แด๊กซ์คือบุคคลสำคัญและมีชื่อเสียงในเมืองตงไห่ โดน็อกอาจเจอกับปัญหาใหญ่เพราะเขาไปก้าวล่วงแด๊กซ์ และสภาพของแด๊กซ์ก็ไม่สามารถรับรู้ได้ลิลี่วิตกกังวลจากเหตุการณ์เมื่อคืนโดน็อกนั้นหายไปจากการไลฟ์สตรีมมิ่งล่าสุดของเธอ‘หรือจะมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับเขา?’ในหัวของลิลี่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงดิ๊ง ดิ๊งโทรศัพท์ของลิลี่สั่นเตือนเธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและโล่งอกขึ้นทันทีหลังจากเห็นข้อความจากโดน็อกเขาส่งเพียงข้อความสั้น ๆ [ลิลี่ ผมหวังว่าคุณคงไม่หวาดกลัวกับเหตุการณ์เมื่อคืน?] แม้แต่ตัวอักษรของเขาก็ยังสัมผัสได้ถึงความเป็นสุภาพบุรุษลิลี่ รู้สึกคลายกังวลอย่างอธิบายไม่ได้ อารมณ์ของเธอสดใสขึ้นเมื่ออ่านข้อความของโดน็อกเธอสันนิษฐานจากข้อความของโดน็อกแสดงถึงว่าเขาปลอดภัยจากเหตุการณ์เมื่อคืนลิลี่รีบพิมตอบกลับ [ฉันไม่เป็นอะไร แล้วคุณเป็นยังไงบ้าง? แด๊กซ์เป็นผู้มีอิทธิพลในเมืองตงไห่เขาไม่มีทางปล่อยให้คุณรอดไปได้ง่าย ๆ อย่างแน่นอน กับเรื่องที่คุณทำกับเขา คุณจะต้องระวังตัว]โดน็อกฉีกยิ้มอยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ [อย่าได้กังวล ต่อให้แด๊กซ์เป็นผู้มีอิทธิพล เขาก็ไม่สามารถจะข่มขู่ผมและ ไม่มีแม้โอกาสจ
พยาบาลมือใหม่เข้าห้องผ่าตัดเป็นครั้งแรกรู้สึกหวาดผวาน้ำตาตกในกับการที่ได้เห็นสภาพของแด๊กซ์คนทั่วไปไม่มีทางรอดชีวิตมาถึงโรงพยาบาลได้กับบาดแผลฉกรรจ์เช่นนี้เชลลีไม่มั่นใจ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเห็นใจแด๊กซ์กับความสู้ชีวิตของเขา แด๊กซ์ไม่มีทางสุขุมอดทนต่อบาดแผลบนตัวของเขาได้ แต่เขาก็ไม่เคยส่งเสียงทรมานเลยแม้แต่ครั้งเดียวตลอดระยะเวลาเป็นสิบ ๆ ชั่วโมงของการผ่าตัด เขานั้นรู้สึกตัวอยู่ตลอดระหว่างผ่าตัด จนในที่สุดเขาก็ยื้อไว้ไม่ไหวและสลบไปหลังจากผ่าตัดเสร็จสิ้นซาอูลช็อค ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงทันทีที่ได้ยินคำกล่าวของเชลลี‘แด๊กซ์ คือทายาทคนเดียวของตระกูลแซนเดอร์ส! หรือเขาตั้งใจจะปิดฉากตระกูลของเรา? เจ้าโดน็อก ดิกสัน ฉันจะทำให้ตระกูลของแกชดใช้ด้วยเลือด!’ ซาอูลคิดนี่ไม่ใช่เพียงแค่ความบาดหมางข้องใจตอนนี้มันคือความอาฆาตแค้น!‘นายท่านชรา มาดาม มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น!’ สมาชิกวัยเยาว์วิ่งหน้าตาแตกตื่นมาหา ซาอูลและแนนซี่ซาอูล ตำหนิเขา “อะไรกันนักหนา? ไม่รู้จักกาลเทศะส่งเสียงดังโวยวายได้ยังไง เกิดอะไรขึ้น?” ชายหนุ่มหายใจหอบหืด “นายท่านชรา โดน็อก พาพรรคพวกของเขามายึดพื้นที่แด๊กซ์สตรีท”อะไรน
แดร์ริลรีบลุกขึ้นแต่งตัว คว้ากรรไกรมาตัดเชือกโมนิก้า ไม่ได้กล่าวอะไรและรีบหลบไปแต่งตัวแดร์ริลเขยิบไปยืนด้านข้างอาการสำรวมราวกับเด็กน้อยที่ทำผิดพลาดไปบรรยากาศภายในห้องนั้นค่อนข้างตรึงเครียดและละเอียดอ่อนโมนิก้าหลังจากสวมเสื้อผ้าเสร็จเธอกัดริมฝีปากแน่น “แดร์ริล ฉันจะทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นในวันนี้ แต่ถ้าหากฉันรู้ว่านายปล่อยเรื่องนี้หลุดออกไป… ฉันจะฆ่าครอบครัวของนายทั้งหมด”ผู้คนจะคิดอย่างไรหากได้ล่วงรู้ว่านายหญิงนั้นมีความสัมพันธ์ลับ ๆ กับผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอ?โมนิก้าต้องการจะฆ่าแดร์ริล แต่ถึงอย่างไรเขาก็ได้ช่วยชีวิตเธอไว้“ไม่ต้องเป็นห่วง นายหญิง ผมจะไม่ปริปากเด็ดขาด” แดร์ริลรีบผงกศรีษะและทำสีหน้าจริงจังฟิ้วแดร์ร์ลรู้สึกซาบซึ้งกับการตัดสินใจของโมนิก้า ไม่เช่นนั้นคืนนี้เขาคงกลายเป็นศพถูกฝังทิ้งไว้ที่เกาะสราญรมย์แน่โมนิก้าไม่ได้กล่าวคำใด ๆ อีกและกลับสู่กริยาเดิมของนายหญิง ผายมือไปที่แดร์ริล “ทั้งหมดคงมีเท่านี้ เริ่มจะดึกแล้ว ขอให้นายกลับห้องไปพักผ่อนต่อเถอะ”“ตามบัญชาขอรับ นายหญิง” แดร์ริล รับทราบและถอยห่างออกนอกห้องไปทันทีขณะเขานอนเอนหลังอยู่บนเตียง เขาก็อดคิด
"มาดาม เจ้า 'วิชาเงา' นี่เจ๋งไหม?!' แดร์ริลถามอย่างตื่นเต้นโมนิก้าตอบด้วยรอยยิ้ม "เรียกว่ามันเป็นบันทึกความทรงจำจะถูกต้องกว่า"หือ? บันทึกความทรงจำ?ใบหน้าของแดร์ริลค้างด้วยความสับสน นี่เธอล้อเล่นเหรอ? บันทึกความทรงจำจะไปช่วยเขาขโมยคัมภีร์ได้ยังไง?ในขณะเดียวกัน โมนิก้าก็อธิบายอย่างสุขุม "แปดร้อยปีก่อน เรามีผู้ติดตามนิกายสวรรค์ที่ได้รับฉายาหัวขโมยเทพอันดับหนึ่งในสมัยราชวงศ์ซ่ง เขามีพรสวรรค์ที่ทำให้มืออันช่ำชองของเขาสามารถขโมยทุกสิ่งจากทุกคนที่เขาต้องการโดยไม่มีใครรู้ตัว"ในตอนนั้น แดร์ริลก็เข้าใจแล้วว่าบันทึกความทรงจำนี้คืออะไร มันเป็นบันทึกของหัวขโมย จากที่โมนิก้ากล่าว หัวขโมยที่ได้รับฉายาหัวขโมยเทพนั้นมีทักษะที่เก่งกาจมาก"แล้วเกิดอะไรขึ้น?" แดร์ริลตื่นเต้นและต้องการจะรู้เรื่องให้มากกว่านี้โมนิก้าเทชาลงถ้วย เธอกล่าวต่อหลังจากจิบชา "เขาสามารถไขว่คว้าได้ทุกอย่างที่เขาต้องตา สมัยนั้น มีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้น เมื่อสมบัติทุกชิ้นในพระราชวังถูกขโมยไปในชั่วข้ามคืน และนั่นก็เป็นฝีมือของหัวขโมยเทพ"'ให้ตาย! นี่มันเจ๋งมาก!' แดร์ริลชอบใจ เมื่อเขาเรียนรู้เรื่องการประเมินวัตถุโบราณสมัยเร
อ่าฮ่า! สำเร็จ!ปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่หนึ่ง!แดร์ริลรู้สึกถึงพลังงานที่เต็มล้นในกาย เขาอดไม่ได้จนต้องหัวเราะออกมาอย่างเปรมปรี...โรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเมืองตงไห่แดร์ริลนั่งแท๊กซี่มาที่นี่แล้วพลันเดินเข้าไปในล็อบบี้ทันที เขาเพิ่งสังเกตว่ามีสายที่ไม่ได้รับจากแด๊กซ์ แซนเดอร์ส นับสิบสายเมื่อเขาเพิ่งมาถึงโรงะยาบาล เมื่อแดร์ริลรับสาย มันก็เป็นแนนซี่ที่โทรมา เสียงของเธอแหบแห้งจากการร้องไห้ ซึ่งนั่นทำให้แดร์ริลโมโหอย่างมากที่ได้รู้ว่าแด๊กซ์กำลังบาดเจ็บหนักเมื่อเขาไปที่วอร์ดของแด๊กซ์ แด๊กซ์ก็ถูกห่อด้วยผ้าพันแผลไปทั้งตัวและมีเลือดที่ยังคงไหลซึมออกมา เขาดูเหมือนมัมมี่ที่มีเพียงดวงตาคู่หนึ่งที่มองเห็นได้"แด๊กซ์!"ดวงตาเขากลายเป็นสีแดงเมื่อแดร์ริลเห็นเขา "แด๊กซ์ ฉันขอโทษที่มาช้า ฉันขอโทษจริง ๆ..." แดร์ริลรู้สึกผิดอย่างสุดแสน และน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มของเขาอย่างควบคุมไม่ได้ เขารู้สึกเหมือนหัวใจถูกมีดกรีดแด๊กซ์ได้รับสติหลังจากนั้น หมอบอกว่าชีวิตของเขาปลอดภัยแล้ว แต่เขาอาจจะต้องใช่ชีวิตที่เหลืออยู่บนวีลแชร์"แดร์ริล ฉันยังไม่ตายด้วยซ้ำ ทำไมนายถึงร้องไห้ซะเล่า?" แด๊กซ์พึมพำอย่างอ่อนแรงใน
ลิลี่รู้สึกว่าเธอถูกกล่าวหา นี่เป็นครั้งแรกที่แดร์ริลตะโกนใส่เธอหลังจากแต่งงานกันมาสามปี เธอทำอะไรผิด? แด๊กซ์บาดเจ็บก็เพราะเขามันทำตัววุ่นวายเอง! แล้วทำไมแดร์ริลมาโทษเธอ? ลิลี่รู้สึกผิดหวังในตัวแดร์ริลมากในอีกด้านหนึ่ง แดร์ริลเก็บมือถือของเขาแล้วเดินออกจากโรงพยาบาลแนนซี่รู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ เธอตามเขาไปอย่างเร่งรีบ "แดร์ริล คุณจะทำอะไร?""ผมจะแก้แค้นให้แด๊กซ์"เรื่องนี้เป็นเพราะลิลี่ที่ยังคงเป็นภรรยาของเขาตามกฎหมาย เขาจะยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ได้ยังไงถ้าเขาไม่แม้แต่จะแก้แค้นให้แด๊กซ์?!แนนซี่ตื่นตระหนกแล้วจับมือของแดร์ริล "โปรดใจเย็นลงก่อนนะ โดน็อกมาจากตระกูลดิกสัน ของเมืองเมืองหยุนโจว พวกเขาเป็นตระกูลผู้บ่มเพาะที่ทรงพลัง หากคุณไปตอนนี้ก็เหมือนการฆ่าตัวตาย ใจเย็นก่อนเถอะ"ตระกูลดิกสันจากเมืองหยุนโจวแดร์ริลยิ้มแล้ววางมือบนไหล่ของแนนซี่เพื่อสร้างความมั่นใจให้เธอ "ไม่ต้องห่วง คุณแค่ช่วยผมดูแลแด๊กซ์ให้ดีก็พอ ผมไม่สนว่าไอ้หมอนั่นเป็นใคร ผมรู้แค่ว่ามันจะต้องถูกแทงมากกว่าที่แด๊กซ์ถูกแทงสิบเท่า!"แดร์ริลแกะมือของแนนซี่ที่จับข้อมือเขาไว้อย่างนุ่มนวลแล้วเดินออกไปหลังจากกล่าวจบ"แดร์ริล น
โดน็อกถอนหายใจยาวเหยียดในขณะที่คิด 'เวรเอ๊ย ฉันเพิ่งจับลิลี่ไว้สำหรับตัวเองได้ ฉันยังไม่ได้ลองเธอด้วยซ้ำ ตอนนี้ ฉันให้เธอไปแล้วเหรอ?'เพื่อที่จะได้มาซึ่งยาเร่งพลัง เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากขายลิลี่ "ก็ได้ ลิลี่ ลินดัน เป็นของคุณ!""ไม่เลว ไม่เลว คุณเป็นคนฉลาด เมื่อผมได้ครองผู้หญิงคนนี้ คุณจะได้ครอบครองยาเร่งพลัง ผู้หญิงคนนี้เทียบได้กับดาราพวกนั้นที่มีผิวขาวเนียนและร่างกายที่เซ็กซี่ได้เลย!" กัลวินกล่าวอย่างมั่นใจพร้อมรอยยิ้มมากตัณหาโดน็อกพยักหน้า "แน่นอน ลิลี่เป็นนักสตรีมที่ผมใช้เวลาในการชวนเธอออกมานานมาก เธอเป็นของคุณถ้าคุณชอบเธอ!"โดน็อกหยิบถุงเล็ก ๆ ที่มีผงสีขาวออกมาแล้วโรยใส่แก้วของลิลี่เมื่อกล่าวแบบนั้น...ซอยคับแคบตรงข้าม ไดนาสตี้ บาร์ เต็มไปด้วยชายในชุดดำศิษย์มากกว่าสองร้อยของนิกายตำหนักอมตะรวมตัวกันในขณะที่ถูกนำมาด้วยชายร่างกำยำ—รองฮอลล์มาสเตอร์ เคลันในขณะเดียวกัน Audi R8 ก็เข้ามาจอดที่ซอย และแดร์ริลที่ไร้อารมณ์ก็เดินออกมาจากรถ"ฮอลล์มาสเตอร์ ทุกคนอยู่ที่นี่แล้วครับ" เคลันเดินมาแล้วรายงานเขาด้วยความเคารพแดร์ริลพยักหน้า "ดีมาก นายรอฉันที่นี่ ฉันจะส่งสัญญาณให้เมื่อถ
ใบหน้าของแดร์ริลมืดมนลงในขณะที่ดึงมือของลิลี่ พร้อมที่จะพาตัวเธอไปในขณะเดียวกัน โดน็อกก็ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้ม ขณะมองตัดสินแดร์ริลตั้งแต่หัวจรดเท้า "แกเป็นใคร? ใครอนุญาตให้แกเข้ามา? ไสหัวออกไป!"ไสหัวไป?แดร์ริลหัวเราะอย่างเย็นชาในพร้อมกับปลดปล่อยบรรยากาศน่าขนลึกในขณะที่จ้องไปที่โดน็อก "งั้นแกก็คือโดน็อก?"โดน็อกตอบด้วยรอยยิ้ม "ฉันเอง! เจ้าแด๊กซ์คนเมื่อคืนนั่นคงเป็นเพื่อนของแกสินะ? ฉันเตะตูดมันเองแหละ แกอยากจะจบลงแบบมันอีกคนไหมล่ะ? ถ้าไม่ แกก็ควรไปให้พ้นสายตาฉันได้แล้ว"คลื่นโทสะก่อตัวขึ้นภายในตัวของแดร์ริลดวงตาของแดร์ริลกลายเป็นกระหายเลือด แต่เขายังกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ฉันจะบอกแกให้นะ ฉันจะไม่ไปในวันนี้ และฉันก็จะกระทืบแกคืนนี้ด้วย" ประโยคท้ายของเขานั้นดังลอดไรฟันออกมาลิลี่กระทิบเท้าของเธอ "แดร์ริล นายพูดอะไรน่ะ? อย่าเพ้อเจ้อ นายเพิ่งจะออกมาจากคุกเพียงเพราะขโมยมือถือสองเครื่อง แล้วตอนนี้นายก็คิดว่าตัวเองเป็นนักเลงแล้วเหรอ?"แดร์ริลคิดอะไรอยู่? ทำไมเขายังพยายามทำตัวเจ๋งในเวลาแบบนี้?ลิลี่รู้ว่าเธอถูกวางยา และวิธีที่ดีที่สุดในการออกไปคือการขอร้องโดน็อกให้ปล่อยเธอไป ถึงแม้ว่าเธอจะรู
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ