Share

บทที่ 237

“นายหญิง นี่มันคืออะไร?” แดร์ริล หยิบโสมสีเขียวและถามด้วยความความสงสัย

โมนิก้า มองไปที่โสมและกล่าวว่า “มันเรียกว่า โสมมณีนิล เป็นโสมหายากชนิดหนึ่งมันสามารถเพิ่มพลังให้กับผู้บ่มเพาะได้ ประมุขนิกายมอบมันไว้ให้กับฉัน”

โมนิก้ายิ้มและกล่าวต่อ “ฉันจะมอบโสมมณีนิล อันนี้ให้เป็นรางวัลตอบแทนที่นายข่วยขีวิตฉันเอาไว้”

แดร์ริลเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้น พลังของเขาตอนนี้คือปรมาจารย์ขั้นที่สี่

เขาจะขึ้นไปสู่ปรมาจารย์ขั้นที่ห้าได้หลังจากบริโภค โสมมณีนิล และขึ้นสู่ขั้นปรมาจารย์อาวุโสขั้นห้าด้วยการบริโภคเม็ดยาเทวะ

‘ฮาฮ่า! สมบูรณ์แบบ!’ แดร์ริลนึกในใจ เขาปลาบปลื้มและบริโภคโสมมณีนิลเข้าไปทั้งชิ้นอย่างไม่ทันได้คิด

“นี่นายกินโสมเข้าไปทั้งชิ้นเลยเหรอ!”

โมนิก้าตกใจมีสีหน้าที่ค่อนข้างกังวล “ผลกระทบจากโสมมณีนิลนั้นมีฤทธิ์รุนแรงมาก นายจะกินเข้าไปดื้อ ๆ แบบนี้ไม่ได้ นายจะต้องเอาไปแช่ในน้ำเดือดและดื่มเพียงแค่น้ำของมันเดือนละหนึ่งครั้งเท่านั้น”

อะไรนะ?

มันควรจะเอาไปแช่นำ้เดือดเท่านั้นเหรอ?

“นายหญิง ท่านควรบอกผมก่อนสิ!” แดร์ริลตะโกน! แดร์ริลคงไม่ได้บริโภคไปทั้งชิ้นถ้าหากโมนิก้าได้เตือนเขาก่อน!

แดร์ริลเริ่มกัง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status