LOGINShare
ตอนที่74
Last Updated:
2024-12-25 21:29:23
Related chapters
คุณอาที่รัก ตอนที่75
“แต่อาเอามามอบให้หนูเพราะอาจะขอหนูแก้มใสคนดีของอาแต่งงานครับ^_^” อาธันพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงปกติพร้อมยิ้มแย้มแจ่มใสแต่ใบหูของอาธันค่อยๆเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆจนฉันต้องพูดทวนประโยคที่อาธันพูดบอกกับฉันเมื่อกี้ใหม่อีกรอบ “แต่อาเอามามอบให้หนูเพราะอาจะขอหนูแก้มใสคนดีของอาแต่งงานครับ ห๊ะ อาธัน!!!” เมื่อฉันทวนประโยคของอาธันเสร็จก็ต้องร้องขึ้นเอามือปิดปากอย่างตกใจ อาธันยิ้มหัวเราะเอามือเกาท้ายทอยพลางหลบสายตาของฉัน เวลาอาธันเขินทีไรน่ารักทุกทีเลย น่ารักจนแก้มใสจะอดใจไม่ไหวแล้วนะคะ “อาธัน! จะทำอะไรคะเนี่ย!” ฉันรัองขึ้นอย่างตกใจที่อยู่ดีๆอาธันก็นั่งคุกเข่าลงตรงหน้าฉัน ฉันจึงหันไปมองคุณย่าคุณพ่อและคุณแม่ของฉันที่ยืนอยู่ข้างหลังฉันพลางอมยิ้มมองมาที่ฉันและอาธัน เสียงผิวปากแซวโห่ร้องขึ้นรอบๆข้างตัวฉัน เพื่อนๆในคณะพากันมายืนล้อมรอบตัวฉันและอาธัน ทุกคนอมยิ้มขึ้นอย่างมีความสุข บางคนก็หลับตารอลุ้นว่าอาธันของฉันจะทำอะไร นั่นน่ะสิอาธันจะทำอะไร “แต่งงานกับอานะครับ แก้มใส^_^” อาธันยื่นช่อดอกไม้ช่อโตส่งมาให้ฉัน เขานั่งคุกเข่าที่ตำ่กว่าฉัน ฉันจึงมองไปที่ช่อดอกไม้ก็พบว่าตรงกลางของดอกไม้มีกล่องแก้วใสในนั้นตรงกลางมี
Last Updated : 2024-12-25คุณอาที่รัก ตอนที่76
“แก้มใสมีอะไรจะให้อาธันดูนะคะ” ฉันบอกอาธันไปด้วยนำ้เสียงแผ่วเบา พลางค่อยๆยื่นแผ่นกระดาษสีเหลี่ยมสีขาวยื่นไปให้อาธันด้วยมือที่สั่นเทาของฉัน “อะไรเหรอครับ?” อาธันรับกระดาษไปจากมือฉันอย่างงงๆละคนแปลกใจ “อาธันลองอ่านดูสิค่ะ” ฉันบอกอาธันไปพลางพยักพเยินหน้าไปที่แผ่นกระดาษนั้น อาธันก็มองหน้าฉันด้วยสีหน้าเป็นกังวลก่อนจะก้มหน้าลงไปอ่านข้อความที่ถูกเขียนด้วยลายมือแพทย์หญิงแผนกสูตินารีเวช “แก้มใส! เรื่องจริงเหรอครับ” อาธันเงยหน้าขึ้นมาถามฉันด้วยนำ้เสียงเสียงดังพลางนำ้เสียงเต็มไปด้วยความตื่นเต้นปนดีใจ “เรื่องจริงค่ะ^_^” ฉันบอกอาธันพลางส่งยิ้มไปให้เขา “เย้ๆๆๆๆ คนดีของอา ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ” อาธันร้องไชโยดีใจจนคนรอบๆตัวฉันต่างพากันเงียบเสียงลง คุณพ่อคุณย่าและคุณแม่ต่างพากันเดินมาหาอาธันและฉัน คุณย่าเดินเข้าไปหาอาธันที่เขายังคงนั่งคุกเข่าอยู่ท่าเดิม ไม่เมื่อยมั่งเหรอคะน่ะ “มีอะไรเหรอลูก?” คุณย่าเอ่ยถามอาธันพลางยื่นมือของท่านไปลูบไหล่ของอาธันเป็นเชิงให้กำลังใจ อาธันเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าคุณย่าด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มที่บ่งบอกว่าเขามีความสุขมาก ฉันที่ได้เห็นรอยยิ้มของอาธัน ฉันก็ยิ้มตามเ
Last Updated : 2024-12-25คุณอาที่รัก ตอนที่77
ทางด้านของ ดาหลา บ้านพักหลังเก่าใจกลางกรุง เพล้ง!!!! เสียงแก้วกระทบกับพื้นปูน ดังสนั่น “อีแก้มใส!!!!"เสียงของดาหลามองไปในโทรทัศน์จอแบนขนาดไม่ใหญ่มากเธอมองผู้หญิงตัวเล็กที่สวมชุดรับปริญญายืนแนบชิดกับชายรักคนเก่าของเธอ ทั้งคู่ดูมีความสุขผิดกับเธอ ที่ต้องมาลำบากขนาดนี้เพราะใครกัน! “ถ้าไม่มีแก ป่านนี้ชีวิตของฉันคงจะมีความสุขอยู่บนกองเงินกองทองของธัน อีแก้มใส เพราะมึง!มึงอย่าหวังเลย ว่ามึงจะมีความสุข!!!” เสียงของดาหลาเหี้ยมเกรียมดวงตามองไปยังแก้มใสในจอทีวีด้วยสายตากรุ่นโกรธและเครียดแค้นปนเกลียดชัง “กูจะทำให้ชีวิตของมึงต้อง พังพินาศ วอดวาย ให้ยิ่งกว่าชีวิตของกู!!!!” ดาหลายังคงร้องขึ้นราวกับคนเสียสติ เธอปัดมือรื้อของที่อยู่ในห้องที่เก่าทรุดโทรมนี้จนทุกอย่างตกลงมาพังเสียหาย ชีวิตของเธอต้องอยู่อย่างทุกทรมานอดมื้อกินมื้อผิดกับเมื่อก่อนที่มีงานเข้ามาแต่ปีที่ผ่านมาเธอไม่มีงานเข้ามาเลย เสี่ยเก่าๆคนเดิมๆ ของเธอก็ต่างพากันไม่สนใจเธอ เลิกเลี้ยงดูเธอ เธอที่เคยใช้ชีวิตด้วยเงินที่มีเงินใช้ไม่ขาดมือ เมื่อเธอไม่มีงานถ่ายแบบชีวิตของเธอก็เริ่มตกตำ่ลงเรื่อยๆเพราะบรรดาเมียหลวงของเสี่ยๆที่เคยเลี้ยง
Last Updated : 2024-12-25คุณอาที่รัก ตอนที่78
“อิอิจ้าๆๆๆดีแล้วที่ลูกสะใภ้แม่เป็นหนูแก้มใส^_^” คุณแม่ของผมท่านก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ท่านรักแก้มใสมากๆ เหมือนกันครับ เธอเป็นเด็กน่ารักถึงจะดื้อไปนิดแต่ก็ไม่มีพิษมีภัยกับใคร เธอทำให้ผมอยากจะดูแลเธอไปทั้งชีวิตของผมเลยละครับ“คุณแม่ไม่ปวดหัวบ้างรึครับ?” พี่ตุลาเอ่ยถามคุณแม่ คุณแม่ก็ทำท่านึกคิดอยู่ครู่นึงและอมยิ้มขึ้นมา“ก็มีบ้างลูก แต่หนูแก้มใสเป็นความสุขของแม่กับธันและก็ลูกกับหนูมนทาไม่ใช่เหรอจ๊ะ^_^” เมื่อคุณแม่ของผมท่านเอ่ยแบบนั้นทั้งผมและพี่ตุลาก็ยิ้มกว้างมาพร้อมกับเดินไปสวมกอดท่านผู้หญิงคนนี้ที่พวกผมทั้งสองเรียกว่าแม่ ท่านเก่งที่เลี้ยงดูผมให้เติบโตมามีชีวิตที่ดีได้แบบนี้ถ้าไม่มีท่าน ชีวิตของผมคงจะไม่มีทุกอย่างเหมือนดังวันนี้ได้“ผมรักคุณแม่นะครับ^_^”“ผมรักคุณแม่นะครับ^_^” ทั้งผมและพี่ตุลาที่สวมกอดคุณแม่อยู่ก็เอ่ยพูดขึ้นมาพร้อมกัน คุณแม่ของพวกผมท่านก็โอบกอดผมและพี่ตุลาที่ยืนอยู่กันคนละซีกตัวของคุณแม่“แม่ก็รักลูกทั้งสองจ๊ะ^_^” คุณแม่เอ่ยบอกพวกผมพลางยื่นมือทั้งสองข้างของท่านมาลูบผมของผมกับพี่ตุลาคนละข้าง พวกผมก็มองหน้ากันและยิ้มขึ้นมา เมื่อย้อนนึกไปถึงเวลาที่พวกเราไปเรียนในกรุงเทพและจะก
Last Updated : 2024-12-25คุณอาที่รัก ตอนที่79
“ภรรยาของผมหายไปได้ยังไงครับ?!” ถึงผมจะใช้คำที่สุภาพในการถามคำถามกับพนักงานฝ่ายความปลอดภัยแต่ก็ทำให้พนักงานในแผนกนี้ก้มหน้าหลบสายตาของผมเพราะพวกเขาคงจะไม่เคยได้ยินเสียงโทนแข็งกร้าวของผมแบบนี้ โรงแรมของผมเป็นระดับห้าดาวเต็มระบบความปลอดภัยแน่นหนาไม่เคยเกิดเหตุอะไรขึ้นกับลูกค้าที่มาพักโรงแรมของผมเลยสักราย แต่ทำไมถึงเกิดกับภรรยาของผมซะเองล่ะ“ผมถาม! ไม่ได้ยินเหรอครับ!!” ผมเริ่มเสียงดังเอามือเท้าเอวไล่มองหน้าพนักงานสิบกว่าคนด้วยแววตาดุดันและแข็งกร้าวพวกเขาคงจะตกใจที่ไม่เคยเจอผมในเวอร์ชั่นนี้ ผมไม่เคยโกรธและโมโหและมากมายได้เท่ากับเรื่องที่เมียของผมหายไปทั้งคน“ธันใจเย็นๆลูก” คุณแม่ของผมเห็นว่าท่าไม่ดีจึงเดินเข้ามาจับแขนผมพลางเอ่ยบอกผมด้วยนำ้เสียงนุ่มนวลช่วยเรียกสติของผมให้กลับคืนมาได้ นั้นสิครับเวลาแบบนี้ถึงต่อให้ผมโวยวายไปก็เปล่าประโยชน์ถ้าผมยังเป็นแบบนี้ผมก็คงจะไม่มีทางหาตัวแก้มใสเจอหรอกครับ“ไปเอากล้องวงจรปิดมาให้ผมดู” ผมหันไปบอกพนักงานด้วยนำ้เสียงผ่อนลง พนักงานก็รีบเข้าไปจัดการเปิดโน้ตบุ๊คแล้วเปิดระบบกล้องวงจรปิดของโรงแรมผมทุกตัวให้ผมดูทันที“นี้ครับคุณธัน คนต้องสงสัย” พนักงานคนหนึ่งที่
Last Updated : 2024-12-25คุณอาที่รัก ตอนที่80
โกดังล้างแก้มใส มนธิรา.....“ฮ่าๆๆๆ ฮ่ะๆๆ” เสียงหัวเราะเหมือนคนที่ขาดสติทำให้ฉันค่อยๆรู้สึกตัวขึ้นนี่ฉันหลับไปอย่างนั้นเหรอ ปวดหัวจังนี้ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย“พิธีๆ” ฉันเริ่มขยับตัวแต่ก็ไม่มีส่วนไหนของร่างกายขยับได้เลยเหมือนถูกพันธนาการไว้ด้วยเชือก ดวงตาของฉันทั้งสองข้างถูกผ้าปิดไว้มือของฉันก็ถูกผูกด้วยเชือกจนฉันที่เริ่มขยับข้อมือรู้สึกได้ถึงความเจ็บแสบจากเชือกที่เสียดสีกับข้อมือของฉัน“พิธีอะไรของแกยะ นังแก้มใส!!” เสียงดุดันและเเข็งกร้าวนี้ทำให้ฉันหยุดชะงักแล้วลองนึกเจ้าของเสียงหวานนี้ มันช่างคุ้นหูของฉันซะเหลือเกินพรึบ“หึ! จำฉันไม่ได้รึไง!” ดาหลาเอ่ยขึ้นเมื่อเธอแก้ผ้าที่ปิดตาของฉันออกจนฉันสามารถมองเห็นร่างของเธอได้ เมื่อฉันเห็นหน้าเธอในใจของฉันก็รู้สึกกลัวขึ้นมา ฉันไม่ได้กลัวเธอหรอกน่ะ แต่ฉันกลัวความปลอดภัยของลูกฉันมากกว่า เธอจับร่างของฉันมัดติดไว้กับเก้าอี้ไม้เก่าๆตัวหนึ่งเธอมัดมือมัดเท้าฉันแถมมัดเชือกที่ท้องฉันด้วย ฉันรู้สึกอึดอัดตอนนี้ฉันรู้สึกเป็นห่วงลูกของฉันมาก ลูกแม่จะหายใจออกไหม?“ดาหลา” ฉันเอ่ยชื่อของเธอขึ้นอย่างแผ่วเบา เธอจับฉันมาทำไม“ทำไม ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ไม่สมกับเป็
Last Updated : 2024-12-25คุณอาที่รัก ตอนที่81
“หึ ฮึ ฮืฮๆๆๆ ชุดนี้มันต้องเป็นชุดที่ฉันใส่ ในวันแต่งงานของฉันกับธัน ฮือๆ อึก” เสียงของดาหลาร้องไห้ออกมาพลางพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงสะอึกสะอื้น ฉันจึงค่อยๆ ลืมตามองเธอ ก็เห็นว่าเธอมองชุดแต่งงานชุดไทยสีเงินที่ฉันสวมใส่อยู่ เป็นผ้าถุงตัดเย็บอย่างดีสีเงินทั้งชุดห่มสะไบสีเงิน ชุดนี้เป็นชุดที่ฉันเลือกเองและชุดของอาธันเองก็เป็นสีเงินสีเดียวกันกับฉัน ฉันเห็นตอนที่เขาลองเขาดูหล่อแบบไม่มีที่ติเลยล่ะ “คนดีๆ แบบอาธันไม่เหมาะกับเธอหรอกดาหลา” ฉันเอ่ยบอกเธอไปตามความจริง ผู้ชายที่อบอุ่นและเเสนดีแบบอาธันเขาสมควรที่จะเจอผู้หญิงดีๆที่เพรียบพร้อมกับเขาสิถึงจะถูก คนแบบฉันยังไม่เหมาะสมกับอาธันเลยแต่จะทำยังไงได้ล่ะในเมื่อฉันรักอาธันมากขนาดนี้ รักครั้งแรกและรักครั้งเดียวของฉัน“หึ! มึงอย่าทำมาเป็นพูดดี ผู้หญิงแบบมึงที่เอาอาตัวเองทำผัวนี้น่ะเหรอที่เหมาะกับธันน่ะ!!!” ดาหลาพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงโกรธเธอเดินเข้ามาหาฉันพลางเอามือจิกหัวฉันอย่างแรงเธอกระชากผมฉันจนฉันเจ็บจี๊ดไปทั้งศีรษะ ฉันก็มองหน้าเธอเธอก็มองหน้าฉัน ฉันอยากจะลุกขึ้นไปตบอีป้านี้สักทีสองทีแต่ตอนนี้ฉันกำลังท้องอยู่น่ะสิเรื่องของเรื่องน่ะเฮ้อ!“ฉันอาจจะไม่เห
Last Updated : 2024-12-25คุณอาที่รัก ตอนที่82
“เหอะ! ช่างเป็นบุญตาของฉันจริงๆเลย ที่ได้เห็นแกยอมอ้อนวอนขอร้องฉันขนาดนี้ ทำไมล่ะเพราะอะไรแกถึงยอม หรือว่าแก แก!!!!!” เมื่อดาหลาพูดขึ้นแล้วเหมือนเธอจะแปลกใจว่าทำไมฉันถึงยอมขอร้องเธอขนาดนี้ จนเธอเบิกตาโตขึ้นเหมือนเพิ่งนึกอะไรได้ ขอร้องนะคะพระเจ้าอย่าให้เธอรู้ว่าลูกกำลังท้องอยู่เลย“แกท้องอย่างนั้นเหรอ?!!” ดาหลารีบผละร่างของเธอเข้ามาหาฉันอย่างไวพลางเอาปลายกระบอกปืนสั้นจอมาที่ขมับของฉัน ฉันมองเธอด้วยความหวาดกลัว สิ่งที่ฉันขอพระเจ้าไม่เป็นดังคำขอ“แกท้องลูกของธันเหรอ กรี๊ดดดดดดดดดด” ดาหลากรีดร้องออกมาจนฉันแสบแก้วหู เธอร้องราวกับคนเสียสติ เธอไปทำอะไรมาฉันไม่ได้ยินข่าวในวงการนางแบบของเธอมานานมากแล้ว“เห้ย! ตำรวจมา!!”“หนีเร็ว!”“อาธัน อาธันคะช่วยแก้มใสด้วยค่ะ!!” เมื่อฉันได้ยินเสียงพูดเอะอะของชายชุดดำนั้นที่พูดถึงตำรวจพลางรีบพากันหลบออกไปทางประตูอีกบานของห้องอย่างรีบร้อนผิดกับดาหลาที่เธอยืนมองหน้าฉัน ฉันจึงร้องขอความข่วยเหลือจากอาธันนั้นยิ่งทำให้เธอกดปลายกระบอกปืนลงมาที่ขมับฉันให้แน่นขึ้นปัง“เอือก!” ฉันได้ยินเสียงปืนพร้อมกับเสียงร้องเฮือกของดาหลาแล้วปืนที่เธอจ่ออยู่ที่ขมับของฉันก็ค่อยๆถอยอ
Last Updated : 2024-12-25
Latest chapter
คุณอาที่รัก ตอนที่100(THE END)
20นาทีต่อมา บ้านอลิซ"พี่กัส จะรีบเดินไปไหนล่ะค่ะ รอหนูด้วยสิ!"ฉันตะโกนเรียกพี่กัส ที่ตอนนี้เขากำลังวิ่งหนีฉันเข้าไปในบ้านอย่างไว พอเขาเปิดประตูรถให้ฉัน แล้วเขาก็รีบวิ่งหนีฉันเลย"อ่ะ มืดจัง มองไม่เห็น"ฉันอุทานขึ้นอย่างตกใจ เพราะตอนนี้ฉันเดินเข้ามาในบ้านของน้าอลิซแล้ว แต่ไฟในบ้านไม่ได้เปิดสักดวงเดียว แล้วพี่กัสก็หายไปไหนไม่รู้ ฉันที่กลัวสะดุดอะไรล้ม ก็ต้องค่อยๆเอามือจับแล้วค่อยๆเดินไปเรื่อยๆเพราะคุณหมอเขาให้ระวังเรื่องการลื่นล้ม"น้องอลิน"เสียงของพี่กัสเอ่ยเรียกฉันจากทางข้างหลัง ฉันก็รีบหันตัวกลับไปอย่างไวด้วยความตกใจพรึบ"ว๊าย!"ฉันร้องขึ้นอย่างตกใจที่ฉันหมุนตัวเร็วเกินและฉันเสียการทรงตัว ฉันกำลังจะลื่นล้ม"ระวังหน่อยสิครับเมีย"พี่กัสคว้าเอวฉันไว้ได้ทัน และเขาก็ออกแรงดึงร่างฉันให้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา"หนูขอโทษค่ะ"ฉันก้มหน้าลงไปซบกับอกแกร่งของพี่กัสอย่างรู้สึกผิด พี่กัสก็โอบกอดฉัน"ไม่ต้องขอโทษหรอก พี่เองที่ผิดไม่ดูแลหนู แต่งงานกับพี่นะครับ"พี่กัสเอ่ยบอกฉัน ฉันก็เงยหน้าออกจากอกของพี่กัสเยิกตาโตขึ้นอย่างตกใจพรึบไฟทั้งบ้านติดจนสว่างขึ้นมา ฉันก็เห็นม๊าอลิซแด๊ดเฮลพ่อจอนอาม่าเฟื้อง
คุณอาที่รัก ตอนที่99
1ปีต่อมา....บ้านอลิซ...อลิน...."อลินจ๋าา^_^"เสียงพี่กัสตะโกนเรียกฉันมาตั้งแต่ประตูทางเข้าบ้าน ฉันกำลังนั่งคุยกับม๊าอลิซอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ก็ต้องสะดุ้งตกใจ กับเสียงของพี่กัส พี่กัสเขาเข้าไปทำงานบริหารโรงแรมในเครือรัตนบูรภาพิทักษ์แล้ว เเล้วเขาเพิ่งจะกลับมาจากการไปตรวจดูงาน พ่อจอนของฉันท่านอนุญาตให้ฉันคบกับพี่กัสได้ และก็อยู่กับพี่กัสได้ เพราะพี่กัสน่ะประจบพ่อจอนจนท่านหลงพี่กัสเลยแหละ"ค่าา หนูอยู่ในห้องนั่งเล่น"ฉันสิ่งยิ้มให้น้าอลิซอย่างขำๆและตะโกนกลับไปบอกพี่กัส"วันนี้ พี่เหนื่อยมาก หน้ามืดเวียนหัว คลื่นไส้ ไม่รู้เป็นอะไร ฟอดดด โคตรคิดถึงเมีย^_^"พี่กัสเข้ามาหาฉันและหอมแก้มฉัน พลางล้มตัวลงนอนหนุนตักฉัน แล้วพี่กัสก็จับมือฉันไปสูดดม โรคจิตอ่ะ ทำไมจะไม่เหนื่อยบล่ะ พี่กัสปรนเปรอความสุขให้ฉันเกือบทุกคืน เออใช่สิ เรามีอะไรกันทุกวันและที่สำคัญพี่กัสมันไม่ได้ป้องกัน ฉันอยากให้พี่กัสทุ่มเทเวลาให้งานในโรงแรมก่อนเลยขอพี่กัสว่าอย่าเพิ่งทำให้ฉันท้อง ตอนแรกๆพี่กัสก็ป้องกันเองเพราะเขาไม่อยากให้ฉันกินยาคุมพี่กัสบอกว่ามันไม่ดี แต่พอหลังๆพี่กัสก็ไม่ได้ป้องกันและที่สำคัญประจำเดือนของฉันไม่มาสองเดือนแ
คุณอาที่รัก ตอนที่98NC+
ออกัส อัครเดช....."อื้ออ พี่กัสจะไหวหรอค่ะ พี่ยังไม่หายดีเลยน่ะ"อลินเธอดันริมฝีปากผมไว้ไม่ให้ผมเข้าไปจูบปากเธอ "ไหวสิครับ พี่แข็งแรงยิ่งกว่าม้าอีกน่ะ ถ้าอลินไม่เชื่อเดี๋ยวพี่พิสูจน์ให้ดู"ผมดึงมืออลินออกไปจากริมฝีปากผมและผมก็บอกเธอ"อลินเดินไปล็อคประตูห้องให้พี่หน่อยสิ"ผมบอกอลินและชี้นิ้วไปทางประตูห้องพักของโรงพยาบาล เธอก็หันไปมองตามนิ้วผม และเธอก็หันกลับมามองผมอย่างสงสัย สงสัยอะไรหนักหนาเด็กโง่เอ๊ย"ไปเถอะ ไปล็อคสินะๆๆๆ"ผมก็บอกอลิน แล้วเอาหน้าลงไปซบหน้าอกเธอ เธอก็จับหน้าผมออกจากอกเธอ และเธอก็เดินไปล็อคประตู"เก่งมาก มานี่สิครับ"ผมเอื่อมมือไปจับมือของเธอให้เข้ามาหาผม ผมไม่รอช้าเงยยืดตัวขึ้นไปจูบปากเธอ"อื้ออ จ๊วฟฟ จ๊วฟฟ"ผมจูบปากเธอ จนเธอเคลิ้มจูบตอบผม "พี่กัสจะดีหรอค่ะ"อลินร้องเสียงหลงถามผมเมื่อผมยื่นมือไปปลดกระดุมกางเกงขาสั้นของเธอ"ดีสิ ช่วยพี่หน่อยน่ะ พี่อยากเสียบจิมิหนูใจจะขาดแล้วเนี่ย"ผมทำเสียงอ้อนๆใส่เธอ เกิดมาไม่เคยอ้อนใครเลยแม่ง แต่ต้องมาอ้อนเมียเพื่อจะเย ไม่น่าหัวเราะเยาะเย้ยแด๊ดเลย เวรกรรมตามทันชิบ"พี่กัสค่ะ^//^"หน้าของอลินแดงระเรื่อเมื่อผมจับมือของเธอมาสัมผัส กัสน้อยของผ
คุณอาที่รัก ตอนที่97
ห้องพักฟื้น อลิน...."อำ้ อร่อย^_^"พี่กัสกินข้าวแล้วมองหน้าฉันที่เป็นคนป้อน ที่จริงพี่กัสก็กินเองได้นี้แหละ แต่คือพี่กัสอ้อนฉันไง"พี่กัส อย่ามองหนูแบบนั้นสิค่ะ^//^"ฉันก้มหน้าลงมาพลางตักข้าวขึ้นป้อนพี่กัส "ก็น้องอลินน่ารักอ่ะ^_^"พี่กัสที่นั่งอยู่บนที่นอนยื่นมือมาเชยครางฉันขึ้นไปมองหน้าเขา แล้วพี่กัสก็บอกฉัน ฉันนี้เขินจนกดข้าวในจานเละแล้วเนี่ย"อ้วกกก อ้วกก"ฉันหันไปมองเสียงที่มาของคนนั่งอ้วกอยู่ตรงโซฟา "เป็นอะไรมึง แพ้ท้องแทนเมียหรอ!?"พี่กัสที่นั่งอยู่บนเตียงเอ่ยถามเฮียอาร์ไปด้วยนำ้เสียงล้อๆ เฮียอาร์เขามีแฟนแล้วแฟนเขาน่ารักมากตัวเล็กผิวขาวน่ารักเหมือนเด็กญี่ปุ่นเลย วันนี้เธอก็มาแต่เธอไปเข้าห้องนำ้อยู่"ป่าว เมียผมยังไม่ท้อง ผมเลี่ยนอ่ะ เห็นหมาดีใจระริกระรี้ที่เจ้าของกลับมา!"เฮียอาร์ก็พูดล้อเลียนเหมือนด่าพี่กัสทางอ้อมอ่ะ 2คนนี้น่ะ เห็นแบบนี้แต่เขารักกันนะคะเป็นพี่น้องที่รักกันมากอ่ะ ที่จริงพี่กัสฟื้นขึ้นมาตั้งนานแล้วแหละตั้งแต่อาทิตย์แรกที่นอนโรงพยาบาลแต่อีพี่กัสมันแกล้งฉัน แกล้งให้ฉันบอกรักเขาทุกวันข้างๆหูและหอมแก้มเขาทุกๆวัน หึ๊ยคิดแล้วน่าโมโหทุกคนรู้หมดขนาดหมอยังช่วยพี่กัสโกหกฉันเ
คุณอาที่รัก ตอนที่96
"ก็พี่กัสลามกเกินไป จ้องจะเอาเปรียบหนูตลอดเลย"ฉันเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงเศร้าๆและฉันก็ได้ยินเสียงของพี่กัสเดินเข้ามาหาฉัน และโอบกอดร่างฉัน"ไม่ได้จะเอาเปรียบ แค่อยากเอาจิมิหนู ทุกวัน ฟอดด ฟอดด"พี่กัสกระซิบข้างหูฉันอย่างแผ่วเบา และเขาก็กดปลายจมูกลงมาบนแก้มฉันเพลี๊ย"อื้ออ พี่กัสบ้า^//^ "ฉันตีแขนพี่กัสไปอย่างเขินอาย"โอ้ย!พี่เจ็บอยู่น่ะ ตีพี่ทำไมเนี่ย"พี่กัสร้องขึ้นด้วยนำ้เสียงเจ็บปวด"อ่ะ หนูลืม หนูขอโทษนะคะ"ฉันเอ่ยบอกพี่กัสและยกมือไหว้ขอโทษเขา แต่ว่าเขามองไม่เห็นหรอก"เปลี่ยนจากคำขอโทษ เป็นให้พี่เอาหนูสองนำ้ได้ไหม?"พี่กัสเอ่ยขึ้นต่อลองฉันด้วยนำ้เสียงเจ้าเล่ห์"พี่กัสนี้หื่นจริงๆ!"ฉันบอกพี่กัสและกำลังจะยกมือขึ้นไปตีแขนเขาแต่ฉันก็นึกได้ ลืมตัว"ก็หื่นกับแค่น้องอลินคนเดียวแหละครับ ฟอดด"พี่กัสบอกฉันและเขาก็กอดฉันพร้อมหอมแก้มฉัน"ตกลงเราเป็นแฟนกันเเล้วเนอะ ถึงพี่จะปากหมาไปหน่อย ขี้โมโห งี่เง่าเอาแต่ใจ แต่พี่ก็รักน้องอลินคนเดียวนะครับ"พี่กัสเอ่ยบอกฉันด้วยน้ำเสียงเขินอาย ฉันอยากเห็นหน้าพี่กัสตอนนี้จัง ตั้งแต่อยู่กับพี่กัสมาไม่เคยเห็นพี่กัสเขินเลย"เชี้ย!พูดได้สักทีแม่งเอ๊ย!"พี่กัสสบทขึ้น ฉันก็
คุณอาที่รัก ตอนที่95
20นาทีต่อมา ห้องพักฟื้น4324ห้องออกัส"เฮ้อ ลิฟท์เสีย กว่าจะเดินขึ้นบันไดมาถึงเหนื่อยจัง"ฉันบ่นขึ้นในขณะที่เปิดประตูเข้ามายังห้องพักฟื้นของโรงพยาบาลที่พี่กัสพักอยู่"หนูมาแล้วค่ะ"ฉันเดินเข้ามาและเอ่ยบอกน้าอลิซขึ้น แตาฉันไม่เห็นน้าอลิซเลยฉันรีบเดินไปยังเตียงที่พี่กัสนอนอยู่"พี่กัสไปไหน พี่กัสเป็นอะไรรึป่าว!"ฉันเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงร้อนรน และเป็นห่วง ฉันรีบหันตัวเพื่อจะเดินออกไปยังประตูเพื่อจะไปห้องหมอใหญ่ประจำเคสของพี่กัสพรึบ"ว๊าย!"ฉันร้องขึ้นอย่างตกใจ ที่อยู่ดีๆไฟในห้องก็ดับลง ผ้าม่านก็ถูกปิด เลยทำให้ห้องทั้งห้องมืดสนิท"ว๊าย!ใคร!"ฉันร้องขึ้นอย่างตกใจอีกครั้งที่อยู่ดีๆร่างของฉันก็ถูกใครสักคนกอดรัดร่างฉันอย่างแน่นจากทางข้างหลัง"ชู่ววววว"เสียงชู่วปากให้ฉันงียบแต่ฉันกำลังจะตะโกนไม่รู้คนหรือผี"ช่วยอุ๊บอื้อออ"ฉันที่กำลังจะร้องไห้คนช่วยก็ถูกมือใหญ่ของคนที่กอดฉันอยู่เอามือมาปิดปากฉัน ทำให้ฉันเปล่งเสียงร้องออกไปไม่ได้ ฉันก็ดิ้นไปมาเพื่อจะให้หลุดออกจากการกอดของคนปริศนา"อ๊ะ"ฉันร้องขึ้นเมื่อคนที่กอดฉันจับตัวฉันให้หันไปหาเขา แต่ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย "ฉันรักเธอเด็กโง่ เป็นแฟนกันนะ"เสียงของพี
คุณอาที่รัก ตอนที่94
1เดือนต่อมา...ห้องพักฟื้นของโรงพยาบาลอลิน...."พี่กัส วันนี้เป็นดอกกุหลาบสีขาวนะคะ ดอกกุหลาบสีขาวแทนความรักที่บริสุทธิ์ไม่หวังสิ่งใดตอบแทน"ฉันพูดกับร่างของพี่กัสและจัดดอกไม้ใส่แจกันวางไว้บนโต๊ะข้างๆเตียงนอนของพี่กัสที่โรงพยาบาล "หนึ่งเดือนเต็มๆแล้วนะคะ เจ้าชายนิทราของหนู ฟอด ฟอด"ฉันเอ่ยบอกพี่กัสและก้มหน้าลงไปหอมแก้มที่ซีดๆของพี่กัส แล้วฉันก็นั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆเตียงของพี่กัส จับมือของพี่กัสมากุมไว้แนบอก หนึ่งเดือนที่พี่กัสนอนหลับไม่ยอมลืมตามามองหน้าฉัน บาดแผลที่ถูกยิงของพี่กัสหมอบอกว่าไม่น่าเป็งห่วงมากเพราะเขาผ่าเอากระสุนที่หลังออกให้พี่กัสแล้วแล้วก็ไม่มีการติดเชื้อ กระสุนเข้าที่หลังของพี่กัสหนึ่งนัดและที่หัวไหล่ข้างซ้ายอีกหนึ่งนัด ฟ้าเธอโดนตำรวจจับข้อหาบุกรุกพื้นที่ส่วนบุคคลและข้อหาพยายามฆ่าจำคุก20ปี ฟ้าเธอให้การกับตำรวจว่าเธอแอบสะกดรอยตามพี่กัสตลอดและที่ฉันรู้สึกได้ว่ามีคนแอบมองก็คือฟ้านี้แหละ เธอสะกดรอยตามพี่กัสไปจนรู้ว่าพี่กัสไปสร้างบ้านไว้บนเกาะกลางทะเล และพี่กัสพาฉันไปที่นั้น ยิ่งทำให้ฟ้าโกธรและเธอก็ไปหาชายร่างใหญ่5คนที่มากับเธอในวันนั้น เพื่อให้พวกนั้นมาช่วยเธอฆ่าฉันได้สำเร็
คุณอาที่รัก ตอนที่93
"พี่กัส!"ฉันที่ได้ยินเสียงพี่กัสตะโกนเรียกฉัน จากทางข้างๆของบ้านพัก ซึ่งพี่กัสอยู่ห่างจากฉันมาก"อลินวิ่งมาหาฉันเร็วๆๆสิ!"พี่กัสตะโกนขึ้นบอกฉันให้วิ่งไปหาเขาแล้วเขาก็ชี้ไปทางที่ฟ้าอยู่ ฉันก็หันไปมองตามที่พี่กัสชี้ไปที่ฟ้าที่ตอนนี้เธอกำลังชุลมุนอยู่กับชายร่างใหญ่ทั้ง5คนที่มากับเธอตึกๆๆ"เห้ย!อลินนนน!"พี่กัสมองฉันและเขาก็หันไปมองที่ฟ้า แล้วพี่กัสก็เบิกตาโตขึ้นอย่างตกใจ"อีอลิน มึงตาย!"ฉันหันไปมองฟ้าที่ตอนนี้เธอกำลังเล็งปืนมาที่ฉัน แล้วเธอก็ตะโกนบอกฉันปังๆๆๆๆๆ"เอือก!อลิน""พี่กัสส!"ฉันตะโกนเรียกชื่อของพี่กัส เมื่ออยู่ดีๆพี่กัสก็วิ่งเข้ามาหาฉัน และเขาก็เอาตัวของเขาไปรับลูกกระสุนหลายนัดที่ฟ้ายิงมา"พี่กัส ฮืฮๆๆพี่กัส"ฉันรีบหันตัวกลับไปหาพี่กัสที่เขากอดร่างของฉันไว้ไม่ให้โดนยิง แล้วพี่กัสก็ล้มทั้งยืนทรุดลงไปบนพื้นทราย"พี่กัสสส!"ฟ้าตะโกนลั่นอย่างคนเสียสติ แล้วชายร่างใหญ่ก็พากันจับตัวของฟ้า เป็นจังหวะเดียวกันที่มีชายในชุดสูทสีดำที่เพิ่งลงจากเรือสปีดโบ้ทหลายลำที่พากันจอดที่ชายหาดเดินเข้าไปจับตัวฟ้าและชายร่างใหญ่ทั้ง5 "อย่าร้องไห้ เพราะฉันอีกเลยนะ"พี่กัสล้มตัวลงไปนอนบนทรายอย่างแรง ฉันรีบวิ
คุณอาที่รัก ตอนที่92
เย็นวันเดียวกันปึง"อ่ะ กินข้าวสิ"พี่กัสวางชามข้าวลง มันเป็นข้าวไข่เจียวดำๆที่บ่งบอกว่ามันไหม้"กินสิว่ะ!"พี่กัสนั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามกับฉัน ฉันก็มองชามข้าว พี่กัสเขาหุงข้าวเองทอดใข่ให้ฉันด้วย เพราะตั้งแต่ตื่นนอนเขาก็อุ้มฉันไปอาบนำ้ แต่งตัว และพามานั่งรอเขาทำกับข้าว ฉันยังไม่พูดกับเขาเลย ไม่กล้าพูดอ่ะ อายพี่กัส ก็เขารู้แล้วว่าฉันรักเขา"จะให้ฉันป้อนเรอะ?"พี่กัสเขาเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงหงุดหงิด ฉันเงยหน้าไปมองหน้าพี่กัสด้วยสายค้อนๆ"เอ้า ก็เธอไม่กิน"พี่กัสก็หน้าถอนสีลง และเบาเสียงที่พูดกับฉันลง "มันกินไม่ได้หรอกค่ะ แบบนี้น่ะ"ฉันบอกพี่กัสและชี้นิ้วไปที่ไข่เจียวไหม้ๆของเขา พี่กัสก็ขมวดคิ้วคุ้นคิด"ทำไมจะกินไม่ได้ สีของมันเป็นแบบนี้ ฉันก็แค่ตีไข่ใส่จาน พอกระทะร้อนฉันก็เทไข่ลงไป"พี่กัสอธิบายวิธีทอดไข่ของเขาให้ฉันฟัง ฉันก็มองหน้าพี่กัสสลับกับใข่เจียวในจานข้าว มันกินได้จริงๆหรอ"กินไม่ได้ก็ไม่ต้องกิน!"พี่กัสตะโกนขึ้นพร้อมกับหยิบจานข้าวตรงหน้าของฉันไป พี่กัสเดินเอาไปเททิ้งลงในถังขยะ"อดตายไปเลยแม่ง ทำให้กินแล้วมองเหมือนของสกปรก!"พี่กัสพูดขึ้นอย่างเสียงดัง แต่เขาไม่ได้หันมามองหน้าฉันหรอกปังพ
