LOGINShare
บทที่ 1049
Related chapters
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1050
เขาคือแดร์ริล แดร์ริลยิ้มขณะที่เขาจ้องหน้าสตีเฟ่น ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ประหม่า เพราะเขารู้ว่ามีผู้บุกรุกเข้ามาภายในคฤหาสน์ จากนั้นแดร์ริลก็แอบตามชายคนนั้นไป แต่เมื่อแดร์ริลกำลังจะกำจัดผู้บุกรุก เขาก็ได้ยินชายคนนี้เอ่ยถึงแก่นแท้ของมังกรเสียก่อน ดังนั้นเขาจึงรู้สึกยินดีที่มีคนช่วยเขาตามหาสมบัติอันล้ำค่าอีกแรง แต่เมื่อสตีเฟ่นดึงดาบออกมา เขาจึ้งไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องออกมาปรากฏตัว “แดร์ริล! คุณเป็นหมูหรือยังไง? คุณคงจะนอนหลับเหมือนหมูสินะ! คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีคนบุกเข้ามาในบ้าน! เร็วเข้า มาช่วยเราด้วย!” ทิฟฟานี่ทั้งกลัวและโกรธ เธอจึงต่อว่าแดร์ริลทันทีที่เขาปรากฏตัว 'ช่างเป็นบอดี้การ์ดที่อ่อนแอเสียจริง! จะมีประโยชน์อะไรที่เขามาอยู่ที่นี่?' แดร์ริลสัมผัสได้ถึงความโกรธของทิฟฟานี่ แต่เขาเอ่ยขึ้นอย่างเรียบเฉยว่า “แต่คุณทั้งสองคนห้ามไม่ให้ผมขึ้นมาที่นี่ แล้วผมจะเข้าไปในห้องของพวกคุณโดยพละการได้ยังไง?” "คุณ!" ทิฟฟานี่โกรธมากยิ่งขึ้น เธอกระทืบเท้าก่อนพูดกับเขาว่า "ฉันอนุญาตให้คุณเข้ามาเดี๋ยวนี้!” 'นี่เขาไม่มีสมองหรือยังไง? เราตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ แต่เขายังกล้ากวนประสาทฉั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1051
แดร์ริลล้มลงบนพื้นและแสร้งทำเป็นเจ็บหนัก สตีเฟ่นหัวเราะเยาะอย่างมีชัยก่อนจะเดินเข้าไปหาสองสาวพี่น้องตระกูลบ๊อกซ์ทีละก้าว “นี่คือบอดี้การ์ดของพวกเธอเหรอ? ช่างอ่อนแอจริง ๆ” “นาย” ทิฟฟานี่โกรธมากเมื่อถูกสตีเฟ่นพูดจาเสียดสี เธอหันไปทางแดร์ริลก่อนจะมองเขาด้วยสายตาที่ขุ่นเคือง "คุณมันไร้ประโยชน์จริง ๆ! แม้แต่หัวขโมยคุณก็ยังเอาชนะเขาไม่ได้!" “คุณทิฟฟานี่ครับ” แดร์ริลแสดงใบหน้าที่รู้สึกละอายใจออกมาพร้อมตอบเธออย่างขมขื่น “ผมไม่ได้ไร้ประโยชน์ แต่ว่าเขาแข็งแกร่งกว่าผม” สตีเฟ่นหัวเราะชอบใจ จากนั้นเขาก็มองทิฟฟานี่อีกครั้งก่อนจะพูดขึ้นว่า "เอาล่ะ คนสวย รีบบอกมาได้แล้วว่าแก่นแท้ของมังกรอยู่ที่ไหน? อย่าทำให้ฉันหมดความอดทนจะดีกว่า!" แดร์ริลเงี่ยหูฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ แดร์ริลต้องการกำจัดสตีเฟ่นหลังจากที่เขาได้คำตอบจากสองสาวตระกูลบ๊อกซ์แล้ว จากนั้นเขาก็จะสามารถแย่งชิงแก่นแท้ของมังกรมาได้เร็วยิ่งขึ้น เพราะถ้าหากว่าเขาสามารถแย่งชิงแก่นแท้ของมังกรมาได้ เขาก็ไม่ต้องปลอมเป็นบอดี้การ์ดอีกต่อไป! เมื่อคิดเช่นนั้น แดร์ริลก็รู้สึกตื่นเต้นมากกว่าสตีเฟ่นเสียอีก 'พูดสิ! รีบพูดเลย!' “จะให้ฉันพูดอ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1052
'อะไรนะ?' 'เขาบอกว่าเขาไม่สามารถคลายจุดได้อย่างนั้นเหรอ?' ทิฟฟานี่แทบอยากจะร้องไห้ เธอกัดริมฝีปากแน่นก่อนบอกแดร์ริลว่า “ฉันกับพี่สาวจะทนอยู่แบบนี้ทั้งคืนได้ยังไง? คุณมาช่วยพาฉันไปนอนทีสิ” แดร์ริลหัวเราะอย่างทะเล้นก่อนจะอุ้มทิฟฟานี่ขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน ฟึบ! แดร์ริลรู้สึกพึงพอใจที่เขาได้สัมผัสร่างกายอันเย้ายวนของเธอ “คุณอย่าขยับมือเชียวนะ!” ทิฟฟานี่ตะโกนด้วยความเขินอาย แดร์ริลแทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ได้ เขาวางทิฟฟานี่ลงบนเตียงจากนั้นเขาก็หันกลับและ ออกไปที่ห้องโถงเล็กที่อยู่ด้านนอก แอชลีย์ยืนร่างแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น สตีเฟ่นฉีกเสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอออกไปเกือบครึ่งหนึ่งแล้วซึ่งเผยให้เห็นทรวดทรงอันงดงามของเธอ แดร์ริลต้องพยายามหักห้ามใจเพื่อไม่ให้ตัวเองมองร่างของเธอ เขาเดินเข้ามาหาเธอและแสร้งทำเป็นไม่สนใจความเย้ายวนที่อยู่ตรงหน้า "คุณแอชลีย์ ผมจะพาคุณไปที่ห้องของคุณ" แอชลีย์หน้าแดงก่อนจะพูดเบา ๆ ว่า "อย่าแตะต้องฉัน" ทิฟฟานี่ผู้ไร้ซึ่งความกังวลไม่ได้สนใจเมื่อแดร์ริลอุ้มเธอ แต่ว่าเธอคือแอชลีย์! เธอจะปล่อยให้บอดี้การ์ดมาแตะต้องตัวเธอสุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างไร? "อืม!" แ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1053
แอชลีย์พยักหน้าเห็นด้วยกับน้องสาวของเธอ ถึงแม้ว่าแดร์ริลจะไม่ใช่บอดี้การ์ดที่เก่งกาจ แต่เขาก็ยังสามารถขับไล่ชายสวมหน้ากากออกไปจากคฤหาสน์ของพวกเธอได้ ดังนั้นพวกเธอจึงคิดว่ามันคงจะปลอดภัยกว่า ถ้าหากว่าแดร์ริลอยู่กับพวกเธอที่นี่จนกว่าพ่อของพวกเธอจะมาถึง แดร์ริลพยักหน้าตอบรับอย่างไม่มีทางเลือก "ก็ได้ครับ" จากนั้นแดร์ริลก็เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ในมุมที่สามารถมองเห็นพวกเธอได้อย่างแจ่มแจ้งชัดเจน อย่างน้อยวิสัยทัศน์ตรงหน้าก็ทำให้เขาไม่รู้สึกเบื่อ แอชลีย์ผู้เป็นพี่มีความเย็นชาและสง่างาม ในขณะที่ทิฟฟานี่ผู้เป็นน้องมักจะชอบทำตัวเจ้ากี้เจ้าการแต่ก็มีมุมที่สนุกสนานและร่าเริง แดร์ริลเพลิดเพลินกับอาหารตาที่อยู่ตรงหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเธออยู่ในชุดนอน ผ่านไปครู่หนึ่ง แดร์ริลก็ยังคงนั่งชื่นชมพวกเธออยู่เงียบ ๆ "ลูกสาวของฉัน!" ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นจากด้านนอกพร้อมกับเสียงที่เคร่งขรึม จากนั้นชายวัยกลางคนก็เปิดประตูและเดินเข้ามา อย่างเร่งรีบ ใบหน้าของเขาดูเป็นกังวล เขาอยู่ในชุดสูทเรียบหรู เขามีคิวที่หนาและดวงตาที่กลมโต เขาคือ โรเบิร์ต บ๊อกซ์ ผู้อาวุโสแห่งตระกูลบ๊อกซ์! ทั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1054
ทิฟฟานี่ตะโกนเรียกแดร์ริลอย่างหมดความอดทน บอดี้การ์ดของเธอไม่เพียงแต่จะอ่อนแอเท่านั้น แต่เขายังขี้เกียจจนน่ารำคาญอีกด้วย “เดี๋ยวผมออกไป” แดร์ริลตื่นขึ้นมาอย่างงุนงงก่อนที่เขาจะตะโกนบอกเธอ หลังจากที่โรเบิร์ตกลับไปเมื่อคืนนี้ แดร์ริลก็ย่องเข้าไปสำรวจคฤหาสน์ทั้งหลังของพวกเธอ แต่เขาก็ไม่พบร่องรอยของแก่นแท้ของมังกรเลย และเมื่อเขากลับมานอน ก็เป็นเวลาเกือบจะเช้าตรู่แล้ว เมื่อแดร์ริลออกมาจากห้อง สองสาวพี่น้องก็อยู่ในรถแล้ว แดร์ริลรีบเข้าไปหาพวกเธอ เมื่อเขามาถึงและกำลังจะเปิดประตูรถ ทิฟฟานี่ก็ลดหน้าต่างลงและกลอกตาใส่เขาพร้อมพูดขึ้นว่า "นี่คุณคิดว่าฉันจะให้คุณขึ้นรถคันเดียวกันกับพวกฉันอย่างนั้นเหรอ? คุณรีบไปเรียกแท็กซี่แล้วตามมาเลย!" ทิฟฟานี่พูดต่อ “อ้อ มีอีกอย่าง ห้ามบอกใครในมหาวิทยาลัยว่าคุณเป็นบอดี้การ์ดของพวกเรา แค่ดูแลความปลอดภัยของพวกเราอยู่ห่าง ๆ และห้ามยุ่งเรื่องส่วนตัวของพวกเราด้วย เข้าใจไหม?” “ครับ!” แดร์ริลพยักหน้า เมื่อพูดจบเธอก็เหยียบคันเร่งและออกรถไป แดร์ริลพูดไม่ออก 'นี่ฉันเป็นบอดี้การ์ดของพวกเธอหรือเปล่านะ? ทำไมพวกเธอถึงให้ฉันนั่งรถไปคนเดียว บ้าจริง!' แดร์ริลพ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1055
แม้แต่ทิฟฟานี่ก็ยังหัวเราะให้กับการแนะนำตัวที่น่าอึดอัดใจของแดร์ริล จากนั้นเธอก็จงใจทำให้แดร์ริลขายหน้า "เฮ้ เพื่อนร่วมชั้นคนใหม่ คุณมีความสามารถอะไรบ้าง? แสดงให้พวกเราดูหน่อยสิ" ใบหน้าของทิฟฟานี่เต็มไปด้วยรอยยิ้มอันเย้ยหยัน เธอมักจะชอบล้อเล่นกับคนอื่นเป็นปกติอยู่แล้ว แต่วันนี้เธอรู้สึกมีความสุขที่ได้ล้อเลียนแดร์ริล “ใช่แล้ว แสดงความสามารถหน่อยสิ!” “คุณจะบอกแค่ชื่อของคุณไม่ได้!” เสียงของนักเรียนหลายคนดังขึ้น ครูประจำชั้นของพวกเขายืนดูสถานการณ์ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ถึงแม้ว่าเรนีจะเป็นครูที่เข้มงวดในชั้นเรียน แต่เธอก็ไม่ยุ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนร่วมชั้นของนักเรียน เสียงเชียร์มากมายดังขึ้น แดร์ริลฉีกยิ้มอย่างขมขื่นก่อนจะเหลือบมองทิฟฟานี่อย่างเย็นชา 'เธอจงใจพูดแบบนั้นเพื่อให้ฉันทำตัวโง่เขลาต่อหน้าทุกคนอย่างนั้นเหรอ? เธอเล่นผิดคนแล้วแม่สาวน้อย' แดร์ริลยิ้มมีเลศนัยและมองไปที่ทิฟฟานี่ "เฮ้ เพื่อนร่วมชั้นของผม ผมมีความสามารถในการร้องเพลงแต่ผมต้องการแดนซ์เซอร์สำหรับเพลงของผม คุณจะออกมาเป็นแดนเซอร์ให้กับผมไหมล่ะ? " ว้าว! ทั้งชั้นเรียนตกอยู่ในความโกลาหล ผู้ชายทุ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1056
แดร์ริลอารมณ์ไม่ดีเพราะแก่นแท้ของมังกรอยู่แล้ว และเมื่อเฟรดเหยียบเก้าอี้ของเขา เขาก็โกรธมากยิ่งขึ้นอีก ในทางกลับกัน บ็อบบี้ร้องไห้เหมือนเด็กขี้แยและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทาว่า "ผมขอโทษบราเธอร์เฟรด พอดีเมื่อวานนี้ผมมีธุระเร่งด่วน ผมจะรีบทำการบ้านของคุณให้เสร็จภายในวันนี้..." บ็อบบี้ไม่กล้าขัดขืนเพราะเขากลัวว่าจะถูกรังแกอีก ในขณะที่นักเรียนคนอื่น ๆ ต่างก็มองดูเหตุการณ์อย่างเฉยเมยเพราะบ็อบบี้ถูกรังแกทุกวัน จนพวกเขาเคยชิน บางคนหยิบมือถือออกมาถ่ายรูปบ็อบบี้ พวกเขาคาดการณ์เอาไว้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป "บัดซบ!" เฟรดตะคอกใส่บ็อบบี้ "แกไม่ต้องมาแก้ตัว! แกทำให้ฉันโดนครูเรนีไล่ตะเพิดออกมาเมื่อเช้านี้เพราะว่าฉันไม่มีการบ้านส่ง! แกลงไปบนพื้นและคลานไปรอบ ๆ ห้องเหมือนหมาเดี๋ยวนี้เลย! ห้ามหยุดจนกว่าฉันจะพอใจ” อะไรนะ? บ็อบบี้สั่นสะท้าน “บราเธอร์เฟรด อย่าทำแบบนี้เลยนะ…” “อยากตายเหรอ?” เฟรดเตะที่ขาของบ็อบบี้ “กล้าดียังไงมาต่อรองกับฉัน!” จากนั้นเฟรดก็ยกมือขึ้นตบหัวของบ็อบบี้ บ็อบบี้ย่อตัวลงอย่างรวดเร็วพร้อมกับยกมือขึ้นกุมศีรษะเอาไว้ เพียะ! แต่ก่อนที่เฟรดจะได้ตบหัวบ็อบบี้ มือมือหนึ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1057
เมื่อได้เห็นข้อสอบในกระดาษแดร์ริลก็แทบจะเป็นลม หากเป็นวิชาอื่นแดร์ริลอาจจะยังพอรู้บ้าง แต่วิชาประวัติศาสตร์ เขาไม่รู้อะไรเลย เขาจะไปรู้ประวัติศาสตร์ของทวีปมิสท์ลอเรนได้อย่างไร? แดร์ริลเกาศีรษะอย่างงุนงง 'บ้าจริง! ฉันคงจะต้องเขียนอะไรสักอย่างลงไปก็พอ!' หลังจากที่คิดเช่นนั้น แดร์ริลก็หยิบปากกาออกมาและเริ่มเขียนเรื่องราวไร้สาระอย่างช่วยไม่ได้ เขาเขียนจนไปถึงข้อสุดท้าย จากนั้นเขาก็รู้สึกราวกับว่าภูเขาทั้งลูกถูกยกออกจากอก แดร์ริลเดินไปส่งข้อสอบและถอนหายใจด้วยความโล่งอก แดร์ริลไม่รู้ว่าเขาจะเอาชีวิตรอดในแต่ละวันในมหาวิทยาลัยได้อย่างไร เมื่อเสียงกริ่งดังขึ้น แดร์ริลก็แทบจะหัวเราะด้วยความดีใจ ในที่สุดเขาก็เป็นอิสระ! แดร์ริลเดินตามหลังนักเรียนคนอื่นลงไปยังชั้นล่าง จากนั้นเขาก็ได้เห็นบ็อบบี้เดินตามเขามา “นายตามฉันมาทำไม?” แดร์ริลมองหน้าบ็อบบี้ด้วยความประหลาดใจ บ็อบบี้เกาศีรษะอย่างงุ่มง่าม ใบหน้าอันอวบอิ่มของเขาดูวิตกกังวลเล็กน้อย “บราเธอร์แดร์ริล ต่อไปนี้ผมขอติดตามคุณนะ” บ็อบบี้ตกตะลึงเมื่อเขาเห็นแดร์ริลสามารถต่อต้านเฟรดได้ เพราะในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ไม่มีใครกล้าท้าทายเฟรด บ็
Latest chapter
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
