LOGINShare
บทที่ 310
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 311
การสัมมนาวิชาการระดับสูงในวันนี้ที่ทุกคนต่างจับตามอง ในที่สุดก็มาถึงแล้ว ฉือหว่านตื่นแต่เช้าตรู่ เธอเรียกเย่ฮวนเอ่อร์ "ฮวนเอ่อร์ ไป ฉันจะพาเธอไปเที่ยว""หวานหว่าน เราจะไปเที่ยวที่ไหน? วันนี้เพื่อนร่วมชั้นหลายคนก็ไปงานสัมมนาวิชาการระดับสูงกันทั้งนั้น ได้ยินมาว่าวันนี้ประธานฮั่วกับอัจฉริยะสาวคนนั้นจะออกงานพร้อมกันด้วย" เย่ฮวนเอ่อร์พูดด้วยน้ำเสียงอยากรู้อยากเห็นฉือหว่านยิ้มมุมปาก "เราก็ไปงานสัมมนานั่นแหละ"เย่ฮวนเอ่อร์ถึงกับตกตะลึง อะไรนะ?ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉือหว่านกับเย่ฮวนเอ่อร์ก็มาถึงสถานที่จัดงาน วันนี้มีเหล่าอัจฉริยะจากทุกวงการมาร่วมงาน บรรยากาศจึงคึกคักเป็นพิเศษฉือหว่านมองไปไกลๆ ก็เห็นคนคุ้นหน้าอยู่หลายคน ฮั่วเสวียนก็มา เธอมากับเพื่อนจากมหาวิทยาลัย Cสองวันก่อน จ้าวอี้สารภาพรักต่อหน้าผู้คนจนทำให้เธอกลายเป็นตัวตลก เธอจึงรีบให้พ่อของเธอใช้เส้นสายหาบัตรเชิญงานสัมมนาครั้งนี้มาให้พวกเพื่อนที่เธอพามาด้วยต่างก็พากันประจบสอพลอเธอ ทำให้สถานการณ์ของเธอดีขึ้นอีกครั้ง วันนี้ฮั่วเสวียนจึงยิ้มหน้าบานตลอดเวลาฉือหว่านยังเห็นคุณนายใหญ่ฉือ ครอบครัวรองอย่างฉือเจียว และหลี่หลัน ครอบครัวสามอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 312
พ่อของฉือเจียวคือฉือไห่ผิง แต่ฉือเจียวถูกอุ้มกลับมาจากเมืองตี้ตูโดยฉือไห่ผิงที่จริงแล้วฉือเจียวไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของฉือไห่ผิงด้วยซ้ำพ่อแท้ๆ ของฉือเจียว...ฐานะสูงส่งเกินจะเอ่ยถึงฉือเจียวเองก็มีชาติกำเนิดที่ยิ่งใหญ่แน่นอนว่าเรื่องนี้เป็นความลับที่ใหญ่ที่สุดในใจของคุณนายใหญ่ฉือกับฉือไห่ผิง พวกเขาจะไม่มีวันพูดออกมาในตอนนี้แน่นอนคุณนายใหญ่ฉือมองฉือหว่าน “ฉือหว่าน เธออย่าเรียกฉันว่าย่าอีกเลย ฉันไม่มีหลานสาวอย่างเธอ!”เย่ฮวนเอ่อร์ไม่คาดคิดว่าคุณนายใหญ่ฉือจะไม่มีแม้แต่ความรู้สึกผิด แต่กลับพูดออกมาต่อหน้าผู้คนแบบนี้ด้วย เธอจึงโกรธจนแทบระเบิด “นี่!”แต่ในตอนนั้นเอง มือเล็กนุ่มนิ่มข้างหนึ่งก็กดลงบนไหล่ของเธอ ฉือหว่านก้าวออกไปข้างหน้า เธอมองคุณนายใหญ่ฉือ “คุณย่าต้องการตัดขาดกับหนูใช่ไหม?”คุณนายใหญ่ฉือตอบอย่างมั่นใจ “ใช่!”ฉือหว่านหันไปมองหลี่หลัน “แม่ แม่ก็คิดแบบเดียวกันใช่ไหม?”ฉือหว่านเป็นลูกแท้ๆ ของพวกคุณหรือเปล่า!ประโยคนั้นยังคงดังก้องอยู่ในหูของหลี่หลัน ตลอดเวลาที่ผ่านมาหลี่หลันจ้องมองคุณนายใหญ่ฉือตลอด เธอรู้ดีว่าคุณนายใหญ่ฉือคิดอะไรอยู่แต่หลี่หลันกลับแอบยิ้มมุมปาก เผยรอยยิ้ม
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 313
กู้เป่ยเฉินชะงักไป “ฉือหว่าน เธอรู้ได้ยังไงว่าเทพธิดาของฉันไม่ชอบกุหลาบแดง?”คุณนายใหญ่ฉือพูดขึ้น “คุณชายกู้ อย่าไปฟังคำพูดเพ้อเจ้อของฉือหว่านเลย ฉันว่าหล่อนคงอิจฉาที่อัจฉริยะสาวคนนั้นได้รับความสนใจจากคุณชายกู้ เลยตั้งใจจะมาปั่นป่วน”กู้เป่ยเฉินข่มขู่ “ฉือหว่าน เธออย่ามาทำลายแผนของฉันเชียวนะ ฉันกำลังจะเริ่มจีบเทพธิดาของฉันอย่างจริงจังแล้ว!”ฉือหว่านรู้สึกขำ เธอยิ้มมุมปากมองกู้เป่ยเฉิน “งั้นก็ขอให้คุณชายกู้โชคดีละกัน”กู้เป่ยเฉินแค่นเสียงฉือเจียวไม่อยากให้ทุกคนโฟกัสไปที่อัจฉริยะสาวมากเกินไป เธอจึงรีบหันไปเย้ยฉือหว่าน “ซือหาน ฉือหว่านก็มาเข้าร่วมการสัมมนาวิชาการระดับสูงด้วยนะ แต่เธอไม่มีบัตรเชิญ”ฮั่วซือหานมองฉือหว่าน ถามเสียงต่ำ “เธอไม่มีบัตรเชิญเหรอ?”ฉือหว่านส่ายหัว “ไม่มี”ฮั่วซือหานยกมุมปากเล็กน้อย “ดูท่าแฟนคนเก่งของเธอจะไม่เก่งเท่าไหร่นะ แม้แต่บัตรเชิญก็ยังหามาให้เธอไม่ได้”ฉือหว่าน “...…”เขานี่แหละแอบหลงรักแฟนของเธอแน่ๆ ปากซ้ายก็พูดว่าแฟนเธอ ปากขวาก็พูดว่าแฟนเธอ จำได้แม่นยิ่งกว่าตัวเธอเองเสียอีกเย่ฮวนเอ่อร์หันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว ฉันกับหวานหว่านไม่มีบัตรเชิญ ค
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 314
“ไม่เพียงเท่านั้น คนที่ออกมาต้อนรับฉือหว่านเมื่อกี้ ดูเหมือนจะเป็นผู้บริหารระดับสูงของการสัมมนาวิชาการระดับสูงครั้งนี้ด้วย”คุณนายใหญ่ฉือกับหลี่หลันต่างก็ตกใจอย่างมาก ขณะนั้นเองฮั่วเสวียนพูดขึ้นว่า “ฉือหว่านเลิกเรียนตั้งแต่อายุ 16 แล้ว หล่อนเป็นคนเจ้าเล่ห์ เราอย่าไปตกใจกับลูกไม้ของหล่อนเลย”“ใช่ ฉือหว่านต้องกำลังเล่นกลอะไรแน่ เรารีบเข้าไปข้างในแล้วเปิดโปงหล่อนกันเถอะ”ฉือเจียวเองก็คิดว่าฉือหว่านกำลังเล่นละคร “คุณย่าคะ แม่คะ เราเข้าไปดูกันเถอะว่าฉือหว่านจะทำอะไร!”คุณนายใหญ่ฉือแค่นเสียงเย็น “ดีแล้วที่ฉันมองการณ์ไกล ตัดขาดกับฉือหว่านไปก่อนล่วงหน้า อีกเดี๋ยวถ้าหล่อนก่อเรื่องอะไรในนั้นขึ้นมา ก็จะไม่เกี่ยวกับเรา!”………ฮั่วซือหานเดินเข้าไปในพื้นที่จัดงาน เขามองไปรอบๆ แต่กลับไม่เห็นเงาของฉือหว่านเลยเมื่อครู่เขารีบตามเข้าไป แต่ก็คลาดกันอยู่ดี เธอไปไหนแล้ว?ฮั่วซือหานถามเจ้าหน้าที่ข้างกาย “ใครสามารถใช้ทางเข้า VIP ได้บ้าง?”เจ้าหน้าที่ตอบด้วยท่าทางนอบน้อม “ประธานฮั่ว ทางเข้า VIP ของการสัมมนาวิชาการระดับสูงในครั้งนี้เป็นทางเข้าที่จัดไว้ให้กับนักเรียนหัวกะทิจากแต่ละจังหวัดค่ะ”สำหรับนัก
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 315
การสัมมนาวิชาการระดับสูงเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว เสียงปรบมือดังกระหึ่มราวกับคลื่นทะเลซัดเข้ามาพิธีกรยิ้มแล้วพูดว่า “การสัมมนาวิชาการระดับสูงในวันนี้ สิ่งที่ทุกคนให้ความสนใจมากที่สุดก็คือการออกงานร่วมกันครั้งแรกของประธานฮั่วและรุ่นน้องอัจฉริยะของเขา เชื่อว่าทุกท่านคงตั้งตารอคอยการปรากฏตัวของอัจฉริยะสาวคนนี้กันอยู่ใช่ไหมคะ”สายตาของทุกคนหันไปมองที่ฮั่วซือหานและเก้าอี้ว่างข้างเขาพร้อมกัน “รอไม่ไหวแล้ว รีบให้อัจฉริยะสาวคนนั้นขึ้นมาเร็วๆ เถอะ”พิธีกรยิ้ม “งั้นต่อไป ขอเชิญอัจฉริยะสาวคนนี้ขึ้นเวที เพื่อกล่าวเปิดงานการสัมมนาวิชาการระดับสูงในครั้งนี้เลยค่ะ”อัจฉริยะสาวกำลังจะปรากฏตัวแล้ว!ห้องโถงที่ยังคึกคักเมื่อครู่ กลับเงียบสนิทในทันที ทุกคนกลั้นหายใจด้วยความคาดหวังฮั่วเสวียนกับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ ตื่นเต้นจนพูดว่า “มาแล้วๆ ในที่สุดก็มาแล้ว!”หลังจากคุณนายใหญ่ฉือ ฉือถัง และหลี่หลันเข้ามาในงาน ก็มัวแต่มองหาเงาของฉือหว่าน แต่หายังไงก็ไม่เจอพวกเธอจึงไม่คิดจะเสียเวลากับฉือหว่านอีก เป้าหมายสำคัญที่สุดของพวกเธอก็คืออัจฉริยะสาวคนนั้น พวกเธอต่างอยากเห็นหน้ากันใจแทบขาดฉือเจียวเต็
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 316
เทพแห่งการนอน เป็นเรื่องโกหกไม่มีวุฒิการศึกษา ก็เป็นเรื่องโกหกแท้จริงแล้ว ฉือหว่านคืออัจฉริยะสาว!ที่แท้ รุ่นน้องอัจฉริยะลึกลับของฮั่วซือหานก็คือฉือหว่าน!“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอัจฉริยะสาวคนนี้จะสวยขนาดนี้ สวยเหมือนนางฟ้าเลย แถมยังมีทั้งความสามารถและหน้าตาอีกต่างหาก”“แย่แล้ว ฉันได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นแรงเลย”มือสองข้างของฉือเจียวที่อยู่ข้างลำตัวกำแน่นจนสั่น เธอยอมรับความจริงนี้ไม่ได้เลยจริงๆ คนที่เธอมองข้ามมาตลอดอย่างฉือหว่าน กลับกลายเป็นอัจฉริยะสาวที่ทำให้เธออิจฉาจนแทบบ้าหลี่หลันเองก็ไม่อยากจะเชื่อ เธอไม่รู้ว่าฉือหว่านขึ้นไปบนเวทีพิธีกรได้ยังไง เธอส่งตัวฉือหว่านไปอยู่บ้านนอกแล้วไม่ใช่เหรอ?ขณะนั้นเอง เสียงบ่นอย่างไม่พอใจดังขึ้นจากคนด้านหลัง “พวกคุณสองคนรีบๆ นั่งลงเถอะ บังพวกเราดูอัจฉริยะสาวหมดแล้ว”“ถ้ายังยืนกันอยู่อีก เราจะเรียกเจ้าหน้าที่มาลากพวกคุณออกไปนะ!”ใบหน้าของหลี่หลันเต็มไปด้วยความอับอาย รีบนั่งลงอย่างรวดเร็วหลี่หลันยื่นมือมาดึงฉือเจียว “เจียวเจียว นั่งลงเร็วเข้า”ฉือเจียวนั่งลงแล้ว แต่ถึงแม้จะจิกเล็บลึกลงไปในฝ่ามือ เธอก็ไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิดฉือหว่านยืน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 317
ฮั่วซือหานรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ตอนนั้นฝ่ามือกลับว่างเปล่าไป ฉือหว่านได้ชักมือกลับเสียแล้วรอบตัวฉือหว่านเต็มไปด้วยกลุ่มคนหนุ่มสาวผู้มีความสามารถ หนึ่งในนั้นชื่อว่า โจวจิ่น เป็นศิษย์เก่าฮาร์วาร์ด ปัจจุบันเป็นผู้บริหารบริษัทมหาชนรุ่นใหม่ในวงการอินเทอร์เน็ตโจวจิ่นมองใบหน้าอ่อนหวานงามล้ำของฉือหว่านแล้วยิ้มถาม “น้องฉือ ไม่ทราบว่าสถานะความรักตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?”ฮั่วซือหานมองฉือหว่าน แล้วก็เห็นฉือหว่านเลิกคิ้วสวยนิดหนึ่ง ก่อนตอบออกมาสี่คำ “โสด เปิดให้จีบ”โสด เปิดให้จีบสี่คำนี้ทำเอาดวงตาของโจวจิ่นสว่างวาบ เขาหยิบมือถือขึ้นมา “น้องฉือ ในฐานะที่เราเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน ขอแอดวีแชทไว้ติดต่อกันหน่อยนะ”ฉือหว่านพยักหน้า “ได้ค่ะ รุ่นพี่โจว”ฉือหว่านกับโจวจิ่นจึงแลกวีแชทกันฮั่วซือหานยืนดูอยู่ข้างๆ จู่ๆ ก็คิดขึ้นมาได้ว่า ตอนนั้นฉือหว่านปฏิเสธคำขอเป็นเพื่อนของเขา บางทีเธออาจไม่อยากแอดเขาก็ได้แต่เธอกลับแอดคนอื่นเธอเรียกโจวจิ่นว่า “รุ่นพี่โจว” อย่างสนิทสนมแต่กับเขา เธอกลับเรียกแค่ “ประธานฮั่ว” ไม่เคยเรียกเขาว่า “รุ่นพี่”หัวใจของฮั่วซือหานพลันว่างเปล่า
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 318
เจ้าหน้าที่พูดทันที “ขอให้ทุกท่านออกไปจากบริเวณนี้เดี๋ยวนี้ค่ะ”“หวานหว่าน เธอจะทำกับพวกเราแบบนี้ไม่ได้นะ…”เจ้าหน้าที่โบกมือเรียกการ์ดรักษาความปลอดภัยมาทันที กลุ่มการ์ดรีบวิ่งเข้ามา แล้วก็พาคุณนายใหญ่ฉือ ฉือเจียว ฉือถัง หลี่หลัน และหนีหงออกไปในทันที……คุณนายใหญ่ฉือที่ถูกไล่ออกมาแทบจะล้มลงกับพื้น ฉือเจียวกับฉือถังรีบประคองเธอคนละข้าง “คุณย่า เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?”คุณนายใหญ่ฉือปัดมือฉือเจียวกับฉือถังออกทันที ก่อนจะจ้องพวกเธอด้วยสายตาเย็นชา “เห็นหรือยัง ฉือหว่านคืออัจฉริยะสาว!”คุณนายใหญ่ฉือเคยยกให้ฉือเจียวกับฉือถังเป็นดั่งสองดอกไม้ของตระกูลฉือ ไม่เคยพูดจารุนแรงใส่ แต่ตอนนี้กลับพูดออกมายกใหญ่ “พวกเธอสองคน ฉันทุ่มเทไปกับพวกเธอมากแค่ไหนนะ ตั้งแต่เล็กก็มีครูพิเศษหนึ่งต่อหนึ่ง ทุกทางล้วนปูด้วยเงิน แต่สุดท้ายก็แค่เรียนจบจากมหาวิทยาลัยชั้นต้นกับมหาวิทยาลัยชื่อดัง ดูฉือหว่านสิ เธอถูกส่งไปบ้านนอกตั้งแต่เด็ก แต่กลับกลายเป็นอัจฉริยะสาวที่สามารถยืนเคียงข้างประธานฮั่วได้ พวกเธอนี่มันไร้ความสามารถสิ้นดี!”คุณนายใหญ่ฉือแทบจะกัดลิ้นตัวเองด้วยความเสียใจ เธอเสียใจที่สุดในชีวิต ที่ตัดขาดกับฉือหว่า
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 342
“ฉันเห็นว่าด้านนอกมีสมุนไพรอยู่ เดี๋ยวจะออกไปเก็บ นายพักผ่อนก่อนเถอะ”ฉือหว่านพูดพลางเก็บกล่องปฐมพยาบาล จากนั้นก็เดินออกไปตอนมาถึง เธอสังเกตภูมิประเทศโดยรอบไว้แล้ว ที่นี่มีสมุนไพร เธออาจใช้มันทำยาช่วยให้หลิวว่างความจำเสื่อมได้ฉือหว่านย่อตัวลงเริ่มเก็บสมุนไพร แต่ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าอยู่ข้างหลัง พอหันไปดู ก็เห็นว่าคือกู้เป่ยเฉินกู้เป่ยเฉินตามมาฉือหว่านเอ่ยอย่างแปลกใจ “นายตามมาทำไม? นายเสียเลือดไปเยอะ ควรจะรีบพักผ่อนนะ”กู้เป่ยเฉินยืนอยู่ มองเธอจากมุมสูง ใบหน้าเล็กเรียวสวยแม้จะสวมเสื้อผ้าหยาบของชาวบ้าน แต่ก็ยังไม่อาจบดบังความงามอันสง่างามราวเทพธิดาได้ “ฉันว่าฉันตามมาเถอะ กลัวว่าจะมีหลิวว่างคนที่สองโผล่มาอีก”ฉือหว่านยิ้มมุมปากอย่างจริงจัง “ฉันกับพี่นายหย่ากันแล้ว ต่อให้ฉันมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นก็ไม่เรียกว่านอกใจ ไม่ต้องตามฉันก็ได้”กู้เป่ยเฉินเม้มริมฝีปาก “ไม่ใช่เพราะพี่ฉัน”ฉือหว่านมองเขา กู้เป่ยเฉินหน้าตาหล่อเหลาจริงๆ ในฐานะทายาทคนเดียวของตระกูลกู้ในไห่เฉิง ชีวิตของเขาก็เหมือนเจ้าชายในวังทองคำแม้ตอนนี้จะดูซอมซ่อ มีบาดแผลทั้งที่ขาและแขน ใบหน้าซีดเซียว แต่ความหล่อ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 341
ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น เห็นว่าเป็นกู้เป่ยเฉินชายหนุ่มที่หลับอยู่ลืมตาตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงวุ่นวาย เขากระโดดลงจากเตียงแล้วกระชากตัวหลิวว่างออกจากร่างของฉือหว่านหลิวว่างซึ่งกำลังคลุ้มคลั่งด้วยไฟราคะ ไม่ทันตั้งตัวเลยเซล้มไปกระแทกกับผนังใบหน้าของกู้เป่ยเฉินซีดขาว แต่อารมณ์กลับแข็งกร้าวและเย็นเฉียบ เขาหันมามองฉือหว่าน “เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”ฉือหว่านส่ายหน้า “ไม่เป็นไร”เขาจึงเบนสายตาไปยังหลิวว่าง มือกำแน่นจนเส้นเลือดปูด “ไอ้สารเลว!”หลิวว่างที่โดนขัดจังหวะกลางคัน หน้าก็ยิ่งบูดบึ้ง เขาตวาดลั่น “ฉันเป็นคนช่วยพวกแกไว้เองนะ ถ้าไม่มีฉัน ขาแกก็พิการไปแล้ว! แกยังกล้าว่าฉันอีก?”“ตอบแทนฉันหน่อยจะเป็นไรไป? ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ซะหน่อย แต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ? จะนอนกับผู้ชายสักคนหรือสิบคนมันก็เหมือนกัน!”คำพูดของเขาทั้งหยาบคายและไร้ยางอายสิ้นดีกู้เป่ยเฉินโกรธจนเลือดขึ้นหน้า เส้นเลือดปูดทั่วแขน เขาเงื้อหมัดใส่หลิวว่างทันทีหลิวว่างก็ไม่ยอมแพ้ เขาจ้องกู้เป่ยเฉินเขม็ง พอกู้เป่ยเฉินพุ่งเข้ามา ทั้งสองก็เข้าต่อสู้กันอย่างดุเดือดฉือหว่านรีบลุกขึ้นยืน มองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจที่เต้นรัว
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 340
ฉือหว่านเดินหนีออกมาหลิวว่างมองตามเงาร่างอ่อนช้อยของเธอ ใบหน้าของเขาพลันมืดครึ้มลงอย่างชัดเจน…ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน กู้เป่ยเฉินยังคงนอนหลับหมดสติอยู่ ส่วนฉือหว่านนั้นไม่กล้าหลับตาแม้แต่นิดเดียว เพราะเธอต้องเฝ้าระวังหลิวว่างชัดเจนว่าการอ้างว่าตนแต่งงานแล้วไม่ได้ช่วยทำให้หลิวว่างเลิกล้มความคิดสกปรกนั้นเลยสักนิด เขายังคงจ้องมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ไม่เลิกราเธอไม่กล้านอน เพราะเธอรู้ว่าทั้งเธอและกู้เป่ยเฉินอาจตกอยู่ในอันตรายได้ทุกเมื่อฉือหว่านนั่งอยู่คนเดียวที่หน้าประตู กลางดึกของหมู่บ้านบนภูเขาเงียบสงบจนเกือบวังเวง มันเงียบเสียจนเหมือนโลกทั้งใบหยุดนิ่งหลังหิมะหยุดตก บรรยากาศในหมู่บ้านยิ่งเย็นยะเยือกไปทั่ว เหมือนเธอถูกทิ้งไว้ที่ปลายสุดของโลกใบนี้ร่างกายของฉือหว่านหนาวจนสั่น เธอรู้สึกถึงความผิดปกติในร่างกาย ตัวเริ่มร้อนราวกับจะเป็นไข้หลังจากแช่น้ำทะเลเย็นเฉียบอยู่นาน แม้แต่ร่างกายแข็งแรงอย่างเธอก็แทบจะทนไม่ไหวฉือหว่านได้แต่หยิกฝ่ามือตัวเอง เพื่อไม่ให้ตัวเองหลับไป เพราะเธอรู้ดีว่านี่ไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัยในความมืดเงียบ เธอเผลอคิดถึงฮั่วซือหานขึ้นมา ตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่?
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 339
ฉือหว่านใช้ผ้าเช็ดมือให้สะอาด แล้วหันไปมองกู้เป่ยเฉิน “คุณชายกู้ อยากพูดอะไรก็พูดมา แต่อย่าคิดจะพูดคำว่าขอโทษกับฉันเด็ดขาด”กู้เป่ยเฉินตั้งใจจะขอโทษอยู่แล้ว แต่คำพูดนั้นกลับติดอยู่ที่คอเสียงของฉือหว่านเย็นเฉียบ “คุณทำร้ายคนอื่น คำขอโทษแค่คำเดียวมันลบล้างอะไรไม่ได้ เพราะงั้นไม่ต้องพูด ฉันไม่มีวันให้อภัยคุณ”กู้เป่ยเฉิน “…”เขาคือจอมเกเรแห่งไห่เฉิง นอกจากพี่รองก็ไม่เคยมีใครกล้าหักหน้าเขาแบบนี้มาก่อน แต่ฉือหว่านกลับกล้าทำ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาซะเลย ใบหน้าของกู้เป่ยเฉินมืดครึ้ม“คุณชายกู้ หลับตาพักเถอะ ขาคุณน่าจะรอดแล้ว” ฉือหว่านกล่าวใบหน้าของกู้เป่ยเฉินซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด ร่างกายอ่อนแอเกินกว่าจะทำอะไรได้ตามอำเภอใจ เขาทำได้แค่เชื่อฟังฉือหว่านแล้วหลับตาลงฉือหว่านยื่นมือห่มผ้าให้เขา เธอรู้ดีว่าเขาชอบฉือเจียว คิดว่าฉือเจียวคือซ้อเจียวเจียวของเขา เพราะฉะนั้นที่เขาพูดออกมาแบบนั้น เธอไม่แปลกใจเลย เธอชินแล้วถึงเธออยากจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับกู้เป่ยเฉินอีก แต่เธอก็ทำไม่ได้ เธอข้ามเส้นของตัวเองไปไม่ได้ จรรยาบรรณของหมอ ทำให้เธอไม่อาจปล่อยมือจากคนเจ็บได้ขณะนั้นเอง หลิวว่างเดินเข้ามาในห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 338
ฉือหว่านตั้งใจพูดแบบนั้น เพราะตอนนี้เธอกับกู้เป่ยเฉินที่บาดเจ็บสาหัสต้องมาติดอยู่ในที่แบบนี้ และสายตาของหลิวว่างก็จ้องเธออย่างไม่เหมาะสมตั้งแต่ต้น เธอจึงจำเป็นต้องระวังตัวให้มากที่สุดแต่กู้เป่ยเฉินกลับไม่ยอมรับสถานะที่เธออ้างแม้แต่น้อย ในสายตาของเขา ฉือหว่านหย่ากับพี่รองของเขาไปแล้ว ยังจะกล้าพูดแบบนี้อีก หน้าไม่อายเอาซะเลยกู้เป่ยเฉินกำลังจะอ้าปากพูดอะไรบางอย่าง แต่ฉือหว่านส่งสายตาดุใส่เขาทันที “หุบปากไปเลย!”พูดจบ เธอก็ยื่นมือไปกดที่แผลของเขาอย่างแรง “ยังไม่ตายอีกเหรอ!”“โอ๊ย! เจ็บ!” กู้เป่ยเฉินเจ็บจนเหงื่อเย็นไหลทั่วใบหน้า “ฉือหว่าน! เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าเธอ!”ทันใดนั้น หมอประจำหมู่บ้านพูดขึ้นว่า “ขาของคนไข้บาดเจ็บสาหัสมาก ผมห้ามเลือดให้ได้แค่ชั่วคราว พรุ่งนี้ต้องส่งเข้าเมืองไปรักษาแล้วครับ”ฉือหว่านส่ายหน้า “ไม่ทันแล้ว ต้องจัดการคืนนี้”หมอถามกลับ “จะให้จัดการยังไง?”ฉือหว่านตอบเพียงสองคำ “ตัดกระดูก”อะไรนะ?ตัดกระดูก!?กู้เป่ยเฉินมองเธอด้วยสายตาตกตะลึง “ฉือหว่าน! เธอจะตัดกระดูกฉัน? เธอจะทำลายขาฉันเหรอ!?”ฉือหว่านมองเขาอย่างเย็นชา “ใช่!”พูดจบ เธอก็หันไปพูดกับหมอ “หมอ ช่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 337
ฉือหว่านรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัว เหมือนกระดูกแทบจะแหลกสลาย และมันหนาวเย็นจนแทบทนไม่ไหวน้ำทะเลเย็นจัดซัดเข้าหน้าเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความหนาวทะลุเข้าไปถึงกระดูก ทำให้เธอสะดุ้งสุดตัวจนได้สติกลับคืนมา เธอลืมตาขึ้นอย่างช้าๆเธอยังไม่ตายบนเรือยอชต์มีระเบิดติดอยู่ พอใกล้ระเบิด เธอกับกู้เป่ยเฉินก็กระโดดลงทะเล น้ำเย็นยะเยือกโถมเข้าหาเธอจากทุกทิศทาง เธอต้องว่ายน้ำอย่างสุดแรงเพื่อเอาชีวิตรอดร่างกายเล็กๆ ของเธอแสดงให้เห็นถึงพลังในการเอาชีวิตรอดอย่างน่าทึ่งสุดท้าย เธอก็ถูกคลื่นซัดขึ้นฝั่งจนได้ตอนนี้เป็นเวลากลางคืนแล้ว บรรยากาศรอบข้างเงียบงันและเปลี่ยวเหงา ฉือหว่านพยายามยันตัวลุกขึ้น “กู้เป่ยเฉิน? กู้เป่ยเฉิน!”เธอเป็นคนถีบเขาลงทะเล แล้วตอนนี้เขาอยู่ไหน?ฉือหว่านเดินหาทั่วบริเวณ “กู้เป่ยเฉิน ถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่ ตอบฉันหน่อย!”ไม่นานนัก เธอก็หยุดกะทันหันที่ชายหาดด้านหน้า เธอเห็นร่างของกู้เป่ยเฉินนอนอยู่เขาก็ถูกคลื่นซัดขึ้นฝั่งเช่นกันฉือหว่านรีบวิ่งเข้าไปหา “กู้เป่ยเฉิน? กู้เป่ยเฉิน ฟื้นสิ!”เขายังหมดสติอยู่ ขาขวาได้รับบาดเจ็บ เลือดไหลออกมาไม่หยุดเลือดแดงฉานเปื้อนเต็มพื้นทรายรอบตัวเขา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 336
ความจริงแล้ว ฉือเจียวได้วางแผนไว้ล่วงหน้า เธอให้คนลอบติดตั้งระเบิดไว้บนเรือยอชต์ลำนั้นและนี่ก็คือระบบจับเวลาของระเบิดอีกเพียงสามนาที เรือก็จะระเบิดฉือเจียวมองออกไปยังผืนน้ำกว้างไกลในทะเล “กู้เป่ยเฉิน อย่าโทษฉันเลย ถ้าจะโทษก็ต้องโทษตัวนายเอง หัวใจของนายเริ่มเอียงไปหาฉือหว่านแล้ว งั้นก็หายไปพร้อมกันเถอะ!”…บนเรือยอชต์ กู้เป่ยเฉินกำลังจะบังคับเรือกลับฝั่งแต่ในตอนนั้นเอง คลื่นยักษ์ลูกหนึ่งกระแทกเข้ามา น้ำเย็นเฉียบสาดกระเซ็นไปโดนใบหน้าของฉือหว่านขนตาเรียวยาวของเธอสั่นไหวเล็กน้อย ฉือหว่านลืมตาขึ้น เธอฟื้นแล้วเธอค่อยๆ ยันตัวขึ้น มองไปที่กู้เป่ยเฉิน “กู้เป่ยเฉิน ที่นี่ที่ไหน?”ซี๊ดเธอรู้สึกเจ็บบริเวณท้ายทอยแปลบๆกู้เป่ยเฉินรีบหันมาทางเธอ “ฉือหว่าน เธอฟื้นแล้วเหรอ?”ฉือหว่านเริ่มจับต้นชนปลายได้ เธอมองไปรอบๆ เห็นเพียงทะเลกว้างสุดลูกหูลูกตา ดวงตากลมโตใสสว่างของเธอพลันเย็นเยียบลง “กู้เป่ยเฉิน คุณพาฉันมาอยู่กลางทะเลทำไม?”“ฉือหว่าน เธอคิดอะไรอยู่เนี่ย คิดว่าฉันจะทำร้ายเธอเหรอ? ฟังนะ ซ้อเจียวเจียวให้ฉันพาเธอมา ฉันไม่ชอบเธอก็จริง แต่ฉันไม่มีวันทำร้ายเธอหรอก เดี๋ยวฉันจะพาเธอกลับเด
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 335
หิมะที่เวยไห่หยุดตกแล้ว แต่ท่าเรือกลับชื้นแฉะและหนาวเย็นเป็นพิเศษฉือเจียวกับกู้เป่ยเฉินยืนอยู่บนท่าเรือ ข้างๆ มีเรือยอชต์ลำหนึ่งจอดอยู่ คนชุดดำคนหนึ่งโยนร่างของฉือหว่านที่ยังหมดสติขึ้นไปบนเรือกู้เป่ยเฉินมองฉือหว่าน แล้วหันไปถามฉือเจียว “ซ้อเจียวเจียว ทำไมซ้อให้คนจับฉือหว่านมาที่นี่? ซ้อทำอะไรฉือหว่าน?”ฉือเจียวขมวดคิ้ว “นี่นายสงสัยฉันเหรอเป่ยเฉิน? ฉันว่าตอนนี้นายเปลี่ยนไปนะ ดูเหมือนจะเริ่มลัง นายมีใจให้ฉือหว่านใช่ไหม?”“เปล่าครับซ้อเจียวเจียว”“เป่ยเฉิน นายยังเห็นฉันเป็นซ้ออยู่ไหม?”กู้เป่ยเฉินพยักหน้า เขาชอบฉือเจียวมาตลอด และเคยคิดว่าเธอกับพี่รองเป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุด “แน่นอนครับ”“งั้นก็พิสูจน์ให้ฉันดูสิ นายเกลียดฉือหว่านที่สุดแล้วไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้เธอสลบอยู่ นายขึ้นเรือไป พาเธอออกไปกลางทะเล แล้วโยนเธอลงน้ำ ให้เธอหายไปจากโลกนี้ตลอดไป”กู้เป่ยเฉินอึ้ง ก่อนหน้านี้ที่ซ้อเจียวเจียวพูดว่าจะทำให้ฉือหว่านหายไป เขานึกว่าเธอพูดเล่น แต่ไม่คิดว่าฉือเจียวอยากให้ฉือหว่านหายไปจริงๆกู้เป่ยเฉินยืนนิ่ง “ซ้อเจียวเจียว…”“เป่ยเฉิน ตอนนี้แม้แต่นายก็ไม่ช่วยฉันแล้วใช่ไหม? ทั้งนายทั้งพี่รอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 334
เขาจะจับได้ไหมว่าเธอกำลังปลอมตัวเป็นฉือหว่านอยู่?ฮั่วซือหานมองไปรอบๆ เขารออยู่นานมากแล้ว แต่ฉือหว่านก็ยังไม่กลับมาในที่สุด ฮั่วซือหานก็ก้าวเท้าเดินออกไปฉือเจียวตรงเข้าไปหากู้เป่ยเฉิน “เป่ยเฉิน ตอนนี้พี่รองของนายหลงฉือหว่านไปแล้ว นายต้องช่วยฉันนะ”กู้เป่ยเฉินไม่พูดอะไรหัวใจของฉือเจียวเริ่มร้อนรนอย่างรุนแรง เธอรู้ว่ากู้เป่ยเฉินเคยตั้งใจจะจีบสาวอัจฉริยะคนนี้มาตลอด และตอนนี้เขาก็เพิ่งรู้ว่าฉือหว่านคือเด็กสาวอัจฉริยะคนนั้น แล้วหัวใจของกู้เป่ยเฉินจะเริ่มเอนเอียงไปทางฉือหว่านหรือเปล่า?ไม่ได้เด็ดขาดเธอจะปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นไม่ได้ฉือเจียวรีบคว้าแขนเสื้อของกู้เป่ยเฉินไว้ แล้วเริ่มใส่ร้ายฉือหว่าน “เป่ยเฉิน นายอย่าไปหลงกลฉือหว่านเชียวนะ คนอย่างเธอรู้อยู่แล้วว่าตัวเองเป็นเด็กอัจฉริยะ แต่กลับไม่พูดออกมา แกล้งทำเป็นปิดบังไว้ แค่จะคอยเล่นกับใจนายกับซือหาน จากนั้นก็ไปแย่งซีนกลางงานสัมมนา หล่อนมันเจ้าเล่ห์มาก รู้ดีว่าจะมัดใจผู้ชายยังไง”กู้เป่ยเฉินเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะมองเธอกลับ “ซ้อเจียวเจียว ซ้ออยากให้ผมช่วยยังไง?”ในดวงตาของฉือเจียวฉายแววเย็นชาเจียนกัดกระดูก “เป่ยเฉิน ฉัน
