงสาวละเมอพึมพำออกมา ขณะที่ดวงตาทั้งสอ

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [18] อย่าให้มันมาก

    ลูเซียร์เดินเข้ามาในห้องแต่งตัวของห้องนอนอังเดร ดวงตากลมโตมองแผ่นหลังกว้างที่กำลังยืนเลือกเสื้อผ้าสำหรับสวมใส่ไปข้างนอกเงียบๆ ไม่กล้าเอ่ยพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดมาก่อนหน้านั้นอังเดรหมุนตัวกลับมาหลังจากได้เสื้อผ้าที่ต้องการ สายตาคมเข้มมองลูเซียร์ซึ่งยืนอยู่หน้าประตูห้องแต่งตัว ราวกับต้องการพูดบางอย่างด้วย"มีอะไร" "เอ่อ...เซียร์.." ถ้าหากเธอขอไปด้วย เขาจะอนุญาตไหมนะ นี่แหละคือสิ่งที่ต้องการพูดแต่ไม่กล้าเอ่ยเอื้อนออกมาเพราะกลัวเขา...ไม่อนุญาตอังเดรยืนมองคู่หมั้นตัวเองแล้วถอนหายใจออกมาหนักๆ ด้วยความเหนื่อยหน่าย สองเท้าตวัดตรงไปหาลูเซียร์ ดึงตัวเธอเข้ามาในห้องแต่งตัวแล้วเลื่อนประตูปิด หมับ"อ๊ะ!" ลูเซียร์ถูกเขาดึงเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว แผ่นหลังบางแนบชิดลงประตูห้องแต่งตัว โดยมีสองมือหนาคอยยันประตูข้างหลังเอาไว้ เพื่อกันไม่ให้หญิงสาวหนีไปไหน"ว่ายังไง ที่ตามฉันเข้ามามีอะไร""เซียร์อยากไปด้วย..." เธอตัดสินใจเอ่ยเอื้อนสิ่งที่ต้องการพูดออกมาแผ่วเบา สายตาเสหลบมองไปทางอื่นแทนการมองใบหน้าหล่อเหลาของคนตัวโต"ไปกับฉัน?""ค่ะ" เธอตอบพร้อมพยักหน้าไปด้วย เธอไม่อยากอยู่ที่นี่คนเดียว อย่างน้อยๆ ได้ออก

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [19] สอนจูบ...

    หญิงสาวเปิดประตูห้องน้ำออกแล้วก้าวมายืนหน้าเคาน์เตอร์อ่างล้างมือหลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จ เธอยื่นมือไปยังก๊อกน้ำอัตโนมัติเพื่อปล่อยให้น้ำไหลชโลมลงมือเล็ก จากนั้นหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือที่เปียกชุ่มแล้วทิ้งลงถังขยะ เธอยืนมองตัวเองผ่านกระจกตรงหน้า ก่อนจะเปิดกระเป๋าหยิบลิปสติกออกมาทาริมฝีปากที่เริ่มซีดไร้สีสัน หลังจากนั้นเก็บเข้ากระเป๋าแล้วก้าวออกจากห้องน้ำ เดินกลับไปหาอังเดร"ไปทางไหนเนี่ย"ลูเซียร์พึมพำคนเดียวพลางมองซ้ายและขวา ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะลืมทางเดินที่จะกลับ ยืนชั่งใจสองนานก่อนจะตัดสินใจเดินไปทางซ้ายมือ "ใช่ทางนี้ไหมเนี่ย" เธอเดินตามเส้นทางนี้ไปอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก บริเวณรอบกายเหมือนไม่ใช่ทางที่เดินมาตอนแรก เธอหลงทางเข้าแล้ว...มือเล็กหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าสะพายเพื่อโทรหาอังเดร แต่อีกฝ่ายกลับไม่รับสาย เธอโทรหาเขาไปราวสิบสายทว่าเขากลับไม่มีทีท่าว่าจะรับสาย ทำให้เธอเลือกที่จะเดินต่อไปเรื่อยๆ"ไปทางไหนต่อเนี่ย ทำไมที่นี่กว้างขนาดนี้" เธอตัดพ้อออกมาอย่างสิ้นหวัง ลมหายใจถูกถอดถอนออกมา เธอตัดสินใจกดเบอร์โทรหาอังเดรอีกครั้งอย่างมีความหวัง เฮือก! เธอสะดุ้งขึ้นมาหลังจากที่เง

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [20] อย่าดื้อกับฉัน

    @ร้านอาหารแห่งหนึ่งลูเซียร์ยื่นเมนูอาหารคืนให้พนักงานหลังจากเลือกอาหารที่ต้องการทานแล้วเรียบร้อย ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบร้านอาหารที่อังเดรพามา ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองเขา"เคยมาทานที่นี่เหรอคะ ดูเหมือนพนักงานจะรู้จักพี่เดย์ดีเลย""อือ เคยมา" "มากับใครเหรอคะ?" เธอเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ หวังว่าเขาคงไม่ได้มากับผู้หญิงคนไหนในสต็อกของเขาหรอกนะ แค่คิดหัวใจเธอก็แป้วแล้ว "กำลังคิดว่าฉันเคยพาผู้หญิงคนอื่นมาร้านนี้ใช่ไหม" "ก็..." เธออึกอัก ไม่รู้จะตอบอังเดรกลับไปอย่างไรดี เขาเป็นนักเดาความคิดคนอื่นหรือยังไง ถึงได้เดาถูกไปหมดเสียทุกอย่างแบบนี้"หึ แสดงว่าใช่สินะ" "แล้วพี่เดย์เคยพาผู้หญิงคนอื่นมาที่นี่จริงๆ ไหมล่ะคะ""ฉันไม่เคยควงผู้หญิงไปไหนมาไหนด้วย รวมถึงพามาทานอาหารที่ร้านนี้""....""ที่พนักงานทำเหมือนรู้จักฉันดี เพราะฉันและครอบครัวมาที่นี่บ่อย"ใครจะไปรู้ล่ะว่าเขามาทานอาหารที่นี่กับครอบครัว อะไรที่เป็นอังเดร เธอต้องนึกถึงผู้หญิงคนอื่นก่อนเสมอ น่าแปลกที่เสือผู้หญิงอย่างเขาไม่เคยควงผู้หญิงไปไหนมาไหนด้วย "เซียร์ก็นึกว่าพี่เดย์เคยพาผู้หญิงมาซะอีก""ฉันไม่เคยควงผู้หญิงไปที่ไหน...นอกจากบนเตีย

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [21] ทำรอย

    ลูเซียร์ก้าวเข้าไปนั่งในอ่างอาบน้ำหรู เข่าทั้งสองชันขึ้นเล็กน้อยเพราะมีบาดแผลจากการวิ่งล้ม ส่วนอังเดรตามเข้ามานั่งซ้อนข้างหลังคนตัวเล็ก หลังจากปลดอาภรณ์บนร่างกายออกจนหมด ดันร่างบางเข้ามาหา จนแผ่นหลังขาวเนียนแนบชิดลงแผงอกกำยำร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่ออังเดรเริ่มชโลมน้ำลงร่างกาย แม้นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่อาบน้ำด้วยกัน แต่ทว่ามันก็ไม่ทำให้เธอรู้สึกคุ้นชินได้เลย... "เกร็งอะไร" เสียงเข้มเอ่ยถาม หลังจากสังเกตลูเซียร์มาสองนาน"เปล่านิคะ" เธอปฏิเสธกลับ ริมฝีปากสีระเรื่อค่อยๆ เม้มเข้าหากันเมื่อมือของอังเดรเริ่มเลื่อนต่ำไปยังหน้าท้องแบนราบ พยายามทำตัวเป็นปกติมาเฟียหนุ่มเลื่อนมือลงไปลูบไล้ต้นขาด้านใน การกระทำนี้ของเขาพลอยทำให้ลูเซียร์รู้สึกหวิวตรงท้องน้อย "อื้อ..." หญิงสาวครางร้องในลำคอ เมื่ออังเดรแนบริมฝีปากสัมผัสมายังลำคอระหงแล้วขบเม้มเบาๆ มือเล็กเผลอจิกลงหน้าขาของคู่หมั้นหนุ่มอย่างลืมตัว "จิกฉันอีกแล้วนะ""ไหนพี่เดย์บอกว่าแค่อาบน้ำไงคะ" บอกตามตรงว่าเขาเป็นผู้ชายที่เชื่อถือไม่ได้เลย ก่อนหน้านั้นรับปากไว้ดิบดี พอเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่รักษาคำพูด เขามันร้ายกาจ!"ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลย""แต่ว่าเม

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [22] ไม่ได้รู้สึกอะไร

    "หึ ถ้าฉันจับเธอกระแทกอีกรอบ จำเอาไว้ว่าเธอเป็นคนเริ่มก่อน"คนฟังใบหน้าเริ่มฉ่าหลังจากคู่หมั้นหนุ่มเอ่ยเอื้อนประโยคดังกล่าวออกมาอย่างไม่อาย ริมฝีปากสีระเรื่อเม้มเข้าหากันแล้วเสสายตาหลบไปจากคนตรงหน้า เพื่อซ่อนความเขินอาย เธอไม่ใช่เขาที่จะไม่มีความรู้สึกเขินอายในตอนพูดถึงเรื่อง 'เซ็กซ์' สำหรับเขาอาจดูเหมือนปกติเพราะคุ้นชิน ทว่าเธอกลับไม่ใช่ "เซียร์ไม่คุยกับพี่เดย์แล้ว...อ๊ะ!" อังเดรเลื่อนมือข้างหนึ่งสัมผัสเอวบางแล้วออกแรงดึงจนร่างของลูเซียร์เซถลาปะทะเข้ากับแผงอกำยำ ขึ้นมานั่งตักขนาดนี้ คิดเหรอว่าเขาจะปล่อยให้ลงไปอย่างง่ายดาย..."รอฉันสูบบุหรี่หมดมวนนี้ก่อนสิ ค่อยไป""อื้อ...พี่เดย์มาพ่นควันใส่หน้าเซียร์ทำไมเนี่ย"ลูเซียร์พูดแล้วยกมือปัดป่ายควันสีเทาที่อังเดรตั้งใจพ่นใส่หน้าออกด้วยความทรมาน เพราะกลิ่นฉุนของบุหรี่พานทำให้เธอแสบจมูกในยามที่เผลอสูดดม"เธอควรเรียนรู้ในการอยู่กับฉันได้แล้วนะ""เรียนรู้?""ใช่ ถ้าเลือกจะอยู่กับฉัน เธอก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับฉันให้ได้""ให้เซียร์จับปืนยิงคนเหมือนพี่เดย์ เซียร์ทำไม่ได้หรอกนะคะ""แล้วใครบอกว่าฉันจะให้เธอจับปืนฆ่าคน""เมื่อกี้พี่เดย์เพิ่งบอกว

    Last Updated : 2025-04-03

Latest chapter

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [55] ตอนจบ

    หนึ่งอาทิตย์ต่อมาหมับลูเซียร์เดินเข้ามากอดคนรักซึ่งกำลังยืนทำอาหารเช้าในห้องครัว "หอมจัง..." "ตื่นแล้วเหรอ" เขาหันไปพูดกับลูเซียร์ด้วยรอยยิ้มเล็กๆ ก่อนจะดึงสายตากลับมามองข้าวต้มกุ้งซึ่งเป็นของโปรดคนข้างหลัง"ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกเซียร์ล่ะคะ""เห็นเซียร์กำลังหลับสบายเลยไม่อยากกวน"เธอไม่ตอบอะไรอีกฝ่ายกลับ ยืนชะโงกใบหน้ามองข้าวต้มกุ้งที่อังเดรกำลังทำอย่างตั้งใจเงียบๆ ระหว่างนั้นก็แอบลอบมองใบหน้าหล่อเหลาของคนรักเป็นระยะด้วยความหลงใหลเธออยากเก็บเขาไว้ดูแบบนี้คนเดียว เวลาเห็นผู้หญิงมองเขาอย่างให้ความสนใจ เธอก็อดเกิดอาการหวงขึ้นมาไม่ได้"เซียร์ไปนั่งรอที่โต๊ะนะ เดี๋ยวพี่ยกข้าวต้มไปให้""เซียร์อยากช่วยถือ""ไปนั่งรอ เดี๋ยวพี่ทำเอง" "กลัวเซียร์ซุ่มซ่ามทำถ้วยข้าวต้มหลุดมือเหรอคะ" "หึ...เปล่า แค่ไม่อยากให้ทำเพราะพี่อยากทำให้ ตอนนี้เซียร์กำลังท้องอยู่ อุ้มท้องอย่างเดียวก็พอ เดี๋ยวอย่างอื่นพี่ทำให้เอง""น่ารักจัง" เธอพูดด้วยรอยยิ้ม อังเดรหมุนตัวกลับมาหาคนตัวเล็ก มองคนตรงหน้าด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปหาแล้วประทับริมฝีปากลงหน้าผากบาง สัมผัสอ่อนโยนจากมาเฟียหนุ่มพล

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [54] โลกที่มีเธอ

    หลายวันต่อมา@บริษัทอังเดรแกร๊กลูเซียร์เปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของอังเดรหลังจากที่ขอเขาลงไปซื้อของกิน ริมฝีปากสีระเรื่อเตรียมขยับเพื่อทักทายคนรัก แต่ทว่าต้องชะงักเมื่อสายตามองเห็นเขากำลังนั่งคุยกับอนาคินคนเป็นพ่อ จากที่ต้องทักทายอังเดร กลับกลายเป็นทักทายพ่อคนรักแทน"สวัสดีค่ะคุณละ...เอ่อ..คุณพ่อ" เธอเกือบพลั้งปากเรียกอนาคินว่า 'คุณลุง' อย่างที่เคยเรียกชินปาก ดีที่ดึงสติกลับมาได้ทันจึงไม่ได้เอ่ยคำๆ นั้นออกมา"หนูเซียร์ก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ""ค่ะ พอดีว่าเซียร์ลงไปซื้อของกินมาน่ะค่ะ""อืม ได้ยินอังเดรบอกว่าทั้งสองคนคืนดีกันแล้วเหรอ""ใช่ค่ะ พี่เดย์เขาบินไปง้อเซียร์ถึงนิวยอร์กเลย""อะแฮ่ม.." เขากระแอมในลำคอเพื่อปรามไม่ให้ลูเซียร์พูดถึงเรื่องนั้น แต่คงไม่ทันการณ์เสียแล้ว"หนูเซียร์มานั่งเล่าตอนเจ้าเดย์ง้อให้พ่อฟังทีสิ นานๆ ทีจะเห็นลูกชายง้อผู้หญิง""ได้ค่ะ" เธอยิ้มและตอบรับอย่างไม่ปฏิเสธโดยไม่สนใจสีหน้าที่กำลังไม่พอใจของอังเดร ในอดีตเขาทำกับเธอไว้เยอะ คราวนี้ตาเธอเอาคืนแล้ว"ถ้าพ่อหมดธุระกับผมแล้วก็กลับไปได้แล้ว""ฉันยังไม่อยากกลับ นานๆ ทีจะมาบริษัทแก ขออยู่นานๆ ก่อนสิ" อนาคินหันไปมองลู

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [53] พี่ต้องการเซียร์ NC++

    วันต่อมาลูเซียร์นั่งมองคนเป็นพ่อซึ่งกำลังเดินเข้าสู่ประตูวิวาห์กับคนรักใหม่ด้วยแววตาอาลัยอาวรณ์และรู้สึกเสียดาย การหย่าร้างของพ่อแม่ในครั้งนี้ แม้ว่าทั้งสองคนจะตกลงว่ายังคงทำหน้าที่พ่อและแม่ให้เธอเหมือนเดิม มาฉลองด้วยกันทุกเทศกาลและวันสำคัญของเธอ ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังรู้สึกเสียดายช่วงเวลาดีๆ ที่ครอบครัวเคยทำด้วยกันและเกิดความคิดไม่อยากให้พ่อแต่งงานใหม่ เธอรู้ดีว่าพ่อแม่แต่งงานกันเพราะถูกผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจับคลุมถุงชน ทั้งสองคนอาจมีความรู้สึกดีๆ ต่อกัน แต่ใช่ว่าจะรักกันเหมือนคู่รักอื่นๆ ใครบอกว่าความใกล้ชิดเป็นบ่อเกิดของความรัก น้อยคนนักที่จะโชคดีดังคำพูดนั้นแต่ก็นะ...ในเมื่อพ่อเจอความสุขของตัวเองแล้ว เธอก็ควรยินดีและยอมรับในการตัดสินใจของพ่อ "คุณแม่ไม่รู้สึกเสียดายคุณพ่อเหรอคะ?" เธอเอ่ยถามคนเป็นแม่ซึ่งนั่งอยู่ตรงหน้า"แม่เคารพการตัดสินใจของพ่อ อีกอย่าง ต่อให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยกันเหมือนเดิมก็พลอยแต่จะทำให้ฝ่ายใดฝ่ายนึงไม่มีความสุขเปล่าๆ""....""แม่รู้ว่าเซียร์เสียใจ พวกเราสองคนเองก็เสียใจที่ต้องให้ลูกรู้ว่าพวกเราไม่สามารถไปต่อกันได้อีกแล้ว""นี่เป็นครั้งแรกเลยนะคะที่เซียร์เห็นคุณพ

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [52] สรรพนามใหม่

    อังเดรและลูเซียร์เดินจูงมือกันเข้ามายังร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งของตัวเมืองนิวยอร์กในช่วงหนึ่งทุ่ม ทั้งสองคนเดินมาถึงห้องอาหารสำหรับวีไอพีโดยมีชายชุดดำสองคนยืนเฝ้า เมื่อชายชุดดำเห็นอังเดรและลูเซียร์มาถึงจึงเปิดประตูออกให้ทั้งสองคนเดินเข้ามาในห้องอาหารวีไอพีซึ่งมีครอบครัวของลูเซียร์นั่งคอยอยู่ ความจริงเลยเวลานัดมาหลายนาทีแล้ว แต่อังเดรเกิดมีอาการคลื่นไว้อาเจียนขึ้นมากะทันหันทำให้มาเลทจากเวลานัดราวยี่สิบนาที"สวัสดีครับ" เขาเอ่ยทักทายพร้อมยกมือไหว้พ่อและแม่ของลูเซียร์ เคยเจอครอบครัวลูเซียร์มาก็หลายครั้ง แต่ทว่าครั้งนี้เขากลับรู้สึกประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย"ขอโทษที่มาช้านะคะ""ไม่เป็นไร พ่อกับแม่ก็เพิ่งมาถึงเมื่อกี้เหมือนกัน" พ่อของลูเซียร์เป็นคนเอ่ยพูด "สั่งอาหารกันแล้วเหรอคะ?""ยังเลย กะจะรอสั่งตอนเซียร์และเดย์มาถึงแล้ว" แม่ของลูเซียร์ตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มเห็นลูกสาวและอังเดรอยู่ด้วยกันแบบนี้เธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาระดับหนึ่ง เพราะก่อนหน้านั้นลูเซียร์บอกว่าอยากถอนหมั้น และหลังจากจบจากงานแต่งคนเป็นพ่อ ลูเซียร์ก็จะบินไปที่ปารีสทันที แต่เหมือนว่าตอนนี้ลูกสาวเธอจะเปลี่ยนใจแล้ว...ทั้งสี่คนเริ

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [51] รักเมียคนเดียว

    หมับมาเฟียหนุ่มเดินมาสวมกอดลูเซียร์ที่กำลังยืนรับลมชมวิวอยู่ระเบียงที่พักจากข้างหลัง หญิงสาวแอบสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความตกใจ เพราะอีกฝ่ายมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง "คิดอะไรอยู่เหรอ""ไม่ได้คิดอะไรค่ะ แค่เห็นว่าตรงนี้วิวสวยดีเลยออกมาดู" ไออุ่นจากอ้อมกอดเขาพลอยทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย ครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่อังเดรกอดเธอด้วยความอ่อนโยนแบบนี้"กลับไทยเมื่อไหร่ เดี๋ยวพาไปฝากครรภ์นะ""ค่ะ" เธอตอบรับสั้นๆ ก่อนจะก้มมองมือหนาที่เลื่อนมาสัมผัสหน้าท้องแบนราบของเธอราวกับกำลังทักทายอีกหนึ่งชีวิตในท้อง"คิดไม่ถึงเลยว่าวันนึงจะมีลูกเป็นของตัวเอง จากเคยได้ยินลูกของตินและแม็กซ์เรียกพวกมันสองคนว่าพ่อ ใครจะคิดล่ะว่าวันนึงตัวของฉันเองก็กำลัง...กลายเป็นพ่อคนแล้วเหมือนกัน""พี่เดย์รู้สึกยังไงบ้างคะตอนที่รู้ว่ากำลังกลายเป็นพ่อคน""ทั้งอึ้งและช็อก แต่หลังจากนั้นก็ดีใจและตื่นเต้นที่ตัวเองกำลังมีลูก""ตอนแรกเซียร์คิดว่าพี่เดย์จะรับไม่ได้ที่มีลูกกับเซียร์ซะอีก" เธอพูดออกมาเสียงแผ่ว ก่อนหน้าที่เขาพาเธอไปโรงพยาบาล เธอแอบกลัวว่าถ้าผลออกมาว่าเธอท้อง อังเดรอาจจะรับไม่ได้ คงทิ้งเธอและลูกไป แต่ในความเป็นจริงกลับไม่ใช่อย

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [50] พูดความในใจ

    "ความจริงแล้วเธอไม่เคยรักฉันข้างเดียวเลยนะ"กึก...สิ่งที่อังเดรได้เอื้อนเอ่ยออกมาทำให้ลูเซียร์ที่กำลังร้องไห้อย่างบ้าคลั่งชะงักลงไปอัตโนมัติ ใบหน้าสวยหวานเปื้อนเขรอะด้วยน้ำตาเคลื่อนมามองคู่หมั้นหนุ่มพร้อมหัวใจที่เริ่มเต้นแรงเธอไม่อยากคาดหวังอะไรจากคำพูดนั้นของเขาเลย แต่ในขณะที่อีกใจก็เผลอคาดหวังไปแล้ว แววตาที่เขากำลังมองมาต่างไปจากทุกวันโดยสิ้นเชิง จากเคยมีแค่ความว่างเปล่าและเดาอะไรไม่ได้ ตอนนี้กลับมีอีกความรู้สึกจุดประกายออกมาอย่างไม่ปิดบัง"เธอไม่เคยรักฉันแค่ข้างเดียวเลยนะลูเซียร์""มะ...หมายความว่ายังไงคะ" ตอนแรกเธอเผื่อใจเอาไว้ พยายามไม่คาดหวังมากเกินไป แต่พอได้ยินเขาพูดแบบนี้ออกมา เธอกลับคาดหวังไปมากจนไม่สามารถเผื่อใจเอาไว้ได้"จอดรถก่อน" เขาหันไปสั่งไทจิไทจิเมื่อได้รับคำสั่งก็ตบไฟเลี้ยวเพื่อหาที่จอดรถ ไทจิและโซลเปิดประตูลงไปรอเจ้านายนอกรถ ปล่อยให้อังเดรและลูเซียร์ได้คุยกันตามลำพัง"จำตอนเด็กๆ ที่เธอบอกว่าอยากแต่งงานกับฉันได้ไหม""จำได้ค่ะ""หลังจากเธอกลับบ้านไป ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันไปบอกพ่อกับแม่ ว่าโตขึ้นอยากแต่งงานกับเธอ อยากใช้ชีวิตคู่กับเธอไปจนกว่าจะตายกันไปข้างนึง"เธอนั่

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [49] ไม่ได้รักแค่ข้างเดียว...

    ปัง!"อึก...อ้วก~" ร่างสูงวิ่งตรงไปยังห้องน้ำของห้องพักในโรงแรมที่พักอยู่กับลูเซียร์ อัวเดรเปิดประตูห้องน้ำอย่างแรงจนกระแทกกับผนังหนา ก่อนที่จะเข้าไปโก่งคออาเจียนลงชักโครกอย่างห้ามสิ่งที่ดันขึ้นมากองบนคอหอยไว้ไม่ได้อาหารที่ทานเข้าไปก่อนหน้านี้ถูกขับออกมาจนแทบหมดไส้หมดพุง ลูเซียร์วิ่งตามคู่หมั้นหนุ่มเข้ามาในห้องน้ำด้วยความเป็นห่วง เธอยกมือลูบแผ่นหลังกว้างเบาๆ ก่อนหน้านั้นนั่งทานอาการกันดีๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั่งขึ้นมาบนที่พัก อังเดรก็เริ่มมีอาการคลื่นไส้อาเจียนอย่างที่เห็น "พี่เดย์ไหวไหมคะ""ไหว..." เขาเอียงใบหน้าไปตอบลูเซียร์ด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะหันไปโก่งคออาเจียนอีกรอบแทบไม่ทัน"เซียร์ว่าพี่เดย์ไปหาหมออีกรอบดีไหมคะ ให้หมอเขาตรวจให้ละเอียดว่าพี่เดย์เป็นอะไรกันแน่" เขายกมือข้างหนึ่งขึ้นโบกมาเป็นการปฏิเสธ บางครั้งเขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมอยู่ดีๆ ถึงมาป่วยกะทันหันแบบนี้ได้ ปกติเขาออกกำลังกายเป็นประจำอย่างสม่ำเสมอ แถมร่างกายยังแข็งแรงไม่ใช่คนป่วยง่ายขนาดนี้ ผิดกับคราวนี้ ที่อยู่ดีๆ ก็มีอาการแบบนี้เกิดขึ้นหลังจากอาเจียนเสร็จ อังเดรดึงตัวเองขึ้นจากพื้นพลางเอื้อมมื

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [48] ไม่อยากถลำลึกไปมากกว่านี้

    หลายชั่วโมงต่อมาคนตัวเล็กที่นอนหลับใหลบนเตียงนอนหนานุ่มขนาดใหญ่เริ่มขยับตัวไปมา เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นอย่างยากลำบาก ข้างกายที่เคยมีคู่หมั้นหนุ่มซึ่งนอนด้วยกันมาตั้งแต่แรก ตอนนี้กลับว่างเปล่าไร้ซึ่งวี่แววของเขาคนนั้นเธอดึงตัวเองขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงในอาการง่วงซึมพลางยกมือขึ้นมาขยี้ดวงตาตัวเองเบาๆ หลังจากนั้นจึงกวาดสายตามองหาอังเดร แต่กลับพบเพียงความว่างเปล่าเช่นเดิม เริ่มคิดแล้วว่าเรื่องราวก่อนหน้านั้นคือความจริงหรือความฝัน ทว่าช่วงล่างที่รู้สึกเจ็บแปลบเล็กน้อยมันทำให้เธอได้คำตอบว่า...นี่ไม่ใช่ความฝัน"ถ้าเขาอยู่ที่นี่จริงๆ แล้วเขาหายไปไหนแล้ว...ช่างเถอะ" เธอสะบัดไล่ความคิดที่อยู่ในหัวออก ก่อนจะเหวี่ยงขาทั้งสองข้างลงจากเตียงนอนแล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่อล้างหน้าหลังจากเสร็จจากตรงนั้น เธอเดินออกมาจากห้องน้ำออกมานอกห้องนอน แต่ทว่าต้องชะงัก เมื่อสายตาพลันเห็นคนที่ตัวเองมองหาตอนตื่นนอนใหม่ๆ ซึ่งตอนนี้เขากำลังยืนกินมะม่วงคนเดียวตรงเคาน์เตอร์ครัวเขาไม่ได้หายไปไหน...แต่แค่ออกมาหาอะไรกินเท่านั้น"ตื่นแล้วเหรอ" เขาเอ่ยทักทายลูเซียร์พลางยกมะม่วงขึ้นมากัดกินอย่างเอร็ดอร่อย"พี่เดย์เอาม

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [47] คิดถึงเมีย NC+++

    @นิวยอร์ก ณ โรงแรมระดับห้าดาวเธอก้าวขาลงจากรถหรูที่คุณพ่อส่งมารับถึงสนามบิน โดยมีคนขับรถของคุณพ่อเดินมาเปิดประตูรถให้ เธอยิ้มให้ชายในชุดสูทสีดำอย่างเป็นมิตร ก่อนจะเดินตามพนักงานที่มารอต้อนรับเข้าไปข้างใน โรงแรมนี้เป็นของคุณพ่อซึ่งตั้งอยู่ใจกลางเมืองนิวยอร์ก เธอเป็นคนเลือกเองว่าจะพักที่โรงแรมแทนที่บ้าน เพราะยังทำใจเรื่องที่พ่อแม่หย่ากันไม่ได้อยู่นิดนึง เลยเลือกพักที่โรงแรม เธอเดินตามพนักงานโรงแรมมายังห้องพักระดับวีไอพีแถมยังเป็นห้องสวีทอีกต่างหาก เธอไม่ได้จัดการเรื่องห้องพักเพราะคุณพ่อทำให้เรียบร้อยทุกอย่าง"ขอบคุณนะคะ" เธอพูดกับพนักงานที่ช่วยถือกระเป๋าเดินทางเข้ามาในห้องด้วยภาษาอังกฤษ"ยินดีครับ" พนักงานชายของโรงแรมตอบกลับ ก่อนจะเดินออกมาจากห้องพักลูเซียร์ เธอวางกระเป๋าสะพายลงโซฟา ก่อนจะเดินมาทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาบนเตียงนอนด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางมาร่วมหลายชั่วโมง เปลือกตาค่อยๆ ปิดลงอย่างช้าๆ ในจังหวะกำลังเคลิ้มหลับ เสียงปลดล็อกประตูจากสักที่ของที่พักก็ดังเข้ามาในหู ทำให้เธอลืมตาขึ้น"มาถึงเหนื่อยๆ อาบน้ำสักหน่อยได้ไหม" เสียงเข้มคุ้นเคยที่ดังเข้ามาในหูทำให้ลูเซียร์มองหาต้นเ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status