บทที่ 1046

เมดาลินเป็นถึงผู้จัดการสาวสวยของคาสิโน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเสนอตัวเพื่อเขย่าลูกเต๋าให้กับผู้เล่น

นายน้อยไซออนช่างโชคดียิ่งนัก!

“แน่นอนซิสเตอร์เมดาลิน ผมรู้สึกเป็นเป็นเกียรติมาก!” ไคกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็ยื่นภาชนะใส่ลูกเต๋าให้กับเธอ เขาดีใจเพราะคิดว่าที่เธอทำเช่นนั้นก็เพื่อต้องการให้บริการที่แสนพิเศษกับเขา

เมดาลินยกแขนสีขาวราวหิมะขึ้นเพื่อเขย่าลูกเต๋าด้วยรอยยิ้มที่สะกดจิตสะกดใจ "ใครเลือกเดิมพันสูงและใครเลือกเดิมพันต่ำ?"

ไครีบตะโกนขึ้นว่า “สูง!”

พูดจบเขาก็เหลือบมองแดร์ริลอย่างยั่วยุ

แดร์ริลไม่มีทางเลือกอื่น เขาจึงตอบขึ้นอย่างเย็นชา "ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องเลือกต่ำสิ"

ในเวลานี้หัวใจของแดร์ริลเป็นกระวนกระวายอย่างสุดจะพรรณนา

'เฮ้อ! ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับดวงแล้ว ได้โปรด…"

แดร์ริลครุ่นคิดขณะจับจ้องไปที่มือของเมดาลิน

"ดี! ถ้าอย่างนั้นเรามาเปิดกันเถอะ"

เธอยิ้มพร้อมแสดงลูกเต๋าให้พวกเขาดู

ทันทีที่เมดาลินยกมือขึ้น สายตาอันแหลมคมของแดร์ริลก็มองเห็นลูกเต๋าทั้งสามลูกมีหกจุด! จากนั้นหัวใจของแดร์ริลก็จมดิ่งลง!

'บัดซบ ฉันแพ้แล้ว!'

วินาทีต่อมา แดร์ริลก็ต้องตกตะลึง

เมดาล