แด๊กซ์คือบุคคลสำคัญและมีชื่อเสียงในเมืองตงไห่ โดน็อกอาจเจอกับปัญหาใหญ่เพราะเขาไปก้าวล่วงแด๊กซ์ และสภาพของแด๊กซ์ก็ไม่สามารถรับรู้ได้ลิลี่วิตกกังวลจากเหตุการณ์เมื่อคืนโดน็อกนั้นหายไปจากการไลฟ์สตรีมมิ่งล่าสุดของเธอ‘หรือจะมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับเขา?’ในหัวของลิลี่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงดิ๊ง ดิ๊งโทรศัพท์ของลิลี่สั่นเตือนเธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและโล่งอกขึ้นทันทีหลังจากเห็นข้อความจากโดน็อกเขาส่งเพียงข้อความสั้น ๆ [ลิลี่ ผมหวังว่าคุณคงไม่หวาดกลัวกับเหตุการณ์เมื่อคืน?] แม้แต่ตัวอักษรของเขาก็ยังสัมผัสได้ถึงความเป็นสุภาพบุรุษลิลี่ รู้สึกคลายกังวลอย่างอธิบายไม่ได้ อารมณ์ของเธอสดใสขึ้นเมื่ออ่านข้อความของโดน็อกเธอสันนิษฐานจากข้อความของโดน็อกแสดงถึงว่าเขาปลอดภัยจากเหตุการณ์เมื่อคืนลิลี่รีบพิมตอบกลับ [ฉันไม่เป็นอะไร แล้วคุณเป็นยังไงบ้าง? แด๊กซ์เป็นผู้มีอิทธิพลในเมืองตงไห่เขาไม่มีทางปล่อยให้คุณรอดไปได้ง่าย ๆ อย่างแน่นอน กับเรื่องที่คุณทำกับเขา คุณจะต้องระวังตัว]โดน็อกฉีกยิ้มอยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ [อย่าได้กังวล ต่อให้แด๊กซ์เป็นผู้มีอิทธิพล เขาก็ไม่สามารถจะข่มขู่ผมและ ไม่มีแม้โอกาสจ
พยาบาลมือใหม่เข้าห้องผ่าตัดเป็นครั้งแรกรู้สึกหวาดผวาน้ำตาตกในกับการที่ได้เห็นสภาพของแด๊กซ์คนทั่วไปไม่มีทางรอดชีวิตมาถึงโรงพยาบาลได้กับบาดแผลฉกรรจ์เช่นนี้เชลลีไม่มั่นใจ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเห็นใจแด๊กซ์กับความสู้ชีวิตของเขา แด๊กซ์ไม่มีทางสุขุมอดทนต่อบาดแผลบนตัวของเขาได้ แต่เขาก็ไม่เคยส่งเสียงทรมานเลยแม้แต่ครั้งเดียวตลอดระยะเวลาเป็นสิบ ๆ ชั่วโมงของการผ่าตัด เขานั้นรู้สึกตัวอยู่ตลอดระหว่างผ่าตัด จนในที่สุดเขาก็ยื้อไว้ไม่ไหวและสลบไปหลังจากผ่าตัดเสร็จสิ้นซาอูลช็อค ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงทันทีที่ได้ยินคำกล่าวของเชลลี‘แด๊กซ์ คือทายาทคนเดียวของตระกูลแซนเดอร์ส! หรือเขาตั้งใจจะปิดฉากตระกูลของเรา? เจ้าโดน็อก ดิกสัน ฉันจะทำให้ตระกูลของแกชดใช้ด้วยเลือด!’ ซาอูลคิดนี่ไม่ใช่เพียงแค่ความบาดหมางข้องใจตอนนี้มันคือความอาฆาตแค้น!‘นายท่านชรา มาดาม มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น!’ สมาชิกวัยเยาว์วิ่งหน้าตาแตกตื่นมาหา ซาอูลและแนนซี่ซาอูล ตำหนิเขา “อะไรกันนักหนา? ไม่รู้จักกาลเทศะส่งเสียงดังโวยวายได้ยังไง เกิดอะไรขึ้น?” ชายหนุ่มหายใจหอบหืด “นายท่านชรา โดน็อก พาพรรคพวกของเขามายึดพื้นที่แด๊กซ์สตรีท”อะไรน
แดร์ริลรีบลุกขึ้นแต่งตัว คว้ากรรไกรมาตัดเชือกโมนิก้า ไม่ได้กล่าวอะไรและรีบหลบไปแต่งตัวแดร์ริลเขยิบไปยืนด้านข้างอาการสำรวมราวกับเด็กน้อยที่ทำผิดพลาดไปบรรยากาศภายในห้องนั้นค่อนข้างตรึงเครียดและละเอียดอ่อนโมนิก้าหลังจากสวมเสื้อผ้าเสร็จเธอกัดริมฝีปากแน่น “แดร์ริล ฉันจะทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นในวันนี้ แต่ถ้าหากฉันรู้ว่านายปล่อยเรื่องนี้หลุดออกไป… ฉันจะฆ่าครอบครัวของนายทั้งหมด”ผู้คนจะคิดอย่างไรหากได้ล่วงรู้ว่านายหญิงนั้นมีความสัมพันธ์ลับ ๆ กับผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอ?โมนิก้าต้องการจะฆ่าแดร์ริล แต่ถึงอย่างไรเขาก็ได้ช่วยชีวิตเธอไว้“ไม่ต้องเป็นห่วง นายหญิง ผมจะไม่ปริปากเด็ดขาด” แดร์ริลรีบผงกศรีษะและทำสีหน้าจริงจังฟิ้วแดร์ร์ลรู้สึกซาบซึ้งกับการตัดสินใจของโมนิก้า ไม่เช่นนั้นคืนนี้เขาคงกลายเป็นศพถูกฝังทิ้งไว้ที่เกาะสราญรมย์แน่โมนิก้าไม่ได้กล่าวคำใด ๆ อีกและกลับสู่กริยาเดิมของนายหญิง ผายมือไปที่แดร์ริล “ทั้งหมดคงมีเท่านี้ เริ่มจะดึกแล้ว ขอให้นายกลับห้องไปพักผ่อนต่อเถอะ”“ตามบัญชาขอรับ นายหญิง” แดร์ริล รับทราบและถอยห่างออกนอกห้องไปทันทีขณะเขานอนเอนหลังอยู่บนเตียง เขาก็อดคิด
"มาดาม เจ้า 'วิชาเงา' นี่เจ๋งไหม?!' แดร์ริลถามอย่างตื่นเต้นโมนิก้าตอบด้วยรอยยิ้ม "เรียกว่ามันเป็นบันทึกความทรงจำจะถูกต้องกว่า"หือ? บันทึกความทรงจำ?ใบหน้าของแดร์ริลค้างด้วยความสับสน นี่เธอล้อเล่นเหรอ? บันทึกความทรงจำจะไปช่วยเขาขโมยคัมภีร์ได้ยังไง?ในขณะเดียวกัน โมนิก้าก็อธิบายอย่างสุขุม "แปดร้อยปีก่อน เรามีผู้ติดตามนิกายสวรรค์ที่ได้รับฉายาหัวขโมยเทพอันดับหนึ่งในสมัยราชวงศ์ซ่ง เขามีพรสวรรค์ที่ทำให้มืออันช่ำชองของเขาสามารถขโมยทุกสิ่งจากทุกคนที่เขาต้องการโดยไม่มีใครรู้ตัว"ในตอนนั้น แดร์ริลก็เข้าใจแล้วว่าบันทึกความทรงจำนี้คืออะไร มันเป็นบันทึกของหัวขโมย จากที่โมนิก้ากล่าว หัวขโมยที่ได้รับฉายาหัวขโมยเทพนั้นมีทักษะที่เก่งกาจมาก"แล้วเกิดอะไรขึ้น?" แดร์ริลตื่นเต้นและต้องการจะรู้เรื่องให้มากกว่านี้โมนิก้าเทชาลงถ้วย เธอกล่าวต่อหลังจากจิบชา "เขาสามารถไขว่คว้าได้ทุกอย่างที่เขาต้องตา สมัยนั้น มีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้น เมื่อสมบัติทุกชิ้นในพระราชวังถูกขโมยไปในชั่วข้ามคืน และนั่นก็เป็นฝีมือของหัวขโมยเทพ"'ให้ตาย! นี่มันเจ๋งมาก!' แดร์ริลชอบใจ เมื่อเขาเรียนรู้เรื่องการประเมินวัตถุโบราณสมัยเร
อ่าฮ่า! สำเร็จ!ปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่หนึ่ง!แดร์ริลรู้สึกถึงพลังงานที่เต็มล้นในกาย เขาอดไม่ได้จนต้องหัวเราะออกมาอย่างเปรมปรี...โรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเมืองตงไห่แดร์ริลนั่งแท๊กซี่มาที่นี่แล้วพลันเดินเข้าไปในล็อบบี้ทันที เขาเพิ่งสังเกตว่ามีสายที่ไม่ได้รับจากแด๊กซ์ แซนเดอร์ส นับสิบสายเมื่อเขาเพิ่งมาถึงโรงะยาบาล เมื่อแดร์ริลรับสาย มันก็เป็นแนนซี่ที่โทรมา เสียงของเธอแหบแห้งจากการร้องไห้ ซึ่งนั่นทำให้แดร์ริลโมโหอย่างมากที่ได้รู้ว่าแด๊กซ์กำลังบาดเจ็บหนักเมื่อเขาไปที่วอร์ดของแด๊กซ์ แด๊กซ์ก็ถูกห่อด้วยผ้าพันแผลไปทั้งตัวและมีเลือดที่ยังคงไหลซึมออกมา เขาดูเหมือนมัมมี่ที่มีเพียงดวงตาคู่หนึ่งที่มองเห็นได้"แด๊กซ์!"ดวงตาเขากลายเป็นสีแดงเมื่อแดร์ริลเห็นเขา "แด๊กซ์ ฉันขอโทษที่มาช้า ฉันขอโทษจริง ๆ..." แดร์ริลรู้สึกผิดอย่างสุดแสน และน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มของเขาอย่างควบคุมไม่ได้ เขารู้สึกเหมือนหัวใจถูกมีดกรีดแด๊กซ์ได้รับสติหลังจากนั้น หมอบอกว่าชีวิตของเขาปลอดภัยแล้ว แต่เขาอาจจะต้องใช่ชีวิตที่เหลืออยู่บนวีลแชร์"แดร์ริล ฉันยังไม่ตายด้วยซ้ำ ทำไมนายถึงร้องไห้ซะเล่า?" แด๊กซ์พึมพำอย่างอ่อนแรงใน
ลิลี่รู้สึกว่าเธอถูกกล่าวหา นี่เป็นครั้งแรกที่แดร์ริลตะโกนใส่เธอหลังจากแต่งงานกันมาสามปี เธอทำอะไรผิด? แด๊กซ์บาดเจ็บก็เพราะเขามันทำตัววุ่นวายเอง! แล้วทำไมแดร์ริลมาโทษเธอ? ลิลี่รู้สึกผิดหวังในตัวแดร์ริลมากในอีกด้านหนึ่ง แดร์ริลเก็บมือถือของเขาแล้วเดินออกจากโรงพยาบาลแนนซี่รู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ เธอตามเขาไปอย่างเร่งรีบ "แดร์ริล คุณจะทำอะไร?""ผมจะแก้แค้นให้แด๊กซ์"เรื่องนี้เป็นเพราะลิลี่ที่ยังคงเป็นภรรยาของเขาตามกฎหมาย เขาจะยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ได้ยังไงถ้าเขาไม่แม้แต่จะแก้แค้นให้แด๊กซ์?!แนนซี่ตื่นตระหนกแล้วจับมือของแดร์ริล "โปรดใจเย็นลงก่อนนะ โดน็อกมาจากตระกูลดิกสัน ของเมืองเมืองหยุนโจว พวกเขาเป็นตระกูลผู้บ่มเพาะที่ทรงพลัง หากคุณไปตอนนี้ก็เหมือนการฆ่าตัวตาย ใจเย็นก่อนเถอะ"ตระกูลดิกสันจากเมืองหยุนโจวแดร์ริลยิ้มแล้ววางมือบนไหล่ของแนนซี่เพื่อสร้างความมั่นใจให้เธอ "ไม่ต้องห่วง คุณแค่ช่วยผมดูแลแด๊กซ์ให้ดีก็พอ ผมไม่สนว่าไอ้หมอนั่นเป็นใคร ผมรู้แค่ว่ามันจะต้องถูกแทงมากกว่าที่แด๊กซ์ถูกแทงสิบเท่า!"แดร์ริลแกะมือของแนนซี่ที่จับข้อมือเขาไว้อย่างนุ่มนวลแล้วเดินออกไปหลังจากกล่าวจบ"แดร์ริล น
โดน็อกถอนหายใจยาวเหยียดในขณะที่คิด 'เวรเอ๊ย ฉันเพิ่งจับลิลี่ไว้สำหรับตัวเองได้ ฉันยังไม่ได้ลองเธอด้วยซ้ำ ตอนนี้ ฉันให้เธอไปแล้วเหรอ?'เพื่อที่จะได้มาซึ่งยาเร่งพลัง เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากขายลิลี่ "ก็ได้ ลิลี่ ลินดัน เป็นของคุณ!""ไม่เลว ไม่เลว คุณเป็นคนฉลาด เมื่อผมได้ครองผู้หญิงคนนี้ คุณจะได้ครอบครองยาเร่งพลัง ผู้หญิงคนนี้เทียบได้กับดาราพวกนั้นที่มีผิวขาวเนียนและร่างกายที่เซ็กซี่ได้เลย!" กัลวินกล่าวอย่างมั่นใจพร้อมรอยยิ้มมากตัณหาโดน็อกพยักหน้า "แน่นอน ลิลี่เป็นนักสตรีมที่ผมใช้เวลาในการชวนเธอออกมานานมาก เธอเป็นของคุณถ้าคุณชอบเธอ!"โดน็อกหยิบถุงเล็ก ๆ ที่มีผงสีขาวออกมาแล้วโรยใส่แก้วของลิลี่เมื่อกล่าวแบบนั้น...ซอยคับแคบตรงข้าม ไดนาสตี้ บาร์ เต็มไปด้วยชายในชุดดำศิษย์มากกว่าสองร้อยของนิกายตำหนักอมตะรวมตัวกันในขณะที่ถูกนำมาด้วยชายร่างกำยำ—รองฮอลล์มาสเตอร์ เคลันในขณะเดียวกัน Audi R8 ก็เข้ามาจอดที่ซอย และแดร์ริลที่ไร้อารมณ์ก็เดินออกมาจากรถ"ฮอลล์มาสเตอร์ ทุกคนอยู่ที่นี่แล้วครับ" เคลันเดินมาแล้วรายงานเขาด้วยความเคารพแดร์ริลพยักหน้า "ดีมาก นายรอฉันที่นี่ ฉันจะส่งสัญญาณให้เมื่อถ
ใบหน้าของแดร์ริลมืดมนลงในขณะที่ดึงมือของลิลี่ พร้อมที่จะพาตัวเธอไปในขณะเดียวกัน โดน็อกก็ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้ม ขณะมองตัดสินแดร์ริลตั้งแต่หัวจรดเท้า "แกเป็นใคร? ใครอนุญาตให้แกเข้ามา? ไสหัวออกไป!"ไสหัวไป?แดร์ริลหัวเราะอย่างเย็นชาในพร้อมกับปลดปล่อยบรรยากาศน่าขนลึกในขณะที่จ้องไปที่โดน็อก "งั้นแกก็คือโดน็อก?"โดน็อกตอบด้วยรอยยิ้ม "ฉันเอง! เจ้าแด๊กซ์คนเมื่อคืนนั่นคงเป็นเพื่อนของแกสินะ? ฉันเตะตูดมันเองแหละ แกอยากจะจบลงแบบมันอีกคนไหมล่ะ? ถ้าไม่ แกก็ควรไปให้พ้นสายตาฉันได้แล้ว"คลื่นโทสะก่อตัวขึ้นภายในตัวของแดร์ริลดวงตาของแดร์ริลกลายเป็นกระหายเลือด แต่เขายังกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ฉันจะบอกแกให้นะ ฉันจะไม่ไปในวันนี้ และฉันก็จะกระทืบแกคืนนี้ด้วย" ประโยคท้ายของเขานั้นดังลอดไรฟันออกมาลิลี่กระทิบเท้าของเธอ "แดร์ริล นายพูดอะไรน่ะ? อย่าเพ้อเจ้อ นายเพิ่งจะออกมาจากคุกเพียงเพราะขโมยมือถือสองเครื่อง แล้วตอนนี้นายก็คิดว่าตัวเองเป็นนักเลงแล้วเหรอ?"แดร์ริลคิดอะไรอยู่? ทำไมเขายังพยายามทำตัวเจ๋งในเวลาแบบนี้?ลิลี่รู้ว่าเธอถูกวางยา และวิธีที่ดีที่สุดในการออกไปคือการขอร้องโดน็อกให้ปล่อยเธอไป ถึงแม้ว่าเธอจะรู