LOGINShare
บทที่ 95
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 96
เธอจูบเขา ฮั่วซือหานดวงตาแดงก่ำ รีบผลักเธอออกทันที "ฉือหว่าน!" ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น ใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือของเธอมองเขา ดวงตากลมใส บริสุทธิ์ แต่แฝงไว้ด้วยเสน่ห์อ่อนหวานที่ไม่เจตนา เธอเอ่ยเสียงเบา "สายของฉือเจียว คุณจะไม่รับเหรอ?" ฮั่วซือหาน ก้มลงมาจูบริมฝีปากเธออย่างรุนแรง เสียงโทรศัพท์ยังคงสั่นไม่หยุด ฉือเจียวยังโทรมาเรื่อยๆ แต่ฉือหว่านกลับรู้สึกว่า นี่มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นการคบชู้ ทั้งที่เธอกับฮั่วซือหานเป็นสามีภรรยาถูกต้องตามกฎหมาย แต่พวกเขากลับเหมือนแอบนอกใจฉือเจียว ฮั่วซือหานจูบเธออย่างรุนแรง ราวกับต้องการลงโทษเธอ ริมฝีปากนุ่มนิ่มของเธอถูกขบเม้มอย่างหนักหน่วง แล้วเขาก็รุกล้ำเข้าไปในปากเธอ… กวาดต้อนทุกอย่าง รุนแรงเหมือนพายุที่โหมกระหน่ำ ปีศาจคนนี้… เธอชอบยั่วยวนเขานัก! หวังกังพูดถูกอยู่ข้อหนึ่ง เธอชอบยั่วยวนผู้ชายจริงๆ แม้ตอนเด็ก… เธอก็ยังถูกเศษสวะอย่างหวังกังจ้องตาเป็นมัน ในขณะที่เขายังจูบเธออยู่นั้น มือเล็กนุ่มของเธอค่อยๆ เลื่อนลงมา แทรกเข้าไปใต้ปกเสื้อเชิ้ตของเขา ฮั่วซือหาน หายใจสะดุดไปชั่วขณะ เขาผละออกจากเธอทันที จ้องเธอด้วยสายตาคมกริบ "ฉือหว่าน เธอค
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 97
ฉือหว่านดวงตากลมใสเปล่งประกายในผ้าห่ม จู่ๆ ก็หัวเราะออกมา ฮั่วซือหานเอ่ยถามเสียงแหบต่ำ “หัวเราะอะไร?” ฉือหว่านมองเขา “ฉันควรจะตอบว่าเหนื่อยหรือไม่เหนื่อยดีล่ะ?” ความเย้ายวนที่แฝงไปด้วยการหยอกล้ออย่างพอดี ทำให้หัวใจสั่นไหว ฮั่วซือหานยิ้มตาม ก่อนจะโน้มลงจูบริมฝีปากแดงของเธออีกครั้ง …เช้าวันรุ่งขึ้น บ้านตระกูลฉือ ภายในห้องนอน หลี่หลันเอนกายพึงพอใจอยู่ในอ้อมแขนของฉือไห่ผิง เธอคล้องแขนรอบคอเขา แล้วเอ่ยเสียงออดอ้อน “เมื่อกี้คุณทำฉันเจ็บเลยนะ” ฉือไห่ผิงใช้ปลายนิ้วบีบคางเธอ ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ “คราวนี้อิ่มแล้วใช่ไหมล่ะ?” “คนบ้า~” เมื่อคืน ฉือเจียวโทรตามฉือไห่ผิง เขารีบกลับบ้านทันที มอบความสุขให้หลี่หลันจนเธออิ่มเอมเต็มที่ ฉือไห่ผิงโอบกอดหลี่หลัน “หวังกังพาฉือหว่านไปจริงๆ เหรอ?” “ใช่สิคะ” หลี่หลันยิ้มพึงใจ “ก้างขวางคออย่างฉือหว่านหายไปแล้ว ต่อไปนี้เจียวเจียวจะได้เป็นคุณนายฮั่วซะที สามีขา คุณกำลังจะเป็นพ่อตาของมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งแห่งไห่เฉิงแล้วนะ~” ฉือไห่ผิงหัวเราะเสียงดัง มีความสุขจนสุดขีด “หลันหลันที่รัก คราวนี้คุณทำได้ดีมาก!” หลี่หลันรู้สึกพอใจ ทั้งคื
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 98
"คุณนายฉือ! คุณต้องช่วยผมนะ! ประธานฮั่วขังผมไว้ ผมแอบหนีออกมา ถ้าประธานฮั่วจับผมได้อีก ผมตายแน่!" หวังกังตัวสั่นไปทั้งร่าง ความหวาดกลัวต่อฮั่วซือหานยังคงฝังลึกในใจ เขาหันไปขอความช่วยเหลือจากหลี่หลัน แน่นอนว่าหลี่หลันต้องช่วยหวังกัง หวังกังคือไพ่สำคัญในมือเธอ เธอไม่มีทางปล่อยให้ไพ่นี้กลายเป็นไพ่ตายเด็ดขาด “แม่คะ ตอนนี้เราควรทำยังไงดี?” ฉือเจียวถาม ฉือไห่ผิงเริ่มไม่พอใจ หลี่หลันอุตส่าห์ทำเรื่องให้เขาพอใจได้สักครั้ง สุดท้ายกลับเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นมาอีก เขาขมวดคิ้ว “หลันหลัน เธอคิดจะทำยังไง?” หลี่หลันมองสามีของเธอ "ที่รัก อย่าเพิ่งอารมณ์เสีย เรื่องนี้ยังไม่จบ" ฉือเจียวดวงตาเป็นประกาย “แม่คะ! หรือแม่คิดแผนอะไรดีๆ ออกแล้ว?” หลี่หลันยิ้ม "เจียวเจียว ตอนนี้ลูกโทรหาคุณชายกู้เถอะ คุณชายกู้ชอบลูกมากไม่ใช่เหรอ? เขาเชื่อฟังลูกทุกอย่าง ตอนนี้เป็นเวลาที่เราต้องใช้เขาแล้ว" กู้เป่ยเฉินรักฉือเจียวจริงๆ เขาเคารพและมองฉือเจียวเป็นพี่สะใภ้ของตัวเองเสมอ ฉือเจียวพยักหน้า "ได้เลย หนูจะโทรหากู้เป่ยเฉินเดี๋ยวนี้!" …ครึ่งชั่วโมงต่อมา กู้เป่ยเฉินมาถึงบ้านตระกูลฉือ “พี่สะใภ้เจียวเจี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 99
ฮั่วซือหานขมวดคิ้วเข้าหากันทันที เขาเงยหน้าขึ้นจากเอกสาร มองไปที่เลขาจ้าว “มันหนีไปที่ไหน?” "หวังกังหนีไปที่บ้านตระกูลฉือครับ! นอกจากนี้ กู้เป่ยเฉินยังเชิญสื่อมวลชน 36 สำนักของไห่เฉิง เพื่อจัดงานแถลงข่าว ในการแถลงข่าวนี้ พวกเขาจะกล่าวหาว่าคุณนายฮั่วทำร้ายและทอดทิ้งพ่อบุญธรรมของตัวเอง!" ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากแน่น กู้เป่ยเฉินคิดจะทำอะไร!? "พวกนายทำงานกันยังไง? หวังกังถูกทำให้หมดสภาพไปแล้ว ทำไมถึงยังปล่อยให้เขาหลุดรอดออกมาได้!?" เมื่อเห็นประธานของตัวเองหัวเสียขึ้นมา เหงื่อเย็นผุดขึ้นบนหน้าผากของเลขาจ้าวทันที “ท่านประธานครับ เรื่องนี้…” "ฉันเป็นคนสั่งให้เลขาจ้าวปล่อยหวังกังเองค่ะ" เสียงหวานใสของฉือหว่านดังขึ้นมาแทรก ฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่านทันที "เธอ?" ฉือหว่านพยักหน้า "ใช่ ฉันเป็นคนจงใจให้เลขาจ้าวปล่อยเขาไปเอง" ฮั่วซือหานสายตาลึกซึ้งขึ้น “ทำไมเธอถึงทำแบบนี้? พวกเขากำลังจะจัดงานแถลงข่าว คนชั่วแบบหวังกังคิดจะตามรังควานเธอไปตลอดชีวิต ฉันจะส่งคนไปจับมันที่บ้านตระกูลฉือเองและจะทำให้สื่อมวลชนยกเลิกการแถลงข่าว ทุกอย่างจะเหมือนไม่เคยเกิดขึ้น เรื่องที่เธอไม่อยากให้ใครรู้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 100
“เปล่านะ!” ฉือหว่านปฏิเสธทันที “เมื่อคืนฉันไม่ได้อยู่กับประธานฮั่ว!” ฮั่วซือหานได้ยินคำปฏิเสธของเธอแล้ว แค่นหัวเราะในใจ เธอกลัวว่าลู่หนานเฉิงจะรู้ว่าเมื่อคืนพวกเขาอยู่ด้วยกันมากขนาดนั้นเลย โกหกผู้ชายเก่งจริงๆ! เจ้าแม่จอมโกหก! ลู่หนานเฉิงหันไปมองฮั่วซือหาน “ซือหาน ทำไมไม่พูดอะไรเลย?” ฮั่วซือหานสีหน้าเรียบเฉย ไร้ความรู้สึก "เธอพูดไปหมดแล้วไม่ใช่เหรอ?" ก็เอาตามที่เธอพูดเถอะฉือหว่านรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย “ประธานฮั่ว คุณชายลู่ พวกคุณคุยกันเถอะ ฉันขอตัวก่อน” ฉือหว่านเดินออกไป ลู่หนานเฉิงเดินเข้ามาใกล้ฮั่วซือหาน ขมวดคิ้วไม่พอใจ “ซือหาน นายต้องรู้จักดูสถานการณ์หน่อยสิ” ฮั่วซือหานหรี่ตาลงมองลูหนานเฉิง“ต่อไปถ้าฉันอยู่กับฉือหว่าน นายต้องหาเรื่องออกไป ให้ฉันได้มีโอกาสอยู่กับเธอแค่สองคน เข้าใจไหม?” ฮั่วซือหาน “…” นี่มันออฟฟิศของเขา แล้วเขากลายเป็นส่วนเกินไปแล้วหรือไง!? ฮั่วซือหานน้ำเสียงไม่ดี “งั้นพวกนายออกไปกันเลยสิ” “ไม่เอาน่าซือหาน ฉันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของนาย เพื่อนกำลังจีบผู้หญิง นายก็ควรช่วยไม่ใช่เหรอ? เมื่อก่อนนายยังบอกเลยว่าสนับสนุนให้ฉันจีบฉือหว่าน”
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 101
“ผมขายทุกอย่างที่มี ส่งเธอไปเรียน ทุ่มเททุกอย่างพาเธอไปเมืองใหญ่ แต่ตอนนี้ เธอกลับไม่ยอมรับผมแล้ว เธอคิดว่าผมเป็นที่ขายหน้า สั่งให้ผมกลับไปอยู่ชนบท…”หวังกังร้องไห้สะอึกสะอื้น จนกระทั่งแม้แต่ตัวเขาเองก็แทบจะเชื่อคำพูดของตัวเอง การแสดงเช่นนี้ต้องให้คะแนนเต็มเหล่านักข่าวกดชัตเตอร์รัวๆ พ่อบุญธรรมถูกทอดทิ้งในชนบท นี่เป็นข่าวที่ร้อนแรงของสังคม พวกเขาทุกคนต่างอยากได้ข่าวพิเศษเพื่อนำไปเผยแพร่นักข่าวหลายคนรู้สึกเห็นใจหวังกัง พากันตำหนิฉือหว่าน “ฉือหว่านคนนี้ทำไมแย่มากเลยขนาดนี้?”“ฉันไม่เคยเชื่อว่ามีคนที่เลวโดยกำเนิด จนกระทั่งฉือหว่านปรากฏตัว!”กู้เป่ยเฉินส่งกระดาษทิชชู่ให้หวังกัง พร้อมกล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว “วันนี้เราจัดงานแถลงข่าวขึ้นมา ก็เพื่อเปิดโปงตัวตนที่แท้จริงของฉือหว่าน! เพราะตอนนี้ยังมีอีกหลายคนที่ไม่รู้ว่าเธอเป็นคนแบบไหน! เธออย่าหวังว่าจะสามารถทอดทิ้งพ่อบุญธรรมของตัวเองไปได้ เธอต้องรับผิดชอบ!”หวังกังใช้กระดาษทิชชู่เช็ดใบหน้า แอบเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา แม้ว่าฮั่วซือหานจะคอยปกป้องฉือหว่าน แต่เธอก็อย่าหวังว่าจะหนีรอดจากเงื้อมมือของเขาไปได้!หลี่หลันกับฉือเจียวสบตากัน ทั้งสองต
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 102
ภายในงานแถลงข่าว บรรยากาศเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ทุกคนต่างพากันตำหนิฉือหว่านฮั่วซือหานจ้องมองเธอด้วยสายตาเย็นชา เขารู้สึกว่าเธอมันสมควรแล้ว เธอไม่รู้เหรอว่านี่คือถ้ำเสือ? เธอยังกล้ามาคนเดียวอีก“บ้าชิบ!”ลู่หนานเฉิงสบถออกมาเบาๆ ก่อนจะพุ่งตัวไปช่วยฉือหว่านแต่มีคนไวกว่าหนึ่งก้าว ฮั่วซือหานที่อยู่ข้างๆ เคลื่อนตัวไปก่อนแล้วลู่หนานเฉิง: “……”ไม่ใช่เพื่อนกันหรือไง? สายตาของนายหายไปไหนแล้ว? นายจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยแบบนี้ไม่ได้!แต่ในขณะนั้นเอง บรรยากาศอันวุ่นวายในงานแถลงข่าวกลับเงียบสงัดลงทันทีฮั่วซือหานมองเห็นฉือหว่านที่กำลังถูกล้อมไว้ เธอเงยหน้าขึ้น ดวงตาใสกระจ่างคู่นั้นกวาดมองไปรอบๆ เธอไม่ได้พูดอะไร แต่กลับเปล่งอำนาจกดดันออกมาเพียงแค่จ้องมอง ทุกคนที่ถูกสายตาเธอกวาดผ่านต่างพากันเงียบเสียงไปโดยทันทีฮั่วซือหานชะงักฝีเท้าลง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นฉือหว่านในมุมนี้คนที่อยู่รอบๆ ต่างก็มองฉือหว่านด้วยความตกตะลึง พวกเขาเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมฉือหว่านถึงมีออร่าเช่นนี้ พวกเขารู้สึกเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับบางสิ่งที่ทำให้พวกเขาหวาดหวั่นฉือหว่านกวาดสายตามองคนทั้งหมด ก่อนจะจ้องตรงไปที่ห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 103
หวังกังเบิกตากว้าง ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วฉือหว่านเป็นคนแรกที่รู้ว่าเขาพ้นโทษออกมา เธอรอเขาอยู่ตลอดมาพวกเขาทุกคนคิดว่าเธอไม่มีวันเปิดเผยอดีตอันดำมืดในวัยเด็กออกมา เพราะสำหรับผู้หญิงแล้ว ชื่อเสียงสำคัญยิ่งกว่าสิ่งใด ความจริงแล้ว เธอไม่เคยพูด เธอไม่ได้บอกคุณนายใหญ่ฮั่ว ไม่ได้บอกฮั่วซือหาน เขาต้องการเงิน เธอก็ให้เงิน เขาลักพาตัวเธอไปอย่างง่ายดาย เธอก็ไม่ขัดขืน ทุกอย่างดูเหมือนว่าเธอติดอยู่ในเงื้อมมือของเขาจริงๆแต่ความจริง มันไม่ใช่แบบนั้นเลยเธอตั้งใจมาตลอด ทั้งหมดเป็นเพียงแค่การแสดงเธอสวมกล้องบันทึกขนาดเล็กติดตัวไว้ตลอด ไม่ว่าเขาจะเรียกเงินหนึ่งห้าร้อยล้านบาท หรือแม้แต่ตอนที่เขาพยายามจะข่มขืนเธอในถ้ำ ทุกอย่างล้วนอยู่ในการคาดการณ์ของเธอเธอใช้ “ความว่าง่าย” หล่อเลี้ยงความโลภของเขา เธอใช้ “ความอดทน” ล่อให้เขาก้าวเข้าสู่หายนะเธอใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ วางหมากทุกอย่างเพื่อดึงเขาลงเหว และในที่สุด เธอก็เป็นคนส่งเขาเข้าคุกอีกครั้งด้วยมือตัวเองด้วยข้อหามากมายเช่นนี้ เขามีเพียงสองทางเลือกเท่านั้นประหารชีวิตหรือ จำคุกตลอดชีวิตทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของเธอมาตั้งแต่ต้นสิ่งที่หวังกัง
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 220
ก่อนจะยื่นแก้วให้โหลวซินเยว่ ฉือหว่านได้ลองแตะอุณหภูมิน้ำแล้ว ไม่ร้อนเลยสักนิดดวงตากลมโตสีดำขลับของฉือหว่าน มองตรงไปยังใบหน้าของโหลวซินเยว่ “เธอใส่ร้ายเสี่ยวฝู เพื่อจะเล่นงานฉันใช่ไหม?”โหลวซินเยว่มองเธอแล้วยักไหล่ ยิ้มออกมาแบบไม่แยแส “ใช่”เยี่ยฮวนเอ่อร์โกรธจนตัวสั่น “โหลวซินเยว่ เธอบ้าไปแล้วหรือไง! หวานหว่านเห็นเธอเป็นเพื่อนแท้ ลืมแล้วเหรอว่าใครเป็นคนช่วยเธอไว้ ตอนที่เธอเกือบถูกประธานจางลากตัวไปที่โรงแรมจินหลิงน่ะ? ตอนนี้เธอกลายเป็นดาราดัง ไม่จำเป็นต้องรู้จักใครก็ไม่เป็นไร แต่เธอตอบแทนบุญคุณด้วยการหักหลังแบบนี้ จิตใจเธอถูกหมากินไปแล้วเหรอ?!”โหลวซินเยว่ไม่รู้สึกผิดแม้แต่น้อย เธอกลับหัวเราะเย็น “ในที่สุดพวกเธอก็พูดความในใจออกมา จริงๆ พวกเธอก็แค่อิจฉาฉันใช่ไหม? อิจฉาที่ฉันมีแฟนรวย อิจฉาที่ฉันเป็นซุปตาร์!”อิจฉา?เยี่ยฮวนเอ่อร์อึ้งจนพูดไม่ออก “งั้นถ้าแน่จริง บอกชื่อแฟนเธอมาสิ!”ฉือหว่านยื่นมือไปดึงเยี่ยฮวนเอ่อร์มาอยู่ด้านหลัง สายตาเธอใสแจ่มและแฝงแววฉลาดเฉลียว “แฟนของเธอ ฉันรู้จักไหม?”โหลวซินเยว่ชอบพูดเรื่องแฟนต่อหน้าเธอหลายครั้งแล้ว คนคนนั้น เธอน่าจะรู้จักแต่โหลวซินเยว่ไม่ตอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 219
ซูเสี่ยวฝูถูกจับไปที่สถานีตำรวจ?สีหน้าของฉือหว่านเปลี่ยนไป เธอวางสายแล้วบอกกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ ฉันต้องไปสถานีตำรวจแปปนึง”“หวานหว่าน ฉันไปด้วย”…ฉือหว่านและเยี่ยฮวนเอ่อร์อยู่ที่สถานีตำรวจ พวกเธอได้เจอกับซูเสี่ยวฝูที่ถูกควบคุมตัวอยู่ ฉือหว่านจับมือซูเสี่ยวฝูที่เย็นเฉียบไว้ “เสี่ยวฝู เกิดอะไรขึ้นน่ะ ทำไมเธอถึงถูกขังไว้แบบนี้?”ใบหน้าซูเสี่ยวฝูซีดเซียวเต็มไปด้วยความงุนงง “หวานหว่าน เรื่องนี้เกี่ยวกับซุปตาร์โหลวซินเยว่”ซูเสี่ยวฝูเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง “ซุปตาร์โหลวไปถ่ายแบบให้นิตยสารของ ELLA ต้องใช้สลิงช่วยยกตัวขึ้น แต่สายสลิงกลับถูกตัดไว้ก่อน เธอก็เลยร่วงลงมา ตอนนั้นซุปตาร์โหลวกลับชี้มาที่ฉัน บอกว่าเห็นฉันเป็นคนตัดสายสลิงเองกับตา ตำรวจก็เลยจับฉัน”“หวานหว่าน เธอต้องเชื่อฉันนะ ไม่ใช่ฉันจริงๆ ฉันไม่ได้ตัดสายสลิง ฉันกับซุปตาร์โหลวก็ไม่ได้มีเรื่องบาดหมางอะไรกัน ฉันไม่มีเหตุผลที่จะทำร้ายเธอเลย!”ซูเสี่ยวฝูเองก็ยังสับสน โหลวซินเยว่กล่าวหาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ตอนนี้เธอถูกมองว่ามีเจตนาฆ่าคนไปแล้วเยี่ยฮวนเอ่อร์ก็งงไม่ต่างกัน “ตกลงใครเป็นคนตัดสายสลิงกันแน่ เสี่ยวฝูไม่ได้ทำแน่นอน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 218
โหลวซินเยว่หยุดเดินในทันที “หวานหว่าน ฮวนเอ๋อร์ บังเอิญจัง พวกเธอก็มาเหมือนกันเหรอ”ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์กำลังจะเดินเข้าไปหาเธอแต่ถูกบอดี้การ์ดชุดดำของโหลวซินเยว่ขวางไว้ “หยุดตรงนั้น!”โหลวซินเยว่โบกมือยิ้ม “ไม่เป็นไร พวกเธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นฉันเอง”บอดี้การ์ดจึงถอยออกไป ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์เดินเข้าไปหาเธอ“ซินเยว่… เธอกลายเป็นดาราดังไปแล้วเหรอ?” เยี่ยฮวนเอ่อร์มองเธออย่างประหลาดใจโหลวซินเยว่ยกคิ้ว “ใช่ ฉันมีแฟนแล้ว แฟนของฉันผลักดันให้ฉันเป็นซุปตาร์”“แฟน? ซินเยว่ เธอมีแฟนเหรอ? ทำไมไม่เคยบอกพวกเรามาก่อนเลย?”โหลวซินเยว่ยิ้มหวาน “แฟนฉันทั้งหล่อ ทั้งรวย แล้วก็รักฉันมากๆ เลย”พูดจบ เธอก็เดินเข้าไปคว้ามือเล็กของฉือหว่าน “หวานหว่าน ตอนนี้ฉันมีความสุขมาก เธอต้องดีใจกับฉันแน่เลย เธอต้องอวยพรให้ฉันกับแฟนใช่ไหม?”ฉือหว่านมองหน้าเธอนิ่งๆ ด้วยดวงตาใสแจ่ม “ซินเยว่ ยินดีด้วยนะ”“หวานหว่าน ขอบใจนะ งั้นฉันไปก่อนล่ะ ไว้มีเวลาค่อยมานั่งคุยกัน”โหลวซินเยว่หมุนตัวกลับ แล้วเดินจากไปพร้อมกลุ่มผู้ติดตามเยี่ยฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “หวานหว่าน แฟนของซินเยว่คือใครกัน? คนที่มีเงินขนาดนี้ในไห่เ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 217
ฉือหว่านนอนหันหลังให้เขา ฮั่วซือหานนั่งอยู่ที่ขอบเตียง ทั้งสองคนดูไม่ต่างจากคู่สามีภรรยาที่กำลังทะเลาะกันฮั่วซือหานกำมือแน่นอยู่นานก่อนจะเอ่ยออกมาคำเดียว “โอเค”จากนั้นเขาก็ลุกขึ้น แล้วเดินออกไปเขาไปแล้วน้ำตาในดวงตาของฉือหว่านก็หยุดไว้ไม่อยู่ เธอดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ไม่เป็นไร แค่ถูกผู้ชายคนนึงนอนด้วยแล้วเขาไม่รัก เธอก็แค่โดนหมากัด ไม่มีอะไรต้องเสียใจแต่หัวใจมันเจ็บเหลือเกินฉือหว่านรู้ดี เธอยังรักฮั่วซือหาน รักมาก มากเหลือเกิน...หลังจากวันนั้น ฉือหว่านกับฮั่วซือหาน ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ช่วงนี้ คนที่มาแรงที่สุดไม่ใช่ใครอื่น แต่คือโหลวซินเยว่จู่ๆ โหลวซินเยว่ก็ได้เข้าร่วมรายการวาไรตี้ยอดนิยมระดับประเทศ ด้วยภาพลักษณ์ใสซื่อ น่ารัก ทำให้เธอแจ้งเกิดในชั่วข้ามคืน ได้รับฉายา “นางฟ้าน้อย” มีแฟนคลับตามเป็นล้าน กลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในวงการบันเทิงแถมยังมีข่าวลือว่า โหลวซินเยว่กำลังจะได้เล่นหนังของผู้กำกับจางชื่อดัง ในเรื่อง "เฟิงฮวา" เธอจะรับบทเป็นนางเอกยังไม่พอ โหลวซินเยว่ยังได้ขึ้นปกนิตยสารดังระดับประเทศถึง 5 ฉบับ ได้แบรนด์ดังหลายแบรนด์มาเซ็นส
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 216
ขอบตาขาวของฉือหว่านแดงจัดขึ้นมาในทันที เธอรู้มาตลอดว่าฮั่วซือหานเก่งแค่ไหนในเรื่องการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีคนอื่นถ้าเขาจะเหยียบใครสักคน เขาจะเหยียบไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเนื้อ จะต้องลอกหนัง ถอนกระดูก ทำให้คนผู้นั้นอับอายที่สุดเธอไม่ได้เป็นคนให้เยี่ยฮวนเอ่อร์โทรหาเขาแต่ต่อให้เธอเป็นคนให้โทรล่ะ? แล้วไง?เขาเป็นฝ่ายที่ไม่ป้องกันเองไม่ใช่เหรอ!“ฉันเข้าใจความหมายของประธานฮั่วแล้วค่ะ วางใจได้เลย ต่อไปฉันจะไม่โทรหาอีก คุณกลับไปได้แล้ว”ฉือหว่านพยายามเงยหน้าขึ้น อดกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา เธอไม่อยากร้องไห้ให้เขาเห็นฮั่วซือหานมองเห็นดวงตาแดงก่ำของเธอแล้ว ในใจเขากลับรู้สึกพึงพอใจอย่างแปลกประหลาด เหมือนได้ล้างแค้นสำเร็จ เขารู้ว่าเขาเกลียดเธอเกลียดที่คืนนั้นเธอไม่มาเขาจงใจโทรหาผู้ช่วยตัวเอง เพราะรู้อยู่แล้วว่าเลขาจ้าวจะไปตามเธอแต่เธอก็ยังไม่มาเขายิ่งเกลียดที่เธอเป็นลมแล้วให้คนโทรหาเขาแพ้ยาคุมเพราะลู่หนานเฉิง แล้วเรียกเขามาเนี่ยนะ? เขาคืออะไรในสายตาเธอ?ฮั่วซือหานยกริมฝีปากบาง พูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบจนไร้ความรู้สึก “เราหย่ากันเถอะ เรื่องย่า ฉันจะปิดไว้ก่อน เราไปจดทะเบียนหย่ากันก่อน...
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 215
ฮั่วซือหานชะงักไปทันทีฉือหว่านกินอะไรเข้าไปถึงเป็นลมนะ?ยาคุมฉุกเฉิน?เขาอยากจะถาม แต่เสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ก็ดังขึ้น เยี่ยฮวนเอ่อร์ตัดสายไปแล้วฉือเจียวได้ยินทั้งหมด เธอมองเขาด้วยความตกใจ “ซือหาน ฉือหว่านเป็นลมเพราะกินยาคุมเหรอ?”ฮั่วซือหานไม่พูดอะไร เขาผลักฉือเจียวออกจากอกทันที “ฉันจะไปมหาวิทยาลัย C”ฮั่วซือหานรีบออกไปอย่างรวดเร็วฉือเจียวหันไปมองหลี่หลัน “แม่คะ เรื่องนี้มันยังไงกันแน่? ซือหานกับฉือหว่านไม่ได้มีอะไรกันไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมฉือหว่านต้องกินยาคุม?”หลี่หลันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่สีหน้ากลับเคร่งเครียด “เจียวเจียว แม่จะสืบเรื่องนี้ให้เอง”...ฮั่วซือหานขับรถด้วยความเร็วสูงมาถึงมหาวิทยาลัย C และตรงไปที่ห้องพยาบาลทันที“ประธานฮั่ว! ในที่สุดคุณก็มาซะที! รีบดูหวานหว่านเร็ว!” เยี่ยฮวนเอ่อร์รีบลากเขามาหน้าเตียงฮั่วซือหานก้มหน้าลงมองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง ฉือหว่านขดตัวอยู่ สีหน้าเจ็บปวดมากชวนให้รู้สึกสงสารขณะนั้น ขนตาของฉือหว่านกระตุกเบาๆ เธอลืมตาขึ้นมา“หวานหว่าน เธอฟื้นแล้ว!” เยี่ยฮวนเอ่อร์รีบช่วยพยุงเธอลุกขึ้นนั่งฉือหว่านมองเห็นฮั่วซือหาน ก็ตกใจเล็กน้อย “คุณมา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 214
เธอทำได้เพียงถามเพื่อนสนิทของตัวเองเท่านั้นติ๊ง!ซูเสี่ยวฝูตอบกลับมา “แสดงว่าเพื่อนเธอเอาไม่อยู่ไงล่ะ สามีนอนกับหล่อนครั้งเดียวก็เบื่อแล้ว”จริงเหรอ?เป็นแบบนั้นจริงๆ เหรอ?ความรักที่ยืนยาวได้ ต้องมีความเข้ากันในทุกด้าน โดยเฉพาะเรื่องบนเตียงฉือหว่านรู้ดีว่าผู้ชายอย่างฮั่วซือหาน เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับเรื่องนั้นสูงมาก เขาต้องการผู้หญิงที่ทำให้เขามีความสุขในเรื่องบนเตียงเมื่อคืน เธอไม่สามารถมัดใจเขาไว้ได้เลยเหรอ?ฮั่วซือหานนอนกับเธอครั้งเดียว ก็เบื่อแล้ว?ติ๊ง!ข้อความจากซูเสี่ยวฝูเด้งเข้ามาอีกครั้ง “หวานหว่าน เพื่อนที่เธอพูดถึงคงไม่ใช่ตัวเธอเองหรอกนะ? เธอกับประธานฮั่วมีอะไรกันเหรอ?”ฉือหว่านไม่รู้จะตอบยังไง เธอเลยเลือกที่จะปฏิเสธไปก่อน “ไม่ใช่ฉันหรอก”หลังวางมือถือ เธอก็เข้าสู่ห้วงฝันอันวุ่นวายพอลืมตาตื่นอีกครั้งก็เป็นตอนเช้าแล้ว เธอลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันตามปกติแต่จู่ๆ เธอก็นึกเรื่องสำคัญขึ้นได้ เมื่อคืนฮั่วซือหานไม่ได้ป้องกัน!เขากดเธอไว้ถึงสามรอบ รุนแรงและควบคุมตัวเองไม่ได้เลยสักครั้ง และทุกครั้งก็จบที่ปล่อยในเมื่อวานเธอลืมกินยาคุมหัวใจฉือหว่านเต้นแรงจนวูบวา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 213
ฮั่วซือหานบอกว่า เขากับฉือหว่านจบกันแล้วฉือเจียวดีใจจนแทบคลั่ง เธอโถมตัวเข้าไปกอดเขาแน่น “ซือหาน ฉันรู้ว่าฉือหว่านเก่งเรื่องอ่อยผู้ชาย คุณเผลอรู้สึกกับเธอบ้างฉันไม่โทษหรอก ฉันรู้ว่าคุณไม่มีวันทิ้งฉัน เพราะคนที่คุณรักที่สุดก็คือฉัน”เขาอาจจะรู้สึกกับฉือหว่านอยู่บ้าง แต่คนที่เขารักที่สุด ก็ยังเป็นเด็กสาวในถ้ำคนนั้น เด็กคนนั้นก็คือฉือเจียวฮั่วซือหานยกมือกอดเธอกลับฉือไห่ผิงมองภาพตรงหน้าอย่างโล่งใจ ขอแค่ฉือเจียวมีความสุข เขาในฐานะพ่อก็พอใจแล้วหลี่หลันเองก็รู้สึกดีขึ้น แต่พอคิดถึงฉือหว่าน แววตาของเธอก็แฝงไปด้วยความเคียดแค้นไม่เคยคิดเลยว่าเด็กบ้านนอกอย่างฉือหว่าน จะทำให้ฮั่วซือหานถึงกับรู้สึกอะไรขึ้นมาบ้างได้นังเด็กบ้านี่!...ฉือหว่านรีบไปที่โรงพยาบาล ลู่หนานเฉิงจัดของเตรียมตัวออกจากโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว“คุณชายลู่ ขอโทษทีนะคะ วันนี้ฉันมีเรื่องเลยมาช้า” ฉือหว่านเอ่ยอย่างรู้สึกผิดลู่หนานเฉิงยิ้มมุมปาก “ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ”“ค่ะ เดี๋ยวฉันช่วยถือของ”ฉือหว่านเดินไปยกกระเป๋า แต่กระเป๋าหนักมาก บวกกับตัวเธอที่ปวดระบมไปหมด พอออกแรงยกเลยเซล้มไป“หวานหว่าน ระวัง!”ลู่หนานเฉิงรี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 212
ขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ฉือหว่านก็ดังขึ้น คนที่โทรมาคือลู่หนานเฉิง“หวานหว่าน วันนี้ฉันจะออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ ถ้าเธอไม่มา ฉันจะออกเองละนะ”ฉือหว่านตบหน้าผากตัวเองเบาๆ เธอลืมไปเลยว่าวันนี้ลู่หนานเฉิงออกจากโรงพยาบาลเธอรีบมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลทันที...ฮั่วซือหานก็มาถึงโรงพยาบาลเช่นกัน เขาไปที่ห้องพิเศษ VIP และเห็นฉือเจียวฉือเจียวนอนอยู่บนเตียง สวมชุดผู้ป่วยตัวใหญ่ ใบหน้าซีดขาวราวกระดาษ ยังคงไม่ได้สติฮั่วซือหานเดินไปที่ข้างเตียง “ฉือเจียวเป็นอะไร?”“ประธานฮั่ว เมื่อคืนคุณทิ้งเจียวเจียวไว้คนเดียว เธอเสียใจมากจนช็อก ล้มลงไปกับพื้น ต้องถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดด่วนเพื่อช่วยชีวิต”“แม้ตอนนี้เธอจะรอดมาได้แล้ว แต่ก็ยังไม่ฟื้นเลย”ฉือไห่ผิงกับหลี่หลันต่างก็เต็มไปด้วยความวิตกและเครียด พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าฮั่วซือหานจะผลักฉือเจียวออกในสถานการณ์แบบนั้น แถมยังทิ้งเธอไว้คนเดียวอีกฮั่วซือหานรู้สึกผิดและเสียใจอย่างมาก เมื่อคืน ฉือเจียวผลักเขาลงเตียง พยายามจะจูบเขา แต่ในหัวของเขากลับมีแต่ภาพของ…ฉือหว่านเขาเอาแต่คิดถึงฉือหว่าน สุดท้าย เขาก็ผลักฉือเจียวออก แล้วออกจากบ้านตระกูลฉือไปห
