ฉินเป่ยที่ยังไม่ทันตั้งสติ ก็ถูกจีวอนของปรมาจารย์ขูไห่ห่อหุ้มเอาไว้!ปึงๆๆ!และเพียงพริบตาพลังอรหันต์ของปรมาจารย์ขูไห่ก็เข้ามาใกล้"บึ้ม!"ฉินเป่ยต้านรับฝ่ามือทั้งสามของปรมาจารย์ขูไห่ได้ ดาบซิวหลัวก็กลับมาอยู่ในมือเขา และเขาใช้มันตัดจีวอนออกชิ้ง!ดาบนี้มาพร้อมกับพลังที่รุนแรงและน่ากลัว และเข้าใกล้ศ
ดูเหมือนว่าปรมาจารย์ขูไห่จะปลดผนึกหนึ่งผนึกของดาบซิวหลัวออก?!ฉินเป่ยมองดูอย่างละเอียด และก็เป็นเช่นนั้น ครั้งแรกที่เขาสัมผัสกับดาบซิวหลัว เขาพบว่าที่ตัวดาบมีผนึกปิดอยู่หลายผนึก!เขาเคยลองปลดผนึกมันแต่ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะพลังยุทธ์ของเขาในตอนนี้ไม่สามารถปลดมันได้และเขาก็ไม่รู้ว่าผนึกเหล่านั้นมีความ
แต่ที่หลั่งไหลออกมาคือลมปราณก่อนกำเนิดอันบริสุทธิ์นั้นแทนวินาทีนั้นฉินเป่ยรู้สึกเหมือนว่าร่างกายตนเองได้ผ่านการทดสอบอันโหดร้ายมา โดยความรู้สึกแบบนี้ทำให้เขารู้สึกเหมือนเกิดใหม่อีกครั้งและเขายังรู้สึกได้ว่าร่างกายของตนเองเป็นเสมือนหยกที่สะอาดบริสุทธิ์ก้อนหนึ่ง!"อามิตตาพุท โยมฉิน พลังยุทธ์ของอาตมาม
ในตอนนั้นเอง ชายกลุ่มนั้นราวสิบกว่าคนก็พลันลุกขึ้นพร้อมกันแล้วล้อมรอบพวกอวี่เจียวหรงเอาไว้"โธ่ ฉันว่านะสาวๆ ทั้งหลาย พวกเธอคงจะไม่ใช่คนแถวนี้ล่ะสิ เพิ่งมาจากที่อื่นใช่ไหม?""พวกเธอมาทำอะไรที่เกาะหงส์ฟ้านี่กัน?""ให้ฉันเดานะ พวกเธอจะต้องมาหาผู้ชายแน่ ๆ ใช่ไหมล่ะ? บังเอิญจังเลย ฉันกับพวกพี่น้องก็มาหา
รอยยิ้มของอวี่เจียวหรงเกือบทำให้ซ่งเฉาลืมตัวรอยยิ้มนี้ช่างงดงามและน่าตื่นตาตื่นใจเหลือเกิน โดยเฉพาะเสน่ห์ของอวี่เจียวหรงในตอนยิ้ม ไม่มีชายใดจะต้านทานได้ให้ตายเถอะ ผู้หญิงคนนี้สวยเหลือเกิน โดยเฉพาะตอนที่เธอยิ้มโลกนี้ยังมีผู้หญิงสวยขนาดนี้ได้ยังไง?คนรอบข้างเธอก็เป็นของดีทั้งนั้นฮ่าฮ่าฮ่า สาวสวยมา
ซ่งเฉาตื่นเต้นดีใจจนแทบจะหลุดหัวเราะออกมา แต่เขาไม่กล้าแสดงความคิดที่แท้จริงในใจออกมาทางสีหน้าในอำเภอต้าเหลียง เขาเป็นนายน้อยเจ้าสำราญ ไม่รู้ว่าทำลายชีวิตเด็กสาวไปแล้วกี่คนเขาพูดปากเปียกปากแฉะว่าแก๊งจระเข้เป็นอันธพาลท้องถิ่นที่ใหญ่ที่สุด ทำชั่วทุกอย่าง แต่ความจริงแล้วเขาต่างหากที่เป็นอันธพาลท้องถิ
แต่ท้ายที่สุดเมื่อไตร่ตรองดู เขาก็เลิกล้มความคิดนั้นไป เขารู้สึกว่าปล่อยให้พวกอวี่เจียวหรงคลานขึ้นเตียงเขาเองน่าจะตื่นเต้นกว่าส่วนแก๊งจระเข้เขาไม่จำเป็นต้องกังวลเลย ตระกูลซ่งของเขามีผู้แข็งแกร่งมากมาย โดยเฉพาะพ่อของเขาตอนนี้เขาก็แค่รอให้คนของแก๊งจระเข้มาหา ถึงตอนนั้นเขาก็จะออกมาเป็นวีรบุรุษช่วยสาว
กุนซือพูดจบก็รอการตัดสินใจของซ่งเฉาเงียบ ๆซ่งเฉาหัวเราะออกมาอย่างเหิมเกริม"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า สมกับเป็นกุนซือจริง ๆ ""มามา กุนซือ เราไปคุยกันที่อื่นดีกว่า"ซ่งเฉาพากุนซือไปยังลานบ้านที่ค่อนข้างห่างไกลแห่งหนึ่งแล้วพูดต่อ "กุนซือ โมโหขนาดนี้ทำไมกัน? พูดความจริงกับท่านแล้วกัน พวกผู้หญิงพวกนั้นอยู่ในจวนของ
พวกเขาคือกองกำลังที่ซ่งเจียงหลิวบ่มเพาะอย่างลับๆ มาหลายปี เป็นไพ่ใบสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา และเป็นเครื่องมือหาเงินที่เขาใช้มาหลายปีนอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครรู้ความเป็นมาของไพ่ตายเหล่านี้เลยเขาไม่คิดเลยว่าจะมีวันที่ใช่ไพ่ตายใบนี้มารับมือกับพวกอวี่เจียวหรงคนนอกเหล่านี้ แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว
ไม่นานพวกองครักษ์ก็ถอยออกไปทันที!คำสั่งของซ่งเจียงหลิวพวกเขาไม่กล้าขัด องครักษ์ทุกนายถอยออกไปหมด ถอยออกไกลมากซ่งเฉากับแม่เขาไม่เข้าใจอย่างมาก แต่ช่วยไม่ได้ อย่างไรเสียที่พึ่งใหญ่สุดของพวกเขาสองแม่ลูกก็คือซ่งเจียงหลิวแต่ผลที่ได้ล่ะ? ซ่งเจียงหลิวถูกอวี่เจียวหรงซัดกระเด็นด้วยหมัดเดียว นี่มันชัดเจนแล
เมื่อเห็นภาพนี้ ซ่งเฉาที่ตกใจนั่งทื่ออยู่บนพื้นอยู่ก่อนแล้ว ยิ่งตกใจมากจนฉี่ราดตอนนี้ เขากำลังฉี่ราดออกมาอวี่เจียวหรงตรวจดูร่างกายของจ้าวหลิงเอ๋อร์อยู่ครู่หนึ่ง หลังแน่ใจว่าไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้ว ก็ให้หลินชิวเสียประคองเธอเข้าห้องไปพักผ่อนและรักษาตัวให้เธอทันที"นายน้อยซ่ง ตอนนี้เรามาคุยเรื่องระห
สมาชิกแก๊งจระเข้กว่าพันคน ในเวลานี้ถูกพวกอวี่เจียวหรงฆ่าไปหมดแล้วสำหรับพวกเธอแล้ว การฆ่าคนพันกว่าคนนี้เหมือนดั่งการฆ่าสุนัข ไม่มีความรู้สึกท้าทายเลยเดิมทีหากอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียไม่ลงมือ อาศัยแค่พวกจู้อวี๋เฟยสี่คน ยากจะฆ่าพวกแก๊งจระเข้พันกว่าคนนี้ตายหมดได้!แต่ว่ามีอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียร
การสั่งสมประสบการณ์มาอย่างยาวนาน ทำให้พลังการต่อสู้ของเขาน่ากลัวอย่างยิ่ง แข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ในระดับเดียวกันมากแม้แต่พ่อของเขาก็ยังไม่กล้าพูดว่ามีโอกาสชนะหลี่ต้าเปียวได้ร้อยเปอร์เซ็นต์อวี่เจียวหรงจะนับเป็นตัวอะไร?ในขณะนี้ หลี่ต้าเปียวได้ห้ามทุกคนไว้ ทำให้สถานที่นั้นเงียบลงในทันทีเ
ทันทีที่หลี่ต้าเปียวพูดจบ ซ่งเฉาก็ยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาให้เขานั่งสำหรับหลี่ต้าเปียวแล้ว อวี่เจียวหรงและพวกพ้องก็เป็นเหมือนเนื้อบนเขียงที่เขาจะสับเมื่อไหร่ก็ได้ ต่อหน้าพลังอันเด็ดขาดของแก๊งจระเข้ เขาไม่เชื่อว่าพวกเธอจะสามารถพลิกสถานการณ์ได้!ในขณะเดียวกัน พรรคพวกของแก๊งจระเข้ได้ล้อมจวนตระกูลซ่งไว้ทุกด
"หัวหน้าแก๊ง ข้าผิดจริงๆ ข้ายินดีชดใช้ เมื่อคืนข้าได้ตกลงกับกุนซือแล้วว่าจะมอบคนทั้งหมดของแก๊งขวานและอาณาเขตของพวกเขาให้ท่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย""หัวหน้าแก๊ง ขอให้เห็นแก่หน้าพ่อของข้า โปรดอภัยให้ข้าสักครั้งเถิด ต่อไปข้าจะไม่กล้าท้าทายอำนาจของท่านอีกแล้ว""ผู้หญิงพวกนั้นเสแสร้งมาตลอด ข้าเองก็หลงเสน่ห
ทันใดนั้นเอง องครักษ์คนนั้นก็กลับมา"นายท่าน ข่าวดี ข่าวดีนะ หัวหน้าแก๊งจระเข้หลี่ต้าเปียว นำกลุ่มนักสู้แก๊งจระเข้ผู้แข็งแกร่งกว่าพันคนมุ่งหน้ามาที่นี่แล้ว""อีกสองชั่วโมงพวกเขาก็จะมาถึงแล้ว"องครักษ์เพิ่งพูดจบ ก็มีสาวใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า: "นายท่าน คนพวกนั้นตื่นกันแล้ว พวกนางอยากทานข้าว ท่
ซ่งเฉาพูดจบก็หันไปเรียกข้างนอก จากนั้นก็มีองครักษ์มาล้อมด้วยความอาฆาตที่ดุเดือดอย่างรวดเร็วตอนนั้นอวี่เจียวหรงที่เงียบมาโดยตลอดเริ่มพูดบ้างแล้ว เธอเดินมาตรงหน้าซ่งเฉามองเขาด้วยสีหน้าเหมือนมองคนตาย"นายน้อยซ่ง นี่ท่านบรรลุเป้าหมายแล้วก็จะถีบหัวส่งเช่นนั้นหรือ? ตอนแรกท่านอยากนอนกับข้าและก็น้อง ๆ ของข