Mag-log inShare
บทที่ 130
Kaugnay na kabanata
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 131
ท่านหลิน“……” หลินจื้อหย่วน? ใครคือหลินจื้อหย่วน? เดี๋ยวก่อนนะ เขาน่ะชื่อหลินจื้อหย่วนก็จริง แต่เธอจะมาเรียกแบบนี้ไม่ได้! ท่านหลินอ้าปากเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ฉือหว่านกวาดตามองรอบๆ หนึ่งที ก่อนจะหมุนตัวเดินจากไป เยี่ยฮวนเอ่อร์หลุดหัวเราะออกมา “คิกๆ” ก่อนจะมองท่านหลินแวบหนึ่ง แล้วรีบวิ่งตามฉือหว่าน“หวานหว่าน รอฉันด้วย” ฉือถังกับฮั่วเสวียนทำหน้าตกตะลึง “ท่านหลิน เมื่อกี้ฉือหว่านเรียกคุณว่าอะไรนะ? เธอกล้าเรียกชื่อคุณเต็มๆ! เธอเสียสติไปแล้วหรือไง!” ทั้งฉือถังและฮั่วเสวียนต่างช็อกหนักมาก ท่านหลิน“……” นี่มันครั้งที่สองแล้ว เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมฉือหว่านถึงเรียกชื่อจริงของเขาได้อย่างคล่องปากขนาดนี้? ไม่รู้จักสัมมาคารวะเลยหรือไง! เคารพครูบาอาจารย์เธอไม่รู้จักเหรอ? มีแค่ท่านอาจารย์ของเขา เทพ C เท่านั้นที่สามารถเรียกชื่อจริงเขาได้! แถมยังบอกว่า "หลินจื้อหย่วนจัดการได้ ฉันวางใจ" อีก! ฮั่วซือหานมองตามแผ่นหลังบอบบางของฉือหว่านที่เดินจากไป พลางขมวดคิ้วเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้นี่ไม่กลัวอะไรเลยจริงๆ ถึงขนาดกล้าเรียกชื่อจริงของน้าชายเขาต่อหน้าคนอื่น ตอนนั้นเอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 132
คุณนายใหญ่ฮั่วเข้าใจทันที “ดีๆๆ งั้นคุณย่าก็วางใจแล้ว” ฉือหว่านมีความสุขสุดๆ เธอคล้องแขนคุณนายใหญ่ฮั่วไว้ “คุณย่า ไหนๆ ก็ออกมาแล้ว หนูพาคุณย่าไปเที่ยวกันเถอะค่ะ” คุณนายใหญ่ฮั่วยิ้มกว้างจนตาหยี “ดีเลย คุณย่าชอบออกไปเที่ยวอยู่แล้ว” … ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์พาคุณนายใหญ่ฮั่วออกมาเดินเล่นบนถนน ตอนนั้นเอง พวกเธอเดินผ่านร้านชานมร้านหนึ่ง เยี่ยฮวนเอ่อร์ “หวานหว่าน เราซื้อชานมดื่มกันเถอะ ร้านนี้มีเมนูใหม่เป็นชานมมันม่วงโมจิ อร่อยมากเลยนะ” ฉือหว่านพยักหน้า “โอเค” คุณนายใหญ่ฮั่ว “หวานหว่าน ฮวนเอ่อร์ พวกเธอดื่มชานมกันเหรอ?” ฉือหว่านรู้ดีว่าในตระกูลใหญ่โต คนรุ่นผู้ใหญ่ไม่ค่อยอนุญาตให้ลูกหลานดื่มชานมพวกนี้ เธอรีบอธิบาย “คุณย่าคะ จริงๆ แล้วถ้าดื่มเป็นครั้งคราว มันไม่ส่งผลเสียต่อร่างกายขนาดนั้นหรอกค่ะ…” “ซื้อให้คุณย่าด้วยสักแก้วได้ไหม คุณย่าก็อยากลองชิมบ้าง” คุณนายใหญ่ฮั่วพูดขึ้นมาดื้อๆ ฉือหว่านอึ้งไปเลย แล้วเธอก็เห็นคุณนายใหญ่ฮั่วแนบตัวเข้ากับเคาน์เตอร์ของร้านชานม ดวงตาเป็นประกาย“คุณย่าอยากดื่มแก้วนั้นล่ะ ชานมนมสดแท้ไข่มุกน้ำตาลไหม้ ดูก็รู้ว่าอร่อย” ฉือหว่านกับเยี่ย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 133
คุณนายใหญ่ฮั่วมองคำว่า "สปานวดเท้าซีมู่” บนป้ายร้าน แล้วดูดชานมอีกคำก่อนถามด้วยความสงสัย “หวานหว่าน ที่นี่คืออะไรเหรอ?” ฉือหว่านเลิกคิ้วเรียวขึ้น ยิ้มขี้เล่น “คนฉลาดไม่ตกหลุมรัก ผู้ใหญ่ต้องนวดเท้า คุณย่าคะ ฮวนเอ่อร์คะ หนูเลี้ยงพวกเรานวดเท้ากันค่ะ!” ทั้งสามคนเดินเข้าไปอย่างกระฉับกระเฉง ทันทีที่พวกเธอเข้าไป เจ้าของร้านก็ออกมาต้อนรับอย่างกระตือรือร้น ฉือหว่าน “เถ้าแก่เนี้ยคะ พวกเราขอหมอนวดผู้ชายสามคน จัดคนที่หล่อและสูงที่สุดของร้านมาให้พวกเราด้วยนะคะ!” เจ้าของร้าน “ได้เลยค่ะ แขกวีไอพีสามท่าน เชิญทางนี้ค่ะ” ภายในร้านอาหารฝรั่งเศส ฮั่วซือหานและฉือเจียวกำลังรับประทานอาหารค่ำใต้แสงเทียน ท่ามกลางบรรยากาศโรแมนติก เสียงไวโอลินคลอเบาๆ ในร้านอาหาร ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ของฮั่วซือหานสั่นขึ้นมีสายเรียกเข้าจาก คฤหาสน์ตระกูลฮั่ว เขากดรับสาย เสียงของ ลุงฝู พ่อบ้านดังขึ้นด้วยความร้อนรน “ฮัลโหล คุณชาย แย่แล้ว! เกิดเรื่องแล้วครับ!” ใบหน้าฮั่วซือหานเย็นชาทันที “เกิดอะไรขึ้น?” “คุณชาย คุณนายใหญ่หายตัวไปครับ!” อะไรนะ!? “คุณย่าหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่?” “คุณชาย ตอนบ่ายผมออกไปท
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 134
คุณนายใหญ่ฮั่วกอดแก้วชานมดูดไปอีกหนึ่งคำ "สบายเกินไปแล้ว" พูดจบ คุณนายใหญ่ฮั่วก็หันไปมองหนุ่มนวดสุดหล่อตรงหน้า "ปีนี้เธออายุเท่าไหร่?" หมอนวดหนุ่มตอบ "ผมอายุ 18 ครับ" คุณนายใหญ่ฮั่วหัวเราะ "ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้ชายอายุ 80 ยังชอบสาวอายุ 18 ที่แท้คุณย่าอายุ 80 แล้วก็ยังชอบเด็ก 18 เหมือนกัน!" ฮ่าๆ ฮ่าๆๆๆ ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์พากันหัวเราะ ภายในห้องเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะสดใสของหญิงสาวสามคน เลขาจ้าวตั้งใจจะเข้าไปเตือนฉือหว่าน แต่พอได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขาก็หมุนตัวกลับทันทีแล้วเดินออกไป เอาเถอะ ทุกคนมีโชคชะตาของตัวเอง คุณนายก็ได้แต่ภาวนาให้รอดปลอดภัยแล้วกัน ฮั่วซือหานยืนอยู่ที่หน้าประตู เส้นเลือดบนหน้าผากเต้นตุบๆ นี่เขาคิดอะไรอยู่ตอนที่จินตนาการว่าคนที่ถือชานมออกมานวดเท้าจะเป็นใครก็ได้... แต่ไม่ใช่คุณย่าของเขา? ความโกรธพุ่งขึ้นจากอกไปจนถึงสมอง ดวงตาเขาแดงก่ำ จ้องไปที่ตัวต้นเหตุ ฉือ! หว่าน! เธอคิดจะกบฏหรือไง? ไร้ซึ่งหลักการโดยสิ้นเชิง! เขาคิดว่าทุกอย่างระหว่างพวกเขาจบลงแล้ว และจากนี้เขาจะได้เริ่มต้นใหม่กับฉือเจียว แต่เธอกลับเข้ามายุ่งเกี่ยวในชีวิตเขาไม
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 135
เปล่า แต่เธออยากจะไป ฉือหว่านพยายามดึงข้อมือตัวเองกลับมา แต่ปลายนิ้วเรียวยาวและทรงพลังของฮั่วซือหานกลับยึดเธอไว้แน่น ดึงเธอไปด้วยกัน "ฮั่วซือหาน! คุณทำอะไร... ปล่อยฉันนะ! คุณจะพาฉันไปไหน..." ก้าวเดินของเขายาวและเร็วมาก ทำให้ฉือหว่านต้องเดินสะเปะสะปะตามหลังเขาไปอย่างยากลำบาก เขาลากเธอออกจากร้านสปานวดเท้าซีมู่ แล้วยัดเธอเข้าไปในรถหรูโรลส์รอยซ์ แฟนธอม ผ่านไปครึ่งชั่วโมง รถก็จอดลงที่หน้าตึก 'ฮั่วซื่อกรุ๊ป' จากนั้นเขาก็ดึงเธอเข้าไปในบริษัทอีกครั้ง คืนนี้พนักงานฝ่ายเทคนิคของบริษัททำโอทีอยู่ พวกเขากำลังจะไปชงกาแฟ เมื่อเห็นประธานผู้เผด็จการของตัวเองลากฉือหว่านที่งดงามราวกับนางฟ้าเข้ามา ความง่วงที่มีหายไปในพริบตา "ท่านประธาน!" ฮั่วซือหานไม่สนใจสายตาของใครทั้งนั้น เขาลากฉือหว่านเข้าไปในห้องทำงานของประธานบริษัท พนักงานแตกตื่นกันทันที "นั่นภรรยาของท่านประธานเหรอ?! พระเจ้า งดงามราวกับนางฟ้าเลย!" มีคนแอบถ่ายรูปฉือหว่านแล้วส่งเข้าไปในแชตกลุ่มภายในของบริษัท แชตกลุ่มเดือดขึ้นมาทันที "นี่คือภรรยาที่ตอนเรียนเคยก่อเรื่องวิวาทจนทำให้ท่านประธานต้องถูกผู้ปกครองเชิญเข้าประชุมเหร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 136
ฮั่วซือหานจำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่เขาจูบเธอคือเมื่อไหร่ สิ่งที่เขารู้ในตอนนี้คือ ร่างกายของเขากำลังถูกจูบจนชาไปทั้งตัว ราวกับกระแสไฟฟ้าแล่นผ่าน ขณะเดียวกัน เด็กสาวตรงหน้ากลับยิ่งรุกคืบเข้ามาอย่างกล้าหาญ ปลายนิ้วเล็กๆ ราวกับอุ้งเท้าลูกแมวข่วนไปทั่ว ก่อนจะเกี่ยวเขาไว้แล้วดูดเบาๆ ฮั่วซือหานรู้สึกถึงความชาที่พุ่งขึ้นมาจากแนวกระดูกสันหลังไปจนถึงสมอง วิญญาณของเขาแทบจะถูกเธอดูดออกไปแล้ว เขาหอบหายใจหนัก ร่างกายอันแข็งแกร่งของเขาทับลงบนตัวเธอ ให้ตายเถอะ ร่างกายของเขาจำเธอได้ เขาไม่เคยแตะต้องฉือเจียวมาก่อน สำหรับผู้ชายที่อายุเท่านี้ เรื่องรักๆ ใคร่ๆ ถือเป็นสิ่งจำเป็น แต่เขากลับเป็นคนเย็นชาโดยธรรมชาติ ไม่เคยรู้สึกอะไรเป็นพิเศษ จนกระทั่งเขาได้พบกับฉือหว่าน โดยเฉพาะในคืนที่มีพายุฝนคืนนั้น เธอช่วยเขาไว้ ทำให้เขาได้ลิ้มรสความรู้สึกบางอย่าง และตอนนี้... แค่แตะต้องเธอ ความรู้สึกนั้นก็กลับมาอีกครั้ง ความรู้สึกแบบนี้มันแย่มาก เขาปล่อยมือออกจากลำคอขาวเนียนของเธอ ทำให้เธอสามารถหายใจเอาอากาศสดชื่นเข้าไปได้อีกครั้ง ร่างกายของเขาหนักมาก ฉือหว่านใช้มือทั้งสองข้างดันหน้าอกแข็ง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 137
เพียงเห็นข้อสอบทั้งห้าชุดถูกทำเสร็จสมบูรณ์ ฮั่วซือหานหยิบข้อสอบขึ้นมากวาดตามองอย่างรวดเร็ว บนกระดาษเต็มไปด้วยลายมือเรียวเล็กของเธอ คำตอบทั้งหมดถูกต้องหมด เป็นไปได้ยังไง? ฮั่วซือหานรู้สึกเหลือเชื่อ เธอใช้เวลาแค่หนึ่งชั่วโมงทำข้อสอบห้าชุด และยังได้คะแนนเต็มร้อยทั้งหมด เธอทำได้ยังไงกัน? สายตาของฮั่วซือหานจับจ้องไปที่ฉือหว่านที่หลับสนิทเต็มไปด้วยความสงสัย ก่อนจะเรียกเสียงเข้ม "เลขาจ้าว" ไม่นานนัก ประตูห้องทำงานก็ถูกเปิดออก เลขาจ้าวเดินเข้ามา "ท่านประธาน มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?" "เลขาจ้าว คิดไม่ถึงเลยว่านายกล้าทำเรื่องแบบนี้ใต้จมูกฉัน!" เลขาจ้าวงงเป็นไก่ตาแตก "ผมทำอะไรครับ?" ฮั่วซือหานปาเอกสารข้อสอบลงบนโต๊ะ "นายกล้าให้ฉือหว่านลอกคำตอบงั้นเหรอ?!" เลขาจ้าว "..." ผมบริสุทธิ์นะครับ ท่านประธาน! แต่ฮั่วซือหานไม่คิดจะฟังคำอธิบายของเขา เพราะสำหรับเขาแล้ว การอธิบายก็เป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น ด้วยความสามารถของฉือหว่าน ไม่มีทางที่เธอจะทำข้อสอบห้าชุดและได้คะแนนเต็มหมดภายในเวลาแค่หนึ่งชั่วโมง เว้นเสียแต่เลขาจ้าวเป็นคนให้เธอลอก "หักเงินเดือนหนึ่งเดือน ครั้งนี้ถือว่าเตือน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 138
แต่เขาจำเป็นต้องลุกจากเตียงจริงๆ ฮั่วซือหานค่อยๆ ดึงแขนตัวเองออกจากอ้อมแขนของเธออย่างเบามือ จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำ เขาเปิดน้ำเย็นอาบเพื่อระงับอารมณ์ ก่อนจะสวมเสื้อเชิ้ตสีดำกับกางเกงสแล็คสีเดียวกัน แล้วเดินออกจากห้องพักไปยังสำนักงานของตัวเอง เมื่อมาถึงห้องทำงาน เขาก็ต้องชะงักไปเล็กน้อย เพราะภายในห้อง มีร่างของหญิงสาวอีกคนหนึ่งอยู่แล้ว ฉือเจียวมาแล้ว ฉือเจียวหันไปมองเขา ก่อนจะยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้ม "ซือหาน อย่าบอกนะว่าคุณเพิ่งตื่น?" ตอนนี้มันแปดโมงเช้าแล้ว และฉือเจียวไม่เคยเห็นฮั่วซือหานตื่นสายขนาดนี้มาก่อน ฮั่วซือหานชะงักไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าฉือเจียวจะมาหาเขาแต่เช้าแบบนี้ ทันใดนั้น เลขาจ้าวก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา "ท่านประธาน ผมเพิ่งไปที่ฝ่ายการตลาดมา ผมไม่รู้เลยว่าคุณหนูฉือเจียวเข้ามา..." เลขาจ้าวรู้อยู่แก่ใจว่าคืนนี้ท่านประธานของเขานอนอยู่กับคุณนายใหญ่ และตอนนี้เธอน่าจะยังหลับอยู่บนเตียงในห้องพักของท่านประธาน แต่ฉือเจียวเข้ามาแล้ว! ทีนี้ล่ะแย่แล้ว! ผู้หญิงสองคนจะตบแย่งท่านประธานกันหรือเปล่า? เลขาจ้าวไม่กล้าสบตากับเจ้านายตัวเองเลย ด้วยสัญ
Pinakabagong kabanata
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 372
…………ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เย่ฮวนเอ่อร์หยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ออกมาเธอหันหลัง กำลังสวมชุดชั้นในอยู่จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะดังขึ้นที่ประตูมีคนมาเคาะประตูหวานหว่านมาเร็วจัง?เย่ฮวนเอ่อร์ “เข้ามาได้เลย”ประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าถูกเปิดออกมีคนเดินเข้ามาไม่ใช่ฉือหว่าน แต่คือเฉินจิ้นเฉินจิ้นมาถึงแล้วพอเขาเดินเข้ามาก็เห็นเย่ฮวนเอ่อร์กำลังเปลี่ยนเสื้อข้างล่างยังสวมกระโปรงยูนิฟอร์มส่วนด้านบนเธอสวมบราใหม่สองมือเรียวขาวกำลังไขว้หลังพยายามติดตะขอบราเฉินจิ้นชะงักไป เขาเคาะประตูแล้วนะ แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นภาพแบบนี้ผิวของเด็กผู้หญิงขาวเนียนจนแสบตาโครงร่างบอบบาง ผมยาวสีดำขลับไหลลงมาสลวยพันอยู่กับต้นแขนของเธอแผ่นหลังของเธอสวยมากเนื้อเนียนละเอียดกับเอวคอดบางเส้นโค้งรูปตัว S เด่นชัดเตะตาเฉินจิ้นชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นก็เบือนสายตาหนีเขาหันหลัง เตรียมจะเดินออกไปแต่เสียงนุ่มนวลของเด็กสาวก็ดังขึ้น “ตะขอบราด้านหลังฉันติดไม่ได้ ช่วยฉันหน่อยสิ”เด็กสาวถอยหลังไม่กี่ก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา “ตรงนี้ ติดไม่เข้าเลย”เฉินจิ้นยังคงยืนนิ่งเด็กสาวเริ่มร้อนรน “ช่วยหน่อยเถอะ มือฉันเจ็บแถมตัวก็ปวดไปหมด ซี้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 371
ไม่นานก็มีนักศึกษาคนอื่นแห่กันเข้ามาดู “แย่แล้ว ตรงนี้มีคนตีกัน!”หวังจื่อเหยาได้ยินเข้าก็เริ่มกลัวขึ้นมา เพราะการตีกันในโรงเรียนถือเป็นเรื่องร้ายแรงอาจถูกบันทึกความผิดทางวินัยได้ ที่สำคัญคือ เธอโดนต่อยจนเจ็บแทบขาดใจ ฮือๆทั้งเหตุการณ์หวังจื่อเหยาโดนเย่ฮวนเอ่อร์กดอยู่กับพื้นและซัดไม่ยั้ง แม้เพื่อนๆ จะรุมเย่ฮวนเอ่อร์แต่มันก็ไม่อาจหยุดยั้งเธอได้เลย หวังจื่อเหยารู้สึกเหมือนตัวเองโดนไฟเผาไปทั้งตัวหวังจื่อเหยาดันเย่ฮวนเอ่อร์ออก “เย่ฮวนเอ่อร์ รอดูเถอะฉันจะไปเรียกคนมา!”พูดจบหวังจื่อเหยาก็พาเพื่อนสาววิ่งหนีไปทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ก็มีแผลอยู่เหมือนกันเสื้อผ้าของเธอก็ถูกดึงจนขาด เธอเก็บกระเป๋าขึ้นจากพื้นแล้วเดินไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า จำเป็นต้องเปลี่ยนชุด ไม่งั้นออกไปข้างนอกไม่ได้แน่เธอไม่รู้สึกเสียใจเลยที่ตบกับหวังจื่อเหยา กับคนปากเสีย เธอไม่มีวันยอมให้อภัยหวังจื่อเหยาไปเรียกคน เธอก็รออยู่ตรงนี้แหละเย่ฮวนเอ่อร์ถอดเสื้อออกแต่พอขยับตัวก็เจ็บจนต้องร้อง “ซี้ด” รอยข่วนแดงๆ เต็มแผ่นหลังตอนชกต่อยกันไม่รู้สึกตอนนี้เจ็บเหมือนโดนมีดกรีดในขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเย่ฮวนเอ่อร์
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 370
นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูด “พ่อของเฉินจิ้นเป็นพ่อค้ายาใช่ไหม?”หวังจื่อเหยาพยักหน้า “ใช่ เฉินจิ้นเป็นลูกของพ่อค้ายาแถมแม่ของเขาก็ตาบอด น้องสาวกำลังเรียนมัธยมต้น ฐานะครอบครัวแย่มาก แต่บ้านพ่อค้ายา แม่ตาบอด น้องสาวยังเรียนหนังสือและเขาที่แหลกสลายมันกลับทำให้ฉันอยากท้าทายเขายิ่งขึ้น ฮ่าๆ!”หวังจื่อเหยากับกลุ่มเพื่อนหญิงหัวเราะเสียงดังหัวเราะจนตัวสั่น พวกเธอหัวเราะเยาะครอบครัวของเฉินจิ้นเย่ฮวนเอ่อร์เริ่มไม่พอใจเธอเอื้อมมือไปปิดก๊อกน้ำดวงตากลมโตสวยสดใสจ้องมองไปยังกลุ่มของหวังจื่อเหยา “พวกเธอหัวเราะพอหรือยัง?”คำพูดของเย่ฮวนเอ่อร์ ทำให้หวังจื่อเหยากับพวกถึงกับชะงักหวังจื่อเหยาหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ และจำได้ทันที “นี่ไม่ใช่เย่ฮวนเอ่อร์ที่กำลังดังอยู่ตอนนี้เหรอ เรื่องที่เราพูดมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยล่ะ!”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “พวกเธอไม่ควรเอาความทุกข์ของคนอื่นมาล้อเล่น ความลำบากของคนอื่นไม่ใช่เรื่องที่ควรถูกเอามาขำ!”เธอเคยไปที่บ้านของเฉินจิ้น เป็นบ้านที่อบอุ่น แม่กับน้องสาวของเฉินจิ้นเป็นคนใจดีและอ่อนโยนแม้สภาพแวดล้อมจะมืดทึบและชื้นแฉะ เฉินจิ้นเพิ่งจะบรรลุนิติภาวะ คืนวันนั้นชายเมามายคนหนึ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 369
ฮั่วซือหานพูดว่า ฉือหว่าน ตอบมา!ฉือหว่านถึงกับหัวเราะออกมาเขาคิดว่าเขาเป็นใครกัน? เจ้านายของเธอหรือไง? เธอจะต้องฟังเขาด้วยเหรอ?ฉือหว่านเมินเขาอีกครั้งเซียวอี้ที่นั่งขับอยู่หัวเราะ “หวานหว่าน แม้ว่าเธอกับประธานฮั่วจะหย่ากันแล้ว แต่ทำไมฉันรู้สึกว่าพวกเธอยังไม่ได้ตัดกันจริงๆ เลย ประธานฮั่วเขายังคิดอะไรกับเธออยู่ใช่ไหม?”ฉือหว่าน “ไม่รู้สิ”เซียวอี้ “ตอนอยู่ที่เคาน์เตอร์ฉันโอบเธอไว้ สายตาของประธานฮั่วแทบจะอยากหั่นแขนฉันทิ้ง ยัยหนู การสวมบทแฟนเธอนี่มันงานเสี่ยงสูงจริงๆ นะ”ฉือหว่านหันไปมองเซียวอี้ “งั้นพี่จะไม่เล่นบทนี้แล้วใช่ไหม ถ้าไม่ ฉันจะไปขอรุ่นพี่ใหญ่หรือรุ่นพี่รองแทน”“อย่าเลย! เพื่อเธอน่ะ พี่ยอม แม้จะลุยไฟก็ไม่หวั่น!”ทั้งสองคนพูดเล่นกันอย่างอารมณ์ดี ในที่สุดก็ถึงมหาวิทยาลัย C ฉือหว่านไปถึงหอพัก เย่ฮวนเอ่อร์ยังไม่กลับมาฉือหว่านก็เลยนั่งรอเธออยู่ที่นั่นที่จริงแล้ว สิ่งที่ฉือหว่านเดาก็ถูก ตอนนี้เย่ฮวนเอ่อร์กำลังไปหาเฉินจิ้นเธอมาถึงห้องเรียนของเฉินจิ้น ยังไม่ทันเรียกก็มีนักศึกษาชายสองคนรีบวิ่งเข้ามาทัก “คุณเย่คนสวย สวัสดีครับ!”เย่ฮวนเอ่อร์แปลกใจ “พวกคุณรู้จักฉันด้วย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 368
ฉือเหว่ยเย่และหนีหงต่างก็พอใจมากกับเทพ C ว่าที่ลูกเขยคนนี้แต่สีหน้าของฉือถังกลับไม่สู้ดีเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเทพ C ทันทีปลายสายรับสายแล้วฉือถังก็ตื่นเต้นพูดออกไป “ฮัลโหล เทพ C!”แต่เสียงที่ได้ยินกลับเป็นเสียงผู้หญิงแบบหุ่นยนต์เย็นชา “ขออภัย หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”หมายเลขใช้ไม่ได้!?หัวใจของฉือถังสะดุดวูบ เธอกดโทรอีกครั้งแต่ก็ยังเป็นเสียงเดิม “ขออภัย หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”ฉือถังรีบเปิดวีแชท พิมพ์ข้อความส่งไปหาเทพ Cแต่ข้อความไม่สามารถส่งได้ขึ้นเป็นเครื่องหมายตกใจสีแดงเทพ C บล็อกเธอแล้วเบอร์กลายเป็นเบอร์ว่าง วีแชทโดนบล็อก ผู้ชายที่เมื่อวานยังพูดจาหวานหูกับเธอ วันนี้กลับหายตัวไปเหมือนไม่เคยมีตัวตนมาก่อนไม่สามารถติดต่อได้เลยเพล้งโทรศัพท์ในมือของฉือถังตกกระแทกพรมตัวเธอเองเหมือนลูกบอลที่ถูกปล่อยลมทรุดตัวลงนั่งกับพื้นทันที“ถังถัง เป็นอะไรไปลูก?”“ถังถัง ทำไมมานั่งบนพื้นล่ะ ลุกขึ้นเร็ว”ฉือเหว่ยเย่กับหนีหงรีบเข้ามาดึงเธอ ถึงได้พบว่าตัวของฉือถังเย็นเฉียบแขนขาก็ยังสั่นไม่หยุดฉือถังกำลังตัวสั่น…………ฉือหว่านกับเซียวอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 367
เทพ C เป็นผู้หญิง?คุณนายใหญ่ฉือกับฉือถังถึงกับชะงัก สีหน้าทั้งคู่เปลี่ยนทันที “คุณชายสามเซียว คุณพูดอะไรน่ะ? เทพ C จะเป็นผู้หญิงได้ยังไงเขากำลังคบกับฉันอยู่ เขาเป็นผู้ชายนะ!”เซียวอี้ยกคิ้วเล็กน้อย “ผมรู้จักกับเทพ C แถมยังสนิทกันด้วย ผมบอกว่าเธอเป็นผู้หญิง ก็แปลว่าเธอเป็นผู้หญิง”ฉือถังถึงกับยืนตัวแข็งไปเธอส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา “เป็นไปไม่ได้! คุณชายสามเซียว คุณต้องล้อฉันเล่นแน่ๆ!”คุณนายใหญ่ฉือก็ไม่ยอมเชื่อเช่นกัน “คุณชายสามเซียว แม้ว่าตอนนี้คุณจะเป็นแฟนของฉือหว่าน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องล้อเล่นกันแบบนี้นี่?”สองคนนี้ไม่ยอมเชื่อเซียวอี้จึงได้แต่ยักไหล่ “เทพ C เป็นผู้หญิงจริงๆ คุณจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ หวานหว่าน เราไปกันเถอะ”“อืม”เซียวอี้พาฉือหว่านจากไปคุณนายใหญ่ฉือกับฉือถังยืนแข็งอยู่กับที่คุณนายใหญ่ฉือรีบจับแขนฉือถัง “ถังถัง ทำไมคุณชายสามเซียวถึงพูดว่าเทพ C เป็นผู้หญิงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”ตอนนั้นฉือเจียวเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วก็เดินออกมา หลี่หลันกับฉือเจียวรีบเข้ามาร่วมวง สีหน้าของทุกคนตึงเครียด “ฉือถังคนที่เธอกำลังคบอยู่คือเทพ C จริงๆ เหรอ แน่ใจใช่ไหมว่าไม่ผิดคน?” “ถัง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 366
ฉือเจียวก็เรียกความมั่นใจกลับคืนมาได้อีกครั้ง เธอหันไปมองฉือหว่านด้วยแววตาท้าทาย จากนั้นก็เข้าไปในห้องลองเสื้อไม่นานฉือเจียวก็เดินออกมา หลี่หลันกับฉือถังต่างก็ชมเปาะ “เจียวเจียว สวยมากเลย”ฉือเจียวใส่เดรสลูกไม้ ก็ดูสวยไม่เบา แต่สีหน้าเธอกลับดูแปลกๆ เพราะรู้สึกว่าเอวรัดแน่นเกินไปตอนอยู่ในห้องลองเสื้อ เธอต้องกลั้นหายใจสุดตัว ถึงจะรูดซิปตรงเอวขึ้นมาได้ฉือเจียวหมุนตัวหนึ่งรอบตรงหน้าฮั่วซือหาน “ซือหาน ฉันสวยไหม?”ฮั่วซือหานมองฉือเจียว แต่ไม่ได้พูดอะไรหลี่หลันรีบชม “เจียวเจียวของเราสวยแน่อยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นจะได้เป็นนักเต้นบัลเลต์ตำแหน่งลีดเดอร์เหรอ สวยชนะพวกแม่บ้านไปหลายช่วงตัวเลย”คำพูดของหลี่หลันยังไม่ทันจบก็มีเสียง “ฉีก” ดังขึ้นเป็นเสียงผ้าขาดเท่านั้นแหละเดรสลูกไม้ของฉือเจียวขาดตรงช่วงเอวเลยทีเดียวหลี่หลัน “……”ฉือเจียว “อ๊าย!” ร้องเสียงหลงรีบยกมือขึ้นปิดตรงเอวทันทีชุดของเธอขาด!ทำไมเรื่องน่าอายแบบนี้ต้องมาเกิดขึ้นกับเธอด้วย?แถมยังอยู่ต่อหน้าฮั่วซือหานกับฉือหว่านอีกพนักงานขายพูดอย่างลำบากใจ “เดรสตัวนี้ไม่ใช่ไซส์ของคุณลูกค้านะคะ คุณลูกค้าควรใส่ไซส์ใหญ่กว่านี้”ที่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 365
ฉือเจียวขอเดรสที่ฉือหว่านใส่อยู่จากฮั่วซือหานความทะเยอทะยานในการเอาชนะของผู้หญิงคนนี้มันร้ายกาจ เธอไม่ยอมแพ้ให้ฉือหว่าน ได้แต่มองเห็นฉือหว่านโดดเด่นกว่าไม่ได้เพราะแบบนั้น เธอถึงต้องได้เดรสตัวนี้ที่จริงก็ไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว ตอนที่พวกเธอไปแช่น้ำพุร้อนกัน ฉือเจียวก็เคยแย่งเสื้อผ้ากับฉือหว่านมาแล้วฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่านในตอนนั้นเองเซียวอี้เอื้อมแขนมาโอบเอวบางของฉือหว่านไว้ เขายิ้มที่มุมปาก “ประธานฮั่ว ทุกอย่างต้องมีลำดับก่อนหลัง นี่คือกฎไม่ใช่เหรอครับ?”สายตาของฮั่วซือหานจ้องไปที่มือของเซียวอี้ เมื่อกี้แค่เห็นเซียวอี้โอบไหล่ฉือหว่านเขายังรู้สึกขัดตาตอนนี้ถึงขั้นโอบเอว ในดวงตาเย็นเฉียบของเขามีประกายเย็นชาปรากฏขึ้นฉือเจียวออดอ้อน “ซือหาน ตอนนี้คุณชายสามเซียวกลายเป็นแฟนของฉือหว่านแล้ว ฉือหว่านเลยได้ใจไปใหญ่ แต่คุณคือแฟนของฉันนะ คุณจะปล่อยให้ฉันแพ้ฉือหว่านไม่ได้หรอกใช่ไหม?”ฮั่วซือหานขบเม้มริมฝีปาก จากนั้นก็หันไปมองเซียวอี้ “คุณชายสามเซียว กฎของโลกนี้ล้วนถูกมนุษย์เขียนขึ้น ใครมีอำนาจมากกว่าก็มีสิทธิ์เขียนกฎ”เซียวอี้ “งั้นประธานฮั่วหมายความว่า?”ฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่าน “ฉือ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 364
ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลันก็รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าด้วยเช่นกันฉือหว่านหันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว ตอนนี้คุณเชื่อฉันแล้วใช่ไหม?”ในดวงตาใสกระจ่างของเธอเปล่งประกายแววเฉลียวฉลาดตอนนี้เธอยังถูกเซียวอี้โอบอยู่ในอ้อมแขนสีหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานมืดดำเหมือนจะมีน้ำหยดออกมาผู้หญิงคนนี้มันนางมารชัดๆถึงขนาดทำให้คุณชายสามเซียวหลงจนหัวปักหัวปำ เธอมันร้ายจริงๆ!“หวานหว่าน ฉันพาเธอมาเลือกเสื้อผ้านะ ดูสิ มีชุดไหนที่เธอชอบบ้าง?”พนักงานขายรีบยื่นเดรสลูกไม้ตัวนั้นให้ “ชุดนี้เหมาะกับคุณลูกค้ามากเลยค่ะ”ฉือหว่านพยักหน้า “ฉันอยากลองดู”“ไปลองสิ”ฉือหว่านถือเดรสลูกไม้เดินเข้าไปในห้องลองชุดฉือเจียวรู้สึกว่าความอารมณ์ดีของวันนี้พังพินาศหมด เธอยื่นมือไปดึงแขนฮั่วซือหาน “ซือหาน คุณดูสิฉันบอกแล้วว่าฉือหว่านไม่น่าไว้ใจ เธอกล้าถึงขนาดไปคบกับคุณชายสามเซียว แถมคุณชายสามยังดูเหมือนจะหลงเธอมากด้วย คงโดนเธอทำให้เคลิ้มไปแล้วแน่ๆ!”ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปาก ไม่พูดอะไรในตอนนั้นเอง เซียวอี้เดินเข้ามา “ประธานฮั่ว ยังไงคุณก็เป็นอดีตสามีของหวานหว่าน ช่วงที่ผ่านมา ขอบคุณที่ดูแลเธอนะครับ แต่นับจากนี้ไปไม่ต้องลำ
