บทที่ 0367

เมื่อสิ้นเสียง ฉินเป่ยก็ก้าวขาเข้ามา

ไช่เสี่ยวซิงตกตะลึงเมื่อเห็นเขา และถามอย่างสั่นเทา “นาย นายยังไม่ตายหรอกเหรอ?”

“แน่นอนว่าฉันยังไม่ตาย คนที่นายส่งมานั้นขยะมาก คนของฉันฆ่าพวกเขาอย่างกับหมา”

“เป็นไง? ตกใจไหมแปลกใจไหมล่ะ?”

“ดูนายสินายเตรียมตัวมาตั้งนาน เตรียมตัวมาดีขนาดนี้ และยังสวมหน้ากากหนังมนุษย