LOGINShare
บทที่ 66
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 67
ฉือเจียวมาแล้ว! ร่างของฮั่วซือหานแข็งทื่อในทันที สติที่ขาดหายไปเมื่อครู่กลับคืนมาในพริบตา เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย ดวงตาเต็มไปด้วยความรู้สึกหดหู่ เขากำลังทำอะไรอยู่? เขากำลังกดฉือหว่านไว้กับผนัง และทำเรื่องบ้าๆ แบบนี้? ฉือหว่านรู้สึกถึงแรงกดดันที่คลายออก ฮั่วซือหานปล่อยเธอแล้ว “เธออยู่ที่นี่ อย่าออกไป” ทิ้งคำพูดนี้ไว้ เขาก็หมุนตัวออกจากห้องไปทันที เขาต้องไปหาฉือเจียวแล้วแน่ๆ ผู้ชายที่เมื่อครู่ยังเต็มไปด้วยไฟปรารถนา แต่พอได้ยินชื่อของฉือเจียวกลับสามารถสะบัดตัวออกจากเธอได้อย่างง่ายดาย แล้วก็ทิ้งเธอไว้ที่นี่ ใบหน้าของฉือหว่านที่แดงเรื่อจากอารมณ์เมื่อครู่ ค่อยๆ จางลง เธอยกมุมปากขึ้นเย้ยหยันตัวเอง ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าตัวเองเป็นเมียน้อยล่ะ? เหมือนเธอกับฮั่วซือหานกำลังแอบได้เสียกันลับหลัง… ส่วนฉือเจียวคือเมียหลวง น่าขันจริงๆ เขากับฉือเจียวจะทำอะไร? แน่นอนว่าต้องเป็นสิ่งที่เขากับเธอไม่เคยทำ ฉือหว่านย่อตัวลง หยิบโทรศัพท์ที่แตกกระจัดกระจายบนพรมขึ้นมา แล้วค่อยๆ ประกอบมันกลับคืน ไม่นาน เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นอีกครั้ง หลี่หลันโทรมา ฉือหว่านกดรับสาย น้ำเส
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 68
ฉือเจียวฝึกเต้นรำมาตั้งแต่เด็ก ทุกเดือนเธอลงทุนมหาศาลในการดูแลตัวเอง ทำให้ผิวพรรณขาวเนียนนุ่มไร้ที่ติ อีกทั้งรูปร่างยังอ้อนแอ้นเย้ายวน พออยู่ในชุดเดรสสายเดี่ยวสั้นก็ยิ่งเผยให้เห็นสัดส่วนโค้งเว้าอันสมบูรณ์แบบ ฮั่วซือหานนั่งอยู่บนโซฟามองเธอ แม้จะเผชิญกับการยั่วยวนผ่านการถอดเสื้อผ้า แต่เขาเพียงแค่กวาดสายตามองเรือนร่างอันอรชรของเธอ ฉือเจียวเป็นที่รู้จักในฐานะกุหลาบแดงแห่งไห่เฉิง ผู้หญิงที่สามารถดึงดูดสายตาของฮั่วซือหานได้ ย่อมต้องมีเสน่ห์ที่ไม่ธรรมดา เมื่อเห็นว่าเขากำลังมองเธอ ด้วยสายตาตรงไปตรงมาของผู้ชายที่มองผู้หญิง ฉือเจียว ก็ยกคิ้วขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ เธอสวมรองเท้าส้นสูงเดินตรงไปก่อนจะก้าวขึ้นนั่งบนตักของเขาอย่างกล้าได้กล้าเสีย ปลายนิ้วเรียวลูบไล้ลงบนกล้ามเนื้อแกร่งของเขาแล้วจิ้มเบาๆ อย่างยั่วเย้า “ซือหาน คุณแข็งจัง” เธอพูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์ “ตัวคุณแข็งขนาดนี้ ฉันลงทุนห่อของขวัญตัวเองมาให้คุณ นี่ไม่ใช่เซอร์ไพรส์ที่ยิ่งใหญ่เหรอ? ซือหาน คุณตกใจจนตื่นเต้นเลยใช่ไหม?” ฉือเจียวเปรียบตัวเองเป็นของขวัญสุดเซอร์ไพรส์ฮั่วซือหานจ้องเธอด้วยสายตาเรียบเฉยโดยไม่พูดอะไร ฉือเจี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 69
ห้องนอนใหญ่ว่างเปล่า ไม่เห็นเงาร่างของฉือหว่านแล้วเวลานี้ “ก๊อก ก๊อก” เสียงเคาะประตูดังขึ้น เลขาจ้าวปรากฏตัวขึ้นที่หน้าประตู “ท่านประธาน ตอนที่ผมมาที่นี่เมื่อครู่ เห็นคุณผู้หญิงออกไปแล้วครับ” เธอไปแล้ว? ทั้งที่บอกให้เธออย่าออกไป… “ท่านประธาน ผมสั่งให้คนไปหายาถอนพิษให้แล้วครับ” ฮั่วซือหานเผยรอยยิ้มบาง “ไม่ต้องแล้ว” พูดจบ เขาก็เดินเข้าห้องน้ำ ไปอาบน้ำเย็นอีกครั้ง ในความเป็นจริง ยาปลุกกำหนัดในห้องถูกฉือหว่านดับไปแล้ว เขาสูดดมเพียงส่วนที่หลงเหลืออยู่ ดังนั้น ฤทธิ์ยาไม่ได้รุนแรงมาก เขาสามารถควบคุมมันได้ด้วยแรงใจ ฮั่วซือหานยืนอยู่ใต้ฝักบัว ปล่อยให้น้ำเย็นชโลมลงบนร่างกาย เม็ดน้ำกระทบกล้ามเนื้อแน่นแล้วกระเซ็นออกไป ชายหนุ่มเรือนร่างสมบูรณ์แบบที่สามารถทำให้ใครก็ตามเลือดกำเดาไหลได้ ฮั่วซือหานหลุบตาลง ในหัวพลันนึกถึงใบหน้าหวานใสของฉือหว่าน และมือเล็กนุ่มของเธอ ทำให้เขารู้สึกดีมากความต้องการที่เพิ่งกดทับลงไป กลับประทุขึ้นมาอีกครั้ง ฮั่วซือหานกัดฟันสบถเบาๆ มือเลื่อนลงต่ำ ก่อนจะหลับตาลงอย่างอ่อนล้า ...เช้าวันรุ่งขึ้น ฉือหว่านสะดุ้งตื่นเพราะเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 70
กู้เป่ยเฉินสนใจขึ้นมาทันที “จะแข่งอะไร?” ฉือหว่านรู้ดีว่ากู้เป่ยเฉินเป็นเกมเมอร์ตัวยง “เรามาแข่งเกมกัน ใครแพ้ ใครชนะ ก็ให้ตัดสินกันตรงนี้” อะไรนะ? กู้เป่ยเฉินหัวเราะเสียงดัง “ฉือหว่าน! เธอคิดจะมาแข่งเกมกับฉัน? ฉันเป็นระดับจ้าวของเกมนี้นะ! คิดว่าตัวเองจะชนะได้เหรอ? แค่เด็กบ้านนอกตัวเล็กๆ นี่นะ?” ฉือหว่านยิ้มบางๆ “ลองแข่งกันก่อน แล้วจะรู้” กู้เป่ยเฉินหยิบมือถือขึ้นมา “ได้! มาลองกัน! วันนี้ฉันจะเปิดหูเปิดตาให้เธอเอง!” ฉือหว่านก็หยิบมือถือขึ้นมา ทั้งสองเริ่มการแข่งขัน ในเกม กู้เป่ยเฉินบังคับตัวละครถือดาบใหญ่ หมุนสองรอบกลางอากาศอย่างเท่ “ฉือหว่าน! เตรียมตัวตายซะเถอะ!” ในวินาทีถัดมา… GAME OVER! เสียงเกมจบแล้วดังขึ้น กู้เป่ยเฉินดีดตัวลุกขึ้นจากที่นั่ง หน้าตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ เมื่อครู่… ตอนที่เขากำลังหมุนตัวโชว์เท่ ฉือหว่านก็โผล่ลงมาจากฟากฟ้า พร้อมขวานสีทองในมือ แล้วเธอก็ฟันเขาตายในทันที เขาแพ้แล้วแต่เขาแพ้ได้ยังไง!? เขาเป็นเซียนเกม! เป็นราชาในวงการนี้! กู้เป่ยเฉินมองฉือหว่านด้วยความตกตะลึง “ฉือหว่าน! เธอฟันฉันตายได้ยังไง!?” ฉือหว่านยกมุมปากขึ้นเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 71
กู้เป่ยเฉินสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที อะไรนะ!? ยัยลูกเป็ดขี้เหร่มาจากบ้านนอก ที่กล้าหน้าด้านแทนที่เจ้าสาวตัวจริงอย่างฉือเจียว… เธอพูดอะไรออกมา? เธอจะเป็นคนสั่งสอนเขา? โลกนี้มันโลกมายาแล้วหรือไง!? ทั้งไห่เฉิงมีแค่ฮั่วซือหานคนเดียวเท่านั้นที่กล้าสั่งสอนเผด็จการน้อยอย่างเขา! ฉือหว่านจับมือซูเสี่ยวฝูแล้วพูด “เสี่ยวฝู เราไปกันเถอะ” ทั้งสองกำลังจะเดินออกไป แต่จู่ๆ ฮั่วซือหาน ก็เอื้อมมือออกมาคว้ามือเล็กของเธอไว้ ปลายนิ้วเรียวยาวแต่อบอุ่นของเขาสัมผัสกับมือบางของเธอ ความรู้สึกเสียดสีระหว่างผิวเนื้อก่อให้เกิดกระแสไฟฟ้าระหว่างกัน ทั้งสองต่างนึกย้อนไปถึงค่ำคืนที่วิลล่าซีย่วน ค่ำคืนที่ เขากดร่างเธอไว้กับผนัง… ฉือหว่านรีบดึงมือกลับทันที ฮั่วซือหานจ้องมองใบหน้าเล็กสวยของเธอ กลืนน้ำลายลงลำคอเบาๆ ก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างไม่ใส่ใจ “ฉือหว่าน เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก” ฉือหว่านเงยหน้ามองเขา เอ่ยน้ำเสียงเรียบเฉย “ประธานฮั่ว คุณจัดการเรื่องกับคุณย่าให้เรียบร้อยเถอะ ฉันพร้อมจะไปจดทะเบียนหย่าเมื่อไหร่ก็ได้ ตำแหน่งคุณนายฮั่ว ฉันอยากคืนให้ฉือเจียวตั้งนานแล้ว” พูดจ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 72
กู้เป่ยเฉินเอาชนะฉือหว่านไม่ได้ เลยไปขอให้พี่รองช่วยเอาคืนแทน ฮั่วซือหานเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “เธอออกจากเกมไปแล้ว” ฉือหว่านออกจากระบบแล้ว ไอคอนของเธอกลายเป็นสีเทา กู้เป่ยเฉินเสียดายสุดๆ “พี่รอง! คราวหน้า พี่ต้องแข่งเกมกับฉือหว่านนะ!” ฮั่วซือหานไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ แต่เขาก็ไม่ได้รังเกียจความคิดนี้ ฮั่วซือหานหันไปมองกู้เป่ยเฉิน “ไปละ” ขณะนั้น กู้เป่ยเฉินนึกอะไรขึ้นมาได้ “พี่รอง! พี่แอดเพื่อนรุ่นน้องอัจฉริยะคนนั้นไปหรือยัง!?” ฮั่วซือหานปรายตามองเขา “นายสนใจเธอขนาดนั้นเลย?” “แน่นอน! เธอเป็นไอดอลของฉันเลยนะ!” “ฉันกับเธออยู่ในกลุ่มเดียวกัน” กู้เป่ยเฉินตื่นเต้นสุดขีด “จริงเหรอพี่รอง! รีบๆ ลากผมเข้ากลุ่มเลย! ผมอยากแอดไอดอลเป็นเพื่อน!” สุดท้าย ฮั่วซือหานทนกู้เป่ยเฉินออดอ้อนไม่ไหว เขาหยิบมือถือขึ้นมาแล้วดึงกู้เป่ยเฉินเข้ากลุ่ม กู้เป่ยเฉินกวาดสายตาหาชื่อในกลุ่ม แล้วเจอ… W ไอดอลของเขา! เขาไม่น่ามาเสียเวลากับฉือหว่าน ยัยลูกเป็ดขี้เหร่นั่นเลย! ตอนนี้ กู้เป่ยเฉินลืมความเจ็บใจทั้งหมด ตื่นเต้นจนแทบกระโดด กู้เป่ยเฉินรีบกดส่งคำขอเป็นเพื่อนถึง W "
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 73
ฉือหว่านกลับมาถึงคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว พอเดินเข้าไปในห้องรับแขก เธอก็เห็นคนคนหนึ่ง คนที่เธอไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิต...หวังกัง เมื่อก่อน หลี่หลันส่งเธอไปอยู่ที่ชนบท ที่นั่นก็คือบ้านของหวังกัง ซึ่งถือว่าเป็นพ่อบุญธรรมของเธอ ตอนนี้คุณนายใหญ่ฮั่วกับหวังกังกำลังนั่งอยู่บนโซฟาในห้องรับแขก คุณนายใหญ่ฮั่วให้การต้อนรับหวังกังอย่างอบอุ่น “หวานหว่านเติบโตขึ้นมาในชนบท ตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่นต้องขอบคุณคุณจริงๆ คุณเลี้ยงดูหวานหว่านมาดีมาก ตอนนี้เธอแต่งเข้าตระกูลฮั่วเป็นสะใภ้ของเราแล้ว” หวังกังตาบอดข้างหนึ่ง ตอนนี้กลายเป็นชายตาเดียว ร่างกายกำยำ เคยเป็นคนติดเหล้าและชอบใช้กำลังกับภรรยา ตอนนี้เขานั่งอยู่บนโซฟาหรูหรา ดวงตาข้างที่เหลือกวาดมองไปทั่วคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว ความโอ่อ่าหรูหราและภาพวาดโบราณที่แขวนอยู่ตามมุมต่างๆ ทำให้เขาทั้งตื่นเต้นและโลภ แต่ต่อหน้าคุณนายใหญ่ฮั่ว เขากลับแสร้งทำเป็นซื่อๆ และนอบน้อม “คุณนายใหญ่ พูดเกินไปแล้ว หวานหว่านแต่งเข้าตระกูลฮั่ว ไม่ได้สร้างปัญหาอะไรให้พวกคุณใช่ไหม?” คุณนายใหญ่ฮั่วพึงพอใจฉือหว่านมาก “จะเป็นไปได้ยังไง หวานหว่านเป็นเด็กดีมาก”หวังกังไม่รู้ว่านึกถึงอะไรข
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 74
หวังกังยิ้มอย่างซื่อๆ "ประธานฮั่ว สวัสดีครับ ไม่คิดเลยว่าหวานหว่านจะแต่งงานได้ดีขนาดนี้ ตอนนี้เห็นพวกคุณเหมาะสมกันทั้งรูปสมบัติและจิตใจ ผมก็สบายใจแล้ว งั้นผมขอตัวก่อน ไม่รบกวนพวกคุณแล้ว" คุณนายใหญ่ฮั่วรีบเอ่ยรั้ง "อยู่ทานมื้อเย็นด้วยกันสิ คุณมาถึงที่นี่ทั้งที ฉันให้สาวใช้เตรียมอาหารไว้แล้ว คืนนี้พวกเราทานข้าวพร้อมหน้ากันในฐานะครอบครัว" ฮั่วซือหานมองหวังกัง "อยู่ทานมื้อเย็นด้วยกันเถอะ" เมื่อทั้งฮั่วซือหานและคุณนายใหญ่ฮั่วเชื้อเชิญ หวังกังจึงยิ้มออกมา "ถ้าอย่างนั้น ผมคงต้องขอรับน้ำใจไว้..." ขณะนั้นเอง เสียงเย็นชาของฉือหว่านดังขึ้นขัดจังหวะ "เขาจะไม่อยู่ทานมื้อเย็น" หวังกังชะงักไป มองไปทางฉือหว่าน ฉือหว่านสบตากับเขา "คุณเพิ่งออกจากคุก ต่อไปนี้คฤหาสน์ตระกูลฮั่ว คุณไม่ต้องมาอีก" ทันทีที่คำพูดนี้จบลง บรรยากาศในห้องก็เต็มไปด้วยความอึดอัด คุณนายใหญ่ฮั่วหยุดชะงักไป เธอมองหวังกังอย่างประหลาดใจ "คุณเคยติดคุกมาก่อนเหรอ?" ฉือหว่านตอบเรียบๆ "ใช่ค่ะ ติดคุกมาตั้งสิบปี" คุณนายใหญ่ฮั่วตกตะลึง "แล้วคุณต้องคดีอะไรเหรอ?" หวังกังปรายตามองฉือหว่าน "คุณนายใหญ่ ถ้าคุณอยากรู้ว
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 372
…………ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เย่ฮวนเอ่อร์หยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ออกมาเธอหันหลัง กำลังสวมชุดชั้นในอยู่จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะดังขึ้นที่ประตูมีคนมาเคาะประตูหวานหว่านมาเร็วจัง?เย่ฮวนเอ่อร์ “เข้ามาได้เลย”ประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าถูกเปิดออกมีคนเดินเข้ามาไม่ใช่ฉือหว่าน แต่คือเฉินจิ้นเฉินจิ้นมาถึงแล้วพอเขาเดินเข้ามาก็เห็นเย่ฮวนเอ่อร์กำลังเปลี่ยนเสื้อข้างล่างยังสวมกระโปรงยูนิฟอร์มส่วนด้านบนเธอสวมบราใหม่สองมือเรียวขาวกำลังไขว้หลังพยายามติดตะขอบราเฉินจิ้นชะงักไป เขาเคาะประตูแล้วนะ แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นภาพแบบนี้ผิวของเด็กผู้หญิงขาวเนียนจนแสบตาโครงร่างบอบบาง ผมยาวสีดำขลับไหลลงมาสลวยพันอยู่กับต้นแขนของเธอแผ่นหลังของเธอสวยมากเนื้อเนียนละเอียดกับเอวคอดบางเส้นโค้งรูปตัว S เด่นชัดเตะตาเฉินจิ้นชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นก็เบือนสายตาหนีเขาหันหลัง เตรียมจะเดินออกไปแต่เสียงนุ่มนวลของเด็กสาวก็ดังขึ้น “ตะขอบราด้านหลังฉันติดไม่ได้ ช่วยฉันหน่อยสิ”เด็กสาวถอยหลังไม่กี่ก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา “ตรงนี้ ติดไม่เข้าเลย”เฉินจิ้นยังคงยืนนิ่งเด็กสาวเริ่มร้อนรน “ช่วยหน่อยเถอะ มือฉันเจ็บแถมตัวก็ปวดไปหมด ซี้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 371
ไม่นานก็มีนักศึกษาคนอื่นแห่กันเข้ามาดู “แย่แล้ว ตรงนี้มีคนตีกัน!”หวังจื่อเหยาได้ยินเข้าก็เริ่มกลัวขึ้นมา เพราะการตีกันในโรงเรียนถือเป็นเรื่องร้ายแรงอาจถูกบันทึกความผิดทางวินัยได้ ที่สำคัญคือ เธอโดนต่อยจนเจ็บแทบขาดใจ ฮือๆทั้งเหตุการณ์หวังจื่อเหยาโดนเย่ฮวนเอ่อร์กดอยู่กับพื้นและซัดไม่ยั้ง แม้เพื่อนๆ จะรุมเย่ฮวนเอ่อร์แต่มันก็ไม่อาจหยุดยั้งเธอได้เลย หวังจื่อเหยารู้สึกเหมือนตัวเองโดนไฟเผาไปทั้งตัวหวังจื่อเหยาดันเย่ฮวนเอ่อร์ออก “เย่ฮวนเอ่อร์ รอดูเถอะฉันจะไปเรียกคนมา!”พูดจบหวังจื่อเหยาก็พาเพื่อนสาววิ่งหนีไปทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ก็มีแผลอยู่เหมือนกันเสื้อผ้าของเธอก็ถูกดึงจนขาด เธอเก็บกระเป๋าขึ้นจากพื้นแล้วเดินไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า จำเป็นต้องเปลี่ยนชุด ไม่งั้นออกไปข้างนอกไม่ได้แน่เธอไม่รู้สึกเสียใจเลยที่ตบกับหวังจื่อเหยา กับคนปากเสีย เธอไม่มีวันยอมให้อภัยหวังจื่อเหยาไปเรียกคน เธอก็รออยู่ตรงนี้แหละเย่ฮวนเอ่อร์ถอดเสื้อออกแต่พอขยับตัวก็เจ็บจนต้องร้อง “ซี้ด” รอยข่วนแดงๆ เต็มแผ่นหลังตอนชกต่อยกันไม่รู้สึกตอนนี้เจ็บเหมือนโดนมีดกรีดในขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเย่ฮวนเอ่อร์
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 370
นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูด “พ่อของเฉินจิ้นเป็นพ่อค้ายาใช่ไหม?”หวังจื่อเหยาพยักหน้า “ใช่ เฉินจิ้นเป็นลูกของพ่อค้ายาแถมแม่ของเขาก็ตาบอด น้องสาวกำลังเรียนมัธยมต้น ฐานะครอบครัวแย่มาก แต่บ้านพ่อค้ายา แม่ตาบอด น้องสาวยังเรียนหนังสือและเขาที่แหลกสลายมันกลับทำให้ฉันอยากท้าทายเขายิ่งขึ้น ฮ่าๆ!”หวังจื่อเหยากับกลุ่มเพื่อนหญิงหัวเราะเสียงดังหัวเราะจนตัวสั่น พวกเธอหัวเราะเยาะครอบครัวของเฉินจิ้นเย่ฮวนเอ่อร์เริ่มไม่พอใจเธอเอื้อมมือไปปิดก๊อกน้ำดวงตากลมโตสวยสดใสจ้องมองไปยังกลุ่มของหวังจื่อเหยา “พวกเธอหัวเราะพอหรือยัง?”คำพูดของเย่ฮวนเอ่อร์ ทำให้หวังจื่อเหยากับพวกถึงกับชะงักหวังจื่อเหยาหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ และจำได้ทันที “นี่ไม่ใช่เย่ฮวนเอ่อร์ที่กำลังดังอยู่ตอนนี้เหรอ เรื่องที่เราพูดมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยล่ะ!”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “พวกเธอไม่ควรเอาความทุกข์ของคนอื่นมาล้อเล่น ความลำบากของคนอื่นไม่ใช่เรื่องที่ควรถูกเอามาขำ!”เธอเคยไปที่บ้านของเฉินจิ้น เป็นบ้านที่อบอุ่น แม่กับน้องสาวของเฉินจิ้นเป็นคนใจดีและอ่อนโยนแม้สภาพแวดล้อมจะมืดทึบและชื้นแฉะ เฉินจิ้นเพิ่งจะบรรลุนิติภาวะ คืนวันนั้นชายเมามายคนหนึ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 369
ฮั่วซือหานพูดว่า ฉือหว่าน ตอบมา!ฉือหว่านถึงกับหัวเราะออกมาเขาคิดว่าเขาเป็นใครกัน? เจ้านายของเธอหรือไง? เธอจะต้องฟังเขาด้วยเหรอ?ฉือหว่านเมินเขาอีกครั้งเซียวอี้ที่นั่งขับอยู่หัวเราะ “หวานหว่าน แม้ว่าเธอกับประธานฮั่วจะหย่ากันแล้ว แต่ทำไมฉันรู้สึกว่าพวกเธอยังไม่ได้ตัดกันจริงๆ เลย ประธานฮั่วเขายังคิดอะไรกับเธออยู่ใช่ไหม?”ฉือหว่าน “ไม่รู้สิ”เซียวอี้ “ตอนอยู่ที่เคาน์เตอร์ฉันโอบเธอไว้ สายตาของประธานฮั่วแทบจะอยากหั่นแขนฉันทิ้ง ยัยหนู การสวมบทแฟนเธอนี่มันงานเสี่ยงสูงจริงๆ นะ”ฉือหว่านหันไปมองเซียวอี้ “งั้นพี่จะไม่เล่นบทนี้แล้วใช่ไหม ถ้าไม่ ฉันจะไปขอรุ่นพี่ใหญ่หรือรุ่นพี่รองแทน”“อย่าเลย! เพื่อเธอน่ะ พี่ยอม แม้จะลุยไฟก็ไม่หวั่น!”ทั้งสองคนพูดเล่นกันอย่างอารมณ์ดี ในที่สุดก็ถึงมหาวิทยาลัย C ฉือหว่านไปถึงหอพัก เย่ฮวนเอ่อร์ยังไม่กลับมาฉือหว่านก็เลยนั่งรอเธออยู่ที่นั่นที่จริงแล้ว สิ่งที่ฉือหว่านเดาก็ถูก ตอนนี้เย่ฮวนเอ่อร์กำลังไปหาเฉินจิ้นเธอมาถึงห้องเรียนของเฉินจิ้น ยังไม่ทันเรียกก็มีนักศึกษาชายสองคนรีบวิ่งเข้ามาทัก “คุณเย่คนสวย สวัสดีครับ!”เย่ฮวนเอ่อร์แปลกใจ “พวกคุณรู้จักฉันด้วย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 368
ฉือเหว่ยเย่และหนีหงต่างก็พอใจมากกับเทพ C ว่าที่ลูกเขยคนนี้แต่สีหน้าของฉือถังกลับไม่สู้ดีเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเทพ C ทันทีปลายสายรับสายแล้วฉือถังก็ตื่นเต้นพูดออกไป “ฮัลโหล เทพ C!”แต่เสียงที่ได้ยินกลับเป็นเสียงผู้หญิงแบบหุ่นยนต์เย็นชา “ขออภัย หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”หมายเลขใช้ไม่ได้!?หัวใจของฉือถังสะดุดวูบ เธอกดโทรอีกครั้งแต่ก็ยังเป็นเสียงเดิม “ขออภัย หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”ฉือถังรีบเปิดวีแชท พิมพ์ข้อความส่งไปหาเทพ Cแต่ข้อความไม่สามารถส่งได้ขึ้นเป็นเครื่องหมายตกใจสีแดงเทพ C บล็อกเธอแล้วเบอร์กลายเป็นเบอร์ว่าง วีแชทโดนบล็อก ผู้ชายที่เมื่อวานยังพูดจาหวานหูกับเธอ วันนี้กลับหายตัวไปเหมือนไม่เคยมีตัวตนมาก่อนไม่สามารถติดต่อได้เลยเพล้งโทรศัพท์ในมือของฉือถังตกกระแทกพรมตัวเธอเองเหมือนลูกบอลที่ถูกปล่อยลมทรุดตัวลงนั่งกับพื้นทันที“ถังถัง เป็นอะไรไปลูก?”“ถังถัง ทำไมมานั่งบนพื้นล่ะ ลุกขึ้นเร็ว”ฉือเหว่ยเย่กับหนีหงรีบเข้ามาดึงเธอ ถึงได้พบว่าตัวของฉือถังเย็นเฉียบแขนขาก็ยังสั่นไม่หยุดฉือถังกำลังตัวสั่น…………ฉือหว่านกับเซียวอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 367
เทพ C เป็นผู้หญิง?คุณนายใหญ่ฉือกับฉือถังถึงกับชะงัก สีหน้าทั้งคู่เปลี่ยนทันที “คุณชายสามเซียว คุณพูดอะไรน่ะ? เทพ C จะเป็นผู้หญิงได้ยังไงเขากำลังคบกับฉันอยู่ เขาเป็นผู้ชายนะ!”เซียวอี้ยกคิ้วเล็กน้อย “ผมรู้จักกับเทพ C แถมยังสนิทกันด้วย ผมบอกว่าเธอเป็นผู้หญิง ก็แปลว่าเธอเป็นผู้หญิง”ฉือถังถึงกับยืนตัวแข็งไปเธอส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา “เป็นไปไม่ได้! คุณชายสามเซียว คุณต้องล้อฉันเล่นแน่ๆ!”คุณนายใหญ่ฉือก็ไม่ยอมเชื่อเช่นกัน “คุณชายสามเซียว แม้ว่าตอนนี้คุณจะเป็นแฟนของฉือหว่าน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องล้อเล่นกันแบบนี้นี่?”สองคนนี้ไม่ยอมเชื่อเซียวอี้จึงได้แต่ยักไหล่ “เทพ C เป็นผู้หญิงจริงๆ คุณจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ หวานหว่าน เราไปกันเถอะ”“อืม”เซียวอี้พาฉือหว่านจากไปคุณนายใหญ่ฉือกับฉือถังยืนแข็งอยู่กับที่คุณนายใหญ่ฉือรีบจับแขนฉือถัง “ถังถัง ทำไมคุณชายสามเซียวถึงพูดว่าเทพ C เป็นผู้หญิงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”ตอนนั้นฉือเจียวเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วก็เดินออกมา หลี่หลันกับฉือเจียวรีบเข้ามาร่วมวง สีหน้าของทุกคนตึงเครียด “ฉือถังคนที่เธอกำลังคบอยู่คือเทพ C จริงๆ เหรอ แน่ใจใช่ไหมว่าไม่ผิดคน?” “ถัง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 366
ฉือเจียวก็เรียกความมั่นใจกลับคืนมาได้อีกครั้ง เธอหันไปมองฉือหว่านด้วยแววตาท้าทาย จากนั้นก็เข้าไปในห้องลองเสื้อไม่นานฉือเจียวก็เดินออกมา หลี่หลันกับฉือถังต่างก็ชมเปาะ “เจียวเจียว สวยมากเลย”ฉือเจียวใส่เดรสลูกไม้ ก็ดูสวยไม่เบา แต่สีหน้าเธอกลับดูแปลกๆ เพราะรู้สึกว่าเอวรัดแน่นเกินไปตอนอยู่ในห้องลองเสื้อ เธอต้องกลั้นหายใจสุดตัว ถึงจะรูดซิปตรงเอวขึ้นมาได้ฉือเจียวหมุนตัวหนึ่งรอบตรงหน้าฮั่วซือหาน “ซือหาน ฉันสวยไหม?”ฮั่วซือหานมองฉือเจียว แต่ไม่ได้พูดอะไรหลี่หลันรีบชม “เจียวเจียวของเราสวยแน่อยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นจะได้เป็นนักเต้นบัลเลต์ตำแหน่งลีดเดอร์เหรอ สวยชนะพวกแม่บ้านไปหลายช่วงตัวเลย”คำพูดของหลี่หลันยังไม่ทันจบก็มีเสียง “ฉีก” ดังขึ้นเป็นเสียงผ้าขาดเท่านั้นแหละเดรสลูกไม้ของฉือเจียวขาดตรงช่วงเอวเลยทีเดียวหลี่หลัน “……”ฉือเจียว “อ๊าย!” ร้องเสียงหลงรีบยกมือขึ้นปิดตรงเอวทันทีชุดของเธอขาด!ทำไมเรื่องน่าอายแบบนี้ต้องมาเกิดขึ้นกับเธอด้วย?แถมยังอยู่ต่อหน้าฮั่วซือหานกับฉือหว่านอีกพนักงานขายพูดอย่างลำบากใจ “เดรสตัวนี้ไม่ใช่ไซส์ของคุณลูกค้านะคะ คุณลูกค้าควรใส่ไซส์ใหญ่กว่านี้”ที่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 365
ฉือเจียวขอเดรสที่ฉือหว่านใส่อยู่จากฮั่วซือหานความทะเยอทะยานในการเอาชนะของผู้หญิงคนนี้มันร้ายกาจ เธอไม่ยอมแพ้ให้ฉือหว่าน ได้แต่มองเห็นฉือหว่านโดดเด่นกว่าไม่ได้เพราะแบบนั้น เธอถึงต้องได้เดรสตัวนี้ที่จริงก็ไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว ตอนที่พวกเธอไปแช่น้ำพุร้อนกัน ฉือเจียวก็เคยแย่งเสื้อผ้ากับฉือหว่านมาแล้วฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่านในตอนนั้นเองเซียวอี้เอื้อมแขนมาโอบเอวบางของฉือหว่านไว้ เขายิ้มที่มุมปาก “ประธานฮั่ว ทุกอย่างต้องมีลำดับก่อนหลัง นี่คือกฎไม่ใช่เหรอครับ?”สายตาของฮั่วซือหานจ้องไปที่มือของเซียวอี้ เมื่อกี้แค่เห็นเซียวอี้โอบไหล่ฉือหว่านเขายังรู้สึกขัดตาตอนนี้ถึงขั้นโอบเอว ในดวงตาเย็นเฉียบของเขามีประกายเย็นชาปรากฏขึ้นฉือเจียวออดอ้อน “ซือหาน ตอนนี้คุณชายสามเซียวกลายเป็นแฟนของฉือหว่านแล้ว ฉือหว่านเลยได้ใจไปใหญ่ แต่คุณคือแฟนของฉันนะ คุณจะปล่อยให้ฉันแพ้ฉือหว่านไม่ได้หรอกใช่ไหม?”ฮั่วซือหานขบเม้มริมฝีปาก จากนั้นก็หันไปมองเซียวอี้ “คุณชายสามเซียว กฎของโลกนี้ล้วนถูกมนุษย์เขียนขึ้น ใครมีอำนาจมากกว่าก็มีสิทธิ์เขียนกฎ”เซียวอี้ “งั้นประธานฮั่วหมายความว่า?”ฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่าน “ฉือ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 364
ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลันก็รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าด้วยเช่นกันฉือหว่านหันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว ตอนนี้คุณเชื่อฉันแล้วใช่ไหม?”ในดวงตาใสกระจ่างของเธอเปล่งประกายแววเฉลียวฉลาดตอนนี้เธอยังถูกเซียวอี้โอบอยู่ในอ้อมแขนสีหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานมืดดำเหมือนจะมีน้ำหยดออกมาผู้หญิงคนนี้มันนางมารชัดๆถึงขนาดทำให้คุณชายสามเซียวหลงจนหัวปักหัวปำ เธอมันร้ายจริงๆ!“หวานหว่าน ฉันพาเธอมาเลือกเสื้อผ้านะ ดูสิ มีชุดไหนที่เธอชอบบ้าง?”พนักงานขายรีบยื่นเดรสลูกไม้ตัวนั้นให้ “ชุดนี้เหมาะกับคุณลูกค้ามากเลยค่ะ”ฉือหว่านพยักหน้า “ฉันอยากลองดู”“ไปลองสิ”ฉือหว่านถือเดรสลูกไม้เดินเข้าไปในห้องลองชุดฉือเจียวรู้สึกว่าความอารมณ์ดีของวันนี้พังพินาศหมด เธอยื่นมือไปดึงแขนฮั่วซือหาน “ซือหาน คุณดูสิฉันบอกแล้วว่าฉือหว่านไม่น่าไว้ใจ เธอกล้าถึงขนาดไปคบกับคุณชายสามเซียว แถมคุณชายสามยังดูเหมือนจะหลงเธอมากด้วย คงโดนเธอทำให้เคลิ้มไปแล้วแน่ๆ!”ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปาก ไม่พูดอะไรในตอนนั้นเอง เซียวอี้เดินเข้ามา “ประธานฮั่ว ยังไงคุณก็เป็นอดีตสามีของหวานหว่าน ช่วงที่ผ่านมา ขอบคุณที่ดูแลเธอนะครับ แต่นับจากนี้ไปไม่ต้องลำ
