“พ่อทูนหัว น้าซูซาน!” แดร์ริลตะโกนขึ้นในขณะที่เขาเดินผ่านฝูงชนไปโซรันและคนอื่นๆ ต่างก็ตกใจเมื่อได้ยินเสียงของเขา พวกเขามองไปตามที่มาของเสียงและได้เห็นแดร์ริล“แดร์ริล!” โซรันแทบจะไม่เชื่อสายตา เขาขยี้ตาและตระหนักได้ว่าเป็นแดร์ริลจริง ๆ เขารู้สึกมีความสุขมาก!ในทางกลับกัน ซูซานดูสั่นเทา เธอรู้สึกสับสนเมื่อเธอได้เห็นแดร์ริล ทุกคนในจักรวาลโลกรู้ถึงภูมิหลังของเขา เขาคือดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย ประมุขสำนักประตูสุราลัย!ใบหน้าของซูซานแดงก่ำ ก่อนหน้านี้เธออยากเป็นลูกศิษย์ของดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย ช่างน่าเสียดาย!มาสเตอร์รีด มาสเตอร์ลีโอนาร์ด และคนอื่น ๆ เองก็ตกตะลึงเช่นกัน ทุกคนมองดูแดร์ริลอย่างแปลกใจแดร์ริลได้หายตัวไปจากจักรวาลโลกจนทุกคนกล่าวขานถึง!บางคนบอกว่า คนของโลกใหม่ได้จับตัวแดร์ริลไปบางคนยังบอกว่า แดร์ริลเสียชีวิตในทะเลในขณะที่เขากำลังเดินทางไปยังโลกใหม่เพื่อช่วยชีวิตผู้หญิงสองคนมีการกล่าวขานมากมายเกิดขึ้น แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะได้พบเขาที่นี่ “พี่แดร์ริล คุณยังมีชีวิตอยู่!” ซาร่ารีบวิ่งเข้ามาหาเขาอย่างตื่นเต้นและกอดแดร์ริลด้วยพลังของเธอ ถึงแม้ว่าแดร์ริลจะไม่ใช่พี่ชายแท้ ๆ ของเธอ
หลังจากที่ออโรร่าจากไป บรรยากาศก็สงบลงโซรันหัวเราะและเดินเข้าไปหาแดร์ริล เขาวางมือลงบนไหล่ของชายหนุ่มอย่างอารมณ์ดี “แดร์ริล นายไปอยู่ที่ไหนมาฉันเป็นห่วงนายมากลูกชาย!”มาสเตอร์ลีโอนาร์ดและคนอื่น ๆ รวบรวมสติก่อนที่พวกเขาจะทักทายแดร์ริลด้วยรอยยิ้ม“เป็นยังไงบ้าง ท่านประมุขสำนักดาร์บี้?”“มีข่าวลือมากมายเมื่อคุณหายตัวไป ผมดีใจมากเมื่อเห็นว่าคุณยังสบายดี!”ตัวตนของแดร์ริลได้ถูกเปิดเผยในระหว่างสงครามครั้งนั้นที่หอคอยดาวปรารถนา ทุกคนในจักรวาลโลกรู้ความจริงว่าเขาคือ ดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย!สำนักประตูสุราลัยได้ร่วมปกป้องเมืองตงไห่ระหว่างเกิดสงครามที่หอคอยดาวปรารถนา จนทำให้ทุกนิกายมีความเคารพในตัวแดร์ริลแดร์ริลยิ้มในขณะที่เขาทักทายทุกคนหลังจากพูดไม่กี่คำ โซรันก็มองไปที่เดบร้า เขาถามว่า “แดร์ริล พวกเขาคือ?”ว้าว!ทุกคนมุ่งความสนใจไปที่เดบร้าและจีเวลในทันทีเดบร้ามีใบหน้าที่เป็นเอกลักษณ์และรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ ไม่มีใครต้านทานความสง่างามของเธอได้เมื่อพวกเขาได้เห็นเธองดงามเธอช่างงดงามเดบร้ายิ้มให้กับโซรันอย่างสง่างามและพูดว่า "สวัสดีพ่อทูนหัว ฉันคือ เดบร้า เกเบิล"เดบร้าต้องการที่จะแ
แดร์ริลนั้นจดจำได้เป็นอย่างดีว่าโดน็อกได้หลบหนีไปท่ามกลางความวุ่นวายในตอนที่บุกถล่มตระกูลดิกสัน แดร์ริลไม่ได้คาดคิดว่าโดน็อกนั้นจะมีชีวิตรอด นับประสาอะไรกับการที่โดน็อกได้ไปค้นพบอาวุธมหาประลัยโซรันกล่าวต่อ “แดร์ริล เราไม่ทันได้เจอกับขวานแยกนภา การปรากฏตัวขึ้นของมันทำให้เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ภูเขาเสียดฟ้ามหัศจรรย์พังทลายลงมาก็เพราะมัน และยังเกิดปล่องภูเขาไฟที่เต็มไปด้วยลาวาแทน นอกจากปล่องภูเขาไฟอุบัติขึ้นแล้ว ตอนนี้ภูเขาลูกนั้นก็เหลือเพียงแค่ซากปรักหักพัง แม้แต่ร่องรอยของอาวุธมหาประลัยก็ไม่มีเหลือให้เห็น”จากนั้นซาร่าก็กล่าวเสริมขึ้นมาทันควัน "ในปล่องภูเขาไฟมีลาวาท่วมขึ้นมาเยอะมาก มันทำให้ฉันกลัว!”แดร์ริลถอนหายใจขณะเขาพยักหน้า “พ่อทูนหัว ผมไม่ได้ที่นี่เพื่ออาวุธมหาประลัย หน้าที่หลักของผมคือมาช่วยอีวอนและโมนิก้า”เขากำหมัดแน่นขนัดและกล่าว “ทั้งสองคนติดแหงกอยู่ในพระราชวังแน่นอน ฉะนั้นผมจำเป็นที่จะต้องไปช่วยพวกเธอออกมา”โซรันรีบกล่าวตอบอย่างรวดเร็ว “ได้โปรดอย่าผลีผลามนัก แดร์ริล นายจะรีบใจร้อนไปช่วยพวกเธอไม่ได้ พระราชวังมีการรักษาความปลอดภัยที่แน่นหนามาก นายจะบุ่มบ่ามบุกเข้าไปข้าง
อีวานตกตะลึงและกล่าวถามอย่างสงสัย “เขาไม่ได้หายตัวไปหรอกเหรอ?”“เขาไม่ได้หายตัวไป!” เรเชลกระทืบเท้าของเธอและแผดเสียง “ฉันหงุดหงิดมากที่เห็นหน้าเขา ฉันไม่เข้าใจเลย เขาก็มีภรรยาแล้ว ทำไมพ่อของฉันยังต้องการที่จะให้ฉันแต่งงานกับเขาด้วย? ฉันจะทำยังไงดีอีวาน? หรือว่าเราควรจะหนีไปด้วยกัน...”หนีไปด้วยกัน?เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น อีวานก็หน้าซีดเซียวทันที “เรเชล เราจะใจร้อนผลีผลามไม่ได้”พวกเขาเคยหนีหายไปด้วยกันหลายครั้งหลายหน แต่ตระกูลคาร์เตอร์ก็ตามหาพวกเขาเจอตลอดโซรันนั้นโมโหมากกับเรื่องราวเหล่านั้น โซรันถึงขั้นไปต่อว่าอาจารย์ของเขาเกี่ยวกับเหตุการณ์นั้นเรเชลกระทืบเท้าของเธอ “แล้วนายคิดว่าเราควรจะทำยังไง?”“ไม่ต้องห่วงเรเชล” อีวานกระวนกระวาย เขาเกาหูขณะหน้าแดงเถือก ทันใดนั้นเขาก็คิดอะไรได้ “นึกออกแล้ว!”อีวานยิ้มอย่างชั่วร้ายขณะที่เขากล่าว “ฉันกับอาจารย์เพิ่งจะเห็นแด๊กซ์และเชสเตอร์ ที่ร้านอาหารนอกเมืองเมื่อเช้านี้ พวกเขามีเรื่องกับผู้อาวุโสสำนักประกายแสงและได้รับบาดเจ็บสาหัส ทำไมเราไม่ใช้ข่าวนี้ล่อลวงแดร์ริลให้ไปที่นั้นดีล่ะ?”เรเชลยักคิ้วและกล่าว “มันจะมีประโยชน์อะไร? ในเมื่อนายต่
”แด๊กซ์กับพี่เชสเตอร์อยู่ที่ไหน? พวกเขาเป็นยังไงบ้าง?” เขากล่าวถามเสียงดังลั่น แดร์ริลนั้นกังวลเป็นอย่างมากจนเขาเริ่มเหงื่อตก“พวกเขาบาดเจ็บเข้าขั้นอันตราย” เรเชลกล่าวเบา ๆ เธอนั้นรู้สึกเขินและไม่กล้าที่จะสบสายตาแดร์ริลตรง ๆ “ฉันรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน ฉันพานายไปที่นั้นได้”“เยี่ยม เราจะไปเดี๋ยวนี้” แดร์ริลพยักหน้า“นายท่าน ฉันจะไปด้วย...”“แดร์ริล ฉันก็จะไปกับนายด้วย”เสียงของเดบร้าและจีเวลก็ดังขึ้นอยู่เบื้องหลังของเขาแดร์ริลพยักหน้าและเขาไม่ได้กล่าวอะไรตอบ เรเชลจึงเดินนำทางไป และเธอก็พาเขาไปยังปากปล่องภูเขาไฟตลอดการเดินทาง แดร์ริลรู้สึกระสับกระส่าย เขาคอยรบเร้าเรเชลให้เร่งฝีเท้าเร็วขึ้นเรเชลขุ่นเคืองในตอนที่เขาคอยรบเร้าให้เร่งรีบ แต่ท่าทางของเธอก็ดูเห็นด้วยในที่สุดพวกเขาก็เดินมาถึงทางเข้าปากปล่องภูเขาไฟขณะที่แดร์ริลยืนหยัดอยู่ตรงนั้น เขาก็รู้สึกทึ่งกับภาพทิวทัศน์ที่อยู่เบื้องหน้าเขาปากปล่องภูเขาไฟนั้นกว้างใหญ่มาก เส้นผ่านศูนย์กลางของมันกว้างกว่าสิบกิโลเมตร! ความลึกของมันก็ล้ำเกินกว่าจะจินตนาการได้ และเขายังสามารถมองเห็นลาวาที่กำลังเดือดอยู่ในปล่องภูเขาไฟ“แด๊กซ์กับเช
จีเวลทั้งประหลาดใจทั้งมีความสุขเมื่อรู้ว่าแดร์ริลนั้นยังไม่ตาย น้ำตาของเธอแปรเปลี่ยนไปเป็นน้ำตาแห่งความสุข‘โชคดีที่ท่านฟอร์ดสอนวิชากระบี่สวรรค์ให้เขา เขาเลยลอยตัวได้’เฮ้อ!แดร์ริลตะเกียกตะกายปีนขึ้นมาและล้มตัวลงนั่งกับพื้น เขาเหนื่อยล้าจนพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว เขากรอกตามองไปที่อีวานและเรเชล!คู่รักนั้นตกใจหวาดผวาเมื่อพวกเขาเห็นแดร์ริลบินขึ้นมาจากปล่องภูเขาไฟจากนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงใสแจ๋วดังลั่นในบริเวณใกล้เคียง“แดร์ริล”พวกเขาหันไปมองที่ต้นทางของเสียงและพบกับเรือนร่างที่ชวนเย้ายวนน่าหลงใหลกำลังเดินเข้ามาใกล้พวกเขา ใบหน้าของเธอนั้นดูงดงาม แต่แอบแฝงไปด้วยความเยือกเย็นเธอคือออโรร่า เจ้าสำนักง้อไบ๊มีลูกศิษย์สาวกสองสามคนติดตามเธอมาด้วยอยู่ด้านหลังจีนมีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งกับสำนักอื่น ๆ สองสามสำนัก ออโรร่าจึงมาที่นี่เพื่อช่วยสะสางความบาดหมาง เมื่อเธอเสร็จสิ้นภารกิจ เธอบังเอิญเห็นใครบางคนกำลังร่วงตกลงไปในปล่องภูเขาไฟ เธอจึงรีบมาที่นี่เพื่อตรวจสอบ และทันใดนั้นเองเธอก็เห็นแดร์ริลบินลอยตัวออกมาจากปล่องภูเขาไฟ“น้องสาวของฉัน แม่ชีแห่งโชคชะตาอยู่ที่ไหน? แดร์ริล?” ออโรร่ากล่าวถาม
”แกมันคนเลว! แกฆ่าน้องสาวของฉัน แกต้องตาย!” ออโรร่าตะคอกเสียงแข็งด้วยฟันที่กำลังขบเคี้ยวกันเปรี้ยง!หัตถ์มังกรน้ำแข็งของเธอก็พุ่งใส่แดร์ริลภายในชั่วพริบตา มันกำลังจะกระแทกใส่ตัวของแดร์ริล!เรเชลและอีวานต่างมองสบสายตากันและฉีกยิ้มกรุ้มกริ่ม แดร์ริลจะต้องตายอย่างแน่นอน เพราะในตอนนี้เขานั้นอ่อนแอมาก เขาไม่สามารถที่จะต้านทานวรยุทธนี้ได้!เปรี้ยง!ทันใดนั้นเดบร้าก็ชูมืออันสวยงามของเธอขึ้นมา และกำแพงเกราะป้องกันก็ปรากฏขึ้นอยู่กลางอากาศ!“อย่ารังแกเขา!” ใบหน้าของเดบร้าเปี่ยมไปด้วยความกลัว ตัวของเธอสั่นระริก “ฉันไม่ได้มีนิสัยชอบฆ่าแกง แต่ฉันไม่ถือสาถ้าหากจะต้องฆ่าพวกเธอทุกคนเพื่อแดร์ริล”เปรี้ยง!หัตถ์มังกรน้ำแข็งก็ปะทะเข้ากับเกราะป้องกันและทำให้เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น จากนั้นมันก็จางหายไปในทันทีว้าว!อีวานและเรเชลถึงกับตกใจ พวกเขามองไปเดบร้าอย่างอ้ำอึ้ง‘ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวมาก แค่เกราะป้องกันธรรมดาของเธอมันก็สามารถที่จะปัดป้องหัตถ์มังกรน้ำแข็งได้!’“อย่าบังอาจมาทำร้ายแดร์ริลต่อหน้าฉัน!” เดบร้าจ้องมองอย่างเงียบเชียบไปที่ออโรร่า ขณะเอ่ยปากแดงฉ่ำของเธอกล่าวกับออโรร่าอย่างเย็นชาเส
”แดร์ริล! จีเวล!” เดบร้าส่งเสียงร้องออกมาเบา ๆ สีหน้าท่าทางของเธอเปลี่ยนไปเธอไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าแดร์ริลกับจีเวลจะตกลงไปในปล่องภูเขาไฟรวดเร็วขนาดนี้เปรี้ยง!เดบร้าโกรธเป็นฟืนไฟ เธอยกมือขึ้นและต่อยไปที่ไหล่ของออโรร่าแรงต่อยทำให้ตัวของออโรร่าลอยถอยหลังไปไกลกว่าหลายเมตร! จากนั้นเดบร้าก็พุ่งตัวลงไปในปล่องภูเขาไฟเช่นเดียวกัน!“จีเวล!” เดบร้าร้องเรียกออกมาทันที่เธอกระโจนลงไปในปล่องภูเขาไฟ ตัวของเธอพุ่งลงไปด้วยความเร็วสูงแต่เธอก็สามารถที่จะคว้าตัวของจีเวลไว้ได้ ทันใดนั้นเดบร้าก็ถ่ายโอนกำลังภายในของตัวเองไปให้จีเวลจีเวลนั้นไม่ใช่ผู้บ่มเพาะ และอุณหภูมิภายในปล่องภูเขาไฟนั้นสูงมาก ถ้าหากเดบร้าไม่ถ่ายโอนกำลังภายในของเธอไปให้จีเวล จีเวลชะตาขาดแน่นอนเดบร้านั้นยอมแพ้ เธอจับมือจีเวลในขณะที่พวกเธอกำลังร่วงหล่นลงไปในปล่องภูเขาไฟ ถึงแม้ว่าเดบร้าจะอยู่ในระดับจักรพรรดิยุทธ แต่เธอคงไม่มีชีวิตรอดแน่นอนถ้าหากตกลงไปในลาวาอุณหภูมิของลาวาสูงกว่าสองถึงสามพันองศาเซลเซียส!“พี่เดบร้า! ทำไมพี่ซื่อบื้อขนาดนี้? พี่กระโดดมาทำไม?” ดวงตาของจีเวลแดงก่ำขณะเธอกล่าวถาม พวกเธอสองคนยังคงร่วงหล่นอยู่ในอากาศ“พว
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ