บทที่ 571

ฌอนไม่เข้าใจว่าทำไม ทว่าหัวใจของเขากลับรู้สึกอึดอัดเมื่อเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น

“กลับไปกับฉัน” ฌอนมองเธอ น้ำเสียงของเขาทุ้มเข้มราวกับเป็นคำสั่ง

แคทเธอรีนไม่ขยับเขยื้อนและไม่สนใจที่จะมองเขา เพียงแค่ได้ยินน้ำเสียงของเขาก็ทำให้เธอเดือดดาลไปด้วยความโกรธ

“เธอได้ยินที่ฉันพูดไหม? ตอนนี้เธอกำลังท้องอยู่ เธอจะมาอยู่แบบนี้ไม่ได้” ฌอนฉุดเธอลุกขึ้น

ทว่าแคทเธอรีนผลักเขาออกและยิ้มด้วยความเศร้าใจ “คุณคิดว่าฉันอยากมาอยู่แบบนี้นักเหรอ? เพื่อนสองคนของฉันยังไม่ได้สติ คุณคิดว่าฉันจะมีอารมณ์กลับไปนอนไหม? แน่สิ คนไม่มีหัวใจยกเว้นสำหรับซาร่า นีสัน อย่างคุณ คงจะไม่เข้าใจ”

ฌอนมองดูใบหน้าซีดเซียวของเธอพลางลังเล ก่อนที่จะถอดเสื้อโค้ทของเขาออกและคลุมไหล่ให้เธอ

ขนตาของเธอไหวระริกด้วยความแปลกใจ แต่แล้ว เธอก็ได้ยินเขาเอ่ยขึ้น “อย่าปล่อยให้ลูกของฉันหนาว”

แสงในแววตาของเธอหม่นลงอีกครั้ง

เธอยิ้มเยาะตัวเอง เธอมาคาดหวังอะไรเอาตอนนี้?

เพียงไม่นานหลังจากที่เธอนั่งลง โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

เธอลอบมองและเห็นชื่อ ‘ซาร่า’ ปรากฏขึ้นบนหน้าจอเมื่อเขาหยิบโทรศัพท์ออกมา

เขาลุกขึ้นแล้วเดินไปที่อีกด้านเพื่อรับโทรศัพท์

ที่ทา