เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 265
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 266
เมื่อเห็นภาพตรงหน้า เดรก ดาร์บี้ ก็ไม่สามารถเก็บงำความตื่นเต้นไว้ได้และกล่าวกับนายท่านชราแห่งดาร์บี้ "พ่อครับ ค่ายกลเจ็ดดาวเหนือถูกออกแบบการเคลื่อนไหวมาดีมาก! การโจมตีและป้องกันของพวกเขาทั้งแน่นหนาและแข็งแกร่ง ด้วยค่ายกลนี้ ตระกูลดาร์บี้ของเราจะรุ่งโรจน์!"ถึงแม้ว่าสามคนในพวกเขาจะมีระดับเพียงปรมาจารย์ขั้นสาม แต่ด้วยพลังของค่ายกล พวกเขาจะสามารถต่อกรได้แม้แต่ปรมาจารย์ยุทธ์!นายท่านชราแห่งดาร์บี้ยิ้ม เขาอุทานด้วยความดีใจ "สมแล้วที่ค่ายกลเจ็ดดาวเหนือเป็นหนึ่งในค่ายกลที่ดีที่สุด"เมื่อพวกเขาฝึกฝนเสร็จสิ้น ฟลอเรียนก็เก็บกระบี่แล้วเดินมาหาเขาด้วยความตื่นเต้น "คุณปู่ คิดว่ายังไงครับ?""ดี ดี ดีมาก! แกพัฒนาอย่างมากที่ผ่านมา นี่มันเกินความคาดหมายของฉัน ฉันพอใจมาก และฉันมั่นใจว่าแกจะต้องนำความรุ่งเรืองมาสู่ตระกูลดาร์บี้" นายท่านชราแห่งดาร์บี้ชมด้วยรอยยิ้มฟลอเรียนดีใจสุด ๆ กับสิ่งที่นายท่านชราแห่งดาร์บี้กล่าว"ไม่ต้องห่วงครับคุณปู่ ผมจะทำงานให้หนักกว่านี้!" เขาสัญญานายท่านชราแห่งดาร์บี้พยักหน้า"คุณปู่ครับ มีแขกมา" มีเสียงดังออกมาจากด้านหลังทันใดนั้น ทุกคนก็หันไปมองทางเข้า เมื่อมีกลุ่ม
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 267
หากเหล่าศิษย์ของสำนักง้อไบ๊อยู่ที่คฤหาสน์ดาร์บี้ ฟลอเรียนอาจมีโอกาสกับพวกเธอบางคน เขาคิดแบบนั้นเมื่อได้ยินแบบนั้น ยูมิจึงเดินมาข้างหลังเขาแล้วหยิกเขา "คุณตื่นเต้นอะไรนัก?"ยูมิรู้ว่าสามีของเธอรู้ว่าตัวเขาเองโรคจิตแค่ไหนในใจ เพราะหากเขาไม่ได้โรคจิต เขาคงไม่ล่วงเกินรีเบคก้า ขยะไร้ค่านี่ต้องเห็นว่าแม่ชีแห่งโชคชะตานั้นสวยมากและเริ่มมีความคิดสกปรกกับเธอแน่"อะไร? ผมแค่กังวลว่าเหล่าศิษย์แห่งง้อไบ๊จะไม่มีที่อยู่เท่านั้น ผมรู้สึกแย่แทนพวกเธอ" ฟลอเรียนตอบด้วยใบหน้าเรียบนิ่งยูมิจ้องเขาแต่ไม่ได้พูดอะไรนายท่านชราแห่งดาร์บี้โบกมือของเขาแล้วยิ้มให้แม่ชีแห่งโชคชะตา "เอาล่ะ พวกคุณสามารถอาศัยในคฤหาสน์ของผมได้เลย ทั้งเส้าหลินและง้อไบ๊ต่างก็เป็นมิตรสหายที่ดีต่อกัน นี่จะพัฒนาสายสัมพันธ์ของเราให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ทำไมผมจะปฏิเสธล่ะ? เรามีห้องมากมายที่นี่อยู่แล้ว"ในเมื่อพวกเธอมาที่นี่แล้ว เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากตกลงแม่ชีแห่งโชคชะตาพอใจ "ขอบคุณ คุณดาร์บี้"...ที่โอเรียนทอลเพิร์ล เดคแลนตะโกนด้วยความมั่นใจเมื่อทุกคนมาถึง "ขอห้องวีไอพีที่ใหญ่ที่สุดให้ฉัน!"พวกเขามีกันเกือบ 70 คน และโอเรียนทอลเพิ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 268
เซอร์ซียังคงมีสีหน้าไร้อารมณ์ในขณะที่เธอเก็บมือถือ เธอขยับกลับไปด้านหลังสถานการณ์ตอนนี้น่าอึดอัดเพราะพวกเขาไม่สามารถเริ่มมื้อค่ำกันได้ แม้กระทั่งเซอร์ซียังเข้าไปไม่ได้ ดังนั้นคนอื่นก็ไม่มีทาง จากนั้น หญิงสาวมากมายก็ส่ายหัวอย่างผิดหวัง แดร์ริลก็เช่นกันเขายืนอยู่ข้างหลังกลุ่มคน มันจึงไม่มีใครเห็นเขา ทันใดนั้น เขาก็เดินมาข้างหน้าพนักงานพร้อมบัตรในมือ "สวัสดี คุณช่วยตรวจบัตรใบนี้ให้ทีว่ามันเปิดห้องนี้ได้ไหม?"เวย์นเคยให้บัตรนี้เขามา และเขาก็พกมันเสมอแต่ไม่เคยได้ใช้มัน'หา? ไอ้ลูกเขยบ้านคนอื่นนี่บ้ารึเปล่า? ฮ่าฮ่า!' ทุกคนคิดห้องวีไอพีของโอเรียนทอล เพิร์ล นั้นเป็นห้องที่หรูหราที่สุดของเมือง และเป็นเพียงห้องเดียวที่จุคนได้เกิน 50 คน'เดคแลนกับเซอร์ซียังเข้าไม่ได้ แล้วไอ้ขยะนี่มาทำอะไร? นี่เขามาเล่นตลกรึไง?' ทุกคนคิดหญิงสาวบางคนหัวเราะ พวกเธอปิดปากด้วยมือตัวเองแล้วมองแดร์ริลเหมือนเขาเป็นตัวตลก"จุ๊ จุ๊ แดร์ริล นายออกมาทำไม? อยากทำให้พวกเราตลกเหรอ?"ในขณะเดียวกัน เดซี่ก็เดินออกมาจากกลุ่มคนแล้วคว้าบัตรออกไปจากมือของแดร์ริล "โห นี่มันบัตรทองเลยนะเนี่ย แดร์ริล นี่นายเล่นตลกเหรอ? ฮ่าฮ่
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 269
'บางทีเขาอาจขโมยมันมาก็ได้?' เดคแลนคิดเมื่อเห็นสีหน้าสงสัยของทุกคน แดร์ริลจึงตอบ "มันไม่ใช่ของฉัน เป็นของเจ้านายฉันเอง"ในตอนแรก ทุกคนยังคงเงียบ แต่วินาทีผ่านไป ทุกคนก็ระเบิดหัวเราะออกมา'ฮ่าฮ่าฮ่า! งั้นมันก็เป็นของเจ้านายเขา' ทุกคนคิด'ฮ่าฮ่า! มันเป็นของหัวหน้าเขานี่เอง! เขาเป็นแค่เด็กที่เล่นกับบัตรของเจ้านาย! หมอนี่มันนักฉวยโอกาสของจริง!' เดคแลนคิด'พวกบัดซบเอ๊ย! ฉันใจดีเปิดห้องให้พวกนายทุกคน แต่พวกนายก็ยังเลือกที่จะล้อเลียนฉัน? แล้วแต่เลย ทำไมฉันต้องสนใจคนพวกนี้ด้วยนะ' แดร์ริลคิดในขณะที่ยิ้มหลังจากเข้าไปในห้อง เดคแลนก็เรียกบริกรเข้ามา"มานี่สิ ทุกคน สั่งอาหารเลย ฉันต้องการให้ทุกคนมีช่วงเวลาที่ดีในคืนนี้!" เขาประกาศด้วยความรวดเร็ว เหล่าบริกรนำเมนูออกมา เมื่อแคทเธอรีนอยู่ด้วย จึงไม่มีใครกล้าสั่งอะไร พวกเขาทั้งหมดส่งเมนูให้เธอแคทเธอรีนยิ้ม ภาพลักษณ์เข้มงวดของเธอใช้ในห้องเรียนเท่านั้น เธอดันเมนูออกไป "ฉันกินอะไรก็ได้ พวกเธอเลือกเลย"เดคแลนส่งเมนูให้สาว ๆ เซอร์ซี นั่งอย่างเย็นชาเช่นเคย หญิงสาวรอบ ๆ เธอจึงหงอเกินกว่าจะสั่งอะไรยังไงก็ตาม เดซี่และแดฟนีไม่มียางอาย พวกเธอหยิบเ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 270
เซอร์ซีนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างเย็นชาและนิ่งเงียบเหมือนเธอเป็นดอกกล้วยไม้ที่ยังไม่ผลิดอก เธอปลดปล่อยบรรยากาศอันสง่างามที่โดดเด่นเหรือใคร ไม่มีใครคิดว่าเธอแปลกแยก บุรุษหลายคนต้องการรู้จักเธอมากกว่านี้ แต่พวกเขาไม่มีความกล้ามากพอที่จะทำทุกคนล้วนมีอารมณ์ร่วมกันหมดแล้ว เดคแลนจึงยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มพร้อมกับกล่องอันงดงามในมือ เขาเดินไปหาแคทเธอรีนแล้วกล่าวอย่างสุภาพ "มิสแคทเธอรีน วันนี้เป็นวันครู ผมจึงอยากแสดงความขอบคุณที่คุณได้เป็นอาจารย์ของพวกเรา นี่คือของขวัญสำหรับคุณครับ"ทันใดนั้น ทั้งห้องก็อุทานด้วยความทึ่ง เดคแลนเตรียมการมาดีจริง ๆ เขากระทั่งเตรียมของขวัญมาให้มิสแคทเธอรีน มันจึงชัดเจนว่าเขาต้องการจะเป็นหัวหน้าห้องมากทีเดียวแคทเธอรีนยังคงสงบนิ่ง เธอยิ้ม "เดคแลน ฉันพอใจมากอยู่แล้วที่เธอเลี้ยงมื้อค่ำพวกเรา ฉันรับมันไม่ได้หรอก"เดคแลนนั้นฉลาด บุคลิกดี และเป็นนักเรียนที่น่ารัก เขารู้กระทั่งว่าวันนี้เป็นวันครูและเตรียมของขวัญให้เธอ ยังไงก็ตาม มีนักเรียนมากมายที่กำลังมองดูอยู่ และแคทเธอรีนก็รู้สึกแย่ที่จะรับมันไว้เดคแลนส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "นี่เป็นเพียงของเล็กน้อยที่ผมต้องการให้คุณเก็บไว้จริง
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 271
ไมล์ส่งเสียงดูถูกแดร์ริล “ก็แค่เพียงลูกเขยบ้านคนอื่น แกกล้าดียังไงมาสงสัยโอสถของเดคแลน? นายอิจฉาใช่ไหมล่ะ?”แดร์ริลกลั้นหัวเราะเมื่อมองไปที่เดคแลน“แน่นอน โอสถที่นายมอบให้เธอคือ โอสถวิญญาณศิลา แล้วนายรู้ไหมว่าโอสถนี้จะต้องเก็บไว้ในที่อับแสงแดด ชุ่มชื่นและอากาศเย็น? มันโดนแสงแดดไม่ได้เด็ดขาด สีเดิมของมันจะเป็นสีเหลืองเข้มแต่ดูเหมือนว่าของนายเป็นสีเหลืองอ่อน ฉันเลยคิดว่าของนายน่าจะโดนแสงแดดไปแล้ว ตอนที่นายซื้อมันมาจากผู้บ่มเพาะพเนจร” แดร์ริลอธิบายอย่างเรียบเฉย ทั้งห้องอยู่ในความเงียบ“ถ้าหากมันเคยโดนแสงแดด แล้วจะเป็นยังไง?” เดคแลนตั้งคำถามขณะหัวเราะเยาะ “มันยังใช้ได้ไหมล่ะ?”‘แดร์ริลไอ้คนคนอวดฉลาด—คิดเหรอว่าคนจะเชื่อกับคำพูดไร้สาระของแก'แดร์ริล ส่ายหัว “ฉันไม่คิดว่ามันจะใช้ไม่ได้ แต่สพรรพคุณในตัวของมันอาจจะเปลี่ยนไป”“จะเป็นยังไงถ้ามีใครได้กินมันเข้าไป?” เดคแลนเย้ยหยัน“ฉันก็ไม่รู้” เขาแอบหัวเราะแน่นอนแดร์ริลไม่มีทางรู้ เขาเพียงศึกษาอย่างคร่าว ๆ เรื่องของโอสถวิญญาณศิลา ในคัมภีร์โอสถแห่งอนันต์ ไม่ได้เข้าใจอย่างลึกซึ้ง เขาไม่สามารถบอกได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าหากใครบริโภคมันหลังจาก
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 272
เซอร์ซี มุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำ เดินสวนกับแดร์ริลซึ่งกำลังจะเข้าห้องทานอาคารค่ำพอดีความคิดแผลง ๆ ก็ลอยเข้ามาในหัว เขาแอบหัวเราะคิกคัก'ถ้าหากฉันขโมยกระเป๋าตังและมือถือของเธอ เธอก็จะไม่สามารถจ่ายค่าอาหารได้ มาดูกันดีกว่าว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเดคแลน'เขาเดินชนเข้ากับเซอร์ซี ขณะเดียวกันเขาแอบหยิบมือถือและกระเป๋าเงินของเธอมาอย่างแนบเนียนสำเร็จ!เขาเพิ่งจะศึกษาวิชาเงามาเมื่อวาน เป็นการใช้เพื่อฝึกฝนเป็นครั้งแรกค่อนข้างจะประหม่า แต่มันก็ได้ผลแดร์ริลสั่นระริกด้วยความตื่นเต้นอยู่ภายในใจ เขาแกล้งขวยเขินและขออภัยเซอร์ซี "ผมขอโทษ ผมเร่งรีบเกินไป ไม่ทันระวังเห็นคุณ!"แดร์ริลจ้องมองเธออย่างแนบชิด เธอนั้นงดงามมาก สวยงามจริง ๆ ในระหว่างมื้ออาหารค่ำ เซอร์ซีดื่มน้อยที่สุด แต่ใบหน้าอันงดงามของเธอเป็นสีแดงอ่อน ๆ ผสมกับบุคลิกเย็นชาของเธอ ดูมีเสน่ห์เย้ายวนอย่างอธิบายไม่ได้การเคลื่อนไหวของแดร์ริลนั้นรวดเร็วและแม่นยำ เธอไม่รู้สึกตัวเลยว่าโทรศัพท์มือถือกับกระเป๋าเงินเธอนั้นหายไปแล้ว"ไม่เป็นไร" เธอกระหมุบกระหมิบ และเดินจากไปแม้ว่าแดร์ริล จะตั้งใจเดินชนหรือไม่ก็ตามเธอดูไม่ได้สนใจ แต่ผู้ชายคนอื่น ๆ ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 273
ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นทำโทรศัพท์มือถือหาย พวกเธอคงคลุ้มคลั่งเซอร์ซี นิวแมน ไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา ๆ เธอสงบเสงี่ยมอย่างเหลือเชื่อเมื่อรู้ว่าโทรศัพท์มือถือและกระเป๋าเงินหายไปแดร์ริลชื่นชมเธออย่างเงียบขรึม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอคือ เพชรเม็ดงามของเฮกเซด รังสีของเธอเปี่ยมไปด้วยความสงบ และมั่นคงหาใครเปรียบไม่ได้เกิดอะไรขึ้น? หรือเธอทำโทรศัพท์หาย?คนอื่น ๆ ที่เหลือนั้นสับสน หากเซอร์ซีไม่สามารถจ่ายได้ แล้วทุก ๆ คนคงจะต้องหารเท่ากันเพื่อจ่ายค่ามื้ออาหารนี้? เดคแลนไม่ตอบสนอง นอนสลบอยู่บนโต๊ะมาโดยตลอด เกิดอะไรขึ้น? เซอร์ซีจ่ายให้ไม่ได้ ถ้าหากเขายังเสแสร้งแกล้งเมาต่อ คนอื่น ๆ จะเริ่มตำหนินินทา เขาคงต้องจำใจฟังเขาไม่ค่อยเต็มใจ แต่เขาทำเป็นหาวและค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนแกล้งทำเป็นตกใจ "โอ้ว ฉันขอโทษ! ฉันเผลอหลับไปได้ยังไง? ฉันมั่นใจว่าทุกคนคงสนุกสนานกันในคืนนี้! เดี๋ยวฉันจะจ่ายเอง"แ-่งเอ๊ย ดูเหมือนว่าเขาจะต้องไปขอเงินจากครอบครัวอีกแล้วเดคแลนเกาหัว "พวกเรา อาหารมื้อนี้มีมูลค่ากว่า สามสิบล้าน เงินของฉันถูกเก็บไว้ในกองทุนหุ้น" เขายอมรับ "ฉันคงต้องรบกวนให้ พ่อของฉันโอนเงินมา"เขาสูดลมหายใจเข้า ขณะที่
บทล่าสุด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
