ให้ฉินเป่ยคุกเข่าฆ่าตัวตาย นี่คือสิ่งที่ซุนเทียนเป่าอยากเห็นมากที่สุดด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เขาจะได้หน้าและสามารถแสดงตัวตนของเขาได้ เขาไม่ได้เห็นฉินเป่ยในสายตาตั้งแต่แรก เขาจีบไช่อวี่ซินมาหลายปีแล้ว ตอนนี้ไช่หยูซินจะแต่งงานกับเขาหรือไม่ก็ไม่สำคัญแล้วเพราะเขารู้ดีว่าตอนนี้ไช่อวี่ซินหมดหนทางแล้ว และช
มีลางสังหรณ์ไม่ดีแล่นเข้ามาในหัวใจของทุกคนซุนต้าจงมองประธานอย่างเย็นชา ตอนนี้เขาจึงเข้าใจว่าตัวเองถูกประธานจัดการแต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะมาทะเลาะกับเขาเขาปรับอารมณ์ทันทีและพูดกับทุกคนว่า "พวกเราดูถูกไอ้หนุ่มฉินเป่ยมากเกินไป เขาอยากเจอพวกเราทุกคน!""ทุกคน พวกเราอยู่บนเรือลำเดียวกัน ตอนนี้อย่าแต
ประธานรู้ว่าตัวเองไม่ต้องตายแล้ว“คุณยังไม่ถือว่าโง่เกินไป จำไว้ว่าทุกอย่างไม่เกี่ยวกับฉัน”“เข้าใจครับ คุณฉินวางใจได้!”ประธานโขกหัวอย่างหนัก ฉินเป่ยหันหลังเข้าไปในบ้าน“คุณชิน การบำเพ็ญของคุณคืออะไรกันแน่?”โจวเป่ยเป่ยออกมาจากห้องหนึ่ง มองหน้าฉินเป่ยอย่างประหลาดใจและตกใจฉินเป่ยไม่ได้ตอบคำถามของเธ
เวินซูซูเกือบจะแนบติดกับตัวของฉินเป่ย ฉินเป่ยดึงมือออกจากมือสองข้างของเธอ"หยุดล้อเล่นได้แล้ว ฉันยังมีเรื่องต้องทำที่นี่ อาจจะต้องใช้เวลาประมาณหนึ่งเดือนถึงจะกลับไปได้!""คลินิคเมืองเฟิงหลิงไม่สามารถทำได้ถ้าไม่มีเธอ!"เวินซูซูได้ยินก็ไม่ยอม"อยากให้ฉันกลับไปก็ได้ พี่ต้องจ่ายเงิน! พี่ไม่ได้จ่ายเงินเด
ฉินเป่ยย่อมรู้ความกังวลในใจของถังฉีเฉาเป็นอย่างดี เขาปลอบใจว่า “พักฟื้นให้ดี ในเมื่อฉันกลับมาแล้ว เรื่องเหล่านี้ก็มอบให้ฉันจัดการ”“แค่พวกขยะเท่านั้น”หลังจากออกจากโรงพยาบาล ฉินเป่ยก็ไปที่สาขาหลินซื่อกรุ๊ปตอนนี้หลินชิวเสียไม่ได้อยู่ที่นี่ เธอกลับไปที่สำนักงานใหญ่ของหลินซื่อกรุ๊ปที่เมืองหยางตูและตอน
“นายแตะต้องฉัน นายคิดว่านายมีหัวกี่หัว?”จางฉี่เหวินไม่รู้จักฉินเป่ยและไม่สนใจที่จะรู้จักเขา การมาครั้งนี้ของเขาเพียงแค่ได้รับคำสั่งจากบริษัทให้มารับสัญญาและต้องให้โจวซินหลานเซ็นสัญญาด้วย“ผมมีกี่หัวผมไม่รู้ แต่ผมรู้ว่าคุณมีหัวเดียวไม่พอให้ตัดแน่นอน!”“อย่างน้อยคุณก็เป็นรองผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบริ
หลินตงใจเย็นมาก คิดไว้แล้วว่าฉินเป่ยไม่มีทางฆ่าเขาแน่แต่เขาคิดผิดแล้ว เพราะวินาทีต่อมาฉินเป่ยบีบคอเขาจนหักเลยทันที!“ขยะอะไรเนี่ย? ฉันเกลียดการถูกข่มขู่มากที่สุด ชานี้ไม่เลวเลยนะ เอาไป!”ฉินเป่ยให้โจวซินหลานเอาใบชาที่เหลือไปทั้งหมด และทั้งสองก็เดินไปฆ่าไปตลอดทาง!ไม่นานหลังจากนั้น ทั้งสองก็กลับไปที
ตอนนี้อ๋องจินไม่มีอารมณ์จะไปตกปลาแล้วเขารู้จักตระกูลเสิ่น ตระกูลราชวงศ์แห่งดินแดนหนานหยาง และหนานหยางเองก็เป็นมหาอำนาจเพียงแห่งเดียวในกลุ่มดินแดนหนานหยางอีกทั้ง ในฐานะตระกูลต้นกำเนิดแท้จริงแห่งดินแดนหนานหยาง ทั้งด้านทรัพยากรทางการเงินและความแข็งแกร่งของวิทยายุทธตระกูลเสิ่นก็น่ากลัวมากในทุกด้านยิ่