LOGINShare
บทที่ 215
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 216
"ท่านประธานดาร์บี้ สถานีโทรทัศน์ตงไห่ส่งคำเชิญสำหรับงานกาล่าราตรีมาค่ะ" เพิร์ลกล่าว"งานกาล่าราตรีไหน?" แดร์ริลถามอย่างใจลอยเพิร์ลยิ้มแล้วตอบ "งานเทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วงใกล้เข้ามาแล้วค่ะ และพวกเขาก็จัดงานกาล่าเพื่อการณ์นั้น มันเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ซึ่งจะมีดารามากมายเข้าร่วม และคนสำคัญทั้งหมดในเมืองตงไห่ก็จะไปด้วยเช่นกัน"ใบหน้าของเพิร์ลกระจ่างด้วยความภูมิใจ เธอกล่าวต่อ "บริษัท แพลทินัม โปรโมทดาราดังขึ้นมาสองคนไม่นานมานี้ จีเซลล์ ลินด์ท และ ลาน่า โทมัส สถานีต้องการให้พวกเธอเข้าร่วมด้วย ดังนั้นบริษัทเราจึงเป็นที่แรกที่ได้รับคำเชิญ ในฐานะประธานของบริษัท ท่านจะพลาดงานเฉลิมฉลองแบบนี้ไม่ได้นะคะ"'ตอนนี้กลางฤดูใบไม้ร่วงแล้วเหรอ?'แดร์ริลพยักหน้า "ก็ได้ เตรียมการได้เลย""เยี่ยมเลยค่ะท่าน"...มันเป็นเวลาหนึ่งทุ่ม และอาคารของสถานีโทรทัศน์ก็ถูกอาบด้วยแสงดีที่น่าตื่นตาอาคารโทรทัศน์ดาวเทียมตงไห่นั้นเป็นหนึ่งในตึกที่สวยงามที่สุดในเมือง มันดูน่าทึ่งอย่างที่สุดเมื่อถูกชะโลมด้วยแสงสีในขณะที่ตั้งอยู่ข้างคูเมืองในเวลากลางคืนไปด้วย คู่รักหนุ่มสาวมากมายอยู่บนสะพานและถ่ายรูปทาวเวอร์นั้นนั่นเป็นสถา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 217
ดาลตันยืนคล้องแขนกับหญิงสาว ผู้ซึ่งสูงกว่าเขาด้วยซ้ำ"จีเซลล์ผู้งดงามของผม คุณสนใจมาดื่มกับผมไหม?" ดาลตันถามอย่างเย้าหยอกในขณะที่เข้าหาเธอเขามองจีเซลล์ตั้งแต่หัวถึงหาง แต่เขาเมินแดร์ริล ผู้ซึ่งยืนข้างเธอเขาคิดว่าแดร์ริลเป็นบอดี้การ์ดเพราะแว่นกันแดดของเขาจีเซลล์เม้มปาก เธอไม่ตอบอะไรเขา เธอรู้สึกขยะแขยงทุกครั้งที่เธอคิดถึงมือของเขาขบนตัวเธอ ในตอนที่เธอสัมภาษณ์ในบริษัทของดาลตันดาลตันโกรธจากความเงียบของจีเซลล์ "จีเซลล์ ลินด์ท ทำไมคุณถึงเล่นตัวนักล่ะ? ทุกวันนี้เป็นยังไงบ้าง? ไม่มีใครเลยที่เสนองานภาพยนต์หรือแม้แต่งานโฆษณาให้คุณเลยใช่ไหม? คุณรู้เหตุผลไหมว่าทำไม?"ดาลตันรู้สึกเหมือนเป็นผู้ชนะท่าทางปกติของจีเซลล์กลายเป็นโกรธ "คุณเป็นคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เหรอ?"คิ้วของแดร์ริลขมวดมากกว่าเดิมจีเซลล์อยู่ในตึกบริษัทเป็นบางครั้งเพราะเธอไม่มีอะไรทำ เมื่อเทียบกัน ตารางงานของลาน่านั้นแน่นเอี้ยด ถึงแม้ว่าเธอจะเดบิวต์หลังจีเซลล์ก็ตาม แม้แต่รายการวาไรตี้เล็ก ๆ ยังไม่อยากเชิญจีเซลล์ไปเป็นแขกรับเชิญแดร์ริลรู้ว่ามีอะไรผิดปกติเมื่อเพิร์ลรายงานเรื่องนี้ แต่เขาไม่ได้ใส่ใจมันในที่สุดแดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 218
จีเซลล์เองก็เป็นห่วงมาก ๆ เช่นกัน เธอกัดริมฝีปากของเธอแล้วกล่าวอย่างแผ่วเบา "พี่ชายแดร์ริล มันไม่เป็นไรหรอก"แดร์ริลยิ้มให้เธอ "ไม่ต้องห่วง เราไม่ได้ทำอะไร แค่พูดคุยกัน เราจะไม่สู้กันหรอก""แดร์ริล ฟังฉัน อย่าไปนะ" ลาน่าแนะนำเสียงเบาบอดี้การ์ดสองคนนั้นสูงประมาณสองเมตรได้! แดร์ริลจะจบไม่สวยหากเขาเข้าไปในห้องน้ำ"ฟังนะ ฉันไม่อนุญาตให้คุณเข้าไปในนั้น ได้ยินฉันไหม?" ลาน่าพยายามโน้มน้าวเขาต่อไป"ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง" แดร์ริลเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างมั่นใจเมื่อพวกเธอรู้แล้วว่าพวกเธอหยุดเขาไม่ได้ จีเซลล์และลาน่าจึงจ้องกันเองด้วยความเป็นห่วงแดร์ริลมาถึงห้องน้ำ เขาเห็นดาลตันและบอดี้การ์ดทั้งสองทันทีที่เขาเข้ามาดาลตันเข้ามาหาเขา "ไอ้หนู ยังมีเวลาให้แกคุกเข่าขอโทษในสิ่งที่แกทำผิดไป"ดาลตันคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้ต้องต้องการยอมรับความผิดของเขา หากเขายังมีสมองอยู่บ้างยังไงก็ตาม เขาคิดผิดแบบสุด ๆ กับเรื่องนั้นแดร์ริลหัวเราะเบา ๆ แล้วเดินไปที่โถปัสสาวะ เขารูปซิปกางเกงลงละปัสสาวะออกมาพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงไม่เร่งรีบ "การขอโทษเป็นสิ่งที่ต้องทำ แต่มันควรเป็นแกที่ต้องขอโทษ ไม่ใช่ฉัน""ไอ้เ-ี้
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 219
จีเซลล์และลาน่ายิ่งดูมีเสน่ห์กว่าเดิมเมื่อมีสีแดงบนใบหน้า พวกเธอกลับมาที่โถงจัดเลี้ยงแม้ว่าพวกเธอจะอายก็ตามภาพในห้องน้ำยังฉายซ้ำอยู่ในหัวของพวกเธอเหมือนฉากหนังดาลตันที่นอนอยู่บนพื้นห้องน้ำ และใบหน้าชุ่มปัสสาวะแดร์ริลดึงกางเกงของเขาขึ้นแล้วกล่าวอย่างซุกซน "อุ๊ปส์! โทษทีที่ฉี่ใส่แกนะ! ทำไมพวกแกมารบกวนเวลาฉันฉี่เล่า?""ไอ้เ-ี้ย! แกจบแล้ว! จบสิ้น!"ใบหน้าของดาลตันเต็มไปด้วยความเคียดแค้น เขาโกรธสุด ๆ!ในฐานะประธานของดาลตัน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เขาไม่เคยประสบพบเจอการเหยียดหยามแบบนี้มาก่อน!นรกเอ๊ย! เขาจะต้องฆ่าไอ้เด็กนี่ให้ได้สักวัน!แดร์ริลยิ้มให้เขา "หมูอ้วน ท่าทางแบบนั้นมันอะไรล่ะนั่น? ไม่เอาน่า ฉันแค่ฉี่ใส่แกนิดเดียวเอง! เอานี่ ฉันจะล้างมันออกให้แกเอง"แดร์ริลคว้าคอเสื้อของดาลตันแล้วกดหัวของเขาลงโถปัสสาวะ*เอื้อก*ดาลตันตกใจและโกรธ แต่เขาไม่ทันได้ตอบสนองในตอนนั้น เขาจึงกลืนน้ำเข้าไปเต็มปาก ร่างอ้วนท้วนของเขากระตุกไปมา เขาดิ้นรนเหมือนคางคกที่กำลังจะตายแดร์ริลกดคอของดาลตันไว้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถขยับเขยื่อนได้ไม่ว่าจะดิ้นรนแค่ไหนก็ตามดาลตันดิ้นไม่หลุด เขาเวียนหัวมาก เขาจึ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 220
'ช่างเป็นน้ำเสียงที่เผด็จการ!' ทันใดนั้น แดร์ริลก็มีความคิดขึ้นมา เขายิ้ม แล้วกล่าว "ได้โปรด บอกผมที ใครคือคุณสก็อตต์? เธอจะทำให้ผมทุกข์ทนได้ยังไง?"ผู้ช่วยถอนหายใจ เธอคิดว่าบอดี้การ์ดคนนี้ต้องเป็นพวกงี่เง่าที่อยากต่อต้านแทนที่จะกล่าวขอโทษ เธอส่ายหัวของเธอ "นี่คือคุณซันนี่ สก็อตต์ ดาราสาวที่โด่งดังที่สุดในดาลตัน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ นายจะต้องตกงานแน่ ถ้านายทำให้เธอไม่พอใจ"'โอ้ ดาลตัน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์? ประธานของเธอเพิ่งจะกินฉี่ของฉันไปเองนะ'แดร์ริลเยาะเย้ย จากนั้นเขาก็กล่าวด้วยน้ำเสียงสุขุม "ผมไม่สนว่าคุณเป็นใคร คุณเป็นคนผิด เพราะคุณเป็นคนที่เข้ามาชนผม ผมไว้หน้าคุณแล้วจากการไม่สั่งให้คุณขอโทษผม เลิกยุ่งกับผมสักที"'ฉันเพิ่งสั่งสอนประธานดาลตัน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ไป แล้วทำไมฉันต้องกลัวดาราตัวเล็ก ๆ ในบริษัทของเขาด้วย?'แขกคนอื่นเริ่มรวมตัวกันแล้วมองเหตุการณ์ พวกเขาชี้ไปที่แดร์ริลแล้วส่ายหัวด้วยความไม่เห็นด้วย'ยามคนนี้นี่จริง ๆ เลย ทำไมเขาไปขัดขวางดารา?'ซันนี่ยังคงหน้านิ่ง แต่เธอกำลังโกรธ "รอก่อนเถอะ ฉันมั่นใจว่านายเพิ่งจะได้งานยามหลังจากที่จากบ้านในชนบทมาล่ะสิ? กล้าดียังไงมาแย้
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 221
งานกาล่าค่อนข้างน่าเบื่อ มันเป็นเพียงงานที่ดาราจะขึ้นไปแสดงบนเวทีแดร์ริลเดินไปรอบที่จัดงาน แต่เขายังไม่พบจีเซลล์และลาน่า เขาคิดว่าพวกเธอต้องอยู่หลังเวทีเพื่อรอให้ถึงตาของพวกเธอในการแสดงเขาตัดสินใขไม่รอพวกเธอ เขาต้องการกลับไปที่บ้าน อาบน้ำ แล้วเข้านอนเขาออกจากตึกโทรทัศน์ดาวเทียมตงไห่แล้วจุดบุหรี่ใกล้ ๆ ทางเข้า มันเป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว ไฟเริ่มริบหรี่ไม่ต่างกับคนที่เดินไปมาบนถนนแดร์ริลกำลังจะเรียกแท๊กซี่ในขณะที่เขาสังเกตเห็นชายสองคนที่ดูน่าสงสัยข้างรถตู้ขนาดเล็กสุดหรูหนึ่งในนั้นผอมกว่าอีกคน และพวกเขาวางกระเป๋าไว้ข้างหลังท้ายรถตู้ก่อนที่จะเข้าไปซ่อนหลังเสาไฟฟ้า'สองคนนั้นทำอะไร?' แดร์ริลสูบบุหรี่ของเขาในขณะที่มองด้วยความสนใจสาวสวยในชุดขาวเดินไปไม่ไม่นาน เธอดูเหมือนนักศึกษามหาวิทยาลัยด้วยกุญแจในมือของเธอ เธอขึ้นไปบนรถตู้ เธอจุดเครื่อยนต์รถแล้วถอยออกจากที่จอด*ปัง*ชายสองคน ที่ซ่อนอยู่หลังรถตู้พลันออกมาเมื่อรถชนเข้ากับถุงบนพื้น"เฮ้ นี่เธอขับรถเป็นรึเปล่า? ไม่เห็นเหรอว่ามีบางอย่างอยู่ด้านหลังรถเธอ? ออกมาเดี๋ยวนี้!" ชายร่างอ้วนเคาะกระจกรถซ้ำ ๆ ด้วยท่าทางจริงจังในขณะที่เขา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 222
"นายตั้งราคาสูงเกินไปเพียงเพราะผู้หญิงคนนั้นยังอายุน้อยไม่ได้หรอกนะ"มิจฉาชีพทั้งสองไม่ได้กังวลกับการพูดคุยกันของฝูงชนเลยพวกเขาเป็นโจรมืออาชีพ พวกเขาเตรียมทุกอย่างไว้อย่างดี ใบรับรองนั่นอาจเป็นของปลอม แต่แจกันนั่นเป็นวัตถุโบราณจากราชวงศ์หยวนจริง ถึงแม้พวกเขาจะจ่ายไปแค่หมื่นบาทเพื่อซื้อมันตามทีทั้งสองจงใจเลือกจะลงมือกับคนที่มีรถหรู พวกเขาวางกระเป๋าไว้ข้างหลังของรถแล้วรอให้คนขับมาชนมันเข้าตอนที่พวกเขาถอยรถ จากนั้นพวกเขาก็จะปรากฏตัวแล้วกล่าวหาว่าคนขับรถชนแจกันของพวกเขาคนขับรถคงขมขื่นใจหากรู้เรื่องนี้"เธอไม่เชื่อว่ามันมีมูลค่าสองล้านบาทจริง? มีใครในวงการวัตถุโบราณที่นี่บ้าง? เข้ามาตัดสินใจได้เลยว่าพวกเราโกหกหรือเปล่า" ชายร่างผอมมองผ่านกลุ่มคนแล้วกล่าวอย่างมั่นใจ"ฉันทำงานในพิพิธภัณฑ์เมืองตงไห่ ฉันดูมันได้"ชายวัยกลางคนสวมแว่นกรอบทองเข้าไปหาพวกเขาแล้วแสดงบัตรพนักงานให้ดูฝูงชนพลันเงียบลงทนัทีชายวัยกลางคนหยิบเศษเครื่องดินเผาขึ้นมาแล้วพิจารณามัน จากนั้นเขาก็หันไปหาชายร่างอ้วนแล้วกล่าว "คุณรู้ไหมว่าแจกันนี้มาจากสมัยราชวงศ์ไหน?""แน่นอน มันเป็นเครื่องชามในพระราชวังจากสมัยราชวงศ์ห
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 223
"การวิเคราะห์ของคุณถูกต้อง แจกันนั่นจะมีมูลค่าสองล้านบาทหากมันอยู่ในสภาพไร้ตำหนิ" แดร์ริลกล่าวต่อ "ยังไงก็ตาม คุณพลาดอะไรบางอย่างไป เวลาตอนที่แจกันนั่นแตก"ท่าทางของชอว์นเปลี่ยนไป แต่เขาไม่ได้กล่าวอะไร"เจ้าหนู นายทำเหมือนว่านายรู้มากกว่าพนักงานพิพิธภัณฑ์อีกนะ""นายดูเหมือนยาม เดี๋ยวก่อนนะ กลิ่นนายเหมือนเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ นี่นายเป็นภารโรงด้วยเหรอ?"ฝูงชนหัวเราะ แดร์ริลนั้นมีกลิ่นเหมือนมีปัสสาวะติดอยู่กับเขาจริงแต่มีหนึ่งคนที่ไม่ได้หัวเราะออกมา ดอร่าจ้องไปที่แดร์ริลอย่างนิ่งค้างแดร์ริลก้มลงแล้วหยิบเศษแจกันที่แตกออกมา "ผู้เชี่ยวชาญย่อมรู้ว่าเครื่องชามของราชวงศ์หยวนนั้นถูกสร้างมาด้วยส่วนผสมสองชนิด—หินของจีนและดินขาว ดังนั้น เมื่อเครื่องชามแตก ฐานสีเหลืองของมันจะเข้มขึ้นเมื่อมันกระทบกับอากาศ"แดร์ริลส่งเศษเครื่องดินเผาให้ชายวัยกลางคน "ชิ้นส่วนในกระเป๋านั่นบอกได้ว่าแจกันนั้นแตกมาได้สักพักแล้ว จากสีที่เข้มของมัน ผมบอกได้ว่าแจกันนั่นแตกมาเป็นสิบปีแล้ว เป็นไปได้ว่ามันแตกตั้งแต่ขุดพบด้วยซ้ำ"แดร์ริลหันเหสายตาไปที่เหล่ามิจฉาชีพ "เศษพวกนี้มีค่าอย่างมากที่สุดก็แค่แปดถึงเก้าร้อยบาท กระเ
Latest chapter
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
