คุณหมอ️ที่รัก บทที่ 24

“ชิน แกไม่ต้องไปรับที่รักนะเดี๋ยวฉันไปรับเองอีกไม่กี่นาทีจะถึงแล้ว”

เมื่อใกล้ถึงมหา’ลัยของที่รักกฤษฎิ์ก็โทรบอกชินลูกน้องมือขวาว่าไม่ต้องมารับที่รักเดี๋ยวเขาไปรับเองก่อนจะตีไฟเลี้ยวเข้าไปในมหาวิทยาลัยและจอดลงหน้าคณะบริหารธุรกิจ

“โทรหาแม่ขากันค่ะแก้มใส”

บอกลูกสาวตัวน้อยก่อนจะกดเบอร์โทรออกหาที่รักรอสายสักพักก็ได้ยินเสียงใส ๆ รับสาย เสียงงุ้งงิ้งของเมียเขาน่ารักจัง

“เธออยู่ไหนที่รัก”

(เพิ่งเลิกคลาสค่ะ ชินจะมารับหรือเปล่าคะเดี๋ยวที่รักไปรอหน้าคณะ)

“เธอเดินลงมาเลยเดี๋ยวพี่กับแก้มใสจะลงไปนั่งรอ”

(ได้ค่ะ เดี๋ยวที่รักรีบไปรอแป๊บนะคะ)

เมื่อวางสายจากที่รักไปแล้วก็ให้นึกเขินกับคำแทนตัวเองว่าพี่เขาอายุ 34 ส่วนที่รัก 23 ห่างกันตั้งหนึ่งรอบแต่ก็ช่างมันเถอะ 34 แล้วไงเขายังใส ๆ หล่อเฟี้ยวฟ้าวแล้วกันน้า ไหนเช็คเรตติ้งกันหน่อยซิ คิดแบบนั้นอย่างสบายใจก่อนจะเปิดประตูรถลงแล้วอ้อมไปเปิดประตูให้ลูกสาวตัวน้อย

“มาค่ะลูกสาวพ่อเดี๋ยวแม่ขากำลังลงมานะคะไปนั่งรอตรงนู่นกัน”

บอกลูกสาวตัวน้อยด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนก่อนที่แก้มใสจะชูมือขึ้นทั้งสองข้างอย่างพร้อมเพรียงเพื่อให้พ่อขาอุ้ม กฤษฎิ์ก็ไม่รอช้าอุ้มลูกน้อยขึ้นมาทันทีเมื