ปรมาจารย์ขูไห่พูดจบก็จากไป ไม่นานนักเขาก็พาปรมาจารย์อีจื่อที่สีหน้าซีดเผือดเข้ามาแม้จะรู้ว่าฉินเป่ยมาที่วัดลู่หมิงแล้ว แต่เมื่อตอนที่เห็นฉินเป่ย ปรมาจารย์อีจื่อก็ยังตกใจจนฉี่ราดเขาคุกเข่าลงเสียงดัง และเริ่มอ้อนวอน"คุณฉิน พ่อฉิน ปู่ฉิน ข้าผิดไปแล้ว ได้โปรดอย่าฆ่าข้าเลย ข้าไม่อยากตาย""ข้าไม่ได้อยา
"ใครว่าไม่ใช่ล่ะ? ตาแก่สัตว์ประหลาดที่อยู่มาตั้งหลายร้อยปี ไม่รู้ว่าอยู่รอดกันมาได้ยังไง""ก่อนหน้านี้ข้าลูบหนวดของท่าน นอกจากท่านไม่โกรธแล้วยังให้ของข้าด้วย""ใช่ไหม เจียงเสวี่ย"เสี่ยวชิวเสียงพูดแล้วก็หยิบสร้อยประคำพวกหนึ่งออกมาจากกระเป๋า ซึ่งที่แขนของอวี่เจียงเสวี่ยก็สวมอยู่พวงหนึ่ง!ตอนที่ฉินเป่
ฉินเป่ยพูดพร้อมถือดายซิวหลัวไว้ในมือเพราะเขารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าปรมาจารย์ขูไห่อยากสู้กับเขา อยากเห็นอานุภาพของดาบซิวหลัวเพียงแต่เขาไม่ได้มีความคิดจะฆ่าฉินเป่ย ซึ่งจุดนี้ฉินเป่ยแน่ใจมาก และตัวเขาเองก็ไม่เคยมีความคิดที่จะฆ่าปรมาจารย์ขูไห่ด้วยเพราะปรมาจารย์ขูไห่เป็นพระที่มีธรรมสูงที่แท้จริง และยังเป
ฉินเป่ยที่ยังไม่ทันตั้งสติ ก็ถูกจีวอนของปรมาจารย์ขูไห่ห่อหุ้มเอาไว้!ปึงๆๆ!และเพียงพริบตาพลังอรหันต์ของปรมาจารย์ขูไห่ก็เข้ามาใกล้"บึ้ม!"ฉินเป่ยต้านรับฝ่ามือทั้งสามของปรมาจารย์ขูไห่ได้ ดาบซิวหลัวก็กลับมาอยู่ในมือเขา และเขาใช้มันตัดจีวอนออกชิ้ง!ดาบนี้มาพร้อมกับพลังที่รุนแรงและน่ากลัว และเข้าใกล้ศ
ดูเหมือนว่าปรมาจารย์ขูไห่จะปลดผนึกหนึ่งผนึกของดาบซิวหลัวออก?!ฉินเป่ยมองดูอย่างละเอียด และก็เป็นเช่นนั้น ครั้งแรกที่เขาสัมผัสกับดาบซิวหลัว เขาพบว่าที่ตัวดาบมีผนึกปิดอยู่หลายผนึก!เขาเคยลองปลดผนึกมันแต่ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะพลังยุทธ์ของเขาในตอนนี้ไม่สามารถปลดมันได้และเขาก็ไม่รู้ว่าผนึกเหล่านั้นมีความ
แต่ที่หลั่งไหลออกมาคือลมปราณก่อนกำเนิดอันบริสุทธิ์นั้นแทนวินาทีนั้นฉินเป่ยรู้สึกเหมือนว่าร่างกายตนเองได้ผ่านการทดสอบอันโหดร้ายมา โดยความรู้สึกแบบนี้ทำให้เขารู้สึกเหมือนเกิดใหม่อีกครั้งและเขายังรู้สึกได้ว่าร่างกายของตนเองเป็นเสมือนหยกที่สะอาดบริสุทธิ์ก้อนหนึ่ง!"อามิตตาพุท โยมฉิน พลังยุทธ์ของอาตมาม
ในตอนนั้นเอง ชายกลุ่มนั้นราวสิบกว่าคนก็พลันลุกขึ้นพร้อมกันแล้วล้อมรอบพวกอวี่เจียวหรงเอาไว้"โธ่ ฉันว่านะสาวๆ ทั้งหลาย พวกเธอคงจะไม่ใช่คนแถวนี้ล่ะสิ เพิ่งมาจากที่อื่นใช่ไหม?""พวกเธอมาทำอะไรที่เกาะหงส์ฟ้านี่กัน?""ให้ฉันเดานะ พวกเธอจะต้องมาหาผู้ชายแน่ ๆ ใช่ไหมล่ะ? บังเอิญจังเลย ฉันกับพวกพี่น้องก็มาหา
รอยยิ้มของอวี่เจียวหรงเกือบทำให้ซ่งเฉาลืมตัวรอยยิ้มนี้ช่างงดงามและน่าตื่นตาตื่นใจเหลือเกิน โดยเฉพาะเสน่ห์ของอวี่เจียวหรงในตอนยิ้ม ไม่มีชายใดจะต้านทานได้ให้ตายเถอะ ผู้หญิงคนนี้สวยเหลือเกิน โดยเฉพาะตอนที่เธอยิ้มโลกนี้ยังมีผู้หญิงสวยขนาดนี้ได้ยังไง?คนรอบข้างเธอก็เป็นของดีทั้งนั้นฮ่าฮ่าฮ่า สาวสวยมา