"องค์หญิงของพวกเจ้างดงามไหม?""คุณฉิน กรุณาสำรวมด้วย"สาวรับใช้สีหน้าเรียบเฉิย แต่จิตสังหารที่รุนแรงนั้นชัดเจนมาก"ในเมื่อเจ้าไม่ตอบ ข้าก็ไม่ไปพบองค์หญิงของพวกเจ้าแล้ว นู่นน่ะ พวกนางเป็นผู้หญิงของข้า เจ้าท้าทายพวกนางได้ตามใจเลย""ถ้าเจ้าชนะภรรยาของข้า ไม่ว่าจะคนไหน ข้าจะลำบากใจไปพบองค์หญิงของพวกเจ้า
แต่ตอนนี้พอฉินเป่ยตัวจริงมายืนอยู่ตรงหน้าฉินหวายหรู ก็ยังสร้างความรู้สึกน่าทึ่งอย่างมากให้กับเธออยู่ดีเธอเคยจินนาการถึงภาพตอนที่ได้พบกับฉินเป่ยนับครั้งไม่ถ้วน และเคยจินตนาการว่าฉินเป่ยจะเป็นคนอย่างไรแต่เมื่อได้พบกับฉินเป่ยแล้ว คำพูดต่างๆ ที่เธอตระเตรียมเอาไว้ กลับพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียวฉินเป่ยทำให
"ฉันไม่รู้ แต่ฉินหวายหรู้ให้ความรู้สึกที่อันตรายและไม่ดีมากกับฉัน"ลู่เว่ยยางกับหนานกงเตี๋ยสีหน้าตึงเครียด อู๋ซือเยว่รีบพูดปลอบว่า "ก็อย่ากังวลมากนักเลย ตอนนี้นอกจากเชื่อฉินเป่ยแล้ว พวกเราไม่มีทางเลือกอื่น""อย่าเอาแต่ยืนอยู่ตรงนี้เลย ไปเดินดูรอบๆ เถอะ"ก่อนหน้านี้อู๋ซิอเยว่มีความมั่นใจในตัวฉินเป่ยม
ฉินหวายหรูตะโกนขอหยุดทันที"ทำไม? เจ้าจะยอมแพ้อีกแล้ว? ข้าอึดมากเลยนะ นี่เพิ่งจะถึงไหนกันเอง?"ฉินเป่ยเลือดอาบหน้า พอยิ้มแล้วชวนให้ขนลุกแปลกๆฉินหวายหรูขมวดคิ้วเล็กน้อย ถามว่า "เจ้ามีภรรยาตั้งเจ็ดคนแล้ว แต่ละคนก็สวยประดุจนางฟ้า และไม่ธรรมดา""โดยเฉพาะอวี่เจียวหรง ตอนนี้เกรงว่าพลังยุทธ์ของนางคงไม่ด้อ
"เอาล่ะ ข้าไม่เป็นไร แค่บาดเจ็บนิดหน่อย"เมื่อมั่นใจว่าฉินเป่ยไม่ได้บาดเจ็บหนัก ฉินหวายหรูและลู่เว่ยยางก็ดีใจจนน้ำตาไหล"ฝ่าบาท พระองค์ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"องครักษ์และสาวรับใช้ของฉินหวายหรูเองก็เข้ามาล้อมเธอไว้และถามไถ่เธอตอนที่เห็นฉินหวายหรูเลือดท่วมตัว สภาพสะบักสะบอม พวกเขาต่างก็ตกใจมากตอนนั้นพวก
ปรมาจารย์ขูไห่พูดจบก็จากไป ไม่นานนักเขาก็พาปรมาจารย์อีจื่อที่สีหน้าซีดเผือดเข้ามาแม้จะรู้ว่าฉินเป่ยมาที่วัดลู่หมิงแล้ว แต่เมื่อตอนที่เห็นฉินเป่ย ปรมาจารย์อีจื่อก็ยังตกใจจนฉี่ราดเขาคุกเข่าลงเสียงดัง และเริ่มอ้อนวอน"คุณฉิน พ่อฉิน ปู่ฉิน ข้าผิดไปแล้ว ได้โปรดอย่าฆ่าข้าเลย ข้าไม่อยากตาย""ข้าไม่ได้อยา
"ใครว่าไม่ใช่ล่ะ? ตาแก่สัตว์ประหลาดที่อยู่มาตั้งหลายร้อยปี ไม่รู้ว่าอยู่รอดกันมาได้ยังไง""ก่อนหน้านี้ข้าลูบหนวดของท่าน นอกจากท่านไม่โกรธแล้วยังให้ของข้าด้วย""ใช่ไหม เจียงเสวี่ย"เสี่ยวชิวเสียงพูดแล้วก็หยิบสร้อยประคำพวกหนึ่งออกมาจากกระเป๋า ซึ่งที่แขนของอวี่เจียงเสวี่ยก็สวมอยู่พวงหนึ่ง!ตอนที่ฉินเป่
ฉินเป่ยพูดพร้อมถือดายซิวหลัวไว้ในมือเพราะเขารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าปรมาจารย์ขูไห่อยากสู้กับเขา อยากเห็นอานุภาพของดาบซิวหลัวเพียงแต่เขาไม่ได้มีความคิดจะฆ่าฉินเป่ย ซึ่งจุดนี้ฉินเป่ยแน่ใจมาก และตัวเขาเองก็ไม่เคยมีความคิดที่จะฆ่าปรมาจารย์ขูไห่ด้วยเพราะปรมาจารย์ขูไห่เป็นพระที่มีธรรมสูงที่แท้จริง และยังเป