LOGINShare
บทที่ 71
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 72
กู้เป่ยเฉินเอาชนะฉือหว่านไม่ได้ เลยไปขอให้พี่รองช่วยเอาคืนแทน ฮั่วซือหานเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “เธอออกจากเกมไปแล้ว” ฉือหว่านออกจากระบบแล้ว ไอคอนของเธอกลายเป็นสีเทา กู้เป่ยเฉินเสียดายสุดๆ “พี่รอง! คราวหน้า พี่ต้องแข่งเกมกับฉือหว่านนะ!” ฮั่วซือหานไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ แต่เขาก็ไม่ได้รังเกียจความคิดนี้ ฮั่วซือหานหันไปมองกู้เป่ยเฉิน “ไปละ” ขณะนั้น กู้เป่ยเฉินนึกอะไรขึ้นมาได้ “พี่รอง! พี่แอดเพื่อนรุ่นน้องอัจฉริยะคนนั้นไปหรือยัง!?” ฮั่วซือหานปรายตามองเขา “นายสนใจเธอขนาดนั้นเลย?” “แน่นอน! เธอเป็นไอดอลของฉันเลยนะ!” “ฉันกับเธออยู่ในกลุ่มเดียวกัน” กู้เป่ยเฉินตื่นเต้นสุดขีด “จริงเหรอพี่รอง! รีบๆ ลากผมเข้ากลุ่มเลย! ผมอยากแอดไอดอลเป็นเพื่อน!” สุดท้าย ฮั่วซือหานทนกู้เป่ยเฉินออดอ้อนไม่ไหว เขาหยิบมือถือขึ้นมาแล้วดึงกู้เป่ยเฉินเข้ากลุ่ม กู้เป่ยเฉินกวาดสายตาหาชื่อในกลุ่ม แล้วเจอ… W ไอดอลของเขา! เขาไม่น่ามาเสียเวลากับฉือหว่าน ยัยลูกเป็ดขี้เหร่นั่นเลย! ตอนนี้ กู้เป่ยเฉินลืมความเจ็บใจทั้งหมด ตื่นเต้นจนแทบกระโดด กู้เป่ยเฉินรีบกดส่งคำขอเป็นเพื่อนถึง W "
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 73
ฉือหว่านกลับมาถึงคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว พอเดินเข้าไปในห้องรับแขก เธอก็เห็นคนคนหนึ่ง คนที่เธอไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิต...หวังกัง เมื่อก่อน หลี่หลันส่งเธอไปอยู่ที่ชนบท ที่นั่นก็คือบ้านของหวังกัง ซึ่งถือว่าเป็นพ่อบุญธรรมของเธอ ตอนนี้คุณนายใหญ่ฮั่วกับหวังกังกำลังนั่งอยู่บนโซฟาในห้องรับแขก คุณนายใหญ่ฮั่วให้การต้อนรับหวังกังอย่างอบอุ่น “หวานหว่านเติบโตขึ้นมาในชนบท ตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่นต้องขอบคุณคุณจริงๆ คุณเลี้ยงดูหวานหว่านมาดีมาก ตอนนี้เธอแต่งเข้าตระกูลฮั่วเป็นสะใภ้ของเราแล้ว” หวังกังตาบอดข้างหนึ่ง ตอนนี้กลายเป็นชายตาเดียว ร่างกายกำยำ เคยเป็นคนติดเหล้าและชอบใช้กำลังกับภรรยา ตอนนี้เขานั่งอยู่บนโซฟาหรูหรา ดวงตาข้างที่เหลือกวาดมองไปทั่วคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว ความโอ่อ่าหรูหราและภาพวาดโบราณที่แขวนอยู่ตามมุมต่างๆ ทำให้เขาทั้งตื่นเต้นและโลภ แต่ต่อหน้าคุณนายใหญ่ฮั่ว เขากลับแสร้งทำเป็นซื่อๆ และนอบน้อม “คุณนายใหญ่ พูดเกินไปแล้ว หวานหว่านแต่งเข้าตระกูลฮั่ว ไม่ได้สร้างปัญหาอะไรให้พวกคุณใช่ไหม?” คุณนายใหญ่ฮั่วพึงพอใจฉือหว่านมาก “จะเป็นไปได้ยังไง หวานหว่านเป็นเด็กดีมาก”หวังกังไม่รู้ว่านึกถึงอะไรข
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 74
หวังกังยิ้มอย่างซื่อๆ "ประธานฮั่ว สวัสดีครับ ไม่คิดเลยว่าหวานหว่านจะแต่งงานได้ดีขนาดนี้ ตอนนี้เห็นพวกคุณเหมาะสมกันทั้งรูปสมบัติและจิตใจ ผมก็สบายใจแล้ว งั้นผมขอตัวก่อน ไม่รบกวนพวกคุณแล้ว" คุณนายใหญ่ฮั่วรีบเอ่ยรั้ง "อยู่ทานมื้อเย็นด้วยกันสิ คุณมาถึงที่นี่ทั้งที ฉันให้สาวใช้เตรียมอาหารไว้แล้ว คืนนี้พวกเราทานข้าวพร้อมหน้ากันในฐานะครอบครัว" ฮั่วซือหานมองหวังกัง "อยู่ทานมื้อเย็นด้วยกันเถอะ" เมื่อทั้งฮั่วซือหานและคุณนายใหญ่ฮั่วเชื้อเชิญ หวังกังจึงยิ้มออกมา "ถ้าอย่างนั้น ผมคงต้องขอรับน้ำใจไว้..." ขณะนั้นเอง เสียงเย็นชาของฉือหว่านดังขึ้นขัดจังหวะ "เขาจะไม่อยู่ทานมื้อเย็น" หวังกังชะงักไป มองไปทางฉือหว่าน ฉือหว่านสบตากับเขา "คุณเพิ่งออกจากคุก ต่อไปนี้คฤหาสน์ตระกูลฮั่ว คุณไม่ต้องมาอีก" ทันทีที่คำพูดนี้จบลง บรรยากาศในห้องก็เต็มไปด้วยความอึดอัด คุณนายใหญ่ฮั่วหยุดชะงักไป เธอมองหวังกังอย่างประหลาดใจ "คุณเคยติดคุกมาก่อนเหรอ?" ฉือหว่านตอบเรียบๆ "ใช่ค่ะ ติดคุกมาตั้งสิบปี" คุณนายใหญ่ฮั่วตกตะลึง "แล้วคุณต้องคดีอะไรเหรอ?" หวังกังปรายตามองฉือหว่าน "คุณนายใหญ่ ถ้าคุณอยากรู้ว
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 75
ฮั่วซือหานใจป้ำเกินไปแล้ว หวังกังคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบ "ประธานฮั่วจะให้เท่าไหร่ก็แล้วแต่คุณเถอะ" ฮั่วซือหาน "ห้าล้านบาทพอไหม?" ห้าล้านบาท? หวังกังเบิกตากว้าง เขาไม่คิดเลยว่าฮั่วซือหานจะโยนเงินให้เขาง่ายๆ ถึงขนาดนี้ "พอครับ" ฮั่วซือหานหยิบเช็คออกมาแล้วยื่นให้หวังกัง หวังกังรับไปนับจำนวนศูนย์ด้านหลัง ห้าล้านบาทจริงๆ เขายิ้มกว้าง "ขอบคุณประธานฮั่ว งั้นผมขอตัวก่อน" หวังกังเดินออกไปด้วยสีหน้าปลื้มปริ่ม พร้อมเช็คห้าล้านบาทในมือ ... ฮั่วซือหานกลับเข้ามาในห้องนอน ฉือหว่านนั่งรอเขาอยู่ก่อนแล้ว เธอมองเขาแล้วถาม "เมื่อกี้หวังกังคุยอะไรกับคุณ?" ฮั่วซือหานยกมือปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำออกหนึ่งเม็ด เผยให้เห็นกระดูกไหปลาร้าที่ดูดีของเขา ก่อนจะยกมุมปากยิ้มบางๆ "เธอคิดว่าเขาจะพูดอะไรกับฉันล่ะ?" ฉือหว่านขมวดคิ้ว "ฉันถามจริงๆ นะ ไม่ได้พูดเล่น" ฮั่วซือหานถอดนาฬิกาข้อมือสุดหรูออก วางไว้บนโต๊ะข้างเตียง เขามองเธอที่สีหน้าเคร่งเครียด แล้วเลิกคิ้วขึ้น "ไม่ได้พูดอะไรหรอก แค่ขอเงินฉันเท่านั้น" ฉือหว่านหน้าถอดสี "แล้วคุณให้เขา?" "ให้" "ให้เท่าไหร่?" "ห้าล้านบาท
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 76
หวังกังติดคุกมาสิบปี พอออกมาก็อยากหาความสำราญทันที มาม่าซังของไนต์คลับเห็นเช็คห้าล้านบาทก็ยิ้มแก้มปริ "สาวๆ ได้เวลารับแขกแล้ว!" หญิงสาวที่แต่งตัวจัดจ้านกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา พวกเธอยืนเรียงแถวตรงหน้าหวังกัง มาม่าซังยิ้มประจบ "พี่หวัง คุณชอบคนไหนคะ?" หวังกังกวาดสายตามอง "พวกนี้แก่ไป ฉันชอบเด็กๆ ยิ่งเด็กยิ่งดี" มาม่าซังชะงักไปเล็กน้อย "พี่หวัง เด็กพวกนี้เพิ่งจะยี่สิบเองนะ ยังเด็กมากอยู่เลย" หวังกังเลียริมฝีปากอย่างน่ารังเกียจ ขณะที่แววตาเต็มไปด้วยความสกปรก "ฉันชอบเด็กกว่านี้อีก" มาม่าซังเริ่มมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ… นี่มันพวกวิปริตหรือเปล่า? ขณะนั้นเอง ประตูห้อง VIP ถูกถีบเปิดออก หวังกังเงยหน้าขึ้น ฉือหว่านยืนอยู่ตรงนั้น มาม่าซังตกใจ "โอ๊ะ! หนูน้อยคนสวยมาจากไหน? มาหาใครจ๊ะ?" ฉือหว่านไม่แม้แต่จะปรายตามองมาม่าซัง เธอมองตรงไปที่หวังกังด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะยื่นฝ่ามือออกไป "คืนเช็คห้าล้านบาทมา!" "หวานหว่าน มาแล้วเหรอ?" หวังกังเห็นใบหน้าสวยราวกับนางฟ้าของฉือหว่าน มองรูปร่างอวบอิ่มของเธอ เทียบกับผู้หญิงที่นี่แล้ว คนพวกนั้นกลายเป็นแค่ของไร้ค่า หวังกังหัวเราะ หยิบเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 77
เด็กหญิงฉือหว่านตัวเล็กๆ เธอต้องรับช่วงต่อจากผู้หญิงผู้น่าสงสารคนนั้น ซักผ้า ทำอาหาร และทนรับการทุบตีของหวังกัง หวังกังดึงผมเธอ ใช้เท้าเตะเธอ บางครั้งก็เอาเข็มขัดเฆี่ยนเธอจนเป็นรอยแผลช่วงเวลานั้นมันทุกข์ทรมานเหลือเกิน พอเธอเริ่มโตขึ้น ใบหน้าของเธอเริ่มเผยเค้าความงาม แต่ในสถานที่แบบนั้น ความสวยงามกลับยิ่งทำให้เกิดอันตรายมากขึ้น แล้วเรื่องที่น่ากลัวที่สุดก็เกิดขึ้น หวังกังเริ่มมองเธอด้วยสายตาหื่นกระหาย เขาจับเธอนั่งบนตักตัวเอง ริมฝีปากที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าและเหงื่อของเขาพยายามจูบหน้าของเธอ ตอนเธออาบน้ำในตอนกลางคืน เธอจะล็อกประตูอย่างระมัดระวังที่สุด แต่เมื่อเธอหันกลับไป เธอเห็นดวงตาคู่นั้น ดวงตาหื่นกระหาย เต็มไปด้วยความตื่นเต้น มันจ้องมองเธอจากรอยแยกของประตู ริมฝีปากของเขาแสยะยิ้มลามกมันเป็นฝันร้ายในวัยเด็กที่ไม่มีวันลบเลือนได้ มีอยู่ครั้งหนึ่ง หวังกังพาเพื่อนขี้เมาสองคนกลับมาดื่มเหล้าที่บ้าน หนึ่งในนั้นหัวเราะพลางพูดขึ้นว่า "พี่หวัง ทำไมไม่หาเมียใหม่ล่ะ?" หวังกังหัวเราะเสียงต่ำ "ฉันมีเมียใหม่แล้วนี่ไง กำลังเลี้ยงให้อายุเยอะขึ้นอีกหน่อย" เพื่อนทั้งสองคนมองมาที่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 78
เธอกำลังช่วยตัวเองให้รอดพ้นจากอดีต คืนนี้สายลมเย็นสบาย ผู้คนที่เดินอยู่บนถนนล้วนมีรอยยิ้ม ฉือหว่านรู้สึกหนาวเล็กน้อย เธอยกมือขึ้นกอดตัวเองที่โดดเดี่ยว ... ฉือหว่านกลับมาที่คฤหาสน์ตระกูลฮั่ว เธออยากไปดูคุณย่า เมื่อเดินมาถึงหน้าห้องของคุณนายใหญ่ฮั่ว เธอเห็นคุณนายใหญ่กำลังจับมือฮั่วซือหานคุณนายใหญ่ฮั่วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "ซือหาน วันนี้พ่อบุญธรรมของหวานหว่านมาที่นี่ ฉันว่าสภาพอารมณ์ของหวานหว่านดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เธอควรหาเวลาสนใจเธอให้มากกว่านี้" พูดจบคุณนายใหญ่ฮั่วก็ถอนหายใจ "หวานหว่านถูกส่งไปอยู่ชนบทตั้งแต่เด็ก พ่อแท้ๆ จากไปเร็ว ส่วนแม่ก็ไม่เคยดูแลเธอดี ฉันมองออกว่าหวานหว่านเป็นเด็กที่โดดเดี่ยวมาก และอยากจะถูกรัก" "พ่อบุญธรรมของหวานหว่าน แม้จะติดคุกมาสิบปีแต่เขาก็สามารถเลี้ยงดูหวานหว่านได้ดี และยังส่งเธอเข้ามาเป็นสะใภ้ของตระกูลฮั่วได้ เราควรจะรู้สึกขอบคุณเขา แกดูแลให้เรียบร้อย ไม่ว่าจะเป็นบ้าน ที่ทำงาน หรือเงิน ให้เขาทุกอย่างที่จำเป็น ถือซะว่าเป็นการตอบแทนแทนหวานหว่าน" คุณนายใหญ่ฮั่วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ฮั่วซือหานที่อยู่ในแสงไฟนวลตา ใบหน้าหล่อเหลาของเขาดูอ่อนโยนขึ้นเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 79
คำว่า "แม่" ที่หลุดออกมาจากปากเขา ทำให้ฮั่วซือหานอดรู้สึกขอบคุณโชคชะตาไม่ได้ ที่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้นอกจากเขา ศักดิ์ศรีของเขาหายไปไหนแล้ว? ทั้งชีวิตนี้เขาไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลย! แต่โชคดีที่คำว่า "แม่อยู่นี่แล้ว" สามารถปลอบฉือหว่านได้จริงๆ เธอซุกตัวเข้าหาอ้อมแขนของฮั่วซือหาน แขนเล็กๆ ของเธอโอบรอบเอวแกร่งของเขาแน่น ก่อนจะหลับสนิท ฮั่วซือหานมองลงมา เธอช่างเป็นคนที่ขี้อ้อนจริงๆ ดวงตาของเขาตกลงไปมองเธอที่แนบอยู่กับอกเขา เธอไม่ร้องไห้อีกแล้ว แต่หยาดน้ำตาที่ยังหลงเหลือทำให้ขนตาเรียวยาวของเธอเปียกชื้นไปหมด ดูแล้วน่าสงสารและน่าเอ็นดูในเวลาเดียวกัน ฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้น "ฉันไม่ใช่แม่ของเธอ ฉันเป็นพ่อของเธอต่างหาก! ฉือหว่าน ลองเรียกฉันว่าพ่อหน่อยสิ" แต่ฉือหว่านที่อยู่ในฝัน ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ฮั่วซือหานกอดไหล่เธอไว้หลวมๆ ก่อนจะปิดตา เข้าสู่ห้วงนิทราตามเธอไป ... เช้าวันรุ่งขึ้น ฉือหว่านค่อยๆ ลืมตาขึ้น แสงแดดยามเช้าส่องเข้ามาในห้อง อากาศอบอุ่นและสดใส เป็นเช้าที่เงียบสงบ ฉือหว่านขยับตัวเพื่อจะลุกขึ้นจากเตียง แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงบางอย่างที่ผิดปกติ แขนแกร่งและอบอุ่นข้าง
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 366
ฉือเจียวก็เรียกความมั่นใจกลับคืนมาได้อีกครั้ง เธอหันไปมองฉือหว่านด้วยแววตาท้าทาย จากนั้นก็เข้าไปในห้องลองเสื้อไม่นานฉือเจียวก็เดินออกมา หลี่หลันกับฉือถังต่างก็ชมเปาะ “เจียวเจียว สวยมากเลย”ฉือเจียวใส่เดรสลูกไม้ ก็ดูสวยไม่เบา แต่สีหน้าเธอกลับดูแปลกๆ เพราะรู้สึกว่าเอวรัดแน่นเกินไปตอนอยู่ในห้องลองเสื้อ เธอต้องกลั้นหายใจสุดตัว ถึงจะรูดซิปตรงเอวขึ้นมาได้ฉือเจียวหมุนตัวหนึ่งรอบตรงหน้าฮั่วซือหาน “ซือหาน ฉันสวยไหม?”ฮั่วซือหานมองฉือเจียว แต่ไม่ได้พูดอะไรหลี่หลันรีบชม “เจียวเจียวของเราสวยแน่อยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นจะได้เป็นนักเต้นบัลเลต์ตำแหน่งลีดเดอร์เหรอ สวยชนะพวกแม่บ้านไปหลายช่วงตัวเลย”คำพูดของหลี่หลันยังไม่ทันจบก็มีเสียง “ฉีก” ดังขึ้นเป็นเสียงผ้าขาดเท่านั้นแหละเดรสลูกไม้ของฉือเจียวขาดตรงช่วงเอวเลยทีเดียวหลี่หลัน “……”ฉือเจียว “อ๊าย!” ร้องเสียงหลงรีบยกมือขึ้นปิดตรงเอวทันทีชุดของเธอขาด!ทำไมเรื่องน่าอายแบบนี้ต้องมาเกิดขึ้นกับเธอด้วย?แถมยังอยู่ต่อหน้าฮั่วซือหานกับฉือหว่านอีกพนักงานขายพูดอย่างลำบากใจ “เดรสตัวนี้ไม่ใช่ไซส์ของคุณลูกค้านะคะ คุณลูกค้าควรใส่ไซส์ใหญ่กว่านี้”ที่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 365
ฉือเจียวขอเดรสที่ฉือหว่านใส่อยู่จากฮั่วซือหานความทะเยอทะยานในการเอาชนะของผู้หญิงคนนี้มันร้ายกาจ เธอไม่ยอมแพ้ให้ฉือหว่าน ได้แต่มองเห็นฉือหว่านโดดเด่นกว่าไม่ได้เพราะแบบนั้น เธอถึงต้องได้เดรสตัวนี้ที่จริงก็ไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว ตอนที่พวกเธอไปแช่น้ำพุร้อนกัน ฉือเจียวก็เคยแย่งเสื้อผ้ากับฉือหว่านมาแล้วฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่านในตอนนั้นเองเซียวอี้เอื้อมแขนมาโอบเอวบางของฉือหว่านไว้ เขายิ้มที่มุมปาก “ประธานฮั่ว ทุกอย่างต้องมีลำดับก่อนหลัง นี่คือกฎไม่ใช่เหรอครับ?”สายตาของฮั่วซือหานจ้องไปที่มือของเซียวอี้ เมื่อกี้แค่เห็นเซียวอี้โอบไหล่ฉือหว่านเขายังรู้สึกขัดตาตอนนี้ถึงขั้นโอบเอว ในดวงตาเย็นเฉียบของเขามีประกายเย็นชาปรากฏขึ้นฉือเจียวออดอ้อน “ซือหาน ตอนนี้คุณชายสามเซียวกลายเป็นแฟนของฉือหว่านแล้ว ฉือหว่านเลยได้ใจไปใหญ่ แต่คุณคือแฟนของฉันนะ คุณจะปล่อยให้ฉันแพ้ฉือหว่านไม่ได้หรอกใช่ไหม?”ฮั่วซือหานขบเม้มริมฝีปาก จากนั้นก็หันไปมองเซียวอี้ “คุณชายสามเซียว กฎของโลกนี้ล้วนถูกมนุษย์เขียนขึ้น ใครมีอำนาจมากกว่าก็มีสิทธิ์เขียนกฎ”เซียวอี้ “งั้นประธานฮั่วหมายความว่า?”ฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่าน “ฉือ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 364
ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลันก็รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าด้วยเช่นกันฉือหว่านหันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว ตอนนี้คุณเชื่อฉันแล้วใช่ไหม?”ในดวงตาใสกระจ่างของเธอเปล่งประกายแววเฉลียวฉลาดตอนนี้เธอยังถูกเซียวอี้โอบอยู่ในอ้อมแขนสีหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานมืดดำเหมือนจะมีน้ำหยดออกมาผู้หญิงคนนี้มันนางมารชัดๆถึงขนาดทำให้คุณชายสามเซียวหลงจนหัวปักหัวปำ เธอมันร้ายจริงๆ!“หวานหว่าน ฉันพาเธอมาเลือกเสื้อผ้านะ ดูสิ มีชุดไหนที่เธอชอบบ้าง?”พนักงานขายรีบยื่นเดรสลูกไม้ตัวนั้นให้ “ชุดนี้เหมาะกับคุณลูกค้ามากเลยค่ะ”ฉือหว่านพยักหน้า “ฉันอยากลองดู”“ไปลองสิ”ฉือหว่านถือเดรสลูกไม้เดินเข้าไปในห้องลองชุดฉือเจียวรู้สึกว่าความอารมณ์ดีของวันนี้พังพินาศหมด เธอยื่นมือไปดึงแขนฮั่วซือหาน “ซือหาน คุณดูสิฉันบอกแล้วว่าฉือหว่านไม่น่าไว้ใจ เธอกล้าถึงขนาดไปคบกับคุณชายสามเซียว แถมคุณชายสามยังดูเหมือนจะหลงเธอมากด้วย คงโดนเธอทำให้เคลิ้มไปแล้วแน่ๆ!”ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปาก ไม่พูดอะไรในตอนนั้นเอง เซียวอี้เดินเข้ามา “ประธานฮั่ว ยังไงคุณก็เป็นอดีตสามีของหวานหว่าน ช่วงที่ผ่านมา ขอบคุณที่ดูแลเธอนะครับ แต่นับจากนี้ไปไม่ต้องลำ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 363
เซียวอี้มาแล้วเมื่อวานพวกฉือเจียวเจอเซียวอี้ที่องค์กรถงเหรินถังมาแล้วตอนนี้เจอกันอีกครั้ง สีหน้าของพวกเธอก็เปลี่ยนทันทีเซียวอี้เดินมาหาฉือหว่าน “หวานหว่าน เมื่อกี้ฉันไปรับโทรศัพท์มามีอะไรเกิดขึ้นเหรอ? ดูเหมือนฉันจะพลาดเรื่องสนุกเข้าแล้ว”ฉือหว่านยิ้มยกมุมปาก “ไม่เลย คุณมาทันพอดีต่างหากทุกคนกำลังอยากเจอแฟนของฉันอยู่พอดี ซึ่งก็คือคุณ”ฉือหว่านส่งสัญญาณทางสายตาให้เซียวอี้เซียวอี้ก็เข้าใจทันทีเขาเอื้อมมือไปโอบไหล่ฉือหว่านเบาๆ “แล้วคนพวกนี้คือ?”ฉือหว่านแนะนำทีละคน “ท่านนี้คือคุณนายใหญ่ฉือ หลี่หลัน ฉือเจียว แล้วก็ฉือถัง”จากนั้น สายตาของฉือหว่านก็หันไปมองใบหน้าหล่อสง่าของฮั่วซือหาน ตั้งแต่เซียวอี้เดินเข้ามา สีหน้าของฮั่วซือหานก็เปลี่ยนเช่นกันเห็นได้ชัดว่าเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าแฟนของฉือหว่านจะเป็นเซียวอี้ฉือหว่านแนะนำด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่มั่นใจ “ท่านนี้ไม่ต้องแนะนำแล้วล่ะ นี่คือประธานฮั่ว”เซียวอี้หันไปมองฮั่วซือหาน “ไม่ต้องแนะนำหรอกครับผมเคยติดต่อกับประธานฮั่วมาก่อนแล้ว ยินดีที่ได้เจออีกครั้งนะครับ ครั้งนี้มาถึงถิ่นของคุณ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย”ฮั่วซือหานมองเซียวอี้ ริมฝีปากบา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 362
ฉือถังยืดหลังตรงทันที ยกยิ้มริมฝีปากแดงจัดขึ้น “ฉือหว่าน เธอไม่ต้องอิจฉาหรอก เทพ C คือแฟนของฉันพวกเรากำลังจะแต่งงานกันแล้ว”ฉือหว่านพยักหน้า “พวกเธอบอกว่าเงินที่ลงทุนไปงอกสิบเท่า งั้นเงินสิบเท่านั้นล่ะ? เทพ C พูดหรือยังว่าจะให้พวกเธอตอนไหน?”คุณนายใหญ่ฉือถึงกับชะงัก “เอ่อ……”“ดูเหมือนว่าจะยังไม่ได้พูดสินะ ถ้าเงินยังไม่ถึงมือ ก็แปลว่าเทพ C จะพูดว่าเพิ่มกี่เท่าก็ได้ ฉันยังยืนยันคำเดิม เทพ C คนนั้นคือพวกต้มตุ๋น พวกคุณก็ระวังตัวเอาเองเถอะ”ฉือถังโกรธทันที แฟนของเธอคือเทพ C เป็นสิ่งที่เธอภาคภูมิใจที่สุด ใครจะมาว่าไม่ได้เด็ดขาด“ฉือหว่าน เธอน่ะแค่อิจฉาฉัน อิจฉาที่ฉันมีแฟนอย่างเทพ C”ฉือเจียวพูดเสียดสี “ฉือหว่านไม่ใช่อิจฉาแค่เธอหรอก หล่อนยังอิจฉาฉันอีกด้วย อิจฉาที่ฉันมีซือหาน!”คำพูดนั้นยังไม่ทันจบก็มีเสียงทุ้มต่ำแต่ทรงพลังดังขึ้น “พวกเธอกำลังทำอะไรกันอยู่?”ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น เป็นฮั่วซือหานฮั่วซือหานมาแล้วฉือเจียวรีบคล้องแขนฮั่วซือหานไว้ “ซือหาน คุณมาแล้วเหรอพวกเรากำลังคุยกับฉือหว่าน เธออิจฉาฉันกับฉือถัง ก็แน่ล่ะ ฉือถังมีเทพ C ส่วนฉันก็มีคุณ”ฉือหว่าน “……ฉือเจียว เธอพูดเองทั้งน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 361
ฮั่วซือหานขมวดคิ้ว “ใครเป็นคนให้เธอมา?”ฉือหว่านเลิกคิ้ว ตอบว่า “แฟนของฉันให้มาน่ะสิ!”แฟน?ใบหน้าหล่อเหลาเย็นชาของฮั่วซือหานเปลี่ยนสีในทันใด เขาจำได้ว่าก่อนหน้านี้ฉือหว่านก็เคยพูดว่าเธอมีแฟนแล้ว และตอนนี้แฟนคนนั้นก็โผล่ขึ้นมาอีกครั้ง“แฟนคนที่รวยมากคนนั้นน่ะเหรอ?”“ใช่แล้ว เขานั่นแหละ”ฮั่วซือหานหัวเราะเยาะ “รวยถึงขั้นซื้อรถหรูให้เธอ ซื้อบ้านหรูให้เธอ ฝีมือขนาดนี้ไม่ธรรมดาเลยนะ แต่วงสังคมในไห่เฉิงมันก็แค่นี้เอง แต่ฉันนึกไม่ออกเลยว่าแฟนเธอคือใคร”ฉือหว่านยกยิ้ม “ประธานฮั่ว คุณนึกไม่ออกว่าแฟนฉันคือใคร นั่นมันก็เป็นปัญหาของคุณ ฉันจะกลับบ้านแล้ว”ฉือหว่านหันตัวจะเดินหนีแต่ฮั่วซือหานกลับขวางเธอไว้ “ฉือหว่านเธอควรจะหางานทำนะ ด้วยวุฒิการศึกษาของเธอ เธอควรรู้จักเห็นคุณค่าในตัวเอง ยกระดับตัวเองขึ้น ไม่ใช่พูดเรื่องไร้สาระอย่างแฟนรวยแบบนี้”เขาไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะมีแฟนที่ทั้งรวยและหล่อฉือหว่านก็ไม่อยากอธิบาย ยังไงเซียวอี้ก็มาอยู่ที่ไห่เฉิงแล้วเดี๋ยวฮั่วซือหานก็จะได้รู้เองเธอผลักฮั่วซือหานออก “ประธานฮั่ว เรื่องของฉัน คุณไม่ต้องยุ่ง!”พูดจบ ฉือหว่านก็กลับเข้าห้องไปเมื่อเห็นประตูบ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 360
ฉือหว่านรีบเดินหนีทันทีแต่ฮั่วซือหานกลับขวางทางเธอไว้ “ฉือหว่าน เธอไม่มีอะไรจะพูดกับฉันหน่อยเหรอ?”ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น ดวงตาใสบริสุทธิ์จ้องมองเขา “พูดเรื่องอะไรล่ะ?”ฮั่วซือหานขบเม้มริมฝีปากบาง “รถหรูที่เธอขับ บ้านหรูที่เธออยู่ ได้มายังไง ใช้เงินใคร?”ฉือหว่านยืดหลังตรงอย่างสง่างาม “ประธานฮั่ว อย่างน้อยฉันไม่ได้ใช้เงินคุณก็พอ ส่วนเรื่องอื่นขอไม่เปิดเผย”ฉือหว่านพยายามจะเดินหนีอีกครั้งแต่ร่างสูงใหญ่ของฮั่วซือหานยืนขวางไว้เหมือนกำแพง ไม่ยอมให้เธอผ่านฉือหว่านยกมุมปากยิ้มเยาะ “ประธานฮั่ว คุณคงแปลกใจมากสินะ? ที่จริงคุณก็คิดไม่ต่างจากฉือเจียวพวกนั้นหรอก คิดว่าฉันเป็นแค่แม่บ้านที่หมุนรอบคุณ ไม่มีทางหาเงินได้เอง ใช้ชีวิตด้วยเงินค่าหย่าของคุณเท่านั้น”ฮั่วซือหานคิดแบบนั้นจริงๆ เพราะฉือหว่านไม่มีงานทำจริงๆ“เธอมีวุฒิการศึกษาสูง มีพรสวรรค์ ที่ผ่านมาเธอเสียสละเพื่อดูแลฉัน ฉันชดเชยให้เธอได้ เธอสนใจวงการไหน ฉันจะจัดการให้เธอเข้าไปทำงาน หรือจะให้ฉันลงทุนเปิดกิจการให้เธอก็ได้”ฮั่วซือหานแทบไม่รู้จักฉือหว่านเลย นอกจากเพิ่งรู้ว่าเธอเป็นอัจฉริยะสาว ที่เหลือเขาไม่รู้อะไรเลยฉือหว่านมองชายหนุ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 359
หลี่หลันกับฉือถังเห็นฉือเจียวถูกกดลงกับพื้น ต่างก็ตกใจสุดขีด ทั้งสองรีบเข้าไปจะช่วยฉือเจียว “พวกคุณปล่อยเจียวเจียวเดี๋ยวนี้นะ!”“นี่คือคำเตือนครั้งที่สาม ถ้ายังไม่หยุด เราจะลากพวกคุณออกไป!”สุดท้าย ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลัน ก็ถูกไล่ออกจากดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์ “ปัง!” ประตูใหญ่ของดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์ปิดลงต่อหน้าพวกเธออย่างไร้เยื่อใยฉือเจียว “……”ฉือถัง “……”หลี่หลัน “……”พวกเธอเคยเจอเรื่องน่าอับอายแบบนี้ที่ไหนกัน? โดยเฉพาะฉือเจียว เวลาไปไหนกับฮั่วซือหาน เธอเป็ยแขกคนสำคัญเสมอ ไม่เคยต้องมาโดนคนเขาไล่ตะเพิดแบบนี้เลย นี่ถือเป็นครั้งแรกในชีวิตฉือถังก็โกรธเช่นกัน “ทั้งหมดนี่เป็นเพราะฉือหว่าน! ฉือเจียว เรื่องมันยังไงกันแน่? ฉือหว่านมีรถหรู มีบ้านหรู แล้วยังไล่พวกเราออกมาอีก เธอคิดจะท้าทายสวรรค์รึไง!?”ฉือเจียวกำหมัดแน่น “ฉือหว่านมันจะเก่งอะไรกันนักหนา ก็แค่ฮั่วซือหานไม่เอามันแล้วให้ค่าชดเชยก้อนโตเท่านั้น!”หลี่หลันมองเข้าไปยังห้องหรูด้วยสายตาอิจฉา “เจียวเจียว ถังถัง อย่าเพิ่งโมโหไป ถึงประธานฮั่วจะให้เงินมันเยอะ แต่ผู้หญิงอย่างฉือหว่านไม่มีงาน ไม่มีรายได้ แค่รอเวลาม
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 358
หลี่หลันพูดขึ้นว่า “หวานหว่าน เธอยังจะกล้าพูดอีกเหรอว่าไม่ได้สะกดรอยตามประธานฮั่ว?เธอสะกดรอยตามเขามาชัดๆ!”“ฉือหว่าน เธอนี่มันเจ้าเล่ห์จริงๆ รู้แม้กระทั่งว่าซือหานอยู่ชั้น 9 ตามเขาจนบ้าคลั่งไปแล้วเหรอ? นี่เธอเป็นโรคจิตหรือเปล่า?”ฉือหว่านหันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว คุณอยู่ชั้น 9 เหรอคะ?”ฮั่วซือหานใช้สายตาเหลือบไปทางหมายเลขห้อง 901 “ผมอยู่ที่นี่”ฉือหว่าน “อ้อ”จากนั้นเธอก็เดินไปที่หน้าห้อง 902 กรอกรหัสผ่าน “ติ๊ด” ประตูเปิดออกทันทีฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลัน อ้าปากค้างกันหมดฉือหว่านอยู่ห้อง 902 จริงๆ งั้นเหรอ?เธออยู่ที่ดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์จริงๆ? แถมยังอยู่ตรงข้ามห้องฮั่วซือหานอีก?ฉือหว่านเดินเข้าไปในห้อง ก่อนจะปิดประตู เธอหันกลับมามองพวกเขา “พวกเธอพูดถูกนะ ฉันอยู่ตรงข้ามกับประธานฮั่วจริงๆ ด้วย”ปังฉือหว่านปิดประตูเสียงดังซี๊ด หลี่หลันถึงกับสูดลมหายใจแรง ยัยเด็กนี่มันอะไรกัน? อยู่ดีๆ ก็มีรถหรู บ้านหรู ยังเป็นฉือหว่านคนเดิมอยู่เหรอเนี่ย?ฉือเจียวตกใจจนพูดไม่ออก เธอหันไปมองฮั่วซือหาน “ซือหาน! ฉือหว่านซื้อห้องที่ดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์ แถมอยู่ตรงข้าม
