Home / มาเฟีย / คู่หมั้นมาเฟีย / คู่หมั้นมาเฟีย [13] คนที่ไม่ควรยุ่ง

Share

คู่หมั้นมาเฟีย [13] คนที่ไม่ควรยุ่ง

last update Last Updated: 2025-04-03 23:52:52

"ปันกับนิวล่ะ" เมื่อเดินมาถึงโต๊ะแล้วไม่เห็นเพื่อนสนิทอีกสองคน จึงหันไปถามชมพูที่นั่งก้มหน้าเล่นโทรศัพท์อยู่

"นู้นไง กำลังเต้นสนุกกันอยู่หน้าเวที อีกสักหน่อยคงขึ้นไปเต้นกับดีเจบนเวที"

เธอพลันสายตาไปมองปันปันและนิวเยียร์ที่กำลังเต้นกันอย่างสนุกสนานอยู่หน้าเวที โดยมีดีเจหนุ่มรูปหล่อประจำไนต์คลับกำลังเปิดเพลงสุดมัน

"นี่ชมพู เธอจำเรื่องที่ฉันถามไปก่อนหน้านี้ได้ไหม"

ชมพูครุ่นคิดพักหนึ่ง ก่อนจะตอบกลับลูเซียร์

"จำได้ๆ ทำไมเหรอ?"

"ก่อนที่ฉันจะเดินกลับมาโต๊ะ ฉันเห็นผู้หญิงที่แอบอ้างว่าเป็นแฟนพี่เดย์"

"หือ...จริงเหรอ หน้าตาเป็นยังไง สวยไหม"

"สวยนะ สวยมากด้วย แต่เหมือนพี่เดย์จะไม่อะไรด้วย เขาเย็นชากับผู้หญิงคนนั้นมากๆ เลย"

"แสดงว่าเขาไม่ได้มีใจให้ผู้หญิงคนนั้น ทีนี้แกก็สบายใจได้แล้วนะ"

"แต่ฉันไม่รู้ว่ามีผู้หญิงกี่คนที่อยู่ในสต็อกของเขา คงไม่ได้มีแค่ผู้หญิงคนนั้นคนเดียวอย่างแน่นอน"

"ตราบใดที่แกยังอยู่ในสถานะเป็นคู่หมั้นเขา เท่ากับว่าแกชนะผู้หญิงในสต็อกของเขาทุกคนแล้ว"

"...."

"ถ้าแต่งงานกันแล้วเขายังไม่รักฉัน ฉันควรทำยังไงดี"

"แกจะถามหาอนาคตทำไม อนาคตมันไม่แน่นอนหรอกนะ การที่แกกลัวว่าในอนาคตเขาจ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [14] สิ่งตอบแทน NC+++

    อังเดรวางลูเซียร์ลงเบาะข้างคนขับ จากนั้นเดินอ้อมไปฝั่งคนขับ พาตัวเองเข้ามานั่งหลังพวงมาลัยรถพลางดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดลำตัว ก่อนจะเบือนสายตาไปมองคนข้างกายที่เอาแต่นั่งเงียบ เขาถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยหน่าย ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดลำตัวให้ลูเซียร์ เหตุการณ์เมื่อกี้คงส่งผลกระทบต่อจิตใจเธอไม่น้อย "ขอบคุณนะคะที่ช่วยเซียร์" ไม่รู้ว่าเขาตั้งใจมาช่วยหรือเพียงแค่บังเอิญผ่านมาเห็น แต่อย่างน้อยเธอก็รอดมาเพราะเขา เหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นกับเธอตอนเรียนม.ปลาย คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้ตัวเองจะโดนแบบนี้อีก ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าตอนนี้น้ำตาได้ซึมผ่านดวงตาหยดลงมายังพวงแก้ม"ฉันช่วยเธอในฐานะคู่หมั้น ถ้าเธอไม่ได้เป็นคู่หมั้นของฉัน ป่านนี้..."ลูเซียร์ปลดเข็มขัดนิรภัยออกแล้วโผกอดอังเดร มาเฟียหนุ่มที่ยังพูดไม่จบประโยคต้องชะงักกับการกระทำนี้ของคู่หมั้นสาว รับรู้ถึงของเหลวอุ่นที่ซึมผ่านเสื้อเชิ้ตเข้ามาสัมผัสกับร่างกายบ่อน้ำตาแตกหรือยังไง ถึงเอาแต่ร้องไห้ไม่เลิกแม้ภายในใจจะบ่นออกไปแบบนั้น ทว่ากลับยอมนั่งนิ่งๆ เป็นที่พักพิงความอ่อนแอให้ลูเซียร์ชั่วคราว"ฮึก...""ปล่อยได้รึยัง เสื้อฉันเปียกห

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [15] หัวใจพองฟู

    ครืด ครืด~สายเรียกเข้าจากโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ทำให้มาเฟียหนุ่มซึ่งกำลังนั่งทำงานอยู่ปรายสายตาไปมองเพียงนิด พอรู้ว่าใครเป็นเจ้าของเบอร์ก็ถึงกับลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ ทันทีเขาคว้าโทรศัพท์มามองเบอร์คนเป็นพ่อ ชั่งใจสองนานควรปัดหน้าจอรับสายหรือเปล่า รู้ดีว่าอีกฝ่ายโทรมาเรื่องอะไร คงหนีไม่พ้นเรื่องของลูเซียร์ ว่าที่ลูกสะใภ้คนโปรด"ครับพ่อ"(เย็นนี้พาหนูเซียร์มาทานข้าวที่บ้านด้วยนะ)"ผมไม่รู้จะว่างไหม เพราะช่วงเย็นงานผมเยอะ"(หัดมีเวลาให้ตัวเองหน่อย อย่าบ้างานให้มันมาก)ปลายสายบ่นให้ลูกชาย ครั้งหนึ่งตัวเองเคยบ้างานจนละเลยครอบครัว แถมยังเกือบหย่ากับแม่ของอังเดรด้วยเหตุผลที่ไม่มีเวลาให้ครอบครัว พลาดวันสำคัญของลูกและภรรยาหลายครั้ง ซึ่งเขาไม่อยากให้อังเดรเป็นเหมือนตัวเองที่ผ่านมา"ผมขอคิดดูก่อนนะครับว่าว่างไหม"(ไม่รู้แหละ ยังไงเย็นนี้ก็ต้องพาหนูเซียร์มาทานข้าวเย็นที่บ้าน แม่แกจะเข้าครัวลงมือทำอาหารด้วยตัวเองเลยนะ)"ชอบเอาแม่มาเป็นข้ออ้างอยู่เรื่อยเลย"(เย็นนี้มานะเดย์ เดี๋ยวแม่ทำของโปรดไว้ให้)เสียงคนเป็นแม่ดังลอดลำโพงออกมา (ทีนี้จะเลิกกล่าวหาว่าฉันเอาแม่แกเป็นข้ออ้างได้รึยัง)"ผมขอดูก่อนแล้วกัน

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [16] อย่ากลืนน้ำลายตัวเอง

    รถหรูสีดำราคาหลายล้านขับแล่นเข้ามายังคฤหาสน์หลังงามแห่งหนึ่ง ลูเซียร์มองออกไปนอกกระจกรถด้วยความตื่นเต้น นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้เหยียบย่ำเข้ามาในเขตที่พักของครอบครัวอังเดร บริเวณตามจุดต่างๆ มีชายชุดดำยืนประจำ โดยแต่ละคนมีอาวุธครบมือ ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมไม่ต่างจากหลายปีที่แล้ว ภาพในวันวานผุดขึ้นมา จำได้ว่าตอนนั้นเธอและอังเดรเคยวิ่งเล่นกันที่สนามแห่งนี้ เธอเบือนสายตามามองอังเดรที่เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดจาอะไร น่าแปลก...ตอนนั้นเขาเคยเป็นพี่ชายที่แสนดีและคอยช่วยเหลือเธอทุกอย่าง หากแต่วันนี้กลับกลายเป็นคนเย็นชาที่ทำตัวห่างเหินราวกับคนไม่เคยรู้จักกัน"เดย์จำได้ไหมคะ เราเคยวิ่งเล่นด้วยกันที่สนามตรงนั้น" เธอพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ นิ้วพลางชี้ไปยังสนามดังกล่าวที่เคยมีความทรงจำกับคนข้างกาย"จำไม่ได้""เซียร์ก็นึกว่าพี่เดย์จำได้ซะอีก" "ฉันลืมมันไปหมดแล้ว" ลูเซียร์นิ่งเงียบไปกับประโยคนั้นของอังเดร เธอมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาด้วยแววตาที่อ่อนไหว เขาบอกว่าลืมทุกอย่างไปหมดแล้วจริงๆ อย่างนั้นเหรอ เขาลืมไปแล้วจริงๆ หรือว่า...แกล้งจำไม่ได้กันแน่คนสนิทมาเฟียทั้งสองคนเดินลงมาเปิดประตูให้อังเดรและ

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [17] รอดตัวไป

    อังเดรก้มมองคนตัวเล็กที่นอนหลับบนตักตัวเองแล้วถอดถอนหายใจออกมาอีกรอบ เขาเอื้อมมือไปสะกิดปลุกลูเซียร์ให้ตื่นจากการหลับใหล แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ไหวติงใดๆ มีเพียงเสียงในลำคอดังออกมาแผ่วเบาเท่านั้นนี่เขาต้องอุ้มเธอขึ้นไปอีกแล้วอย่างนั้นเหรอ..."ลูเซียร์ ตื่น ถึงเพนท์เฮาส์แล้ว" ตัดสินใจใช้เสียงในการปลุก แต่ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน ลูเซียร์ก็ไม่ไหวติงอยู่ดี"ให้ผมช่วยไหมครับ" ไทจิถามเจ้านาย"ไม่ต้อง เดี๋ยวกูจัดการเอง" เขาตอบไทจิกลับไปเสียงเข้ม ก่อนจะจับศีรษะลูเซียร์ออกจากตักวางบนเบาะนั่งแล้วก้าวลงจากรถ จากนั้นหันกลับไปช้อนร่างบางในท่าเจ้าสาวออกมาแล้วเดินตรงไปยังลิฟต์ส่วนตัวติ้ง...ประตูลิฟต์เปิดออกเมื่อมาถึงชั้นเป้าหมาย อังเดรยกนิ้วขึ้นไปสแกนประตูที่พักแล้วใช้เท้าดันเปิดออก ก่อนจะเดินเข้ามาโดยมีลูเซียร์อยู่ในอ้อมแขนเขาวางเธอลงบนเตียงนอนอย่างเบามือพร้อมดึงผ้าห่มคลุมกายให้ หลังจากนั้นหมุนตัวเตรียมเดินออกไป ทว่ากลับโดนลูเซียร์คว้าชายเสื้อเชิ้ตเอาไว้ ทำให้เขาชะงัก เอียงใบหน้ามามองการกระทำนั้นของเธอ"อยู่กับเซียร์ก่อนนะ เซียร์ไม่อยากอยู่คนเดียว...เซียร์กลัว" หญิงสาวละเมอพึมพำออกมา ขณะที่ดวงตาทั้งสอ

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [18] อย่าให้มันมาก

    ลูเซียร์เดินเข้ามาในห้องแต่งตัวของห้องนอนอังเดร ดวงตากลมโตมองแผ่นหลังกว้างที่กำลังยืนเลือกเสื้อผ้าสำหรับสวมใส่ไปข้างนอกเงียบๆ ไม่กล้าเอ่ยพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดมาก่อนหน้านั้นอังเดรหมุนตัวกลับมาหลังจากได้เสื้อผ้าที่ต้องการ สายตาคมเข้มมองลูเซียร์ซึ่งยืนอยู่หน้าประตูห้องแต่งตัว ราวกับต้องการพูดบางอย่างด้วย"มีอะไร" "เอ่อ...เซียร์.." ถ้าหากเธอขอไปด้วย เขาจะอนุญาตไหมนะ นี่แหละคือสิ่งที่ต้องการพูดแต่ไม่กล้าเอ่ยเอื้อนออกมาเพราะกลัวเขา...ไม่อนุญาตอังเดรยืนมองคู่หมั้นตัวเองแล้วถอนหายใจออกมาหนักๆ ด้วยความเหนื่อยหน่าย สองเท้าตวัดตรงไปหาลูเซียร์ ดึงตัวเธอเข้ามาในห้องแต่งตัวแล้วเลื่อนประตูปิด หมับ"อ๊ะ!" ลูเซียร์ถูกเขาดึงเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว แผ่นหลังบางแนบชิดลงประตูห้องแต่งตัว โดยมีสองมือหนาคอยยันประตูข้างหลังเอาไว้ เพื่อกันไม่ให้หญิงสาวหนีไปไหน"ว่ายังไง ที่ตามฉันเข้ามามีอะไร""เซียร์อยากไปด้วย..." เธอตัดสินใจเอ่ยเอื้อนสิ่งที่ต้องการพูดออกมาแผ่วเบา สายตาเสหลบมองไปทางอื่นแทนการมองใบหน้าหล่อเหลาของคนตัวโต"ไปกับฉัน?""ค่ะ" เธอตอบพร้อมพยักหน้าไปด้วย เธอไม่อยากอยู่ที่นี่คนเดียว อย่างน้อยๆ ได้ออก

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [19] สอนจูบ...

    หญิงสาวเปิดประตูห้องน้ำออกแล้วก้าวมายืนหน้าเคาน์เตอร์อ่างล้างมือหลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จ เธอยื่นมือไปยังก๊อกน้ำอัตโนมัติเพื่อปล่อยให้น้ำไหลชโลมลงมือเล็ก จากนั้นหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือที่เปียกชุ่มแล้วทิ้งลงถังขยะ เธอยืนมองตัวเองผ่านกระจกตรงหน้า ก่อนจะเปิดกระเป๋าหยิบลิปสติกออกมาทาริมฝีปากที่เริ่มซีดไร้สีสัน หลังจากนั้นเก็บเข้ากระเป๋าแล้วก้าวออกจากห้องน้ำ เดินกลับไปหาอังเดร"ไปทางไหนเนี่ย"ลูเซียร์พึมพำคนเดียวพลางมองซ้ายและขวา ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะลืมทางเดินที่จะกลับ ยืนชั่งใจสองนานก่อนจะตัดสินใจเดินไปทางซ้ายมือ "ใช่ทางนี้ไหมเนี่ย" เธอเดินตามเส้นทางนี้ไปอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก บริเวณรอบกายเหมือนไม่ใช่ทางที่เดินมาตอนแรก เธอหลงทางเข้าแล้ว...มือเล็กหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าสะพายเพื่อโทรหาอังเดร แต่อีกฝ่ายกลับไม่รับสาย เธอโทรหาเขาไปราวสิบสายทว่าเขากลับไม่มีทีท่าว่าจะรับสาย ทำให้เธอเลือกที่จะเดินต่อไปเรื่อยๆ"ไปทางไหนต่อเนี่ย ทำไมที่นี่กว้างขนาดนี้" เธอตัดพ้อออกมาอย่างสิ้นหวัง ลมหายใจถูกถอดถอนออกมา เธอตัดสินใจกดเบอร์โทรหาอังเดรอีกครั้งอย่างมีความหวัง เฮือก! เธอสะดุ้งขึ้นมาหลังจากที่เง

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [20] อย่าดื้อกับฉัน

    @ร้านอาหารแห่งหนึ่งลูเซียร์ยื่นเมนูอาหารคืนให้พนักงานหลังจากเลือกอาหารที่ต้องการทานแล้วเรียบร้อย ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบร้านอาหารที่อังเดรพามา ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองเขา"เคยมาทานที่นี่เหรอคะ ดูเหมือนพนักงานจะรู้จักพี่เดย์ดีเลย""อือ เคยมา" "มากับใครเหรอคะ?" เธอเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ หวังว่าเขาคงไม่ได้มากับผู้หญิงคนไหนในสต็อกของเขาหรอกนะ แค่คิดหัวใจเธอก็แป้วแล้ว "กำลังคิดว่าฉันเคยพาผู้หญิงคนอื่นมาร้านนี้ใช่ไหม" "ก็..." เธออึกอัก ไม่รู้จะตอบอังเดรกลับไปอย่างไรดี เขาเป็นนักเดาความคิดคนอื่นหรือยังไง ถึงได้เดาถูกไปหมดเสียทุกอย่างแบบนี้"หึ แสดงว่าใช่สินะ" "แล้วพี่เดย์เคยพาผู้หญิงคนอื่นมาที่นี่จริงๆ ไหมล่ะคะ""ฉันไม่เคยควงผู้หญิงไปไหนมาไหนด้วย รวมถึงพามาทานอาหารที่ร้านนี้""....""ที่พนักงานทำเหมือนรู้จักฉันดี เพราะฉันและครอบครัวมาที่นี่บ่อย"ใครจะไปรู้ล่ะว่าเขามาทานอาหารที่นี่กับครอบครัว อะไรที่เป็นอังเดร เธอต้องนึกถึงผู้หญิงคนอื่นก่อนเสมอ น่าแปลกที่เสือผู้หญิงอย่างเขาไม่เคยควงผู้หญิงไปไหนมาไหนด้วย "เซียร์ก็นึกว่าพี่เดย์เคยพาผู้หญิงมาซะอีก""ฉันไม่เคยควงผู้หญิงไปที่ไหน...นอกจากบนเตีย

    Last Updated : 2025-04-03
  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [21] ทำรอย

    ลูเซียร์ก้าวเข้าไปนั่งในอ่างอาบน้ำหรู เข่าทั้งสองชันขึ้นเล็กน้อยเพราะมีบาดแผลจากการวิ่งล้ม ส่วนอังเดรตามเข้ามานั่งซ้อนข้างหลังคนตัวเล็ก หลังจากปลดอาภรณ์บนร่างกายออกจนหมด ดันร่างบางเข้ามาหา จนแผ่นหลังขาวเนียนแนบชิดลงแผงอกกำยำร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่ออังเดรเริ่มชโลมน้ำลงร่างกาย แม้นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่อาบน้ำด้วยกัน แต่ทว่ามันก็ไม่ทำให้เธอรู้สึกคุ้นชินได้เลย... "เกร็งอะไร" เสียงเข้มเอ่ยถาม หลังจากสังเกตลูเซียร์มาสองนาน"เปล่านิคะ" เธอปฏิเสธกลับ ริมฝีปากสีระเรื่อค่อยๆ เม้มเข้าหากันเมื่อมือของอังเดรเริ่มเลื่อนต่ำไปยังหน้าท้องแบนราบ พยายามทำตัวเป็นปกติมาเฟียหนุ่มเลื่อนมือลงไปลูบไล้ต้นขาด้านใน การกระทำนี้ของเขาพลอยทำให้ลูเซียร์รู้สึกหวิวตรงท้องน้อย "อื้อ..." หญิงสาวครางร้องในลำคอ เมื่ออังเดรแนบริมฝีปากสัมผัสมายังลำคอระหงแล้วขบเม้มเบาๆ มือเล็กเผลอจิกลงหน้าขาของคู่หมั้นหนุ่มอย่างลืมตัว "จิกฉันอีกแล้วนะ""ไหนพี่เดย์บอกว่าแค่อาบน้ำไงคะ" บอกตามตรงว่าเขาเป็นผู้ชายที่เชื่อถือไม่ได้เลย ก่อนหน้านั้นรับปากไว้ดิบดี พอเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่รักษาคำพูด เขามันร้ายกาจ!"ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลย""แต่ว่าเม

    Last Updated : 2025-04-03

Latest chapter

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [55] ตอนจบ

    หนึ่งอาทิตย์ต่อมาหมับลูเซียร์เดินเข้ามากอดคนรักซึ่งกำลังยืนทำอาหารเช้าในห้องครัว "หอมจัง..." "ตื่นแล้วเหรอ" เขาหันไปพูดกับลูเซียร์ด้วยรอยยิ้มเล็กๆ ก่อนจะดึงสายตากลับมามองข้าวต้มกุ้งซึ่งเป็นของโปรดคนข้างหลัง"ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกเซียร์ล่ะคะ""เห็นเซียร์กำลังหลับสบายเลยไม่อยากกวน"เธอไม่ตอบอะไรอีกฝ่ายกลับ ยืนชะโงกใบหน้ามองข้าวต้มกุ้งที่อังเดรกำลังทำอย่างตั้งใจเงียบๆ ระหว่างนั้นก็แอบลอบมองใบหน้าหล่อเหลาของคนรักเป็นระยะด้วยความหลงใหลเธออยากเก็บเขาไว้ดูแบบนี้คนเดียว เวลาเห็นผู้หญิงมองเขาอย่างให้ความสนใจ เธอก็อดเกิดอาการหวงขึ้นมาไม่ได้"เซียร์ไปนั่งรอที่โต๊ะนะ เดี๋ยวพี่ยกข้าวต้มไปให้""เซียร์อยากช่วยถือ""ไปนั่งรอ เดี๋ยวพี่ทำเอง" "กลัวเซียร์ซุ่มซ่ามทำถ้วยข้าวต้มหลุดมือเหรอคะ" "หึ...เปล่า แค่ไม่อยากให้ทำเพราะพี่อยากทำให้ ตอนนี้เซียร์กำลังท้องอยู่ อุ้มท้องอย่างเดียวก็พอ เดี๋ยวอย่างอื่นพี่ทำให้เอง""น่ารักจัง" เธอพูดด้วยรอยยิ้ม อังเดรหมุนตัวกลับมาหาคนตัวเล็ก มองคนตรงหน้าด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปหาแล้วประทับริมฝีปากลงหน้าผากบาง สัมผัสอ่อนโยนจากมาเฟียหนุ่มพล

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [54] โลกที่มีเธอ

    หลายวันต่อมา@บริษัทอังเดรแกร๊กลูเซียร์เปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของอังเดรหลังจากที่ขอเขาลงไปซื้อของกิน ริมฝีปากสีระเรื่อเตรียมขยับเพื่อทักทายคนรัก แต่ทว่าต้องชะงักเมื่อสายตามองเห็นเขากำลังนั่งคุยกับอนาคินคนเป็นพ่อ จากที่ต้องทักทายอังเดร กลับกลายเป็นทักทายพ่อคนรักแทน"สวัสดีค่ะคุณละ...เอ่อ..คุณพ่อ" เธอเกือบพลั้งปากเรียกอนาคินว่า 'คุณลุง' อย่างที่เคยเรียกชินปาก ดีที่ดึงสติกลับมาได้ทันจึงไม่ได้เอ่ยคำๆ นั้นออกมา"หนูเซียร์ก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ""ค่ะ พอดีว่าเซียร์ลงไปซื้อของกินมาน่ะค่ะ""อืม ได้ยินอังเดรบอกว่าทั้งสองคนคืนดีกันแล้วเหรอ""ใช่ค่ะ พี่เดย์เขาบินไปง้อเซียร์ถึงนิวยอร์กเลย""อะแฮ่ม.." เขากระแอมในลำคอเพื่อปรามไม่ให้ลูเซียร์พูดถึงเรื่องนั้น แต่คงไม่ทันการณ์เสียแล้ว"หนูเซียร์มานั่งเล่าตอนเจ้าเดย์ง้อให้พ่อฟังทีสิ นานๆ ทีจะเห็นลูกชายง้อผู้หญิง""ได้ค่ะ" เธอยิ้มและตอบรับอย่างไม่ปฏิเสธโดยไม่สนใจสีหน้าที่กำลังไม่พอใจของอังเดร ในอดีตเขาทำกับเธอไว้เยอะ คราวนี้ตาเธอเอาคืนแล้ว"ถ้าพ่อหมดธุระกับผมแล้วก็กลับไปได้แล้ว""ฉันยังไม่อยากกลับ นานๆ ทีจะมาบริษัทแก ขออยู่นานๆ ก่อนสิ" อนาคินหันไปมองลู

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [53] พี่ต้องการเซียร์ NC++

    วันต่อมาลูเซียร์นั่งมองคนเป็นพ่อซึ่งกำลังเดินเข้าสู่ประตูวิวาห์กับคนรักใหม่ด้วยแววตาอาลัยอาวรณ์และรู้สึกเสียดาย การหย่าร้างของพ่อแม่ในครั้งนี้ แม้ว่าทั้งสองคนจะตกลงว่ายังคงทำหน้าที่พ่อและแม่ให้เธอเหมือนเดิม มาฉลองด้วยกันทุกเทศกาลและวันสำคัญของเธอ ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังรู้สึกเสียดายช่วงเวลาดีๆ ที่ครอบครัวเคยทำด้วยกันและเกิดความคิดไม่อยากให้พ่อแต่งงานใหม่ เธอรู้ดีว่าพ่อแม่แต่งงานกันเพราะถูกผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจับคลุมถุงชน ทั้งสองคนอาจมีความรู้สึกดีๆ ต่อกัน แต่ใช่ว่าจะรักกันเหมือนคู่รักอื่นๆ ใครบอกว่าความใกล้ชิดเป็นบ่อเกิดของความรัก น้อยคนนักที่จะโชคดีดังคำพูดนั้นแต่ก็นะ...ในเมื่อพ่อเจอความสุขของตัวเองแล้ว เธอก็ควรยินดีและยอมรับในการตัดสินใจของพ่อ "คุณแม่ไม่รู้สึกเสียดายคุณพ่อเหรอคะ?" เธอเอ่ยถามคนเป็นแม่ซึ่งนั่งอยู่ตรงหน้า"แม่เคารพการตัดสินใจของพ่อ อีกอย่าง ต่อให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยกันเหมือนเดิมก็พลอยแต่จะทำให้ฝ่ายใดฝ่ายนึงไม่มีความสุขเปล่าๆ""....""แม่รู้ว่าเซียร์เสียใจ พวกเราสองคนเองก็เสียใจที่ต้องให้ลูกรู้ว่าพวกเราไม่สามารถไปต่อกันได้อีกแล้ว""นี่เป็นครั้งแรกเลยนะคะที่เซียร์เห็นคุณพ

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [52] สรรพนามใหม่

    อังเดรและลูเซียร์เดินจูงมือกันเข้ามายังร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งของตัวเมืองนิวยอร์กในช่วงหนึ่งทุ่ม ทั้งสองคนเดินมาถึงห้องอาหารสำหรับวีไอพีโดยมีชายชุดดำสองคนยืนเฝ้า เมื่อชายชุดดำเห็นอังเดรและลูเซียร์มาถึงจึงเปิดประตูออกให้ทั้งสองคนเดินเข้ามาในห้องอาหารวีไอพีซึ่งมีครอบครัวของลูเซียร์นั่งคอยอยู่ ความจริงเลยเวลานัดมาหลายนาทีแล้ว แต่อังเดรเกิดมีอาการคลื่นไว้อาเจียนขึ้นมากะทันหันทำให้มาเลทจากเวลานัดราวยี่สิบนาที"สวัสดีครับ" เขาเอ่ยทักทายพร้อมยกมือไหว้พ่อและแม่ของลูเซียร์ เคยเจอครอบครัวลูเซียร์มาก็หลายครั้ง แต่ทว่าครั้งนี้เขากลับรู้สึกประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย"ขอโทษที่มาช้านะคะ""ไม่เป็นไร พ่อกับแม่ก็เพิ่งมาถึงเมื่อกี้เหมือนกัน" พ่อของลูเซียร์เป็นคนเอ่ยพูด "สั่งอาหารกันแล้วเหรอคะ?""ยังเลย กะจะรอสั่งตอนเซียร์และเดย์มาถึงแล้ว" แม่ของลูเซียร์ตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มเห็นลูกสาวและอังเดรอยู่ด้วยกันแบบนี้เธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาระดับหนึ่ง เพราะก่อนหน้านั้นลูเซียร์บอกว่าอยากถอนหมั้น และหลังจากจบจากงานแต่งคนเป็นพ่อ ลูเซียร์ก็จะบินไปที่ปารีสทันที แต่เหมือนว่าตอนนี้ลูกสาวเธอจะเปลี่ยนใจแล้ว...ทั้งสี่คนเริ

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [51] รักเมียคนเดียว

    หมับมาเฟียหนุ่มเดินมาสวมกอดลูเซียร์ที่กำลังยืนรับลมชมวิวอยู่ระเบียงที่พักจากข้างหลัง หญิงสาวแอบสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความตกใจ เพราะอีกฝ่ายมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง "คิดอะไรอยู่เหรอ""ไม่ได้คิดอะไรค่ะ แค่เห็นว่าตรงนี้วิวสวยดีเลยออกมาดู" ไออุ่นจากอ้อมกอดเขาพลอยทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย ครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่อังเดรกอดเธอด้วยความอ่อนโยนแบบนี้"กลับไทยเมื่อไหร่ เดี๋ยวพาไปฝากครรภ์นะ""ค่ะ" เธอตอบรับสั้นๆ ก่อนจะก้มมองมือหนาที่เลื่อนมาสัมผัสหน้าท้องแบนราบของเธอราวกับกำลังทักทายอีกหนึ่งชีวิตในท้อง"คิดไม่ถึงเลยว่าวันนึงจะมีลูกเป็นของตัวเอง จากเคยได้ยินลูกของตินและแม็กซ์เรียกพวกมันสองคนว่าพ่อ ใครจะคิดล่ะว่าวันนึงตัวของฉันเองก็กำลัง...กลายเป็นพ่อคนแล้วเหมือนกัน""พี่เดย์รู้สึกยังไงบ้างคะตอนที่รู้ว่ากำลังกลายเป็นพ่อคน""ทั้งอึ้งและช็อก แต่หลังจากนั้นก็ดีใจและตื่นเต้นที่ตัวเองกำลังมีลูก""ตอนแรกเซียร์คิดว่าพี่เดย์จะรับไม่ได้ที่มีลูกกับเซียร์ซะอีก" เธอพูดออกมาเสียงแผ่ว ก่อนหน้าที่เขาพาเธอไปโรงพยาบาล เธอแอบกลัวว่าถ้าผลออกมาว่าเธอท้อง อังเดรอาจจะรับไม่ได้ คงทิ้งเธอและลูกไป แต่ในความเป็นจริงกลับไม่ใช่อย

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [50] พูดความในใจ

    "ความจริงแล้วเธอไม่เคยรักฉันข้างเดียวเลยนะ"กึก...สิ่งที่อังเดรได้เอื้อนเอ่ยออกมาทำให้ลูเซียร์ที่กำลังร้องไห้อย่างบ้าคลั่งชะงักลงไปอัตโนมัติ ใบหน้าสวยหวานเปื้อนเขรอะด้วยน้ำตาเคลื่อนมามองคู่หมั้นหนุ่มพร้อมหัวใจที่เริ่มเต้นแรงเธอไม่อยากคาดหวังอะไรจากคำพูดนั้นของเขาเลย แต่ในขณะที่อีกใจก็เผลอคาดหวังไปแล้ว แววตาที่เขากำลังมองมาต่างไปจากทุกวันโดยสิ้นเชิง จากเคยมีแค่ความว่างเปล่าและเดาอะไรไม่ได้ ตอนนี้กลับมีอีกความรู้สึกจุดประกายออกมาอย่างไม่ปิดบัง"เธอไม่เคยรักฉันแค่ข้างเดียวเลยนะลูเซียร์""มะ...หมายความว่ายังไงคะ" ตอนแรกเธอเผื่อใจเอาไว้ พยายามไม่คาดหวังมากเกินไป แต่พอได้ยินเขาพูดแบบนี้ออกมา เธอกลับคาดหวังไปมากจนไม่สามารถเผื่อใจเอาไว้ได้"จอดรถก่อน" เขาหันไปสั่งไทจิไทจิเมื่อได้รับคำสั่งก็ตบไฟเลี้ยวเพื่อหาที่จอดรถ ไทจิและโซลเปิดประตูลงไปรอเจ้านายนอกรถ ปล่อยให้อังเดรและลูเซียร์ได้คุยกันตามลำพัง"จำตอนเด็กๆ ที่เธอบอกว่าอยากแต่งงานกับฉันได้ไหม""จำได้ค่ะ""หลังจากเธอกลับบ้านไป ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันไปบอกพ่อกับแม่ ว่าโตขึ้นอยากแต่งงานกับเธอ อยากใช้ชีวิตคู่กับเธอไปจนกว่าจะตายกันไปข้างนึง"เธอนั่

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [49] ไม่ได้รักแค่ข้างเดียว...

    ปัง!"อึก...อ้วก~" ร่างสูงวิ่งตรงไปยังห้องน้ำของห้องพักในโรงแรมที่พักอยู่กับลูเซียร์ อัวเดรเปิดประตูห้องน้ำอย่างแรงจนกระแทกกับผนังหนา ก่อนที่จะเข้าไปโก่งคออาเจียนลงชักโครกอย่างห้ามสิ่งที่ดันขึ้นมากองบนคอหอยไว้ไม่ได้อาหารที่ทานเข้าไปก่อนหน้านี้ถูกขับออกมาจนแทบหมดไส้หมดพุง ลูเซียร์วิ่งตามคู่หมั้นหนุ่มเข้ามาในห้องน้ำด้วยความเป็นห่วง เธอยกมือลูบแผ่นหลังกว้างเบาๆ ก่อนหน้านั้นนั่งทานอาการกันดีๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั่งขึ้นมาบนที่พัก อังเดรก็เริ่มมีอาการคลื่นไส้อาเจียนอย่างที่เห็น "พี่เดย์ไหวไหมคะ""ไหว..." เขาเอียงใบหน้าไปตอบลูเซียร์ด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะหันไปโก่งคออาเจียนอีกรอบแทบไม่ทัน"เซียร์ว่าพี่เดย์ไปหาหมออีกรอบดีไหมคะ ให้หมอเขาตรวจให้ละเอียดว่าพี่เดย์เป็นอะไรกันแน่" เขายกมือข้างหนึ่งขึ้นโบกมาเป็นการปฏิเสธ บางครั้งเขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมอยู่ดีๆ ถึงมาป่วยกะทันหันแบบนี้ได้ ปกติเขาออกกำลังกายเป็นประจำอย่างสม่ำเสมอ แถมร่างกายยังแข็งแรงไม่ใช่คนป่วยง่ายขนาดนี้ ผิดกับคราวนี้ ที่อยู่ดีๆ ก็มีอาการแบบนี้เกิดขึ้นหลังจากอาเจียนเสร็จ อังเดรดึงตัวเองขึ้นจากพื้นพลางเอื้อมมื

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [48] ไม่อยากถลำลึกไปมากกว่านี้

    หลายชั่วโมงต่อมาคนตัวเล็กที่นอนหลับใหลบนเตียงนอนหนานุ่มขนาดใหญ่เริ่มขยับตัวไปมา เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นอย่างยากลำบาก ข้างกายที่เคยมีคู่หมั้นหนุ่มซึ่งนอนด้วยกันมาตั้งแต่แรก ตอนนี้กลับว่างเปล่าไร้ซึ่งวี่แววของเขาคนนั้นเธอดึงตัวเองขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงในอาการง่วงซึมพลางยกมือขึ้นมาขยี้ดวงตาตัวเองเบาๆ หลังจากนั้นจึงกวาดสายตามองหาอังเดร แต่กลับพบเพียงความว่างเปล่าเช่นเดิม เริ่มคิดแล้วว่าเรื่องราวก่อนหน้านั้นคือความจริงหรือความฝัน ทว่าช่วงล่างที่รู้สึกเจ็บแปลบเล็กน้อยมันทำให้เธอได้คำตอบว่า...นี่ไม่ใช่ความฝัน"ถ้าเขาอยู่ที่นี่จริงๆ แล้วเขาหายไปไหนแล้ว...ช่างเถอะ" เธอสะบัดไล่ความคิดที่อยู่ในหัวออก ก่อนจะเหวี่ยงขาทั้งสองข้างลงจากเตียงนอนแล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่อล้างหน้าหลังจากเสร็จจากตรงนั้น เธอเดินออกมาจากห้องน้ำออกมานอกห้องนอน แต่ทว่าต้องชะงัก เมื่อสายตาพลันเห็นคนที่ตัวเองมองหาตอนตื่นนอนใหม่ๆ ซึ่งตอนนี้เขากำลังยืนกินมะม่วงคนเดียวตรงเคาน์เตอร์ครัวเขาไม่ได้หายไปไหน...แต่แค่ออกมาหาอะไรกินเท่านั้น"ตื่นแล้วเหรอ" เขาเอ่ยทักทายลูเซียร์พลางยกมะม่วงขึ้นมากัดกินอย่างเอร็ดอร่อย"พี่เดย์เอาม

  • คู่หมั้นมาเฟีย   คู่หมั้นมาเฟีย [47] คิดถึงเมีย NC+++

    @นิวยอร์ก ณ โรงแรมระดับห้าดาวเธอก้าวขาลงจากรถหรูที่คุณพ่อส่งมารับถึงสนามบิน โดยมีคนขับรถของคุณพ่อเดินมาเปิดประตูรถให้ เธอยิ้มให้ชายในชุดสูทสีดำอย่างเป็นมิตร ก่อนจะเดินตามพนักงานที่มารอต้อนรับเข้าไปข้างใน โรงแรมนี้เป็นของคุณพ่อซึ่งตั้งอยู่ใจกลางเมืองนิวยอร์ก เธอเป็นคนเลือกเองว่าจะพักที่โรงแรมแทนที่บ้าน เพราะยังทำใจเรื่องที่พ่อแม่หย่ากันไม่ได้อยู่นิดนึง เลยเลือกพักที่โรงแรม เธอเดินตามพนักงานโรงแรมมายังห้องพักระดับวีไอพีแถมยังเป็นห้องสวีทอีกต่างหาก เธอไม่ได้จัดการเรื่องห้องพักเพราะคุณพ่อทำให้เรียบร้อยทุกอย่าง"ขอบคุณนะคะ" เธอพูดกับพนักงานที่ช่วยถือกระเป๋าเดินทางเข้ามาในห้องด้วยภาษาอังกฤษ"ยินดีครับ" พนักงานชายของโรงแรมตอบกลับ ก่อนจะเดินออกมาจากห้องพักลูเซียร์ เธอวางกระเป๋าสะพายลงโซฟา ก่อนจะเดินมาทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาบนเตียงนอนด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางมาร่วมหลายชั่วโมง เปลือกตาค่อยๆ ปิดลงอย่างช้าๆ ในจังหวะกำลังเคลิ้มหลับ เสียงปลดล็อกประตูจากสักที่ของที่พักก็ดังเข้ามาในหู ทำให้เธอลืมตาขึ้น"มาถึงเหนื่อยๆ อาบน้ำสักหน่อยได้ไหม" เสียงเข้มคุ้นเคยที่ดังเข้ามาในหูทำให้ลูเซียร์มองหาต้นเ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status