ดวงตาของเธอเจิ่งนองด้วยน้ำตา แต่หัวใจของเธอราวกับถูกอาบไปด้วยน้ำผึ้ง!เธอเคยเข้มแข็ง เธอเคยเด็ดขาดและตัดสินใจทุกอย่างอย่างรวดเร็วทว่าการที่พ่อแม่ถูกฆ่าตาย ทำให้จิตใจของเธอกระทบกระเทือนเสียหายอย่างหนัก เธอไม่สามารถเอาตัวเองออกจากวังวนของเหตุการณ์นี้ได้ ดังนั้นหญิงสาวที่ฉินเป่ยเห็นอยู่ ณ ตอนนี้กลับไม
ตระกูลอัน หนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้น ๆ ในเมืองหยางตู่!“เตรียมรถ ไปหลินซื่อกรุ๊ป เร็วเลย!”อันตงไหลผู้นำแห่งตระกูลอันยังสวมกางเกงไม่เสร็จก็วิ่งออกจากบ้านไปอย่างเร่งรีบด้วยสีหน้าซีดขาวไร้เรี่ยวแรง!……ณ หลินซื่อกรุ๊ปเวลานี้ หลังฉินเป่ยชำเลืองมองโทรศัพท์ก็ดึงมือหลินชิวเสียขึ้นมาและพูดขึ้นว่า “น่
โจวซินหลานเกือบขาดหายใจตายแล้ว ในหัวเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม!อย่างไรก็ตามเธอสงบสติอารมณ์ได้แล้วและรู้สึกดีใจมาก เธอเข้ามาทำงานในหลินซื่อกรุ๊ปได้ห้าปีแล้ว หลินชิวเสียปฏิบัติต่อเธอเหมือนญาติพี่น้อง นอกจากหลินชิวเสียแล้วเธอคือคนที่ไม่อยากเห็นหลินซื่อกรุ๊ปต้องปิดกิจการลงมากที่สุดตอนนี้โอกาสแสดงฝีมือ
เวินหงอิงส่ายหัว“คนขายเนื้อเฉินใช้กลอุบาลพักนี้ไม่เป็นหรอก ฉันสงสัยว่าน่าจะเป็นอีกสองคนนั้น เจ้าตำหนักหม่า คุณอย่าลืมไปสิว่าประธานหลินไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพ่อแม่เธอ บางทีฐานะของประธานหลินอาจเก็บซ่อนความลับอันน่าตกใจไว้ก็ได้!”“จริงสิ เจ้าตำหนักหม่า ฉันบรรลุถึงขั้นยอดปรมาจารย์แล้วนะ เมื่อคืนวานท่านพี่หย
หวังเป่ยซานพูดตรงประเด็นจนจ้าวเทียนเจ๋อใจหวั่นขอบเขตพลังของเขาหยุดนิ่งอยู๋ที่ระดับขั้นยอดปรมาจารย์มานานหลายปีแล้ว หากไม่มีผู้สูงส่งชี้แนะ ไม่มียาเป็นตัวช่วย ชาตินี้เขาคงไม่อาจทะลวงระดับพลังไปอีกขั้นได้ในฐานะจอมยุทธระดับเฒ่าปีศาจที่มีชื่อเสียงมาอย่างยาวนาน ขอบเขตพลังไม่ก้าวหน้าสู้ตายไปเสียยังจะดีก
“ไม่มีอะไรหรอก พี่อันแค่คิดถึงสิ่งที่น่าดีใจน่ะ !”เวินซูซูยกมือปิดปากแอบหัวเราะพลางเดินมาจูงแขนอันหนิงแล้วเดินออกไปด้านนอก เวลานี้ ตู้เหม่ยจวนบนอกแขวนด้วยผ้ากันเปื้อนเดินออกมาจากห้องครัวด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“ซูซู หนิงหนิง อย่าเดินไปไกลนะ ข้าวใกล้เสร็จแล้ว!”“เจ้านี่นิ ไม่กลับมาทั้งคืน มั่วไปเที่ยวเต
หยางส่าวได้รับคำสั่ง เดินไปยังฉินเป่ยและหลินชิวเสีย“ไอ้เจ้านี่ หัวหมอก็รีบไสหัวไปซะ ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่แกควรจะมา แต่ว่าเธอต้องอยู่เป็นเพื่อนราชาแห่งสงครามหนึ่งคืน!”“ให้ตายเถอะ หยางส่าว เธอดูคล้ายประธานหลินแห่งหลินซื่อกรุ๊ปว่าไหม?”มีคนด้านหลังเตือนขึ้น หยางส่าวจึงเริ่มมองดูหลินชิวเสียอย่างละเอี
หยางโก่วเสิ้งพูดจากใจ สีหน้าท่างเคารพนอบน้อมเป็นที่สุด“ก็ดีนะ งั้นก็รบกวนหยางเหล่าแล้วล่ะ!”“เมียจ๋า พวกเราไปกันเถอะ!”ฉินเป่ยอุ้มหลินชิวเสียขึ้นไปวางไว้บนรถ เตรียมขับออกไปตอนนี้เองราชาแห่งสงครามกลับเข้ามาขวางทางไว้“ไอ้เจ้านี่ อย่าคิดว่าแกมีผู้เฒ่าท่านนี้คอยค้ำชูแล้วตัวข้าจะกลัวแกนะ ผู้หญิงของแกค