จีเวลทั้งประหลาดใจทั้งมีความสุขเมื่อรู้ว่าแดร์ริลนั้นยังไม่ตาย น้ำตาของเธอแปรเปลี่ยนไปเป็นน้ำตาแห่งความสุข‘โชคดีที่ท่านฟอร์ดสอนวิชากระบี่สวรรค์ให้เขา เขาเลยลอยตัวได้’เฮ้อ!แดร์ริลตะเกียกตะกายปีนขึ้นมาและล้มตัวลงนั่งกับพื้น เขาเหนื่อยล้าจนพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว เขากรอกตามองไปที่อีวานและเรเชล!คู่รักนั้นตกใจหวาดผวาเมื่อพวกเขาเห็นแดร์ริลบินขึ้นมาจากปล่องภูเขาไฟจากนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงใสแจ๋วดังลั่นในบริเวณใกล้เคียง“แดร์ริล”พวกเขาหันไปมองที่ต้นทางของเสียงและพบกับเรือนร่างที่ชวนเย้ายวนน่าหลงใหลกำลังเดินเข้ามาใกล้พวกเขา ใบหน้าของเธอนั้นดูงดงาม แต่แอบแฝงไปด้วยความเยือกเย็นเธอคือออโรร่า เจ้าสำนักง้อไบ๊มีลูกศิษย์สาวกสองสามคนติดตามเธอมาด้วยอยู่ด้านหลังจีนมีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งกับสำนักอื่น ๆ สองสามสำนัก ออโรร่าจึงมาที่นี่เพื่อช่วยสะสางความบาดหมาง เมื่อเธอเสร็จสิ้นภารกิจ เธอบังเอิญเห็นใครบางคนกำลังร่วงตกลงไปในปล่องภูเขาไฟ เธอจึงรีบมาที่นี่เพื่อตรวจสอบ และทันใดนั้นเองเธอก็เห็นแดร์ริลบินลอยตัวออกมาจากปล่องภูเขาไฟ“น้องสาวของฉัน แม่ชีแห่งโชคชะตาอยู่ที่ไหน? แดร์ริล?” ออโรร่ากล่าวถาม
”แกมันคนเลว! แกฆ่าน้องสาวของฉัน แกต้องตาย!” ออโรร่าตะคอกเสียงแข็งด้วยฟันที่กำลังขบเคี้ยวกันเปรี้ยง!หัตถ์มังกรน้ำแข็งของเธอก็พุ่งใส่แดร์ริลภายในชั่วพริบตา มันกำลังจะกระแทกใส่ตัวของแดร์ริล!เรเชลและอีวานต่างมองสบสายตากันและฉีกยิ้มกรุ้มกริ่ม แดร์ริลจะต้องตายอย่างแน่นอน เพราะในตอนนี้เขานั้นอ่อนแอมาก เขาไม่สามารถที่จะต้านทานวรยุทธนี้ได้!เปรี้ยง!ทันใดนั้นเดบร้าก็ชูมืออันสวยงามของเธอขึ้นมา และกำแพงเกราะป้องกันก็ปรากฏขึ้นอยู่กลางอากาศ!“อย่ารังแกเขา!” ใบหน้าของเดบร้าเปี่ยมไปด้วยความกลัว ตัวของเธอสั่นระริก “ฉันไม่ได้มีนิสัยชอบฆ่าแกง แต่ฉันไม่ถือสาถ้าหากจะต้องฆ่าพวกเธอทุกคนเพื่อแดร์ริล”เปรี้ยง!หัตถ์มังกรน้ำแข็งก็ปะทะเข้ากับเกราะป้องกันและทำให้เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น จากนั้นมันก็จางหายไปในทันทีว้าว!อีวานและเรเชลถึงกับตกใจ พวกเขามองไปเดบร้าอย่างอ้ำอึ้ง‘ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวมาก แค่เกราะป้องกันธรรมดาของเธอมันก็สามารถที่จะปัดป้องหัตถ์มังกรน้ำแข็งได้!’“อย่าบังอาจมาทำร้ายแดร์ริลต่อหน้าฉัน!” เดบร้าจ้องมองอย่างเงียบเชียบไปที่ออโรร่า ขณะเอ่ยปากแดงฉ่ำของเธอกล่าวกับออโรร่าอย่างเย็นชาเส
”แดร์ริล! จีเวล!” เดบร้าส่งเสียงร้องออกมาเบา ๆ สีหน้าท่าทางของเธอเปลี่ยนไปเธอไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าแดร์ริลกับจีเวลจะตกลงไปในปล่องภูเขาไฟรวดเร็วขนาดนี้เปรี้ยง!เดบร้าโกรธเป็นฟืนไฟ เธอยกมือขึ้นและต่อยไปที่ไหล่ของออโรร่าแรงต่อยทำให้ตัวของออโรร่าลอยถอยหลังไปไกลกว่าหลายเมตร! จากนั้นเดบร้าก็พุ่งตัวลงไปในปล่องภูเขาไฟเช่นเดียวกัน!“จีเวล!” เดบร้าร้องเรียกออกมาทันที่เธอกระโจนลงไปในปล่องภูเขาไฟ ตัวของเธอพุ่งลงไปด้วยความเร็วสูงแต่เธอก็สามารถที่จะคว้าตัวของจีเวลไว้ได้ ทันใดนั้นเดบร้าก็ถ่ายโอนกำลังภายในของตัวเองไปให้จีเวลจีเวลนั้นไม่ใช่ผู้บ่มเพาะ และอุณหภูมิภายในปล่องภูเขาไฟนั้นสูงมาก ถ้าหากเดบร้าไม่ถ่ายโอนกำลังภายในของเธอไปให้จีเวล จีเวลชะตาขาดแน่นอนเดบร้านั้นยอมแพ้ เธอจับมือจีเวลในขณะที่พวกเธอกำลังร่วงหล่นลงไปในปล่องภูเขาไฟ ถึงแม้ว่าเดบร้าจะอยู่ในระดับจักรพรรดิยุทธ แต่เธอคงไม่มีชีวิตรอดแน่นอนถ้าหากตกลงไปในลาวาอุณหภูมิของลาวาสูงกว่าสองถึงสามพันองศาเซลเซียส!“พี่เดบร้า! ทำไมพี่ซื่อบื้อขนาดนี้? พี่กระโดดมาทำไม?” ดวงตาของจีเวลแดงก่ำขณะเธอกล่าวถาม พวกเธอสองคนยังคงร่วงหล่นอยู่ในอากาศ“พว
”อีวาน มันเกิดอะไรขึ้น? แล้วทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่?” โอฟีเลียกล่าวถามเบา ๆ“ท่านอาจารย์ ผมมาออกเดตกับเรเชล” อีวานเลิกลั่ก เขาเริ่มพูดจากวกวน เขาไม่กล้าสบสายตามองโอฟีเลีย“เจ้าสำนักง้อไบ๊เพิ่งจะฆ่าแดร์ริล เขาตกลงไปในภูเขาไฟ ตัวเขาหายไปแล้ว”อะไร?โอฟีเลียตัวสั่นเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอไม่ได้คาดคิดว่าจะเป็นเช่นนี้ หัวใจของเธอปวดร้าวเธอถือว่าแดร์ริลนั้นเป็นลูกศิษย์ของเธอคนหนึ่ง เธอไม่ได้คาดคิดว่าจะได้ยินข่าวร้ายเช่นนี้ เธอกล่าวถามทันที “ทำไมท่านเจ้าสำนักง้อไบ๊อยากจะฆ่าแดร์ริลด้วย?”เรเชลก็กล่าวแทรกขึ้นมากลางบทสนทนา “แดร์ริลฆ่าท่านแม่ชีแห่งโชคชะตา ท่านเจ้าสำนักแฮนเซ่นเลยอยากจะแก้แค้นให้เธอ เรื่องทั้งหมดมันก็มีแค่นี้”เรเชลกล่าวต่อไปอย่างอวดดี “อีวานกับฉันอยากจะเข้าไปช่วยแดร์ริล แต่พวกเราสองคนอ่อนแอเกินไป เราไม่มีความสามารถพอที่จะช่วยเขาได้”โอฟีเลียถอนหายใจ เธอจ้องมองไปที่ปล่องภูเขาไฟอยู่สักพัก แต่เธอก็ไม่ได้กล่าวอะไรออกมา…ภายในปล่องภูเขาไฟ‘นี่เอง...’‘ฉันต้องมาตายแบบนี้...’‘ฉันไม่ยอม! ฉันไม่อยากตาย!’แดร์ริลถอนหายใจเฮือกใหญ่ ขณะเขาค่อย ๆ ปิดตาลงเพื่อรอวาระสุดท้ายของชีวิต
”นายท่าน เรายังไม่ตาย! เรายังไม่ตาย!”จีเวลทั้งตกใจและดีใจ เธอกอดแขนแดร์ริลและจากน้ำตาที่ไหลนองก็กลายเป็นเสียงหัวเราะร่า เธออาจจะดูเสียขวัญแต่เธอนั้นก็มีความสุขเดบร้าก็ยิ้มแย้มเช่นเดียวกัน เธอกุมมือของแดร์ริลอย่างอ่อนโยนแดร์ริลจะต้องปรับสมดุลกำลังภายในของเขา เขาหันไปหาหญิงสาวทั้งสองคนและถาม “พวกเธอสองคนลงมาในนี้ทำไม?”ดวงตาของจีเวลแดงก่ำขณะเธอเอ่ยปากกล่าวเบา ๆ “ฉันคิดว่าคุณตายแล้ว ฉันเสียใจมากและฉันไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไป ฉันเลยกระโดดลงมาในนี้”แดร์ริลปลอบจีเวลเมื่อเขาได้ยินเธอกล่าวเช่นนั้นเดบร้ายิ้มและกล่าว “ฉันบอกคุณแล้วว่าฉันจะตามคุณไปทุกที่จนกว่าชีวิตจะหาไม่ เราจะล่มหัวจมท้ายไปด้วยกัน ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนมันได้”ว้าวแดร์ริลนั้นตกตะลึง เขารู้สึกอบอุ่นอยู่ภายในใจ เขาแทบจะร้องไห้ขณะที่เขากุมมือของหญิงสาวแน่ขนัด“นายท่าน!” จีเวลตะโกนออกมาด้วยความตกใจ “นายท่าน แท่นหยกแท่นนี้มันคืออะไร?”“ฉันไม่รู้เหมือนกัน มันไม่ละลายหายไปในลาวา มันจะต้องเป็นสมบัติล้ำค่าอะไรสักอย่างแน่เลย” แดร์ริลขมวดคิ้วขณะที่กล่าวตอบคำถามเธอแดร์ริลเอื้อมมือไปจับที่แท่น แท่นนั้นเรียบเนียนเป็นมันเงาและผิ
”เลวมาก! นี่ลูกรู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป!” โซรันแผดเสียงขณะชี้ไปที่หน้าของเรเชล เขาเดือดดาล!โซรันได้เดินทางไปที่ปล่องภูเขาไฟด้วยตัวเองและไปได้ยินสาวกวณิพกเล่าให้ฟังว่าเห็นอีวานและเรเชลล่อลวงแดร์ริลไปที่ปล่องภูเขาไฟ พวกเขาทั้งคู่ได้พยายามที่จะลอบสังหารแดร์ริล แต่ก็ไม่เป็นผล จากนั้นพวกเขาก็ลากสำนักง้อไบ๊มาพัวพันยุยงให้โจมตีแดร์ริล ต้นเหตุทั้งหมดก็เป็นเพราะลูกสาวของโซรันที่เป็นคนทำให้แดร์ริลต้องตกลงไปในปล่องภูเขาไฟสีหน้าของเรเชลซีดเผือด เมื่อเห็นความเดือดดาลของผู้เป็นพ่อ อย่างไรก็ตามเธอยังคงหัวแข็งดื้อรั้นกล่าวตอบ “ใช่ หนูเป็นคนทำ หนูยืมมือท่านเจ้าสำนักง้อไบ๊ฆ่าแดร์ริล แต่มันเป็นความผิดหนูเหรอ? ถ้าพ่อไม่บังคับให้หนูแต่งงานกับเขา หนูคงไม่มีวันฆ่าเขา หนูไม่อยากแต่งงานกับแดร์ริล เขาสมควรตายแล้ว!”เรเชลตะเบ็งสุดเสียงทุกประโยคที่เธอกล่าวทั้งห้องเงียบสงัด ไม่กี่วินาทีต่อมา ซาร่าก็ร้องไห้ฟูมฟายและมองไปที่เรเชลอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง “ทำไมพี่ทำแบบนั้น? ทำไมพี่ต้องทำร้ายพี่แดร์ริลขนาดนี้ด้วย? ทำไม?”“เขาสมควรตาย!” เรเชลกล่าวตอบเย็นชาเพียะ!ทันใดนั้นโซรันก็ลุกขึ้นมาตบหน้าเรเชลการตบนั้นแสด
ในขณะเดียวกัน ที่พักอีกแห่งหนึ่งในเมืองหลวงของโลกใหม่โอฟีเลียนั่งอยู่ภายในห้องบนชั้นสอง สีหน้าของเธอขึงขังแววตาของเธอเปี่ยมไปด้วยความโกรธเคือง เธอเองก็ได้ยินเรื่องราวที่ลูกศิษย์ของเธอล่อลวงแดร์ริลไปที่ปล่องภูเขาไฟกับเรเชลเช่นกันอีวานนั่งคุกเข่าอยู่หน้าเธอ สีหน้าของเขาหวาดหวั่นบรรดาลูกศิษย์คนอื่น ๆ ยืนเรียงรายล้อมรอบตัวเขา พวกเขาต่างนิ่งเงียบสงบ ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจบรรยากาศภายในห้องนั้นตึงเตรียดเหนือคำอธิบายใด ๆ“อีวาน นายกล้าดียังไงถึงมาโกหกอาจารย์ของตัวเอง?” โอฟีเลียตะคอกจนตัวสั่น “ทีแรกนายซุ่มโจมตีแดร์ริล และจากนั้นนายและเรเชลก็ไปยุแยงให้เกิดความเข้าใจผิดกันระหว่างแดร์ริลและสำนักง้อไบ๊อีก นายคิดว่านายจะปกปิดมันจากฉันได้งั้นเหรอ? มีสาวกสำนักวณิพกสองสามคนเห็นสิ่งที่นายทำลงไปทั้งหมดเมื่อคืน! นายกล้าทำเรื่องชั่ว ๆ แบบนั้นได้ยังไง?”โอฟีเลียมองด้วยความผิดหวัง และเธอก็รู้สึกปวดใจ “ไม่ว่าจะยังไง แดร์ริลก็ถือเป็นพี่น้องร่วมสำนักของนาย!”“ท่านอาจารย์...”อีวานร้องห่มร้องไห้ ขณะที่คุกเข่าอยู่ต่อหน้า “ผมผิดไปแล้ว ท่านอาจารย์ พ่อของเรเชลยืนกรานที่จะบังคับให้เธอแต่งงานกับแดร์ริล
อีวอนส่ายหัว สีหน้าของเธอเปี่ยมไปด้วยความเศร้าหมอง “ฉันอยู่กับเจ้าหญิงมาตลอด แต่ก็ไม่ได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับแดร์ริลเลย”อีวอนถอยหายใจในตอนที่กองทัพโลกใหม่บุกโจมตีเมืองตงไห่ แดร์ริลได้นำสำนักประตูสุราลัยมาปกป้องเมือง เขาจัดการกำราบกองทัพโลกใหม่ ตั้งแต่ที่โลกใหม่พ่ายแพ้ในครั้งนั้น ทั่วทั้งโลกใหม่ก็จดจำชื่อของแดร์ริลได้เป็นอย่างดีในเมื่ออีวอนนั้นเป็นคนรักของแดร์ริล เธอจึงติดแหงกอยู่แต่กับเจ้าหญิง เธอไม่สามารถออกไปไหนมาไหนได้!“ฉันไม่มั่นใจว่าเราจะได้เจอกับเขาอีกไหมในชีวิตนี้” สีหน้าโมนิก้าผิดหวังและเธอก็ห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา“ยอดรัก ฉันกลับมาแล้ว!”ทันใดนั้นพวกเธอก็ได้ยินเสียงหัวเราะดังสนั่น เจ้าศักดินาเคนนี่เดินเข้ามาในคฤหาสน์พร้อมกับรอยยิ้มและเขาถือขวดไวน์แดงอยู่ในมือเจ้าศักดินาเคนนี่ถึงกับตกใจเมื่อเห็นอีวอน ‘เธอคือผู้หญิงอีกคนที่ฟลอเรียนนำมามอบให้ท่านจักรพรรดิไม่ใช่เหรอ? เธอมาที่นี่ทำไม?’ขณะที่เขาพึมพำอยู่ในใจ เจ้าศักดินาเคนนี่ก็หัวเราะเสียงดังลั่น และกล่าวกับโมนิก้า “ยอดรัก ฉันขอบอกข่าวใหญ่ที่สุดในโลกให้เธอฟัง! มันเป็นข่าวเกี่ยวกับแดร์ริล!”“จริงเหรอ?”เมื่อพวกเธอได้ยิ
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ