LOGINShare
บทที่ 178
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 179
ฮั่วซือหานและฉือเจียวกลับมาที่ห้องพักปฐพี ฮั่วซือหานยืนอยู่หน้าหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน มองออกไปในความมืด ทันใดนั้น ร่างอ่อนนุ่มของใครบางคนก็โอบกอดเขาจากด้านหลัง มือขาวเนียนลูบไล้ไปบนอกแข็งแกร่งของเขาในท่วงท่าเย้ายวน เป็นฉือเจียว ฮั่วซือหานหันกลับมามองเธอ "เป็นอะไร?" ฉือเจียวเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างหลงใหล ค่ำคืนแบบนี้ ชายหญิงอยู่ในห้องเดียวกัน มันเป็นช่วงเวลาที่เหมาะกับเรื่องอย่างว่า ฉือเจียวยิ้มเย้ายวน "ซือหาน คุณเคยมีผู้หญิงมาก่อนหรือเปล่า?" "ถามเรื่องนี้ทำไม?" ฉือเจียวรู้ว่าในอดีต ผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ข้างเขามีเพียงเธอ จนกระทั่งเขากลายเป็นเจ้าชายนิทรานานถึงสามปี และเมื่อฟื้นขึ้นมา กลับมีฉือหว่านเข้ามาอยู่ข้างกาย แต่เธอมั่นใจว่าฮั่วซือหานไม่เคยแตะต้องฉือหว่าน ทว่าผู้ชายหนุ่มแน่นอย่างฮั่วซือหาน จะไม่มีความต้องการอะไรเลยเชียวหรือ? หลายครั้งที่เธอพยายามยั่วยวนเขา แต่เขากลับปฏิเสธเธอทุกครั้ง แม้ว่าเธอเคยบอกว่าเธอจะยอมมอบตัวให้เขาก็ต่อเมื่อเขาแต่งงานกับเธอ แต่คืนนี้ เธออยากให้เขาได้ลิ้มรส "ความหวาน" สักหน่อย มือของฉือเจียวลูบไล้ไปตามแผงอกของเขา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 180
"ของอะไร?" ฉือหว่านปิดประตูห้อง เธอเทของออกบนเตียง ถุงยางอนามัย... ชุดชั้นในเซ็กซี่... เธอชะงัก เธอไม่ได้สั่งของพวกนี้! หรือว่าพนักงานส่งของผิดห้อง? ขณะนั้น ลู่หนานเฉิงอาบน้ำเสร็จเดินออกมา เขาเห็นสิ่งของบนเตียงแล้วก็ตกตะลึง "หวานหว่าน นี่มัน..." ฉือหว่านมองแวบเดียวก็รู้ว่าไม่ใช่ของที่ลู่หนานเฉิงสั่งแน่ แล้วของพวกนี้มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ติ๊งต่องเสียงกริ่งหน้าห้องดังขึ้นอีกครั้ง "ฉันไปเปิดเอง" ลู่หนานเฉิงเดินไปเปิดประตู นอกประตูคือฮั่วซือหานกับฉือเจียว ฉือหว่านกระพริบตาปริบๆ พวกเขาไม่ได้อยู่ที่ห้องปฐพีเหรอ? "ซือหาน พวกนายมาทำอะไรที่นี่?" ลู่หนานเฉิงก็แปลกใจเช่นกัน เสียงต่ำของฮั่วซือหานเอ่ยขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ "ระบบความปลอดภัยในห้องของเรามีปัญหา ต้องซ่อมแซมและทดสอบใหม่ คืนนี้พวกเราต้องพักที่นี่" ฉือหว่านชะงัก คืนนี้... ฮั่วซือหานกับฉือเจียวจะมานอนที่นี่ด้วย? ห้องเดียว สี่คน แม้ห้องนี้จะกว้างขวางพอสำหรับสี่คน แต่บรรยากาศมันประหลาดเหลือเกิน ฉือเจียวเองก็ไม่อยากมาอยู่ที่นี่ แต่เมื่อครู่ ผู้จัดการของรีสอร์ตมาแจ้งว่าห้องพักปฐพีมีปัญหา แถมห้อ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 181
เขากำลังพูดอะไรชายคนนี้ช่างชั่วร้ายจริงๆ!“ประธานฮั่ว คุณต้องการอะไรกันแน่?” ฮั่วซือหานมองดูมือเล็กที่เธอซ่อนอยู่ด้านหลัง "ใส่ให้ฉันดู" ฉือหว่านสะดุ้ง เขาเห็นชุดชั้นในเซ็กซี่ในมือเธอแล้ว เขากล้าสั่งให้เธอใส่ให้เขาดู! ฉือหว่านโกรธจัด ขว้างชุดชั้นในเซ็กซี่ใส่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา "ฉันไม่!" ฮั่วซือหานไม่หลบ ชุดชั้นในเซ็กซี่ร่วงลงบนพรมจากใบหน้าของเขา เขายื่นมือมาจับปลายคางเล็กขาวราวหยกของเธอ "เธอใส่ให้หนานเฉิงดูได้ แล้วทำไมใส่ให้ฉันดูไม่ได้?" ใบหน้าเล็กของเธอถูกเขาจับไว้ในฝ่ามือ เธอถูกบังคับให้เงยหน้ามองเขาด้วยดวงตากลมโตใสกระจ่าง เธอฟังไม่เข้าใจว่าเขาพูดอะไร เธอไม่ได้ใส่ให้ลู่หนานเฉิงดู เธอไม่เคยใส่ของแบบนี้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมบริการห้องพักถึงเอามาส่งให้? “ประธานฮั่ว ถ้าคุณอยากให้ผู้หญิงใส่ชุดชั้นในเซ็กซี่ให้คุณดู คุณก็ไปหาฉือเจียวสิ!”เธอบอกให้เขาไปหาฉือเจียว ฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน "ฉือเจียวบริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่มีทางใส่ชุดชั้นในเซ็กซี่แบบนี้ ชุดแบบนี้มันเหมาะกับผู้หญิงอย่างเธอไม่ใช่หรือไง?" ผู้หญิงอย่างเธอ? เธอเป็นผู้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 182
เขาดูถูกเธอแบบนี้มันทำให้เขามีความสุขมากนักหรือ? ... ฮั่วซือหานยืนอยู่ที่ระเบียง เขาเปลี่ยนเป็นชุดนอนผ้าไหมสีดำ นิ้วเรียวยาวสองนิ้วคีบบุหรี่ไว้ สูบมันอย่างหนัก ควันลอยคลุ้งบดบังสีหน้าของเขา แต่ยังพอมองเห็นว่าเขาขมวดคิ้วคมเข้มแน่น เขาสูบบุหรี่จัดจนขี้บุหรี่ที่ยังมีประกายไฟแดงร่วงหล่นลงมาไม่หยุด เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นบ้า ห้องพักวิวทะเลห้องวิมานไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย ที่ผู้จัดการรีสอร์ตบอกว่ามีปัญหา ก็เพราะเขาสั่งให้พูดแบบนั้น เขาแค่ไม่อยากให้ฉือหว่านกับลู่หนานเฉิงพักห้องเดียวกัน แค่คิดว่าเธอสั่งถุงยางอนามัยกับชุดชั้นในเซ็กซี่ เขาก็อดจินตนาการถึงสิ่งที่เธอทำกับลู่หนานเฉิงไม่ได้ เขาควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้เลย ค่ำคืนอันเงียบสงบนี้ทำให้ฮั่วซือหานตระหนักถึงความคิดที่ทั้งลึกซึ้งและน่ากลัวของตัวเอง เขาไม่ยอมปล่อยเธอไป เขาไม่ยอมให้ฉือหว่านอยู่กับผู้ชายคนอื่น เขาไม่ได้รักเธอ แต่เขาติดใจความสุขที่เธอมอบให้ เขาแค่เล่นสนุก และที่สำคัญคือเขายังเล่นไม่หนำใจ จะปล่อยให้เธอไปอยู่กับผู้ชายคนอื่นได้อย่างไร? ขณะนั้นเอง มีคนโอบเขาจากด้านหลัง “ซือหาน ทำไมส
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 183
หรือว่านายอยากมีเรื่อง?ฮั่วซือหานหรี่ตาลงทันที บรรยากาศระหว่างเขากับลู่หนานเฉิงตึงเครียดขึ้นมาทันที ราวกับมีกลิ่นดินปืนลอยอบอวลในอากาศ ฉือเจียวตกตะลึง เธอไม่อยากเชื่อว่าลู่หนานเฉิงจะถึงขั้นอยากมีเรื่องกับฮั่วซือหานเพราะฉือหว่าน สองคนนี้เป็นเพื่อนรักที่เติบโตมาด้วยกันแท้ๆ ฉือเจียวรีบชี้หน้าฉือหว่านตำหนิ "ฉือหว่าน ตอนนี้เธอพอใจหรือยัง? ยั่วผู้ชายให้เขาตีกันเพราะเธอ นี่มันแผนสูงของเธอใช่ไหม?" "พอได้แล้ว ฉือเจียว!" ลู่หนานเฉิงกำหมัดแน่น ขณะนั้นเอง ฉือหว่านเอื้อมมือไปจับแขนลู่หนานเฉิง "คุณชายลู่ ช่างเถอะค่ะ อย่าทะเลาะกันเพราะฉันเลย มันไม่คุ้มค่า" ลู่หนานเฉิงมองฉือหว่าน "ไม่ หวานหว่าน เธอมีค่าพอ" หัวใจของฉือหว่านอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย ลู่หนานเฉิงหยิบเสื้อโค้ทของตัวเองมาคลุมไหล่ให้เธอ แล้วจูงมือเล็กของเธอ "หวานหว่าน ไปกันเถอะ ที่นี่ไม่น่าสนุกแล้ว เรากลับกัน" ลู่หนานเฉิงตั้งใจพาฉือหว่านออกไป ฉือหว่าน "เดี๋ยวก่อนค่ะ" ลู่หนานเฉิงปล่อยมือจากฉือหว่าน เธอเพียงแค่หยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมา "คุณชายลู่ เราไปกันเถอะ" ลู่หนานเฉิงยิ้ม ก่อนจะจับมือฉือหว่านอีกครั้ง "พวก
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 184
ฮั่วซือหานจงใจเล่นงานฉือหว่านจริงๆ ครั้งนี้เขาทำเกินไปมาก ฉือหว่านรู้สึกขมขื่นในใจ "ฉันรู้ว่าประธานฮั่วเกลียดฉัน" ลู่หนานเฉิงเหมือนอยากพูดอะไรสักอย่าง แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะเงียบ "หวานหว่าน รอฉันอยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันไปเอารถมา" ฉือหว่านพยักหน้า "ค่ะ" ลู่หนานเฉิงเดินจากไป ฉือหว่านยืนรออยู่ที่เดิมเพียงลำพัง ขณะนั้นเอง มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเธอ เป็นฮั่วซือหาน ฮั่วซือหานก็ลงมาด้วย สวมเสื้อโค้ทสีดำบาง ดูสง่างามและเย็นชา สายตาของเขาหยุดอยู่ที่ฉือหว่าน เธอก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเอง ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปาก ถอนสายตากลับ แล้วหมุนตัวเดินจากไป แต่ทันใดนั้นเอง พี่เสือกับลูกน้องของเขาก็พากันมาถึง พี่เสือเห็นร่างบอบบางงดงามของฉือหว่านจากระยะไกล เขายิ้มกว้าง "ใช่เลย! ไม่คิดว่าจะเป็นหญิงงามระดับนี้" เหล่าลูกน้องในชุดดำต่างตื่นเต้น "พี่เสือ ผู้หญิงคนนี้สวยกว่าหญิงงามอันดับหนึ่งในซ่องที่พวกเราเคยเจออีก" "ดูสิ ผิวเนียนขนาดนั้น หน้าตาก็สวย หุ่นก็โคตรดี ให้ตายเถอะ อยากจับกดซะตอนนี้เลย" "พี่เสือ พวกเราจับตัวเธอกลับไปสนุกกันดีไหม?"
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 185
เป็นลู่หนานเฉิง! ลู่หนานเฉิงกลับมาพร้อมรถ แต่เมื่อเขาเห็นมีคนกำลังแทงฉือหว่าน เขาก็พุ่งตัวเข้าไปทันที คมมีดเสียบทะลุอกของเขา ฉือหว่านสูดหายใจสะอื้น "คุณชายลู่!" ฮั่วซือหานอยากจะพุ่งเข้าไปหาเธอ แต่เขาอยู่ไกลจากฉือหว่านเกินไป ได้แต่ยืนมองลู่หนานเฉิงถูกแทงต่อหน้าต่อตา เขาเตะลูกน้องชุดดำสองคนกระเด็น ก่อนจะรีบพุ่งตัวไปทันที ขณะนั้นเอง เลขาจ้าวก็นำทีมบอดี้การ์ดในชุดดำจำนวนมากมาถึง ล้อมบริเวณนี้ไว้หมดแล้ว พี่เสือและลูกน้องของเขาสู้ไม่ได้ ถูกจับกุมอย่างรวดเร็ว เวลานี้เอง ฉือเจียวรีบวิ่งเข้ามา โถมตัวกอดฮั่วซือหานไว้ "ซือหาน!" ฮั่วซือหานต้องหยุดฝีเท้ากะทันหัน เขาพยายามผลักฉือเจียวออกเพื่อจะเดินไปหาฉือหว่านกับลู่หนานเฉิง แต่ฉือเจียวกอดเขาแน่น ราวกับจะไม่ปล่อยไปไหน "ซือหาน อย่าไป ฉันกลัว~" ลู่หนานเฉิงนอนกองอยู่บนพื้น ฉือหว่านรีบคุกเข่าลงข้างเขา ใช้มือกดบาดแผลเพื่อหยุดเลือดที่ทะลักออกมา เลือดร้อนผ่าวไหลทะลักออกจากบาดแผล รินลงมาตามปลายนิ้วของเธอ มือของเธอสั่นเทา ไม่เข้าใจว่าทำไมลู่หนานเฉิงถึงต้องเสี่ยงชีวิตปกป้องเธอ เธอชินแล้วกับการที่มีคนปฏิบัติต่อเธออย่างเลวร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 186
ตอนนี้เมื่อเห็นภาพถ่ายนี้ ทุกอย่างก็ชัดเจนหมดแล้ว ฉือหว่านเงยหน้าขึ้นอย่างตกตะลึง มองฉือเจียวด้วยสายตาแข็งกร้าว "ฉือเจียว รูปนี้เธอเป็นคนส่งให้พี่เสือใช่ไหม?" ประกายในดวงตาของฉือเจียวเปลี่ยนไปทันที จากตกใจกลายเป็นมืดมนและผิดหวัง ลู่หนานเฉิง ทำไมถึงต้องเอาตัวมาขวางมีดแทนฉือหว่าน? ทำไมคนที่ตายไม่ใช่ฉือหว่าน? และตอนนี้ รูปถ่ายยังถูกพบเข้าอีก! สีหน้าของฉือเจียวพลันเปลี่ยนไป ฮั่วซือหานรับรูปถ่ายจากมือฉือหว่าน เขาใช้เวลาเพียงสองวินาทีก่อนจะเงยหน้าขึ้น สายตาเย็นเยียบมองไปที่ฉือเจียว ดวงตาของเขาคมกริบ ราวกับมีดที่กรีดลงบนใบหน้าของเธอ ฉือเจียวรู้สึกหวาดหวั่น รีบปฏิเสธทันที "รูปอะไร? ฉันไม่เข้าใจว่าเธอพูดเรื่องอะไร! ฉือหว่าน ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงหนานเฉิง แต่เธออย่ามาใส่ร้ายฉัน!" ฉือหว่านหัวเราะเย็นชา "ฉือเจียว เธอลองดูรูปนี้ให้ดีๆ เธอนี่มันโง่จริงๆ!" ฉือเจียวก้มมองรูปถ่าย และทันใดนั้นก็ต้องตกตะลึง เพราะบนรูปนั้น… มีโลโก้โทรศัพท์ของเธออยู่! แย่แล้ว! เธอลืมลบโลโก้ออก! ตอนนี้ไม่มีทางปฏิเสธได้แล้ว ว่าเธอเป็นคนส่งรูปให้พี่เสือ ฉือเจียวเงยหน้าขึ้นมองฮั่วซือหาน ดวงตาข
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 372
…………ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เย่ฮวนเอ่อร์หยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ออกมาเธอหันหลัง กำลังสวมชุดชั้นในอยู่จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะดังขึ้นที่ประตูมีคนมาเคาะประตูหวานหว่านมาเร็วจัง?เย่ฮวนเอ่อร์ “เข้ามาได้เลย”ประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าถูกเปิดออกมีคนเดินเข้ามาไม่ใช่ฉือหว่าน แต่คือเฉินจิ้นเฉินจิ้นมาถึงแล้วพอเขาเดินเข้ามาก็เห็นเย่ฮวนเอ่อร์กำลังเปลี่ยนเสื้อข้างล่างยังสวมกระโปรงยูนิฟอร์มส่วนด้านบนเธอสวมบราใหม่สองมือเรียวขาวกำลังไขว้หลังพยายามติดตะขอบราเฉินจิ้นชะงักไป เขาเคาะประตูแล้วนะ แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นภาพแบบนี้ผิวของเด็กผู้หญิงขาวเนียนจนแสบตาโครงร่างบอบบาง ผมยาวสีดำขลับไหลลงมาสลวยพันอยู่กับต้นแขนของเธอแผ่นหลังของเธอสวยมากเนื้อเนียนละเอียดกับเอวคอดบางเส้นโค้งรูปตัว S เด่นชัดเตะตาเฉินจิ้นชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นก็เบือนสายตาหนีเขาหันหลัง เตรียมจะเดินออกไปแต่เสียงนุ่มนวลของเด็กสาวก็ดังขึ้น “ตะขอบราด้านหลังฉันติดไม่ได้ ช่วยฉันหน่อยสิ”เด็กสาวถอยหลังไม่กี่ก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา “ตรงนี้ ติดไม่เข้าเลย”เฉินจิ้นยังคงยืนนิ่งเด็กสาวเริ่มร้อนรน “ช่วยหน่อยเถอะ มือฉันเจ็บแถมตัวก็ปวดไปหมด ซี้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 371
ไม่นานก็มีนักศึกษาคนอื่นแห่กันเข้ามาดู “แย่แล้ว ตรงนี้มีคนตีกัน!”หวังจื่อเหยาได้ยินเข้าก็เริ่มกลัวขึ้นมา เพราะการตีกันในโรงเรียนถือเป็นเรื่องร้ายแรงอาจถูกบันทึกความผิดทางวินัยได้ ที่สำคัญคือ เธอโดนต่อยจนเจ็บแทบขาดใจ ฮือๆทั้งเหตุการณ์หวังจื่อเหยาโดนเย่ฮวนเอ่อร์กดอยู่กับพื้นและซัดไม่ยั้ง แม้เพื่อนๆ จะรุมเย่ฮวนเอ่อร์แต่มันก็ไม่อาจหยุดยั้งเธอได้เลย หวังจื่อเหยารู้สึกเหมือนตัวเองโดนไฟเผาไปทั้งตัวหวังจื่อเหยาดันเย่ฮวนเอ่อร์ออก “เย่ฮวนเอ่อร์ รอดูเถอะฉันจะไปเรียกคนมา!”พูดจบหวังจื่อเหยาก็พาเพื่อนสาววิ่งหนีไปทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ก็มีแผลอยู่เหมือนกันเสื้อผ้าของเธอก็ถูกดึงจนขาด เธอเก็บกระเป๋าขึ้นจากพื้นแล้วเดินไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า จำเป็นต้องเปลี่ยนชุด ไม่งั้นออกไปข้างนอกไม่ได้แน่เธอไม่รู้สึกเสียใจเลยที่ตบกับหวังจื่อเหยา กับคนปากเสีย เธอไม่มีวันยอมให้อภัยหวังจื่อเหยาไปเรียกคน เธอก็รออยู่ตรงนี้แหละเย่ฮวนเอ่อร์ถอดเสื้อออกแต่พอขยับตัวก็เจ็บจนต้องร้อง “ซี้ด” รอยข่วนแดงๆ เต็มแผ่นหลังตอนชกต่อยกันไม่รู้สึกตอนนี้เจ็บเหมือนโดนมีดกรีดในขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเย่ฮวนเอ่อร์
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 370
นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูด “พ่อของเฉินจิ้นเป็นพ่อค้ายาใช่ไหม?”หวังจื่อเหยาพยักหน้า “ใช่ เฉินจิ้นเป็นลูกของพ่อค้ายาแถมแม่ของเขาก็ตาบอด น้องสาวกำลังเรียนมัธยมต้น ฐานะครอบครัวแย่มาก แต่บ้านพ่อค้ายา แม่ตาบอด น้องสาวยังเรียนหนังสือและเขาที่แหลกสลายมันกลับทำให้ฉันอยากท้าทายเขายิ่งขึ้น ฮ่าๆ!”หวังจื่อเหยากับกลุ่มเพื่อนหญิงหัวเราะเสียงดังหัวเราะจนตัวสั่น พวกเธอหัวเราะเยาะครอบครัวของเฉินจิ้นเย่ฮวนเอ่อร์เริ่มไม่พอใจเธอเอื้อมมือไปปิดก๊อกน้ำดวงตากลมโตสวยสดใสจ้องมองไปยังกลุ่มของหวังจื่อเหยา “พวกเธอหัวเราะพอหรือยัง?”คำพูดของเย่ฮวนเอ่อร์ ทำให้หวังจื่อเหยากับพวกถึงกับชะงักหวังจื่อเหยาหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ และจำได้ทันที “นี่ไม่ใช่เย่ฮวนเอ่อร์ที่กำลังดังอยู่ตอนนี้เหรอ เรื่องที่เราพูดมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยล่ะ!”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “พวกเธอไม่ควรเอาความทุกข์ของคนอื่นมาล้อเล่น ความลำบากของคนอื่นไม่ใช่เรื่องที่ควรถูกเอามาขำ!”เธอเคยไปที่บ้านของเฉินจิ้น เป็นบ้านที่อบอุ่น แม่กับน้องสาวของเฉินจิ้นเป็นคนใจดีและอ่อนโยนแม้สภาพแวดล้อมจะมืดทึบและชื้นแฉะ เฉินจิ้นเพิ่งจะบรรลุนิติภาวะ คืนวันนั้นชายเมามายคนหนึ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 369
ฮั่วซือหานพูดว่า ฉือหว่าน ตอบมา!ฉือหว่านถึงกับหัวเราะออกมาเขาคิดว่าเขาเป็นใครกัน? เจ้านายของเธอหรือไง? เธอจะต้องฟังเขาด้วยเหรอ?ฉือหว่านเมินเขาอีกครั้งเซียวอี้ที่นั่งขับอยู่หัวเราะ “หวานหว่าน แม้ว่าเธอกับประธานฮั่วจะหย่ากันแล้ว แต่ทำไมฉันรู้สึกว่าพวกเธอยังไม่ได้ตัดกันจริงๆ เลย ประธานฮั่วเขายังคิดอะไรกับเธออยู่ใช่ไหม?”ฉือหว่าน “ไม่รู้สิ”เซียวอี้ “ตอนอยู่ที่เคาน์เตอร์ฉันโอบเธอไว้ สายตาของประธานฮั่วแทบจะอยากหั่นแขนฉันทิ้ง ยัยหนู การสวมบทแฟนเธอนี่มันงานเสี่ยงสูงจริงๆ นะ”ฉือหว่านหันไปมองเซียวอี้ “งั้นพี่จะไม่เล่นบทนี้แล้วใช่ไหม ถ้าไม่ ฉันจะไปขอรุ่นพี่ใหญ่หรือรุ่นพี่รองแทน”“อย่าเลย! เพื่อเธอน่ะ พี่ยอม แม้จะลุยไฟก็ไม่หวั่น!”ทั้งสองคนพูดเล่นกันอย่างอารมณ์ดี ในที่สุดก็ถึงมหาวิทยาลัย C ฉือหว่านไปถึงหอพัก เย่ฮวนเอ่อร์ยังไม่กลับมาฉือหว่านก็เลยนั่งรอเธออยู่ที่นั่นที่จริงแล้ว สิ่งที่ฉือหว่านเดาก็ถูก ตอนนี้เย่ฮวนเอ่อร์กำลังไปหาเฉินจิ้นเธอมาถึงห้องเรียนของเฉินจิ้น ยังไม่ทันเรียกก็มีนักศึกษาชายสองคนรีบวิ่งเข้ามาทัก “คุณเย่คนสวย สวัสดีครับ!”เย่ฮวนเอ่อร์แปลกใจ “พวกคุณรู้จักฉันด้วย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 368
ฉือเหว่ยเย่และหนีหงต่างก็พอใจมากกับเทพ C ว่าที่ลูกเขยคนนี้แต่สีหน้าของฉือถังกลับไม่สู้ดีเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเทพ C ทันทีปลายสายรับสายแล้วฉือถังก็ตื่นเต้นพูดออกไป “ฮัลโหล เทพ C!”แต่เสียงที่ได้ยินกลับเป็นเสียงผู้หญิงแบบหุ่นยนต์เย็นชา “ขออภัย หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”หมายเลขใช้ไม่ได้!?หัวใจของฉือถังสะดุดวูบ เธอกดโทรอีกครั้งแต่ก็ยังเป็นเสียงเดิม “ขออภัย หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”ฉือถังรีบเปิดวีแชท พิมพ์ข้อความส่งไปหาเทพ Cแต่ข้อความไม่สามารถส่งได้ขึ้นเป็นเครื่องหมายตกใจสีแดงเทพ C บล็อกเธอแล้วเบอร์กลายเป็นเบอร์ว่าง วีแชทโดนบล็อก ผู้ชายที่เมื่อวานยังพูดจาหวานหูกับเธอ วันนี้กลับหายตัวไปเหมือนไม่เคยมีตัวตนมาก่อนไม่สามารถติดต่อได้เลยเพล้งโทรศัพท์ในมือของฉือถังตกกระแทกพรมตัวเธอเองเหมือนลูกบอลที่ถูกปล่อยลมทรุดตัวลงนั่งกับพื้นทันที“ถังถัง เป็นอะไรไปลูก?”“ถังถัง ทำไมมานั่งบนพื้นล่ะ ลุกขึ้นเร็ว”ฉือเหว่ยเย่กับหนีหงรีบเข้ามาดึงเธอ ถึงได้พบว่าตัวของฉือถังเย็นเฉียบแขนขาก็ยังสั่นไม่หยุดฉือถังกำลังตัวสั่น…………ฉือหว่านกับเซียวอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 367
เทพ C เป็นผู้หญิง?คุณนายใหญ่ฉือกับฉือถังถึงกับชะงัก สีหน้าทั้งคู่เปลี่ยนทันที “คุณชายสามเซียว คุณพูดอะไรน่ะ? เทพ C จะเป็นผู้หญิงได้ยังไงเขากำลังคบกับฉันอยู่ เขาเป็นผู้ชายนะ!”เซียวอี้ยกคิ้วเล็กน้อย “ผมรู้จักกับเทพ C แถมยังสนิทกันด้วย ผมบอกว่าเธอเป็นผู้หญิง ก็แปลว่าเธอเป็นผู้หญิง”ฉือถังถึงกับยืนตัวแข็งไปเธอส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา “เป็นไปไม่ได้! คุณชายสามเซียว คุณต้องล้อฉันเล่นแน่ๆ!”คุณนายใหญ่ฉือก็ไม่ยอมเชื่อเช่นกัน “คุณชายสามเซียว แม้ว่าตอนนี้คุณจะเป็นแฟนของฉือหว่าน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องล้อเล่นกันแบบนี้นี่?”สองคนนี้ไม่ยอมเชื่อเซียวอี้จึงได้แต่ยักไหล่ “เทพ C เป็นผู้หญิงจริงๆ คุณจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ หวานหว่าน เราไปกันเถอะ”“อืม”เซียวอี้พาฉือหว่านจากไปคุณนายใหญ่ฉือกับฉือถังยืนแข็งอยู่กับที่คุณนายใหญ่ฉือรีบจับแขนฉือถัง “ถังถัง ทำไมคุณชายสามเซียวถึงพูดว่าเทพ C เป็นผู้หญิงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”ตอนนั้นฉือเจียวเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วก็เดินออกมา หลี่หลันกับฉือเจียวรีบเข้ามาร่วมวง สีหน้าของทุกคนตึงเครียด “ฉือถังคนที่เธอกำลังคบอยู่คือเทพ C จริงๆ เหรอ แน่ใจใช่ไหมว่าไม่ผิดคน?” “ถัง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 366
ฉือเจียวก็เรียกความมั่นใจกลับคืนมาได้อีกครั้ง เธอหันไปมองฉือหว่านด้วยแววตาท้าทาย จากนั้นก็เข้าไปในห้องลองเสื้อไม่นานฉือเจียวก็เดินออกมา หลี่หลันกับฉือถังต่างก็ชมเปาะ “เจียวเจียว สวยมากเลย”ฉือเจียวใส่เดรสลูกไม้ ก็ดูสวยไม่เบา แต่สีหน้าเธอกลับดูแปลกๆ เพราะรู้สึกว่าเอวรัดแน่นเกินไปตอนอยู่ในห้องลองเสื้อ เธอต้องกลั้นหายใจสุดตัว ถึงจะรูดซิปตรงเอวขึ้นมาได้ฉือเจียวหมุนตัวหนึ่งรอบตรงหน้าฮั่วซือหาน “ซือหาน ฉันสวยไหม?”ฮั่วซือหานมองฉือเจียว แต่ไม่ได้พูดอะไรหลี่หลันรีบชม “เจียวเจียวของเราสวยแน่อยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นจะได้เป็นนักเต้นบัลเลต์ตำแหน่งลีดเดอร์เหรอ สวยชนะพวกแม่บ้านไปหลายช่วงตัวเลย”คำพูดของหลี่หลันยังไม่ทันจบก็มีเสียง “ฉีก” ดังขึ้นเป็นเสียงผ้าขาดเท่านั้นแหละเดรสลูกไม้ของฉือเจียวขาดตรงช่วงเอวเลยทีเดียวหลี่หลัน “……”ฉือเจียว “อ๊าย!” ร้องเสียงหลงรีบยกมือขึ้นปิดตรงเอวทันทีชุดของเธอขาด!ทำไมเรื่องน่าอายแบบนี้ต้องมาเกิดขึ้นกับเธอด้วย?แถมยังอยู่ต่อหน้าฮั่วซือหานกับฉือหว่านอีกพนักงานขายพูดอย่างลำบากใจ “เดรสตัวนี้ไม่ใช่ไซส์ของคุณลูกค้านะคะ คุณลูกค้าควรใส่ไซส์ใหญ่กว่านี้”ที่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 365
ฉือเจียวขอเดรสที่ฉือหว่านใส่อยู่จากฮั่วซือหานความทะเยอทะยานในการเอาชนะของผู้หญิงคนนี้มันร้ายกาจ เธอไม่ยอมแพ้ให้ฉือหว่าน ได้แต่มองเห็นฉือหว่านโดดเด่นกว่าไม่ได้เพราะแบบนั้น เธอถึงต้องได้เดรสตัวนี้ที่จริงก็ไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว ตอนที่พวกเธอไปแช่น้ำพุร้อนกัน ฉือเจียวก็เคยแย่งเสื้อผ้ากับฉือหว่านมาแล้วฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่านในตอนนั้นเองเซียวอี้เอื้อมแขนมาโอบเอวบางของฉือหว่านไว้ เขายิ้มที่มุมปาก “ประธานฮั่ว ทุกอย่างต้องมีลำดับก่อนหลัง นี่คือกฎไม่ใช่เหรอครับ?”สายตาของฮั่วซือหานจ้องไปที่มือของเซียวอี้ เมื่อกี้แค่เห็นเซียวอี้โอบไหล่ฉือหว่านเขายังรู้สึกขัดตาตอนนี้ถึงขั้นโอบเอว ในดวงตาเย็นเฉียบของเขามีประกายเย็นชาปรากฏขึ้นฉือเจียวออดอ้อน “ซือหาน ตอนนี้คุณชายสามเซียวกลายเป็นแฟนของฉือหว่านแล้ว ฉือหว่านเลยได้ใจไปใหญ่ แต่คุณคือแฟนของฉันนะ คุณจะปล่อยให้ฉันแพ้ฉือหว่านไม่ได้หรอกใช่ไหม?”ฮั่วซือหานขบเม้มริมฝีปาก จากนั้นก็หันไปมองเซียวอี้ “คุณชายสามเซียว กฎของโลกนี้ล้วนถูกมนุษย์เขียนขึ้น ใครมีอำนาจมากกว่าก็มีสิทธิ์เขียนกฎ”เซียวอี้ “งั้นประธานฮั่วหมายความว่า?”ฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่าน “ฉือ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 364
ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลันก็รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าด้วยเช่นกันฉือหว่านหันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว ตอนนี้คุณเชื่อฉันแล้วใช่ไหม?”ในดวงตาใสกระจ่างของเธอเปล่งประกายแววเฉลียวฉลาดตอนนี้เธอยังถูกเซียวอี้โอบอยู่ในอ้อมแขนสีหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานมืดดำเหมือนจะมีน้ำหยดออกมาผู้หญิงคนนี้มันนางมารชัดๆถึงขนาดทำให้คุณชายสามเซียวหลงจนหัวปักหัวปำ เธอมันร้ายจริงๆ!“หวานหว่าน ฉันพาเธอมาเลือกเสื้อผ้านะ ดูสิ มีชุดไหนที่เธอชอบบ้าง?”พนักงานขายรีบยื่นเดรสลูกไม้ตัวนั้นให้ “ชุดนี้เหมาะกับคุณลูกค้ามากเลยค่ะ”ฉือหว่านพยักหน้า “ฉันอยากลองดู”“ไปลองสิ”ฉือหว่านถือเดรสลูกไม้เดินเข้าไปในห้องลองชุดฉือเจียวรู้สึกว่าความอารมณ์ดีของวันนี้พังพินาศหมด เธอยื่นมือไปดึงแขนฮั่วซือหาน “ซือหาน คุณดูสิฉันบอกแล้วว่าฉือหว่านไม่น่าไว้ใจ เธอกล้าถึงขนาดไปคบกับคุณชายสามเซียว แถมคุณชายสามยังดูเหมือนจะหลงเธอมากด้วย คงโดนเธอทำให้เคลิ้มไปแล้วแน่ๆ!”ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปาก ไม่พูดอะไรในตอนนั้นเอง เซียวอี้เดินเข้ามา “ประธานฮั่ว ยังไงคุณก็เป็นอดีตสามีของหวานหว่าน ช่วงที่ผ่านมา ขอบคุณที่ดูแลเธอนะครับ แต่นับจากนี้ไปไม่ต้องลำ
