MasukShare
บทที่ 197
Bab terkait
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 198
พวกสาวใช้ต่างตื่นเต้นกันใหญ่ พูดถึงฉือถังด้วยความชื่นชมและนับถือขณะนั้น คุณนายใหญ่ฉือ รวมถึงฉือเหว่ยเย่และหนีหงจากบ้านสามก็เดินลงมาจากชั้นบน ทั้งสามคนแต่งตัวอย่างเป็นทางการ สีหน้าเต็มไปด้วยความยินดีคุณนายใหญ่ฉือเห็นฉือหว่านก็พูดขึ้นเสียงเย็น “ฉือหว่าน คืนนี้ถังถังพาเทพ C มากินข้าวที่บ้าน เธอดีที่สุดคืออย่าเอ่ยปากพูดอะไร และห้ามทำให้เทพ C ขุ่นเคือง ไม่อย่างนั้นฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่!”ฉือเหว่ยเย่และหนีหงมองเธอผ่านๆ อย่างไม่ใส่ใจ “แม่คะ ถังถังกับเทพ C ใกล้จะถึงแล้ว เรารีบออกไปต้อนรับเถอะ”สิ้นเสียง รถหรูคันหนึ่งก็แล่นเข้ามาจอดบนสนามหญ้าหน้าคฤหาสน์ตระกูลฉือฉือถังคล้องแขนเทพ C เดินเข้ามาคืนนี้ฉือถังสวมเดรสยาวสุดหรู ใบหน้าฉายแววอิ่มเอิบ สดใสเปล่งปลั่ง เธอประกาศอย่างภาคภูมิใจ “คุณย่า คุณพ่อ คุณแม่ หนูขอแนะนำ นี่คือเทพ C แฟนของหนูค่ะ”คุณนายใหญ่ฉือ ฉือเหว่ยเย่ และหนีหงต่างหันขวับไปมองเทพ C พร้อมกันด้วยความพอใจ “เทพ C ได้ยินชื่อเสียงมานาน ยินดีที่ได้พบค่ะ”ฉือหว่านมองไปยัง “เทพ C” คนนี้ เขาเป็นชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาหล่อเหลา สวมเชิ้ตและกางเกงสแล็กราคาแพง พร้อมนาฬิกาหรู ดูเป็นสุ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 199
คุณนายใหญ่ฉือรู้สึกว่านี่คือช่วงเวลาที่เปล่งประกายที่สุดในชีวิตของเธอ ถูกพาขึ้นสู่จุดสูงสุดโดยหลานสาวทั้งสองที่เธอรักที่สุดฉือเจียวกับฉือถัง สองดอกไม้ประจำตระกูล ต่างยิ้มอย่างภาคภูมิใจบ้านรองและสามอบอวลไปด้วยบรรยากาศแห่งความยินดีฉือหว่านยืนอยู่เงียบๆ ที่มุมห้อง มองดูความคึกคักและหรูหราของบ้านตระกูลฉือที่ไม่เคยเกี่ยวข้องกับเธอเลย สิ่งเดียวที่เคยเกี่ยวข้องกันคือพ่อของเธอ แต่ตอนนี้เขาก็นอนหลับอยู่ใต้ผืนดิน และถูกลืมไปโดยตระกูลฉือทั้งบ้านขณะนั้นเอง ฉือหว่านรู้สึกถึงสายตาคู่หนึ่งจับจ้องมา เธอเงยหน้าขึ้น เห็นฮั่วซือหานเขายืนอยู่ใต้แสงไฟระยิบระยับ กำลังมองเธอเขามองอะไร?คืนนี้เขากลับมาเยือนบ้านใหญ่พร้อมกับฉือเจียว ชัดเจนว่าเพื่อแสดงจุดยืนให้ฉือเจียวคนที่นี่ดูเหมือนจะลืมไปแล้วว่า เธอต่างหากที่เป็นคุณนายฮั่วน่าขันสิ้นดีฉือหว่านเบือนสายตาหนี“เอาล่ะ ตอนนี้ทุกคนมากันครบแล้ว ประธานฮั่ว เทพ C เราเริ่มทานอาหารกันเถอะ” คุณนายใหญ่ฉือยิ้มแย้มอาหารเลิศรสและเครื่องดื่มชั้นดีจัดเรียงพร้อม ทุกคนเริ่มทยอยนั่งประจำที่ที่นั่งถูกจัดเตรียมไว้อย่างเป็นระเบียบ คุณนายใหญ่ฉือนั่งหัวโต๊ะ ฝั่ง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 200
ฉือเหว่ยเย่หัวเราะพลางพูดว่า “ยัยฉือหว่านนั่นต้องอิจฉาถังถังแน่ๆ ถึงได้พูดแบบนั้น เธอจงใจจะทำลายบรรยากาศมื้อค่ำนี้”หนีหงเสริมตาม “ก็แค่เด็กบ้านนอกคนหนึ่ง อยู่ๆ จะมาพูดว่าเทพ C เป็นนักต้มตุ๋นเนี่ยนะ ขำชะมัด”ฉือถังจับมือเทพ C แน่น ยิ้มขอโทษ “เทพ C อย่าไปใส่ใจฉือหว่านเลยนะ เธอแค่อิจฉาจนไม่ปกติแล้ว”เทพ C มองตามทางที่ฉือหว่านจากไป ลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก แม้เขาจะไม่รู้แน่ชัดว่าฉือหว่านรู้อะไรบ้าง แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับทำให้เขารู้สึกไม่มั่นใจและหวาดกลัวดีที่คนในบ้านตระกูลฉือช่วยกันไล่เธอออกไปเทพ C มองดูผู้คนในบ้านตระกูลฉือ ราวกับมองดูของในกระเป๋าตัวเอง เขายิ้มสุภาพ “ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ถือสา”คุณนายใหญ่ฉือหัวเราะออกมา “อย่าให้ฉือหว่านมาทำลายอารมณ์เราเลย มาเถอะ เริ่มกินข้าวกันดีกว่า”“จริงสิ คุณย่า หนูมีเรื่องจะประกาศค่ะ ตอนนี้หนูได้เข้าร่วมทีมแพทย์ของเทพ C อย่างเป็นทางการแล้ว และยังได้ถือหุ้นในนั้นด้วย” ฉือถังพูดด้วยความภูมิใจคุณนายใหญ่ฉือและคนในบ้านรองต่างตกใจ “ถังถัง เธอถือหุ้นในทีมแพทย์ของเทพ C เหรอ?”เทพ C พยักหน้า “ใช่ครับ ถังถังนำเงินห้าพันล้านมาเข้าร่วมลงทุน”ห้าพันล้าน!?
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 201
ครอบครัวตระกูลฉือยกแก้วดื่มไวน์กันอย่างมีความสุขในตอนนั้นเอง ฉือเจียวสังเกตเห็นฮั่วซือหานที่นั่งอยู่ข้างๆ ฮั่วซือหานไม่พูดอะไรเลยตลอดทั้งคืน ไม่ได้มีส่วนร่วมกับบทสนทนาใดๆ ของครอบครัวตระกูลฉือเลย สงบนิ่งเป็นพิเศษหลังจากฉือหว่านออกไป เขาก็มองไปยังทิศทางที่เธอจากไปอยู่ตลอด เหมือนใจลอยฉือเจียวเอ่ยขึ้น “ซือหาน เป็นอะไรไปเหรอคะ? เรากำลังจะร่วมลงทุนกับทีมแพทย์ของเทพ C คุณว่ามันไม่เหมาะงั้นเหรอ?”ฮั่วซือหานเงยตาขึ้นเล็กน้อย มองไปยังเทพ C ที่นั่งฝั่งตรงข้ามแววตาของเขาเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความกดดัน แค่สายตาก็ทำให้เทพ C สะท้านไปถึงกระดูกทั้งฮั่วซือหานและฉือหว่าน…ทำไมถึงทำให้เขารู้สึกไม่มั่นใจขนาดนี้?แต่ฮั่วซือหานแค่ปรายตามองเล็กน้อย แล้วก็ละสายตาไปทันที “ไม่มีอะไรหรอก เรื่องของพวกเธอ ก็ตัดสินใจกันเองเถอะ”พูดจบ ฮั่วซือหานก็ลุกขึ้น “ฉันมีธุระ ขอตัวก่อน”เขากำลังจะเดินออกจากห้องไป“ประธานฮั่ว จะรีบไปไหนกันล่ะคะ? ข้าวเย็นยังไม่ทันได้แตะเลย” คุณนายใหญ่ฉือรีบส่งสัญญาณทางสายตาให้ฉือเจียวทันทีฉือเจียวเข้าใจ เธอรู้ว่าฮั่วซือหานยังโกรธเรื่องรูปถ่ายนั่นอยู่ แต่เมื่อเขาได้ยินว่าหัวใจของเธอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 202
“ธูปหอมนี้จะเอาไปที่ห้องของประธานฮั่วกับคุณหนูฉือเจียวใช่ไหม?”“ใช่ เรื่องที่คุณนายใหญ่กับคุณนายรองสั่งเอาไว้ ธูปหอมนี่คือธูปปลุกอารมณ์เชียวนะ”“ดูท่าคืนนี้คุณหนูฉือเจียวกับประธานฮั่วคงจะได้สมหวังกันสักที”“อีกไม่นานคุณหนูฉือเจียวของพวกเราก็จะได้เป็นคุณนายฮั่วแล้ว”“ไม่ใช่แค่นั้นนะ คืนนี้เทพ C ก็จะค้างอยู่ด้วยเหมือนกัน จะได้สมหวังกับคุณหนูฉือถังอีกคน คืนนี้คุณนายใหญ่ฉือถึงกับยิ้มไม่หุบเลย ลูกเขยสองคนนี้น่ะคือสมบัติล้ำค่าของเธอเลยล่ะ”“รอดูเถอะ วันดีๆ ของตระกูลฉือกำลังจะมาถึงแน่นอน!”สองสาวใช้เดินห่างออกไปฉือหว่านได้ยินบทสนทนาของพวกเธอเข้า คุณนายใหญ่ฉือกับหลี่หลันกำลังจะใช้ ธูปปลุกอารมณ์กับฮั่วซือหาน?ครั้งก่อน ฮั่วซือหานเคยโดนธูปปรารถนาที่บ้านตระกูลฉือมาแล้ว แต่ยานั่นยังไม่แรงมาก เขายังสามารถควบคุมตัวเองไว้ได้แต่ครั้งนี้ ธูปปลุกอารมณ์ เป็นยาที่แรงมาก แทบจะหาซื้อไม่ได้ทั่วไปเลยด้วยซ้ำดูเหมือนคุณนายใหญ่ฉือกับหลี่หลันจะอดใจรอไม่ไหวแล้วจะบอกฮั่วซือหานดีไหม?ช่างเถอะฉือหว่านหลุบตาลงอย่างเหนื่อยใจ เธอรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องของเธอคนที่ฮั่วซือหานรักมาตลอดก็คือฉือเจียวอยู่แ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 203
ฮั่วซือหานหยุดชะงัก เขาหันกลับไปมองฉือเจียวฉือเจียวก็สูดดมกลิ่น ธูปปลุกอารมณ์ เข้าไปเหมือนกัน ตอนนี้เธอรู้สึกว่าร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ใบหน้าสวยใสของเธอแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างมีเสน่ห์ เธอเม้มริมฝีปากแดงอย่างเย้ายวน แล้วมองฮั่วซือหานด้วยสายตาหวานเยิ้มหลี่หลันพูดต่อ “ประธานฮั่ว เวลานี้เจียวเจียวต้องการคุณนะคะ คุณจะทิ้งเธอไปได้ยังไง?”ฮั่วซือหานมองฉือเจียวโดยไม่ตอบอะไรทันใดนั้น ฉือเจียวก็เปิดผ้าห่มแล้วลุกจากเตียง เธอโผเข้ามาในอ้อมกอดของเขาฉือไห่ผิงกับหลี่หลันหันมาสบตากันอย่างพอใจ ก่อนจะปิดประตูห้องลงอย่างเงียบๆสายเดี่ยวของฉือเจียวหลุดจากไหล่ข้างขวา ผิวเนียนขาวกับท่าทางนุ่มนวลชวนหลงใหล เธอมองฮั่วซือหานด้วยแววตาอ่อนหวาน “ซือหาน ฉันก็รู้อยู่แล้วว่าคนที่คุณรักที่สุดยังไงก็ต้องเป็นฉัน”พูดจบ ฉือเจียวก็ใช้สองมือโอบรอบคอของเขา แล้วเขย่งปลายเท้าจะจูบริมฝีปากของเขาแต่ยังไม่ทันได้จูบ ฮั่วซือหานกลับเบี่ยงตัวหลบฉือเจียวชะงัก แล้วพยายามอีกครั้ง แต่ฮั่วซือหานก็ยังหลบอีกจากนั้น เขายกมือขึ้นผลักเธอออกห่าง “ฉือเจียว ฉันหวังว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย อย่าใช้วิธีต่ำช้าแบบนี้กับฉันอีก ไม่อย่างนั้น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 204
ฉือหว่านกำลังจะตอบแชทของเซียวอี้ แต่จู่ๆ โทรศัพท์ของเธอก็สั่นขึ้นมาอย่างแรงเธอมองไปที่ชื่อสายเรียกเข้า ใจพลันสั่นไหวคนที่โทรมาคือ... ฮั่วซือหานฮั่วซือหานโทรหาเธอ?เขาโทรมาทำไม?เขาไม่ได้อยู่กับฉือเจียวเหรอ?ฉือหว่านไม่รู้ว่าเขาโทรมาทำไม หรือมีจุดประสงค์อะไร เธอจึงไม่รับสายเสียงสั่นของโทรศัพท์ดังอยู่นานหลายครั้ง เขาโทรมาหลายสายติดกัน แต่สุดท้าย...ทุกอย่างก็กลับสู่ความเงียบฉือหว่านนอนลงบนเตียง ขณะนี้ก็ล่วงเข้าดึกมากแล้ว เธอปิดเปลือกตาลงแต่กลับไม่สามารถข่มตาให้หลับได้ระหว่างที่เธอกำลังพลิกตัวไปมาอยู่นั้น ก็อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นมีคนเคาะประตูใครกัน?เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง จังหวะนิ้วเคาะนั้นทั้งหนักแน่นและเฉียบคม บ่งบอกถึงความแข็งแรงและเร่งเร้าฉือหว่านลุกจากเตียงแล้วไปเปิดประตู เมื่อประตูเปิดออก เธอก็เห็นร่างสูงใหญ่สง่างามของ ฮั่วซือหาน ยืนอยู่ตรงหน้าโถงทางเดินในโรงพยาบาลตอนดึกสงบมาก ร่างสูงของเขายืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟสลัวในความมืดสลับแสง เสื้อนอกเปียกชื้นไปด้วยไอน้ำจากอากาศเย็นภายนอกเขายืนอยู่ทวนแสง ดวงตาสีดำลึกและเย็นชาของเขาจ้องมองเธอเขม็งชายคนนี้…
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 205
ฉือหว่านปฏิเสธทันที “ไม่ได้!”พูดจบ เธอก็พยายามผลักเขาออกไปสุดแรงบังเอิญว่าตอนนั้น เธอไปโดนเข้ากับมือซ้ายของเขา “ซี๊ด…” ฮั่วซือหานร้องอู้อี้ด้วยความเจ็บฉือหว่านชะงักทันที “คุณเป็นอะไร?”ฮั่วซือหานมองเธอ “ฉือหว่าน…ฉันเจ็บมือ”เขายื่นมือซ้ายของเขามาตรงหน้าเธอฉือหว่านรู้ว่าเขาเคยได้รับบาดเจ็บที่มือซ้ายอย่างรุนแรง แต่เธอไม่รู้ว่าเขาเย็บถึงยี่สิบสามเข็ม แม้ตอนนี้จะถอดไหมแล้ว แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังมีรอยแผลเป็นลึกคล้ายตัวหนอนในมุมอับของทางเดิน มีเพียงพวกเขาสองคน แสงไฟเหลืองนวลจากด้านบนอาบไล้เบาๆ ใกล้กันขนาดนี้…แม้แต่เสียงหัวใจก็ยังได้ยินชัด ฮั่วซือหานมองเธอซ้ำอีกครั้ง “ฉือหว่าน เธอเห็นไหม…ฉันเจ็บมือ”ฉือหว่านไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงเอาแต่บอกว่าเจ็บมือ ชายอย่างเขา—คนที่ไม่เคยร้องไห้แม้แต่ตอนเลือดออก กลับเอาแต่พูดว่ามือเจ็บ?เธอเงยใบหน้าเรียบเฉยของตัวเองขึ้นมามองเขา “น่าเกลียด”เธอรังเกียจรอยแผลเป็นบนฝ่ามือเขา และพูดออกมาตรงๆ ว่าน่าเกลียดฮั่วซือหานถึงกับหลุดหัวเราะ เขาก้มลงอย่างรวดเร็ว ประทับริมฝีปากแน่นลงบนริมฝีปากแดงของเธออย่างแรงฉือหว่านพยายามขัดขืน แต่ดิ้นไม่หลุด นิ้วยาวของ
Bab terbaru
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 210
“หลังจากคุณนายเข้าไปในห้องพักคนไข้ ผมก็ทำตามคำสั่งของท่านประธานทันทีครับ หาผู้หญิงที่ยังบริสุทธิ์มาให้”คนนั้นก็คือโหลวซินเยว่ฮั่วซือหานใบหน้าไร้ความรู้สึก “รู้แล้ว”เขาเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ เปิดน้ำเย็นจัดราดตัวเองสายน้ำเย็นเฉียบไหลจากศีรษะลงมา เขาหลุบตามองต่ำ ล้างตัวเงียบๆบนตัวของเขามีรอยขีดข่วนหลายแห่ง บนไหล่ยังมีรอยฟันลึก เขาเคยคิดว่าเป็นร่องรอยที่ฉือหว่านทิ้งไว้แต่เปล่าเลยเมื่อคืนมันก็แค่ความฝันฝันกลางวันที่เขากับฉือหว่านอยู่ด้วยกันเธอไม่เคยมาเลยแต่เขากลับไปนอนกับเพื่อนของเธอฮั่วซือหานถูตัวแรงๆ อย่างบ้าคลั่ง อยากลบร่องรอยพวกนั้นออกให้หมดปัง! สุดท้ายหมัดของเขาก็พุ่งใส่ผนังอย่างแรง...โหลวซินเยว่แต่งตัวเรียบร้อย ยืนรออยู่ในห้องทำงานไม่นาน ฮั่วซือหานก็เดินเข้ามา เขาอาบน้ำแล้ว เปลี่ยนเป็นเชิ้ตขาวกับกางเกงสแล็คสีดำเรียบร้อย ใบหน้าหล่อเหลานั้นไร้อารมณ์โดยสิ้นเชิง กลับมาเป็นชายหนุ่มผู้สูงส่งเย็นชาดังเดิม ความเย็นชาและห่างเหินแผ่ซ่านออกมาทั้งเนื้อทั้งตัวเลขาจ้าวเอ่ยเรียก “ท่านประธาน”ฮั่วซือหานนั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน เขาเงยหน้าขึ้นมองโหลวซินเยว่ “นี่เช็คหนึ่งใบ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 209
ฮั่วซือหานยังไม่ตื่น และเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะให้คำตอบอะไรเธอในตอนนี้จู่ๆ โทรศัพท์ของฉือหว่านก็สว่างขึ้น มีสายเรียกเข้าเป็นโหลวซินเยว่โทรมาฉือหว่านกดรับสาย เสียงตื่นตระหนกของโหลวซินเยว่ดังมาทันที “หวานหว่าน เธออยู่ไหน รีบกลับหอเถอะ ฮวนเอ๋อร์เกิดเรื่องแล้ว!”อะไรนะ?เยี่ยฮวนเอ่อร์เกิดเรื่อง?ฉือหว่านวางสาย แล้วค่อยๆ ขยับออกจากอ้อมกอดของฮั่วซือหานอย่างเบามือ เธอเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพรมขึ้นมาใส่ แล้วรีบออกไปจากที่นั่นหลังจากฉือหว่านออกไปได้ไม่นาน “แกร๊ก” เสียงประตูสวนหลวงเปิดออก มีใครบางคนเดินเข้ามาอย่างเงียบเชียบคนนั้นก็คือโหลวซินเยว่!โหลวซินเยว่มาแล้ว!เธอเห็นฮั่วซือหานที่กำลังนอนหลับอยู่บนโซฟา รวมถึงเสื้อผ้าที่หล่นอยู่บนพรม ใครมองก็รู้ว่าเมื่อคืนนี้ที่นี่เพิ่งเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนฮั่วซือหานอยู่กับฉือหว่านโหลวซินเยว่ยกมือปลดกระดุมเสื้อ แล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก จากนั้นก็นอนลงข้างๆ ฮั่วซือหานเธอมองใบหน้าหล่อเหลาที่แสนสูงส่งของเขาด้วยสายตาหลงใหล นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้อยู่ใกล้เขาขนาดนี้ฮั่วซือหาน มหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของไห่เฉิง เขาช่างสูงค่าเหลือเกินโห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 208
ฉือหว่านชะงัก แล้วรีบดิ้นทันที “ฮั่วซือหาน อย่านะ!”ฮั่วซือหานดึงเธอมากอดไว้ กดเธอลงบนโซฟา แล้วก้มหน้าลงจูบริมฝีปากแดงของเธอเธอดิ้นสุดแรง ฮั่วซือหานทนไม่ไหว เผลอทำแจกันตกแตก หนังสือพิมพ์กับนิตยสารกระจัดกระจายเกลื่อนพื้น...ไม่นานฉือหว่านก็ไม่ขยับอีก หน้าผากเธอกระแทกกับพนักโซฟา น้ำตาไหลซึมจากหางตาชายหนุ่มที่อยู่บนร่างเธอถึงกับชะงัก ดวงตาสีดำมืดเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ มองเธออย่างตกตะลึง “เธอยัง...ซิงเหรอ?”เขาเคยคิดว่าเธอไม่ใช่ครั้งแรกแล้วเขาไม่กล้านึกเลยว่าเธอจะเป็นครั้งแรกฉือหว่านลุกขึ้นกัดไหล่เขาอย่างแรงเธอกัดแน่น ราวกับจะกัดเอาเนื้อชิ้นหนึ่งจากไหล่เขาไปจริงๆกรามคมของฮั่วซือหานขบแน่นจนตึงไปหมด กล้ามเนื้อทั้งตัวเกร็ง เผลอครางออกมาเบาๆ อย่างเจ็บปวดเธอแทบจะกัดเขาตายอยู่แล้วฮั่วซือหานบีบแก้มเธอให้คลายปากออกเขาใช้มือซ้าย ฉือหว่านเห็นรอยแผลยาวกลางฝ่ามือเขา แผลที่ได้จากตอนช่วยชีวิตเธอแต่แค่นั้น มันไม่พอจะลบล้างเรื่องเลวร้ายที่เขาทำไว้กับเธอน้ำตาเอ่อคลอในดวงตาฉือหว่าน เธอจ้องเขาทั้งน้ำตาหัวใจของฮั่วซือหานเหมือนโดนบางอย่างกระแทกเข้าเต็มแรง เหมือนมีบางส่วนในใจเขาร่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 207
ฮั่วซือหานเงยหน้าขึ้น เขาเห็นเงาร่างหนึ่งเบาบางราวกับไร้ฝุ่น ฉือหว่านมาแล้ว!ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากบาง “เธอมาทำไม? ใครให้เธอมา?”ฉือหว่านเดินเข้ามาในห้องรับแขก มาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา“เลขาจ้าว!” ฮั่วซือหานเรียกหา “เลขาจ้าว คนที่ฉันให้คุณเตรียมไว้ล่ะ ทำไมยังไม่มาอีก?”ไม่มีเสียงตอบรับไม่มีใครตอบเขาฉือหว่านก็ไม่พูดอะไรฮั่วซือหานยกมือขึ้นดึงกระดุมเสื้อเชิ้ต แล้วพูดกับฉือหว่านว่า “ออกไป”ฉือหว่านก้มตามองเขาด้วยขนตายาวสวย “งั้นฉันไปจริงๆ นะ”เธอหมุนตัวจะเดินออกไปแต่ในวินาทีถัดมา มือใหญ่แข็งแรงข้างหนึ่งเอื้อมเข้ามา คว้าแขนเรียวของเธอไว้แน่น เสียงทุ้มต่ำกดดันดังขึ้นผ่านการขบฟัน “ฉือ...หว่าน!”เขาเรียกชื่อเธอด้วยความโมโหฉือหว่านหันกลับมา กะพริบตาอย่างซุกซนเจ้าเล่ห์มองเขา “เรียกฉันทำไม?”ฮั่วซือหานเอื้อมมือดึงแรง ร่างบอบบางของเธอล้มลงไปนั่งบนตักแกร่งของเขาโดยตรงตัวเขาร้อนจัด ราวกับลาวาหลอมละลาย ยาปลุกกำหนัดออกฤทธิ์มานานแล้ว เขาฝืนทนไว้ได้ด้วยแรงใจเพียงอย่างเดียวตั้งแต่กลับมาจากสวนหลวง ดวงตาเขาก็แดงก่ำ สติเริ่มเลือนลางตอนนี้พอได้กอดร่างนุ่มนิ่มไว้ ฮั่วซือหานก็ซบใบหน้าลงบนเส
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 206
แต่ถึงอย่างนั้น ฉือหว่านก็ยังคงนอนไม่หลับอยู่ดี ไม่นานนัก “ก็อก ก๊อก” เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้งใครอีกล่ะ?ฉือหว่านเดินไปเปิดประตูห้องผู้ป่วย และพบว่าเป็นเลขาจ้าวที่รีบร้อนมาหาเธอ “คุณนาย”ฉือหว่านเดินออกไป “เลขาจ้าว คุณมาทำไม?”สีหน้าของเลขาจ้าวเต็มไปด้วยความเร่งรีบ “คุณนายครับ ท่านประธานถูกวางยา ตอนอยู่ที่บ้านตระกูลฉือ คุณช่วยไปดูท่านประธานที่สวนหลวงหน่อยเถอะครับ”“เขาสั่งให้คุณหาเด็กใหม่ที่สะอาดไปให้แล้วไม่ใช่เหรอ ฉันไม่ไปหรอก” ฉือหว่านพูดพลางจะกลับเข้าไปในห้อง“คุณนายครับ!” เลขาจ้าวเรียกเธอไว้ทันที “ที่ท่านประธานพูดไป...เป็นเพราะโกรธ พูดไปเพราะประชดคุณ คุณฟังไม่ออกจริงๆ เหรอครับ?”มือที่จับลูกบิดของฉือหว่านชะงักเล็กน้อย“คุณนายครับ วันนั้นที่วิลล่าพักร้อน คุณชายลู่บาดเจ็บเพราะปกป้องคุณก็จริง แต่คุณจะเห็นแค่เขาคนเดียวไม่ได้ คุณควรเห็นด้วยว่า มือของท่านประธาน...บาดเจ็บเพราะคุณ!”ฉือหว่านค่อยๆ หันหลังกลับ เธอมองเลขาจ้าว “แล้วมือของเขา...เกี่ยวอะไรกับฉัน?”เลขาจ้าวหยิบมือถือขึ้นมา แล้วเปิดคลิปวิดีโอจากกล้องวงจรปิดให้ดู “คุณนายครับ คุณดูเองเถอะ”ฉือหว่านเปิดวิดีโอ ในภาพเธ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 205
ฉือหว่านปฏิเสธทันที “ไม่ได้!”พูดจบ เธอก็พยายามผลักเขาออกไปสุดแรงบังเอิญว่าตอนนั้น เธอไปโดนเข้ากับมือซ้ายของเขา “ซี๊ด…” ฮั่วซือหานร้องอู้อี้ด้วยความเจ็บฉือหว่านชะงักทันที “คุณเป็นอะไร?”ฮั่วซือหานมองเธอ “ฉือหว่าน…ฉันเจ็บมือ”เขายื่นมือซ้ายของเขามาตรงหน้าเธอฉือหว่านรู้ว่าเขาเคยได้รับบาดเจ็บที่มือซ้ายอย่างรุนแรง แต่เธอไม่รู้ว่าเขาเย็บถึงยี่สิบสามเข็ม แม้ตอนนี้จะถอดไหมแล้ว แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังมีรอยแผลเป็นลึกคล้ายตัวหนอนในมุมอับของทางเดิน มีเพียงพวกเขาสองคน แสงไฟเหลืองนวลจากด้านบนอาบไล้เบาๆ ใกล้กันขนาดนี้…แม้แต่เสียงหัวใจก็ยังได้ยินชัด ฮั่วซือหานมองเธอซ้ำอีกครั้ง “ฉือหว่าน เธอเห็นไหม…ฉันเจ็บมือ”ฉือหว่านไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงเอาแต่บอกว่าเจ็บมือ ชายอย่างเขา—คนที่ไม่เคยร้องไห้แม้แต่ตอนเลือดออก กลับเอาแต่พูดว่ามือเจ็บ?เธอเงยใบหน้าเรียบเฉยของตัวเองขึ้นมามองเขา “น่าเกลียด”เธอรังเกียจรอยแผลเป็นบนฝ่ามือเขา และพูดออกมาตรงๆ ว่าน่าเกลียดฮั่วซือหานถึงกับหลุดหัวเราะ เขาก้มลงอย่างรวดเร็ว ประทับริมฝีปากแน่นลงบนริมฝีปากแดงของเธออย่างแรงฉือหว่านพยายามขัดขืน แต่ดิ้นไม่หลุด นิ้วยาวของ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 204
ฉือหว่านกำลังจะตอบแชทของเซียวอี้ แต่จู่ๆ โทรศัพท์ของเธอก็สั่นขึ้นมาอย่างแรงเธอมองไปที่ชื่อสายเรียกเข้า ใจพลันสั่นไหวคนที่โทรมาคือ... ฮั่วซือหานฮั่วซือหานโทรหาเธอ?เขาโทรมาทำไม?เขาไม่ได้อยู่กับฉือเจียวเหรอ?ฉือหว่านไม่รู้ว่าเขาโทรมาทำไม หรือมีจุดประสงค์อะไร เธอจึงไม่รับสายเสียงสั่นของโทรศัพท์ดังอยู่นานหลายครั้ง เขาโทรมาหลายสายติดกัน แต่สุดท้าย...ทุกอย่างก็กลับสู่ความเงียบฉือหว่านนอนลงบนเตียง ขณะนี้ก็ล่วงเข้าดึกมากแล้ว เธอปิดเปลือกตาลงแต่กลับไม่สามารถข่มตาให้หลับได้ระหว่างที่เธอกำลังพลิกตัวไปมาอยู่นั้น ก็อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นมีคนเคาะประตูใครกัน?เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง จังหวะนิ้วเคาะนั้นทั้งหนักแน่นและเฉียบคม บ่งบอกถึงความแข็งแรงและเร่งเร้าฉือหว่านลุกจากเตียงแล้วไปเปิดประตู เมื่อประตูเปิดออก เธอก็เห็นร่างสูงใหญ่สง่างามของ ฮั่วซือหาน ยืนอยู่ตรงหน้าโถงทางเดินในโรงพยาบาลตอนดึกสงบมาก ร่างสูงของเขายืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟสลัวในความมืดสลับแสง เสื้อนอกเปียกชื้นไปด้วยไอน้ำจากอากาศเย็นภายนอกเขายืนอยู่ทวนแสง ดวงตาสีดำลึกและเย็นชาของเขาจ้องมองเธอเขม็งชายคนนี้…
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 203
ฮั่วซือหานหยุดชะงัก เขาหันกลับไปมองฉือเจียวฉือเจียวก็สูดดมกลิ่น ธูปปลุกอารมณ์ เข้าไปเหมือนกัน ตอนนี้เธอรู้สึกว่าร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ใบหน้าสวยใสของเธอแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างมีเสน่ห์ เธอเม้มริมฝีปากแดงอย่างเย้ายวน แล้วมองฮั่วซือหานด้วยสายตาหวานเยิ้มหลี่หลันพูดต่อ “ประธานฮั่ว เวลานี้เจียวเจียวต้องการคุณนะคะ คุณจะทิ้งเธอไปได้ยังไง?”ฮั่วซือหานมองฉือเจียวโดยไม่ตอบอะไรทันใดนั้น ฉือเจียวก็เปิดผ้าห่มแล้วลุกจากเตียง เธอโผเข้ามาในอ้อมกอดของเขาฉือไห่ผิงกับหลี่หลันหันมาสบตากันอย่างพอใจ ก่อนจะปิดประตูห้องลงอย่างเงียบๆสายเดี่ยวของฉือเจียวหลุดจากไหล่ข้างขวา ผิวเนียนขาวกับท่าทางนุ่มนวลชวนหลงใหล เธอมองฮั่วซือหานด้วยแววตาอ่อนหวาน “ซือหาน ฉันก็รู้อยู่แล้วว่าคนที่คุณรักที่สุดยังไงก็ต้องเป็นฉัน”พูดจบ ฉือเจียวก็ใช้สองมือโอบรอบคอของเขา แล้วเขย่งปลายเท้าจะจูบริมฝีปากของเขาแต่ยังไม่ทันได้จูบ ฮั่วซือหานกลับเบี่ยงตัวหลบฉือเจียวชะงัก แล้วพยายามอีกครั้ง แต่ฮั่วซือหานก็ยังหลบอีกจากนั้น เขายกมือขึ้นผลักเธอออกห่าง “ฉือเจียว ฉันหวังว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย อย่าใช้วิธีต่ำช้าแบบนี้กับฉันอีก ไม่อย่างนั้น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 202
“ธูปหอมนี้จะเอาไปที่ห้องของประธานฮั่วกับคุณหนูฉือเจียวใช่ไหม?”“ใช่ เรื่องที่คุณนายใหญ่กับคุณนายรองสั่งเอาไว้ ธูปหอมนี่คือธูปปลุกอารมณ์เชียวนะ”“ดูท่าคืนนี้คุณหนูฉือเจียวกับประธานฮั่วคงจะได้สมหวังกันสักที”“อีกไม่นานคุณหนูฉือเจียวของพวกเราก็จะได้เป็นคุณนายฮั่วแล้ว”“ไม่ใช่แค่นั้นนะ คืนนี้เทพ C ก็จะค้างอยู่ด้วยเหมือนกัน จะได้สมหวังกับคุณหนูฉือถังอีกคน คืนนี้คุณนายใหญ่ฉือถึงกับยิ้มไม่หุบเลย ลูกเขยสองคนนี้น่ะคือสมบัติล้ำค่าของเธอเลยล่ะ”“รอดูเถอะ วันดีๆ ของตระกูลฉือกำลังจะมาถึงแน่นอน!”สองสาวใช้เดินห่างออกไปฉือหว่านได้ยินบทสนทนาของพวกเธอเข้า คุณนายใหญ่ฉือกับหลี่หลันกำลังจะใช้ ธูปปลุกอารมณ์กับฮั่วซือหาน?ครั้งก่อน ฮั่วซือหานเคยโดนธูปปรารถนาที่บ้านตระกูลฉือมาแล้ว แต่ยานั่นยังไม่แรงมาก เขายังสามารถควบคุมตัวเองไว้ได้แต่ครั้งนี้ ธูปปลุกอารมณ์ เป็นยาที่แรงมาก แทบจะหาซื้อไม่ได้ทั่วไปเลยด้วยซ้ำดูเหมือนคุณนายใหญ่ฉือกับหลี่หลันจะอดใจรอไม่ไหวแล้วจะบอกฮั่วซือหานดีไหม?ช่างเถอะฉือหว่านหลุบตาลงอย่างเหนื่อยใจ เธอรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องของเธอคนที่ฮั่วซือหานรักมาตลอดก็คือฉือเจียวอยู่แ
